Rozporządzenie 130/2012 w sprawie wymagań technicznych dotyczących homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do dostępu do pojazdu i jego zwrotności oraz w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2012.43.6

Akt utracił moc

Wersja od: 16 lutego 2012 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 130/2012

z dnia 15 lutego 2012 r.

w sprawie wymagań technicznych dotyczących homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do dostępu do pojazdu i jego zwrotności oraz w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 661/2009 jest odrębnym rozporządzeniem do celów procedury homologacji typu określonej w dyrektywie 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów ("dyrektywie ramowej")⁽²⁾.

(2) Rozporządzeniem (WE) nr 661/2009 uchylono dyrektywę Rady 70/387/EWG z dnia 27 lipca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do drzwi pojazdów silnikowych i ich przyczep⁽³⁾ oraz dyrektywę Rady 75/443/EWG z dnia 26 czerwca 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do biegu wstecznego i prędkościomierza pojazdów silnikowych⁽⁴⁾. Wymagania określone w tych dyrektywach w odniesieniu do stopni służących do wsiadania, uchwytów i stopni nadwozia oraz urządzeń cofania powinny zostać przeniesione do niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, dostosowane do stanu wiedzy naukowej i technicznej. Niektóre z pozostałych wymagań określonych w tych dyrektywach i nieobjętych niniejszym rozporządzeniem są wdrożone w wyniku obowiązkowego stosowania regulaminów EKG ONZ nr 11⁽⁵⁾ i 39⁽⁶⁾ wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 661/2009.

(3) W stosownych przypadkach zakres niniejszego rozporządzenia powinien być zgodny z zakresem dyrektywy 70/387/EWG i dyrektywy 75/443/EWG. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem obejmować pojazdy kategorii M i N.

(4) W rozporządzeniu (WE) nr 661/2009 określono podstawowe wymagania dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do dostępu do pojazdu, w szczególności do stopni służących do wsiadania, uchwytów i stopni nadwozia, oraz do zwrotności, w szczególności do urządzeń cofania. Konieczne jest określenie szczegółowych procedur, badań oraz wymagań w zakresie takiej homologacji typu.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do pojazdów kategorii M i N zdefiniowanych w załączniku II do dyrektywy 2007/46/WE.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "typ pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności" oznacza pojazdy, które nie różnią się między sobą pod takimi zasadniczymi względami, jak:

a) charakterystyka stopni nadwozia, stopni służących do wsiadania i uchwytów;

b) charakterystyka urządzenia cofania.

2) "pojazd terenowy" oznacza pojazd spełniający kryteria określone w części A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE;

3) "podłoga przy wejściu" oznacza najniższy punkt otworu drzwiowego lub innej konstrukcji, w zależności od tego, która z tych konstrukcji jest wyższa, który należy pokonać, aby dostać się do przedziału pasażerskiego.

Artykuł  3

Homologacja typu WE pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności

1. Producent lub przedstawiciel producenta przedkłada organowi udzielającemu homologacji wniosek o udzielenie homologacji typu WE pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności.

2. Wniosek sporządza się zgodnie ze wzorem dokumentu informacyjnego zamieszczonym w części 1 załącznika I.

3. Jeżeli spełniono odpowiednie wymagania określone w załącznikach II i III do niniejszego rozporządzenia, organ udzielający homologacji udziela homologacji typu WE i wydaje numer homologacji typu zgodnie z systemem numeracji określonym w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE.

Państwo członkowskie nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu.

4. Do celów ustępu 3 organ udzielający homologacji wydaje świadectwo homologacji typu WE sporządzone zgodnie ze wzorem zamieszczonym w części 2 załącznika I.

Artykuł  4

Ważność i rozszerzenie homologacji udzielonej na mocy dyrektywy 70/387/EWG i dyrektywy 75/443/EWG

Organy krajowe zezwalają na sprzedaż i dopuszczanie do ruchu pojazdów, które uzyskały homologację typu przed datą określoną w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 661/2009, i nadal udzielają rozszerzenia homologacji dla tych pojazdów, zgodnie z przepisami dyrektywy 70/387/EWG i dyrektywy 75/443/EWG.

