Rozporządzenie 2017/460 ustanawiające kodeks sieci dotyczący zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu
Dz.U.UE.L.2017.72.29
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2017/460
z dnia 16 marca 2017 r.
ustanawiające kodeks sieci dotyczący zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 11,
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 715/2009 konieczne jest ustanowienie kodeksu sieci dotyczącego zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu oraz określenie zasad ogólnounijnych, których celem jest integracja rynku, zwiększenie bezpieczeństwa dostaw i promowanie połączeń międzysystemowych między sieciami gazowymi.
(2) Ważnym krokiem w osiągnięciu tych celów jest zwiększenie przejrzystości struktur taryf przesyłowych i procedur ich ustalania. W związku z tym konieczne jest określenie wymogów w zakresie publikowania informacji dotyczących ustalania przychodów operatorów systemów przesyłowych i określania różnych taryf przesyłowych i nieprzesyłowych. Wspomniane wymogi powinny umożliwić użytkownikom sieci lepsze zrozumienie taryf ustalonych dla usług przesyłowych i nieprzesyłowych oraz zrozumienie zmian wprowadzanych w tych taryfach, sposobu ich ustalania i możliwości ich zmiany. Ponadto użytkownicy sieci powinni być w stanie zrozumieć koszty będące podstawą kalkulacji taryf przesyłowych i w odpowiednim stopniu prognozować wysokość taryf przesyłowych. Celem wymogów przejrzystości przedstawionych w niniejszym rozporządzeniu jest dalsza harmonizacja zasady określonej w pkt 3.1.2 lit. a) załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 715/2009.
(3) Po wprowadzeniu koncepcji systemu wejścia-wyjścia rozporządzeniem (WE) nr 715/2009 koszty przesyłania przestały być bezpośrednio związane z jedną określoną trasą, ponieważ zdolność w punktach wejścia i wyjścia z systemu może być kontraktowana oddzielnie, a gaz można przesyłać na potrzeby użytkowników sieci z dowolnego punktu wejścia do dowolnego punktu wyjścia. Zgodnie z tymi zasadami operator systemu przesyłowego wybiera najbardziej efektywny sposób przepływu gazu przez system. W związku z tym, aby osiągnąć i zapewnić odpowiedni poziom odzwierciedlenia i przewidywalności kosztów w takim systemie, taryfy przesyłowe muszą się opierać na metodzie wyznaczania ceny referencyjnej z wykorzystaniem określonych czynników kosztotwórczych. Należy określić podstawowe zasady, aby zapewnić stosowanie spójnej i przejrzystej metody wyznaczania ceny referencyjnej. Należy także wprowadzić obowiązek konsultowania proponowanej metody wyznaczania ceny referencyjnej. Jeżeli zaproponowana metoda wyznaczania ceny referencyjnej różni się od metody wyznaczania ceny referencyjnej na podstawie odległości ważonej zdolnością, ta druga metoda powinna służyć jako alternatywa dla porównania z zaproponowaną metodą wyznaczania ceny referencyjnej.
(4) Aby uniknąć podwójnego naliczania opłat za przesyłanie gazu do i z instalacji magazynowych, w niniejszym rozporządzeniu należy określić minimalny rabat uwzględniający ogólny wpływ tej infrastruktury na zapewnienie elastyczności systemu i bezpieczeństwo dostaw. Instalacje magazynowe z bezpośrednim dostępem do systemów przesyłowych co najmniej dwóch operatorów systemów przesyłowych w bezpośrednio połączonych systemach wejścia-wyjścia lub instalacje z jednoczesnym dostępem do systemu przesyłowego i systemu dystrybucyjnego umożliwiają przesyłanie gazu między bezpośrednio połączonymi systemami. Zastosowanie rabatu w punktach wejścia z instalacji magazynowych lub punktach wyjścia do instalacji magazynowych, wykorzystywanych do przesyłania gazu między bezpośrednio połączonymi systemami, mogłoby być korzystniejsze dla wspomnianych użytkowników sieci w porównaniu z innymi użytkownikami sieci rezerwującymi produkty z zakresu zdolności bez rabatu w punktach połączeń międzysystemowych lub korzystającymi z instalacji magazynowych do przesyłania gazu w ramach tego samego systemu. Na mocy niniejszego rozporządzenia należy wprowadzić mechanizmy pozwalające uniknąć takiej dyskryminacji.
