Rozporządzenie 1259/2011 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów dioksyn, polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu niepodobnym do dioksyn w środkach spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.320.18

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 grudnia 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1259/2011

z dnia 2 grudnia 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów dioksyn, polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu niepodobnym do dioksyn w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych⁽²⁾ określono najwyższe dopuszczalne poziomy dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn w szeregu środków spożywczych.

(2) Dioksyny należą do grupy obejmującej 75 kongenerów polichlorowanych dibenzop-dioksyn (PCDD) i 135 kongenerów polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF), z których 17 stwarza zagrożenie pod względem toksykologicznym. Polichlorowane bifenyle (PCB) stanowią grupę 209 różnych kongenerów, które można podzielić na dwie grupy, biorąc pod uwagę ich właściwości toksykologiczne: 12 kongenerów wykazuje właściwości toksykologiczne podobne do dioksyn, przez co często określa się je jako "polichlorowane bifenyle o działaniu podobnym do dioksyn" (DL-PCB). Pozostałe polichlorowane bifenyle nie wykazują toksyczności podobnej do dioksyn, ale mają inne właściwości toksykologiczne i są określane jako "polichlorowane bifenyle o działaniu niepodobnym do dioksyn" (NDLPCB).

(3) 1 Każdy kongener dioksyn lub polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn wykazuje nieco inny poziom toksyczności. Wprowadzenie koncepcji tzw. współczynników toksyczności (TEF) umożliwia sumaryczne wyrażenie toksyczności tych różnych kongenerów i ułatwia ocenę ryzyka oraz urzędową kontrolę. Dlatego też wyniki badań analitycznych odnoszące się do wszystkich kongenerów dioksyn oraz polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn stanowiących zagrożenie toksykologiczne są wyrażone w policzalnych jednostkach zwanych równoważnikami toksyczności TCDD (TEQ).

(4) Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zorganizowała w dniach 28-30 czerwca 2005 r. warsztaty ekspertów dotyczące wartości TEF uzgodnionych przez WHO w 1998 r. Zmieniono szereg wartości TEF, między innymi dla PCB, oktachlorowanych kongenerów i pentachlorowanych furanów. Dane dotyczące skutków ustalenia nowych wartości TEF oraz najnowszego występowania zgromadzono w sprawozdaniu naukowym Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) "Results of the monitoring of dioxin levels in food and feed"⁽³⁾ (Wyniki monitorowania poziomów dioksyn w żywności i paszy). Należy zatem dokonać przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów PCB, biorąc pod uwagę te nowe dane.

(5) Na wniosek Komisji Europejskiej panel naukowy EFSA ds. zanieczyszczeń w łańcuchu żywnościowym przyjął opinię w sprawie obecności NDLPCB w paszy i żywności⁽⁴⁾.

(6) 2 Suma steżęń sześciu wskaźnikowych kongenerów PCB (PCB 28, 52, 101, 138, 153 i 180) stanowi około połowy łącznej ilości NDL-PCB obecnych w paszy i żywności. Suma ta jest uznawana za odpowiedni wskaźnik obecności i narażenia ludzi na NDL-PCB, dlatego powinna zostać określona jako najwyższy dopuszczalny poziom.

(7) 3 Najwyższe dopuszczalne poziomy określono, biorąc pod uwagę dane dotyczące najnowszego występowania zgromadzone w sprawozdaniu naukowym EFSA "Results of the monitoring of non dioxinlike PCBs in food and feed"⁽⁵⁾ (Wyniki monitorowania poziomów PCB o działaniu niepodobnym do dioksyn w żywności i paszy). Choć możliwe jest osiągnięcie niższych granic oznaczalności (LOQ), można zauważyć, że znaczna liczba laboratoriów stosuje LOQ wynoszące 1 μg/kg tłuszczu lub nawet 2 μg/kg tłuszczu. Jeżeli ustanowiono by bardzo surowe najwyższe dopuszczalne poziomy, to w niektórych przypadkach zastosowanie metody granicy oznaczalności przy obliczaniu wyników badań prowadziłoby do uzyskania poziomu zbliżonego do limitu, nawet w przypadku gdyby nie oznaczono ilościowo żadnego kongeneru PCB. Uznano także, że dane dla niektórych kategorii żywności nie są zbyt obszerne. Właściwe byłoby zatem dokonanie przeglądu najwyższych dopuszczalnych poziomów za 3 lata, w oparciu o bardziej obszerną bazę danych uzyskanych przy pomocy metody analizy o poziomie czułości odpowiednim do ilościowego oznaczania niskich poziomów.