Artykuł  5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2012 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 176 z 10.8.1970, s. 5.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 196 z 26.7.1975, s. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 120 z 13.5.2010, s. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 120 z 13.5.2010, s. 40.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Przepisy administracyjne dotyczące homologacji typu pojazdów w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności

CZĘŚĆ  1

Dokument informacyjny

WZÓR

Dokument informacyjny nr ... dotyczący homologacji typu WE pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności.

W stosownych przypadkach należy dostarczyć w trzech egzemplarzach, wraz ze spisem treści, poniższe informacje. Wszystkie rysunki w odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości należy dostarczać w formacie A4 lub złożone do tego formatu. Zdjęcia, jeżeli zostały załączone, muszą być dostatecznie szczegółowe.

Jeżeli układy, części lub oddzielne zespoły techniczne, o których mowa w niniejszym dokumencie informacyjnym, są sterowane elektronicznie, należy przedstawić informacje na temat działania tego sterowania.

0. INFORMACJE GÓLNE

0.1. Marka (nazwa firmy): ……………………………………...................................

0.2. Typ: ...............................................................................................................................

0.2.1. Nazwa lub nazwy handlowe (o ile występują): ……………...................................

0.3. Sposób identyfikacji typu, jeżeli oznaczono na pojeździe^(b): ...............................

0.3.1. Umiejscowienie tego oznaczenia: …………………………………….......................

0.4. Kategoria pojazdu^(c): …………...........................................................................

0.5. Nazwa i adres producenta: ...........................................................................................

0.8. Nazwy i adresy zakładów montujących: ………………………………………..….

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): ….......................................

1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU

1.1. Fotografie lub rysunki reprezentatywnego pojazdu: ...........................................

2. MASY I WYMIARY^(f)(g)

2.6. Masa pojazdu gotowego do jazdy

Masa pojazdu z nadwoziem i, w przypadku pojazdu ciągnącego kategorii innej niż M₁, z urządzeniem sprzęgającym, o ile jest zamontowane przez producenta, w stanie gotowym do jazdy, lub masa podwozia lub podwozia z kabiną, bez nadwozia lub urządzenia sprzęgającego, jeżeli producent nie montuje nadwozia lub urządzenia sprzęgającego (obejmująca masę płynów, narzędzi, koła zapasowego, jeżeli jest na wyposażeniu, i kierowcy oraz, w przypadku autobusów i autokarów, członka załogi, o ile przewidziano dla niego miejsce siedzące)^(h) (maksimum i minimum dla każdej wersji): ………………………...............................................................................

4. UKŁAD PRZENIESIENIA NAPĘDU (^p)

4.6. Przełożenia

Bieg wsteczny: ……………………………………...............................................

9. NADWOZIE

9.3. Drzwi kierowcy i pasażerów, zamki i zawiasy

9.3.1. Układ i liczba drzwi: ………………………………………….......................................

9.3.4. W stosownych przypadkach szczegóły (łącznie w wymiarami) dotyczące wejść, stopni i niezbędnych uchwytów.:

Odnośniki

^(b) Jeżeli sposób identyfikacji typu zawiera znaki niemające znaczenia dla opisu typu pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, objętych tym dokumentem informacyjnym, znaki te należy przedstawić w dokumentacji za pomocą symbolu "?". (np. ABC??123??).

^(c) Sklasyfikowane według definicji zawartych w części A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

^(f) Jeżeli jest dostępna jedna wersja z normalną kabiną i jedna z kabiną sypialną, należy podać oba zestawy mas i wymiarów.

^(g) Norma ISO 612: 1978 - Pojazdy drogowe - Wymiary pojazdów silnikowych i pojazdów ciągniętych - terminy i definicje.

^(h) Masę kierowcy oraz, w stosownych przypadkach, członka załogi, ocenia się na 75 kg (z czego 68 kg masy osoby w pojeździe i 7 kg masy bagażu zgodnie z normą ISO 2416-1992), zbiornik paliwa jest napełniony w 90 %, a pozostałe układy zawierające płyn (z wyjątkiem układów wód zużytych) są napełnione w 100 %, biorąc pod uwagę pojemność deklarowaną przez producenta.

^(p) Określone dane należy podawać dla każdego z proponowanych wariantów.

CZĘŚĆ  2

Świadectwo homologacji typu WE

WZÓR

Format: A4 (210 × 297 mm)

ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU WE

Pieczęć organu udzielającego homologacji typu

Zawiadomienie dotyczące:

- homologacji typu WE⁽¹⁾

- rozszerzenia homologacji typu WE⁽¹⁾ typu pojazdu w odniesieniu do dostępu do pojazdu i zwrotności

- odmowy udzielenia homologacji typu WE⁽¹⁾

- cofnięcia homologacji typu WE⁽¹⁾

w odniesieniu do rozporządzenia (UE) nr 130/2012 [niniejszego rozporządzenia], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (UE) nr .../...⁽¹⁾

Numer homologacji typu WE: …………………………………………………...............

Powód rozszerzenia: ……………………………………………………...................................

SEKCJA I

0.1. Marka (nazwa firmy): ……………………………………...................................

0.2. Typ: ……………….......................................................................................................

0.2.1. Nazwa lub nazwy handlowe (o ile występują): ……...............................................

0.3. Sposób identyfikacji typu, jeżeli oznaczono na pojeździe⁽²⁾ …………………...

0.3.1. Umiejscowienie tego oznaczenia: ………………………………….……..................

0.4. Kategoria pojazdu⁽³⁾ ……………………………...............................................

0.5. Nazwa i adres producenta: …………………………………………….......................

0.8. Nazwy i adresy zakładów montujących: ……………………………………….......

0.9. Nazwa i adres przedstawiciela producenta (jeżeli istnieje): …………………………...

______

⁽¹⁾ Niepotrzebne skreślić.

⁽²⁾ Jeżeli sposób identyfikacji typu zawiera znaki niemające znaczenia dla opisu typu pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, objętych tym dokumentem informacyjnym, znaki te należy przedstawić w dokumentacji za pomocą symbolu "?". (np. ABC??123??).

⁽³⁾ Jak określono w sekcji A załącznika II do dyrektywy 2007/46/WE.

SEKCJA  II

1. Informacje dodatkowe: zob. uzupełnienie.

2. Placówka techniczna odpowiedzialna za przeprowadzenie badań: ...............................

3. Data sporządzenia sprawozdania z badania: …………………………………………...

4. Numer sprawozdania z badania: ……………………………………………...........

5. Uwagi (jeżeli występują): zob. uzupełnienie.

6. Miejscowość: …………………………………...................................................

7. Data: …………………………………………...............................................................

8. Podpis: …………………………...........................................................................

Załączniki: Pakiet informacyjny

Sprawozdanie z badań

Uzupełnienie

do świadectwa homologacji typu WE nr ...

1. Informacje dodatkowe:

1.1. Krótki opis typu pojazdu w odniesieniu do jego budowy, wymiarów, linii oraz użytych materiałów: ……………………………………...............................................

2. Typ pojazdu kategorii M₁ / N₁ / N₂ o masie maksymalnej nieprzekraczającej 7,5 tony⁽¹⁾ jest/nie jest⁽¹⁾ wyposażony w stopnie nadwozia i stopnie służące do wsiadania.

3. Pojazd terenowy: tak/nie⁽¹⁾

4. Urządzenie cofania: skrzynia biegów/inne urządzenia⁽¹⁾

4.1. Krótki opis urządzenia cofania, jeżeli nie jest nim skrzynia biegów: ...............................................................................................................................

5. Uwagi: …………………………………...............................................................

______

⁽¹⁾ Niepotrzebne skreślić.

ZAŁĄCZNIK  II

Wymagania dotyczące pojazdów w odniesieniu do dostępu do pojazdu

1. WYMAGANIA OGÓLNE

1.1. Cechy konstrukcyjne typu pojazdu muszą umożliwiać w pełni bezpieczne wchodzenie do przedziału pasażerskiego i wychodzenie z niego, przy czym wejścia do przedziału pasażerskiego powinny być wykonane w taki sposób, aby były łatwe i bezpieczne w użyciu.

2. STOPNIE NADWOZIA I STOPNIE SŁUŻĄCE DO WSIADANIA

2.1. Do celów niniejszego rozporządzenia nie uznaje się piast, obręczy i innych części koła za pełniące funkcję stopni nadwozia ani stopni służących do wsiadania, z wyjątkiem przypadków, w których względy konstrukcyjne lub użytkowe uniemożliwiają montaż stopni nadwozia lub stopni służących do wsiadania w innym miejscu pojazdu.

2.2. Wysokość podłogi przy wejściu mierzy się bezpośrednio od poziomu podłoża lub od poziomu płaszczyzny poziomej przechodzącej, w stosunku do osi podłużnej, przez środek stopnia znajdującego się bezpośrednio poniżej.

CZĘŚĆ  1

Wymagania dotyczące dostępu do drzwi przedziału pasażerskiego i wyjścia przez te drzwi w pojazdach kategorii N2 o masie maksymalnej przekraczającej 7,5 tony i pojazdach kategorii N3

1. STOPNIE SŁUŻĄCE DO WSIADANIA DO PRZEDZIAŁU PASAŻERSKIEGO (zob. rysunek 1).

1.1. Odległość (A) między powierzchnią podłoża a górną powierzchnią najniższego stopnia, mierzona w pojeździe gotowym do jazdy, stojącym na poziomej i płaskiej powierzchni, nie przekracza 600 mm.

1.1.1. W przypadku pojazdów terenowych odległość (A) może jednak być zwiększona do 700 mm.

1.2. Odległość (B) między górnymi powierzchniami stopni nie może być większa niż 400 mm. Odległość pionowa między dwoma kolejnymi stopniami nie różni się o więcej niż 50 mm. Ostatnie wymaganie nie ma zastosowania do odległości między najwyższym stopniem a podłogą przy wejściu do przedziału pasażerskiego.

1.2.1. W przypadku pojazdów terenowych dopuszczalna maksymalna odległość (B) może być jednak zwiększona do 100 mm.

1.3. Ponadto należy zachować zgodność z następującymi minimalnymi specyfikacjami geometrycznymi:

a) głębokość stopnia (D): 80 mm;

b) prześwit stopnia (E) (w tym głębokość stopnia): 150 mm;

c) szerokość stopnia (F): 300 mm;

d) szerokość najniższego stopnia (G): 200 mm;

e) wysokość stopnia (S): 120 mm;

f) poprzeczne przesunięcie między stopniami (H): 0 mm;

g) wzdłużne zachodzenie na siebie (J) dwóch kolejnych stopni tego samego biegu lub najwyższego stopnia i podłogi przy wejściu do kabiny: 200 mm.

1.3.1. W przypadku pojazdów terenowych odległość (F) może jednak być zmniejszona do 200 mm.

1.4. W przypadku pojazdów terenowych najniższy stopień może mieć kształt szczebla, jeżeli jest to konieczne ze względów konstrukcyjnych lub użytkowych. W takim przypadku głębokość szczebla (R) wynosi co najmniej 20 mm.

1.4.1. Stosowanie szczebli o okrągłym przekroju poprzecznym jest niedozwolone.

1.5. Przy wysiadaniu z przedziału pasażerskiego położenie najwyższego stopnia musi być łatwe do zlokalizowania.

1.6. Wszystkie stopnie służące do wsiadania muszą być skonstruowane w sposób wykluczający ryzyko poślizgnięcia. Ponadto stopnie służące do wsiadania, nieosłonięte podczas jazdy przed działaniem czynników atmosferycznych oraz przed zanieczyszczeniami, muszą mieć odpowiedni odpływ lub powierzchnię odwadniającą.

2. DOSTĘP DO UCHWYTÓW UŁATWIAJĄCYCH WEJŚCIE DO PRZEDZIAŁU PASAŻERSKIEGO (zob. rysunek 1).

2.1. W celu ułatwienia dostępu do przedziału pasażerskiego należy zainstalować co najmniej jeden z następujących elementów: poręcz, uchwyt lub inny element umożliwiający przytrzymywanie się.

2.1.1. Wszystkie poręcze, uchwyty lub inne elementy umożliwiające przytrzymywanie się muszą być umiejscowione w taki sposób, aby były łatwo dostępne i aby nie utrudniały dostępu do przedziału pasażerskiego.

2.1.2. Dopuszcza się, aby maksymalna długość przerwy między poręczami, uchwytami lub innymi elementami umożliwiającymi przytrzymywanie się wynosiła 100 mm.

2.1.3. W przypadku dostępu do przedziału pasażerskiego z co najmniej dwoma stopniami, poręcze, uchwyty lub inne elementy umożliwiające przytrzymywanie się muszą być umiejscowione w taki sposób, aby wchodzący miał trzy punkty podparcia: obie ręce i stopę lub obie stopy i rękę.

2.1.4. Poręcze, uchwyty i inne elementy umożliwiające przytrzymywanie się muszą mieć taką konstrukcję i być tak umiejscowione, aby operatorzy schodzili z pojazdu zwróceni twarzą do przedziału pasażerskiego, przy czym zasada ta nie dotyczy schodów.

2.1.5. Kierownicę można uznać za uchwyt.

2.2. Wysokość położenia (N) niższej krawędzi co najmniej jednej poręczy, jednego uchwytu lub innego elementu umożliwiającego przytrzymywanie się, mierzona od powierzchni podłoża w pojeździe gotowym do jazdy, stojącym na poziomej i płaskiej powierzchni, nie może przekraczać 1 850 mm.

2.2.1. W przypadku pojazdów terenowych odległość (N) może jednak być zwiększona do 1 950 mm.

2.2.2. Jeżeli wysokość podłogi przy wejściu do przedziału pasażerskiego, mierzona od powierzchni podłoża, przekracza wartość "N", tę wysokość przyjmuje się jako "N".

2.2.3. Ponadto minimalna odległość (P) między górną krawędzią poręczy, uchwytów lub innych elementów umożliwiających przytrzymywanie się a podłogą przy wejściu do przedziału pasażerskiego musi wynosić:

a) w przypadku poręczy, uchwytów lub innych elementów umożliwiających przytrzymywanie się (U): 650 mm;

b) w przypadku poręczy, uchwytów lub innych elementów umożliwiających przytrzymywanie się (V): 550 mm.

2.3. Należy zachować zgodność z następującymi specyfikacjami geometrycznymi:

a) wymiar chwytanego elementu (K): 16-38 mm;

b) długość (M): co najmniej 150 mm;

c) odległość od części pojazdu (L): co najmniej 40 mm przy otwartych drzwiach.

Rysunek 1

Stopnie służące do wsiadania i uchwyty umożliwiające dostęp do przedziału pasażerskiego

grafika

CZĘŚĆ  2

Wymagania dotyczące dostępu do drzwi przedziału pasażerskiego i wyjścia przez te drzwi w pojazdach kategorii innych niż N2 o masie maksymalnej przekraczającej 7,5 tony lub pojazdów kategorii N3

1. STOPNIE NADWOZIA I STOPNIE SŁUŻĄCE DO WSIADANIA

1.1. Pojazdy kategorii M₁, N₁, a także N₂ o masie maksymalnej nieprzekraczającej 7,5 tony muszą być wyposażone w co najmniej jeden stopień nadwozia lub stopień służący do wsiadania, jeżeli wysokość podłogi przy wejściu do przedziału pasażerskiego w pojeździe gotowym do jazdy stojącym na poziomej i płaskiej powierzchni, mierzona od poziomu podłoża, przekracza 600 mm,.

1.1.1. W przypadku pojazdów terenowych powyższa odległość może jednak być zwiększona do 700 mm.

1.2. Wszystkie stopnie nadwozia i stopnie służące do wsiadania powinny być skonstruowane w sposób wykluczający ryzyko poślizgnięcia. Ponadto stopnie nadwozia i stopnie służące do wsiadania nieosłonięte podczas jazdy przed działaniem czynników atmosferycznych oraz przed zanieczyszczeniami muszą mieć odpowiedni odpływ lub powierzchnię odprowadzającą.

ZAŁĄCZNIK  III

Wymagania dotyczące pojazdów w odniesieniu do zwrotności

1. WYMAGANIA OGÓLNE

1.1. Wszystkie pojazdy muszą być wyposażone w urządzenie cofania, które można obsługiwać z pozycji kierowcy.