(5) W celu wsparcia bezpieczeństwa dostaw należy rozważyć przyznanie rabatu dla punktów wejścia z instalacji LNG oraz w punktach wejścia z i punktach wyjścia do infrastruktury zbudowanej w celu zakończenia izolacji systemów przesyłowych gazu państw członkowskich.
(6) Operatorzy systemów przesyłowych w określonych systemach wejścia-wyjścia przesyłają o wiele większe ilości gazu do innych systemów, niż zużywane jest w ich własnym systemie wejścia-wyjścia. W związku z tym metody wyznaczania ceny referencyjnej powinny obejmować zabezpieczenia niezbędne do ochrony dotychczasowych odbiorców przed zagrożeniami związanymi z dużymi przepływami gazu.
(7) Należy ustanowić zasady dotyczące uzgadniania przychodów w celu promowania stabilności taryf przesyłowych dla użytkowników sieci, wspierania stabilności finansowej i unikania szkodliwego wpływu na przychody i przepływy pieniężne operatorów systemów przesyłowych.
(8) Ponadto należy określić przepisy dotyczące zasad ustalania taryf dla zdolności przyrostowych, które są udostępniane na zasadach rynkowych, zgodnie z procesem opisanym w art. 26-30 rozporządzenia Komisji (UE) 2017/459 2 . Jeżeli udostępnienie zdolności przyrostowych prowadziłoby do takiego poziomu subsydiowania skrośnego, którego nie można uzasadnić, ponieważ dotychczasowi odbiorcy byliby narażeni w znacznym stopniu na ryzyko związane z wolumenem gazu, na mocy niniejszego rozporządzenia należy wprowadzić mechanizmy zmniejszające takie ryzyko.
(9) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do nieobjętej zwolnieniem części głównych nowych infrastruktur, które zgodnie z art. 36 dyrektywy 2009/73/WE zostały zwolnione ze stosowania art. 41 ust. 6, 8 i 10 tej dyrektywy. W przypadkach gdy specyfika połączeń międzysystemowych została uznana na szczeblu europejskim poprzez przyznanie im zwolnienia zgodnie z art. 36 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE 3 lub w inny sposób, krajowe organy regulacyjne powinny posiadać uprawnienia do przyznawania odstępstw od wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, które mogłyby zagrozić sprawnemu funkcjonowaniu takich połączeń międzysystemowych.
(10) Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla stosowania unijnych i krajowych reguł konkurencji, w szczególności zakazu umów ograniczających konkurencję (art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) i nadużywania pozycji dominującej (art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej). Wprowadzone zharmonizowane struktury taryf przesyłowych powinny być skonstruowane w taki sposób, aby zapobiegały sytuacji, w której rynki dostaw nie mogłyby funkcjonować.
(11) Krajowe organy regulacyjne i operatorzy systemów przesyłowych powinni mieć na uwadze najlepsze praktyki i starania służące harmonizacji procedur na potrzeby wdrożenia niniejszego rozporządzenia. Działając zgodnie z art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 4 , Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki i krajowe organy regulacyjne powinny zapewnić wdrożenie przepisów dotyczących zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu w całej Unii w najbardziej efektywny sposób.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 51 dyrektywy 2009/73/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Przedmiot
Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się kodeks sieci określający zasady dotyczące zharmonizowanych struktur taryf przesyłowych dla gazu, w tym zasady dotyczące stosowania metody wyznaczania ceny referencyjnej, powiązane z nimi wymogi w zakresie konsultacji i publikacji, a także zasady dotyczące obliczania cen bazowych standardowych produktów z zakresu zdolności.
Zakres stosowania
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, w art. 3 rozporządzenia (UE) 2017/459, w art. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 312/2014 5 , art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) 2015/703 6 oraz w art. 2 dyrektywy 2009/73/WE. Dodatkowo stosuje się następujące definicje:
Usługi i taryfy przesyłowe i nieprzesyłowe
Jeżeli którekolwiek z kryteriów określonych w lit. a) i b) nie zostało spełnione, daną usługę można zaliczyć do usług przesyłowych lub nieprzesyłowych w zależności od ustaleń wypracowanych podczas konsultacji okresowych przez operatora systemu przesyłowego lub operatorów systemów przesyłowych lub krajowy organ regulacyjny oraz decyzji krajowego organu regulacyjnego, jak określono w art. 26 i 27.