(8) Finlandii i Szwecji przyznano odstępstwo na wprowadzanie do obrotu ryb z regionu Morza Bałtyckiego przeznaczonych do spożycia na terytoriach tych państw, o poziomach dioksyn przekraczających najwyższe dopuszczalne poziomy ustanowione dla dioksyn oraz sumy dioksyn i DL-PCB w rybach. Wspomniane państwa członkowskie spełniły warunki dotyczące informowania konsumentów o zaleceniach żywieniowych. Corocznie przedkładają one Komisji wyniki monitorowania przez nie poziomów dioksyn w rybach pochodzących z regionu Morza Bałtyckiego oraz środków mających na celu zmniejszenie narażenia ludzi na dioksyny z regionu Morza Bałtyckiego.

(9) Na podstawie wyników monitorowania poziomów dioksyn i DL-PCB prowadzonego przez Finlandię i Szwecję możliwe było ograniczenie przyznanego odstępstwa do niektórych gatunków ryb. Z uwagi na utrzymującą się obecność dioksyn i PCB w środowisku, a co za tym idzie w rybach, właściwe jest bezterminowe przyznanie tego odstępstwa.

(10) 4 W odniesieniu do dziko żyjącego łososia Łotwa zwróciła się o odstępstwo podobne do tego przyznanego Finlandii i Szwecji. W tym celu Łotwa wykazała, że narażenie ludzi na dioksyny i DL-PCB na jej terytorium nie przekracza najwyższego średniego poziomu w którymkolwiek z państw członkowskich oraz że w celu uniknięcia ewentualnego zagrożenia dla zdrowia wprowadzono system zapewniający pełne informowanie konsumentów o zaleceniach żywieniowych w odniesieniu do ograniczeń spożycia ryb z regionu Morza Bałtyckiego przez wskazane najbardziej narażone grupy ludności. Ponadto należy prowadzić monitorowanie poziomów dioksyn i DL-PCB w rybach z regionu Morza Bałtyckiego i składać sprawozdania Komisji dotyczące rezultatów i środków, które przedsięwzięto w celu ograniczenia narażenia ludzi na dioksyny i DL-PCB obecne w rybach z regionu Morza Bałtyckiego. Wprowadzono niezbędne środki w celu dopilnowania, aby ryby i produkty rybne niezgodne z unijnymi najwyższymi dopuszczalnymi poziomami dla PCB nie były wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich.

(11) Z uwagi na to, że schemat zanieczyszczenia NDLPCB w rybach z regionu Morza Bałtyckiego wykazuje podobieństwa do zanieczyszczenia dioksynami i DL-PCB oraz z uwagi na to, że NDLPCB są bardzo trwałe w środowisku, właściwe jest przyznanie podobnego odstępstwa w odniesieniu do obecności NDLPCB jak dla dioksyn i DL-PCB w rybach z regionu Morza Bałtyckiego.

(12) 5 Zwrócono się do EFSA o przedstawienie opinii naukowej w sprawie obecności dioksyn i PCB o działaniu podobnym do dioksyn w wątrobie owiec i jeleniowatych oraz stosowności ustanowienia najwyższych dopuszczalnych poziomów dla dioksyn i PCB w wątrobie i produktach pochodnych w przeliczeniu na produkt, a nie w przeliczeniu na tłuszcz, jak wygląda to obecnie. Przepisy dotyczące wątroby i produktów pochodnych, w szczególności wątroby owiec i jeleniowatych, powinny zatem zostać poddane przeglądowi, kiedy opinia EFSA będzie dostępna. Tymczasem właściwe jest ustanowienie najwyższego dopuszczalnego poziomu dla dioksyn i PCB w przeliczeniu na tłuszcz.

(13) 6 Żywność zawierająca mniej niż 1 % tłuszczu była do tej pory wyłączona z najwyższego dopuszczalnego poziomu dla dioksyn i DL-PCB, z uwagi na to, że żywność tego rodzaju zazwyczaj tylko w niewielkim stopniu przyczynia się do narażenia człowieka. Odnotowano jednak przypadki żywności zawierającej mniej niż 1 % tłuszczu, w której poziomy dioksyn i DL-PCB w tłuszczu były bardzo wysokie. Właściwe jest zatem stosowanie najwyższego dopuszczalnego poziomu do takiej żywności, ale w przeliczeniu na produkt. Biorąc pod uwagę fakt, że najwyższy dopuszczalny poziom ustanowiono w przeliczeniu na produkt dla niektórych rodzajów żywności o niskiej zawartości tłuszczu, właściwe jest stosowanie najwyższego dopuszczalnego poziomu w przeliczeniu na produkt dla żywności zawierającej mniej niż 2 % tłuszczu.

