Rozpoczęcie negocjacji międzyinstytucjonalnych i określenia mandatu negocjacyjnego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków") (COM(2011)0626/3 - C7-0339/2011 - COM(2012)0535 - C7-0310/2012 - 2011/0281(COD) - 2013/2529(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.36.294

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 stycznia 2016 r.

Rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków (decyzja w sprawie rozpoczęcia negocjacji międzyinstytucjonalnych)

P7_TA(2013)0085

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie rozpoczęcia negocjacji międzyinstytucjonalnych i określenia mandatu negocjacyjnego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków") (COM(2011)0626/3 - C7-0339/2011 - COM(2012)0535 - C7-0310/2012 - 2011/0281(COD) - 2013/2529(RSP))

(2016/C 036/40)

(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2016 r.)

Parlament Europejski,

mając na uwagę, że określona we wniosku ustawodawczym pula środków finansowych stanowi jedynie wskazówkę dla władzy ustawodawczej i nie może zostać uznana za ostateczną do momentu osiągnięcia porozumienia w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020;

postanawia rozpocząć negocjacje międzyinstytucjonalne w oparciu o poniższy mandat:

MANDAT

Poprawka 1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Odniesienie 3 a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego ⁽¹⁾,

^_________

(1) Dz.U. C .../Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Odniesienie 4 a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ⁽¹⁾,

^_________

(1) Dz.U. C 225 z 27.7.2012

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt.: "WPR do 2020 r.: sprostać wyzwaniom przyszłości związanym z żywnością, zasobami naturalnymi oraz aspektami terytorialnymi" określa potencjalne wyzwania, cele i kierunki wspólnej polityki rolnej (WPR) po roku 2013. W świetle debaty na temat przedmiotowego komunikatu z dniem 1 stycznia 2014 r. należy wprowadzić reformę WPR. Przedmiotowa reforma powinna obejmować wszystkie najważniejsze instrumenty WPR, w tym rozporządzenie Rady (UE) nr [COM (2010)799] z dnia [...] r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku"). Ze względu na zakres reformy należy uchylić rozporządzenie (UE) nr [COM(2010)799] i zastąpić je nowym rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynków. Reforma powinna także, w miarę możliwości, ujednolicić, uspójnić i uprościć przepisy, w szczególności te, które obejmują więcej niż jeden sektor rolnictwa, w tym poprzez zapewnienie, że Komisja będzie mogła przyjmować inne niż istotne elementy środków w drodze aktów delegowanych.

(1) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt.: "WPR do 2020 r.: sprostać wyzwaniom przyszłości związanym z żywnością, zasobami naturalnymi oraz aspektami terytorialnymi" określa potencjalne wyzwania, cele i kierunki wspólnej polityki rolnej (WPR) po roku 2013. W świetle debaty na temat przedmiotowego komunikatu z dniem 1 stycznia 2014 r. należy wprowadzić reformę WPR. Przedmiotowa reforma powinna obejmować wszystkie najważniejsze instrumenty WPR, w tym rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/ 2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku"). Ze względu na zakres tych zmian należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 i zastąpić je nowym rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynku. Reforma powinna także, w miarę możliwości, ujednolicić, uspójnić i uprościć przepisy, w szczególności te, które obejmują więcej niż jeden sektor rolnictwa, w tym poprzez zapewnienie, że Komisja będzie mogła przyjmować inne niż istotne elementy środków w drodze aktów delegowanych.

Ponadto reforma kontynuuje kierunek poprzednich reform, skupiając się na większej konkurencyjności i zorientowaniu w większym stopniu na rynek.

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1a) Wdrożenie niniejszego rozporządzenia powinno być zgodne z celami współpracy na rzecz rozwoju określonymi w unijnych zasadach ramowych związanych z bezpieczeństwem żywnościowym (COM(2010)0127), mając w szczególności na uwadze zagwarantowanie, że środki WPR nie naruszą potencjału żywnościowego i długoterminowego bezpieczeństwa żywnościowego krajów rozwijających się oraz zdolności tych społeczeństw do samowyżywienia się, wypełniając jednocześnie cele wynikające z unijnej polityki w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju zgodnie z art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 1 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1b) Jednym z głównych celów wspólnej polityki rolnej powinna być gwarancja bezpieczeństwa żywnościowego i suwerenność żywnościowa w państwach członkowskich, co pociąga za sobą konieczność istnienia instrumentów regulacji i dystrybucji produkcji, które pozwolą krajom i regionom na rozwój produkcji w sposób umożliwiający, w miarę możliwości, zaspokojenie ich potrzeb. Ponadto sprawą kluczową jest przywrócenie równowagi sił w łańcuchu dostaw żywności dla umocnienia pozycji producentów.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 2 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. W procesie przygotowywania i sporządzania aktów delegowanych Komisja powinna zagwarantować równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(2) Aby zapewnić właściwe funkcjonowanie systemu określonego w niniejszym rozporządzeniu, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu, aby mogła ona uzupełniać lub zmieniać niektóre części, inne niż istotne, niniejszego rozporządzenia. Należy określić, wobec których elementów stosować będzie można wymienione uprawnienia, a także warunki, którym uprawnienia te będą podlegać. Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. W procesie przygotowywania i sporządzania aktów delegowanych Komisja powinna zagwarantować równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Poprawka 7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Na podstawie art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Traktatu) Rada przyjmuje środki dotyczące ustalania cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych. Dla jasności, w przypadkach gdy stosuje się art. 43 ust. 3 Traktatu, niniejsze rozporządzenie powinno wyraźne określać, że Rada przyjmie przedmiotowe środki na jego podstawie.

skreślony

Poprawka 8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 4 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać wszystkie podstawowe elementy jednolitej wspólnej organizacji rynku. Ustalanie cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych w niektórych przypadkach jest nierozerwalnie związane z tymi podstawowymi elementami.

(4) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać wszystkie podstawowe elementy jednolitej wspólnej organizacji rynku. Zgodnie z ogólną zasadą ustalanie cen, potrąceń, pomocy i limitów ilościowych jest nierozerwalnie związane z tymi podstawowymi elementami.

Poprawka 9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5a) Należy uwzględnić cele, które Komisja Europejska wytyczyła przyszłej wspólnej polityce rolnej w zakresie zrównoważonego gospodarowania zasobami naturalnymi, bezpieczeństwa żywnościowego, prowadzenia działalności rolniczej w całej Europie, harmonijnego rozwoju regionalnego, konkurencyjności wszystkich gałęzi rolnictwa europejskiego i uproszczenia WPR.

Poprawka 10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5b) Uproszczenie procedur administracyjnych dotyczących wdrażania wspólnej polityki rolnej jest szczególnie istotne dla rolników, a jego brak może prowadzić do nadmiernego ujednolicenia kryteriów nieuwzględniającego specyfiki lokalnej i regionalnej.

Poprawka 11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 7 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7) Niniejsze rozporządzenie oraz inne akty przyjęte na podstawie art. 43 Traktatu zawierają odniesienia do opisu produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej. Poprawki do nomenklatury wspólnej taryfy celnej mogą wymagać związanych z nimi dostosowań technicznych tych rozporządzeń. Komisja powinna mieć możliwość przyjmowania środków wykonawczych, aby dokonywać takich dostosowań. W celu zapewnienia przejrzystości i uproszczenia rozporządzenie Rady (EWG) nr 234/79 z dnia 5 lutego 1979 r. w sprawie procedury dostosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej używanej dla produktów rolnych, które aktualnie określa tę możliwość, należy uchylić a uprawnienia włączyć do niniejszego rozporządzenia.

(7) Niniejsze rozporządzenie zawiera odniesienia do opisu produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej. Poprawki do nomenklatury wspólnej taryfy celnej mogą wymagać związanych z nimi dostosowań technicznych niniejszego rozporządzenia. Należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu. W celu zapewnienia przejrzystości i uproszczenia rozporządzenie Rady (EWG) nr 234/79 z dnia 5 lutego 1979 r. w sprawie procedury dostosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej używanej dla produktów rolnych, które aktualnie określa tę możliwość, należy uchylić a do niniejszego rozporządzenia włączyć nową procedurę dostosowania.

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 11 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) W celu uwzględnienia specyfiki sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do ustalania lat gospodarczych dla przedmiotowych produktów.

skreślony

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 12 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12a) Interwencja publiczna na rynku powinna stanowić środek nadzwyczajny stosowany wyłącznie w celu ustabilizowania wyjątkowo zmiennych cen wynikających z tymczasowej nadwyżki podaży na europejskim rynku. Nie może być ona wykorzystywana w celu stabilizacji nadwyżki strukturalnej produkcji.

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 13 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(13) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisy powinny zostać objęte wspólną strukturą przy jednoczesnym zachowaniu założeń polityki dla każdego sektora. W tym celu należy dokonać rozróżnienia pomiędzy cenami referencyjnymi a cenami interwencyjnymi oraz zdefiniować ceny interwencyjne, w szczególności wyjaśniając, że tylko ceny interwencyjne w ramach interwencji publicznej odpowiadają stosowanym cenom administrowanym, o których mowa w pierwszym zdaniu ust. 8 załącznika 3 do porozumienia Światowej Organizacji Handlu w sprawie rolnictwa (m.in. wsparcie cen przy zastosowaniu różnicy). W tym kontekście oznacza to, że interwencja na rynku może przyjmować formę interwencji publicznej albo inne formy interwencji, które nie wykorzystują podawania cen ustalanych ex-ante.

(13) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisy powinny zostać objęte wspólną strukturą przy jednoczesnym zachowaniu założeń polityki dla każdego sektora. W tym celu należy dokonać rozróżnienia pomiędzy cenami referencyjnymi a cenami interwencyjnymi oraz zdefiniować ceny interwencyjne, w szczególności wyjaśniając, że tylko ceny interwencyjne w ramach interwencji publicznej odpowiadają stosowanym cenom administrowanym, o których mowa w pierwszym zdaniu ust. 8 załącznika 3 do porozumienia Światowej Organizacji Handlu w sprawie rolnictwa (m.in. wsparcie cen przy zastosowaniu różnicy). Należy też uwzględnić to, że interwencja na rynku może przyjmować formę interwencji publicznej lub dopłat do prywatnego przechowywania albo inne formy interwencji, które nie wykorzystują wcale lub częściowo podawania cen ustalanych ex-ante.

Poprawka 15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 14 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) W zależności od potrzeb każdego przedmiotowego sektora w świetle praktyk i doświadczeń w ramach poprzednich jednolitych organizacji rynku, system interwencji powinien być dostępny w pewnych okresach roku i w przedmiotowych okresach powinien albo być otwierany za każdym razem albo w zależności od cen rynkowych.

(14) W zależności od potrzeb każdego przedmiotowego sektora w świetle praktyk i doświadczeń w ramach poprzednich jednolitych organizacji rynku, system interwencji publicznej powinien być dostępny i otwarty zawsze gdy zaistnieje potrzeba jego uruchomienia, za każdym razem albo w zależności od cen rynkowych.

Poprawka 16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwość zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej. Działania te należy podjąć w taki sposób, aby zapobiec zakłóceniom na rynku oraz zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców.

(16) W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwość zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej. Działania te należy podjąć w taki sposób, aby zapobiec zakłóceniom na rynku, zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców oraz umożliwić udostępnienie produktów w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii.

Poprawka 17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16a) Unijne skale klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego są niezbędne w celu rejestrowania cen oraz stosowania systemu interwencji w tych sektorach. Ponadto służą one realizacji celu, jakim jest poprawa przejrzystości rynku.

Poprawka 18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16b) Dopłaty do prywatnego przechowywania powinny przyczynić się do osiągnięcia celów dotyczących stabilizacji rynków i zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników. Należy zatem uruchamiać to narzędzie nie tylko na podstawie wskaźników dotyczących cen rynkowych, lecz także w odpowiedzi na szczególnie trudną sytuację gospodarczą na rynkach, zwłaszcza gdy ma ona znaczący negatywny wpływ na marżę rolników.

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W celu normalizacji prezentacji różnych produktów do celów poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do unijnych skali klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego.

(22) W celu normalizacji prezentacji różnych produktów do celów poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania, a także w celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań występujących w Unii, jak również postępu technicznego i potrzeb sektorów Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu dostosowania i zaktualizowania unijnych skali klasyfikacji tusz w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego.

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 23 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23a) W celu wzmocnienia i uzupełnienia obecnych narzędzi zarządzania rynkiem oraz zapewnienia ich należytego działania należy wdrożyć instrument oparty na prywatnym zarządzaniu podażą i skoordynowaniu poszczególnych podmiotów gospodarczych. Za pośrednictwem tego instrumentu uznane organizacje producentów o istotnej wielkości w ramach rynku powinny mieć możliwość wycofania produktu w trakcie trwania roku gospodarczego.

Poprawka 21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 23 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(23b) W celu uniknięcia sytuacji, w której wspomniany instrument miałby skutki sprzeczne z celami WPR lub szkodziłby należytemu działaniu rynku wewnętrznego, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu ustanowienia zasad działania tego instrumentu i jego uruchamiania. Ponadto w celu zapewnienia zgodności przedmiotowego instrumentu z prawodawstwem Unii należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad dotyczących jego finansowania, także w przypadkach, w których Komisja uzna za stosowne przyznanie dopłat do prywatnego przechowywania.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 25 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25) Należy zachęcać dzieci do spożywania owoców i warzyw oraz przetworów mlecznych, m.in. poprzez trwałe zwiększanie udziału przedmiotowych produktów w diecie dzieci na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe. W związku z tym należy wspierać pomoc Unii na finansowanie lub współfinansowanie dostarczania tego rodzaju produktów dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych.

(25) W celu skłonienia dzieci do przyjęcia zdrowych nawyków żywieniowych należy zachęcać je do spożywania owoców i warzyw oraz przetworów mlecznych, m.in. poprzez trwałe zwiększanie udziału przedmiotowych produktów w diecie dzieci na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe. W związku z tym należy wspierać pomoc Unii na finansowanie lub współfinansowanie dostarczania tego rodzaju produktów dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych, wychowania przedszkolnego i pozaszkolnego. Tego rodzaju programy powinny też przyczyniać się do osiągnięcia celów WPR, w tym do zwiększenia dochodów rolników, stabilizacji rynków i bezpieczeństwa dostaw, zarówno obecnie, jak i w przyszłości.

Poprawka 23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 26 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) W celu zagwarantowania należytego zarządzania budżetami programów należy wprowadzić odpowiednie przepisy. Pomocy Unii nie należy wykorzystywać do zastępowania finansowania jakichkolwiek istniejących krajowych programów dystrybucji owoców w szkołach. Ze względu na ograniczenia budżetowe państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość zastępowania swojego wkładu finansowego na rzecz programów środkami z sektora prywatnego. W celu zwiększenia skuteczności programu dystrybucji owoców w szkołach państwa członkowskie powinny określić środki towarzyszące, na które powinny mieć możliwość przyznawania pomocy krajowej.

(26) W celu zagwarantowania należytego zarządzania budżetami programów należy wprowadzić odpowiednie przepisy. Pomocy Unii nie należy wykorzystywać do zastępowania finansowania jakichkolwiek istniejących krajowych programów dystrybucji owoców, warzyw i przetworów mlecznych w szkołach. Ze względu na ograniczenia budżetowe państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość zastępowania ich wkładu finansowego na rzecz ewentualnych krajowych programów dystrybucji owoców i warzyw w szkołach środkami z sektora prywatnego. W celu zwiększenia skuteczności programu dystrybucji owoców i warzyw w szkołach państwa członkowskie powinny określić środki towarzyszące, na które powinny mieć możliwość przyznawania pomocy krajowej.

Poprawka 24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 27 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(27) W celu promowania zdrowych nawyków żywieniowych dzieci, zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich i propagowania wiedzy o programie Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji owoców w szkołach w zakresie: produktów, które nie kwalifikują się do programu; grupy docelowej programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; obiektywnych kryteriów rozdziału pomocy między państwa członkowskie, orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków, kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów; i zobowiązania państw członkowskich uczestniczących w programie do rozpowszechniania informacji o dopłatach z programu.

(27) W celu dopilnowania, aby wdrożenie programu zapewniło skuteczne osiągnięcie wyznaczonych celów, zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich i propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji owoców i warzyw w szkołach w zakresie: produktów, które nie kwalifikują się do programu; grupy docelowej programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; dodatkowych kryteriów orientacyjnego rozdziału pomocy oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków; kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów; monitorowania i oceny; oraz określenia warunków, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Poprawka 25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 28 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28) W celu uwzględnienia zmian modelu konsumpcji przetworów mlecznych oraz innowacji i rozwoju na rynku przetworów mlecznych, zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, oraz propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji mleka w szkołach w zakresie: produktów, które kwalifikują się do programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, grupy docelowej programu; warunków przyznawania pomocy; wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy; monitorowania i oceny; oraz

zobowiązania placówek oświatowych do rozpowszechniania informacji o dopłatach z programu.

(28) W celu dopilnowania, aby wdrożenie programu zapewniło skuteczne osiągnięcie wyznaczonych celów, zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, oraz propagowania wiedzy o programie pomocy Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do programu dystrybucji mleka w szkołach w zakresie: produktów, które kwalifikują się do programu; krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy; grupy docelowej programu; zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc; warunków przyznawania pomocy; wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy; monitorowania i oceny; oraz określenia warunków, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Poprawka 26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 28 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(28a) Komisja powinna rozważyć zaproponowanie programów służących propagowaniu spożywania w szkołach innych produktów niż owoce i warzywa oraz produkty mleczne.

Poprawka 27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) Program pomocy dla producentów chmielu stosowany jest tylko w jednym państwie członkowskim. W celu uzyskania elastyczności i ujednolicenia podejścia w tym sektorze z podejściem w pozostałych sektorach należy znieść ten program pomocy, umożliwiając jednocześnie wsparcie organizacji producentów w ramach środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

skreślony

Poprawka 28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) W celu zagwarantowania, że pomoc przydzielana organizacjom podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, oraz zagwarantowania wywiązywania się przez organizacje podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych z ich obowiązków, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do warunków zatwierdzania organizacji przedsiębiorców do celów programu pomocy oraz zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia; środków kwalifikujących się do finansowania unijnego; przyznawania finansowania Unii na szczególne środki; działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii; wyboru i zatwierdzania programów pracy oraz dotyczących wymogu wnoszenia zabezpieczenia.

(31) W celu zagwarantowania, że pomoc przydzielana organizacjom podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, oraz zagwarantowania wywiązywania się przez organizacje producentów lub organizacje międzybranżowe w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych z ich obowiązków, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do warunków zatwierdzania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych do celów programu pomocy oraz odmowy, zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia; szczegółowych informacji dotyczących środków kwalifikujących się do finansowania unijnego; przyznawania finansowania Unii na szczególne środki; działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii; wyboru i zatwierdzania programów pracy; oraz dotyczących wymogu wnoszenia zabezpieczenia.

Poprawka 29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 32 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) Niniejsze rozporządzenie dokonuje rozróżnienia między owocami i warzywami (które obejmują owoce i warzywa przeznaczone do wprowadzenia do obrotu oraz przeznaczone do przetworzenia) a przetworzonymi owocami i warzywami. Przepisy dotyczące organizacji producentów, programów operacyjnych i pomocy finansowej Unii stosuje się jedynie do owoców i warzyw oraz owoców i warzyw przeznaczonych wyłącznie do przetworzenia.

(32) Niniejsze rozporządzenie dokonuje rozróżnienia między owocami i warzywami (które obejmują owoce i warzywa przeznaczone do wprowadzenia do obrotu jako świeże produkty oraz przeznaczone do przetworzenia) a przetworzonymi owocami i warzywami.

Poprawka 30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 33 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(33a) W celu zwiększenia skuteczności programów operacyjnych w sektorze owoców i warzyw, a zwłaszcza środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, przedmiotowe programy i środki powinny być wdrażane przez struktury o istotnej wielkości w ramach rynku. Jest w związku z tym ważne, aby zachęcać zrzeszenia organizacji producentów do przedstawiania ogółu lub części programów operacyjnych oraz środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego oraz do zarządzania ogółem lub częścią tych programów i środków.

Poprawka 31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 35 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35) Wsparcie na rzecz tworzenia grup producentów w odniesieniu do wszystkich sektorów i wszystkich państw członkowskich należy określić w ramach polityki rozwoju obszarów wiejskich, w związku z czym należy znieść szczególne wsparcie na rzecz tworzenia takich grup w sektorze owoców i warzyw. Wsparcie to nie powinno zakłócać warunków konkurencji pomiędzy rolnikami i reprezentującymi ich organizacjami producentów na rynku wewnętrznym.

Poprawka 32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 40 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(40) Promocja i wprowadzanie do obrotu win Unii w państwach trzecich powinny stanowić jeden z głównych środków kwalifikujących się do krajowych programów wsparcia. Działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor wina. Należy również udostępnić wsparcie dla tych inwestycji w sektorze wina, których celem jest poprawa wyników ekonomicznych przedsiębiorstw jako takich. Należy udostępnić wsparcie dla destylacji produktów ubocznych państwom członkowskim, które pragną korzystać z tego instrumentu, by zagwarantować jakość wina przy równoczesnej ochronie środowiska.

(40) Promocja i wprowadzanie do obrotu win Unii w Unii i w państwach trzecich powinny stanowić jeden z głównych środków kwalifikujących się do krajowych programów wsparcia. Należałoby też udostępnić pomoc na rzecz badań i rozwoju ze względu na ich znaczenie dla konkurencyjności europejskiego sektora wina. Działania związane z restrukturyzacją i przekształcaniem powinny w dalszym ciągu być objęte wsparciem ze względu na ich pozytywny wpływ na sektor wina. Należy również udostępnić wsparcie dla tych inwestycji w sektorze wina, których celem jest poprawa wyników ekonomicznych przedsiębiorstw jako takich. Należy udostępnić wsparcie dla destylacji produktów ubocznych państwom członkowskim, które pragną korzystać z tego instrumentu, by zagwarantować jakość wina przy równoczesnej ochronie środowiska.

Poprawka 33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Zatwierdzono ostatecznie przepisy w sprawie wsparcia dla plantatorów winorośli w drodze przyznawania im uprawnień do płatności zgodnie z wcześniejszą decyzją państw członkowskich. W związku z tym jedyne tego rodzaju wsparcie, jakiego można udzielić, to wsparcie,

0 którym zdecydują państwa członkowskie do dnia

1 grudnia 2011 r. na podstawie art. 137 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] na warunkach określonych w wymienionym przepisie.

skreślony

Poprawka 34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 43 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(43) W celu zapewnienia realizacji celów programów wsparcia na rzecz sektora wina i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przepisów: w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie; dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek; dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie; dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki; zawierających przepisy ogólne i definicje do celów programów wsparcia; mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów; na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina, ustanawiających wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego oraz dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni; ustanawiających wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczania i kontrole w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia; dotyczących płatności na rzecz beneficjentów, obejmujących płatności dokonywane przez pośredników ubezpieczeniowych.

(43) W celu zapewnienia realizacji celów programów wsparcia na rzecz sektora wina i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przepisów: w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie; dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek; dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie; dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki; mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów; na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina, ustanawiających wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego oraz dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni; ustanawiających wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczania i kontrole w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia; dotyczących płatności na rzecz beneficjentów, obejmujących płatności dokonywane przez pośredników ubezpieczeniowych.

Poprawka 35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 44 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(44) Sektor pszczelarski charakteryzuje się różnorodnością warunków produkcji i wielkości plonów oraz rozproszeniem i zróżnicowaniem podmiotów gospodarczych, zarówno na etapie produkcji, jak i wprowadzania do obrotu. Ponadto, w związku z rozprzestrzenianiem się warrozy w kilku państwach członkowskich w ostatnich latach oraz w związku z problemami, które choroba ta stwarza dla produkcji miodu, niezbędne jest podjęcie działań na poziomie Unii, ponieważ choroby tej nie można całkowicie wyeliminować, a do jej zwalczania należy stosować zatwierdzone produkty. Zważywszy na powyższe okoliczności oraz w celu usprawnienia produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich w Unii, co trzy lata należy sporządzać programy krajowe w celu poprawy ogólnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich. Przedmiotowe programy krajowe powinny być częściowo finansowane przez Unię.

(44) Sektor pszczelarski charakteryzuje się różnorodnością warunków produkcji i wielkości plonów oraz rozproszeniem i zróżnicowaniem podmiotów gospodarczych, zarówno na etapie produkcji, jak i wprowadzania do obrotu. Ponadto, w związku z coraz częstszym występowaniem pewnych chorób rojów, a zwłaszcza z rozprzestrzenianiem się warrozy w kilku państwach członkowskich w ostatnich latach oraz w związku z problemami, które choroba ta stwarza dla produkcji miodu, niezbędne jest podjęcie skoordynowanych działań na poziomie Unii w ramach europejskiej polityki weterynaryjnej, ponieważ choroby tej nie można całkowicie wyeliminować, a do jej zwalczania należy stosować zatwierdzone produkty. Zważywszy na powyższe okoliczności oraz w celu poprawy zdrowia pszczół o ra z usprawnienia produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich w Unii, co trzy lata należy sporządzać programy krajowe w celu poprawy ogólnych warunków produkcji i wprowadzania do obrotu produktów pszczelich. Przedmiotowe programy krajowe powinny być częściowo finansowane przez Unię.

Poprawka 36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 45 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(45) W celu zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich, przepisów dotyczących obowiązków związanych z treścią programów krajowych, ich opracowywaniem i powiązanych z nimi badań oraz warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu.

(45) W celu zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: szczegółowych informacji dotyczących środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich, przepisów dotyczących obowiązków związanych z treścią programów krajowych, ich opracowywaniem i powiązanych z nimi badań oraz warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu.

Poprawka 37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48a) Promocja i wprowadzanie do obrotu unijnych produktów rolnych w Unii i w państwach trzecich powinny stanowić główny środek kwalifikujący się do krajowych programów wsparcia.

oprawka 38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 50 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(50) W celu zagwarantowania, że wszystkie produkty są solidnej i właściwej jakości handlowej, oraz nie naruszając przepisów rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, w odniesieniu do produktów nieobjętych normami handlowymi dla poszczególnych sektorów lub produktów należy ustanowić podstawową ogólną normę handlową przewidzianą w wyżej wymienionym komunikacie Komisji. Jeżeli produkty te są zgodne z obowiązującą normą międzynarodową, w stosownych przypadkach należy uznać je za zgodne z ogólną normą handlową. Nie naruszając prawa Unii i należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego, państwa członkowskie powinny jednak zachować możliwość przyjęcia bądź utrzymania w mocy krajowych przepisów dotyczących sektorów lub produktów objętych ogólną normą handlową, albo dotyczących sektorów lub produktów objętych szczegółowymi normami handlowymi, w odniesieniu do elementów, które nie zostały wyraźnie zharmonizowane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 53 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(53a) Należy dokonać wyraźnego podziału norm handlowych między przepisy obowiązkowe i określenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie. Określenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie powinny nadal wspierać cele norm handlowych, a więc ich zakres powinien być ograniczony do danych produktów wymienionych w załączniku I do Traktatów.

Poprawka 40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 53 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(53b) W świetle celów niniejszego rozporządzenia oraz dla zachowania przejrzystości niniejsze rozporządzenie powinno regulować odtąd kwestię stosowania obowiązujących określeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie.

Poprawka 41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 54 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(54) Uwzględniając zapotrzebowanie konsumentów na dokładne i jasne informacje na temat produktów, powinno być możliwe ustalenie miejsca produkcji dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki niektórych sektorów, w szczególności w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych.

(54) Uwzględniając zapotrzebowanie konsumentów na dokładne i jasne informacje na temat produktów, powinno być możliwe ustalenie miejsca produkcji dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, z uwzględnieniem wpływu, jaki niepełna i niepoprawna informacja może mieć dla struktury gospodarczo-produkcyjnej odnośnego regionu, i przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki niektórych sektorów na szczeblu regionalnym, w szczególności w odniesieniu do przetworzonych produktów rolnych.

Poprawka 42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 56 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(56) Należy ustanowić przepisy szczególne dotyczące produktów przywożonych z państw trzecich, jeżeli przepisy szczególne obowiązujące w państwach trzecich uzasadniają odstępstwa od norm handlowych, o ile zapewniona jest ich równorzędność z prawodawstwem unijnym.

(56) W odniesieniu do produktów przywożonych z państw trzecich należy przewidzieć przepisy szczególne, które byłyby przyjmowane zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu i określałyby warunki, na podstawie których produkty przywożone uważane są za spełniające w wystarczającym stopniu wymogi Unii dotyczące norm handlowych, dopuszczałyby środki stanowiące odstępstwo od zasady, na podstawie której do obrotu w Unii wprowadza się wyłącznie produkty zgodne z przedmiotowymi normami. Należy też określić zasady związane ze stosowaniem norm handlowych w przypadku produktów wywożonych z Unii.

Poprawka 43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 58 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(58) W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej, uwzględniając specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania, zmieniania i wprowadzania odstępstw od wymogów dotyczących ogólnej normy handlowej, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów.

(58) W celu zapewnienia odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej, uwzględniając specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania szczegółowych przepisów dotyczących ogólnej normy handlowej oraz zmieniania i wprowadzania odstępstw od wymogów dotyczących ogólnej normy handlowej, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów.

Poprawka 44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 61 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(61) W celu uwzględnienia specyfiki handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, szczególnych cech niektórych produktów rolnych oraz specyfiki każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tolerancji w odniesieniu do każdej normy handlowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z daną normą, oraz w odniesieniu do przepisów określających warunki, na podstawie których produkty przywożone uważane są za spełniające w wystarczającym stopniu wymogi Unii dotyczące norm handlowych i dopuszczające środki stanowiące odstępstwo od zasady, na podstawie której do obrotu w Unii wprowadza się wyłącznie produkty zgodne z przedmiotowymi normami i określających zasady związane ze stosowaniem norm handlowych w przypadku produktów wywożonych z Unii.

(61) W celu uwzględnienia szczególnych cech niektórych produktów rolnych oraz specyfiki każdego sektora, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tolerancji w odniesieniu do każdej normy handlowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z daną normą.

Poprawka 45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 69 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(69) W celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów i zagwarantowania praw lub uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad wyznaczania obszaru geograficznego, definicji, ograniczeń i odstępstw dotyczących produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym; warunków, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi; elementów specyfikacji produktu; charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego; procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w tym wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmian z chronionych nazw pochodzenia na chronione oznaczenia geograficzne; procedur dotyczących wniosków transgranicznych; procedur dotyczących wniosków odnoszących się do obszaru geograficznego w państwie trzecim; terminu, od jakiego stosuje się ochronę; procedur dotyczących poprawek do specyfikacji produktów; oraz terminu, od jakiego stosuje się zmianę dotyczącą ochrony.

(69) W celu uwzględnienia specyficznych uwarunkowań produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów i zagwarantowania praw lub uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do dodatkowych szczegółowych informacji dotyczących wyznaczania obszaru geograficznego, ograniczeń i odstępstw dotyczących produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym; warunków, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi; elementów specyfikacji produktu; charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego; procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w tym wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmian z chronionych nazw pochodzenia na chronione oznaczenia geograficzne; procedur dotyczących wniosków transgranicznych; procedur dotyczących wniosków odnoszących się do obszaru geograficznego w państwie trzecim; terminu, od jakiego stosuje się ochronę; procedur dotyczących poprawek do specyfikacji produktów; oraz terminu, od jakiego stosuje się zmianę dotyczącą ochrony.

Poprawka 46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 70 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(70) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony i zagwarantowania, że podmioty gospodarcze i właściwe organy nie poniosą szkody w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do nazw win, które objęto ochroną przed dniem 1 sierpnia 2009 r., Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do przyjmowania ograniczeń dotyczących chronionej nazwy oraz przepisów przejściowych dotyczących: nazw win, które państwa członkowskie uznały za nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficzne przed dniem 1 sierpnia 2009 r.; wstępnej procedury krajowej; win wprowadzonych do obrotu lub opatrzonych etykietą przed określoną datą; zmian do specyfikacji produktów.

skreślony

Poprawka 47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 74 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(74) W celu zagwarantowania zgodności z praktykami związanymi z etykietowaniem, zgodności z zasadami horyzontalnymi dotyczącymi etykietowania i prezentacji oraz uwzględnienia specyfiki sektora wina; w celu zagwarantowania skuteczności procedur certyfikacji, zatwierdzania i kontroli; uzasadnionego interesu podmiotów gospodarczych oraz, że podmioty gospodarcze nie poniosą szkody, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do wyjątkowych okoliczności, które uzasadniają brak odesłania do określeń "chroniona nazwa pochodzenia" lub "chronione oznaczenie geograficzne"; prezentacji i stosowania na etykietach innych danych szczegółowych niż określone w niniejszym rozporządzeniu; niektórych obowiązkowych danych szczegółowych; fakultatywnych danych szczegółowych oraz prezentacji; dotyczące etykietowania i prezentacji win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, których przedmiotowa nazwa pochodzenia lub przedmiotowe oznaczenie geograficzne spełnia konieczne wymogi; odnośnie do win wprowadzonych do obrotu i opatrzonych etykietą przed dniem 1 sierpnia 2009 r.; oraz w odniesieniu do odstępstw dotyczących etykietowania i prezentacji produktów.

Poprawka 48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 77 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(77) Należy określić niektóre praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące produkcji wina, w szczególności odnośnie do kupażowania i stosowania niektórych rodzajów moszczu winogronowego, soku winogronowego i świeżych winogron pochodzących z państw trzecich. W celu przestrzegania międzynarodowych norm w dziedzinie przyszłych praktyk enologicznych Komisja powinna zasadniczo opierać się na praktykach enologicznych zalecanych przez Międzynarodową Organizację ds. Winorośli i Wina (OIV).

(77) Należy określić niektóre praktyki enologiczne i ograniczenia dotyczące produkcji wina, w szczególności odnośnie do kupażowania i stosowania niektórych rodzajów moszczu winogronowego, soku winogronowego i świeżych winogron pochodzących z państw trzecich. W celu przestrzegania międzynarodowych norm Komisja - przedstawiając wnioski w sprawie przyszłych praktyk enologicznych - powinna zasadniczo opierać się na praktykach enologicznych zalecanych przez Międzynarodową Organizację ds. Winorośli i Wina (OIV).

Poprawka 49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 82 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(82a) Z przyczyn gospodarczych, społecznych i dotyczących ochrony środowiska oraz mając na uwadze politykę zagospodarowania przestrzennego obszarów wiejskich o tradycji winiarskiej, wykraczając poza wymogi utrzymania kontroli, różnorodności, prestiżu i jakości europejskich produktów sektora wina, należy utrzymać obecny system praw do sadzenia w sektorze wina co najmniej do 2030 r.

Poprawka 50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 83 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(83) Po zniesieniu systemu kwotowego nadal będą konieczne szczególne instrumenty do zapewnienia odpowiedniej równowagi praw i obowiązków między przedsiębiorstwami cukrowniczymi a plantatorami buraków cukrowych. Należy zatem ustanowić przepisy ogólne regulujące porozumienia między nimi.

(83) W sektorze cukru konieczne są szczególne instrumenty do zapewnienia odpowiedniej równowagi praw i obowiązków między przedsiębiorstwami cukrowniczymi a plantatorami buraków cukrowych. Należy zatem ustanowić przepisy ogólne regulujące porozumienia między nimi.

Poprawka 51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(84) W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru i interesów wszystkich stron Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do tego rodzaju umów, w szczególności w odniesieniu do warunków regulujących zakup, dostawę i przejęcie buraków oraz zapłatę za nie.

(84) W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru i interesów wszystkich stron należy przewidzieć szereg zasad w odniesieniu do tego rodzaju umów, w szczególności w odniesieniu do warunków regulujących zakup, dostawę i przejęcie buraków oraz zapłatę za nie.

Poprawka 52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(84a) W celu umożliwienia producentom buraków pełnego dostosowania się do gruntownej reformy przeprowadzonej w 2006 r. w sektorze cukru i dalszego podejmowania rozpoczętych wówczas działań na rzecz konkurencyjności należy utrzymać do końca roku gospodarczego 2019/2020 obecny system kwot. W tym kontekście Komisja powinna mieć możliwość przyznania kwot produkcyjnych państwom członkowskim, które zrezygnowały ze wszystkich kwot w 2006 r.

Poprawka 53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(84b) Silne i powracające napięcia na europejskim rynku cukru wskazują na konieczność wprowadzenia mechanizmu umożliwiającego uwalnianie, dopóty, dopóki jest to konieczne, cukru pozakwotowego na rynek wewnętrzny z zastosowaniem tych samych warunków, które odnoszą się do cukru kwotowego. Mechanizm ten powinien jednocześnie umożliwiać dodatkowy przywóz z zerowym cłem w celu zapewnienia dostępności wystarczającej ilości surowców na unijnym rynku cukru oraz ochrony równowagi strukturalnej tego rynku.

Poprawka 54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 84 c preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(84c) W perspektywie ostatecznego zniesienia systemu kwot w 2020 r. Komisja powinna przedstawić Parlamentowi i Radzie do dnia 1 lipca 2018 r. sprawozdanie dotyczące odpowiednich procedur zakończenia stosowania obecnych ustaleń dotyczących kwot oraz przyszłości sektora po zniesieniu kwot w 2020 r., zawierające wszelkie wnioski niezbędne do przygotowania całego sektora na okres po 2020 r. Przed dniem 31 grudnia 2014 r. Komisja powinna także przedstawić sprawozdanie w sprawie funkcjonowania łańcucha dostaw w unijnym sektorze cukru.

Poprawka 55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(85) Organizacje producentów i ich zrzeszenia mogą pełnić użyteczną rolę w koncentracji podaży oraz propagowaniu najlepszych praktyk. Organizacje międzybranżowe mogą pełnić ważną rolę w umożliwianiu dialogu między podmiotami łańcucha dostaw oraz propagowaniu najlepszych praktyk i przejrzystości rynku. Istniejące przepisy w zakresie definicji i uznawania przedmiotowych organizacji i ich zrzeszeń obowiązujące w niektórych sektorach należy zatem ujednolicić, uspójnić i rozszerzyć w celu ustanowienia zasady uznawania w oparciu o wniosek na podstawie statutów określonego w prawie UE w odniesieniu do wszystkich sektorów.

(85) Organizacje producentów i ich zrzeszenia mogą pełnić użyteczną rolę w koncentracji podaży, poprawie wprowadzania do obrotu, korygowaniu braku równowagi w łańcuchu wartości oraz propagowaniu najlepszych praktyk, przede wszystkim w osiąganiu celów ustanowionych w art. 39 Traktatu, a zwłaszcza celu dotyczącego stabilizacji dochodów producentów, m.in. przez udostępnianie swoim członkom narzędzi zarządzania ryzykiem, poprawę wprowadzania do obrotu, koncentrację podaży i negocjowanie umów, a tym samym faktyczne wzmocnienie siły przetargowej producentów.

Poprawka 56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(85a) Organizacje międzybranżowe mogą pełnić ważną rolę w umożliwianiu dialogu między podmiotami łańcucha dostaw oraz propagowaniu najlepszych praktyk i przejrzystości rynku.

Poprawka 57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 85 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(85b) Istniejące przepisy w zakresie definicji i uznawania organizacji producentów, ich zrzeszeń oraz organizacji międzybranżowych obowiązujące w niektórych sektorach należy zatem ujednolicić, uspójnić i rozszerzyć w celu ustanowienia zasady uznawania w oparciu o wniosek na podstawie statutów określonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w odniesieniu do wszystkich sektorów. W szczególności ważne jest, by kryteria uznawania i statuty organizacji producentów ustanowione w ramach przepisów wspólnotowych zapewniały, że takie jednostki są tworzone rzeczywiście z inicjatywy rolników, którzy w sposób demokratyczny wyznaczają ogólną politykę organizacji i podejmują decyzje dotyczące jej wewnętrznego funkcjonowania.

Poprawka 58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 87 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(87) W odniesieniu do żywych roślin, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj oraz mięsa drobiowego należy wprowadzić przepis umożliwiający przyjmowanie pewnych środków na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, które mogą przyczynić się do stabilizacji rynków oraz do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników.

(87) Należy wprowadzić przepis umożliwiający przyjmowanie pewnych środków na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, które mogą przyczynić się do stabilizacji rynków oraz do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia rolników.

Poprawka 59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 88 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(88) W celu zachęcenia organizacji producentów, ich zrzeszeń i organizacji międzybranżowych do podejmowania działań na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, z wyjątkiem działań związanych z wycofywaniem z rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do sektorów żywych roślin, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj oraz mięsa drobiowego, mających na celu poprawę jakości; mających na celu wsparcie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu; ułatwiających odnotowywanie tendencji w zakresie cen rynkowych i umożliwiających opracowywanie prognoz krótko- i długoterminowych na podstawie wykorzystywanych środków produkcji.

(88) W celu zachęcenia organizacji producentów, ich zrzeszeń i organizacji międzybranżowych do podejmowania działań na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, z wyjątkiem działań związanych z wycofywaniem z rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu celem poprawienia jakości; mających na celu wsparcie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu; ułatwiających odnotowywanie tendencji w zakresie cen rynkowych i umożliwiających opracowywanie prognoz krótko- i długoterminowych na podstawie wykorzystywanych środków produkcji.

Poprawka 60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(90) Wobec braku prawodawstwa Unii w sprawie formalnych umów pisemnych państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek ich stosowania w ramach krajowych systemów prawa, pod warunkiem, że prawo Unii będzie przestrzegane i w szczególności z poszanowaniem właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynku. Zważywszy na różnorodność warunków w Unii, zgodnie z zasadą pomocniczości decyzja taka powinna należeć do państw członkowskich. Jednak w sektorze mleka i przetworów mlecznych w celu zapewnienia odpowiednich norm minimalnych dla tego rodzaju umów oraz dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynku niektóre warunki podstawowe stosowania tych umów należy ustanowić na poziomie Unii. W związku z tym, że statuty niektórych spółdzielni mleczarskich mogą zawierać przepisy o podobnym skutku, dla uproszczenia w takich przypadkach powinny być one zwolnione z wymogu stosowania umów. W celu zapewnienia skuteczności wszelkich tego rodzaju systemów należy stosować je również w przypadkach, gdy pośrednicy skupują mleko od rolników w celu przekazania go przetwórcom.

skreślony

Poprawka 61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(90a) Wykorzystywanie zawieranych przed dostawą ustandaryzowanych umów pisemnych, zawierających podstawowe elementy, nie jest powszechnie stosowaną praktyką. Takie umowy mogą jednak pomóc w zwiększeniu poczucia odpowiedzialności podmiotów gospodarczych, jak w przypadku łańcucha mleczarskiego, oraz w uświadomieniu potrzeby większego uwzględniania sygnałów płynących z rynku, ulepszenia transmisji cen i dostosowania podaży do popytu, a także pomóc w unikaniu niektórych nieuczciwych praktyk handlowych.

Poprawka 62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 90 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(90b) Ponieważ brak jest unijnych przepisów dotyczących tego rodzaju umów, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania obowiązku ich stosowania w ramach krajowych systemów prawa zobowiązań, pod warunkiem że będzie się to odbywać z poszanowaniem przepisów unijnych, a w szczególności odpowiedniego funkcjonowania rynku wewnętrznego i wspólnej organizacji rynków. Biorąc pod uwagę zróżnicowaną sytuację w Unii pod względem prawa zobowiązań, taka decyzja ze względu na zasadę pomocniczości powinna pozostać w zakresie kompetencji państw członkowskich. Do wszystkich dostaw na danym terytorium powinny mieć zastosowanie jednakowe warunki. W związku z tym, jeżeli państwo członkowskie zdecyduje, że na jego terytorium każda dostawa przez rolnika do przetwórcy powinna być uregulowana umową pisemną między stronami, obowiązek taki powinien obejmować także dostawy pochodzące z innych państw członkowskich, ale nie musi on dotyczyć dostawy do innych państw członkowskich. Zgodnie z zasadą pomocniczości należy pozostawić państwom członkowskim decyzję co do wprowadzenia obowiązku złożenia rolnikowi przez pierwszego skupującego pisemnej oferty zawarcia takiej umowy.

Poprawka 63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91) Aby zapewnić racjonalny rozwój produkcji, a tym samym odpowiedni poziom życia producentom mleka, należy wzmocnić ich siłę przetargową wobec przetwórców, co przyczyni się do sprawiedliwszego podziału wartości dodanej na poszczególnych etapach łańcucha dostaw. W celu realizacji tych założeń WPR należy zatem, na podstawie art. 42 i art. 43 ust. 2 Traktatu, przyjąć przepis umożliwiający organizacjom producentów skupiającym producentów mleka lub ich zrzeszeniom negocjowanie z mleczarniami warunków umów, w tym cen, na dostawę części lub całości produkcji członków tej organizacji. W celu utrzymania skutecznej konkurencji na rynku mleczarskim możliwość tę należy objąć odpowiednimi limitami ilościowymi.

skreślony

Poprawka 64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91a) Aby zapewnić opłacalny rozwój produkcji oraz odpowiedni poziom życia rolnikom, należy wzmocnić ich siłę przetargową wobec nabywców, co przyczyni się do sprawiedliwszego podziału wartości dodanej na poszczególnych etapach łańcucha dostaw. W celu realizacji tych celów wspólnej polityki rolnej należy wprowadzić przepis na podstawie art. 42 oraz zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, który umożliwi organizacjom producentów skupiającym wyłącznie rolników lub zrzeszeniom tych organizacji wspólne negocjowanie z nabywcami warunków umów, w tym cen, w odniesieniu do części lub całości produkcji ich członków, tak aby zapobiec narzuceniu przez nabywców cen niższych od kosztów produkcji. Jednakże tylko organizacje producentów, które ubiegały się o uznanie przez państwa członkowskie i je uzyskały, powinny być uprawnione do korzystania z tego przepisu. Ponadto przepis ten nie powinien mieć zastosowania do spółdzielni. Ponadto istniejące organizacje producentów uznane na mocy prawa krajowego powinny kwalifikować się do uznania de facto na mocy niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91b) Mając na uwadze istotne znaczenie chronionej nazwy pochodzenia (CHNP) oraz chronionego oznaczenia geograficznego (CHOG), w szczególności w przypadku słabszych regionów wiejskich, oraz aby zapewnić wartość dodaną i utrzymać jakość, w szczególności serów korzystających z CHNP lub CHOG, a także w kontekście wygasającego systemu kwot mlecznych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania przepisów regulujących podaż takich serów wyprodukowanych na określonym obszarze geograficznym. Przepisy te powinny obejmować całą produkcję danego sera, a wniosek w tej sprawie powinna składać organizacja międzybranżowa, organizacja producentów lub grupa zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych. Taki wniosek powinien mieć poparcie znacznej większości producentów mleka odpowiedzialnych za produkcję znacznej większości mleka wykorzystywanego do produkcji danego sera, a w przypadku organizacji międzybranżowych i grup, przez znaczącą większość producentów sera, którzy reprezentują znaczną większość produkcji tego sera. Ponadto przepisy te powinny podlegać rygorystycznym warunkom, w szczególności aby uniknąć zakłóceń w handlu produktami na innych rynkach i chronić prawa mniejszości. Państwa członkowskie powinny niezwłocznie publikować przyjęte przepisy i powiadamiać o nich Komisję, zapewniać regularne kontrole i uchylić przepisy w razie ich niezgodności.

Poprawka 66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 c preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91c) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 kwoty mleczne wygasną stosunkowo szybko po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Po uchyleniu rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 odnośne przepisy należy zatem stosować do chwili wygaśnięcia tego systemu.

Poprawka 67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 91 d preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(91d) Decyzji o zniesieniu kwot mlecznych towarzyszyło przyjęcie zobowiązania mającego na celu zapewnienie "miękkiego lądowania" w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych. Rozporządzenie (UE) nr 261/ 2012 ⁽¹⁾ w sprawie stosunków umownych w sektorze mleka i przetworów mlecznych stanowi pierwszy krok w tym kierunku, należy jednak uzupełnić je o inne instrumenty. W tym kontekście należy upoważnić Komisję do przyznawania pomocy producentom mleka dobrowolnie ograniczającym produkcję w sytuacji poważnego zakłócenia równowagi na rynku mleczarskim, lecz także do nałożenia opłat na producentów mleka zwiększających produkcję w tym samym okresie i w tym samym stopniu.

^_________

(1) Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 38.

Poprawka 68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 93 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(93) W celu zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności ich działań, w celu uwzględnienia specyfiki każdego sektora i zapewnienia przestrzegania zasad konkurencji oraz dobrego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: określonych celów, które mogą, powinny lub nie powinny być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia, obejmujące odstępstwa w ich zakresie wymienione w niniejszym rozporządzeniu; przepisów w zakresie zrzeszania się, uznawania, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, skutków wynikających z uznania, wycofania uznania i łączenia się; międzynarodowych organizacji i zrzeszeń; outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia; minimalnej wielkości lub wartości produkcji zbywalnej organizacji producentów i zrzeszeń; rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji na producentów niebędących członkami i obowiązek płatności składek przez producentów niebędących członkami, w tym wykaz surowszych przepisów w zakresie produkcji, które mogą zostać rozszerzone, dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, w tym kontroli przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek i okoliczności, w jakich Komisja żądać odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek.

(93) W celu zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności ich działań, w celu uwzględnienia specyfiki każdego sektora i zapewnienia przestrzegania zasad konkurencji oraz dobrego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do: określonych celów, które mogą, powinny lub nie powinny być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia, a w stosownym przypadku zostać dodane do celów wymienionych w niniejszym rozporządzeniu; przepisów w zakresie zrzeszania się organizacji innych niż organizacje producentów, szczególnych warunków mających zastosowanie do przepisów w zakresie zrzeszania się organizacji producentów w niektórych sektorach, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, skutków wynikających z uznania, wycofania uznania i łączenia się; międzynarodowych organizacji i zrzeszeń, w tym zasad dotyczących świadczenia pomocy administracyjnej w przypadku współpracy transgranicznej; warunków outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia; minimalnej wielkości lub wartości produkcji zbywalnej organizacji producentów i zrzeszeń; rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji na producentów niebędących członkami i obowiązek płatności składek przez producentów niebędących członkami, w tym wykaz surowszych przepisów w zakresie produkcji, które mogą zostać rozszerzone, dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, w tym kontroli przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek i okoliczności, w jakich Komisja żądać odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek; szczegółowych warunków wdrażania systemów umownych i konkretnych ilości mogących stanowić przedmiot negocjacji umownych.

Poprawka 69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 94 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(94) Stworzenie jednolitego rynku wymaga wprowadzenia systemu wymiany handlowej na zewnętrznych granicach Unii. System ten powinien obejmować należności celne przywozowe oraz refundacje wywozowe i powinien zasadniczo stabilizować rynek Unii. System wymiany handlowej powinien opierać się na zobowiązaniach podejmowanych na mocy wielostronnych negocjacji handlowych w ramach rundy urugwajskiej oraz umów dwustronnych.

(94) Stworzenie jednolitego rynku wymaga wprowadzenia systemu wymiany handlowej na zewnętrznych granicach Unii. System ten powinien obejmować należności celne przywozowe oraz refundacje wywozowe i powinien zasadniczo stabilizować rynek Unii, nie powodując zakłóceń na rynkach w krajach rozwijających się. System wymiany handlowej powinien opierać się na zobowiązaniach podejmowanych na mocy wielostronnych negocjacji handlowych w ramach rundy urugwajskiej oraz umów dwustronnych.

Poprawka 70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 94 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(94a) Przy wdrażaniu umów międzynarodowych należy jednak zachować zasadę wzajemności, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii taryfowych, sanitarnych, fitosanitarnych, środowiskowych i dobrostanu zwierząt. Ponadto należy przy tym zapewnić ścisłe przestrzeganie mechanizmów cen wejścia, dodatkowych praw szczególnych i opłat wyrównawczych.

Poprawka 71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 96 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(96) W celu uwzględnienia zmian w handlu i rozwoju sytuacji na rynku, potrzeb odnośnych rynków oraz monitorowania w razie potrzeby przywozu lub wywozu Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do wykazu produktów sektorów objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz; oraz przypadków i sytuacji, kiedy przedstawienie pozwolenia na przywóz lub pozwolenia na wywóz nie jest wymagane.

(96) W celu uwzględnienia zmian w handlu i rozwoju sytuacji na rynku, potrzeb odnośnych rynków oraz monitorowania w razie potrzeby przywozu lub wywozu Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu wprowadzania zmian i uzupełnień do wykazu produktów sektorów objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz; oraz przypadków i sytuacji, kiedy przedstawienie pozwolenia na przywóz lub pozwolenia na wywóz nie jest wymagane.

Poprawka 72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 100 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(100) W celu zapewnienia skuteczności systemu cen wejścia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do ustanowienia sprawdzania wartości celnej w porównaniu do wartości jednostkowej lub, w stosownym przypadku, sprawdzania wartości celnej w porównaniu do standardowej wartości w przywozie. W każdym przypadku sprawdzanie wartości celnej nie powinno odbywać się na podstawie metody odliczenio-wej, umożliwiającej ograniczenie lub uniknięcie stosowania dodatkowych praw szczególnych.

Poprawka 73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 103 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(103a) Aby ułatwić rozwój i wzrost gospodarki opartej na biotechnologii oraz zapobiegać mogącym wystąpić niekorzystnym skutkom dla unijnego rynku bioproduk-tów przemysłowych, należy podjąć środki mające na celu zapewnienie producentom wytwarzającym biopro-dukty przemysłowe dostępu do gwarantowanych dostaw surowców rolnych po cenach konkurencyjnych w skali światowej. W przypadku przywożonych do Unii surowców rolnych zwolnionych z ceł przywozowych, które są wykorzystywane do wytwarzania bioproduktów przemysłowych, należy podjąć środki mające na celu zagwarantowanie, że surowce wykorzystywane są zgodnie z deklarowanym celem.

Poprawka 74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 105 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(105) System ceł umożliwia rezygnację ze wszystkich innych środków ochronnych na zewnętrznych granicach Unii. W wyjątkowych okolicznościach jednak funkcjonowanie rynku wewnętrznego i mechanizmu celnego może okazać się niewystarczające. W takich przypadkach, aby nie pozostawić rynku Unii bez ochrony przed możliwymi zakłóceniami, Unia powinna mieć możliwość bezzwłocznego podejmowania wszelkich niezbędnych środków. Takie środki powinny być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii.

Poprawka 75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 107 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(107) Przepisy dotyczące przyznawania refundacji wywozowych z tytułu wywozu do państw trzecich na podstawie różnic między cenami w Unii Europejskiej i na rynku światowym, podlegające ograniczeniom wynikającym ze zobowiązań w ramach WTO, powinny służyć zabezpieczeniu możliwości udziału Unii w międzynarodowym handlu niektórymi produktami objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia. Wywozy objęte refundacją powinny podlegać ograniczeniom pod względem wartości i ilości.

(107) Refundacje wywozowe z tytułu wywozu do państw trzecich na podstawie różnic między cenami w Unii Europejskiej i na rynku światowym, podlegające ograniczeniom wynikającym ze zobowiązań w ramach WTO, powinny być utrzymane jako instrument zarządzania kryzysowego w odniesieniu do niektórych produktów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, dopóki w ramach WTO i w oparciu o zasadę wzajemności nie zostanie podjęta decyzja o przyszłości tego instrumentu. Pozycja budżetowa dla refundacji wywozowych powinna być zatem tymczasowo ustalona na zero. Podczas wykorzystywania refundacji wywozowych powinny one podlegać ograniczeniom pod względem wartości i ilości oraz nie powinny zagrażać rozwojowi sektorów rolnych i gospodarek krajów rozwijających się.

Poprawka 76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 120 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(120) Na podstawie art. 42 Traktatu przepisy Traktatu dotyczące konkurencji mają zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi jedynie w zakresie ustalonym przez prawodawstwo Unii w ramach przepisów art. 43 ust. 2 i 3 Traktatu i zgodnie z przewidzianą w nich procedurą.

(120) Na podstawie art. 42 Traktatu przepisy Traktatu dotyczące konkurencji mają zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi jedynie w zakresie ustalonym przez prawodawstwo Unii w ramach przepisów art. 43 ust. 2 Traktatu i zgodnie z przewidzianą w nich procedurą.

Poprawka 77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 121 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(121a) Przy wdrażaniu przepisów unijnych mających zastosowanie w dziedzinie konkurencji należy lepiej uwzględnić specyfikę sektora rolnictwa, szczególnie by zapewnić, że zadania powierzane organizacjom producentów, zrzeszeniom organizacji producentów i organizacjom międzybranżowym będą mogły być wypełniane w poprawny i skuteczny sposób.

Poprawka 78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 121 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(121b) W celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących prawa konkurencji, a tym samym przyczynienia się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, Komisja powinna koordynować działania podejmowane przez poszczególne krajowe organy ds. konkurencji. W tym celu Komisja powinna publikować wytyczne i przewodniki dobrych praktyk stanowiące pomoc dla poszczególnych krajowych organów ds. konkurencji oraz przedsiębiorstw w sektorze rolnym i rolno-spożywczym.

Poprawka 79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 122 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(122) Szczególną uwagę należy poświęcić organizacjom rolniczym, organizacjom producentów lub zrzeszeniom organizacji producentów, które zajmują się w szczególności wspólną produkcją lub wspólnym wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, lub korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji ani nie zagraża realizacji celów art. 39 Traktatu.

(122) Szczególną uwagę należy poświęcić organizacjom producentów lub zrzeszeniom organizacji producentów, które zajmują się w szczególności wspólną produkcją lub wspólnym wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, lub korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji.

Szczególnie istotne jest, by porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki tych organizacji były traktowane jako niezbędne do osiągnięcia celów WPR, o których mowa w art. 39 Traktatu, i by art. 101 ust. 1 Traktatu nie miał zastosowania do tych porozumień, chyba że miałoby to wykluczyć konkurencję. W takim wypadku powinny mieć zastosowanie postępowania przewidziane w art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu ⁽¹⁾, a w każdym postępowaniu w sprawie wykluczenia konkurencji ciężar dowodu powinien spoczywać na stronie lub organie zarzucającym naruszenie.

^_________

(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Art. 81 i 82 Traktatu WE mają obecnie numerecję, odpowiednio, art. 101 i 102 Traktatu, ze skutkiem od dnia 1 grudnia 2009 r.

Poprawka 80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 124 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(124) Przyznanie pomocy krajowej mogłoby zagrozić właściwemu funkcjonowaniu jednolitego rynku. W związku z tym postanowienia Traktatu dotyczące pomocy państwa powinny zasadniczo mieć zastosowanie w odniesieniu do produktów rolnych. W niektórych okolicznościach należy zezwolić na wyjątki. W przypadkach, w których stosuje się takie wyjątki, Komisja powinna jednak mieć możliwość sporządzenia wykazu istniejących, nowych lub proponowanych mechanizmów pomocy krajowej, przekazania stosownych uwag państwom członkowskim oraz zaproponowania przedsięwzięcia odpowiednich środków.

(124) Przyznanie pomocy krajowej mogłoby zagrozić właściwemu funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. W związku z tym postanowienia Traktatu dotyczące pomocy państwa powinny zasadniczo mieć zastosowanie w odniesieniu do produktów rolnych. W niektórych okolicznościach należy zezwolić na wyjątki. W przypadkach, w których stosuje się takie wyjątki, Komisja powinna jednak mieć możliwość sporządzenia wykazu istniejących, nowych lub proponowanych mechanizmów pomocy krajowej, przekazania stosownych uwag państwom członkowskim oraz zaproponowania przedsięwzięcia odpowiednich środków.

Poprawka 81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 129 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(129) Należy zezwolić państwom członkowskim na utrzymanie płatności krajowych na rzecz orzechów, obecnie określonych w ramach art. 120 rozporządzenia (WE) nr 73/ 2009, w celu złagodzenia skutków oddzielenia wsparcia poprzedniego programu pomocy Unii na rzecz orzechów od wielkości produkcji. Ponieważ przedmiotowe rozporządzenie ma zostać uchylone, omawiane płatności krajowe należy dla jasności określić w niniejszym rozporządzeniu.

(129) Należy zezwolić państwom członkowskim na utrzymanie płatności krajowych na rzecz orzechów, określonych w ramach art. 120 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, w celu złagodzenia skutków oddzielenia wsparcia poprzedniego programu pomocy Unii na rzecz orzechów od wielkości produkcji. Ponieważ przedmiotowe rozporządzenie ma zostać uchylone, omawiane płatności krajowe należy dla jasności określić w niniejszym rozporządzeniu.

Poprawka 82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 131 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(131a) Dane gromadzone przez sieci danych rachunkowych gospodarstw rolnych powinny być uwzględniane przy opracowywaniu analiz i badań mających na celu zapobieganie ewentualnym kryzysom w różnych sektorach rolnych, ponieważ odzwierciedlają sytuację gospodarstw rolnych. Dane te powinny stanowić skuteczne narzędzie służące zapobieganiu kryzysom i zarządzaniu kryzysowemu.

Poprawka 83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 133 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(133) W celu sprawnego i skutecznego reagowania na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku spowodowane znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora obejmujących, w stosownych przypadkach, możliwość rozszerzania lub zmiany zakresu, okresu stosowania lub innych aspektów pozostałych środków określonych w niniejszym rozporządzeniu lub całkowitego lub częściowego zawieszenia należności celnych przywozowych, w tym w odniesieniu do określonych ilości lub okresów.

(133) W celu sprawnego i skutecznego reagowania na zakłócenia na rynku spowodowane znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym, znaczącym wzrostem kosztów produkcji lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, jeżeli taka sytuacja może trwać nadal lub się pogorszyć,

Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora obejmujących, w stosownych przypadkach, możliwość rozszerzania lub zmiany zakresu, okresu stosowania lub innych aspektów pozostałych środków określonych w niniejszym rozporządzeniu lub całkowitego lub częściowego zawieszenia należności celnych przywozowych, w tym w odniesieniu do określonych ilości lub okresów.

Poprawka 84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 135 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(135) Podmioty gospodarcze, państwa członkowskie lub państwa trzecie mogą zostać zobowiązane do składania informacji do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, monitorowania oraz analiz rynku produktów rolnych i zarządzania rynkiem produktów rolnych, zapewnienia przejrzystości rynku, prawidłowego funkcjonowania środków WPR, kontroli różnego szczebla, monitorowania, oceny i audytu środków WPR oraz wdrażania umów międzynarodowych obejmującego wymogi w zakresie przekazywania informacji w ramach przedmiotowych umów. Aby zagwarantować jednolite, sprawne i uproszczone podejście Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków w zakresie przekazywania informacji. Komisja powinna uwzględniać przy tym potrzeby w zakresie danych oraz synergie między potencjalnymi źródłami danych.

(135) Podmioty gospodarcze, państwa członkowskie lub państwa trzecie mogą zostać zobowiązane do składania informacji do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, monitorowania oraz analiz rynku produktów rolnych i zarządzania rynkiem produktów rolnych, zapewnienia przejrzystości rynku, prawidłowego funkcjonowania środków WPR, kontroli różnego szczebla, monitorowania, oceny i audytu środków WPR oraz wdrażania umów międzynarodowych obejmującego wymogi w zakresie przekazywania informacji w ramach przedmiotowych umów. Aby zagwarantować jednolite, sprawne i uproszczone podejście należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków w zakresie przekazywania informacji. Komisja powinna uwzględniać przy tym potrzeby w zakresie danych oraz synergie między potencjalnymi źródłami danych oraz dopilnować, aby przestrzegano zasady, zgodnie z którą danych osobowych nie wolno przetwarzać dalej w sposób niezgodny z pierwotnym celem, w jakim zostały zgromadzone, zgodnie z zaleceniem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych zawartym w opinii z dnia 14 grudnia 2011 r. ⁽¹⁾.

^________

(1) Dz.U. C 35 z 9.2.2012, s. 1.

Poprawka 85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 137 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(137) Zastosowanie mają przepisy Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych i rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

(137) Stosuje się przepisy Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu takich danych, w szczególności dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych ⁽¹⁾ oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych ⁽²⁾.

^_________

(1) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

⁽²⁾ Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

Poprawka 86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 139 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(139) W celu płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (UE) nr [COM(2010)799] do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków, w szczególności środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

(139) W celu płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do niezbędnych środków, w szczególności środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

Poprawka 87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 140 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(140) Stosowanie trybu pilnego powinno być dopuszczalne wyłącznie w wyjątkowych przypadkach, kiedy zostanie wykazana taka konieczność, w celu skutecznego i efektywnego reagowania na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku lub w przypadkach, gdy takie zakłócenia już występują. Wybór trybu pilnego powinien być uzasadniony i należy określić, w jakich przypadkach ma on być stosowany.

(140) Tryb pilny powinien być stosowany w celu skutecznego i efektywnego reagowania na niektóre zakłócenia na rynku oraz na przypadki wystąpienia plag, chorób zwierząt i roślin, utraty zaufania konsumentów spowodowanej zagrożeniami dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin lub w celu rozwiązania określonych problemów.

Poprawka 88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 143 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(143) W przypadkach, gdy wymaga tego należycie uzasadniona pilna potrzeba, Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie w celu przyjęcia, zmiany lub uchylenia unijnych środków ochronnych, zawieszenia stosowania procedury uszlachetniania czynnego lub procedury uszlachetniania biernego, w razie potrzeby - natychmiastowego zareagowania na sytuację rynkową, rozwiązania konkretnych problemów w nagłych przypadkach, jeżeli rozwiązanie problemów wymaga natychmiastowego działania.

Poprawka 89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 143 a preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(143a) Środki ochronne należy przyjąć w szczególności w przypadku gdy produkty z przywozu z państw trzecich nie gwarantują bezpieczeństwa żywnościowego ani identyfikowalności, ani nie spełniają wszystkich warunków sanitarnych, środowiskowych czy warunków dotyczących dobrostanu zwierząt, określonych dla rynku wewnętrznego, lub w przypadku stwierdzenia naruszenia warunków określonych w pozwoleniach na przywóz, czy to w zakresie ceny, jakości czy harmonogramu. Kontrola przestrzegania warunków przywozu produktów rolnych powinna być prowadzona za pośrednictwem zintegrowanego systemu nadzoru w czasie rzeczywistym przywozu do Unii.

Poprawka 90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 146 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(146) Na podstawie rozporządzenia (UE) nr [COM(2010) 799] w odpowiednim czasie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia wygaśnie kilka sektorowych środków, m.in. dotyczących kwot mlecznych, kwot cukru oraz innych środków w odniesieniu do cukru oraz ograniczeń dotyczących sadzenia winorośli, a także niektórych form pomocy państwa. Po uchyleniu rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] odnośne przepisy należy stosować do zakończenia przedmiotowych programów.

skreślony

Poprawka 91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 147 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(147) W celu zapewnienia płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (UE) nr [COM(2010) 799] do przepisów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia środków przejściowych.

skreślony

Poprawka 92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 149 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(149) Odnośnie do stosunków umownych w sektorach mleka i przetworów mlecznych środki określone w niniejszym rozporządzeniu są uzasadnione w obecnej sytuacji gospodarczej na rynku przetworów mlecznych i przy aktualnej strukturze łańcucha dostaw. Należy je zatem stosować przez wystarczająco długi okres (zarówno przed zniesieniem kwot mlecznych, jak i po ich zniesieniu), aby mogły być w pełni skuteczne. Jednak z uwagi na ich daleko idące implikacje powinny one mieć charakter tymczasowy i podlegać przeglądowi. Komisja powinna przyjąć sprawozdania w sprawie rozwoju rynku mleka, które mają być przedstawione odpowiednio do dnia 30 czerwca 2014 r. oraz do dnia 31 grudnia 2018 r. i obejmować w szczególności ewentualne zachęty dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji,

(149) Odnośnie do stosunków umownych w sektorach mleka i przetworów mlecznych środki określone w niniejszym rozporządzeniu są uzasadnione w obecnej sytuacji gospodarczej na rynku przetworów mlecznych i przy aktualnej strukturze łańcucha dostaw. Należy je zatem stosować przez wystarczająco długi okres (zarówno przed zniesieniem kwot mlecznych, jak i po ich zniesieniu), aby mogły być w pełni skuteczne. Jednak z uwagi na ich daleko idące implikacje powinny one mieć charakter tymczasowy i podlegać przeglądowi, mającemu na celu ocenę ich funkcjonowania i ustalenie, czy powinny one w dalszym ciągu mieć zastosowanie. Komisja powinna przyjąć sprawozdania w sprawie rozwoju rynku mleka, które mają być przedstawione odpowiednio do dnia 30 czerwca 2014 r. oraz do dnia 31 grudnia 2018 r. i obejmować w szczególności ewentualne zachęty dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji,

Poprawka 93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 150 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(150a) Zmiany na rynkach międzynarodowych, wzrost liczby ludności świata i strategiczny charakter dostaw żywności po przystępnych cenach dla ludności w Unii wywrą ogromny wpływ na warunki rozwoju rolnictwa europejskiego. W związku z tym Komisja powinna przedstawić Parlamentowi i Radzie najpóźniej po upływie czterech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia sprawozdania dotyczącego tendencji rynkowych i przyszłości narzędzi zarządzania rynkami rolnymi. Sprawozdanie to powinno zawierać analizę dostosowania istniejących narzędzi zarządzania rynkami do nowej sytuacji międzynarodowej i, ewentualnie, analizę możliwości utworzenia zapasów strategicznych. Powinny mu towarzyszyć wszelkie stosowne propozycje dotyczące długoterminowej unijnej strategii zmierzającej do osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu.

Poprawka 94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Produkty rolne, w rozumieniu ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w załączniku I:

2. Produkty rolne, w rozumieniu ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

Poprawka 95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 - ustęp 2 - litera j)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

j) przetworzonych owoców i warzyw, załącznik I część X;

j) produkty z przetworzonych owoców i warzyw, załącznik I część X;

Poprawka 96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 - ustęp 2 - litera m)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

m) żywych roślin, załącznik I część XIII;

m) drzew i innych roślin żywych, bulw, korzeni i tym podobnych, kwiatów ciętych i liści ozdobnych, załącznik I część XIII;

Poprawka 97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 - ustęp 2 - litera u)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

u) alkoholu etylowego, załącznik I część XXI;

u) alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, załącznik I część XXI;

Poprawka 98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 - ustęp 2 - litera v)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

v) pszczelarstwa, załącznik I część XXII;

v) produktów pszczelich, załącznik I część XXII;

Poprawka 99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 - ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Ze względu na specyfikę sektora ryżu Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu aktualizacji definicji dotyczących sektora ryżu określonych w załączniku II część I.

skreślony

Poprawka 100

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 - ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4a. Do celów niniejszego rozporządzenia "niekorzystne zjawiska klimatyczne" należy rozumieć jako niekorzystne zjawiska pogodowe, które mogą być porównane do klęski żywiołowej, takie jak szron, grad, gołoledź, deszcz lub susza, powodujące zniszczenie lub spadek produkcji o ponad 30 % w stosunku do średniej rocznej produkcji danego rolnika. Średnia roczna produkcja jest obliczana na podstawie trzech poprzednich lat lub na podstawie średniej wartości za okres trzech lat z pięciu poprzednich lat, wyłączając wartość najwyższą i najniższą.

Poprawka 101

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 - ustęp 4 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4b. Do celów niniejszego rozporządzenia "zaawansowane systemy zrównoważonej produkcji", "zaawansowane metody zrównoważonej produkcji" i "zaawansowane środki zrównoważonej produkcji" oznaczają praktyki rolnicze wykraczające poza zasady wzajemnej zgodności określone w Tytule VI rozporządzenia (UE) nr [...] (rozporządzeniu horyzontalnym w sprawie wspólnej polityki rolnej) i stale rozwijane w celu poprawy gospodarowania organicznymi substancjami odżywczymi, usprawnienia obiegów wody i przepływów energii, tak aby ograniczyć szkody w środowisku i straty energii z nieodnawialnych źródeł oraz utrzymać wysoki poziom różnorodności upraw, hodowli zwierząt i naturalnej różnorodności w systemach produkcji.

Poprawka 102

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - w przypadkach, gdy jest to konieczne ze względu na zmiany do Nomenklatury scalonej, dostosować opisy produktów i odesłania do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej w niniejszym rozporządzeniu lub innych aktach przyjętych na podstawie art. 43 Traktatu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Komisji można przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu dostosowania opisów produktów i odesłań do pozycji lub podpozycji Nomenklatury scalonej w niniejszym rozporządzeniu w przypadkach, gdy jest to konieczne ze względu na zmiany do Nomenklatury scalonej.

Poprawka 103

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektora bananów;

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektora owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów;

Poprawka 104

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ze względu na specyfikę sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, określających lata gospodarcze w odniesieniu do przedmiotowych produktów.

skreślony

Poprawka 105

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 7

Ceny referencyjne

Ustala się następujące ceny referencyjne:

1. Do celów stosowania części II tytuł I rozdział I i części V rozdział I ustala się następujące ceny referencyjne:

a) w odniesieniu do sektora zbóż: 101,31 EUR za tonę - odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego: 150 EUR za tonę w przypadku ryżu standardowej jakości określonej w załączniku III pkt A - odnośnie do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do magazynu, przed ich wyładowaniem;

c) w odniesieniu do cukru standardowej jakości określonej w załączniku III pkt B - odnośnie do cukru luzem, EXW:

(i) w odniesieniu do cukru białego: 404,4 EUR za tonę;

(ii) w odniesieniu do cukru surowego: 335,2 EUR za tonę;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) w odniesieniu do sektora wołowiny i cielęciny: 2 224 EUR za tonę tusz bydła płci męskiej klasy R3 według unijnej skali klasyfikacji tusz bydła dorosłego zgodnie z art. 18 ust. 8;

d) w odniesieniu do sektora wołowiny i cielęciny: 2 224 EUR za tonę tusz bydła płci męskiej klasy R3 według unijnej skali klasyfikacji tusz bydła dorosłego zgodnie z art. 9a;

e) w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych:

i) w odniesieniu do masła: 246,39 EUR za 100 kg;

(ii) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku: 169,80 EUR za 100 kg;

f) w odniesieniu do wieprzowiny 1 509,39 EUR za tonę tusz wieprzowych standardowej jakości określonych pod względem masy i zawartości chudego mięsa na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz wieprzowych na podstawie art. 18 ust. 8:

(i) tusze ważące od 60 kg do mniej niż 120 kg: klasa E;

(ii) tusze ważące od 120 kg do 180 kg: klasa R.

fa) w odniesieniu do sektora oliwy z oliwek:

(i) 2 388 EUR za tonę oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia;

(ii) 2 295 EUR za tonę oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia;

(iii) 1 524 EUR za tonę oliwy z oliwek typu lampante o kwasowości wynoszącej 2o, która to suma podlega obniżeniu o 36,70 EUR za tonę za każdy dodatkowy stopień kwasowości.

1a. Ceny referencyjne poddaje się przeglądowi w regularnych odstępach czasu, na podstawie obiektywnych kryteriów, w szczególności w świetle zmian w produkcji, zmian kosztów produkcji, zwłaszcza środków produkcji, i zmian sytuacji na rynku. W razie konieczności ceny referencyjne aktualizuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu.

Okresy między kolejnymi przeglądami mogą się różnić w zależności od kategorii produktów, a przy ich określaniu bierze się pod uwagę wzorzec zmienności dla każdej kategorii produktów.

Poprawka 106

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Pochodzenie produktów kwalifikowalnych

Do zakupu w ramach interwencji publicznej lub do przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania kwalifikują się produkty pochodzące z Unii. Dodatkowo, jeżeli produkty zostały wytworzone z upraw, uprawy te zebrano w Unii, a jeżeli zostały wytworzone z mleka, mleko to wyprodukowano w Unii.

Do zakupu w ramach interwencji publicznej lub do przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania kwalifikują się produkty pochodzące z Unii. Dodatkowo, jeżeli produkty zostały wytworzone z upraw, uprawy te zebrano w Unii, a jeżeli chodzi o produkty pochodzenia zwierzęcego, cały proces produkcji został realizowany w Unii

Poprawka 107

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 9a

Unijne skale i kontrole

1. Unijne skale klasyfikacji tusz stosowane są na podstawie przepisów załącznika IIIa w odniesieniu do następujących sektorów:

a) wołowiny i cielęciny w odniesieniu do tusz bydła dorosłego;

b) wieprzowiny w odniesieniu do tusz świń niebędących świniami hodowlanymi.

W odniesieniu do sektora mięsa baraniego i koziego państwa członkowskie mogą stosować unijną skalę klasyfikacji tusz w przypadku tusz baranich zgodnie z przepisami określonymi w załączniku IIIa pkt C.

2. Kontrole na miejscu dotyczące klasyfikacji tusz bydła dorosłego i tusz baranich przeprowadzane są w imieniu Unii przez unijną komisję kontrolną złożoną z ekspertów wyznaczonych przez Komisję i z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Komisja ta składa sprawozdania z przeprowadzonych kontroli Komisji i państwom członkowskim.

Koszty przeprowadzanych kontroli ponosi Unia.

Poprawka 108

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

Produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów podlegających warunkom ustanowionym w niniejszej sekcji oraz dodatkowym wymogom i warunkom, które określi Komisja - w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 18 i 19:

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi dodatkowymi wymogami i warunkami, które może określić Komisja - w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 18 i 19:

a) pszenicy zwyczajnej, jęczmienia i kukurydzy;

a) pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia i kukurydzy;

b) ryżu niełuskanego;

c) świeżej lub schłodzonej wołowiny i cielęciny objętych kodami CN 0201 10 00 oraz od 0201 20 20 do 0201 20 50;

d) masła wyprodukowanego bezpośrednio i wyłącznie z pasteryzowanej śmietanki uzyskanej bezpośrednio i wyłącznie z mleka krowiego w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości tłuszczu mlecznego w masie wynoszącej 82 % i maksymalnej zawartości wody w masie wynoszącej 16 %;

e) odtłuszczonego mleka w proszku najwyższej jakości wytworzonego z mleka krowiego metodą rozpyłową w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości białka wynoszącej 34,0 % w odtłuszczonej masie suchej.

Poprawka 110

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 11

Okresy interwencji publicznej

Interwencja publiczna jest dostępna:

Interwencja publiczna jest dostępna w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 10 przez cały rok.

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, jęczmienia i kukurydzy - od dnia 1 listopada do dnia 31 maja;

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego - od dnia 1 kwietnia do dnia 31 lipca;

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny - przez cały rok gospodarczy;

d) w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku - od dnia 1 marca do dnia 31 sierpnia,

Poprawka 111

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 12

Otwieranie i zamykanie interwencji publicznej

1. W okresach, o których mowa w art. 11, interwencja publiczna:

1. Interwencja publiczna:

a) zostaje otwarta dla pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku;

b) może zostać otwarta przez Komisję - w drodze aktów wykonawczych - dla jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

b) zostaje otwarta przez Komisję - w drodze aktów wykonawczych - dla pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

c) może zostać otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny - w drodze innych aktów wykonawczych - jeżeli średnia cena rynkowa w reprezentatywnym okresie, ustalonym na podstawie art. 19 lit. a), w danym państwie członkowskim albo w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz przyjętej na podstawie art. 18 ust. 8, jest niższa niż 1 560 EUR za tonę.

c) zostaje otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny - w drodze innych aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 - jeżeli średnia cena rynkowa w reprezentatywnym okresie, określona na podstawie art. 19 lit. a), w danym państwie członkowskim albo w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz przyjętej na podstawie art. 9a, jest niższa niż 90 % ceny referencyjnej ustanowionej w art. 7 ust. 1 lit. d).

2. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - zamknąć interwencję publiczną w sektorach wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 19 lit. a) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c).

2. Komisja - w drodze aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 - zamyka interwencję publiczną w sektorach wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 19 lit. a) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c).

Poprawka 112

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 13

Zakup po ustalonych cenach lub w drodze procedury przetargowej

1. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 lit. a) zakupu dokonuje się po ustalonych cenach w ramach następujących limitów dla każdego z okresów, o których mowa w art. 11:

1. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 lit.

a) zakupu dokonuje się po ustalonych cenach, określonych w art. 14 ust. 2, w ramach następujących limitów dla każdego z okresów, o których mowa w art. 11:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej - 3 mln ton;

b) w odniesieniu do masła - 30 000 ton;

b) w odniesieniu do masła - 70 000 ton;

c) w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku - 109 000 ton.

2. W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 12 ust. 1 zakupu dokonuje się w drodze procedury przetargowej, która służy określeniu maksymalnej ceny zakupu:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku - za ilości przekraczające limity, o których mowa w ust. 1,

b) w odniesieniu do jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego, wołowiny i cielęciny.

b) w odniesieniu do pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego, wołowiny i cielęciny.

W szczególnych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach Komisja - w drodze aktów wykonawczych - ogranicza procedury przetargowe do danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego lub, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2, ustala ceny zakupu w ramach interwencji publicznej dla poszczególnych państw członkowskich lub regionów państw członkowskich na podstawie notowanych średnich cen rynkowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 113

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 14

Ceny interwencyjne

1. Cena interwencyjna oznacza:

a) cenę zakupu produktów w ramach interwencji publicznej, w przypadku gdy zakup dokonywany jest po ustalonych cenach, lub

b) maksymalną cenę, za jaką produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej mogą zostać zakupione w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej.

2. Poziom cen interwencyjnych:

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego i odtłuszczonego mleka w proszku jest równy odpowiednim cenom referencyjnym określonym w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza odpowiednich cen referencyjnych;

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy, ryżu niełuskanego i odtłuszczonego mleka w proszku jest równy odpowiednim cenom referencyjnym określonym w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza odpowiednich cen referencyjnych;

b) w odniesieniu do masła jest równy 90 % ceny referencyjnej określonej w art. 7 w przypadku zakupu po ustalonych cenach, a w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej nie przekracza 90% ceny referencyjnej;

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny nie przekracza ceny, o której mowa w art. 12 ust. 1 lit. c).

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny nie przekracza 90 % ceny referencyjnej określonej w art. 7 ust. 1 lit. d).

3. Ceny interwencyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają wpływu na podwyżki ani obniżki cen pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego podyktowane względami jakości. Ponadto uwzględniając konieczność zapewnienia ukierunkowania produkcji na określone odmiany ryżu niełuskanego, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z ort. 160 aktów delegowanych w celu określania podwyżek i obniżek cen interwencyjnych.

3. Ceny interwencyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają wpływu na podwyżki ani obniżki cen pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego podyktowane względami jakości.

Poprawka 114

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 15

Zasady ogólne dotyczące zbytu publicznych zapasów interwencyjnych

Zbyt produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej odbywa się w taki sposób, aby:

1. Zbyt produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej odbywa się w taki sposób, aby:

a) zapobiec jakimkolwiek zakłóceniom na rynku,

b) zapewnić równy dostęp do towarów i równe traktowanie nabywców, a także

c) zapewnić zgodność ze zobowiązaniami wynikającymi z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu.

Zbyt produktów może odbyć się przez udostępnienie ich w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr [...], jeśli przedmiotowy program tak stanowi. W takim przypadku wartość księgowa przedmiotowych produktów odpowiada poziomowi odpowiednich ustalonych cen interwencyjnych, o których mowa w art. 14 ust. 2.

2. Zbyt produktów może odbyć się przez udostępnienie ich w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr [...]. W takim przypadku wartość księgowa przedmiotowych produktów odpowiada poziomowi odpowiednich ustalonych cen interwencyjnych, o których mowa w art. 14 ust. 2.

2a. Co roku Komisja podaje do wiadomości publicznej warunki, na podstawie których publiczne zapasy interwencyjne zostały zbyte w ciągu poprzedniego roku.

Poprawka 115

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 - ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Dopłaty do prywatnego przechowywania mogą być przyznawane w odniesieniu do następujących produktów podlegających warunkom ustanowionym w niniejszej sekcji oraz dodatkowym wymogom i warunkom, które przyjmuje Komisja - w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 17-19:

Dopłaty do prywatnego przechowywania mogą być przyznawane w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi ewentualnymi dodatkowymi wymogami i warunkami, które przyjmuje Komisja - w drodze aktów delegowanych lub w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 17-19:

Poprawka 116

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 - litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) oliwy z oliwek;

b) oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

Poprawka 117

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 - litera e a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ea) serów.

Poprawka 118

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 17

Warunki przyznawania pomocy

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, gdy jest to konieczne w celu zapewnienia przejrzystości rynku i określenia warunków, na jakich może podejmować decyzje o przyznaniu dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając notowane średnie ceny rynkowe w Unii oraz ceny referencyjne przedmiotowych produktów lub potrzebę zareagowania w szczególnie trudnej sytuacji na rynku lub na zmiany sytuacji gospodarczej sektora w jednym państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich.

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, gdy jest to konieczne w celu zapewnienia przejrzystości rynku i określenia warunków, na jakich może podejmować decyzje o przyznaniu dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając:

a) notowane średnie ceny rynkowe w Unii oraz ceny referencyjne i koszty produkcji przedmiotowych produktów i/lub

b) potrzebę zareagowania we właściwym czasie w szczególnie trudnej sytuacji na rynku lub na zmiany sytuacji gospodarczej i/lub takie, które mają istotny wpływ na marże zysku producentów sektora w jednym państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich i/lub

ba) szczególny charakter niektórych sektorów lub sezonowy charakter produkcji w niektórych państwach członkowskich.

2. Komisja - w drodze aktów wykonawczych - może podejmować decyzje w sprawie przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania produktów wymienionych w art. 16, uwzględniając warunki, o których mowa w niniejszym artykule ust. 1. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Komisja - w drodze aktów wykonawczych - ustala wysokość dopłat do prywatnego przechowywania, określonego w art. 16, z wyprzedzeniem lub w ramach procedur przetargowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. Komisja - w drodze aktów wykonawczych - może ograniczyć przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania albo ustalić dopłaty do prywatnego przechowywania dla danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego na podstawie notowanych średnich cen rynkowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. Komisja - w drodze aktów wykonawczych - może ograniczyć przyznawanie dopłat do prywatnego przechowywania albo ustalić dopłaty do prywatnego przechowywania dla danego państwa członkowskiego lub danego regionu państwa członkowskiego na podstawie notowanych średnich cen rynkowych i marż zysku wnioskodawców. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 119

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł I - rozdział I - sekcja 3 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 3A

koordynacja operacji przejściowego wycofania produktów z rynku

Artykuł 17a

Koordynacja operacji przejściowego wycofania produktów z rynku

1. Aby uniknąć silnych zaburzeń równowagi na rynkach lub przywrócić normalne funkcjonowanie w przypadku poważnego zakłócenia, zrzeszenia organizacji producentów należące do jednego z sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, i uznane za reprezentatywne w rozumieniu art. 110 niniejszego rozporządzenia mogą wprowadzić i uruchomić system ustanawiający koordynację przeprowadzanych przez ich członków operacji przejściowego wycofania produktów z rynku.

Niniejsze przepisy są stosowane bez uszczerbku dla części IV niniejszego rozporządzenia i nie wchodzą w zakres stosowania art. 101 ust. 1 Traktatu.

2. W sytuacji gdy zrzeszenie organizacji producentów podejmuje decyzję o uruchomieniu takiego systemu, ma on zastosowanie w odniesieniu do wszystkich członków zrzeszenia.

3. Przedmiotowy system jest finansowany z następujących środków:

a) składek pochodzących od organizacji członkowskich i/lub od samego zrzeszenia organizacji producentów oraz, w stosownym przypadku,

b) unijnej pomocy finansowej, o której mowa w art. 8, na podstawie warunków określonych przez Komisję zgodnie z art. 18 ust. 9a lit. c), która to pomoc nie może w żadnym wypadku przekraczać 50 % całkowitych kosztów.

4. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu zagwarantowania, że sposób, w jaki działa system, jest zgodny z celami WPR i nie narusza należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Poprawka 120

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł I - rozdział I - sekcja 4 - tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 4

PRZEPISY WSPÓLNE W ZAKRESIE INTERWENCJI PUBLICZNEJ I DOPŁAT DO PRYWATNEGO PRZECHOWYWANIA

PRZEPISY WSPÓLNE W ZAKRESIE INTERWENCJI PUBLICZNEJ, DOPŁAT DO PRYWATNEGO PRZECHOWYWANIA I SYSTEMU KOORDYNACJI OPERACJI PRZEJŚCIOWEGO WYCOFANIA PRODUKTÓW Z RYNKU

Poprawka 121

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 18

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-9.

2. Uwzględniając uwarunkowania różnych sektorów Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć wymogi i warunki, które mają spełniać produkty skupowane w ramach interwencji publicznej i przechowywane w ramach systemu przyznawania dopłat do prywatnego przechowywania, w uzupełnieniu wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przedmiotowe warunki i wymogi mają na celu zapewnienie kwalifikowalności i jakości skupowanych i przechowywanych produktów, w odniesieniu do grup jakości, klas jakości, kategorii, ilości, opakowań, w tym etykietowania, maksymalnego wieku, konserwowania, stanu produktów, do których odnosi się cena interwencyjna oraz dopłaty do prywatnego przechowywania.

3. Uwzględniając specyfikę sektorów zbóż i ryżu niełuskanego Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć podwyżki lub obniżki cen podyktowane względami jakości, o których mowa w art. 14 ust. 3, zarówno odnośnie do zakupu jaki i sprzedaży pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego.

3. Uwzględniając specyfikę sektorów zbóż i ryżu niełuskanego Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć podwyżki lub obniżki cen podyktowane względami jakości, o których mowa w art. 14 ust. 3, zarówno odnośnie do zakupu, jak i sprzedaży pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, sorgo, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego.

3a. Ze względu na szczególny sezonowy i/lub specyficzny charakter niektórych gospodarstw w niektórych państwach członkowskich lub regionach państw członkowskich Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających obiektywne odmienne warunki dotyczące czynników powodujących uruchomienie systemu prywatnego przechowywania.

4. Uwzględniając specyfikę sektora wołowiny i cielęciny Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć przepisy dotyczące obowiązku agencji płatniczych w zakresie odkostniania całej wołowiny po jej przejęciu i przed wprowadzeniem do miejsca przechowywania.

5. Uwzględniając różnorodność sytuacji związanych z przechowywaniem zapasów interwencyjnych w Unii oraz w celu zapewnienia podmiotom gospodarczym odpowiedniego dostępu do interwencji publicznej, Komisja - w drodze aktów delegowanych - przyjmuje:

a) wymogi, które muszą spełniać miejsca przechowywania interwencyjnego produktów zakupionych w ramach systemu, przepisy dotyczące minimalnych możliwości przechowywania miejsc przechowywania oraz wymogów technicznych koniecznych do przechowywania przejętych produktów w dobrym stanie oraz ich zbytu po zakończeniu okresu przechowywania;

b) przepisy dotyczące sprzedaży bardzo małych ilości pozostałych w miejscach przechowywania danego państwa członkowskiego, przeprowadzanej na ich odpowiedzialność z zastosowaniem tej samej procedury, jaką stosuje Unia; oraz przepisy dotyczące sprzedaży bezpośredniej ilości, które nie nadają się do ponownego zapakowania lub których stan uległ pogorszeniu;

c) przepisy dotyczące przechowywania produktów zarówno na terytorium państwa członkowskiego, które jest odpowiedzialne za produkty oraz ich traktowanie, jeżeli chodzi o należności celne i wszelkie inne kwoty przyznawane lub pobierane w ramach WPR, jak i poza nim.

ca) warunki, na podstawie których można podjąć decyzję o ponownym wprowadzeniu do obrotu lub o zbycie produktów objętych umowami prywatnego przechowywania;

6. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że dopłaty do prywatnego przechowywania wywierają pożądany wpływ na rynek, Komisja - w drodze aktów delegowanych:

a) przyjmuje przepisy dotyczące zmniejszania wypłacanej kwoty dopłat, w przypadkach gdy ilość przechowywana jest mniejsza od ilości przewidzianej w umowie,

b) może ustanowić warunki przyznawania zaliczek.

7. Uwzględniając prawa i obowiązki podmiotów gospodarczych uczestniczących w środkach interwencji publicznej lub prywatnego przechowywania, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć przepisy dotyczące:

a) stosowania procedur przetargowych gwarantujących równy dostęp do towarów i równe traktowanie podmiotów gospodarczych;

b) kwalifikowalności podmiotów gospodarczych;

c) obowiązku składania zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się podmiotu gospodarczego z jego obowiązków.

7a. Uwzględniając rozwój techniczny i potrzeby poszczególnych sektorów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dostosowujących i aktualizujących przepisy dotyczące klasyfikacji, identyfikacji i prezentacji tusz bydła dorosłego, tusz wieprzowych i tusz baranich określonych w załączniku IIIa.

7b. Uwzględniając potrzebę znormalizowania prezentacji poszczególnych produktów w celu poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i prywatnego przechowywania odpowiednio w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny i mięsa baraniego, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących:

a) określania przepisów w sprawie klasyfikacji, zaliczania do kategorii (w tym przy użyciu zautomatyzowanych technik zaliczania), prezentacji, zawartości chudego mięsa, identyfikacji i ważenia oraz znakowania tusz;

b) określania zasad obliczania średnich cen w Unii oraz obowiązków podmiotów gospodarczych w zakresie przekazywania informacji dotyczących tusz wołowych, wieprzowych i baranich, w szczególności odnośnie do rynku i reprezentatywnych cen.

7c. Uwzględniając specyficzne warunki wewnątrz Unii, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących odstępstw od przepisów, w szczególności:

a) określania odstępstw, jakie państwa członkowskie mogą przyznawać ubojniom, w których dokonuje się uboju niewielkiej liczby sztuk bydła;

b) upoważniania państw członkowskich do niestosowania skali klasyfikacji tusz wieprzowych oraz do stosowania dodatkowych kryteriów oceny oprócz kryterium wagi i szacowanej zawartości chudego mięsa.

7d. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania osiągnięcia celów działań unijnej komisji kontrolnej, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających zakres odpowiedzialności tej komisji i jej skład.

8. Uwzględniając potrzebę normalizacji prezentacji różnych produktów dla poprawy przejrzystości rynku, notowania cen i stosowania systemu interwencji rynkowej w formie interwencji publicznej i dopłat do prywatnego przechowywania, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może przyjąć unijne skale klasyfikacji tusz w odniesieniu do następujących sektorów:

a) wołowiny i cielęciny;

b) wieprzowiny;

c) mięsa baraniego i koziego.

9. Uwzględniając potrzebę zapewnienia dokładności i wiarygodności klasyfikacji tusz, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może dokonać przeglądu stosowania klasyfikacji tusz w państwach członkowskich przez unijną komisję złożoną z ekspertów wyznaczonych przez Komisję i z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie. Przepisy te mogą określać, że koszty przeprowadzanych kontroli ponosi Unia.

Poprawka 122

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 18 - ustęp 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

9a. Ze względu na konieczność zapewnienia należytego działania systemu koordynacji operacji przejściowego wycofania produktów z rynku Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych określających wymogi, jakie powinien spełniać ten system, dotyczące:

a) ogólnych warunków uruchamiania i działania systemu;

b) warunków, jakie muszą spełnić zrzeszenia organizacji producentów w celu wdrożenia systemu;

c) przepisów dotyczących finansowania systemu, a zwłaszcza warunków, na podstawie których Komisja podejmuje decyzję o przyznaniu bądź nieprzyznaniu zrzeszeniom organizacji producentów środków wspólnotowych pochodzących z dopłat do prywatnego przechowywania;

d) przepisów umożliwiających zapewnienie, że uruchomienie systemu nie zablokuje dostępu do zbyt dużej części produktów normalnie dostępnych.

Poprawka 123

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 19

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja - w drodze aktów wykonawczych - przyjmuje środki niezbędne do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozdziału w Unii. Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć:

a) reprezentatywnych okresów, rynków i cen rynkowych niezbędnych do stosowania niniejszego rozdziału;

a) reprezentatywnych okresów, rynków, cen rynkowych i zmian marży zysku niezbędnych do stosowania niniejszego rozdziału;

b) procedur i warunków dostaw produktów, które mają być objęte zakupem w ramach interwencji publicznej, kosztów transportu, które mają być ponoszone przez oferenta, przejmowania produktów przez agencje płatnicze oraz płatności;

c) różnych czynności związanych z procesem odkostniania w sektorze wołowiny i cielęciny;

d) wszelkich zezwoleń na przechowywanie poza terytorium państwa członkowskiego, w którym produkty zostały zakupione i były przechowywane;

e) warunków sprzedaży lub zbytu produktów zakupionych w ramach interwencji publicznej, w szczególności, odnośnie do cen sprzedaży, warunków wycofania z przechowywania, dalszego wykorzystania lub przeznaczenia produktów wycofanych z przechowywania, obejmujących procedury dotyczące produktów udostępnianych do wykorzystania w ramach programu dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących w Unii i przekazywania produktów między państwami członkowskimi;

f) zawierania i treści umów między właściwym organem państwa członkowskiego a wnioskodawcami;

g) wprowadzania do miejsca prywatnego przechowywania, prywatnego przechowywania oraz wycofania z przechowywania;

h) długości okresu prywatnego przechowywania oraz warunków, na podstawie których okres ten, określony w umowie, może zostać skrócony lub wydłużony;

(i) warunków, na podstawie których można podjąć decyzję o ponownym wprowadzeniu do obrotu lub o zbycie produktów objętych umowami prywatnego przechowywania;

j) przepisów dotyczących procedur, których należy przestrzegać przy zakupie po ustalonych cenach lub przy przyznawaniu dopłat do prywatnego przechowywania po ustalonych cenach;

k) stosowania procedur przetargowych zarówno do interwencji publicznej jak i do prywatnego przechowywania, w szczególności odnośnie do:

(i) składania ofert lub ofert przetargowych i minimalnych ilości, w odniesieniu do których składa się wniosek lub ofertę; oraz

(ii) wyboru ofert przy zapewnianiu pierwszeństwa tym, które są najkorzystniejsze dla Unii, a jednocześnie określających, że udzielenie zamówienia nie jest konieczne.

ka) praktycznych zasad znakowania sklasyfikowanych tusz;

kb) stosowania unijnych skali klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i owczych, w szczególności w odniesieniu do:

(i) powiadamiania o wynikach klasyfikacji,

(ii) kontroli, sprawozdań z kontroli i działań następczych;

kc) kontroli na miejscu klasyfikacji tusz bydła dorosłego i tusz baranich oraz sprawozdawczości cenowej dla tych tusz, prowadzonych w imieniu Unii przez unijną komisję kontrolną;

kd) praktycznych zasad obliczania przez Komisję średniej ważonej ceny unijnej tusz wołowych, wieprzowych i owczych;

ke) procedur wyznaczania przez państwa członkowskie wykwalifikowanych klasyfikatorów tusz bydła dorosłego i tusz baranich.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 124

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł I - rozdział II - sekcja 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sekcja 1

PROGRAMY NA RZECZ POPRAWY DOSTĘPU DO ŻYWNOŚCI

PROGRAMY NA RZECZ POPRAWY DOSTĘPU DO ŻYWNOŚCI I POPRAWY NAWYKÓW ŻYWIENIOWYCH DZIECI

Artykuł 20 a

Grupa docelowa

Programy wsparcia na rzecz poprawy dostępu do żywności i poprawy nawyków żywieniowych dzieci skierowane są do dzieci uczęszczających regularnie do szkół podstawowych lub średnich, jak również do żłobków i innych instytucji wychowania przedszkolnego i pozaszkolnego, zarządzanych lub zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich.

Poprawka 125

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł I - rozdział II - sekcja 1 - podsekcja 1 - tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1

PROGRAM "OWOCE W SZKOLE"

PROGRAM "OWOCE I WARZYWA W SZKOLE"

Poprawka 126

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 21

Dopłaty na dostarczanie dzieciom owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz produktów bananowych

1. Na warunkach, które określa Komisja - w drodze aktów delegowanych i w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 22 i 23, przyznaje się dopłaty Unii na:

a) dostarczanie dzieciom w placówkach oświatowych, w tym w żłobkach, innych instytucjach wychowania przedszkolnego, szkołach podstawowych i średnich, produktów pochodzących z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów; oraz

a) dostarczanie dzieciom w placówkach, o których mowa w art. 20a, produktów pochodzących z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów; oraz

b) pokrycie niektórych związanych z tym kosztów logistyki i dystrybucji, sprzętu, reklamy, monitorowania, oceny i środków towarzyszących.

2. Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania na poziomie krajowym lub regionalnym. Zapewniają one również środki towarzyszące, które mogą obejmować informacje o działaniach edukacyjnych na temat zdrowych nawyków żywieniowych, lokalnych łańcuchów żywnościowych i zwalczania marnotrawstwa żywności, konieczne z punktu widzenia skuteczności programu.

3. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz produktów, które pochodzą z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz sektora bananów, które będą kwalifikowały się do objęcia ich odpowiednim programem. Wykaz ten nie obejmuje jednak produktów wyłączonych zgodnie ze środkami przyjętymi przez Komisję - w drodze aktów delegowanych - na podstawie art. 22 ust. 2 lit. a). Państwa członkowskie dokonują wyboru swoich produktów na podstawie obiektywnych kryteriów, które mogą obejmować sezonowość, dostępność produktów lub kwestie dotyczące środowiska. Dokonując wyboru, państwa członkowskie mogą przyznawać pierwszeństwo produktom pochodzącym z Unii.

3. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz produktów, które pochodzą z sektorów owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz sektora bananów, które będą kwalifikowały się do objęcia ich odpowiednim programem. Wykaz ten nie obejmuje jednak produktów wyłączonych zgodnie ze środkami przyjętymi przez Komisję - w drodze aktów delegowanych - na podstawie art. 22 ust. 2 lit. a). Państwa członkowskie dokonują wyboru swoich produktów na podstawie obiektywnych kryteriów, które mogą obejmować korzyści dla zdrowia i dla środowiska, sezonowość, różnorodność lub dostępność produktów, traktując w sposób priorytetowy lokalne łańcuchy żywnościowe. Dokonując wyboru, państwa członkowskie przyznają pierwszeństwo produktom pochodzącym z Unii.

4. Dopłaty Unii, o których mowa w ust. 1:

a) nie przekraczają kwoty 150 mln EUR na rok szkolny; ani

b) nie przekraczają 75 % kosztów dostaw i związanych z nimi kosztów, o których mowa w ust. 1, lub 90 % takich kosztów w regionach słabiej rozwiniętych oraz w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu; ani

c) nie pokrywają kosztów innych niż koszty dostarczania i związane z nimi koszty, o których mowa w ust. 1.

4a. Dopłaty Unii przewidziane w ust. 1 są przyznawane poszczególnym państwom członkowskim na podstawie obiektywnych kryteriów opierających się na odsetku dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat objętych nauczaniem w placówkach oświatowych określonych w art. 20a. Niemniej jednak wszystkie państwa członkowskie uczestniczące w programie otrzymują minimalną kwotę dopłat Unii wynoszącą 175 tys. EUR. Co roku państwa członkowskie składają wniosek o dopłaty Unii na podstawie swojej strategii. Po otrzymaniu wniosków od państw członkowskich Komisja decyduje o ostatecznym rozdziale dostępnych w budżecie środków na zobowiązania.

5. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania owoców do szkół lub innych obejmujących owoce programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu, jego czasu trwania lub produktów kwalifikowalnych, można przyznać dopłaty Unii, pod warunkiem że są przestrzegane limity przewidziane w ust. 4 lit. b) w zakresie stosunku dopłat Unii do całkowitego wkładu krajowego. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

5. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania owoców i warzyw do szkół lub innych obejmujących owoce i warzywa programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu, jego czasu trwania lub produktów kwalifikowalnych, można przyznać dopłaty Unii, pod warunkiem że są przestrzegane limity przewidziane w ust. 4 lit. b) w zakresie stosunku dopłat Unii do całkowitego wkładu krajowego. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

6. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

7. Program Unii "Owoce w szkole" pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania owoców do szkół.

7. Program Unii "Owoce i warzywa w szkole" pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania owoców i warzyw do szkół.

8. Na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej Unia może również finansować środki dotyczące informowania, monitorowania i oceny związane z programem "Owoce w szkole", w tym środki dotyczące podnoszenia świadomości społecznej na temat tego programu i związane z nim środki dotyczące tworzenia sieci kontaktów.

8. Na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej Unia może również finansować środki dotyczące informowania, monitorowania i oceny związane z programem "Owoce i warzywa w szkole", w tym środki dotyczące podnoszenia świadomości społecznej na temat tego programu i związane z nim środki dotyczące tworzenia sieci kontaktów.

8a. Państwa członkowskie uczestniczące w programie rozpowszechniają w miejscach dystrybucji informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Poprawka 127

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 22

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

2. Uwzględniając potrzebę promowania zdrowych nawyków żywieniowych wśród dzieci, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć przepisy dotyczące:

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skuteczności programu w realizacji określonych dla niego celów, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może przyjąć przepisy dotyczące:

a) produktów, które nie kwalifikują się do programu, uwzględniając ich właściwości odżywcze;

b) grupy docelowej programu;

c) krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z pomocy, obejmujących środki towarzyszące;

d) zatwierdzania i wyboru wnioskodawców.

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skutecznego i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć przepisy dotyczące:

a) obiektywnych kryteriów rozdziału pomocy między państwa członkowskie, orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie oraz metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków,

a) dodatkowych kryteriów orientacyjnego rozdziału pomocy między państwa członkowskie i metody ponownego rozdziału pomocy między państwa członkowskie na podstawie otrzymanych wniosków o pomoc;

b) kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, obejmujące możliwość ustalenia ogólnego pułapu w odniesieniu do tych kosztów;

c) monitorowania i oceny.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - zobowiązać uczestniczące w nim państwa członkowskie do rozpowszechniania informacji o roli programu.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - określić warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii Europejskiej w ramach tego programu.

Poprawka 128

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 23

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować wszystkie niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją, w szczególności w odniesieniu do:

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją w odniesieniu do:

a) ostatecznego rozdziału pomocy między uczestniczące państwa członkowskie w granicach środków dostępnych w budżecie;

b) wniosków o pomoc i płatności;

c) metod rozpowszechniania informacji o programie i związanych z nim środków dotyczących tworzenia sieci kontaktów.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 129

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 24

Dostawy przetworów mlecznych dla

Dopłaty na dostarczanie dzieciom mleka i przetworów mlecznych

1. Przyznaje się dopłaty Unii do określonych produktów sektora mleka i przetworów mlecznych dostarczanych dzieciom uczęszczającym do placówek oświatowych.

1. Na warunkach, które określa Komisja - w drodze aktów delegowanych i w drodze aktów wykonawczych - na podstawie art. 25 i 26, przyznaje się dopłaty Unii do mleka i przetworów mlecznych objętych kodami CN 0401, 0403, 0404 90 i 0406 lub kodem CN 2202 90, dostarczanych dzieciom uczęszczającym do placówek, o których mowa w art. 20a.

2. Państwa członkowskie, na poziomie krajowym lub regionalnym, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania.

2. Państwa członkowskie, na poziomie krajowym lub regionalnym, które chcą skorzystać z tego programu, muszą najpierw przygotować krajową strategię dotyczącą jego wdrażania. Państwa członkowskie przewidują również środki towarzyszące, które mogą obejmować informacje o działaniach edukacyjnych na temat zdrowych nawyków żywieniowych, lokalnych łańcuchów żywnościowych i zwalczania marnotrawstwa żywności, konieczne z punktu widzenia skuteczności programu.

2a. Opracowując swoje strategie, państwa członkowskie sporządzają wykaz mleka i przetworów mlecznych, które będą kwalifikowały się do objęcia odpowiednim programem, zgodnie z przepisami przyjętymi przez Komisję na podstawie art. 25.

2b. Dopłat Unii określonych w ust. 1 nie wykorzystuje się do zastępowania finansowania jakichkolwiek bieżących krajowych programów dostarczania mleka i przetworów mlecznych do szkół lub innych obejmujących mleko i przetwory mleczne programów dystrybucji w szkołach. Jeżeli jednak państwo członkowskie już utworzyło program, który kwalifikowałby się do otrzymania dopłat Unii na mocy niniejszego artykułu, oraz zamierza rozszerzyć jego zakres lub zwiększyć jego skuteczność, w tym w odniesieniu do docelowej grupy programu lub jego czasu trwania, można przyznać dopłaty Unii. W takim przypadku odnośne państwo członkowskie wskazuje w swojej strategii wdrażania, w jaki sposób zamierza rozszerzyć zakres swojego programu lub zwiększyć jego skuteczność.

3. W ramach uzupełniania dopłat Unii państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc krajową zgodnie z art. 152.

3a. Program Unii "Mleko w szkole" pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich innych, zgodnych z prawem Unii, krajowych programów dostarczania mleka i przetworów mlecznych do szkół.

4. Środki ustalania dopłat Unii do wszystkich rodzajów mleka określa Rada zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu.

5. Dopłaty Unii określone w ust. 1 przyznawane są do maksymalnej ilości 0,25 litra ekwiwalentu mleka na jedno dziecko na jeden dzień nauki szkolnej.

5a. Państwa członkowskie uczestniczące w programie rozpowszechniają w miejscach dystrybucji informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii w ramach tego programu.

Poprawka 130

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 25

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 25

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-4.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Uwzględniając zmiany modelu konsumpcji przetworów mlecznych, innowacje i rozwój na rynku przetworów mlecznych oraz właściwości odżywcze, Komisja - w drodze aktów delegowanych - określa produkty, które kwalifikują się do programu, i przyjmuje przepisy odnośnie do krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z dopłat, oraz grupy docelowej przedmiotowego programu.

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skuteczności programu w realizacji określonych dla niego celów, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może przyjąć przepisy dotyczące:

a) produktów, które kwalifikują się do programu, zgodnie z przepisami określonymi w art. 24 ust. 1 i z uwzględnieniem ich właściwości odżywczych;

b) grupy docelowej programu;

c) krajowych lub regionalnych strategii, które państwa członkowskie muszą opracować w celu korzystania z dopłat, obejmujących środki towarzyszące;

d) zatwierdzania i wyboru wnioskodawców występujących o pomoc;

e) monitorowania i oceny.

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że do dopłat kwalifikować się będą odpowiedni beneficjenci i wnioskodawcy, Komisja - w drodze aktów delegowanych - przyjmuje warunki przyznawania dopłat.

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że wnioskodawcy będą wywiązywać się ze swoich obowiązków Komisja - w drodze aktów delegowanych - przyjmuje środki odnośnie do wnoszenia zabezpieczenia gwarantującego wywiązanie się z obowiązków w przypadku wypłaty zaliczki pomocy.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie pomocy, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - wprowadzić wymóg informowania przez placówki oświatowe o dopłatach z programu.

4. Uwzględniając potrzebę propagowania wiedzy o programie, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - określić warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie rozpowszechniają informacje o swoim udziale w programie pomocy i o dopłatach z Unii Europejskiej w ramach tego programu.

Poprawka 131

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 26

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować wszystkie niezbędne środki, w szczególności w odniesieniu do:

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować niezbędne środki związane z niniejszą podsekcją w odniesieniu do:

a) procedur w celu zapewnienia przestrzegania maksymalnej ilości kwalifikującej się do dopłat;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) zatwierdzania wnioskodawców, wniosków o dopłaty i ich wypłacania;

b) wniosków o dopłaty i wypłacania;

c) metod rozpowszechniania informacji o programie.

c) metod rozpowszechniania informacji o programie;

ca) określenia dopłat do poszczególnych rodzajów mleka i przetworów mlecznych z uwzględnieniem konieczności zapewnienia wystarczającego wsparcia na rzecz dostaw przetworów mlecznych do placówek, o których mowa w art. 20a.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 132

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 26 a

Program dopłat do spożycia oliwy z oliwek i oliwek stołowych w szkołach

Do dnia... (*) Komisja Europejska rozważa złożenie wniosku w sprawie programu dopłat do spożycia oliwy z oliwek i oliwek stołowych podobnego do programów propagujących spożycie produktów mlecznych oraz owoców i warzyw w szkołach. Państwa członkowskie powinny móc dobrowolnie zdecydować, czy przyłączą się do takiego programu, a tym samym czy będą korzystały z finansowania unijnego z tego samego tytułu co istniejące programy.

__________

(*) Rok od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 133

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 27

Dopłaty dla organizacji podmiotów gospodarczych

Programy wsparcia dla sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych

1. Unia finansuje trzyletnie programy prac, które będą przygotowane przez organizacje podmiotów gospodarczych, jak określono w art. 109, w przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

1. Unia finansuje trzyletnie programy prac, które będą przygotowane przez organizacje producentów uznawane na podstawie art. 106 lub organizacje międzybranżowe uznawane na podstawie art. 108 w przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

-a) monitorowanie rynku i zarządzanie rynkiem w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

a) poprawa sytuacji w zakresie oddziaływania uprawy oliwek na środowisko;

aa) poprawa konkurencyjności uprawy oliwek poprzez modernizację i restrukturyzację;

b) poprawa jakości produkcji oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych;

c) system identyfikowalności, certyfikacja i ochrona jakości oliwy z oliwek oraz oliwek stołowych, w szczególności monitorowanie jakości oliwy z oliwek sprzedawanej konsumentom końcowym, pod zwierzchnictwem administracji krajowych.

ca) rozpowszechnianie informacji dotyczących działań prowadzonych przez organizacje producentów lub organizacje międzybranżowe w celu poprawy jakości oliwy z oliwek i oliwek stołowych.

2. Wkład finansowy Unii w programy prac, o których mowa w ust. 1, wynosi:

a) 11 098 000 EUR rocznie dla Grecji;

b) 576 000 EUR rocznie dla Francji; oraz

c) 35 991 000 EUR rocznie dla Włoch.

2a. Państwa członkowskie inne niż wymienione w ust. 2 mogą wykorzystać część lub całość maksymalnej kwoty określonej w art. 14 rozporządzenia [XXXX/XXXX] Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników w celu finansowania programów prac, o których mowa w ust. 1.

3. Maksymalne finansowanie przez Unię programów prac, o których mowa w ust. 1, jest równe kwotom zatrzymanym przez państwa członkowskie. Maksymalne finansowanie kosztów kwalifikowalnych wynosi:

a) 75 % z tytułu działalności w dziedzinie, o której mowa w ust. 1 lit. a);

a) 75 % z tytułu działalności w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. -a), a) i aa);

b) 75 % z tytułu inwestycji w aktywa trwałe oraz 50 % z tytułu innej działalności w dziedzinie, o której mowa w ust. 1 lit. b);

c) 75 % z tytułu programów prac zrealizowanych w co najmniej trzech państwach trzecich lub państwach członkowskich niebędących producentami przez zatwierdzone organizacje podmiotów gospodarczych z co najmniej dwóch państw członkowskich będących producentami w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. c), oraz 50 % z tytułu innej działalności w tych dziedzinach.

c) 75 % z tytułu programów prac zrealizowanych w co najmniej trzech państwach trzecich lub państwach członkowskich niebędących producentami przez zatwierdzone organizacje podmiotów gospodarczych z co najmniej dwóch państw członkowskich będących producentami w dziedzinach, o których mowa w ust. 1 lit. c) oraz ca) oraz 50 % z tytułu innej działalności w tych dziedzinach.

Państwo członkowskie zapewnia finansowanie uzupełniające do wysokości 50 % kosztów niepokrytych w drodze finansowania Unii.

Poprawka 134

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 28

Przekazane uprawnienia

1. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że pomoc określona w art. 27 prowadzi do realizacji jej celu, a mianowicie poprawy jakości produkcji oliwy z oliwek i oliwek stołowych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) warunków zatwierdzania organizacji przedsiębiorców do celów programu pomocy oraz zawieszania lub wycofywania takiego zatwierdzenia;

b) środków kwalifikujących się do finansowania Unii;

b) informacji na temat środków kwalifikujących się do finansowania Unii;

c) przyznawania finansowania Unii na środki szczególne;

d) działań i kosztów, które nie kwalifikują się do finansowania Unii;

e) wyboru i zatwierdzania programów prac.

2. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że podmioty gospodarcze będą się wywiązywać ze swoich obowiązków, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu nałożenia obowiązku wnoszenia zabezpieczenia w przypadkach wypłaty zaliczki pomocy.

Poprawka 135

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 30

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 30

Fundusze operacyjne

1. Organizacje producentów działające w sektorze owoców i warzyw mogą utworzyć fundusz operacyjny. Fundusz ten jest finansowany z(-e):

1. Organizacje producentów i/lub ich zrzeszenia działające w sektorze owoców i warzyw mogą utworzyć fundusz operacyjny na okres trzech do pięciu lat. Fundusz ten jest finansowany z(-e):

a) składek pochodzących od członków lub danej organizacji producentów;

a) składek pochodzących od:

(i) członków organizacji producentów i/lub danej organizacji producentów; lub

(ii) zrzeszeń organizacji producentów ze składek opłacanych przez członków tych zrzeszeń;

b) pomocy finansowej Unii, która może zostać przyznana organizacjom producentów, na podstawie warunków określonych w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych przez Komisję na podstawie art. 35 i 36.

b) pomocy finansowej Unii, która może zostać przyznana organizacjom producentów lub ich zrzeszeniom, w sytuacji gdy przedstawiają one program operacyjny lub częściowy program operacyjny, zarządzają nim i go wdrażają, na podstawie warunków określonych w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych przez Komisję na podstawie art. 35 i 36.

2. Fundusz operacyjny wykorzystywany jest wyłącznie do finansowania programów operacyjnych przedłożonych państwom członkowskim i zatwierdzonych przez nie.

Poprawka 136

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 31

Programy operacyjne

1. Programy operacyjne w sektorze owoców i warzyw mają co najmniej dwa spośród celów, o których mowa w art. 106 lit. c), lub celów wymienionych poniżej:

1. Programy operacyjne w sektorze owoców i warzyw mają co najmniej dwa spośród celów, o których mowa w art. 106 lit. c), lub dwa z celów wymienionych poniżej:

a) planowanie produkcji,

b) poprawa jakości produktów,

b) poprawa jakości produktów świeżych bądź przetworzonych,

c) podwyższenie wartości handlowej produktów,

d) promocja produktów - świeżych lub przetworzonych,

e) środki ochrony środowiska i metody produkcji bezpieczne dla środowiska, w tym rolnictwo ekologiczne,

e) środki ochrony środowiska, zwłaszcza w dziedzinie wody, i metody produkcji, obsługi, wytwarzania lub przetwarzania bezpieczne dla środowiska, w tym rolnictwo ekologiczne i zintegrowana produkcja,

f) zapobieganie sytuacjom kryzysowym i zarządzanie kryzysowe.

Programy operacyjne przedstawia się państwom członkowskim w celu zatwierdzenia.

1a. Zrzeszenia organizacji producentów mogą zastępować swoich członków w celach zarządzania programami operacyjnymi, ich przetwarzania, wdrażania i przedstawiania.

Zrzeszenia te mogą też przedstawiać częściowe programy operacyjne, obejmujące działania zidentyfikowane w ramach programów operacyjnych organizacji członkowskich, lecz przez nie niezrealizowane. Te częściowe programy operacyjne podlegają tym samym zasadom co pozostałe programy operacyjne i są rozpatrywane w tym samym czasie, co programy operacyjne organizacji członkowskich.

W tym celu państwa członkowskie dopilnowują, aby:

a) działania w ramach częściowych programów operacyjnych były w całości finansowane ze składek organizacji członkowskich danego zrzeszenia, a przeznaczone na nie środki pochodziły z funduszy operacyjnych organizacji członkowskich;

b) działania i przeznaczone na nie środki finansowe były określone w programach operacyjnych poszczególnych organizacji członkowskich;

c) uniknięto podwójnego finansowania.

2. Zapobieganie sytuacjom kryzysowym oraz zarządzanie kryzysowe, o których mowa w ust. 1 lit. f), związane są z unikaniem kryzysów i postępowaniem w sytuacjach kryzysowych na rynkach owoców i warzyw i w tym kontekście obejmują:

a) wycofywanie z rynku;

a) prognozowanie i monitorowanie produkcji i spożycia;

b) zielone zbiory lub niezbieranie owoców i warzyw;

b) inwestycje umożliwiające skuteczniejsze zarządzanie ilościami wprowadzonymi do obrotu;

c) promowanie i informowanie;

c) działania szkoleniowe, wymianę najlepszych praktyk i wzmacnianie zdolności strukturalnych;

d) działania szkoleniowe;

d) promowanie i informowanie czy to z myślą o zapobieganiu, czy w okresie kryzysu;

e) ubezpieczanie zbiorów;

e) wsparcie w związku z kosztami administracyjnymi poniesionymi na utworzenie funduszy wspólnego inwestowania;

f) wsparcie na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wzajemnego inwestowania.

f) pomoc na karczowanie w celu przekształcenia sadów;

g) wycofywanie z rynku, również w odniesieniu do produktów przetworzonych przez organizacje producentów;

h) zielone zbiory lub niezbieranie owoców i warzyw;

i) ubezpieczanie zbiorów.

Środki zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, w tym spłata kapitału i odsetek, o których mowa w akapicie trzecim, nie przekraczają jednej trzeciej wydatków w ramach programu operacyjnego.

Środki zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, w tym spłata kapitału i odsetek, o których mowa w akapicie czwartym, nie przekraczają 40 % wydatków w ramach programu operacyjnego.

Środki ubezpieczania zbiorów obejmują działania przyczyniające się do ochrony dochodów producentów i do pokrycia strat rynkowych organizacji producentów i/lub jej członków w przypadku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników. Beneficjenci muszą udowodnić, że przedsięwzięli niezbędne środki zapobiegania ryzyku.

Organizacje producentów mogą zaciągać kredyty na warunkach komercyjnych na finansowanie środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego. W takim przypadku spłata kapitału i odsetek od tych pożyczek może stanowić część programu operacyjnego i, jako taka, kwalifikować się do pomocy finansowej Unii na mocy art. 32. Jakiekolwiek szczególne działanie w ramach zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego jest finansowane albo z tych kredytów albo bezpośrednio, ale nie jednocześnie z obu tych źródeł.

Organizacje producentów mogą zaciągać kredyty na warunkach komercyjnych na finansowanie środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego. W takim przypadku spłata kapitału i odsetek od tych pożyczek może stanowić część programu operacyjnego i, jako taka, kwalifikować się do pomocy finansowej Unii na mocy art. 32. Jakiekolwiek szczególne działanie w ramach zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego może być finansowane z tych kredytów i/lub bezpośrednio przez organizacje producentów.

2a. Do celów niniejszej sekcji:

a) "zielone zbiory" oznaczają całkowite lub częściowe zbiory nienadających się do sprzedaży produktów na danym obszarze, przeprowadzane przed rozpoczęciem normalnych zbiorów. Przedmiotowe produkty nie mogą być uszkodzone przed rozpoczęciem zielonych zbiorów z powodu warunków klimatycznych, choroby lub z innych powodów.

b) "niezbieranie" oznacza sytuację, w której na danym obszarze w całości lub w części nie pozyskuje się żadnej produkcji handlowej w czasie normalnego cyklu produkcyjnego. Zniszczenie produktów w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych lub chorób nie jest uważane za niezbieranie.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, by:

a) programy operacyjne zawierały co najmniej dwa działania na rzecz ochrony środowiska; lub

b) co najmniej 10 % wydatków poniesionych w ramach programów operacyjnych przeznaczanych było na działania na rzecz ochrony środowiska.

Działania na rzecz ochrony środowiska są zgodne z wymogami dotyczącymi płatności rolnośrodowiskowych określonych w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

W przypadkach, gdy co najmniej 80 % będących producentami członków organizacji producentów zobowiązanych jest do dotrzymania jednego lub kilku identycznych zobowiązań wynikających z art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), każde z tych zobowiązań liczy się jako oddzielne działanie na rzecz ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a).

Wsparcie działań w zakresie ochrony środowiska, o którym mowa w akapicie pierwszym, obejmuje dodatkowe koszty i utracone dochody wynikające z danego działania.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby inwestycje zwiększające negatywny wpływ na środowisko były dopuszczane wyłącznie w przypadku zapewnienia skutecznych zabezpieczeń mających na celu ochronę środowiska przed tym wpływem.

Poprawka 137

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 32

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 32

Pomoc finansowa Unii

1. Pomoc finansowa Unii jest równa faktycznie wpłaconej kwocie składek, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. a), i jest ograniczona do 50 % faktycznie poniesionych wydatków.

1. Pomoc finansowa Unii jest równa faktycznie wpłaconej kwocie składek, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. a), i jest ograniczona do 50 % faktycznie poniesionych wydatków lub 75 % w przypadku regionów słabiej rozwiniętych i regionów najbardziej oddalonych.

2. Pomoc finansowa Unii jest ograniczona do 4,1 % wartości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów.

2. Pomoc finansowa Unii jest ograniczona do 4,1 % wartości produktów świeżych lub przetworzonych sprzedanych przez każdą organizację producentów i/lub ich zrzeszenie.

Ta wielkość procentowa może jednak zostać zwiększona do 4,6 % wartości produkcji sprzedanej, o ile wielkość przekraczająca 4,1 % wartości produkcji sprzedanej jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

Ta wielkość procentowa może jednak zostać zwiększona do 4,6 % wartości produktów świeżych lub przetworzonych sprzedanych przez organizację producentów, o ile wielkość przekraczająca 4,1 % wartości sprzedanych produktów świeżych lub przetworzonych jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

Ta wielkość procentowa może natomiast zostać zwiększona do 5 % wartości produktów świeżych i przetworzonych sprzedanych przez zrzeszenie lub przez jego członków, pod warunkiem że wielkość przekraczająca 4,1 % wartości sprzedanych produktów świeżych lub przetworzonych jest wykorzystywana przez dane zrzeszenie organizacji producentów w imieniu jego członków wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

3. Na wniosek organizacji producentów limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 60 %, w przypadku gdy program operacyjny lub jego część spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

a) został przedstawiony przez kilka unijnych organizacji producentów działających w różnych państwach członkowskich w ramach programów transnarodowych;

b) został przedstawiony przez jedną lub kilka organizacji producentów zaangażowanych w programy realizowane na zasadzie międzybranżowej;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) obejmuje wyłącznie szczególne wsparcie produkcji wyrobów ekologicznych objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 834/ 2007;

d) jest to pierwszy program lub jego część przedstawione przez uznaną organizację producentów, która połączyła się z inną uznaną organizacją producentów;

da) został przedstawiony przez kilka uznanych organizacji producentów zgrupowanych w ramach wspólnego podmiotu zajmującego się wprowadzaniem do obrotu;

e) został po raz pierwszy przedstawiony przez uznane zrzeszenie organizacji producentów;

f) został przedstawiony przez organizacje producentów w państwach członkowskich, w których organizacje producentów wprowadzają do obrotu mniej niż 20 % wyprodukowanych owoców i warzyw;

g) został przedstawiony przez organizację producentów w jednym z najbardziej oddalonych regionów Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu;

g) został przedstawiony przez organizację producentów w jednym z najbardziej oddalonych regionów Unii, o których mowa w art. 349 Traktatu, lub na małych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2rozporządzenia (WE) nr 1405/2006;

h) obejmuje wyłącznie szczególne wsparcie działań promujących spożycie owoców i warzyw wśród dzieci w placówkach edukacyjnych.

4. Limit 50 % określony w ust. 1 podwyższa się do 100 % w przypadku wycofania z rynku owoców i warzyw, których ilość nie przekracza 5 % wielkości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów oraz których zbyt odbywa się w drodze:

a) bezpłatnej dystrybucji wśród organizacji charytatywnych i fundacji, zatwierdzonych w tym celu przez państwa członkowskie, do wykorzystania w ich działalności służącej pomocy osobom, których prawo do otrzymywania pomocy społecznej jest uznane w prawie krajowym, w szczególności w związku z tym, że osoby te nie posiadają środków utrzymania;

b) bezpłatnej dystrybucji w zakładach karnych, szkołach i instytucjach szkolnictwa publicznego, na obozach wypoczynkowych dla dzieci oraz w szpitalach i domach spokojnej starości wyznaczonych przez państwa członkowskie, które podejmują wszelkie niezbędne kroki dla zagwarantowania, że dystrybuowane w ten sposób ilości produktów stanowią uzupełnienie ilości normalnie kupowanych przez placówki tego rodzaju.

b) bezpłatnej dystrybucji w zakładach karnych, szkołach i placówkach, o których mowa w art. 20a, na obozach wypoczynkowych dla dzieci oraz w szpitalach i domach spokojnej starości wyznaczonych przez państwa członkowskie, które podejmują wszelkie niezbędne kroki dla zagwarantowania, że dystrybuowane w ten sposób ilości produktów stanowią uzupełnienie ilości normalnie kupowanych przez placówki tego rodzaju.

Poprawka 138

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 34

Ramy krajowe i strategia krajowa programów operacyjnych

1. Państwa członkowskie ustanawiają ramy krajowe w celu sporządzenia ogólnych warunków w odniesieniu do działań na rzecz ochrony środowiska, o których mowa w art. 31 ust. 3. Ramy te gwarantują w szczególności, że takie działania spełniają odpowiednie wymogi, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w szczególności wymogi dotyczące spójności określone w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

1. Państwa członkowskie ustanawiają ramy krajowe w celu sporządzenia ogólnych warunków w odniesieniu do działań na rzecz ochrony środowiska, o których mowa w art. 31 ust. 3 Ramy te gwarantują w szczególności, że takie działania spełniają odpowiednie wymogi, o których mowa w rozporządzeniu (UE nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w szczególności wymogi dotyczące spójności określone w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

Proponowane przez siebie ramy państwa członkowskie przedstawiają Komisji, która - w drodze aktów wykonawczych - w terminie trzech miesięcy może wystąpić o wprowadzenie zmian, jeżeli uzna, że propozycja nie przyczynia się do realizacji celów określonych w art. 191 Traktatu oraz w siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska naturalnego. Inwestycje w gospodarstwach indywidualnych wspierane w ramach programów operacyjnych również uwzględniają te cele.

Proponowane przez siebie ramy państwa członkowskie przed stawiają Komisji, która może przyjąć akty wykonawcze bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 wymagając wprowadzenia zmian w terminie trzech miesięcy, jeżeli uzna, że propozycja nie przyczynia się do realizacji celów określonych w art. 191 Traktatu oraz w siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska naturalnego. Inwestycje w gospodarstwach indywidualnych wspierane w ramach programów operacyjnych również uwzględniają te cele.

2. Każde państwo członkowskie ustanawia strategię krajową na rzecz stałych programów operacyjnych na rynku owoców i warzyw. Strategia taka obejmuje:

a) analizę sytuacji pod kątem mocnych i słabych stron oraz potencjału rozwoju;

b) uzasadnienie wybranych priorytetów;

c) cele programów operacyjnych i instrumentów oraz wskaźniki wykonania;

c) cele programów operacyjnych i instrumentów oraz wskaźnik wykonania;

d) ocenę programów operacyjnych;

e) obowiązki organizacji producentów w zakresie sprawozdawczości.

Strategia krajowa uwzględnia również ramy krajowe, o których mowa w ust. 1.

3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do państw członkowskich, w których nie działają uznane organizacje producentów.

3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do państw członkowskich w których nie działają uznane organizacje producentów.

Poprawka 139

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 34 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 34a

Sieć krajowa

1. Państwa członkowskie mogą ustanowić krajową sieć owocową i warzywną, łączącą organizacje producentów, zrzeszenia organizacji producentów i organy uczestniczące we wdrażaniu strategii krajowej.

2. Sieć finansowana jest z opłaty w maksymalnej wysokości 0,5 % kwoty przeznaczanej przez UE na finansowanie funduszy operacyjnych.

3. Celem tej sieci jest zarządzanie siecią, analizowanie dobrych praktyk, którymi można się dzielić, oraz zbieranie odpowiednich informacji, organizowanie konferencji i seminariów dla osób zaangażowanych w zarządzanie strategią krajową, realizacja programów monitorowania i oceny strategii krajowej, a także prowadzenie innych działań określonych w strategii krajowej.

Poprawka 140

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 35

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę zapewnienia właściwie ukierunkowanego i skutecznego wykorzystania wsparcia na rzecz organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy dotyczące:

a) funduszy operacyjnych i programów operacyjnych w zakresie:

(i) szacowanych wielkości, finansowania i wykorzystywania funduszy operacyjnych;

(ii) treści, okresu obowiązywania, zatwierdzania i zmian programów operacyjnych;

(iii) kwalifikowalności środków, działań i wydatków w ramach programów operacyjnych i odpowiednich krajowych przepisów uzupełniających w tym zakresie;

(iii) kwalifikowalności środków, działań i wydatków w ramach programów operacyjnych, przepisów dotyczących inwestycji w gospodarstwach indywidualnych i odpowiednich krajowych przepisów uzupełniających w tym zakresie;

(iv) związku między programami operacyjnymi a programami rozwoju obszarów wiejskich;

(v) programów operacyjnych zrzeszeń organizacji producentów;

(va) szczególnych przepisów mających zastosowanie w sytuacji, w której zrzeszenia organizacji producentów zastępują całkowicie lub częściowo swoich członków w celach zarządzania programami operacyjnymi, ich przetwarzania, wdrażania i przedstawiania;

b) struktury i treści ram krajowych i strategii krajowej;

c) pomocy finansowej Unii w zakresie:

(i) podstawy obliczania pomocy finansowej Unii, w szczególności wartość produkcji sprzedanej organizacji producentów;

(ii) okresów referencyjnych obowiązujących do celów obliczania pomocy;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy;

(iv) przepis dotyczący zaliczek oraz wnoszenia i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

(iva) szczególnych przepisów mających zastosowanie do finansowania programów operacyjnych zrzeszeń organizacji producentów, zwłaszcza przepisów dotyczących wielkości procentowych, o których mowa w art. 32 ust. 2;

d) środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego dotyczących:

(i) wyboru środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego;

(ii) definicji wycofywania z rynku;

(ii) warunków, na jakich uruchamiane są operacje wycofywania z rynku;

(iii) przeznaczenia wycofanych produktów;

(iv) maksymalnego wsparcia z tytułu wycofywania z rynku;

(v) uprzedniego powiadamiania w przypadku wycofywania z rynku;

(vi) obliczania wielkości produkcji sprzedanej w przypadkach wycofania;

(vii) umieszczania symbolu Unii Europejskiej na opakowaniach produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji;

(viii) warunków odnoszących się do odbiorców wycofanych produktów;

(ix) definicji zielonych zbiorów oraz niezbierania;

(x) warunków stosowania zielonych zbiorów oraz niezbierania;

(xi) celów ubezpieczania zbiorów;

(xi) warunków wdrażania mających zastosowanie do ubezpieczania zbiorów;

(xii) definicji niekorzystnych zjawisk klimatycznych;

(xiii) warunków wsparcia na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wspólnego inwestowania;

e) krajowej pomocy finansowej w zakresie:

(i) stopnia zorganizowania producentów;

(ii) zmian programów operacyjnych;

(iii) zmniejszania kwot pomocy finansowej w przypadkach zbyt późnego złożenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej;

(iv) wnoszenia, zwalniania i przepadku zabezpieczeń w przypadku wypłaty zaliczek;

(v) maksymalnego odsetka zwrotu krajowej pomocy finansowej ze środków Unii.

