Rozporządzenie 1862/2004 ustanawiające normę handlową mającą zastosowanie do arbuzów

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.325.17

Akt utracił moc
Wersja od: 28 października 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1862/2004
z dnia 26 października 2004 r.
ustanawiające normę handlową mającą zastosowanie do arbuzów

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw(1), w szczególności jego art. 2 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Arbuzy są wymienione wśród owoców, które podlegają normie handlowej, o której mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2200/96. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1093/97 z dnia 16 czerwca 1997 r. ustanawiające normy handlowe mające zastosowanie do melonów i arbuzów(2) było przedmiotem licznych zmian. Dla przejrzystości należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1093/97 i począwszy od 1 stycznia 2005 r., zastąpić je nowym rozporządzeniem.

(2) W tym celu oraz w celu zachowania przejrzystości na rynkach międzynarodowych należy uwzględnić normę EKG/ONZ FFV-37 dotyczącą sprzedaży i kontroli jakości handlowej arbuzów, zaleconą przez Grupę Roboczą ds. Norm Jakości Produktów Rolnych Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG/ONZ), jak również jej ostatnie zmiany.

(3) Stosowanie nowych norm ma skutkować wyeliminowaniem z rynku produktów o niezadowalającej jakości, orientacją produkcji w taki sposób, by spełnić wymagania konsumentów i ułatwieniem stosunków handlowych opartych na uczciwej konkurencji, co przyczyni się do poprawy wydajności produkcji.

(4) Normy stosuje się na wszystkich etapach obrotu. Transport na dużą odległość, przechowywanie przez pewien okres lub różne zabiegi, którym poddawane są produkty, mogą wpłynąć na pogorszenie jakości wynikające z biologicznego rozwoju tych produktów lub z ich większej lub mniejszej skłonności do psucia się. W stosowaniu norm na etapach obrotu następujących po wysyłce należy uwzględnić to pogorszenie jakości.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Normę handlową stosowaną do arbuzów objętych kodem CN 0807 11 ustala się w Załączniku.

Normę stosuje się na wszystkich etapach obrotu, na warunkach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 2200/96.

Jednakże na etapach następujących po dokonaniu wysyłki produkty mogą wykazywać w stosunku do przepisów normy:

a) nieznaczną utratę świeżości i jędrności;

b) nieznaczne pogorszenie jakości spowodowane ich rozwojem i skłonnościami do psucia się.

Artykuł  2

Uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1093/97.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 października 2004 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 47/2003 (Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 64).

(2) Dz.U. L 158 z 17.6.1997, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 907/2004 (Dz.U. L 163 z 30.4.2004, str. 50).

ZAŁĄCZNIK

NORMA DLA ARBUZÓW

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do arbuzów odmian (cultivars) uprawianych z Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. i Nakai dostarczanych do konsumenta w stanie świeżym, z wyłączeniem arbuzów przeznaczonych do przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest zdefiniowanie jakości, jaką muszą się charakteryzować arbuzy po przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Minimalne wymagania jakości

We wszystkich klasach, uwzględniając szczegółowe przepisy przewidziane dla każdej klasy oraz dopuszczalne tolerancje, arbuzy powinny być:

– całe,

– zdrowe; wyklucza się produkty z objawami gnicia lub podlegające takiemu pogorszeniu jakości, które czyni je niezdatnymi do spożycia,

– czyste, praktycznie wolne od widocznych ciał obcych,

– praktycznie wolne od pasożytów,

– praktycznie wolne od szkód wyrządzonych przez pasożyty,

– jędrne i wystarczająco dojrzałe; kolor i smak miąższu muszą odpowiadać wystarczającemu stopniowi dojrzałości,

– niepopękane,

– wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchni,

– wolne od obcych zapachów i/lub smaków.

Rozwój i stan arbuzów musi być taki, by pozwalał im na:

– wytrzymanie transportu i przeładunku, oraz

– przybycie na miejsce przeznaczenia w stanie zadowalającym.

B. Minimalne wymagania dotyczące dojrzałości

Arbuzy powinny być wystarczająco rozwinięte i wystarczająco dojrzałe. Wskaźnik refraktometryczny pulpy owocowej, mierzony w strefie środkowej miąższu owocu oraz po przekątnej, ma być równy lub wyższy niż 8° Brixa.

C. Klasyfikacja

Arbuzy dzieli się na dwie klasy określone poniżej:

i) Klasa I

Arbuzy objęte tą klasą muszą być dobrej jakości. Muszą posiadać cechy charakterystyczne dla odmiany.

Mogą one jednak posiadać nieznaczne następujące wady, pod warunkiem że nie wpływają one na ogólny wygląd produktu, na jego jakość, na utrzymanie jakości i na prezentację w opakowaniu:

– nieznaczną wadę kształtu,

– nieznaczną wadę zabarwienia skórki; jasny kolor arbuza w miejscu, które dotykało ziemi w okresie wzrostu, nie jest uznawany za wadę,

– nieznaczne powierzchowne pęknięcia,

– nieznaczne otarcia spowodowane urazami mechanicznymi; całkowita powierzchnia zmian nie może przekraczać szesnastej części owocu.

Łodyga arbuza nie może przekraczać 5 cm długości.

ii) Klasa II

Ta klasa obejmuje arbuzy, które nie mogą być sklasyfikowane w klasie I, ale odpowiadają minimalnym wymaganiom określonym powyżej.

Owoce mogą posiadać poniższe wady, pod warunkiem że zachowują swoje istotne cechy w zakresie jakości, utrzymania jakości oraz prezentacji:

– nieznaczne wady kształtu,

– nieznaczne powierzchowne pęknięcia,

– wadę zabarwienia skórki; jasny kolor arbuza w miejscu, które dotykało ziemi w okresie wzrostu, nie jest uznawany za wadę zabarwienia skórki,

– nieznaczne obicia,

– nieznaczne otarcia lub wady powierzchniowe spowodowane urazami mechanicznymi lub uszkodzeniami wywołanymi przez pasożyty lub choroby; całkowita powierzchnia zmian nie może przekraczać ósmej części owocu.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Wielkość ustala się na podstawie masy sztuki. Masa minimalna ustalona jest na 1 kg.

W przypadku gdy arbuzy przedstawione są w opakowaniach, różnica między masą najlżejszego i najcięższego owocu w tym samym opakowaniu nie powinna przekraczać 2 kg lub 3,5 kg, jeśli najlżejszy owoc przekracza 6 kg.

Ta względna jednorodność masy nie jest obowiązkowa, gdy arbuzy przedstawia się luzem.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu lub w każdej partii produktu luzem dopuszcza się tolerancje jakości i wielkości dla produktów niespełniających wymagań wskazanej klasy.

A. Tolerancje jakości

i) Klasa I

10 % liczby lub masy arbuzów nieodpowiadających wymaganiom tej klasy, lecz zgodnych z wymaganiami dla klasy II lub wyjątkowo mieszczących się w tolerancjach dla klasy II.

ii) Klasa II

10 % liczby lub masy arbuzów nieodpowiadających wymaganiom tej klasy ani wymaganiom minimalnym, z wyłączeniem owoców z objawami gnicia lub innego rodzaju pogorszenia jakości, które czynią je niezdatnymi do spożycia.

B. Tolerancje wielkości

Dla wszystkich klas: 10 % liczby lub masy arbuzów niezgodnych z wielkością wskazaną, lecz nie więcej niż 1kg powyżej lub poniżej określonego przedziału wielkości.

W żadnym wypadku nie stosuje się tolerancji w odniesieniu do arbuzów ważących mniej niż 800 g.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE PREZENTACJI

A. Jednorodność

Zawartość każdego opakowania lub partii, przy produktach przedstawionych luzem, musi być jednorodna i zawierać tylko arbuzy tego samego pochodzenia, odmiany i jakości.

Widoczna część zawartości opakowania lub partii przy produktach przedstawionych luzem musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Dodatkowo w klasie I musi być zachowany jednorodny kształt i kolor skórki arbuzów.

W drodze odstępstwa od przepisów zamieszczonych w niniejszym punkcie powyżej, produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być łączone w opakowaniach handlowych o ciężarze netto mniejszym lub równym 3 kg z owocami i warzywami różnych odmian, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003(1).

B. Opakowanie

Arbuzy muszą być zapakowane w sposób zapewniający należytą ochronę produktu.

Materiały użyte wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i z takiej substancji, która pozwalałaby na uniknięcie jakiegokolwiek uszkodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego produktów. Zezwala się na użycie materiałów, w szczególności papieru lub pieczątek ze specyfikacją handlową, pod warunkiem że nadruk lub etykietowanie zostało wykonane przy użyciu nietoksycznego tuszu lub kleju.

Etykiety przyklejane bezpośrednio na produktach muszą być takie, by po ich usunięciu na powierzchni skórki nie pozostawały ani ślady kleju, ani wady powierzchniowe.

Opakowania lub partie, w przypadku produktów przedstawionych luzem, muszą być wolne od wszelkich substancji obcych.

Arbuzy przewożone luzem muszą być oddzielone od podłogi i ścian pojazdu za pomocą odpowiedniego materiału zabezpieczającego, który musi być nowy i czysty oraz niepodatny na przenoszenie na owoce jakiegokolwiek nienormalnego zapachu lub smaku.

C. Prezentacja

Arbuzy mogą być przedstawione:

– w opakowaniach, w tym w skrzyniach o dużej pojemności,

– luzem (bezpośredni załadunek na pojazd transportowy).

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu muszą znaleźć się następujące informacje, zgrupowane po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz.

Nie jest konieczne zamieszczanie oznaczeń przewidzianych w pierwszym akapicie na opakowaniach, jeśli zawierają one opakowania do sprzedaży widoczne z zewnątrz i zawierające te oznaczenia. Opakowania te nie powinny zawierać jakiegokolwiek oznaczenia, które mogłoby wprowadzić w błąd. Jeśli opakowania są prezentowane na palecie, oznaczenia te muszą znajdować się na karcie umieszczonej w widoczny sposób co najmniej na dwóch stronach palety.

Przy arbuzach przewożonych luzem (bezpośredni załadunek na pojazd transportowy) dane te muszą widnieć na dokumencie towarzyszącym towarom, umieszczonym w widocznej pozycji wewnątrz pojazdu transportowego.

Przy tego rodzaju prezentacji nie jest obowiązkowe wskazywanie wielkości.

A. Identyfikacja

Nazwa i adres pakującego i/lub wysyłającego.

To oznaczenie może zostać zastąpione:

– dla wszystkich opakowań, za wyjątkiem opakowań wstępnych, kodem przedstawiającym pakującego i/lub wysyłającego, wydanym lub uznanym przez służby urzędowe, poprzedzonym oznaczeniem "pakujący i/lub wysyłający" lub odpowiednim skrótem,

– wyłącznie dla opakowań wstępnych, nazwą i adresem sprzedającego z siedzibą we Wspólnocie, poprzedzoną oznaczeniem "zapakowane dla" lub równoważnym oznaczeniem. W tym przypadku etykieta musi również zawierać kod odpowiadający pakującemu i/lub wysyłającemu. Sprzedawca dostarcza wszelkie informacje uznane za niezbędne przez służby kontrolne dotyczące znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu

– "Arbuzy", jeśli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz.

– Nazwa odmiany (opcjonalnie).

– Kolor pulpy, jeśli nie jest czerwony.

– "Bez pestek" tam, gdzie to właściwe(2).

C. Pochodzenie produktu

– Kraj pochodzenia i ewentualnie strefa produkcji lub nazwa krajowa, regionalna lub lokalna.

D. Specyfikacje handlowe

– Klasa.

– Wielkość (jeśli klasyfikowane według wielkości) wyrażona jako masa minimalna i maksymalna.

– Liczba sztuk (opcjonalnie).

– Masa netto (opcjonalnie).

E. Znak kontroli urzędowej (opcjonalnie)

______

(1) Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65.

(2) Arbuzy bez pestek mogą zawierać pestki słabo rozwinięte, a czasami pestki rozwinięte.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.