(14) W świetle danych z monitorowania dotyczących dioksyn i DL-PCB w żywności dla niemowląt i małych dzieci właściwe jest określenie szczególnych, niższych najwyższych dopuszczalnych poziomów dla dioksyn i DL-PCB w żywności dla niemowląt i małych dzieci. Niemiecki Federalny Instytut ds. Oceny Ryzyka zwrócił się do EFSA z konkretnym wnioskiem o dokonanie oceny ryzyka dla niemowląt i małych dzieci związanego z obecnością dioksyn i PCB o działaniu podobnym do dioksyn w żywności dla niemowląt i małych dzieci. Przepisy dotyczące żywności dla niemowląt i małych dzieci powinny zatem zostać poddane przeglądowi, kiedy opinia EFSA będzie dostępna.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

b) 7

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W drodze odstępstwa od art. 1 Finlandia, Szwecja i Łotwa mogą zezwalać na wprowadzanie do obrotu na swoich rynkach dziko żyjącego łososia (Salmo salar) i produktów z niego otrzymywanych, pochodzących z regionu Morza Bałtyckiego i przeznaczonych do spożycia na ich terytorium, w których poziom dioksyn i/lub PCB o działaniu podobnym do dioksyn i/lub PCB o działaniu niepodobnym do dioksyn jest wyższy od poziomów określonych w pkt 5.3 załącznika, pod warunkiem że wprowadzony zostanie system zapewniający pełne informowanie konsumentów o zaleceniach żywieniowych w odniesieniu do ograniczeń spożycia dziko żyjącego łososia pochodzącego z regionu Morza Bałtyckiego oraz produktów z niego otrzymywanych, przez wskazane najbardziej narażone grupy ludności, w celu uniknięcia potencjalnego zagrożenia dla zdrowia.

Finlandia, Szwecja i Łotwa nadal stosują niezbędne środki w celu dopilnowania, aby dziko żyjący łosoś i produkty z niego otrzymywane niezgodne z pkt 5.3 załącznika nie były wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich.

Finlandia, Szwecja i Łotwa przedkładają Komisji coroczne sprawozdania dotyczące środków, które przedsięwzięły, aby skutecznie informować wskazane najbardziej narażone grupy ludności o zaleceniach żywieniowych oraz dopilnować, aby dziko żyjący łosoś i produkty z niego otrzymywane niezgodne z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami nie były wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich. Przedkładają także dowody skuteczności tych środków.";

c) 8

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

"5. W drodze odstępstwa od art. 1 Finlandia i Szwecja mogą zezwalać na wprowadzanie na swoje rynki dziko żyjącego śledzia większego niż 17 cm (Clupea harengus), dziko żyjącego golca (Salvelinus spp.), dziko żyjącego minoga rzecznego (Lampetra fluviatilis) i dziko żyjącego trocia (Salmo trutta) oraz produktów z nich otrzymywanych, pochodzących z regionu Morza Bałtyckiego i przeznaczonych do spożycia na ich terytorium, w których poziom dioksyn lub PCB o działaniu podobnym do dioksyn lub PCB o działaniu niepodobnym do dioksyn jest wyższy od poziomów określonych w pkt 5.3 załącznika, pod warunkiem że wprowadzony zostanie system zapewniający pełne informowanie konsumentów o zaleceniach żywieniowych w odniesieniu do ograniczeń spożycia dziko żyjącego śledzia większego niż 17 cm, dziko żyjącego golca, dziko żyjącego minoga rzecznego i dziko żyjącego trocia, pochodzących z regionu Morza Bałtyckiego oraz produktów z nich otrzymywanych przez wskazane najbardziej narażone grupy ludności, w celu uniknięcia potencjalnego zagrożenia dla zdrowia.

Finlandia i Szwecja nadal stosują niezbędne środki w celu dopilnowania, aby dziko żyjący śledź większy niż 17 cm, dziko żyjący golec, dziko żyjący minóg rzeczny i dziko żyjący trocia i produkty z nich otrzymywane, niezgodne z pkt 5.3 załącznika nie były wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich.

Finlandia i Szwecja przedkładają Komisji coroczne sprawozdania dotyczące środków, które przedsięwzięły, aby skutecznie informować wskazane najbardziej narażone grupy ludności o zaleceniach żywieniowych oraz dopilnować, aby wymienione ryby i produkty z nich otrzymywane, niezgodne z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami nie były wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich. Przedkładają także dowody skuteczności tych środków.";

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 grudnia 2011 r.

	W imieniu Komisji
	José Manuel BARROSO
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.

