Rozporządzenie 1860/76 ustanawiające warunki zatrudnienia pracowników Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy
Dz.U.UE.L.1976.214.24
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE RADY (EWWS, EWG, EURATOM) NR 1860/76
z dnia 29 czerwca 1976 r.
ustanawiające warunki zatrudnienia pracowników Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy
uwzględniając Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 z dnia 26 maja 1975 r. w sprawie utworzenia Europejskiej Fundacji na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy(1), w szczególności jego art. 17,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
zadaniem Rady, działającej na wniosek Komisji, jest przyjęcie postanowień dotyczących personelu tej fundacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
– dyrektora oraz wicedyrektora fundacji,
– pracowników fundacji,
– miejscowego personelu fundacji.
Wicedyrektor, mianowany przez Komisję Wspólnot Europejskich, jest zatrudniany na stanowisku, które zostało uwzględnione w liście stanowisk wpisanych do budżetu fundacji, w celu służenia pomocą dyrektorowi oraz zastępowania go w przypadku jego nieobecności lub gdyby nie mógł on wypełniać swoich obowiązków.
Przewodniczący rady administracyjnej fundacji jest upoważniony do podpisywania umów o pracę z dyrektorem oraz wicedyrektorem.
TYTUŁ II
PRACOWNICY FUNDACJI
PRACOWNICY FUNDACJI
ROZDZIAŁ I
Pracownicy mogą być zatrudniani na czas określony lub nieokreślony.
Umów na czas określony nie można zawierać na okresy dłuższe niż pięcioletnie; umowy zawarte na czas określony można odnawiać na tych samych podstawach tylko jednokrotnie. Jakiekolwiek następne odnowienie umowy musi opiewać na czas nieokreślony.
Pracownicy nie będą zatrudniani dla żadnych innych celów, jak tylko dla obsadzenia, zgodnie z niniejszym tytułem, wolnych stanowisk, uwzględnionych w wykazie stanowisk wpisanych do budżetu fundacji. Każde wolne stanowisko, które ma zostać obsadzone, powinno zostać ogłoszone w odpowiedni sposób. Procedura ogłaszania zostanie określona przez radę administracyjną.
Pracownicy dzielą się na cztery kategorie, podzielone dalej na szczeble odpowiednie do pełnionych obowiązków.
Pracownicy dzielą się na szczeble zgodnie z ich kwalifikacjami oraz doświadczeniem.
Poniższa tabela wskazuje szczeble dla każdego podstawowego stanowiska:
Kategoria | Zaszeregowanie | Stanowisko |
A | A 4 | )Główny administrator |
A 5 | } | |
A 6 | )Administrator | |
A 7 | } | |
A 8 | Zastępca administratora | |
B | B 1 | Główny referent administracyjny |
B 2 | )Starsi referenci }administracyjni, | |
B 3 | )technicznii kancelaryjni | |
B 4 B 5 | )Referenci techniczni i }kancelaryjni | |
C | C 1 | Kierownik sekretariatu |
Główny pracownik biurowy | ||
C 2 | )Sekretarka/stenotypistka | |
C 3 | }Urzędnik | |
C 4 | )Maszynistka | |
C 5 | }Pomoc biurowa | |
D | D 1 | Kierownik jednostki |
D 2 | ) | |
D 3 | }Pracownik wykwalifikowany | |
D 4 | Pracownik niewykwalifikowany |
Poprzez odniesienie do niniejszej tabeli, rada administracyjna, w uzgodnieniu z Komisją Wspólnot Europejskich, określa obowiązki i uprawnienia związane z każdym podstawowym stanowiskiem.
Szczebel oraz stopień, na którym pracownik zostaje zatrudniony, jest określany w jego umowie o pracę.
Członek personelu jest zatrudniany na pierwszym stopniu swojego szczebla. Jednakże dyrektor może, wziąwszy pod uwagę wyszkolenie oraz szczególne doświadczenie wymagane na stanowisku osoby branej pod uwagę, pozwolić na dodatkowy staż na jego szczeblu. Nie powinien on przekraczać 48 miesięcy.
Pracownik wyznaczony na stanowisko w kategorii zaszeregowania wyższej niż ta, w której został zatrudniony, na swoim nowym stanowisku będzie posiadał wysługę lat odpowiadającą teoretycznemu stopniowi równemu lub o jeden stopień wyższemu niż teoretyczny stopień osiągnięty w jego poprzednim zaszeregowaniu, plus kwota dodatku przyznawanego co dwa lata należnego w jego nowej kategorii zaszeregowania.
Do celów niniejszego postanowienia każda kategoria zaszeregowania zostaje podzielona na teoretyczne stopnie odpowiadające miesiącom zatrudnienia i teoretyczną płacę wzrastającą o jedną dwudziestą czwartą przyznawanego co dwa lata dodatku w tej kategorii zaszeregowania przez cały okres faktycznego zatrudnienia. W żadnym wypadku pracownik nie może otrzymać w nowej kategorii zaszeregowania płacy zasadniczej niższej od tej, którą otrzymywałby w poprzedniej kategorii zaszeregowania.
Pracownik wyznaczony na stanowisko w kategorii zaszeregowania wyższej niż ta, w której został zatrudniony, zostanie sklasyfikowany nie niżej niż początkowy stopień dla tej kategorii zaszeregowania.
Umiejętności, efektywność i zachowanie w przebiegu pracy każdego pracownika będą przedmiotem okresowego raportu sporządzanego co najmniej raz na dwa lata zgodnie z decyzją dyrektora podjętą w uzgodnieniu z Komisją Wspólnot Europejskich po konsultacji z Komitetem Pracowniczym Fundacji.
Komitet zwraca uwagę dyrektorowi na wszelkie problemy, mające ogólne skutki, w odniesieniu do interpretacji oraz zastosowania niniejszych warunków zatrudnienia. Można się do niego zwracać z wszelkimi problemami tego rodzaju.
Komitet będzie przedstawiał dyrektorowi sugestie dotyczące organizacji oraz działalności instytucji oraz propozycje dotyczące poprawy warunków pracy pracowników oraz ogólnych warunków życia.
Członek personelu, którego umowa o pracę została zawarta na okres krótszy niż rok, również ma prawo do głosowania, o ile został on zatrudniony przez fundację na okres co najmniej sześciu miesięcy.
ROZDZIAŁ 2
Prawa i obowiązki
Prawa i obowiązki
Pracownicy wykonują swoje obowiązki oraz postępują mając na względzie wyłącznie dobro fundacji. Nie wolno im zwracać się po żadne instrukcje do jakiegokolwiek rządu, władz, organizacji lub osób spoza fundacji, ani nie powinni takich instrukcji przyjmować.
Bez zezwolenia dyrektora nie wolno im przyjmować od żadnego rządu lub z żadnego innego źródła pochodzącego spoza fundacji żadnych wyróżnień, odznaczeń, względów, podarunków lub wypłat jakiegokolwiek rodzaju, poza przypadkiem, gdy dotyczą one pracy wykonywanej przed zatrudnieniem lub podczas odbywania służby wojskowej lub innego rodzaju służby państwowej i odnoszą się one do tej właśnie służby.
Pracownicy powstrzymują się od wszelkich działań, a w szczególności od publicznego wyrażania swoich opinii, które mogą dotyczyć zajmowanego przez nich stanowiska.
Nie mogą oni angażować się w żadną działalność zewnętrzną, niezależnie od tego, czy jest ona działalnością zarobkową, czy też nie.
Jeśli współmałżonek członka personelu prowadzi działalność zarobkową, członek personelu powinien o tym poinformować dyrektora.
Jeśli charakter tej działalności nie pozostaje w zgodzie z zatrudnieniem członka personelu oraz jeśli członek personelu nie jest w stanie zobowiązać się, że działalność ta zakończy się w określonym czasie, dyrektor zadecyduje, czy pracownik ten będzie nadal zajmował swoje stanowisko.
Każdy członek personelu, który podczas wykonywania swoich obowiązków zobowiązany został do podjęcia decyzji w sprawie, której prowadzenie lub wyniki związane są z jego osobistym interesem, w taki sposób, że może to obniżyć jego obiektywizm, powinien powiadomić o tym dyrektora.
Pracownik, który kandyduje na wybieralne stanowisko publiczne, składa podanie o urlop z przyczyn osobistych na okres nieprzekraczający trzech miesięcy.
Dyrektor rozpatrzy przypadek każdego pracownika wybranego na takie stanowisko. Uwzględniając znaczenie tego stanowiska oraz wiążące się z nim obowiązki dyrektor powinien zdecydować, czy dany pracownik powinien kontynuować aktywne zatrudnienie, czy też złożyć podanie o urlop z przyczyn osobistych. W tym ostatnim przypadku okres urlopu będzie równy długości kadencji, na którą wybrany został pracownik. Jednakże w przypadku gdy pracownik posiada umowę na czas określony, czas trwania urlopu z przyczyn osobistych nie będzie przekraczać okresu pozostałego do wygaśnięcia umowy.
Po zakończeniu służby pracownicy są nadal zobowiązani do zachowania roztropności oraz dyskrecji w odniesieniu do przyjmowania pewnych stanowisk lub korzyści.
Pracownicy zachowują w największej poufności wszystkie fakty oraz informacje, zdobyte przez nich w trakcie wykonywania przez nich swoich obowiązków lub w związku z ich wykonywaniem. Nie ujawniają oni w żaden sposób i w żadnym przypadku osobom nieupoważnionym żadnych dokumentów ani informacji, które nie zostały jeszcze ogłoszone publicznie. Po opuszczeniu służby są oni nadal do tego zobowiązani.
Członkowie personelu, sami lub we współpracy z innymi, nie ogłaszają publicznie ani nie sprzyjają ogłaszaniu, bez zgody dyrektora, żadnych spraw związanych z pracą fundacji. Zgoda na publikację nie zostanie wyrażona tylko w przypadku, gdy publikacja taka będzie mogła mieć skutki sprzeczne z interesem fundacji.
Wszystkie prawa do wszelkich pism lub prac wykonanych przez pracowników podczas wykonywania ich obowiązków uważane są za własność fundacji.
Pracownicy nie ujawniają bez zgody dyrektora, na jakiejkolwiek podstawie, w postępowaniu sądowym informacji, które nabyli podczas wykonywania swoich obowiązków. Zgoda nie zostanie wyrażona tylko w przypadku, gdy wymagają tego interesy fundacji i odmowa taka nie będzie pociągała za sobą żadnych skutków karnych wobec danego pracownika fundacji. Po opuszczeniu służby pracownicy są nadal do tego zobowiązani.
Poprzedni ustęp nie ma zastosowania do pracowników lub byłych pracowników, zeznających przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w sprawie dotyczącej pracowników lub byłych pracowników fundacji.
Pracownicy zamieszkują w miejscu zatrudnienia albo w takiej odległości od niego, która pozwala na właściwe wypełnianie przez nich swoich obowiązków.
Niezależnie od swojej rangi, członek personelu pomaga i służy radą swoim przełożonym. Odpowiada on za wykonywanie obowiązków, jakie zostały mu powierzone.
Członek personelu odpowiadający za jakikolwiek dział służby jest odpowiedzialny przed swoimi przełożonymi w odniesieniu do powierzonej mu władzy oraz za wykonywanie poleceń, jakie zostały mu wydane. Obowiązki jego podwładnych w żaden sposób nie zwalniają go z jego własnych obowiązków.
Członek personelu, który otrzymał polecenia, które uważa za odbiegające od normy lub mogące przyczynić się do powstania poważnych problemów, poinformuje swojego bezpośredniego przełożonego, jeśli jest to koniecznie na piśmie. Jeśli otrzyma on pisemne potwierdzenie poleceń od swojego przełożonego, wykonuje je, o ile nie stanowi to naruszenia prawa karnego lub stosownych norm bezpieczeństwa.
Członek personelu może zostać zobowiązany do wyrównania w całości bądź w części szkody, na którą fundacja została narażona w wyniku poważnego uchybienia z jego strony w trakcie wykonywania przez niego obowiązków lub w związku ich wykonywaniem.
Uzasadniona decyzja powinna zostać wydana przez dyrektora zgodnie z procedurą ustanowioną w odniesieniu do spraw dyscyplinarnych.
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich posiada nieograniczoną jurysdykcję w sporach, wynikających z niniejszych postanowień.
Przywileje i immunitety, przysługujące pracownikom, przyznawane są wyłącznie w interesie fundacji.
Zgodnie z Protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, pracownicy nie są zwolnieni z wypełniania swoich osobistych obowiązków lub obowiązku przestrzegania obowiązującego prawa i zarządzeń porządkowych.
Fundacja wspomaga każdego członka personelu, w szczególności w postępowaniu przeciwko jakiejkolwiek osobie dopuszczającej się gróźb, działań obraźliwych lub zniesławiających, lub jakichkolwiek ataków na nietykalność osobistą lub własność, na jakie on lub członek jego rodziny jest narażony ze względu na jego stanowisko lub pełnione obowiązki.
Fundacja rekompensuje mu szkodę poniesione w takich wypadkach, o ile członek personelu nieumyślnie lub na drodze ciężkiego zaniedbania nie spowodował szkody i nie był w stanie uzyskać rekompensaty od osoby, która je wyrządziła.
Fundacja ułatwia takiego rodzaju dalsze kształcenie oraz szkolenie pracowników, jakie jest zgodne ze sprawnym funkcjonowaniem służby oraz z jej własnymi interesami.
Pracownik wyznaczony przez dyrektora Fundacji do prowadzenia szkoleń w ramach wspierania kształcenia i programu instruktażowego przewidzianego w akapicie trzecim może otrzymać dodatek na warunkach ustanowionych w załączniku IV art. 9a.
Pracownicy maja prawo do zrzeszania się. Mogą oni w szczególności być członkami związków zawodowych oraz stowarzyszeń pracowniczych.
Pracownicy mogą składać wnioski do dyrektora.
Jakakolwiek decyzja odnosząca się do konkretnej jednostki, która została podjęta zgodnie z niniejszymi warunkami zatrudnienia, zostaje bezzwłocznie przekazana na piśmie zainteresowanemu członkowi personelu. Jakakolwiek decyzja, niosąca ze sobą negatywne skutki dla członka personelu, przedstawia powody, na podstawie których została podjęta.
Konkretne decyzje dotyczące administracyjnego statusu członka personelu zostają wywieszone bezzwłocznie w siedzibie fundacji.
ROZDZIAŁ 3
Warunki zatrudnienia
Warunki zatrudnienia
Pracownicy powinni być wybierani bez względu na rasę, wyznanie oraz płeć.
Żadne stanowiska nie są rezerwowane dla obywateli jakiegokolwiek konkretnego państwa.
a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, o ile wyjątek od tej zasady nie został dopuszczony przez radę administracyjną i posiada pełnię praw obywatelskich;
b) wypełnił wszelkie zobowiązania, nakładane na niego przez przepisy dotyczące służby wojskowej;
c) jest w stanie przedstawić potwierdzenie posiadania odpowiednich cech charakteru dla wykonywania swoich obowiązków;
d) jest odpowiednio sprawny fizycznie, by wykonywać swoje obowiązki; oraz
e) jest w stanie przedstawić świadectwo doskonałej znajomości jednego z języków Wspólnoty Europejskiej oraz zadawalającej znajomości innego języka Wspólnoty w stopniu koniecznym dla wykonywania swoich obowiązków.
Przed zatrudnieniem członek personelu zostaje poddany badaniom medycznym wykonanym przez lekarza zatrudnionego przez fundację, aby fundacja miała pewność, że spełnia on wymagania określone w art. 23 ust. 2 lit. d).
Jeżeli w wyniku badania medycznego przewidzianego w akapicie pierwszym, wydana zostanie negatywna opinia lekarska, kandydat może, w ciągu dwudziestu dni od otrzymania informacji o tej opinii z Fundacji, zażądać rozpatrzenia jego przypadku przez Komisję lekarską składającą się z trzech lekarzy wybranych przez dyrektora spośród personelu medycznego Wspólnoty. Lekarz, który wydał pierwotną opinię negatywną, zostanie przesłuchany przez komisję lekarską. Kandydat może przedstawić Komisji lekarskiej opinię wybranego przez siebie lekarza. Jeżeli opinia komisji lekarskiej potwierdzi wnioski z badania medycznego przewidzianego w pierwszym akapicie, kandydat pokryje 50 % opłat i nieprzewidzianych wydatków
Od pracownika można żądać odpracowania okresu próbnego, nieprzekraczającego 6 miesięcy.
W przypadku gdy w czasie okresu próbnego ze względu na chorobę lub wypadek pracownik nie może wykonywać swoich obowiązków przez okres dłuższy niż 1 miesiąc, dyrektor może odpowiednio przedłużyć okres próbny.
Nie mniej niż na miesiąc przed zakończeniem okresu próbnego sporządzony zostanie raport na temat wypełniania przez pracownika obowiązków związanych z jego stanowiskiem, a także jego efektywności i przebiegu pracy. Raport zostanie podany do wiadomości zainteresowanej osoby, która będzie miała prawo przedstawienia swoich uwag na piśmie. Praktykant, którego praca nie została oceniona jako przydatna dla zakładu pracy na tym stanowisku, zostanie zwolniony.
Raport na temat praktykanta można sporządzić w każdym momencie okresu próbnego, jeżeli jego praca okazuje się w sposób oczywisty nieodpowiednia. Raport zostanie podany do wiadomości zainteresowanej osoby, która będzie miała prawo przedstawienia swoich uwag na piśmie. Na podstawie raportu dyrektor może podjąć decyzję o zwolnieniu praktykanta przed upływem okresu próbnego z miesięcznym wypowiedzeniem, przy czym okres pracy nie może przekraczać normalnej długości okresu próbnego.
Zwolniony praktykant otrzyma rekompensatę równą jednej trzeciej swojej płacy zasadniczej za każdy pełny, przepracowany miesiąc okresu próbnego.
ROZDZIAŁ 4
Warunki pracy
Warunki pracy
Pracownicy pozostający w stałym zatrudnieniu są w każdym czasie do dyspozycji fundacji.
Jednakże normalny tydzień pracy nie może przekraczać 42 godzin, zaś dzienny czas pracy jest ustalany przez dyrektora.
Od pracowników nie można wymagać pracy w godzinach nadliczbowych, za wyjątkiem przypadków nagłych lub przy wyjątkowym natężeniu pracy. Praca w nocy oraz praca w niedziele lub podczas dni wolnych od pracy jest dopuszczalna jedynie zgodnie z procedurą przewidzianą przez dyrektora. Całkowity czas pracy w godzinach nadliczbowych, o który można prosić członka personelu, nie może przekraczać 150 godzin w okresie sześciu miesięcy.
Godziny nadliczbowe przepracowane przez pracowników, należących do kategorii A oraz B, nie mogą być podstawą do żądania rekompensaty lub wynagrodzenia.
Jak przewidziano w załączniku II, godziny nadliczbowe przepracowane przez pracowników należących do kategorii C oraz D upoważniają ich albo do urlopu wyrównawczego, albo do wynagrodzenia w przypadku, gdy wymagania służby nie zezwalają na otrzymanie urlopu wyrównawczego w miesiącu następującym po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane.
Pracownicy mają prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego w wymiarze nie niższym niż 24 dni robocze, ani nie wyższym niż 30 dni roboczych w roku kalendarzowym, zgodnie z zasadami, jakie zostaną określone przez radę administracyjną w uzgodnieniu z Komisją Wspólnot Europejskich po konsultacjach z komitetem pracowniczym.
Oprócz corocznego urlopu wypoczynkowego, pracownicy mają prawo w sytuacjach wyjątkowych, po złożeniu wniosku, do specjalnego urlopu. Zasady przyznawania tego rodzaju urlopów zostały określone w załączniku III.
Kobiety w ciąży, poza urlopem, o którym mowa w art. 28, są uprawnione - po okazaniu zaświadczenia lekarskiego - do urlopu rozpoczynającego się na sześć tygodni przed przewidywaną datą porodu, wskazaną w zaświadczeniu, a kończącego się 10 tygodni po porodzie. Tego rodzaju urlop nie może być krótszy niż 16 tygodni.
Tytułem wyjątku, na podstawie podania przedstawiającego uzasadnienie dyrektor może wyrazić zgodę na to, aby pracownik wykonywał pracę na pół etatu, jeżeli uzna, że leży to w pełni w interesie Fundacji.
Procedura udzielania takiego zezwolenia przedstawiona jest w załączniku VII.
Pracownik, któremu zezwolono na wykonywanie pracy na pół etatu, w każdym miesiącu przepracuje połowę normalnego czasu pracy w sposób określony przez dyrektora.
Powinien on powiadomić fundację o swojej niezdolności do pracy tak szybko, jak to będzie możliwe, przedstawiając jednocześnie adres swojego pobytu. Powinien przedstawić zaświadczenie lekarskie, jeśli jest nieobecny przez okres dłuższy niż trzy dni. Od pracownika można wymagać poddania się badaniom lekarskim, zorganizowanym przez fundację.
Jeżeli w okresie 12 miesięcy członek personelu jest nieobecny przez okres do trzech dni z powodu choroby przez ogólny okres ponad 12 dni, dyrektor powinien podjąć decyzję o konsultacji z lekarzem, wyznaczonym przez fundację po konsultacji z lekarzem wskazanym przez członka personelu.
Płatne zwolnienie chorobowe nie będzie jednakże przekraczać trzech miesięcy albo okresu przepracowanego przez pracownika, jeżeli okres ten jest dłuższy. Zwolnienie nie może przekraczać okresu pracy przewidzianego w umowie
Po przekroczeniu tych limitów czasowych członek personelu, którego umowa o pracę nie została rozwiązana pomimo jego niezdolności do wykonywania obowiązków, zostanie przeniesiony na urlop bezpłatny.
Jednakże jeżeli pracownik ulega chorobie zawodowej lub doznaje wypadku w trakcie wykonywania obowiązków zawodowych, nadal otrzymuje pełne wynagrodzenie przez cały okres niezdolności do pracy, aż do momentu przyznania mu renty inwalidzkiej przewidzianej w art. 41b.
W tym ostatnim wypadku koszty badań są pokrywane przez fundację do maksymalnej kwoty, określonej przez radę administracyjną.
Z wyjątkiem przypadków choroby lub wypadku, członek personelu nie może być nieobecny w pracy bez uprzedniego zezwolenia bezpośredniego przełożonego. Bez uszczerbku dla środków dyscyplinarnych, które mogą mieć zastosowanie w tym przypadku, jakakolwiek nieusprawiedliwiona nieobecność, która zostanie należycie stwierdzona, jest odliczana od urlopu wypoczynkowego tej osoby. Jeśli osoba ta wykorzystała już swój urlop wypoczynkowy, traci ona prawo do wynagrodzenia za okres czasu odpowiadający nieobecności.
W przypadku, gdy członek personelu zamierza spędzić czas zwolnienia chorobowego w miejscu innym, niż to, gdzie jest zatrudniony, powinien otrzymać na to wcześniejszą zgodę dyrektora.
Wykaz dni wolnych od pracy zostanie sporządzony przez radę administracyjną w uzgodnieniu z Komisją Wspólnot Europejskich, po konsultacji z komitetem pracowniczym.
W wyjątkowych okolicznościach pracownik może na własne żądanie otrzymać urlop bezpłatny uzasadniony pilnymi sprawami osobistymi. Dyrektor określi długość takiego urlopu, który nie może przekraczać jednej czwartej czasu dotychczas przepracowanego przez danego pracownika, lub:
– trzech miesięcy dla pracownika posiadającego mniej niż cztery lata stażu pracy,
– sześciu miesięcy we wszystkich pozostałych przypadkach.
W czasie urlopu pracownik nie będzie objęty ubezpieczeniem na wypadek choroby i od nieszczęśliwych wypadków zgodnie z art. 38 i 38a.
Jednakże pracownik, który udowodni, iż nie może być objęty żadnym publicznym programem ubezpieczeniowym w zakresie ryzyka określonego w art. 38 i 38a, może - nie później niż w miesiącu następnym po tym, w którym rozpoczyna się jego urlop bezpłatny - wystąpić o kontynuowanie ubezpieczenia zgodnie z wyżej wymienionymi artykułami, pod warunkiem iż poniesie połowę kosztów składki wymaganej do ubezpieczenia ryzyk, określonej w art. 38 i 38a, przez okres przebywania przez niego na urlopie; wysokość składek zostanie obliczona na podstawie ostatniej płacy zasadniczej pracownika.
Ponadto pracownik, który udowodni, iż nie może być objęty żadnym innym programem emerytalnym, może ubiegać się o kontynuowanie okresu zaliczającego się do wysługi lat przez okres trwania jego urlopu bezpłatnego, pod warunkiem iż poniesie koszty składki w wysokości trzykrotnej stawki przewidzianej w art. 41 lit. h); wysokość składek zostanie obliczona na podstawie płacy zasadniczej obowiązującej dla jego kategorii zaszeregowania i stopnia.
Żaden okres urlopu bezpłatnego lub urlopu udzielonego z przyczyn osobistych nie będzie uwzględniony do celów przedstawionych w art. 35 akapit drugi.
Pracownikowi, który zostanie powołany do służby wojskowej, zastępczej służby wojskowej lub na szkolenie rezerwistów albo też zostaje odwołany do służby w siłach zbrojnych, przyznany zostanie status »urlopowanego na okres służby wojskowej«; w przypadku pracownika zatrudnionego na czas określony ten status nie może w żadnym wypadku wykraczać poza okres przewidziany umową o pracę.
Pracownik powołany do służby wojskowej lub zastępczej służby wojskowej nie będzie otrzymywał wynagrodzenia, ale zachowa prawo do przesunięcia na wyższy stopień oraz awansu przewidzianego warunkami zatrudnienia. Zachowa również swoje uprawnienia emerytalne, jeżeli po zakończeniu służby zapłaci wstecznie należne składki emerytalne.
Pracownik powołany na szkolenie dla rezerwistów lub odwołany do służby w siłach zbrojnych w okresie szkolenia lub odwołania będzie otrzymywał swoje wynagrodzenie po potraceniu kwoty stanowiącej równowartość otrzymywanego żołdu.
ROZDZIAŁ 5
Wynagrodzenie i wydatki
Wynagrodzenie i wydatki
Zgodnie z załącznikiem IV członek personelu jest uprawniony do wynagrodzenia w zależności od swojego szczebla i stopnia.
Członek personelu, który pozostawał na jednym stopniu swojego szczebla przez okres dwóch lat, powinien automatycznie zostać przeniesiony na następny stopień tego szczebla.
W przypadku śmierci członka personelu współmałżonek oraz pozostające na jego utrzymaniu dzieci będą otrzymywać pełne wynagrodzenie zmarłego do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć.
Na wypadek śmierci emeryta akapit pierwszy dotyczy emerytury zmarłego.
Członek personelu ma prawo, zgodnie z załącznikiem IV, do zwrotu kosztów poniesionych przez niego przy podejmowaniu pracy lub opuszczaniu służby, jak również do zwrotu kosztów poniesionych podczas wykonywania swoich obowiązków służbowych oraz kosztów z nimi związanych.
ROZDZIAŁ 6
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego oraz emerytury 16
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego oraz emerytury 16
Sekcja A 17
Ubezpieczenie zdrowotne oraz wypadkowe, świadczenie z tytułu zabezpieczenia społecznego
Ubezpieczenie zdrowotne oraz wypadkowe, świadczenie z tytułu zabezpieczenia społecznego
Jedną trzecią składki wymaganej w celu pokrycia ubezpieczeniowej opłaca pracownik, tak by kwota, którą jest obciążony, nie przewyższała 2 % jego wynagrodzenia podstawowego, pozostałe dwie trzecie opłaca Fundacja.
Jeżeli jednak badanie medyczne przewidziane w art. 24 wykazuje chorobę lub inwalidztwo pracownika, dyrektor może zdecydować o wyłączeniu kosztów wynikających z takiej choroby lub inwalidztwa ze zwrotu wydatków określonych w akapicie pierwszym.
Decyzją dyrektora, podjętą po konsultacji z lekarzem wyznaczonym przez Wspólnotę, okres jednego miesiąca na złożenie wniosku i sześciomiesięcznego limitu określonego w pierwszym akapicie nie ma zastosowania, gdy osoba, o której mowa, cierpi na poważną lub przewlekłą chorobę, której nabawiła się w trakcie zatrudnienia i o której poinformowała Centrum przed upływem sześciomiesięcznego okresu, o którym mowa w poprzednim akapicie, pod warunkiem że osoba, o której mowa, podda się badaniom lekarskim zorganizowanym przez Fundację
Świadczenia te stosuje się również w odniesieniu do osoby uprawnionej do renty rodzinnej po zmarłym pracowniku aktywnie zatrudnionym lub pracującym na rzecz Fundacji do 60 roku życia lub pracowniku uprawnionym do renty inwalidzkiej. Kwota składki jest określona na podstawie jego emerytury.
€4.[] Pod warunkiem że nie mogą one uzyskać objęcia ubezpieczeniem z tytułu jakiegokolwiek innego publicznego systemu ubezpieczeń zdrowotnych, świadczenia przewidziane w ust. 1 przysługują podobnie następującym osobom:
– byłym pracownikom uprawnionym do świadczeń emerytalnych, którzy odeszli z pracy na rzecz Fundacji przed 60 rokiem życia;
– osobom uprawnionym do renty rodzinnej po byłym pracowniku, który odszedł z pracy przed 60 rokiem życia;
– 21 w przypadku gdy były współmałżonek pracownika, dziecko, które przestaje być osobą pozostającą na utrzymaniu pracownika, albo osoba, która przestaje być traktowana jako pozostająca na utrzymaniu pracownika w rozumieniu art. 7 ust. 4 załącznika IV może udowodnić, iż nie może być objęta żadnym innym programem ubezpieczeń chorobowych, może przez okres maksymalnie 1 roku pozostawać ubezpieczona na wypadek choroby zgodnie z przepisem ust. 1, jako osoba objęta ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia pracownika; ochrona taka nie powoduje powstania konieczności zapłacenia składki. Ów okres jednoroczny rozpocznie się w dniu orzeczenia rozwodu albo utraty statusu dziecka lub osoby traktowanej jako pozostająca na utrzymaniu.
Składkę oblicza się w odniesieniu do emerytury byłego pracownika, przy czym jej połowę opłaci osoba uprawniona do renty.
Osoba, której przysługuje renta sieroca, jest uprawniona do świadczeń przewidzianych w ust. 1 wyłącznie na własną prośbę. Kwota składki jest określona na podstawie renty sierocej.
Jeżeli kwota, którą otrzymaliby w wyniku zwrotu, przekracza kwotę zwrotu przewidzianą w ust. 1, różnicę tę odejmuje się od kwoty, która ma zostać zwrócona zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem zwrotów uzyskanych z tytułu uzupełniającego prywatny program ubezpieczeń zdrowotnych, pokrywającego tę cześć kosztów, która nie podlega zwrotowi na mocy ust. 1.