W drodze odstępstwa i pod warunkiem zatwierdzenia przez krajowy organ regulacyjny, część przychodów z usług przesyłowych można odzyskać wyłącznie w formie następujących, ustalanych niezależnie od siebie taryf przesyłowych opartych na wolumenach przesyłanego paliwa gazowego:
Jeżeli według krajowego organu regulacyjnego z danej usługi nieprzesyłowej korzystają wszyscy użytkownicy sieci, koszty takiej usługi podlegają odzyskaniu od wszystkich użytkowników sieci.
Oceny alokacji kosztów
gdzie:
oznacza przychody określone w jednostce monetarnej np. EUR, które uzyskuje się z taryf opartych na zdolności z tytułu wewnątrzsystemowego wykorzystania sieci;
oznacza wartość czynników kosztotwórczych związanych ze zdolnościami dla wewnątrzsystemowego wykorzystania sieci, np. sumę średnich dziennych przewidywanych zdolności zakontraktowanych w każdym wewnątrzsystemowym punkcie wejścia i wewnątrzsystemowym punkcie wyjścia lub klastrze punktów, określoną w jednostce pomiarowej takiej jak MWh/dzień;
gdzie:
oznacza przychody określone w jednostce monetarnej np. EUR, które uzyskuje się z taryf opartych na zdolności z tytułu międzysystemowego wykorzystania sieci;
oznacza wartość czynników kosztotwórczych związanych ze zdolnościami dla międzysystemowego wykorzystania sieci, np. sumę średnich dziennych przewidywanych zdolności zakontraktowanych w każdym międzysystemowym punkcie wejścia i punkcie wyjścia lub klastrze punktów, określoną w jednostce pomiarowej takiej jak MWh/dzień;
gdzie:
oznacza przychody określone w jednostce monetarnej np. EUR, które uzyskuje się z taryf opartych na wolumenach przesyłanego paliwa gazowego z tytułu wewnątrzsystemowego wykorzystania sieci;
oznacza wartość czynników kosztotwórczych związanych z wolumenami dla wewnątrzsystemowego wykorzystania sieci, np. sumę średnich dziennych przewidywanych przepływów w każdym wewnątrzsystemowym punkcie wejścia i punkcie wyjścia lub klastrze punktów, określoną w jednostce pomiarowej takiej jak MWh;
gdzie:
oznacza przychody określone w jednostce monetarnej np. EUR, które uzyskuje się z taryf opartych na wolumenach przesyłanego paliwa gazowego z tytułu międzysystemowego wykorzystania sieci;
oznacza wartość czynników kosztotwórczych związanych z wolumenami dla międzysystemowego wykorzystania sieci, np. sumę średnich dziennych przewidywanych przepływów w każdym międzysystemowym punkcie wejścia i punkcie wyjścia lub klastrze punktów, określoną w jednostce pomiarowej takiej jak MWh;
ROZDZIAŁ II
METODY WYZNACZANIA CENY REFERENCYJNEJ
METODY WYZNACZANIA CENY REFERENCYJNEJ
Stosowanie metody wyznaczania ceny referencyjnej
Wybór metody wyznaczania ceny referencyjnej
Metoda wyznaczania ceny referencyjnej musi być zgodna z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 oraz z poniższymi wymogami. Metoda ta powinna:
Metoda wyznaczania ceny referencyjnej na podstawie odległości ważonej zdolnością
Jeżeli w scenariuszu przepływu nie można połączyć punktów wejścia i punktów wyjścia, takie połączenie punktów wejścia i punktów wyjścia nie jest uwzględniane.
gdzie:
oznacza średnią ważoną odległość dla punktu wejścia lub klastra punktów wejścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wyjścia lub w klastrze punktów wyjścia;
oznacza odległość między danym punktem wejścia lub klastrem punktów wejścia a danym punktem wyjścia lub klastrem punktów wyjścia, o której mowa w ust. 1 lit. c);
gdzie:
oznacza średnią ważoną odległość dla punktu wyjścia lub klastra punktów wyjścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wejścia lub w klastrze punktów wejścia;
oznacza odległość między danym punktem wejścia lub klastrem punktów wejścia a danym punktem wyjścia lub klastrem punktów wyjścia, o której mowa w ust. 1 lit. c);
gdzie:
oznacza wagę kosztów dla danego punktu wejścia lub klastra punktów wejścia;
oznacza wagę kosztów dla danego punktu wyjścia lub klastra punktów wyjścia;
oznacza średnią ważoną odległość dla punktu wejścia lub klastra punktów wejścia;
oznacza średnią ważoną odległość dla punktu wyjścia lub klastra punktów wyjścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wejścia lub w klastrze punktów wejścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wyjścia lub w klastrze punktów wyjścia;
gdzie:
oznacza wagę kosztów dla danego punktu wejścia lub klastra punktów wejścia;
oznacza wagę kosztów dla danego punktu wyjścia lub klastra punktów wyjścia;
oznacza część przychodów z usług przesyłowych, która podlega odzyskaniu w formie taryf przesyłowych opartych na zdolności w punkcie wejścia lub klastrze punktów wejścia;
oznacza część przychodów z usług przesyłowych, która podlega odzyskaniu w formie taryf przesyłowych opartych na zdolności w punkcie wyjścia lub klastrze punktów wyjścia;
oznacza część przychodów z usług przesyłowych, która podlega odzyskaniu w formie taryf przesyłowych opartych na zdolności we wszystkich punktach wejścia;
oznacza część przychodów z usług przesyłowych, która podlega odzyskaniu w formie taryf przesyłowych opartych na zdolności we wszystkich punktach wyjścia;
gdzie:
oznacza cenę referencyjną w punkcie wejścia lub w każdym punkcie wejścia w klastrze punktów wejścia;
oznacza cenę referencyjną w punkcie wyjścia lub w każdym punkcie wyjścia w klastrze punktów wyjścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wejścia lub w klastrze punktów wejścia;
oznacza przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie wyjścia lub w klastrze punktów wyjścia.
Dostosowanie taryf w punktach wejścia z instalacji magazynowych i punktach wyjścia do instalacji magazynowych oraz w punktach wejścia z instalacji LNG oraz infrastruktury służącej zakończeniu izolacji
Zasady dotyczące systemów wejścia-wyjścia w państwie członkowskim, w którym działa więcej niż jeden operator systemu przesyłowego
W wyniku oddzielnego stosowania różnych metod wyznaczania ceny referencyjnej dostosowuje się odpowiednio przychody z usług przesyłowych uzyskiwane przez odpowiednich operatorów systemów przesyłowych.
Decyzję, o której mowa w ust. 2 lit. a) lub, odpowiednio, w ust. 2 lit. b), można podjąć, o ile spełnione zostaną następujące warunki:
Zasady dotyczące systemów wejścia-wyjścia obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie, w którym działa więcej niż jeden operator systemu przesyłowego
Jeżeli w systemie wejścia-wyjścia obejmującym więcej niż jedno państwo członkowskie działa więcej niż jeden operator systemu przesyłowego, tę samą metodę wyznaczania ceny referencyjnej można stosować łącznie lub oddzielnie lub można stosować oddzielnie różne metody wyznaczania ceny referencyjnej.
ROZDZIAŁ III
CENY BAZOWE
CENY BAZOWE
Przepisy ogólne
Poziomy mnożników i współczynników sezonowych
Obliczanie cen bazowych krótkoterminowych standardowych produktów z zakresu zdolności ciągłej w przypadku braku współczynników sezonowych
Ceny bazowe krótkoterminowych standardowych produktów z zakresu zdolności ciągłej oblicza się w następujący sposób:
Pst = (M × T / 365) × D
gdzie:
Pst oznacza cenę bazową danego standardowego produktu z zakresu zdolności;
M oznacza wartość mnożnika odpowiadającego danemu standardowemu produktowi z zakresu zdolności;
T oznacza cenę referencyjną;
D oznacza czas trwania danego standardowego produktu z zakresu zdolności wyrażony w dobach gazowych.
W przypadku roku przestępnego wzór dostosowuje się tak, że w miejsce liczby 365 wstawia się liczbę 366;
Pst = (M × T / 8760) × H
gdzie:
Pst oznacza cenę bazową śróddziennego standardowego produktu z zakresu zdolności;
M oznacza wartość odpowiedniego mnożnika;
T oznacza cenę referencyjną;
H oznacza czas trwania śróddziennego standardowego produktu z zakresu zdolności wyrażony w godzinach.