⁽³⁾ Dziennik EFSA 2010; 8(3):1385, http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/1385.pdf

⁽⁴⁾ Dziennik EFSA (2005) 284, s. 1, http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/284.pdf

⁽⁵⁾ Dziennik EFSA 2010; 8(7):1701, http://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/doc/1701.pdf

ZAŁĄCZNIK 9

W sekcji 5: Dioksyny i polichlorowane bifenyle o działaniu podobnym do dioksyn, załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:

a) Sekcja 5: Dioksyny i polichlorowane bifenyle o działaniu podobnym do dioksyn otrzymuje brzmienie

"Sekcja 5: Dioksyny i PCB⁽³¹⁾

Środki spożywcze		Najwyższe dopuszczalne poziomy
Środki spożywcze		Suma dioksyn (WHO-PCDD/F-TEQ)⁽³²⁾	Suma dioksyn i polichlorowanych bifenyli o właściwościach podobnych do dioksyn (WHO-PCDD/ F-PC-BTEQ)⁽³²⁾	SUMA PCB28, PCB52, PCB101, PCB138, PCB153 i PCB180 (ICES - 6)⁽³²⁾
5.1	Mięso i produkty mięsne (z wyłączeniem jadalnych podrobów) następujących zwierząt⁽⁶⁾:
	- bydło i owce	2,5 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	4,0 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
	- drób	1,75 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	3,0 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
	- świnie	1,0 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	1,25 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
5.2	Wątroba zwierząt lądowych, o których mowa w pkt 5.1.⁽⁶⁾ i produkty z niej pochodzące	4,5 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	10,0 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
5.3	Mięso ryb i produkty rybołówstwa oraz produkty z nich pochodzące^(25)(34), z wyłączeniem - dziko żyjącego węgorza - dziko żyjących ryb słodkowodnych, z wyjątkiem gatunków ryb diadromicznych żyjących w wodach słodkich - wątroby rybiej i produktów pochodnych - olejów ze zwierząt morskich Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka⁽⁴⁴⁾. W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków.	3,5 pg/g świeżej masy	6,5 pg/g świeżej masy	75 ng/g świeżej masy
5.4	Mięso dziko żyjących ryb słodkowodnych, z wyjątkiem gatunków ryb diadromicznych żyjących w wodach słodkich i produktów z nich pochodzących⁽²⁵⁾	3,5 pg/g świeżej masy	6,5 pg/g świeżej masy	125 ng/g świeżej masy
5.5	Mięso z dziko żyjącego węgorza (Anguilla anguilla) i produkty z niego pochodzące	3,5 pg/g świeżej masy	10,0 pg/g świeżej masy	300 ng/g świeżej masy
5.6	Wątroba rybia i produkty z niej pochodzące z wyjątkiem olejów ze zwierząt morskich, o których mowa w pkt 5.7	-	20,0 pg/g świeżej masy⁽³⁸⁾	200 ng/g świeżej masy⁽³⁸⁾
5.7	Oleje ze zwierząt morskich (olej z ryb, olej z wątroby rybiej i oleje z innych morskich organizmów przeznaczone do spożycia przez ludzi)	1,75 pg/g tłuszczu	6,0 pg/g tłuszczu	200 ng/g tłuszczu
5.8	Surowe mleko⁽⁶⁾ i produkty mleczne⁽⁶⁾, w tym tłuszcz mleczny	2,5 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	5,5 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
5.9	Jaja kurze i wyroby z jaj⁽⁶⁾	2,5 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	5,0 pg/g tłuszczu⁽³³⁾	40 ng/g tłuszczu⁽³³⁾
5.10	Tłuszcz z następujących zwierząt: - bydło i owce - drób - świnie	2,5 pg/g tłuszczu 1,75 pg/g tłuszczu 1,0 pg/g tłuszczu	4,0 pg/g tłuszczu 3,0 pg/g tłuszczu 1,25 pg/g tłuszczu	40 ng/g tłuszczu 40 ng/g tłuszczu 40 ng/g tłuszczu
5.11	Mieszane tłuszcze zwierzęce	1,5 pg/g tłuszczu	2,50 pg/g tłuszczu	40 ng/g tłuszczu
5.12	Oleje i tłuszcze roślinne	0,75 pg/g tłuszczu	1,25 pg/g tłuszczu	40 ng/g tłuszczu
5.13	Żywność przeznaczona dla niemowląt i małych dzieci⁽⁴⁾	0,1 pg/g świeżej masy	0,2 pg/g świeżej masy	1,0 ng/g świeżej masy"

b) przypis 31 otrzymuje brzmienie:

"⁽³¹⁾ Dioksyny [suma polichlorowanych dibenzop-dioksyn (PCDD) i polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF) wyrażona jako równoważnik toksyczności określony przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) obliczony przy użyciu współczynników toksyczności określonych przez WHO (WHO-TEF)] oraz suma dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn [suma PCDD, PCDF, i polichlorowanych bifenyli (PCB) wyrażona jako równoważnik toksyczności określony przez WHO obliczony przy użyciu WHO-TEF]. WHO-TEF dla oceny zagrożenia dla ludzi, na podstawie konkluzji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) - spotkanie ekspertów Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego (IPCS), które odbyło się w Genewie w czerwcu 2005 r. (Martin van den Berg et al., Ponowna ocena współczynników toksyczności dla ludzi i ssaków w odniesieniu do dioksyn i związków dioksynopodobnych, przeprowadzona w 2005 r. przez Światową Organizację Zdrowia. Toxicological Sciences 93(2), 223-241 (2006))

Kongener	Wartość TEF	Kongener	Wartość TEF
Dibenzo-p-dioksyny ("PCDD")		"Dioksynopodobne" PCB Non-orto PCB + Mono-orto PCB
2,3,7,8 - TCDD	1
1,2,3,7,8-PeCDD	1	Non-orto PCB
1,2,3,4,7,8-HxCDD	0,1	PCB77	0,0001
1,2,3,6,7,8-HxCDD	0,1	PCB81	0,0003
1,2,3,7,8,9-HxCDD	0,1	PCB126	0,1
1,2,3,4,6,7,8-HpCDD	0,01	PCB169	0,03
OCDD	0,0003
Polichlorowane dibenzofurany ("PCDF")
2,3,7,8-TCDF	0,1	Mono-orto PCB
1,2,3,7,8-PeCDF	0,03	PCB105	0,00003
2,3,4,7,8-PeCDF	0,3	PCB114	0,00003
1,2,3,4,7,8-HxCDF	0,1	PCB118	0,00003
1,2,3,6,7,8-HxCDF	0,1	PCB123	0,00003
1,2,3,7,8,9-HxCDF	0,1	PCB156	0,00003
2,3,4,6,7,8-HxCDF	0,1	PCB 157	0,00003
1,2,3,4,6,7,8-HpCDF	0,01	PCB167	0,00003
1,2,3,4,7,8,9-HpCDF	0,01	PCB189	0,00003
OCDF	0,0003
Użyte skróty: T = tetra (cztero); Pe = penta (pięcio); Hx = hexa (sześcio); Hp = hepta (siedmio); O = octa (ośmio); CDD = chlorodibenzodioksyna; CDF = chlorodibenzofuran; CB = chlorobifenyl.";

c) przypis 33 otrzymuje brzmienie:

"⁽³³⁾ Najwyższy dopuszczalny poziom w przeliczeniu na tłuszcz nie ma zastosowania do żywności zawierającej < 2 % tłuszczu. W przypadku żywności zawierającej mniej niż 2 % tłuszczu najwyższym dopuszczalnym poziomem mającym zastosowanie jest poziom przeliczony na produkt odpowiadający poziomowi przeliczonemu na produkt dla żywności zawierającej 2 % tłuszczu, obliczony z najwyższego dopuszczalnego poziomu określonego w przeliczeniu na tłuszcz, z wykorzystaniem następującego wzoru:

Najwyższy dopuszczalny poziom w przeliczeniu na produkt dla żywności zawierającej mniej niż 2 % tłuszczu = najwyższy dopuszczalny poziom dla tej żywności w przeliczeniu na tłuszcz x 0,02.".

1 Motyw 3 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

2 Motyw 6 zmieniony przez pkt 4 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

3 Motyw 7 zmieniony przez pkt 5 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

4 Motyw 10 zmieniony przez pkt 1 i 6 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

5 Motyw 12 zmieniony przez pkt 7 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

6 Motyw 13 zmieniony przez pkt 8 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

7 Art. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

8 Art. 1 pkt 1 lit. c) zmieniona przez pkt 1 i 2 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

9 Załącznik zmieniony przez pkt 1, 9 i 10 sprostowania z dnia 31 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.95.14).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie 1259/2011 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów dioksyn, polichlorowanych bifenyli o działaniu podobnym do dioksyn i polichlorowanych bifenyli o działaniu niepodobnym do dioksyn w środkach spożywczych

Dz.U.UE.L.2011.320.18

ZAŁĄCZNIK 9 W sekcji 5: Dioksyny i polichlorowane bifenyle o działaniu podobnym do dioksyn, załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:

ZAŁĄCZNIK 9

W sekcji 5: Dioksyny i polichlorowane bifenyle o działaniu podobnym do dioksyn, załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany: