Rozporządzenie 1541/98 w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej i dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.202.11

Akt utracił moc
Wersja od: 18 lipca 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1541/98
z dnia 13 lipca 1998 r.
w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej i dopuszczonych do swobodnego obrotu we Wspólnocie oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 616/78 z dnia 20 marca 1978 r. w sprawie dowodu pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych, objętych rozdziałem 51 lub rozdziałami od 53-62 Wspólnej Taryfy Celnej i przywożonych do Wspólnoty oraz w sprawie warunków przyjęcia takiego dowodu(1), ustanowiło warunki mające na celu zapobieganie wszelkim zakłóceniom w handlu bądź jakimkolwiek nadużyciom, które byłyby szkodliwe dla stosowania zasad dotyczących wyrobów włókienniczych, za pomocą systemu pochodzenia opartego na wymogu przedstawienia świadectwa pochodzenia niektórych wyrobów włókienniczych i deklaracji pochodzenia na fakturze w przypadku pozostałych;

od momentu przyjęcia rozporządzenia (EWG) nr 616/78 nastąpiły zmiany w niektórych obszarach celnych i dziedzinie wyrobów włókienniczych; w szczególności, danymi wyrobami włókienniczymi są te wskazane w sekcji XI Nomenklatury Scalonej sklasyfikowane w kategoriach określonych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 z dnia 12 października 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przy przywozie niektórych wyrobów włókienniczych z państw trzecich(2);

przepisy odnoszące się do wzajemnej pomocy i współpracy administracyjnej ustanowione w art. 4, 4a i 4b rozporządzenia (EWG) nr 616/78 są już objęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego(3);

w celu zachowania przejrzystości, rozporządzenie (EWG) nr 616/78 powinno zostać na nowo sformułowane;

w celu zapewnienia skuteczności, zarządzanie środkami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu powinno zostać powierzone Komitetowi Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie wyrobów włókienniczych, objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93, jest uwarunkowane udowodnieniem ich pochodzenia w jednej z form oraz zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
2.
Dowodu pochodzenia, określonego w ust. 1, nie wymaga się w przypadku towarów, którym towarzyszy świadectwo pochodzenia odpowiadające wzorom i spełniające warunki ustanowione w celu realizacji dwustronnych porozumień w sprawie wyrobów włókienniczych, protokołów albo pozostałych ustaleń.
3.
Przywóz o całkowicie niehandlowym charakterze jest wyłączony spod przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  2

Wyrobom wymienionym w grupach IA, IB, IIA i IIB załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 3030/93 musi towarzyszyć świadectwo pochodzenia spełniające warunki określone w art. 47 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(4).

Świadectwa pochodzenia mogą zostać przyjęte jedynie w przypadku gdy dane wyroby spełniają kryteria ustalania pochodzenia przewidziane w odpowiednie obowiązujące przepisy wspólnotowe.

Artykuł  3
1.
Wyrobom innym niż te, określone w art. 2 musi towarzyszyć deklaracja eksportera lub dostawcy na fakturze albo, w przypadku braku faktury, na innym dokumencie handlowym dotyczącym tych wyrobów, stwierdzająca, że wyroby te pochodzą z państwa trzeciego, w którym deklaracja została sporządzona, i że spełniają one kryteria ustalania pochodzenia określone w odpowiednich przepisach wspólnotowych. Treść tej deklaracji musi być zgodna ze wzorem określonym w załączniku I.

Nie naruszając akapitu pierwszego, świadectwa pochodzenia dla takich wyrobów mogą być wydawane zgodnie z art. 47 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

2.
Bez względu na wystawienie deklaracji o pochodzeniu towaru, określonej w ust. 1, właściwe władze we Wspólnocie mogą, jeśli istnieje powód dla istotnych wątpliwości, zażądać dowolnego dodatkowego dowodu w celu zapewnienia zgodności deklaracji o pochodzeniu towaru z kryteriami ustalania pochodzenia określonymi w odpowiednich przepisach wspólnotowych.
3.
Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o każdym stwierdzonym istotnym nadużyciu lub nieprawidłowości w stosowaniu deklaracji pochodzenia.

Na wniosek Państwa Członkowskiego albo z inicjatywy Komisji możliwe jest żądanie przedstawienia świadectwa pochodzenia, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 249 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(5), odnośnie do wyrobów i krajów, których dotyczy takie nadużycie albo nieprawidłowość.

Artykuł  4

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 249 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92, można zezwolić na odstępstwa od obowiązku przedstawienia jednego z dowodów pochodzenia, określonego w art. 2 i 3, w odniesieniu do wyrobów włókienniczych i odzieżowych, które nie podlegają szczególnym wspólnotowym środkom polityki handlowej.

Przepisy ustanawiające odstępstwa od obowiązku przedstawienia świadectwa pochodzenia zgodnie z art. 2, stwierdzają, w szczególności, czy deklaracja o pochodzeniu towaru, zgodna z art. 3, musi czy też nie musi być przedstawiona w odniesieniu do danych wyrobów.

Artykuł  5

Zamiast dowodu pochodzenia, określonego w art. 2 i 3, przyjmuje się świadectwa przewozowe 1 EUR, formularze 2 EUR, świadectwa pochodzenia na formularzu A i deklaracje na fakturach wystawione do celu uzyskania preferencji taryfowych.

Artykuł  6
1.
Każdej przesyłce towarów musi towarzyszyć świadectwo pochodzenia albo deklaracja fakturowa.
2.
Państwa Członkowskie mogą akceptować świadectwo pochodzenia odnoszące się do więcej niż jednej przesyłki, pod warunkiem że wyroby dają się łatwo zidentyfikować na wspomnianym świadectwie i że łączne dane ilości, nie są większe niż ilości wykazane w świadectwie.
Artykuł  7

W przypadku gdy różne kryteria ustalania pochodzenia ustanowione są dla wyrobów objętych jedną pozycją Nomenklatury Scalonej lub wchodzących w zakres jednej kategorii wymienionej w niniejszym załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 3030/93, świadectwa albo deklaracje pochodzenia muszą zawierać dostatecznie szczegółowy opis towarów, w celu zidentyfikowania kryterium, na podstawie którego zostało wydane świadectwo albo sporządzona została deklaracja.

Artykuł  8
1.
Świadectwa pochodzenia wydaje się, a deklaracje fakturowe sporządza się w kraju pochodzenia towaru.
2.
W przypadku gdy towary nie są przywożone bezpośrednio z kraju pochodzenia, ale poprzez inny kraj, świadectwa pochodzenia wydane w tym ostatnim kraju są akceptowane z zastrzeżeniem sprawdzenia, że takie świadectwa są dopuszczalne na tej samej podstawie, co świadectwa wydane przez kraj pochodzenia.
3.
Ustęp 2 nie ma zastosowania, jeżeli limity ilościowe zostały ustalone lub uzgodnione dla danych wyrobów, w odniesieniu do kraju pochodzenia.
Artykuł  9

Państwa Członkowskie notyfikują Komisji wszelkie odpowiednie informacje dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia.

Komisja przekazuje wszystkie takie informacje innym Państwom Członkowskim.

Przepisy rozporządzenia (WE) nr 515/97 stosuje się.

Artykuł  10

Zasady wykonywania niniejszego rozporządzenia ustanawia się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 249 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł  11

Rozporządzenie (EWG) nr 616/78 traci moc.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł  12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lipca 1998 r.

W imieniu Rady
W. SCHÜSSEL
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 84 z 31.3.1978, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3626/83 (Dz.U. L 360 z 23.12.1983, str. 5).

(2) Dz.U. L 275 z 8.11.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 339/98 (Dz.U. L 45 z 16.2.1998, str. 1).

(3) Dz.U. L 82 z 22.3.1997, str. 1.

(4) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1427/97 (Dz.U. L 196 z 24.7.1997, str. 31).

(5) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 82/97 (Dz.U. L 17 z 21.1.1997, str. 1).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

DEKLARACJA EKSPORTERA LUB DOSTAWCY NA FAKTURZE ALBO, W PRZYPADKU BRAKU FAKTURY, NA INNYM DOKUMENCIE HANDLOWYM

Deklaracja o pochodzeniu towaru

Eksporter/dostawca(1) wyrobów objętych niniejszą

fakturą/dokumentem(1) oświadcza, że - z wyjątkiem

przypadków, gdy wyraźnie stwierdzono inaczej - wyroby te

pochodzą z ..................(2) w rozumieniu przepisów

obowiązujących we Wspólnocie Europejskiej.

Sporządzono w .......................... dnia.................

................................

................................

(Nazwisko i adres eksportera/dostawcy(1),

odręczny podpis osoby upoważnionej)

______

(1) Niepotrzebne skreślić.

(2) Nazwa kraju pochodzenia, w którym została sporządzona deklaracja.

ZAŁĄCZNIK  II

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (EWG) nr 616/78Rozporządzenie (WE) nr 1541/98
Artykuł 1Artykuł 1
Artykuł 2Artykuł 2
Artykuł 3Artykuł 3
Artykuł 4-
Artykuł 4a-
Artykuł 4b-
Artykuł 5Artykuł 2 ust. 2 i art. 3 ust. 1
Artykuł 6Artykuł 7
Artykuł 7Artykuł 8
Artykuł 8Artykuł 5, art. 1 ust. 2 i 3
Artykuł 9-
Artykuł 10-

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.