W przypadku roku przestępnego wzór dostosowuje się tak, że w miejsce liczby 8760 wstawia się liczbę 8784;
Obliczanie cen bazowych krótkoterminowych standardowych produktów z zakresu zdolności ciągłej w przypadku stosowania współczynników sezonowych
Obliczanie cen bazowych standardowych produktów z zakresu zdolności przerywanej
Diex-ante = Pro × A × 100 %
gdzie:
Diex-ante oznacza poziom rabatu ex ante;
Pro to współczynnik oznaczający prawdopodobieństwo przerwania usługi; jest ustalany lub zatwierdzany zgodnie z art. 41 ust. 6 lit. a) dyrektywy 2009/73/WE na podstawie art. 28 i odnosi się do danego rodzaju standardowego produktu z zakresu zdolności przerywanej;
A oznacza współczynnik korygujący, ustalany lub zatwierdzany zgodnie z art. 41 ust. 6 lit. a) dyrektywy 2009/73/WE na podstawie art. 28, stosowany w celu odzwierciedlenia szacowanej wartości ekonomicznej danego rodzaju standardowego produktu z zakresu zdolności przerywanej, obliczany dla poszczególnych, niektórych lub wszystkich punktów połączeń międzysystemowych, który wynosi nie mniej niż 1.
N oznacza przewidywaną liczbę przerw w świadczeniu usługi w czasie D;
Dint oznacza wyrażony w godzinach średni czas trwania przewidywanych przerw w świadczeniu usługi;
D oznacza całkowity czas trwania danego rodzaju standardowego produktu z zakresu zdolności przerywanej, wyrażony w godzinach;
CAPav int oznacza przewidywaną średnią ilość zdolności przerwanej w odniesieniu do każdej przerwy w świadczeniu usługi, związaną z danym rodzajem standardowego produktu z zakresu zdolności przerywanej;
CAP oznacza całkowitą ilość zdolności przerywanej w odniesieniu do danego rodzaju standardowego produktu z zakresu zdolności przerywanej.
Rekompensata ex post wypłacana za każdy dzień, w którym nastąpiło przerwanie usługi, odpowiada trzykrotności ceny bazowej dobowych standardowych produktów z zakresu zdolności ciągłej.
ROZDZIAŁ IV
UZGADNIANIE PRZYCHODÓW
UZGADNIANIE PRZYCHODÓW
Przepisy ogólne
Niewystarczający lub nadmierny poziom odzyskiwanych przychodów
RA - R
gdzie:
RA oznacza faktycznie uzyskane przychody związane ze świadczeniem usług przesyłowych;
R oznacza przychody z usług przesyłowych.
Wartości RA and R dotyczą tego samego okresu taryfowego, a jeżeli istnieje skuteczny mechanizm rozliczeń międzyoperatorskich, o którym mowa w art. 10 ust. 3, wartości te uwzględniają taki mechanizm.
Konto regulacyjne
Uzgadnianie konta regulacyjnego
ROZDZIAŁ V
WYCENA ZDOLNOŚCI POWIĄZANEJ I ZDOLNOŚCI W WIRTUALNYCH PUNKTACH POŁĄCZEŃ MIĘDZY-SYSTEMOWYCH
WYCENA ZDOLNOŚCI POWIĄZANEJ I ZDOLNOŚCI W WIRTUALNYCH PUNKTACH POŁĄCZEŃ MIĘDZY-SYSTEMOWYCH
Wycena zdolności powiązanej
Wycena zdolności w wirtualnym punkcie połączenia międzysystemowego
gdzie:
oznacza cenę bazową danego standardowego produktu z zakresu zdolności rozdzielonej w wirtualnym punkcie połączenia międzysystemowego;
i oznacza punkt połączenia międzysystemowego, który wchodzi w skład wirtualnego punktu połączenia międzysystemowego;
n oznacza liczbę punktów połączeń międzysystemowych, które wchodzą w skład wirtualnego punktu połączenia międzysystemowego;
oznacza cenę bazową dla danego standardowego produktu z zakresu zdolności rozdzielonej w punkcie połączenia międzysystemowego i;
oznacza, stosownie do przypadku, zdolność techniczną lub przewidywaną zdolność zakontraktowaną w punkcie połączenia międzysystemowego i.
ROZDZIAŁ VI
CENA ROZLICZENIOWA I CENA NALEŻNA
CENA ROZLICZENIOWA I CENA NALEŻNA
Obliczanie ceny rozliczeniowej w punktach połączeń międzysystemowych
Cenę rozliczeniową dla danego standardowego produktu z zakresu zdolności w punkcie połączenia międzysystemowego oblicza się według następującego wzoru:
gdzie:
oznacza cenę rozliczeniową;
oznacza obowiązującą cenę bazową standardowego produktu z zakresu zdolności, obowiązującą w chwili wystawienia produktu na aukcję;
AP oznacza ewentualną premię aukcyjną.
Obliczanie ceny należnej w punktach połączeń międzysystemowych
Cenę należną dla danego standardowego produktu z zakresu zdolności w punkcie połączenia międzysystemowego oblicza się według jednego z następujących wzorów:
gdzie:
oznacza zmienną cenę należną;
oznacza cenę bazową standardowego produktu z zakresu zdolności, obowiązującą w chwili wykorzystania produktu;
AP oznacza ewentualną premię aukcyjną.
gdzie:
oznacza stałą cenę należną;
oznacza mającą zastosowanie cenę bazową rocznego standardowego produktu z zakresu zdolności, obowiązującą w chwili wystawienia produktu na aukcję;
IND oznacza stosunek wybranego indeksu w momencie jego zastosowania do tego samego indeksu w momencie wystawienia produktu na aukcję;
RP oznacza premię z tytułu ryzyka, która odzwierciedla korzyści dotyczące pewności co do poziomu taryfy przesyłowej, przy czym premia ta nie może być mniejsza niż 0;
AP oznacza ewentualną premię aukcyjną.
Warunki zastosowania podejścia opartego na cenie należnej
ROZDZIAŁ VII
WYMOGI W ZAKRESIE KONSULTACJI
WYMOGI W ZAKRESIE KONSULTACJI
Konsultacje okresowe
Okresowe podejmowanie decyzji przez krajowy organ regulacyjny
Agencja zachowuje poufność wszelkich informacji handlowych podlegających szczególnej ochronie.
Konsultacje dotyczące rabatów, mnożników i współczynników sezonowych
Po zakończeniu konsultacji zgodnie z art. 41 ust. 6 lit. a) dyrektywy 2009/73/WE podejmowana jest uzasadniona decyzja dotyczącą aspektów, o których mowa w lit. a)-c) niniejszego ustępu. Każdy krajowy organ regulacyjny bierze pod uwagę stanowiska organów regulacyjnych bezpośrednio połączonych państw członkowskich.
ROZDZIAŁ VIII
WYMOGI W ZAKRESIE PUBLIKACJI
WYMOGI W ZAKRESIE PUBLIKACJI
Informacje, które należy opublikować przed coroczną aukcją zdolności rocznej
W odniesieniu do punktów połączeń międzysystemowych oraz - w przypadku gdy krajowy organ regulacyjny podjął decyzję o zastosowaniu rozporządzenia (UE) 2017/459 - w odniesieniu do punktów innych niż punkty połączeń międzysystemowych, przed coroczną aukcją zdolności rocznej krajowy organ regulacyjny lub operator systemu przesyłowego lub operatorzy systemów przesyłowych, w zależności od decyzji krajowego organu regulacyjnego, publikują następujące informacje zgodnie z wymogami określonymi w art. 31 i 32:
Informacje, które należy opublikować przed rozpoczęciem okresu taryfowego
Forma publikacji
Informacje takie muszą być ogólnodostępne, bezpłatne i pozbawione jakichkolwiek ograniczeń dotyczących ich wykorzystania. Są one publikowane:
Ponadto w tym samym terminie, co termin określony w art. 30, wspomniana znormalizowana tabela musi zawierać symulację wszystkich opłat z tytułu przepływu 1 GWh/dzień/rok w każdym punkcie połączenia międzysystemowego w walucie lokalnej oraz w euro, z zastrzeżeniem ppkt (vii) ppkt 2.
Terminy publikacji informacji
Termin publikacji informacji określonych w art. 29 i 30 jest następujący:
Do każdej aktualizacji taryf przesyłowych należy dołączyć informacje wskazujące na powody wprowadzenia zmian w ich poziomie. Jeżeli zastosowanie mają przepisy art. 12 ust. 3 lit. b), dołącza się również zaktualizowane sprawozdanie, o którym mowa w art. 29 lit. b), dotyczące poszczególnych rodzajów standardowych produktów z zakresu zdolności przerywanej.
ROZDZIAŁ IX
ZDOLNOŚĆ PRZYROSTOWA
ZDOLNOŚĆ PRZYROSTOWA
Zasady taryfowe dotyczące zdolności przyrostowej
ROZDZIAŁ X
PRZEPISY KOŃCOWE I PRZEJŚCIOWE
PRZEPISY KOŃCOWE I PRZEJŚCIOWE
Metody i parametry stosowane do określenia dozwolonych lub docelowych przychodów operatorów systemów przesyłowych
Istniejące umowy
Monitorowanie wdrażania
Uprawnienie do przyznawania odstępstw
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.