Art. 7. - Środki tymczasowe - Rozporządzenie 2016/1036 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.176.21

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 sierpnia 2020 r.

Artykuł  7

Środki tymczasowe

1. 16  Cła tymczasowe mogą zostać nałożone, jeżeli:

a) postępowanie zostało wszczęte zgodnie z art. 5;

b) zostało wydane odpowiednie zawiadomienie oraz stworzono zainteresowanym stronom odpowiednią możliwość przedstawienia informacji i uwag zgodnie z art. 5 ust. 10;

c) wstępnie stwierdzono istnienie dumpingu i wynikającą z niego szkodę dla przemysłu Unii; oraz

d) interes Unii wymaga interwencji w celu zapobieżenia takiej szkodzie.

Cła tymczasowe nakłada się nie wcześniej niż 60 dni od wszczęcia postępowania i co do zasady nie później niż siedem miesięcy od wszczęcia postępowania, a w każdym razie nie później niż osiem miesięcy od tej daty.

Ceł tymczasowych nie nakłada się w okresie trzech tygodni od przesłania informacji do zainteresowanych stron zgodnie z art. 19a (okres wcześniejszego informowania). Dostarczenie takich informacji pozostaje bez uszczerbku dla późniejszych powiązanych decyzji, które mogą zostać podjęte przez Komisję.

W terminie do dnia 9 czerwca 2020 r. Komisja dokonuje przeglądu, czy w okresie wcześniejszego informowania nastąpił znaczny wzrost przywozu i czy, jeżeli wzrost taki nastąpił, spowodował dodatkową szkodę dla przemysłu Unii pomimo środków, jakie Komisja mogła przyjąć na podstawie art. 14 ust. 5a i art. 9 ust. 4. Przegląd opiera się w szczególności na danych zgromadzonych na podstawie art. 14 ust. 6 oraz wszelkich odpowiednich informacjach, którymi dysponuje Komisja. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 23a w celu zmiany czasu trwania okresu wcześniejszego informowania na dwa tygodnie w przypadku wystąpienia znacznego wzrostu przywozu, który spowodował dodatkową szkodę, i na cztery tygodnie, jeżeli ten wzrost nie wystąpił.

Komisja podaje do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej informacje o zamiarze nałożenia ceł tymczasowych, w tym o możliwych stawkach celnych, w momencie przekazania zainteresowanym stronom informacji zgodnie z art. 19a.

2. Wysokość tymczasowego cła antydumpingowego nie może przekroczyć wstępnie ustalonego marginesu dumpingu, lecz powinna ona być niższa od tego marginesu, jeżeli takie niższe cło byłoby wystarczające do usunięcia szkody, jaką ponosi przemysł Unii.

2a. 17  Sprawdzając, czy cło niższe od marginesu dumpingu wystarczy do usunięcia szkody, Komisja uwzględnia, czy w odniesieniu do danego produktu występują zakłócenia handlu surowcami.

Do celów niniejszego ustępu za zakłócenia handlu surowcami uznaje się następujące środki: systemy podwójnych cen, należności wywozowe, wywozowy podatek wyrównawczy, kontyngent wywozowy, zakaz wywozu, podatek od wywozu, wymóg uzyskania zezwolenia, minimalna cena eksportowa, obniżka kwoty zwrotu lub wykluczenie możliwości zwrotu podatku od wartości dodanej (VAT), ograniczenia w punkcie odprawy celnej dla eksporterów, wykaz kwalifikowanych eksporterów, obowiązek dostaw na rynek krajowy, prawo do wydobycia jedynie na własne potrzeby przedsiębiorstwa (captive mining), jeśli ceny danego surowca są znacznie niższe od cen na reprezentatywnych rynkach międzynarodowych.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 23a w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez dodanie dalszych zakłóceń handlu surowcami do wykazu, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, jeśli przygotowany przez OECD wykaz ograniczeń w wywozie surowców przemysłowych lub wszelkie inne bazy danych OECD, które zastępują ten wykaz, określą inne rodzaje środków.

Dochodzenie obejmuje wszelkie zakłócenia handlu surowcami wymienione w akapicie drugim niniejszego ustępu, co do których Komisja posiada wystarczające dowody ich występowania zgodnie z art. 5.

Do celów niniejszego rozporządzenia na pojedynczy surowiec, nieprzetworzony lub przetworzony, w tym energię, w przypadku którego stwierdzono zakłócenia, musi przypadać nie mniej niż 17 % kosztów produkcji produktu objętego postępowaniem. Do celów tego obliczenia stosuje się niezakłóconą cenę danego surowca ustaloną na reprezentatywnych rynkach międzynarodowych.

2b. 18  Jeżeli Komisja, na podstawie wszystkich dostarczonych informacji, może jednoznacznie stwierdzić, że w interesie Unii jest, aby określić kwoty ceł tymczasowych zgodnie z ust. 2a niniejszego artykułu, ust. 2 niniejszego artykułu nie ma zastosowania. Komisja aktywnie dąży do uzyskania od zainteresowanych stron informacji pozwalających jej ustalić, czy zastosowanie ma mieć ust. 2 czy ust. 2a niniejszego artykułu. W związku z tym Komisja analizuje wszystkie stosowne informacje, takie jak informacje o wolnych mocach w kraju wywozu, konkurencji o surowce i wpływie na łańcuchy dostaw dla przedsiębiorstw unijnych. Przy braku współpracy Komisja może stwierdzić, że w interesie Unii leży zastosowanie ust. 2a niniejszego artykułu. Przeprowadzając test dotyczący interesu Unii zgodnie z art. 21, szczególną uwagę poświęca się tej kwestii.

2c. 19  Jeżeli margines szkody jest obliczany według ceny docelowej, użyty zysk docelowy ustala się z uwzględnieniem takich czynników, jak poziom zyskowności przed wzrostem przywozu z państwa objętego dochodzeniem, poziom zyskowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji oraz poziom zyskowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji. Taka marża zysku nie może być niższa niż 6 %.

2d. 20  Przy ustalaniu ceny docelowej należycie uwzględnia się rzeczywisty koszt produkcji wytwarzanej przez przemysł Unii, wynikający z wielostronnych umów dotyczących ochrony środowiska oraz protokołów do nich, których Unia jest stroną, a także z konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) wymienionych w załączniku Ia do niniejszego rozporządzenia. Ponadto uwzględnia się przyszłe koszty, które nie zostały uwzględnione w ust. 2c niniejszego artykułu, które wynikają z tych umów i konwencji i które przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2.

3. Cła tymczasowe są zabezpieczone w formie gwarancji, a dopuszczenie danych produktów do wolnego obrotu w Unii jest uzależnione od zapewnienia takiej gwarancji.

4. Komisja przyjmuje środki tymczasowe zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 15 ust. 4.

5. W przypadku gdy państwo członkowskie wystąpi z wnioskiem o niezwłoczną interwencję Komisji i warunki określone w ust. 1 zostaną spełnione, najpóźniej w ciągu pięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosku Komisja podejmuje decyzję, czy tymczasowe cło antydumpingowe powinno zostać nałożone.

6. Cło tymczasowe może zostać nałożone na okres sześciu miesięcy, a następnie przedłużone o kolejne trzy miesiące lub od razu nałożone na dziewięć miesięcy. Jednakże może ono zostać przedłużone lub nałożone na dziewięć miesięcy jedynie w przypadku, gdy eksporterzy reprezentujący znaczny udział procentowy danego obrotu wystąpią z takim wnioskiem lub nie zgłoszą sprzeciwu po otrzymaniu zawiadomienia od Komisji.

¹⁶ Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

¹⁷ Art. 7 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

¹⁸ Art. 7 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

¹⁹ Art. 7 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.

²⁰ Art. 7 ust. 2d dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia nr 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 czerwca 2018 r.