Art. 8. - Zobowiązania cenowe - Rozporządzenie 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.176.21

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 sierpnia 2020 r.

Artykuł  8

Zobowiązania cenowe

1. 21  W przypadku wstępnego stwierdzenia dumpingu i szkody Komisja może, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, przyjąć złożoną przez eksportera ofertę zadowalającego, dobrowolnego zobowiązania do zmiany cen lub zaprzestania wywozu po cenach dumpingowych, jeżeli szkodliwe efekty dumpingu zostaną dzięki temu usunięte.

W takim przypadku oraz tak długo, jak takie zobowiązania pozostają w mocy, odpowiednio do przypadku cła tymczasowe nałożone przez Komisję zgodnie z art. 7 ust. 1 albo cła ostateczne nałożone zgodnie z art. 9 ust. 4 nie mają zastosowania do odnośnego przywozu produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa, o których mowa w decyzji Komisji o przyjęciu zobowiązań, wraz z późniejszymi zmianami.

Podwyżki cen wynikające ze zobowiązań nie mogą być wyższe niż jest to niezbędne do wyeliminowania marginesu dumpingu, natomiast są niższe od marginesu dumpingu, w przypadku gdy taka podwyżka byłaby odpowiednia do usunięcia szkody dla przemysłu Unii.

Przy ocenie, czy wynikająca z takich zobowiązań podwyżka cen niższa niż margines dumpingu wystarczy do usunięcia szkody, odpowiednio stosuje się art. 7 ust. 2a, 2b, 2c i 2d.

2. 22  Złożenie zobowiązania może być zasugerowane przez Komisję, ale eksporterzy nie mają obowiązku jego podejmowania. Fakt, że eksporter nie złożył zobowiązania lub nie skorzystał z zaproszenia do jego złożenia, w żaden sposób nie wpływa na ocenę danej sprawy.

Jednakże może zostać stwierdzone, że zagrożenie szkodą jest bardziej prawdopodobne, jeżeli przywóz produktów po cenach dumpingowych będzie kontynuowany. Zobowiązania nie są od eksporterów wymagane ani akceptowane, jeżeli dumping i spowodowana nim szkoda nie zostały wstępnie ustalone.

Z wyjątkiem szczególnych okoliczności oferty zobowiązań składa się nie później niż pięć dni przed końcem okresu, w którym można składać oświadczenia na podstawie art. 20 ust. 5, tak aby zapewnić innym stronom możliwość przedstawienia uwag.

3. 23  Oferowane zobowiązania nie muszą zostać zaakceptowane, jeżeli ich przyjęcie uznaje się za nierealistyczne, przykładowo gdy liczba rzeczywistych lub potencjalnych eksporterów jest zbyt duża, lub ze względu na inne przyczyny, w tym wynikające z założeń polityki ogólnej, które obejmują w szczególności zasady i zobowiązania określone w wielostronnych umowach dotyczących ochrony środowiska oraz protokołach do nich, których Unia jest stroną, a także konwencjach MOP wymienionych w załączniku Ia do niniejszego rozporządzenia. Zainteresowanemu eksporterowi można podać powody, dla których proponuje się odrzucić ofertę zobowiązania oraz -można umożliwić mu przedstawienie uwag w tej sprawie. Powody odrzucenia są określane w ostatecznej decyzji.

4. 24  Strony oferujące zobowiązanie mają obowiązek przedstawienia także jego niepoufnej wersji spełniającej wymogi art. 19, tak aby strony dochodzenia, Parlament Europejski i Rada mogły mieć do niej dostęp.

Ponadto przed przyjęciem wszelkich takich ofert przemysł Unii ma możliwość przedstawienia uwag dotyczących głównych warunków zobowiązania.

5. Jeżeli zobowiązania przyjęto, postępowanie zostaje zakończone. Komisja kończy postępowanie zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3.

6. Jeżeli zobowiązania zostaną przyjęte, dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody zwykle zostaje dokończone. W takim przypadku, jeżeli stwierdzono brak dumpingu lub szkody, zobowiązanie automatycznie wygasa, z wyjątkiem przypadków, w których stwierdzenie takie jest w dużej mierze wynikiem istnienia zobowiązania. W takich wypadkach można wymagać kontynuacji zobowiązania przez uzasadniony okres.

W przypadku gdy dumping lub szkoda zostaną potwierdzone, zobowiązanie trwa nadal, zgodnie z jego warunkami i przepisami niniejszego rozporządzenia.

7. Na eksportera, którego zobowiązanie zostało przyjęte, Komisja nakłada obowiązek okresowego przekazywania informacji niezbędnych do spełnienia zobowiązania oraz do weryfikacji odpowiednich danych. Niezastosowanie się do tego wymogu stanowi naruszenie zobowiązania.

8. W przypadku przyjęcia zobowiązań od określonych eksporterów podczas postępowania, dla celów art. 11, uznaje się je za wchodzące w życie od daty zakończenia dochodzenia dla danego kraju wywozu.

9. W przypadku naruszenia lub wycofania zobowiązania przez dowolną ze stron, lub w przypadku wycofania przyjęcia tego zobowiązania przez Komisję, przyjęcie zobowiązania zostaje wycofane odpowiednio w drodze decyzji Komisji albo rozporządzenia Komisji, a tymczasowe cło nałożone przez Komisję zgodnie z art. 7 lub ostateczne cło nałożone zgodnie z art. 9 ust. 4 stosuje się automatycznie, przy zapewnieniu, aby zainteresowany eksporter, z wyjątkiem przypadku, gdy eksporter ten wycofał zobowiązanie, miał możliwość wypowiedzenia się. Gdy Komisja postanawia wycofać zobowiązanie, informuje państwa członkowskie.

Każda zainteresowana strona albo państwo członkowskie może przedstawić informację zawierającą dowody prima facie naruszenia zobowiązania. Późniejszej oceny, czy nastąpiło naruszenie zobowiązania, dokonuje się zazwyczaj w terminie sześciu miesięcy, jednak nie później niż w ciągu dziewięciu miesięcy od należycie uzasadnionego wniosku.

Komisja może wnioskować o pomoc do organów państw członkowskich właściwych do monitorowania zobowiązań.

10. Cło tymczasowe może zostać nałożone, stosownie do art. 7, w oparciu o najlepsze posiadane informacje, w przypadku uzasadnionego podejrzenia naruszenia zobowiązania lub w przypadku naruszenia lub wycofania zobowiązania, jeżeli postępowanie, które doprowadziło do zobowiązania, nie zostało zakończone.

²¹ Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

²² Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia nr (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

²³ Art. 8 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

²⁴ Art. 8 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.