Przepisy określają, jakie rodzaje ryzyka nie są objęte ubezpieczeniem.
a) w razie śmierci:
Wypłata osobom wymienionym poniżej kwoty ryczałtowej, równej pięciokrotności rocznego wynagrodzenia podstawowego zmarłego, obliczonego w odniesieniu do miesięcznej kwoty wynagrodzenia otrzymywanego 12 miesięcy przed wypadkiem:
– małżonkowi oraz dzieciom zmarłego pracownika zgodnie z prawem spadkowym obowiązującym w państwie pracownika; kwota do zapłacenia małżonkowi nie może być jednak mniejsza niż 25 % ryczałtu,
– jeżeli nie istnieją osoby należące do powyższej kategorii - innym zstępnym, zgodnie z prawem spadkowym obowiązującym w państwie pracownika,
– jeżeli nie istnieją osoby należące do żadnej z dwóch powyższych kategorii - innym krewnym w linii wstępującej, zgodnie z prawem spadkowym obowiązującym w państwie pracownika,
– jeżeli nie istnieją żadne osoby należące do którejkolwiek z trzech powyższych kategorii - Fundacji.
b) w razie całkowitego i trwałego inwalidztwa:
Wypłata pracownikowi kwoty ryczałtowej, wynoszącej ośmiokrotność jego rocznego wynagrodzenia podstawowego, obliczonego w odniesieniu do miesięcznej kwoty wynagrodzenia otrzymywanego 12 miesięcy przed wypadkiem.
c) w przypadku częściowego i trwałego inwalidztwa:
Wypłata pracownikowi części kwoty przewidzianej w lit. b), obliczonej w odniesieniu do skali ustanowionej w przepisach określonych w art. 2 załącznika V.
Jak przewidziano w wyżej wymienionych przepisach, określone wyżej wypłaty mogą zostać zastąpione rentą.
Wymienione wyżej świadczenia mogą zostać wypłacone łącznie ze świadczeniami przewidzianymi w programie emerytalnym.
Zwrot nastąpi jednak tylko w przypadku, gdy kwota wypłacana pracownikowi na mocy art. 38 nie pokrywa w pełni poniesionych kosztów.
Taki sam zasiłek wypłaca się na rzecz pracownika, który przysposobi dziecko w wieku do lat pięciu, pozostające na jego utrzymaniu w rozumieniu załącznika IV art. 7 ust. 2. Kwota ta jest równoważna kwocie określonej w art. 74 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich i jest automatycznie korygowana zgodnie z jakąkolwiek zmianą tej kwoty.
W przypadku śmierci pracownika, jego współmałżonka, dziecka pozostającego na jego utrzymaniu lub innej osoby pozostającej na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 7 załącznika IV, będącej członkiem jego gospodarstwa domowego, Fundacja pokryje koszty związane z transportem zwłok od miejsca zatrudnienia pracownika do miejsca jego pochodzenia.
Jednakże w przypadku śmierci pracownika w trakcie wykonywania misji, Fundacja pokryje koszty związane z transportem zwłok od miejsca, w którym nastąpił zgon pracownika do miejsca jego pochodzenia.
b) Subrogacja, o której mowa powyżej, obejmuje m.in.:
– dalsze wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia, zgodnie z art. 30, w okresie pozostawania przez niego niezdolnym do pracy,
– wypłaty dokonane zgodnie z art. 36 po śmierci pracownika lub byłego pracownika uprawnionego do świadczenia emerytalnego,
– świadczenia wypłacone na mocy art. 38 i 38a oraz załącznika V z ubezpieczenia na wypadek choroby lub nieszczęśliwego wypadku,
– pokrycie kosztów związanych z transportem zwłok zgodnie z art. 40,
– uzupełniające dodatki rodzinne wypłacone zgodnie z art. 9 ust. 2 oraz art. 7 ust. 3 i 5 załącznika IV na dziecko pozostające na utrzymaniu pracownika, cierpiące na poważną chorobę, upośledzenie lub kalectwo,
– renty inwalidzkie wypłacane w sytuacji nieszczęśliwego wypadku lub choroby powodującej trwałe inwalidztwo uniemożliwiające pracownikowi wypełnianie jego obowiązków,
– renty rodzinne wypłacane w sytuacji śmierci pracownika lub byłego pracownika albo śmierci współmałżonka pracownika lub byłego pracownika uprawnionego do świadczeń emerytalnych, jeżeli współmałżonek nie jest pracownikiem,
– renty sieroce wypłacane, niezależnie od wieku, dziecku pracownika lub byłego pracownika, które z powodu poważnej choroby, upośledzenia lub kalectwa nie może wykonywać pracy zarobkowej po śmierci osoby, na której utrzymaniu pozostawało.
c) Jednakże Wspólnoty nie przejmują praw do rekompensaty w odniesieniu do czysto osobistych szkód, takich jak szkody niematerialne, odszkodowania za ból i cierpienie albo odszkodowania za zniekształcenie ciała oraz utratę świadczeń powyżej kwoty zasiłku przyznanego na podstawie art. 38a.
d) Przepisy lit. a)-c) nie mogą stanowić przeszkody dla zainicjowania bezpośredniego postępowania przez Wspólnoty.
Prezenty, pożyczki lub zaliczki mogą być przekazywane członkowi personelu, który znajduje się w szczególnie trudnej sytuacji, między innymi w wyniku ciężkiej lub przedłużającej się choroby lub ze względów rodzinnych.
Powyższy ustęp stosuje się odpowiednio do byłego członka personelu po wygaśnięciu jego umowy o pracę, jeśli w wyniku ciężkiej lub przedłużającej się choroby, na którą zapadł on podczas swojego zatrudnienia, lub w wyniku wypadku, nie jest on zdolny do pracy i jest w stanie wykazać, że tego rodzaju choroba lub wypadek nie są objęte innym systemem zabezpieczenia społecznego.
Sekcja B 29
System emerytalny oraz zasiłek z tytułu przejścia w stan spoczynku
System emerytalny oraz zasiłek z tytułu przejścia w stan spoczynku
Pracownik, który przepracował przynajmniej 10 lat, ma prawo do emerytury za wysługę lat. Ma on prawo do emerytury niezależnie od liczby lat pracy, jeżeli ma więcej niż 60 lat.
Maksymalna kwota emerytury za wysługę lat wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego przysługującego na ostatnim stopniu zawodowym, na którym pracownik był zakwalifikowany przynajmniej przez rok. Wypłacana jest pracownikom, którzy przepracowali 35 lat, co obliczane jest zgodnie z art. 3 załącznika VI. Jeżeli liczba lat pracy nie przekracza 35, powyższa kwota maksymalna jest proporcjonalnie obniżona.
Jeżeli pracownik ma prawo do emerytury, jego prawa emerytalne są obniżane proporcjonalnie do kwot płaconych na podstawie art. 37 załącznika VI.
Kwota emerytury za wysługę lat nie może być mniejsza niż 4 % liczby określającej minimum utrzymania w rozumieniu art. 5 załącznika VI, za rok pracy zgodnie z art. 3 tego załącznika.
Wiek emerytalny wynosi 60 lat.
Lata pracy, określone w akapicie pierwszym, to lata przepracowane przez pracownika w rozumieniu art. 1 ust. 2 obejmujące lata poprzedzające ........., pod warunkiem że pracownik pracuje na tym stanowisku w Fundacji w tym samym okresie.
Pracownik ma prawo, w sposób przewidziany w rozdziale III załącznika VI, do renty inwalidzkiej w przypadku całkowitego i trwałego inwalidztwa uniemożliwiającego mu wykonywanie jego obowiązków w Fundacji.
Jeżeli inwalidztwo nastąpiło wskutek wypadku mającego miejsce w trakcie wykonywania obowiązków lub z nimi związanego, na skutek choroby zawodowej, na skutek działania na rzecz ogółu lub ryzykowania życia dla ocalenia drugiego człowieka, renta inwalidzka wynosić będzie 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego pracownika.
Jeżeli inwalidztwo zostało spowodowane inną przyczyną, renta inwalidzka obliczona na podstawie ostatniej płacy zasadniczej pracownika będzie wynosić 2 % za każdy rok, jaki upłynął między dniem przyjęcia pracownika do pracy a dniem, w którym pracownik osiągnie wiek 65 lat; stawka ta zostanie zwiększona o 2 % za każdy rok pracy zaliczony do okresu składkowego zgodnie z art. 10 ust. 2 i 3 załącznika VI oraz o 25 % kwoty świadczenia emerytalnego, jakie pracownik uzyskałby po ukończeniu 60 roku życia, przy czym całość nie może przekraczać 70 % jego ostatniej płacy zasadniczej.
Renta inwalidzka nie może być niższa niż 120 % liczby określającej minimum utrzymania, określonej w art. 5 załącznika VI.
W przypadku inwalidztwa celowo spowodowanego przez pracownika dyrektor może zdecydować o przyznaniu mu jedynie zasiłku z tytułu przejścia w stan spoczynku przewidzianego w art. 11 załącznika VI.
Wdowa po pracowniku lub byłym pracowniku ma prawo do renty rodzinnej na warunkach przewidzianych w rozdziale IV załącznika VI.
Miesięczna kwota renty rodzinnej wypłacana wdowie pracownika, który zmarł w trakcie zatrudnienia lub podczas zwolnienia w celu odbycia służby wojskowej, będzie wynosić 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez pracownika i nie może być niższa od liczby określającej minimum utrzymania określonego w art. 5 załącznika VI.
Miesięczna kwota renty rodzinnej wypłacanej wdowie po pracowniku, który zmarł w trakcie wykonywania obowiązków służbowych lub na urlopie dla odbycia służby wojskowej, będzie wynosić 35 % ostatniej płacy zasadniczej otrzymywanej przez pracownika i nie może być niższa od minimum socjalnego określonego w art. 5 załącznika VI, lub niższa niż 60 % emerytury, do której pracownik byłby uprawniony niezależnie od długości stażu pracy lub wieku w chwili śmierci.
Kwota ta nie może być niższa niż 42 % ostatniej płacy zasadniczej otrzymywanej przez pracownika w przypadku gdy śmierć nastąpiła w okolicznościach, określonych w art. 41b akapit drugi.
Przepisy niniejszego artykułu stosuje się mutatis mutandis do wdowca po pracownicy.
Osoba uprawniona do emerytury wypłacanej w wieku lat 60 lub później, do renty inwalidzkiej lub do renty rodzinnej ma prawo do zasiłku rodzinnego określonego w art. 6, 7 i 8 załącznika IV. Zasiłek na gospodarstwo domowe oblicza się w odniesieniu do emerytury osoby uprawnionej.
Kwota zasiłku na dziecko pozostające na utrzymaniu, wypłacana osobie uprawnionej do renty rodzinnej, będzie stanowić dwukrotność zasiłku przewidzianego w art. 7 załącznika IV.
Osoby uprawnione do renty sierocej mają prawo do zasiłku szkolnego przewidzianego w art. 8 załącznika IV.
a) w przypadku śmierci pracownika w trakcie aktywnego zatrudnienia, przebywającego na urlopie bezpłatnym z powodu pilnych spraw osobistych, przebywającego na urlopie z przyczyn osobistych lub urlopowanego na czas odbycia służby wojskowej - kwoty wynagrodzenia zasadniczego, jakie otrzymywałby w swojej kategorii zaszeregowania i stopniu, gdyby żył, powiększonej o wszelkie dodatki, jakie otrzymywałby i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
b) w okresie następującym po dniu, w którym pracownik, określony w lit. a) skończyłby 65 lat - kwoty emerytury, do której byłby uprawniony po tej dacie, gdyby żył, na podstawie jego kategorii zaszeregowania i stopnia w chwili śmierci, powiększonej o zasiłki rodzinne, jakie otrzymywałby i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
c) w przypadku śmierci byłego pracownika, uprawnionego do emerytury lub renty inwalidzkiej - kwoty emerytury lub renty, do której byłby uprawniony, gdyby żył, z zastrzeżeniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
d) w przypadku śmierci byłego pracownika, który odszedł z pracy przed ukończeniem 60 roku życia i zażądał, aby jego emerytura została odroczona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym ukończy 60 rok życia - kwoty emerytury, do której byłby uprawniony, gdyby żył, z zastrzeżeniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b).
€3.[] Maksymalna kwota, określona w lit. a)-d) zostanie podzielona między osoby uprawnione do renty rodzinnej w proporcjach odpowiadających ich uprawnieniom, przy czym do tych celów nie bierze się pod uwagę ust. 1.
Artykuł 41g stosuje się do podzielonych w ten sposób kwot.
Emerytury oblicza się w odniesieniu do skali płac obowiązującej w pierwszym dniu miesiąca, w którym rozpoczyna się okres uprawnienia.
Zastosowany zostanie dodatek wyrównawczy ustalony dla danego kraju wewnątrz lub na zewnątrz Wspólnot, gdzie otrzymujący posiada udokumentowane miejsce stałego zamieszkania.
Jeżeli otrzymujący posiada miejsce stałego zamieszkania w kraju, dla którego nie ustalono dodatku, należy zastosować współczynnik 100.
Emerytury będą wypłacane w jednej z walut wymienionych w art. 38 załącznika VI, zgodnie z kursem wymiany określonym w art. 63 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Pracownicy pokrywają jedną trzecią kosztów finansowania programu emerytalnego. Składki wynosić będą 6,75 % podstawowego wynagrodzenia pracownika, bez uwzględniania wyrównań przewidzianych w art. 3 załącznika IV. Składki potrącane są co miesiąc z wynagrodzenia pracowników i wprowadzane jako przychód w sekcji Komisji Budżetu Ogólnego Wspólnot Europejskich.
W celu wypłaty świadczeń wynikających z niniejszego programu emerytalnego dyrektor Fundacji przekazuje swoje uprawnienia organowi administracyjnemu odpowiedzialnemu za rozliczanie i wypłatę emerytur byłym urzędnikom Komisji Wspólnot Europejskich. Świadczenia pokrywane są z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
ROZDZIAŁ 7
Odzyskiwanie nadpłat
Odzyskiwanie nadpłat
Każda kwota nadpłacona zostanie rewindykowana w przypadku, gdy osoba, która ją otrzymała, była świadoma, że wypłata była nienależna lub jeżeli fakt nadpłaty był na tyle oczywisty, że osoba ta nie mogła być go nieświadoma.
ROZDZIAŁ 8
Odwołanie
Odwołanie
– dnia powiadomienia osoby zainteresowanej o decyzji, ale w żadnym wypadku nie później niż od dnia, gdy osoba ta przyjęła decyzję do wiadomości, jeśli podjęte środki dotyczą konkretnej osoby. Jednakże w przypadku, gdy działania dotyczące konkretnej osoby również pociągają negatywne skutki dla innej osoby, okres ten w odniesieniu do tej drugiej osoby powinien być liczony od dnia, w którym otrzyma ona zawiadomienie o tych działaniach, ale w żadnym wypadku nie później niż od dnia publikacji,
– z dniem upływu okresu przewidzianego na odpowiedź, jeśli skarga dotyczy domyślnej decyzji, odrzucającej wniosek, o której mowa w ust. 1.
Rada Administracyjna powiadamia osobę zainteresowaną o swojej uzasadnionej decyzji w okresie czterech miesięcy od dnia, w którym zażalenie zostało wniesione. W przypadku braku odpowiedzi na zażalenie do końca tego okresu oznacza to domyślną decyzję odrzucającą zażalenie, przeciwko której można złożyć odwołanie na mocy art. 44.
– rada administracyjna otrzymała wcześniej zażalenie zgodnie z art. 43 ust. 2 w terminie w nim określonym,
– zażalenie zostało odrzucone w drodze wyraźnej lub domyślnej decyzji.
– daty notyfikacji decyzji podjętej w odpowiedzi na zażalenie,
– daty upływu terminu przeznaczonego na odpowiedź w przypadku, gdy odwołanie odnosi się do domyślnej decyzji, odrzucającej zażalenie zgodnie z art. 43 ust. 2. W przypadku, gdy zażalenie zostało odrzucone w drodze wyraźnej decyzji po tym, gdy została ona odrzucona przez decyzję domyślną, ale przed zakończeniem terminu przeznaczonego na składanie odwołań, termin do złożenia odwołania liczony jest od początku.
ROZDZIAŁ 9
Rozwiązanie umowy o pracę
Rozwiązanie umowy o pracę
Poza przypadkiem rozwiązania umowy o pracę w związku ze śmiercią, stosunek zatrudnienia ustaje, gdy:
1. Umowa o pracę została zawarta na czas określony:
a) w dniu określonym w umowie;
b) 40 po upływie okresu wypowiedzenia, określonego w umowie, w przypadku gdy zawiera ona klauzulę przyznającą członkowi personelu lub fundacji możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę. Okres wypowiedzenia nie będzie dłuższy niż trzy miesiące i krótszy niż jeden miesiąc. W przypadku pracownika, którego umowa została odnowiona, okres wypowiedzenia nie będzie krótszy niż jeden miesiąc za każdy pełny rok pracy, przy czym minimalny okres wypowiedzenia wynosi jeden miesiąc, a maksymalny sześć miesięcy.
c) po upływie miesiąca, w którym członek personelu osiągnie wiek 65 lat.
W przypadku, gdy fundacja rozwiązuje umowę o pracę, członek personelu jest uprawniony do odszkodowania równego jednej trzeciej jego podstawowego wynagrodzenia za okres pomiędzy datą, gdy kończą się jego obowiązki a dniem, w którym wygasa jego umowa o pracę.
2. Gdy umowa o pracę została zawarta na czas nieokreślony:
a) po upływie okresu wypowiedzenia, przewidzianego w umowie, długość okresu wypowiedzenia nie może być krótsza niż dwa dni za każdy przepracowany miesiąc, przy czym może wynosić co najmniej 15 dni i nie więcej niż trzy miesiące. Okres wypowiedzenia nie powinien jednak zaczynać się podczas urlopu macierzyńskiego lub zwolnienia chorobowego, pod warunkiem, że zwolnienie chorobowe nie przekracza trzech miesięcy. Ponadto powinien on zostać zawieszony podczas urlopu macierzyńskiego lub zwolnienia chorobowego w granicach określonych powyżej;
b) 41 – automatycznie, ostatniego dnia miesiąca, w którym pracownik osiąga wiek 65 lat,
– na wniosek pracownika, ostatniego dnia miesiąca, w odniesieniu do którego wniosek został złożony, jeżeli pracownik ma co najmniej 60 lat lub jeżeli jest w wieku między 50 a 60 rokiem życia oraz spełnia wymogi dla natychmiastowego wypłacenia emerytury zgodnie z art. 8 załącznika VI.
Niezależnie od tego, czy umowa o pracę została zawarta na czas określony, czy nieokreślony, może zostać rozwiązana przez Fundację bez wypowiedzenia:
a) w czasie lub po zakończeniu okresu próbnego, zgodnie z art. 25;
b) jeżeli pracownik przestaje spełniać wymogi art. 23 ust. 2 lit. a) i d). Jednakże jeżeli pracownik przestaje spełniać wymogi art. 23 ust. 2 lit. d), jego umowę można rozwiązać tylko zgodnie z art. 41b;
c) jeżeli pracownik nie jest w stanie podjąć swoich obowiązków po zakończeniu okresu płatnego zwolnienia chorobowego, jak przewidziano w art. 30. W takim przypadku pracownik otrzyma zasiłek równy jego płacy zasadniczej powiększony o dodatki rodzinne w proporcji dwóch dni za każdy pełny przepracowany miesiąc.
– który nie otrzymuje emerytury lub renty inwalidzkiej z Fundacji lub Wspólnot Europejskich,
– którego umowa o pracę nie wygasła z powodu rezygnacji lub została rozwiązana z powodów dyscyplinarnych,
– który pracował przez okres co najmniej sześciu miesięcy,
– który posiada stałe miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim Wspólnot,
będzie uprawniony do miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych na przedstawionych niżej warunkach.
Jeżeli pracownik jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych w ramach programu krajowego, jest zobowiązany do zgłoszenia tego Fundacji, która z kolei bezzwłocznie powiadomi Komisję. W takim przypadku kwota tych świadczeń zostanie potrącona z zasiłków wypłacanych zgodnie z ust. 3.
a) zarejestrować się, na swój wniosek, jako poszukujący pracy w urzędzie zatrudnienia Państwa Członkowskiego, w którym posiada stałe miejsce zamieszkania;
b) spełnić wymogi przewidziane w prawie tego Państwa Członkowskiego dla osób otrzymujących zasiłki dla bezrobotnych zgodnie z przepisami tego prawa;
c) co miesiąc przekazywać Fundacji, która bezzwłocznie przekaże je Komisji, zaświadczenie wydane przez właściwy krajowy urząd zatrudnienia stwierdzające, czy spełnił on wymogi i warunki, określone w lit. a) i b).
Wspólnota może przyznać lub utrzymać zasiłek nawet wówczas, gdy nie są spełnione wymogi krajowe, określone w lit. b), w przypadku choroby, nieszczęśliwego wypadku, macierzyństwa, inwalidztwa albo sytuacji uznanej za podobną albo też w przypadku gdy właściwy urząd krajowy udzielił zwolnienia.
Po zasięgnięciu opinii Komitetu Ekspertów Komisja przyjmie takie przepisy, jakie uzna za niezbędne w celu realizacji niniejszego ustępu.
– 60 % płacy zasadniczej przez okres pierwszych dwunastu miesięcy;
– 45 % płacy zasadniczej 13-18 miesiąca;
– 30 % płacy zasadniczej 19-24 miesiąca.
Obliczone w ten sposób kwoty nie będą niższe niż 30.000 BEF i nie wyższe 60.000 BEF.
Dolna i górna granica kwot określonych w akapicie drugim może być, na wniosek Komisji, corocznie rewidowana przez Radę.
Były pracownik jest zobowiązany do zgłoszenia wszystkich zasiłków o tym samym charakterze wypłacanych z innych źródeł jemu lub jego współmałżonkowi; zasiłki te zostaną potrącone z zasiłków wypłacanych na podstawie niniejszego artykułu.
Były pracownik, który ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych, będzie uprawniony, zgodnie z przepisem art. 38, do ubezpieczenia na wypadek choroby bez konieczności płacenia składek.
a) dyrektor stwierdzi, że w momencie zatrudniania świadomie przekazał on nieprawdziwe informacje, dotyczące jego kompetencji zawodowych lub wymagań art. 23 ust. 2, oraz
b) złożone przez niego fałszywe informacje były czynnikiem decydującym o jego zatrudnieniu.
TYTUŁ III
PERSONEL MIEJSCOWY
PERSONEL MIEJSCOWY
Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego tytułu, warunki zatrudnienia pracowników miejscowych, a w szczególności:
a) sposób zawierania i rozwiązywania z nimi umowy o pracę;
b) ich urlop; oraz
c) ich wynagrodzenie;
zostaną określone przez Radę Administracyjną w porozumieniu z Komisją Wspólnot Europejskich zgodnie z zasadami oraz praktyką obowiązującymi w miejscu, gdzie mają oni wykonywać swoje obowiązki.
Odnośnie zabezpieczenia społecznego, fundacja odpowiada za udział pracodawcy w składkach na zabezpieczenie społeczne na mocy przepisów obowiązujących w miejscu, gdzie pracownicy miejscowi mają wykonywać swoje obowiązki.
Każdy spór pomiędzy fundacją a członkiem personelu miejscowego wnosi się do właściwego sądzie zgodnie z prawem obowiązującym w miejscu, gdzie zainteresowany członek personelu miejscowego wykonuje swoje obowiązki.
Członek personelu miejscowego, którego umowa o pracę zawarta została na okres dłuższy niż rok lub na czas nieokreślony, ma bierne i czynne prawa wyborcze w wyborach do komitetu pracowniczego. Członek personelu miejscowego, którego umowa o pracę zawarta została na okres krótszy niż rok, również ma prawa głosowania, jeżeli został zatrudniony na co najmniej sześć miesięcy.
TYTUŁ IV
DYREKTOR I WICEDYREKTOR
DYREKTOR I WICEDYREKTOR
Art. 3, 7, 8, 10, 12, 13, 15, 16, 18, 19, 20 oraz 21 dotyczące praw i obowiązków oraz art. 38, 38a, 39, 40, 40a-40h, 43 i 44 dotyczące odwołań składanych przez personel fundacji stosują się odpowiednio do dyrektora oraz wicedyrektora fundacji.
TYTUŁ V
PRZYWILEJE I IMMUNITETY
PRZYWILEJE I IMMUNITETY
Art. 12-16 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się do pracowników fundacji oraz do dyrektora i wicedyrektora.
Pracowników miejscowych dotyczy art. 12 lit. a) tego Protokołu.
TYTUŁ VI
PODATKI
PODATKI
Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r., ustanawiające warunki i procedurę uiszczania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich(2), stosuje się odpowiednio do pracowników fundacji, jak również do dyrektora oraz wicedyrektora.
Podatek jest pobierany przez fundację w drodze potrącenia od wynagrodzenia. Zaliczki na podatek są zaliczane do przychodów budżetowych Wspólnot Europejskich.
Wszelkiego rodzaju świadczenia i zwroty przewidziane przez niniejsze warunki zatrudnienia nie mogą być wypłacane dodatkowo do innych świadczeń lub zwrotów tego samego rodzaju wypłacanych z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
Pracownik bezzwłocznie powiadomi dyrektora o każdym przypadku dotyczącej go podwójnej wypłaty.
TYTUŁ VII
PRZEPISY KOŃCOWE 47
PRZEPISY KOŃCOWE 47
Ogólne postanowienia mające na celu wykonanie niniejszych warunków zatrudnienia przyjmuje Rada Administracyjna za zgodą Komisji Wspólnot Europejskich, na wniosek dyrektora oraz po konsultacjach z komitetem pracowniczym.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 czerwca 1976 roku.
W imieniu Rady | |
G. THORN | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 139 z 30.5.1975, str. 1.
(2) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 8.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I 48
SKŁAD ORAZ OBRADY KOMITETU DS. PRACOWNICZYCH ORAZ KOMITETU DS. INWALIDZTWA
SKŁAD ORAZ OBRADY KOMITETU DS. PRACOWNICZYCH ORAZ KOMITETU DS. INWALIDZTWA
Rozdział
Komitet pracowniczy
Komitet pracowniczy
Komitet pracowniczy składa się z członków, wraz z ich zastępcami, o ile tacy są, których kadencja trwa dwa lata.
Fundacja może jednak zadecydować o ustanowieniu krótszej kadencji, która nie może być krótsza niż rok.
Warunki wyboru członków Komitetu pracowniczego są ustanawiane przez zgromadzenie ogólne pracowników będących w czynnej służbie w danym miejscu zatrudnienia.
Członkostwo Komitetu pracowniczego powinno być takie, by zapewniało reprezentowanie wszystkich kategorii pracowników.
Wybory do Komitetu pracowniczego są ważne tylko wtedy, gdy wzięło w nich udział dwie trzecie pracowników uprawnionych do głosowania. Jednakże gdy nie uzyskano tej proporcji, druga tura głosowania będzie ważna, gdy weźmie w niej udział większość uprawnionych do głosowania.
Obowiązki podejmowane przez członków Komitetu pracowniczego oraz przez pracowników powoływanych do organów ustanowionych przez Fundację uważa się za część ich normalnej pracy. Fakt wykonywania tych obowiązków w żadnym razie nie powoduje skutków szkodliwych dla osoby zainteresowanej.
Rozdział II
Komitet ds. Inwalidztwa
Komitet ds. Inwalidztwa
Komitet ds. Inwalidztwa składa się z trzech lekarzy: jednego wyznaczonego przez Fundację, jednego wyznaczonego przez zainteresowanego pracownika oraz jednego wyznaczonego za obustronnym porozumieniem dwóch pierwszych lekarzy.
Jeżeli zainteresowany pracownik nie wybierze lekarza, przewodniczący Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wyznacza lekarza.
W przypadku braku porozumienia co do wyboru trzeciego lekarza, w przeciągu dwóch miesięcy od momentu wyznaczenia drugiego lekarza, trzeci lekarz jest wyznaczony przez prezesa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na prośbę jednej z zainteresowanych stron.
Wydatki poniesione w związku z obradami Komitetu ds. Inwalidztwa pokrywa Fundacja.
Jeżeli lekarz wyznaczony przez zainteresowanego pracownika mieszka w innym miejscu niż miejsce zatrudnienia pracownika, pracownik pokrywa koszty dodatkowych opłat, z wyjątkiem kosztów podróży pierwszą klasą, które zwróci Fundacja.
Pracownik może przedłożyć Komitetowi ds. Inwalidztwa wszelkie sprawozdania lub zaświadczenia od swojego stałego lekarza lub innego lekarza praktykującego, z którym się konsultował.
Wnioski Komitetu są przekazywane Fundacji oraz zainteresowanemu pracownikowi.
Prace Komitetu są poufne.
ZAŁĄCZNIK II
URLOP WYRÓWNAWCZY ORAZ WYNAGRODZENIE ZA GODZINY NADLICZBOWE
URLOP WYRÓWNAWCZY ORAZ WYNAGRODZENIE ZA GODZINY NADLICZBOWE
W granicach ustanowionych w art. 27 warunków zatrudnienia, godziny nadliczbowe przepracowane przez członka personelu należącego do kategorii C lub D uprawniają go do urlopu wyrównawczego lub wynagrodzenia w następującym wymiarze:
a) 49 za każdą godzinę nadliczbową ma prawo do półtorej godziny czasu wolnego w ramach urlopu wyrównawczego; jeżeli godziny nadliczbowe zostały przepracowane w godzinach od 22.00 do 7.00 lub w niedzielę albo w dniu wolnym od pracy, przysługuje prawo do urlopu wyrównawczego w wymiarze dwóch godzin; przy przyznawaniu urlopu wyrównawczego należy wziąć pod uwagę wymogi pracy oraz preferencję zainteresowanego członka personelu;
b) 50 w przypadku, gdy wymagania pracy nie pozwalają na wykorzystanie urlopu wyrównawczego w miesiącu, który następuje po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane, dyrektor upoważni do wypłaty wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, które nie zostały zrekompensowane, w wymiarze 0,756 % podstawowego miesięcznego wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w godzinach nadliczbowych na podstawie wymienionej w lit. a),
c) dla nabycia prawa do urlopu wyrównawczego lub wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych należy przepracować przynajmniej 30 minut w godzinach nadliczbowych.
W przypadku, gdy członek personelu przebywa w delegacji, okres podróży nie jest traktowany jako praca w godzinach nadliczbowych dla celów niniejszego załącznika. W odniesieniu do godzin przepracowanych w miejscu delegowania, wykraczających poza normalną liczbę godzin pracy, urlop wyrównawczy lub wynagrodzenie może zostać przyznane na mocy decyzji dyrektora.
Nie naruszając przepisów art. 1 oraz 2, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych niektórych grup pracowników w kategoriach C i D w specjalnych warunkach może zostać wypłacone w formie zasiłków o ustalonej kwocie, których wysokość oraz warunki przyznawania powinny zostać określone przez Radę Administracyjną po konsultacjach z komitetem pracowniczym.
ZAŁĄCZNIK III
URLOPY
URLOPY
Sekcja 1
COROCZNY URLOP WYPOCZYNKOWY
COROCZNY URLOP WYPOCZYNKOWY
W roku, w którym członek personelu podejmuje lub kończy pracę, jest on uprawniony do dwóch dni roboczych urlopu za każdy zakończony miesiąc służby i do dwóch dni roboczych za nieukończony miesiąc, w którym przepracowano ponad 15 dni oraz do jednego dnia za nieukończony miesiąc, w którym przepracowano 15 dni lub mniej.
Coroczny urlop wypoczynkowy może zostać wykorzystany jednorazowo lub w kilku częściach, zgodnie z wnioskiem członka personelu oraz zgodnie z wymaganiami pracy. Musi on jednakże obejmować przynajmniej jeden okres w wymiarze dwóch kolejnych tygodni. Pracownicy podejmujący służbę nabywają prawo do urlopu po przepracowaniu okresu trzech miesięcy. Urlop może zostać przyznany wcześniej w wyjątkowych okolicznościach, z przyczyn należycie uzasadnionych.
Jeśli podczas corocznego urlopu wypoczynkowego członek personelu zapadnie na chorobę, która uniemożliwiłaby mu wykonywanie obowiązków, gdyby nie przebywał on na urlopie, jego coroczny urlop wypoczynkowy zostanie przedłużony o okres niezdolności do pracy, po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego.
W przypadku, gdy członek personelu z przyczyn innych niż wymagania służbowe, nie wykorzystał całego corocznego urlopu wypoczynkowego przed końcem danego roku kalendarzowego, czas urlopu, który może zostać przeniesiony na kolejny rok, nie może być dłuższy niż okres 12 dni.
W przypadku, gdy członek personelu w chwili rozwiązywania umowy o pracę nie wykorzystał całego swojego corocznego urlopu wypoczynkowego, nabywa on prawo do odszkodowania w wymiarze jednej trzydziestej części jego miesięcznego wynagrodzenia w momencie opuszczania pracy za każdy dzień urlopu, jaki mu pozostał.
Kwota obliczona w sposób, o którym mowa w poprzednim ustępie, jest potrącana z wypłaty należnej członkowi personelu, który w momencie opuszczania pracy przekroczył długość należnego mu do tej daty corocznego urlopu wypoczynkowego.
W przypadku, gdy członek personelu zostanie wezwany do pracy ze względu na swoje obowiązki służbowe podczas przebywania na corocznym urlopie wypoczynkowym lub będzie musiał odwołać urlop, wszelkie koszty przez niego poniesione zostaną mu zwrócone po przedstawieniu odpowiednich zaświadczeń, zaś czas podróżowania zostanie mu ponownie przyznany.
Sekcja 2
URLOP SPECJALNY
URLOP SPECJALNY
Dodatkowo, poza corocznym urlopem wypoczynkowym, pracownikom może zostać przyznany, na ich wniosek, urlop specjalny. W szczególności urlop specjalny przyznaje się w następujących okolicznościach:
– zawarcie związku małżeńskiego przez pracownika: cztery dni,
– zmiana miejsca zamieszkania pracownika: do dwóch dni,
– poważna choroba współmałżonka: do trzech dni,
– śmierć współmałżonka: cztery dni,
– poważna choroba wstępnego: do dwóch dni,
– śmierć wstępnego: dwa dni,
– narodziny lub wstąpienie w związek małżeński dziecka: dwa dni,
– poważna choroba dziecka: do dwóch dni,
– śmierć dziecka: cztery dni.
Sekcja 3
CZAS PODRÓŻOWANIA
CZAS PODRÓŻOWANIA
Czas urlopu przewidziany powyżej w sekcji 1 zostanie przedłużony o czas podróżowania na podstawie odległości drogą kolejową pomiędzy miejscem spędzania urlopu a miejscem zatrudnienia, obliczony w następujący sposób:
– od 50 do 250 km: jeden dzień na podróż tam i z powrotem,
– od 251 do 600 km: dwa dni na podróż tam i z powrotem,
– od 601 do 900 km: trzy dni na podróż tam i z powrotem,
– od 901 do 1.400 km: cztery dni na podróż tam i z powrotem,
– od 1.401 do 2.000 km: pięć dni na podróż tam i z powrotem,
– ponad 2.000 km: sześć dni na podróż tam i z powrotem.
Istnieje możliwość dopuszczenia szczególnych wyjątków na wniosek osoby zainteresowanej po okazaniu zaświadczenia wskazującego na to, że podróż tam i z powrotem nie może zostać ukończona w czasie na nią przeznaczonym.
Dla celów niniejszego artykułu, miejsce spędzania urlopu w odniesieniu do corocznego urlopu wypoczynkowego oznacza miejsce pochodzenia członka personelu.
Powyższe postanowienia stosują się do pracowników, których miejsce zatrudnienia oraz miejsce pochodzenia znajdują się w Europie. W przypadku, gdy miejsce zatrudnienia i/lub pochodzenia znajduje się poza Europą, czas podróżowania zostanie ustalony na mocy specjalnej decyzji, biorącej pod uwagę konkretne potrzeby.
Gdy udzielany jest specjalny urlop zgodnie z sekcją 2 powyżej, czas podróży będzie ustalany w drodze specjalnej decyzji, z uwzględnieniem konkretnych potrzeb.
W przypadku gdy pracownik osiąga korzyści wynikające z załącznika IV art. 15 ust. 2 akapit trzeci, czas podróży w oparciu o odległość przebytą pociągiem między miejscem pochodzenia a miejscem zatrudnienia ustala się następująco:
– do 900 km: jeden dzień na podróż tam i z powrotem,
– ponad 900 km: dwa dni na podróż tam i z powrotem.
ZAŁĄCZNIK IV
WYNAGRODZENIE ORAZ WYDATKI
WYNAGRODZENIE ORAZ WYDATKI
Sekcja 1
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Wynagrodzenie obejmuje: wynagrodzenie zasadnicze, zasiłki rodzinne oraz inne zasiłki.
Wynagrodzenie pracowników jest określane we frankach belgijskich. Wypłaca się je w walucie państwa, w którym pracownik wykonuje swe obowiązki.
Wynagrodzenie wypłacane w walucie innej niż franki belgijskie jest obliczane na podstawie kursu wymiany, który ma zastosowanie do wynagrodzenia na podstawie art. 63 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
W przypadku, gdy wynagrodzenie członka personelu jest wyrażone we frankach belgijskich, powinno ono, po obowiązkowych potrąceniach, określonych w niniejszych warunkach zatrudnienia lub jakichkolwiek innych rozporządzeniach wykonawczych, które zostały wydane, być wyliczone według kursu walutowego poniżej, powyżej lub równego 100 %, zależnie od warunków życia w różnych miejscach zatrudnienia.
Dodatki wyrównawcze powinny być ustalone przez Radę Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 64 i 65 ust. 2 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
Zasadnicze wynagrodzenia miesięczne ustala się dla każdej kategorii zaszeregowania i stopnia zgodnie z poniższą tabelą:
Kategorie zaszeregowania | Stopień | |||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | |
A 4 | 195.848 | 206.827 | 217.806 | 228.785 | 239.764 | 250.743 | 261.722 | 272.701 |
A 5 | 161.470 | 171.036 | 180.602 | 190.168 | 199.734 | 209.300 | 218.866 | 228.432 |
A 6 | 139.537 | 147.151 | 154.765 | 162.379 | 169.993 | 177.607 | 185.221 | 192.835 |
A 7 | 120.115 | 126.092 | 132.069 | 138.046 | 144.023 | 150.000 | ||
A 8 | 106.232 | 110.514 | ||||||
B 1 | 139.537 | 147.151 | 154.765 | 162.379 | 169.993 | 177.607 | 185.221 | 192.835 |
B 2 | 120.903 | 126.570 | 132.237 | 137.904 | 143.571 | 149.238 | 154.905 | 160.572 |
B 3 | 101.408 | 106.122 | 110.836 | 115.550 | 120.264 | 124.978 | 129.692 | 134.406 |
B 4 | 87.711 | 91.798 | 95.885 | 99.972 | 104.059 | 108.146 | 112.233 | 116.320 |
B 5 | 78.399 | 81.709 | 85.019 | 88.329 | ||||
C 1 | 89.462 | 93.069 | 96.676 | 100.283 | 103.890 | 107.497 | 111.104 | 114.711 |
C 2 | 77.810 | 81.117 | 84.424 | 87.731 | 91.038 | 94.345 | 97.652 | 100.959 |
C 3 | 72.586 | 75.418 | 78.250 | 81.082 | 83.914 | 86.746 | 89.578 | 92.410 |
C 4 | 65.579 | 68.238 | 70.897 | 73.556 | 76.215 | 78.874 | 81.533 | 84.192 |
C 5 | 60.479 | 62.956 | 65.433 | 67.910 | ||||
D 1 | 68.345 | 71.333 | 74.321 | 77.309 | 80.297 | 83.285 | 86.273 | 89.261 |
D 2 | 62.319 | 64.972 | 67.625 | 70.278 | 72.931 | 75.584 | 78.237 | 80.890 |
D 3 | 58.003 | 60.484 | 62.965 | 65.446 | 67.927 | 70.408 | 72.889 | 75.370 |
D 4 | 54.688 | 56.930 | 59.172 | 61.414" |
Przepisy art. 66a Regulaminu Pracowniczego Wspólnot Europejskich wprowadzające specjalne, przejściowe obciążenie wynagrodzeń netto, emerytur i odpraw stosuje się analogicznie do pracowników Fundacji, dyrektora i zastępcy dyrektora.
Wynagrodzenie jest przedmiotem takiej samej indeksacji, jak indeksacja określona przez Radę Wspólnot Europejskich dla płac urzędników Wspólnot.
Sekcja 2
ZASIŁKI RODZINNE
ZASIŁKI RODZINNE
a) członkowi personelu pozostającemu w związku małżeńskim;
b) członkowi personelu, który owdowiał, jest rozwiedziony, pozostaje w oficjalnej separacji lub nie pozostaje w związku małżeńskim i ma jedno lub więcej dzieci, pozostających na jego utrzymaniu, w rozumieniu art. 7 ust. 2 i 3;
c) na podstawie szczególnej uzasadnionej decyzji dyrektora, opartej na dodatkowych dokumentach, członkowi personelu, który nie spełnia warunków określonych w lit. a) oraz b), niemniej jednak jest odpowiedzialny za utrzymywanie rodziny.
Jednakże jeżeli dzieci pracownika są pod opieką kilku różnych osób, dodatek rodzinny dzieli się między nie w zależności od liczby dzieci pozostających pod ich opieką.
Jeżeli osoba uprawniona zgodnie z powyższym do otrzymania dodatku rodzinnego wypłacanego w imieniu pracownika posiada również prawo do otrzymywania tego dodatku z tytułu własnego statusu jako pracownika Fundacji lub Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego albo też jako urzędnik lub inny pracownik Wspólnot Europejskich, osoba ta otrzymuje tylko wyższy z dodatków.
a) automatycznie, w przypadku, gdy dziecko nie ukończyło 18 roku życia;
b) po złożeniu wniosku z dodatkowymi zaświadczeniami przez członka personelu, na dzieci w wieku od 18 do 26 lat, które pobierają naukę w szkole wyższej lub szkole zawodowej.
Członek personelu otrzymuje zasiłek edukacyjny równy faktycznym kosztom na edukację ponoszonym przez niego do kwoty maksymalnej określonej w załączniku VII do Regulaminu Pracowniczego Urzędników Wspólnot Europejskich w art. 3 akapit pierwszy na każde dziecko będące na utrzymaniu, w rozumieniu powyższego art. 7 ust. 2, które pobiera naukę w pełnym wymiarze godzin w instytucji oświatowej.
Uprawnienie do pobierania tego zasiłku rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca, w którym dziecko rozpoczyna naukę w instytucji nauczania podstawowego i kończy się wraz z końcem miesiąca, w którym dziecko ukończy 26 lat.
Maksymalna kwota, określona w pierwszym ustępie, powinna zostać podwojona dla:
– pracownika, którego miejsce zatrudnienia znajduje się w odległości co najmniej 50 kilometrów od:
– szkoły europejskiej, lub
– instytucji oświatowych funkcjonującej w jego języku, do której uczęszcza dziecko z powodu obowiązku szkolnego, należycie poparty dowodami;
– członka personelu, którego miejsce zatrudnienia znajduje się co najmniej w odległości 50 km od instytucji szkolnictwa wyższego w kraju, którego jest on obywatelem lub funkcjonującej w jego języku, pod warunkiem, że dziecko faktycznie uczęszcza do instytucji szkolnictwa wyższego, oddalonej co najmniej o 50 km od miejsca zatrudnienia, a członek personelu jest uprawniony do dodatku z tytułu przesiedlenia; te ostatnie warunki nie mają zastosowania w przypadku, gdy taka instytucja nie istnieje w kraju, którego członek personelu jest obywatelem.
Jeżeli opiekę nad dzieckiem, na które wypłaca się dodatek edukacyjny, powierzono z mocy prawa, wyrokiem sądu lub decyzją właściwego organu administracyjnego innej osobie, dodatek edukacyjny będzie wypłacany tej osobie w imieniu pracownika. W takim przypadku odległość co najmniej 50 km, o której mowa w poprzednim akapicie, oblicza się od miejsca zamieszkania osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem.
Sekcja 2a 62
DODATEK ZA NAUCZANIE
DODATEK ZA NAUCZANIE
Jeżeli na mocy art. 6-8 takie dodatki rodzinne wypłacane są osobie innej niż pracownik, dodatki te będą wypłacane w walucie kraju, w którym osoba ta posiada stałe miejsce zamieszkania, w razie potrzeby przeliczone po kursach określonych w art. 63 akapit drugi Regulaminu Pracowniczego Urzędników Wspólnot Europejskich. Obowiązywać będzie dodatek wyrównawczy ustalony dla danego kraju, a w przypadku gdy nie został on ustalony, stosuje się współczynnik 100.
Artykuł 9 stosuje się do osoby otrzymującej taki dodatek rodzinny.
Pracownik wyznaczony przez dyrektora Fundacji do prowadzenia szkolenia w ramach wspierania kształcenia i programu instruktażowego przewidzianego w art. 20 akapit pierwszy dotyczącego warunków zatrudnienia może otrzymać dodatek równy 0,745 % jego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę szkolenia prowadzonego poza normalnym czasem pracy.
Dodatek ten jest wypłacany łącznie z wynagrodzeniem za jeden z miesięcy następujący po tym, w którym prowadzono szkolenie.
Pracownik kategorii C, zatrudniony w charakterze maszynistki, stenotypistki, operatora teleksu, maszynistki obsługującej maszynę do pisania z wymiennymi czcionkami, sekretarki lub kierownika sekretariatu może otrzymywać stały dodatek.
Wysokość tego dodatku będzie równa kwocie dodatku określonej w załączniku VII do Regulaminu Pracowniczego Urzędników Wspólnot Europejskich art. 4a.
Sekcja 3
DODATEK Z TYTUŁU PRZESIEDLENIA
DODATEK Z TYTUŁU PRZESIEDLENIA
a) pracownikom:
– którzy nie są i nigdy nie byli obywatelami państwa, na terenie którego znajduje się miejsce, w którym są oni zatrudnieni, oraz
– którzy w okresie pięciu lat, kończącym się na sześć miesięcy przed rozpoczęciem przez nich pracy, nie zamieszkiwali ani nie prowadzili swojej głównej działalności zawodowej na europejskim terytorium tegoż państwa. Dla celów niniejszego przepisu nie są brane pod uwagę okoliczności, wynikające z pracy wykonywanej dla innego państwa lub dla organizacji międzynarodowej,
b) pracownikom, którzy są lub byli obywatelami państwa, na którego terytorium znajduje się miejsce zatrudnienia, którzy jednak przez okres 10 lat, kończący się w dniu podjęcia przez nich pracy, mieszkali poza europejskim terytorium tego państwa z przyczyn innych, niż wykonywanie obowiązków podczas pracy dla państwa lub dla organizacji międzynarodowej.
Dodatek z tytułu przesiedlenia wynosi nie mniej niż 3.543 BEF miesięcznie.
Sekcja 4
ZWROT KOSZTÓW
ZWROT KOSZTÓW
A.
Dodatek na zagospodarowanie oraz dodatek z tytułu przesiedlenia
Dodatek na zagospodarowanie oraz dodatek z tytułu przesiedlenia
- nie krótszy niż )
jeden rok, ale nie )
dłuższy niż dwa )
lata: do jednej trzeciej } stawki określonej
- nie krótszy niż ) w ust. 2
dwa lata, ale nie ) lit. a) poniżej,
dłuższy niż trzy )
lata: do dwóch trzecich )
- trzy lata lub więcej: do trzech trzecich
W przypadku, gdy mąż i żona zatrudnieni przez fundację są uprawnieni do pobierania zasiłku na zagospodarowanie, jest on wypłacany jednej osobie, której wynagrodzenie zasadnicze jest wyższe.
Dodatek na zagospodarowanie jest obliczany według stawki określonej dla miejsca, w którym członek personelu jest zatrudniony;
b) dodatek na zagospodarowanie tej samej wysokości jest wypłacany każdemu członkowi personelu, który został przeniesiony do nowego miejsca zatrudnienia i jest z tego powodu zmuszony do zmiany miejsca swojego zamieszkania w celu wypełnienia art. 16 warunków zatrudnienia;
c) dodatek na zagospodarowanie jest obliczany w odniesieniu do statusu cywilnego oraz płacy członka personelu albo w chwili jego zatrudnienia, albo pod koniec jego okresu próbnego, o ile taki okres próbny miał miejsce, lub w dniu przeniesienia go do nowego miejsca zatrudnienia.
Dodatek na zagospodarowanie jest wypłacany po okazaniu dokumentów zaświadczających, że członek personelu wraz ze swoją rodziną, jeśli jest uprawniony do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe, zamieszkał w miejscu, gdzie został zatrudniony;
d) członek personelu, który jest uprawniony do otrzymywania zasiłku na gospodarstwo domowe i nie zamieszka wraz ze swoją rodziną w miejscu, gdzie został zatrudniony, otrzyma jedynie połowę zasiłku, do którego byłby uprawniony w innych okolicznościach. Druga połowa powinna zostać wypłacona, gdy jego rodzina zamieszka w miejscu, gdzie jest on zatrudniony, pod warunkiem, że uczyni tak w okresie określonym w art. 16 ust. 4. W sytuacji, gdy członek personelu zostaje przeniesiony do miejsca, w którym zamieszkuje jego rodzina, zanim jego rodzina osiedliła się w miejscu, gdzie jest on zatrudniony, nie będzie on uprawniony do otrzymania zasiłku na zagospodarowanie;
e) członek personelu, który otrzymał dodatek na zagospodarowanie i który z własnej woli rozwiąże umowę o pracę w fundacji w okresie dwóch lat od daty zatrudnienia, powinien w momencie opuszczania pracy zwrócić część zasiłku, proporcjonalnie do czasu nieprzepracowanego w tym dwuletnim okresie;
f) członek personelu, który otrzymuje dodatek na zagospodarowanie, powinien złożyć oświadczenie o otrzymywaniu wszystkich zasiłków o podobnym charakterze, które otrzymuje on z innych źródeł. Tego rodzaju zasiłki zostaną potrącone z zasiłku otrzymywanego na podstawie niniejszego artykułu.
Członek personelu, który przepracował więcej niż rok, ale mniej niż cztery lata, jest uprawniony do dodatku z tytułu przesiedlenia w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego przez niego okresu, przy czym lata niezakończone nie są wliczane.
Przy obliczaniu tego okresu nie są brane pod uwagę okresy urlopu bezpłatnego.
Dodatek z tytułu przesiedlenia jest obliczany według stałej stawki ustalonej dla miejsca, w którym członek personelu był ostatnio zatrudniony.
Ten termin nie ma zastosowania do osób uprawnionych do niego, które są w stanie udowodnić, że nie były świadome niniejszych postanowień.
Jednakże dodatek na zagospodarowanie, przewidziany w art. 11 oraz dodatek z tytułu przesiedlenia, przewidziany w art. 12 nie będą mniejsze niż:
– 37.000 BEF dla członka personelu, który jest uprawniony do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe, oraz
– 22.000 BEF dla członka personelu, który nie jest uprawniony do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe.
B.
Koszty podróży
Koszty podróży
a) przy podejmowaniu zatrudnienia z miejsca, w którym został rekrutowany, do miejsca, w którym został zatrudniony;
b) po rozwiązaniu umowy o pracę z miejsca, w którym jest zatrudniony, do miejsca pochodzenia, określonym poniżej w ust. 3.
W przypadku śmierci członka personelu, wdowa oraz osoby pozostające na jego utrzymaniu są upoważnione do zwrotu kosztów podróży na tych samych warunkach.
Koszty podróży obejmują również koszt rezerwacji miejsc, transportu bagażu oraz tam, gdzie miało to miejsce, poniesione koszty koniecznego pobytu w hotelu.
– najkrótsza i najbardziej ekonomiczna standardowa trasa koleją pomiędzy miejscem zatrudnienia a miejscem rekrutacji lub pochodzenia,
– opłata za pierwszą klasę dla pracowników kategorii A oraz B, opłata za drugą klasę dla pozostałych pracowników,
– w przypadku, gdy podróż trwa nie mniej niż sześć godzin podróży nocnej pomiędzy godziną 22.00 a 7.00, miejsce sypialne w kosztach klasy turystycznej lub kuszetka, po okazaniu właściwego biletu.
W przypadku, gdy wykorzystany został inny środek transportu, niż wspomniany powyżej, obliczenie zwrotu oparte jest na kosztach podróży koleją w odpowiedniej klasie, z wyłączeniem miejsca sypialnego. W przypadku, gdy obliczenie na tej podstawie nie jest możliwe, warunki zwrotu określane są przez dyrektora w drodze specjalnej decyzji.
– raz w każdym roku kalendarzowym, jeśli odległość koleją pomiędzy miejscem zatrudnienia oraz miejscem pochodzenia wynosi więcej niż 50 km, ale mniej niż 725 km,
– dwa razy w każdym roku kalendarzowym, jeśli odległość koleją pomiędzy miejscem zatrudnienia oraz miejscem pochodzenia wynosi co najmniej 725 km.
odległości te są obliczane zgodnie z metodami określonymi w art. 14 ust. 2.
W przypadkach, gdy mąż i żona są oboje zatrudnieni przez fundację, każde z nich jest uprawnione w stosunku do siebie oraz w stosunku do osób pozostających na ich utrzymaniu do zwrotu wydatków na koszty podróży w formie ryczałtu, zgodnie z powyższymi postanowieniami.
Każda osoba pozostająca na utrzymaniu pracownika jest uprawniona tylko do jednej wypłaty. Wypłata w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu pracownika, jest ustalana na wniosek męża lub żony, na podstawie miejsca pochodzenia jednego z nich.
W przypadku, gdy członek personelu wstępuje w związek małżeński i z tego powodu zostaje uznany za uprawnionego do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe, koszty podróży zwracane za jego współmałżonka są obliczane w proporcjonalnie do czasu od daty ślubu do końca roku.
Jakiekolwiek zmiany w podstawie obliczeń, które mogą mieć miejsce ze względu na zmiany w statusie rodzinnym po dacie wypłacenia kwot, nie uczynią zainteresowanego członka personelu zobowiązanym do zwrotu pobranej kwoty.
Koszty podróży dla dzieci w wieku od czterech do 10 lat są obliczane na podstawie połowy stawki, dla celów tego obliczenia uważać się będzie, ze dzieci ukończyły cztery lub 10 lat w dniu 1 stycznia danego roku.
Jednakże jeżeli jego żona i inne osoby pozostające na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 nie zamieszkują razem z pracownikiem w jego miejscu zatrudnienia, są one uprawnione, jednokrotnie w każdym roku kalendarzowym, po przedstawieniu odpowiednich dokumentów, do zwrotu kosztów podróży z miejsca pochodzenia do miejsca zatrudnienia albo do zwrotu kosztów podróży do innego miejsca, nieprzekraczających wyżej wspomnianych kosztów podróży.
C.
Koszty przeprowadzki
Koszty przeprowadzki
W przypadku, gdy zmarły członek personelu był stanu wolnego, koszty są zwracane jego spadkobiercy.
Po rozwiązaniu umowy o pracę, przeprowadzka powinna nastąpić w okresie trzech lat, jak określono w drugim akapicie art. 12 ust. 4.
Wydatki związane z przeprowadzką, powstałe po upływie terminu określonego powyżej, są zwracane jedynie w wyjątkowych okolicznościach oraz na mocy specjalnej decyzji dyrektora.
D.
Dzienna dieta na utrzymanie
Dzienna dieta na utrzymanie
Uprawniony do zasiłku rodzinnego | Nieuprawniony do zasiłku rodzinnego | |||
dzień 1-15 | od 16 dnia | dzień 1-15 | od 16 dnia | |
Franków belgijskich dziennie | ||||
Kategoria A 4-A 8 i kategoria B | 1.817 | 824 | 1.232 | 644 |
Pozostałe kategorie | 1.648 | 768 | 1.061 | 531 |
Wysokość diet zostanie dostosowana do diet wypłacanych urzędnikom Wspólnot, określonych przez Radę;
W przypadkach, gdy mąż i żona, zatrudnieni przez fundację, są oboje uprawnieni do pobierania dziennej diety na utrzymanie, stawki podane w pierwszych dwóch kolumnach stosują się jedynie do osoby, której wynagrodzenie zasadnicze jest wyższe. Stawki podane w pozostałych dwóch kolumnach stosują się do drugiej osoby.
Powyższa skala jest zgodna ze skalą określoną przez Radę Wspólnot Europejskich za każdym razem, gdy wynagrodzenie ulega zmianie zgodnie z art. 65 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich.
a) w przypadku członka personelu, który nie jest uprawniony do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe: 120 dni;
b) w przypadku członka personelu, który jest uprawniony do pobierania zasiłku na gospodarstwo domowe: 180 dni lub w przypadku, gdy członka personelu obowiązuje sześciomiesięczny okres próbny, ten okres plus jeden miesiąc.
c) 71 Jednakże pracownik zaangażowany na czas określony krótszy niż jeden rok lub uważany przez dyrektora za będącego zaangażowanym na równoważny okres jeżeli jego umowa opiewa na czas nie określony, po przedstawieniu dowodów, iż nie może dalej zamieszkiwać w poprzednim miejscu zamieszkania, otrzymuje dodatek na dzienne minimum utrzymana przez cały okres objęty jego umową, jednak nie dłużej niż przez jeden rok.
W przypadkach, gdy mąż i żona, zatrudnieni przez fundację, są oboje uprawnieni do pobierania dziennej diety na utrzymanie, okres, w stosunku do którego została ona przyznana, jak zostało określone w lit. b), stosuje się do osoby, której wynagrodzenie zasadnicze jest wyższe. Okres określony w lit. a) stosuje się do drugiej osoby.
W żadnym przypadku dzienna dieta na utrzymanie nie powinna być przyznawana na okres wykraczający poza datę, w której członek personelu przeprowadza się w celu spełnienia wymagań art. 16 warunków zatrudnienia.
E.
Koszty delegacji
Koszty delegacji
W przypadku, gdy podróż tam i z powrotem obejmuje ponad 800 km, pracownicy należący do kategorii C i D są uprawnieni do zwrotu kosztów biletu kolejowego pierwszej klasy z tytułu powyższych kosztów.
Na mocy decyzji dyrektora, pracownicy należący do kategorii C i D, wyjeżdżający w delegację obejmującą podróż powrotną na odległość poniżej 800 km, są uprawnieni do zwrotu kosztów biletu kolejowego pierwszej klasy, gdy towarzyszą członkowi rady administracyjnej, dyrektorowi lub członkowi personelu, który podróżuje pierwszą klasą.
Koszty podróży obejmują ponadto:
– koszty rezerwacji miejsc oraz transportu koniecznego bagażu,
– dodatki za specjalne szybkie pociągi (zwrot za okazaniem specjalnego biletu, jeśli został on wydany),
– dodatki za miejsce sypialne (zwrot kosztów za okazaniem biletu sypialnego) w przypadku, gdy podróż obejmuje nie mniej niż sześć godzin podróży nocą pomiędzy godzinami 22.00 a 7.00:
– w przedziale sypialnym dwuosobowym,
– w przypadku, gdy pociąg nie posiada miejsc sypialnych należących do tej kategorii, zwrot kosztów odpowiada, za zgodą dyrektora, kategorii bezpośrednio wyższej lub miejsca w przedziale jednoosobowym, jeśli jest to jedyna dostępna kategoria miejsc sypialnych.
Na mocy decyzji dyrektora, pracownicy towarzyszący członkowi rady administracyjnej lub dyrektorowi podczas danej delegacji mogą po okazaniu biletów otrzymać zwrot kosztów podróży w tej samej klasie, którą podróżował członek rady lub dyrektor.
Na warunkach, określonych w zasadach przewidzianych w drugim akapicie art. 12 ust. 2 załącznika VII do regulaminu pracowniczego Wspólnot Europejskich, pracownicy, którzy wyjeżdżają w delegację w szczególnie uciążliwych warunkach, na mocy decyzji dyrektora, mogą otrzymać zwrot kosztów podróży w klasie, którą podróżowali po okazaniu biletów.
Na mocy specjalnej decyzji dyrektora, pracownicy mogą zostać upoważnieni do zabrania bagażu przekraczającego limit dla bagażu przewożonego bezpłatnie.
Zwrot kosztów podróży jest obliczany w takim przypadku na standardowych podstawach, określonych w ust. 1.
W przypadku, gdy członek personelu wyjeżdża regularnie w delegację w szczególnych okolicznościach, dyrektor może podjąć decyzję o przyznaniu mu zwrotu za każdy przejechany kilometr w zamian za zwrot kosztów podróży koleją w przypadku, gdy wykorzystanie transportu publicznego oraz zwrot kosztów podróży w normalnym trybie wiązałoby się ze zdecydowaną stratą.
Członek personelu posiadający upoważnienie do wykorzystywania własnego samochodu pozostaje w pełni odpowiedzialny za jakikolwiek wypadek dotyczący jego samochodu lub osób trzecich; musi on posiadać polisę ubezpieczeniową z tytułu odpowiedzialności cywilnej do wysokości, jaką dyrektor uważa za odpowiednią.
I Kategorie A + B | II Kategorie C + D | |
Belgia | 2.335 | 2.160 |
Dania | 2.865 | 2.650 |
Niemcy | 3.205 | 2.965 |
Grecja | 1.650 | 1.525 |
Francja | 2.990 | 2.765 |
Irlandia | 3.060 | 2.830 |
Włochy | 2.570 | 2.380 |
Luksemburg | 2.500 | 2.315 |
Niderlandy | 3.060 | 2.830 |
Zjednoczone Królestwo | 4.120 | 3.810 |
Dzienny dodatek na utrzymanie dla pracowników przebywających na misji zostaje zmieniony zgodnie z dodatkami wypłacanymi urzędnikom Wspólnot, ustalonymi przez Radę;
b) W przypadku delegacji mających miejsce poza europejskim terytorium Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich, dyrektor może podjąć decyzję o przyznaniu innych stawek.
a) delegacja 24-godzinna lub krótsza:
– sześć godzin lub mniej: zwrot za faktyczne koszty do wysokości jednej czwartej dziennej diety na utrzymanie,
– 12 godzin lub mniej, ale więcej niż sześć godzin: połowa dziennej diety na utrzymanie,
– 24 godziny lub mniej, ale więcej niż 12 godzin: cała dzienna dieta na utrzymanie;
b) delegacja trwająca powyżej 24 godzin:
– na każdy okres 24 godzin: cała dieta dzienna na utrzymanie,
– na każdy kolejny okres sześciu godzin lub krótszy: dieta nie jest przyznawana,
– na każdy kolejny okres 12 godzin lub krótszy, ale dłuższy niż sześć godzin: połowa dziennej diety na utrzymanie,
– na każdy kolejny okres ponad 12 godzin: cała dieta dzienna na utrzymanie.
a) koszt telegramów oraz rozmów telefonicznych miejscowych lub międzynarodowych w przypadku, gdy zostały one wykonane w celach służbowych,
b) wydatki na rozrywkę w przypadkach określonych w art. 21,
c) konieczne wyjątkowe wydatki, poniesione przez członka personelu w związku z celem delegacji, albo po otrzymaniu specjalnych instrukcji, albo ze względu na siłę wyższą oraz w interesie fundacji, których zwrot pozostaje w rozsądnych proporcjach do przyznanej diety.
Dzienny dodatek na utrzymanie zostaje zmniejszony o 16 % dodatku określonego w kolumnach I i II za każdy dostarczony posiłek; dodatek określony w kolumnach I i II zostaje zmniejszony o 34 % za każdy dzień dostarczonego zakwaterowania. Jeżeli pracownik na misji otrzymuje wszystkie posiłki i zakwaterowanie lub otrzymuje zwrot kosztów od jednej z instytucji Wspólnot, organu wspólnotowego, krajowego lub międzynarodowego organu administracyjnego lub organizacji, zamiast określonego powyżej dziennego dodatku na utrzymanie w czasie misji otrzyma dodatek w wysokości 17 % kwot przedstawionych w kolumnach I i II.
F.
Stałe stawki zwrotu wydatków
Stałe stawki zwrotu wydatków
W przypadku pracownika, który w wyniku specjalnych instrukcji okazjonalnie ponosi wydatki na rozrywkę w celach służbowych, dietę na rozrywkę określa się w każdym konkretnym przypadku na podstawie zaświadczających dokumentów oraz na warunkach określonych przez dyrektora.
Pracownicy zatrudnieni w miejscu, gdzie warunki lokalowe uznane zostały za szczególnie uciążliwe, mogą otrzymywać zasiłek mieszkaniowy.
Lista miejsc, w których zasiłek ten może zostać przyznany, maksymalna wysokość zasiłku oraz zasady przyznawania go zostaną określone przez Radę Wspólnot Europejskich, zgodnie z procedurą określoną w art. 65 ust. 3 regulaminu pracowniczego urzędników tych Wspólnot.
Członek personelu zatrudniony w miejscu, w którym komunikacja uznana została za szczególnie uciążliwą oraz kosztowną ze względu na znaczne oddalenie lokali mieszkaniowych od miejsca pracy, może otrzymać zasiłek komunikacyjny.
Lista miejsc, w których zasiłek ten może zostać przyznany, maksymalna wysokość zasiłku oraz zasady przyznawania go zostaną określone przez Radę Wspólnot Europejskich, zgodnie z procedurą określoną w art. 65 ust. 3 regulaminu pracy urzędników tych Wspólnot.
Sekcja 5
Stawki podane w sekcji 4 ulegają automatycznej indeksacji w każdym przypadku, gdy odpowiadające im stawki zawarte w regulaminie pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich ulegają zmianie.
Sekcja 6
WYPŁATA KWOT NALEŻNYCH
WYPŁATA KWOT NALEŻNYCH
a) w przypadku, gdy faktyczna liczba dni, za które wynagrodzenie ma zostać wypłacone, wynosi 15 dni lub mniej, liczba trzydziestych części do wypłacenia jest równa faktycznej liczbie dni, za które wypłata się należy;
b) w przypadku, gdy faktyczna liczba dni, za które wynagrodzenie ma zostać wypłacone, wynosi więcej niż 15 dni, liczba trzydziestych części do wypłacenia jest równa różnicy pomiędzy faktyczną liczbą dni, za które wypłata się nie należy, a 30.
Płatność dokonywana jest na rzecz każdego pracownika w miejscu oraz w walucie kraju, gdzie wypełnia on swoje obowiązki.
Postanowienia ustanowione w art. 17 ust. 2, 3 oraz 4 załącznika VII do regulaminu pracowniczego Wspólnot Europejskich stosują się odpowiednio.
ZAŁĄCZNIK V 78
UBEZPIECZENIE ZDROWOTNE, WYPADKOWE ORAZ OD CHORÓB ZAWODOWYCH
UBEZPIECZENIE ZDROWOTNE, WYPADKOWE ORAZ OD CHORÓB ZAWODOWYCH
Zasady ubezpieczeń od ryzyka wypadku oraz chorób zawodowych urzędników Wspólnot Europejskich stosuje się wobec pracowników Fundacji.
W celu rozstrzygania wynikających z tych zasad roszczeń wysuniętych przez pracowników, którzy doznali wypadku lub ulegli chorobie zawodowej, dyrektor Fundacji przekaże swoje uprawnienia organowi administracyjnemu odpowiedzialnemu za rozstrzyganie takich roszczeń dotyczących wypadku lub choroby zawodowej urzędników Wspólnot Europejskich.
Wspólnoty Europejskie gwarantują wypłatę świadczeń przewidzianych w niniejszych przepisach pracownikom Fundacji oraz ich następcom prawnym.
ZAŁĄCZNIK VI 79
PROGRAM EMERYTALNY
PROGRAM EMERYTALNY
Rozdział I
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Jeżeli badanie medyczne przeprowadzone, zanim pracownik podejmie swoje obowiązki, wykaże, że dotknięty jest on chorobą lub inwalidztwem, dyrektor może, w przypadku ryzyka wynikającego z takiej choroby lub inwalidztwa, zdecydować o przyznaniu pracownikowi świadczeń gwarantowanych z tytułu inwalidztwa lub śmierci jedynie po pięciu latach od daty podjęcia pracy na rzecz Fundacji.
Rozdział II
EMERYTURA ZA WYSŁUGĘ LAT ORAZ ZASIŁEK Z TYTUŁU PRZEJŚCIA W STAN SPOCZYNKU
EMERYTURA ZA WYSŁUGĘ LAT ORAZ ZASIŁEK Z TYTUŁU PRZEJŚCIA W STAN SPOCZYNKU
Sekcja 1
Emerytura za wysługę lat
Emerytura za wysługę lat
Emerytura za wysługę lat będzie płatna na podstawie całkowitej liczby lat uprawniających do emerytury przepracowanych przez pracownika. Każdy rok pracy, obliczany zgodnie z ustaleniami art. 3, stanowi rok wysługi uprawniającej do emerytury, a każdy pełny miesiąc pracy jedną dwunastą roku wysługi lat pracy.
Maksymalna liczba lat wysługi uprawniających do emerytury, które można uwzględnić przy obliczaniu uprawnień emerytalnych, wynosi 35.
W celu obliczenia lat wysługi uprawniających do emerytury w rozumieniu art. 2 akapit pierwszy należy uwzględnić, co następuje:
a) staż pracy w charakterze pracownika Fundacji, liczony od ......, a także okres urlopu w celu odbycia służby wojskowej, od daty jego rozpoczęcia, pod warunkiem że zainteresowana osoba zapłaciła swoją cześć składki emerytalnej za taki okres pracy;
b) okres uwzględniany przy obliczaniu zgodnie z art. 10 ust. 2, pod warunkiem że spłacono zwracaną kwotę lub jej równowartość ubezpieczeniową, jak ustalono w tym artykule.
Pracownik, który odszedłszy z pracy w Fundacji, Europejskim Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego lub jednej z instytucji wspólnotowych, ponownie podejmuje zatrudnienie w Fundacji lub instytucji wspólnotowej, nabywa dalsze uprawnienia do świadczeń emerytalnych.
Pracownik może zażądać, aby do celów obliczenia jego uprawnień emerytalnych uwzględniono cały okres jego pracy w Fundacji, Europejskim Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego lub jednej z instytucji wspólnotowych, pod warunkiem zwrócenia przez niego wszystkich kwot wypłaconych mu z tytułu odprawy lub otrzymanych przez niego z tytułu emerytury, powiększonych o odsetki składane w wysokości 3,5 % rocznie.
Jeżeli pracownik uprawniony do emerytury nie spłaci kwot wymienionych w poprzednim akapicie, wypłaca się mu kwotę zasadniczą, stanowiącą równoważnik aktuarialny jego emerytury w momencie zaprzestania jej wypłacania, łącznie z odsetkami składanymi w wysokości 3,5 % rocznie w formie emerytury odroczonej wypłacanej w wieku, w którym zaprzestał wykonywania swoich obowiązków.
W celu obliczenia świadczeń emerytalnych kwota określająca minimum kosztów utrzymania odpowiadać będzie podstawowemu wynagrodzeniu pracownika stopnia D 4 szczebla pierwszego.
Równoważnik aktuarialny emerytury za wysługę lat nie może być niższy niż kwota, którą pracownik otrzymałby, gdyby zastosowano wobec niego art. 11.
Jeżeli równoważnik aktuarialny emerytury, wypłacanej na podstawie powyższych przepisów, jest niższy niż wymieniona kwota, pracownik otrzymuje emeryturę, której równoważnik aktuarialny jest równy kwocie przewidzianej w akapicie pierwszym.
»Równoważnik aktuarialny emerytury za wysługę lat« oznacza wartość kapitałową świadczeń należnych pracownikowi, obliczoną w odniesieniu do tabel śmiertelności sporządzonych przez władze budżetowe Wspólnot Europejskich, określonych w art. 32, przy zastosowaniu stopy odsetek w wysokości 3,5 % rocznie.
Pracownik odchodzący z pracy przed ukończeniem 60 lat może zażądać, by jego emerytura:
– została zawieszona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po dniu, w którym ukończy on 60 lat, lub
– została wypłacona niezwłocznie, pod warunkiem że ma on więcej niż 50 lat. W tym przypadku emerytura obniża się o kwotę obliczoną w odniesieniu do wieku urzędnika, w jakim rozpoczyna on pobieranie emerytury, zgodnie z następującą tabelą:
Emerytura należna w przypadku wcześniejszego odejścia na emeryturę, wyrażona w kategoriach emerytury należnej przy przejściu na emeryturę w wieku lat 60
Wiek wcześniejszego przejścia na emeryturę | Współczynnik |
50 | 0,50678 |
51 | 0,53834 |
52 | 0,57266 |
53 | 0,61009 |
54 | 0,65099 |
55 | 0,69582 |
56 | 0,74508 |
57 | 0,79936 |
58 | 0,85937 |
59 | 0,92593 |
Uprawnienie do otrzymywania emerytury obowiązuje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po dniu, w którym pracownik automatycznie lub na własną prośbę kwalifikuje się do otrzymania emerytury.
– równoważnik aktuarialny uprawnień emerytalnych nabytych przez niego w administracji rządowej, organizacji krajowej lub międzynarodowej czy w przedsiębiorstwie, lub
– kwoty zwrócone mu przez fundusz emerytalny administracji rządowej, organizacji krajowej lub międzynarodowej czy fundusz przedsiębiorstwa w momencie odejścia z pracy.
W takim przypadku właściwy organ odpowiedzialny za wypłatę emerytur, uwzględniając jego stopień i szczebel w momencie zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin, określa liczbę lat wysługi, która przypisuje się jemu w bieżącym programie emerytalnym lub na podstawie kwoty równoważnika aktuarialnego, lub kwot zwróconych, jak wymieniono powyżej.
Opcja wskazane w akapicie pierwszym jest również otwarta dla pracowników, którzy podjęli pracę przed ...... w zakresie uprawnień emerytalnych za okres pracy na rzecz Fundacji przed tym terminem. Liczba lat wysługi emerytalnej określa się jednakże na podstawie stopnia oraz szczebla zainteresowanej osoby w ......
Sekcja 2
Zasiłek z tytułu przejścia w stan spoczynku
Zasiłek z tytułu przejścia w stan spoczynku
a) łącznej kwoty odliczonej od miesięcznego wynagrodzenia tytułem składek emerytalnych, wraz z odsetkami składanymi według stawki 3,5 % w skali roku;
b) pod warunkiem że jego umowa o pracę nie wygasła zgodnie z art. 47 o zasadach zatrudniania - zasiłku z tytułu przejścia w stan spoczynku proporcjonalnego do bieżącego stażu pracy, obliczanego na podstawie półtora miesiąca za każdy rok pracy ostatniego wynagrodzenia podstawowego przed potrąceniem. W przypadkach objętych art. 10 ust. 2 okres poprzedniej pracy podobnie uzna się za rzeczywiście przepracowany w zakresie liczby lat wysługi emerytalnej przypisanych mu zgodnie z art. 10 ust. 2 akapit drugi;
c) łącznej kwoty wypłaconej na rzecz Fundacji, zgodnie z art. 10 ust. 2, jeżeli kwota ta odpowiada okresowi przed ......, oraz jednej trzeciej tej kwoty za okres po tej dacie wraz z odsetkami składanymi w stosunku 3,5 % rocznie.
Rozdział III
RENTA INWALIDZKA
RENTA INWALIDZKA
Z zastrzeżeniem przepisów art. 1 pracownik w wieku poniżej 65 lat, którego w którymkolwiek momencie nabywania uprawnień emerytalnych Komitet ds. Inwalidztwa, przewidziany w załączniku I, uznaje za dotkniętego trwałym inwalidztwem całkowitym i który zobowiązany jest przerwać pracę na rzecz Fundacji z tego powodu, ma prawo do renty inwalidzkiej przewidzianej w art. 41b o warunkach zatrudniania.
Renty inwalidzkiej i emerytury za wysługę lat nie wypłaca się równocześnie.
Pracownik, do którego zgodnie z o orzeczeniem Komisji ds. Inwalidztwa stosuje się art. 41b, zostaje automatycznie przeniesiony na rentę ostatniego dnia miesiąca, w którym dyrektor stwierdzi, iż jest on trwale niezdolny do wykonywania swoich obowiązków. Uprawnienie do renty inwalidzkiej zaczyna obowiązywać od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po uznaniu trwałej niezdolności pracownika do wykonywania obowiązków.
Dyrektor może zażądać w dowolnym momencie poświadczenia stwierdzającego, że odbiorca renty inwalidzkiej nadal spełnia wymagania wypłaty renty. Uprawnienie do renty wygasa w przypadku, gdy Komitet ds. Inwalidztwa stwierdza, że powyższe wymagania są niespełnione.
Jeżeli zainteresowana osoba nie zostanie przywrócona do pracy w Fundacji, wówczas otrzymuje:
– odprawę przewidzianą w art. 11, obliczoną na podstawie faktycznie przepracowanego okresu zatrudnienia, lub
– jeżeli pracownik ukończył 50 lat - emeryturę przewidzianą w art. 41a warunków zatrudnienia i w niniejszym załączniku.
Jeżeli były pracownik pobierający rentę inwalidzką wraca do pracy na rzecz Fundacji, okres, podczas którego otrzymywał rentę, uwzględnia się przy obliczaniu jego emerytury, bez konieczności pokrywania przez niego zaległych składek.
Rozdział IV
RENTA RODZINNA
RENTA RODZINNA
Jeżeli pracownik umiera podczas pracy lub urlopu na okres odbywania służby wojskowej, wdowa po nim jest uprawniona, pod warunkiem że w momencie jego śmierci była jego małżonką przynajmniej przez rok oraz spełnia przepisy art. 1 i 21, do renty rodzinnej wynoszącej 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego pracownika, nie mniejszej niż kwota określająca minimum kosztów utrzymania, określona w art. 5. Kwota ta nie będzie niższa niż 60 % emerytury, do której uprawniony byłby jej mąż, gdyby się kwalifikował, niezależnie od wysługi lat lub wieku, do otrzymania takiej emerytury w momencie swojej śmierci.
Warunek określający okres małżeństwa wymieniony w akapicie pierwszym nie będzie uwzględniany, jeżeli istnieje jedno lub więcej dzieci z małżeństwa lub poprzedniego małżeństwa pracownika, pod warunkiem że wdowa utrzymuje lub utrzymywała dzieci, lub jeżeli śmierć pracownika nastąpiła w związku z inwalidztwem fizycznym, chorobą nabytą w trakcie wykonywania obowiązków zawodowych lub w związku z wypadkiem.
Jeżeli były pracownik otrzymywał emeryturę za wysługę lat, wdowa po nim jest uprawniona - pod warunkiem iż była jego żoną w momencie, kiedy pracownik uzyskał uprawnienie do emerytury oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 21 - do renty rodzinnej w wysokości 60 % emerytury za wysługę lat, jaką pracownik otrzymywał w chwili śmierci. Minimalna renta rodzinna wynosi 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego pracownika i nie jest niższa od kwoty określającej minimum kosztów utrzymania określonego w art. 5. Kwota renty rodzinnej w żadnym wypadku nie może przekraczać kwoty emerytury za wysługę lat otrzymywanej przez jej męża w chwili śmierci.
Okres trwania małżeństwa określonego w akapicie pierwszym nie jest uwzględniany, jeżeli jedno lub więcej dzieci pochodzi z tego małżeństwa zawartego przez byłego pracownika zatrudnionego na czas określony, zanim odszedł on z pracy, pod warunkiem że wdowa utrzymuje lub utrzymywała te dzieci.
Jeżeli były pracownik otrzymywał rentę inwalidzką, wdowa po nim jest uprawniona - pod warunkiem iż była jego żoną w momencie, kiedy pracownik uzyskał uprawnienie do renty oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 21 - do renty wdowiej w wysokości 60 % renty inwalidzkiej, jaką pracownik otrzymywał w chwili śmierci.
Minimalna renta wdowia wynosi 35 % ostatniej płacy zasadniczej; jednakże wysokość renty wdowiej nie może w żadnym przypadku przekroczyć kwoty renty inwalidzkiej, którą otrzymywał jej mąż w chwili śmierci.
Wdowa po pracowniku, który odszedł z pracy przed ukończeniem 60 lat oraz zażądał odroczenia emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym ukończył 60 lat, ma prawo, pod warunkiem że była jego małżonką przynajmniej przez rok w momencie odejścia z pracy na rzecz Fundacji oraz z zastrzeżeniem art. 21, do renty rodzinnej wynoszącej 60 % emerytury za wysługę lat, która należna byłaby jej małżonkowi w wieku 60 lat. Minimalna renta rodzinna wynosi 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego pracownika. Kwota renty rodzinnej nie może jednakże w żadnym wypadku przekraczać kwoty emerytury za wysługę lat, do której uprawniony byłby pracownik w wieku 60 lat.
Okres trwania małżeństwa określonego w akapicie pierwszym nie jest uwzględniany, jeżeli jedno lub więcej dzieci pochodzi z tego małżeństwa zawartego przez byłego pracownika zatrudnionego na czas określony, zanim on odszedł z pracy, pod warunkiem że wdowa utrzymuje lub utrzymywała te dzieci.
Do celów art. 17, 17a i 18 warunek określający czas trwania małżeństwa nie jest uwzględniany w przypadku, gdy małżeństwo, nawet jeżeli zostało zawarte po wygaśnięciu stosunku pracy urzędnika, trwało przynajmniej pięć lat.
Nie może ona być niższa niż kwota określająca minimum kosztów utrzymania określona w art. 5, z zastrzeżeniem przepisów art. 21.
Jeżeli pracownik pozostawia wdowę oraz sieroty z poprzedniego małżeństwa lub jego innych następców prawnych, całkowitą rentę, obliczaną jak w przypadku wdowy utrzymującej wszystkie wymienione osoby, rozdziela się między różnymi zainteresowanymi osobami proporcjonalnie do kwoty rent, które przysługiwałyby każdej kategorii tych osób potraktowanej osobno.
Jeżeli pracownik pozostawia sieroty z różnych małżeństw, całkowitą rentę, obliczaną jak w przypadku dzieci pochodzących z tego samego małżeństwa, rozdziela się między różnymi zainteresowanymi osobami proporcjonalnie do kwoty rent, które przysługiwałyby każdej kategorii tych osób potraktowanej osobno.
Do celów obliczenia powyższego podziału dzieci z poprzednich małżeństw obydwu małżonków pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 7 załącznika IV włącza się do kategorii dzieci z małżeństwa pracownika.
W przypadku przewidzianym w akapicie drugim wstępni uznani za pozostających na utrzymaniu w rozumieniu art. 7 ust. 4 załącznika IV są traktowani w ten sam sposób co dzieci pozostające na utrzymaniu oraz do celów obliczenia podziału renty, włączone do kategorii zstępnych.
(skreślony).
Jeżeli miejsce pobytu pracownika lub byłego pracownika uprawnionego do renty inwalidzkiej lub emerytury albo byłego pracownika, który odszedł z pracy przed ukończeniem 60 lat i zażądał, aby jego emerytura została odroczona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym ukończy 60 rok życia, pozostaje nieznane przez okres dłuższy niż jeden rok, jego współmałżonek lub osoby uznane za pozostające na jego utrzymaniu mogą otrzymać tymczasową rentę rodzinną, do której byłyby uprawnione na podstawie niniejszych warunków zatrudnienia.
Przepisy akapitu pierwszego stosuje się do osób uznanych za pozostające na utrzymaniu osoby otrzymującej lub uprawnionej do otrzymywania renty rodzinnej, której miejsce pobytu pozostaje nieznane przez okres dłuższy niż jeden rok.
Tymczasowe renty, określone w akapicie pierwszym i drugim, zostaną przekształcone w definitywne renty po odpowiednim potwierdzeniu faktu śmierci pracownika lub emeryta/rencisty lub po urzędowym uznaniu go za zaginionego, przypuszczalnie zmarłego.
Prawo do otrzymywania wypłat renty rodzinnej staje się skuteczne od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć pracownika. Jednakże w przypadku gdy dokonuje się wypłaty, przewidzianej w art. 36 o warunkach zatrudniania, z tytułu renty rodzinnej, prawo takie staje się skuteczne pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć.
Prawo do otrzymania wypłaty renty rodzinnej wygasa w końcu miesiąca kalendarzowego, w którym odbiorca renty umiera lub przestaje spełniać wymagania wypłaty renty.
Jeżeli różnica wieku między zmarłym pracownikiem a jego pozostającą przy życiu małżonką, pomniejszona o okres trwania małżeństwa, przekracza 10 lat, wówczas renta rodzinna, obliczana zgodnie z poprzednimi przepisami, ulega za pełny rok różnicy zmniejszeniu o:
– 1 % w odniesieniu do różnicy między 10 a 20 lat,
– 2 % w odniesieniu do różnicy wieku od 20 do (lecz niełącznie z) 25 rokiem życia,
– 3 % w odniesieniu do różnicy wieku od 25 do (lecz niełącznie z) 30 rokiem życia,
– 4 % w odniesieniu do różnicy wieku od 30 do (lecz niełącznie z) 35 rokiem życia,
– 5 % w odniesieniu do różnicy wieku od 35 lat i więcej.
Uprawnienie wdowy do renty rodzinnej wygasa w momencie jej ponownego małżeństwa. Jest ona uprawniona do natychmiastowej wypłaty kwoty zasadniczej, stanowiącej dwukrotność rocznej kwoty jej renty rodzinnej, pod warunkiem że art. 41d ust. 2 o warunkach zatrudniania nie stosuje się.
Rozwiedziona żona pracownika lub byłego pracownika będzie w chwili jego śmierci uprawniona do renty rodzinnej, określonej w niniejszym rozdziale, pod warunkiem iż może ona udowodnić, iż po śmierci męża jest uprawniona do otrzymywania alimentów zasądzonych wyrokiem sądu lub w wyniku ugody między nią i jej byłym mężem.
Wysokość renty rodzinnej nie może jednakże przekraczać kwoty alimentów wypłacanych w chwili śmierci jej byłego męża, po skorygowaniu zgodnie z art. 41g warunków zatrudnienia.
Uprawnienie byłej żony wygasa w przypadku powtórnego zamążpójścia przed śmiercią jej byłego męża. Przepisy art. 26 stosują się w przypadku jej powtórnego zamążpójścia po śmierci byłego męża.
Jeżeli zmarły pracownik pozostawia więcej niż jedną byłą żonę uprawnioną do renty rodzinnej albo jedną lub więcej byłych żon i wdowę uprawnione do renty rodzinnej, renta zostaje podzielona proporcjonalnie do długości okresu małżeństwa. Stosuje się przepisy art. 27 akapit drugie i trzeci.
Jeżeli którakolwiek z osób uprawnionych do renty umiera lub zrzeka się swojego udziału, jej udział przypisuje się udziałom innych osób, z wyjątkiem przypadku istnienia praw sieroty na mocy art. 41d ust. 2 o warunkach zatrudniania.
Obniżki z tytułu różnicy wieku przewidziane w art. 25 stosowane są osobno do rent rozdzielonych zgodnie z niniejszym artykułem.
Jeżeli była żona traci prawo do renty na mocy art. 35, cała renta przysługuje wdowie, pod warunkiem że nie stosuje się art. 41d ust. 2 o warunkach zatrudniania.
Rozdział V
FINANSOWANIE PROGRAMU EMERYTALNEGO
FINANSOWANIE PROGRAMU EMERYTALNEGO
We wszystkich przypadkach z wynagrodzenia potrącane są składki emerytalne przewidziane w art. 41a-41h o warunkach zatrudniania i w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.
Właściwie potrącone składki nie są zwracane. Błędnie potrącone składki nie nadają uprawnień do otrzymywania emerytury; błędnie potrącone składki powinny być zwracane bez odsetek na wniosek pracownika lub jego następców prawnych.
Tabelami śmiertelności i inwalidztwa oraz założonymi podwyżkami wynagrodzenia, stosowanymi przy obliczaniu wartości ubezpieczenia przewidzianych w niniejszym załączniku, są tabele przyjęte przez władze budżetowe Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 39 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników tych Wspólnot.
Rozdział VI
ROZPATRYWANIE ROSZCZEŃ PRACOWNIKÓW
ROZPATRYWANIE ROSZCZEŃ PRACOWNIKÓW
Po przekazaniu uprawnień przez dyrektora Fundacji organ administracyjny określony w art. 41h o warunkach zatrudniania jest odpowiedzialny za rozstrzyganie roszczeń dotyczących emerytury, renty inwalidzkiej, rodzinnej lub tymczasowej. Pracownikowi, jego następcom prawnym oraz Fundacji przekazuje się szczegółowe zaświadczenie o rozstrzygnięciu w tym samym czasie co decyzja przyznająca świadczenie.
Emerytura za wysługę lat lub renta inwalidzka nie są wypłacane w tym samym czasie co wynagrodzenie wypłacane przez Fundację lub jedną z instytucji Wspólnot Europejskich.
Przyznanie emerytury za wysługę lat, renty inwalidzkiej lub rodzinnej nie uprawnia do dodatku za rozłąkę.
Kwota świadczenia może zostać obliczona na nowo w każdym momencie, jeżeli wystąpił jakikolwiek błąd lub pominięcie.
Świadczenie podlega zmianom lub wycofaniu, jeżeli jego przyznanie nie było zgodne z przepisami o warunkach zatrudnienia i z niniejszym załącznikiem.
Jeżeli pracownik umiera, a jego następcy prawni nie występują z wnioskiem o świadczenia w ciągu roku od daty jego śmierci, tracą oni swoje uprawnienia, z wyjątkiem wypadków należycie udokumentowanego działania siły wyższej.
Pracownik lub jego następcy prawni, którym przysługują świadczenia wynikające z programu emerytalnego, dostarczają wymaganych dowodów na piśmie oraz informują organ administracyjny, określony w art. 41h o warunkach zatrudniania, o każdym stanie faktycznym mogącym mieć wpływ na ich uprawnienia.
Na warunkach, które ustala Komisja Wspólnot Europejskich, pracownik może zażądać od Fundacji dokonania wypłat niezbędnych do ustanowienia lub utrzymania uprawnień do świadczeń w kraju pochodzenia.
Wypłaty te nie przekraczają 13,5 % ich wynagrodzenia podstawowego i są pokrywane z budżetu Fundacji.
Rozdział VII
WYPŁATA ŚWIADCZEŃ
WYPŁATA ŚWIADCZEŃ
Zaległe świadczenia wynikające z programu emerytalnego wypłacane są co miesiąc.
Świadczenia wypłacane są przez Komisję Wspólnot Europejskich ze środków budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
Beneficjenci świadczeń mogą zdecydować się na wypłatę świadczeń w walucie państwa ich pochodzenia lub zamieszkania albo państwa, w którym Fundacja ma siedzibę. Ich wybór pozostaje wiążący przynajmniej przez dwa lata.
Jakiekolwiek kwoty należne Fundacji ze strony pracownika, w momencie płatności świadczenia wynikającego z programu emerytalnego, potrąca się z kwoty ich świadczenia lub świadczeń należnych jego następcom prawnym. Potrącenie może zostać rozłożone na kilka miesięcy.
Jeżeli śmierć lub inwalidztwo pracownika zostały spowodowane przez osobę trzecią, prawo do wniesienia skargi przeciwko osobie trzeciej przysługujące pracownikowi lub jego następcom prawnym przypada Wspólnotom Europejskim w granicach ich zobowiązań wynikających z systemu emerytalnego.
ZAŁĄCZNIK VII 93
PRACA NA PÓŁ ETATU
PRACA NA PÓŁ ETATU
Autoryzacja, określona w art. 29a, zostanie udzielona na wniosek pracownika na okres maksymalnie jednego roku.
Jednakże autoryzacja może zostać odnowiona na tych samych warunkach. Wnioski o odnowienie zainteresowany pracownik składa na co najmniej miesiąc przed upływem okresu, na jaki udzielono autoryzacji.
Jeżeli podstawy, na których udzielono autoryzacji, określonej w art. 29a, przestały obowiązywać, dyrektor może cofnąć autoryzację przed upływem okresu, na jaki została udzielona, z miesięcznym wyprzedzeniem.
Podobnie, na wniosek zainteresowanego pracownika, dyrektor może cofnąć autoryzację przed upływem okresu, na jaki została udzielona.
W okresie, na jaki uzyskał autoryzację do pracy na pół etatu, pracownik będzie otrzymywać 50 % swojego wynagrodzenia. Jednakże będzie on w dalszym ciągu otrzymywać pełny dodatek na dziecko pozostające na jego utrzymaniu i pełny dodatek edukacyjny.
W trakcie tego okresu pracownik nie może podejmować żadnej innej płatnej działalności.
Składki na programy ubezpieczeń chorobowych i emerytalnych będą obliczone na podstawie całości wynagrodzenia zasadniczego.
- zmieniony przez art. 4 rozporządzenia nr 1238/80 z dnia 13 maja 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.127.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 maja 1980 r.
- zmieniony przez art. 7 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 510/82 z dnia 22 lutego 1982 r. (Dz.U.UE.L.82.64.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1982 r.
- zmieniony przez art. 9 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 510/82 z dnia 22 lutego 1982 r. (Dz.U.UE.L.82.64.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1982 r.
- zmieniony przez art. 15 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 510/82 z dnia 22 lutego 1982 r. (Dz.U.UE.L.82.64.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1982 r.
- zmieniony przez art. 16 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 510/82 z dnia 22 lutego 1982 r. (Dz.U.UE.L.82.64.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1982 r.
- zmieniony przez art. 18 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 510/82 z dnia 22 lutego 1982 r. (Dz.U.UE.L.82.64.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1982 r.
- zmieniony przez art. 19 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
- zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 1238/80 z dnia 13 maja 1980 r. (Dz.U.UE.L.80.127.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 maja 1980 r.
- zmieniony przez art. 29 rozporządzenia nr 680/87 z dnia 23 lutego 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.72.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 marca 1987 r.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.