Poprawka 141

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 38

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 38

Zgodność i spójność

1. Programy wsparcia są zgodne z prawem Unii i spójne z działaniami, polityką oraz priorytetami Unii.

2. Państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za programy wsparcia i dopilnowują, aby były wewnętrznie spójne oraz sporządzane i realizowane w sposób obiektywny, uwzględniając sytuację ekonomiczną odnośnych producentów oraz konieczność unikania nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów.

3. Nie przyznaje się wsparcia:

a) na projekty badawcze i działania wspierające projekty badawcze, nie naruszając przepisów art. 43 ust. 3 lit. d) i e);

b) na środki, które są ujęte w krajowych programach państw członkowskich dotyczących rozwoju obszarów wiejskich na podstawie rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

Poprawka 142

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 39

Przedstawienie programów wsparcia

1. Każde państwo członkowskie będące producentem wymienione w załączniku IV przedstawia Komisji projekt pięcioletniego programu wsparcia, uwzględniający co najmniej jeden z środków kwalifikowalnych określonych w art. 40.

1a. Środki wsparcia w programach wsparcia ustanawia się na takim szczeblu geograficznym, jaki zainteresowane państwo członkowskie uzna za najwłaściwszy. Zanim program wsparcia zostanie przedstawiony Komisji, podlega on konsultacjom z właściwymi organami i organizacjami odpowiedniego szczebla podziału terytorialnego.

1b. Każde państwo członkowskie przedstawia jeden projekt programu wsparcia, który może uwzględniać zróżnicowanie regionalne.

2. Programy wsparcia zaczynają obowiązywać po upływie trzech miesięcy od ich przedstawienia Komisji.

Jeżeli Komisja - w drodze aktów wykonawczych - uzna przedstawiony program wsparcia za niezgodny z przepisami określonymi w niniejszej sekcji, powiadamia o tym dane państwo członkowskie. W takim przypadku państwo członkowskie przedstawia Komisji zmieniony program wsparcia. Zmieniony program wsparcia zaczyna obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od chwili jego zgłoszenia, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

3. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do zmian wprowadzanych do programów wsparcia przedstawionych przez państwa członkowskie.

Poprawka 143

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 39a

Treść programów wsparcia

Programy wsparcia składają się z następujących elementów:

a) szczegółowego opisu zaproponowanych środków wraz z odpowiadającymi im celami przedstawionymi w ujęciu ilościowym;

b) wyników przeprowadzonych konsultacji;

c) oceny pokazującej oczekiwane efekty techniczne, gospodarcze, środowiskowe i społeczne;

d) harmonogramu wprowadzania tych środków w życie;

e) ogólnego zestawienia zasobów finansowych, które należy uruchomić, oraz przewidywanego orientacyjnego podziału tych zasobów na poszczególne środki zgodnie z pułapami przewidzianymi w załączniku IV;

f) kryteriów i wskaźników ilościowych na potrzeby monitorowania i oceny oraz działań podjętych w celu odpowiedniej i skutecznej realizacji programów wsparcia; oraz

g) informacji wskazujących właściwe organy i jednostki odpowiedzialne za realizację programu wsparcia.

Poprawka 144

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 40

Środki kwalifikowalne

Programy wsparcia mogą obejmować jeden lub kilka spośród następujących środków:

a) wsparcie w ramach systemu płatności jednolitych zgodnie z art. 42;

b) promocję zgodnie z art. 43;

c) restrukturyzację i przekształcanie winnic zgodnie z art. 44;

d) zielone zbiory zgodnie z art. 45;

e) fundusze wspólnego inwestowania zgodnie z art. 46;

f) ubezpieczanie zbiorów zgodnie z art. 47;

g) inwestycje zgodnie z art. 48;

h) destylację produktów ubocznych zgodnie z art. 49.

h) destylację produktów ubocznych na podstawie art. 49;

ha) badania i rozwój zgodnie z art. 43a;

hb) program wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu zgodnie z art. 44a.

Poprawka 145

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 42

skreślony

System płatności jednolitych i wsparcie dla plantatorów winorośli

Programy wsparcia mogą obejmować tylko wsparcie dla plantatorów winorośli w drodze decyzji podejmowanych przez państwa członkowskie do dnia 1 grudnia 2012 r. w sprawie przydzielania im uprawnień do płatności na podstawie art. 137 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] zgodnie z warunkami ustalonymi przedmiotowym artykule.

Poprawka 146

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 43

Działania promocyjne w państwach trzecich

Działania promocyjne

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Unii, prowadzone w państwach trzecich, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność w tych państwach.

1. Wsparcie udzielane w ramach niniejszego artykułu obejmuje działania informacyjne lub promocyjne dotyczące win Unii, prowadzone przede wszystkim w państwach trzecich, lecz także na rynku wewnętrznym, a co za tym idzie, zwiększające ich konkurencyjność.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, stosuje się do win posiadających chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne lub win o podanej nazwie odmiany winorośli.

3. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą mieć wyłącznie postać:

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów Unii, zwłaszcza pod względem jakości, bezpieczeństwa żywności i przyjazności dla środowiska;

a) działań PR, promocyjnych lub reklamowych, w szczególności podkreślających zalety produktów Unii, zwłaszcza pod względem jakości, bezpieczeństwa żywności i norm dotyczących środowiska;

b) uczestnictwa w wydarzeniach, targach lub wystawach o randze międzynarodowej;

c) kampanii informacyjnych, w szczególności dotyczących unijnych systemów obejmujących nazwy pochodzenia, oznaczenia geograficzne i produkcję ekologiczną;

d) badań nowych rynków, koniecznych do rozszerzenia rynków zbytu;

e) badań w celu oceny wyników działań promocyjnych i informacyjnych.

4. Wkład Unii w koszty działań promocyjnych, o których mowa w ust. 1, nie przekracza 50 % kwoty wydatków kwalifikowalnych.

Poprawka 147

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 43a

Badania naukowe i rozwój

Wsparcie na rzecz badań i rozwoju umożliwia finansowanie działań badawczych zmierzających zwłaszcza do poprawy jakości produktów, ograniczenia wpływu produkcji na środowisko oraz zwiększenia bezpieczeństwa sanitarnego w sektorze wina.

Poprawka 148

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 43b

Wymiana najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji

1. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu obejmuje wspomaganie wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji i umożliwianie w ten sposób rolnikom nabywania nowych umiejętności.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie do uprawy winorośli i do systemów produkcji wina, które zwiększają pokrywę glebową, znacząco zmniejszają zużycie pestycydów i nawozów chemicznych lub zwiększają różnorodność gatunkową i które wykraczają poza wymogi wzajemnej zgodności określone w tytule VI rozporządzenia (UE) nr [...] [rozporządzenia horyzontalnego w sprawie wspólnej polityki rolnej].

3. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować:

a) wybór, opis i upowszechnianie najlepszych praktyk w dziedzinie zaawansowanych praktyk zrównoważonej uprawy winorośli;

b) oferowanie szkoleń rolniczych i zwiększanie kompetencji w zakresie zaawansowanych systemów zrównoważonego rolnictwa.

Poprawka 149

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 44

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 44

Restrukturyzacja i przekształcanie winnic

1. Celem działań dotyczących restrukturyzacji i przekształcania winnic jest wzrost konkurencyjności producentów wina.

2. Restrukturyzacja i przekształcanie winnic uzyskują wsparcie, jeżeli państwo członkowskie przedstawiło wykaz ich potencjału produkcyjnego zgodnie z art. 102 ust. 3.

3. Wspieranie restrukturyzacji i przekształcania winnic może obejmować wyłącznie jedno lub kilka następujących działań:

a) konwersję odmian, w tym konwersję przez przeszczepiania;

b) przeniesienie winnic;

c) poprawę jakości zarządzania winnicą.

ca) zmniejszanie zużycia pestycydów;

cb) przesadzanie ze względów zdrowotnych, gdy nie jest dostępne rozwiązanie techniczne na rzecz utrzymania produkcji na miejscu.

Wsparcie nie obejmuje zwykłej odnowy winnic po zakończeniu ich naturalnego cyklu eksploatacji.

Wsparcie nie obejmuje zwykłej odnowy winnic - tj. ponownego sadzenia tej samej odmiany na tej samej działce rolnej i zgodnie z tą samą metodą uprawy winorośli - po zakończeniu ich naturalnego cyklu eksploatacji.

Państwa członkowskie mogą określić dodatkowe wymogi, szczególnie w zakresie wieku winnic podlegających odnowie.

4. Wsparcie restrukturyzacji i przekształcania winnic może być udzielane wyłącznie w następującej formie:

4. Wsparcie usprawnienia systemów produkcji wina oraz restrukturyzacji i przekształcania winnic może być udzielane wyłącznie w następującej formie:

a) rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów spowodowane wdrożeniem środka;

b) wkład w koszty restrukturyzacji i przekształcenia.

5. Rekompensaty dla producentów za uszczuplenie dochodów, o których mowa w ust. 4 lit. a), mogą pokrywać do 100 % odnośnego uszczuplenia i przybierać jedną z następujących form:

a) niezależnie od przepisów części II tytuł I rozdział III sekcja V podsekcja II rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799] określających przejściowy system praw do sadzenia, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez ustalony okres, który nie jest dłuższy niż trzy lata, do końca okresu przejściowego;

a) niezależnie od przepisów części II tytuł I rozdział III sekcja V podsekcja II rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 określających przejściowy system praw do sadzenia, zgody na współistnienie starych i nowych winorośli przez ustalony okres, który nie jest dłuższy niż trzy lata, do końca okresu przejściowego;

b) rekompensaty finansowej.

6. Wkład Unii w faktyczne koszty restrukturyzacji i przekształcenia nie może przekroczyć 50 % tych kosztów. W regionach słabiej rozwiniętych wkład Unii w koszty restrukturyzacji i przekształcania nie przekracza 75 %.

Poprawka 150

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 44 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 44a

Program wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu

Środki programu wsparcia dla obszarów położonych na zboczach o dużym nachyleniu mają na celu zachowanie w dłuższej perspektywie czasowej uprawy winorośli na trudnych w użytkowaniu obszarach położonych na stokach, mocno nachylonych zboczach i tarasach rolnych poprzez poprawę ich konkurencyjności.

Wsparcie może być przyznane w formie zryczałtowanej dopłaty do hektara, której wysokość ustala dane państwo członkowskie, lub w zróżnicowanej wysokości w zależności od stopnia nachylenia stoku.

Poprawka 151

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 45

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 45

Zielone zbiory

1. Do celów niniejszego artykułu termin zielone zbiory oznacza całkowite zniszczenie lub usunięcie jeszcze niedojrzałych kiści winogron, i zredukowanie w ten sposób do zera plonów z danego obszaru.

Pozostawienie winogron o jakości handlowej na sadzeniaku pod koniec normalnego cyklu produkcyjnego (niezbieranie) nie jest uznawane za zielone zbiory.

2. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów przyczynia się do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina w Unii, tak aby zapobiegać kryzysom rynkowym.

2. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów przyczynia się do poprawy jakości winogron i do przywrócenia równowagi między podażą a popytem na rynku wina w Unii, tak aby zapobiegać kryzysom rynkowym.

3. Wsparcie na rzecz zielonych zbiorów może być przyznane jako rekompensata w formie zryczałtowanej dopłaty do hektara, której wysokość ustala dane państwo członkowskie.

Dopłata ta nie może przekroczyć 50 % sumy bezpośrednich kosztów zniszczenia lub usunięcia kiści winogron i związanego z tym zniszczeniem lub usunięciem uszczuplenia dochodów.

4. Państwa członkowskie ustalają oparty na obiektywnych kryteriach system, tak aby wykluczyć sytuację, w której działanie polegające na zielonych zbiorach powoduje, że poszczególni producenci wina otrzymują rekompensatę przekraczającą pułapy, o których mowa w ust. 3 akapit drugi.

Poprawka 152

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 47

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 47

Ubezpieczenie zbiorów

1. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów przyczynia się do zabezpieczenia dochodów producentów, którzy ponieśli szkody w następstwie klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników.

1. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów przyczynia się do zabezpieczenia dochodów producentów oraz do pokrycia strat rynkowych organizacji producentów i/lub ich członków, którzy ponieśli szkody w następstwie klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub epidemii szkodników.

Od beneficjentów wymaga się dowodów na to, że przedsięwzięli niezbędne środki zapobiegania ryzyku.

2. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w formie finansowego wkładu Unii w koszty, który nie przekracza:

a) 80 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów tytułem ubezpieczenia od strat powstałych w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych, które można zaliczyć do klęsk żywiołowych;

a) 80 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów, organizacje producentów i/lub spółdzielnie tytułem ubezpieczenia od strat powstałych w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych, które można zaliczyć do klęsk żywiołowych;

b) 50 % kosztów składek ubezpieczeniowych opłaconych przez producentów tytułem ubezpieczenia od:

(i) strat, o których mowa w lit. a), oraz innych strat spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi;

(ii) strat spowodowanych przez zwierzęta, choroby roślin lub epidemie szkodników.

3. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów może być przyznane w sytuacji, gdy odnośne ubezpieczenie nie kompensuje więcej niż 100 % utraconych dochodów, uwzględniając jednocześnie wszelkie rekompensaty uzyskane przez producentów w ramach innych programów wsparcia związanych z przedmiotowym ubezpieczeniem.

4. Wsparcie na rzecz ubezpieczenia zbiorów nie zakłóca konkurencji na rynku ubezpieczeń.

Poprawka 153

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 48

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 48

Inwestycje

1. Można udzielać wsparcia dla inwestycji materialnych i niematerialnych w zakresie urządzeń przetwórczych, infrastruktury do produkcji wina i wprowadzania do obrotu wina, które pozytywnie wpływają na całościowe wyniki finansowe

przedsiębiorstwa oraz dotyczą jednego lub kilku spośród następujących czynników:

1. Można udzielać wsparcia dla inwestycji materialnych i niematerialnych w zakresie urządzeń przetwórczych, infrastruktury do produkcji wina, gorzelni, a także struktur i narzędzi wprowadzania do obrotu, w tym rejestracji wspólnych znaków towarowych. Te inwestycje mają na celu poprawę całościowych wyników finansowych przedsiębiorstwa i jego dostosowanie do popytu na rynku, a także zwiększają jego konkurencyjność na rynku wewnętrznym i na rynkach państw trzecich, oraz dotyczą jednego lub kilku spośród następujących czynników:

a) produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów sektora wina, o których mowa w załączniku VI część II;

b) opracowywania nowych produktów, procesów i technologii związanych z produktami, o których mowa w załączniku VI część II.

ba) rozwoju zaawansowanych agronomicznych środków zrównoważonej produkcji;

bb) przetwarzania i unieszkodliwiania produktów ubocznych powstających w gorzelniach lub inwestycji, które przyczyniają się do poprawy charakterystyki energetycznej tych zakładów.

2. Maksymalną stawkę wsparcia na mocy ust. 1 stosuje się tylko do mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw.

2. Maksymalną stawkę wsparcia na mocy ust. 1 stosuje się tylko do organizacji producentów i do mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego maksymalną stawkę można stosować w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw z regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu, i mniejszych wysp Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006. Dla przedsiębiorstw, które nie są objęte tytułem I art. 2 pkt 1 załącznika do zalecenia 2003/361/WE, zatrudniających mniej niż 750 pracowników, lub których obrót nie przekracza 200 mln EUR, maksymalna intensywność pomocy jest zmniejszana o połowę.

Wsparcia nie udziela się przedsiębiorstwom przeżywającym trudności w rozumieniu wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.

3. Z wydatków kwalifikowalnych wyłącza się koszty niekwalifikowalne, o których mowa w art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

4. Do wkładu Unii mają zastosowanie następujące maksymalne stawki pomocy związane z kosztami kwalifikowalnymi inwestycji:

a) 50 % w regionach słabiej rozwiniętych;

b) 40 % w regionach innych niż regiony słabiej rozwinięte;

c) 75 % w regionach najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu;

d) 65 % na mniejszych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006.

5. Do wsparcia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 61 rozporządzenia (UE) nr [COM(2011)615].

Poprawka 154

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 49

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 49

Destylacja produktów ubocznych

1. Można przyznać wsparcie dla dobrowolnej lub obowiązkowej destylacji produktów ubocznych powstających podczas produkcji wina, która to destylacja została przeprowadzona na podstawie warunków określonych w załączniku VII część II sekcja D.

Kwotę wsparcia ustala się w odniesieniu do procentowej zawartości alkoholu i liczby hektolitrów. Nie wypłaca się żadnej pomocy dla zawartości alkoholu w produktach ubocznych przeznaczonych do destylacji, która przekracza 10 % w stosunku do zawartości alkoholu w wyprodukowanym winie.

1a. Pomoc wypłacana jest gorzelniom przetwarzającym produkty dostarczone w celu destylacji z przeznaczeniem na produkcję surowego alkoholu o minimalnej zawartości alkoholu wynoszącej 92 %.

Państwa członkowskie mogą uwarunkować przyznanie wsparcia wniesieniem zabezpieczenia przez beneficjenta.

2. Maksymalne poziomy wsparcia ustala Komisja - w drodze aktów wykonawczych - na podstawie kosztów zbiorów i przetwórstwa na podstawie art. 51.

2a. Stosowna pomoc obejmuje zryczałtowaną kwotę przeznaczoną na zrekompensowanie kosztów zbierania tych produktów, które muszą zostać przekazane przez gorzelnię producentowi, jeżeli koszty te ponosi ten ostatni.

3. Alkohol będący wynikiem destylacji, o której mowa w ust. 1 i na którą przyznano wsparcie, stosuje się wyłącznie do celów przemysłowych lub energetycznych, by uniknąć zakłócania konkurencji.

3a. W celu uniknięcia podwójnego wsparcia destylacji, w przypadku alkoholu, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się preferencji, o której mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2009/ 28/WE, dotyczącej uznawania za dwukrotnie większy wkładu biopaliw wytwarzanych z odpadów do realizacji wskaźnika końcowego zużycia energii ze źródeł odnawialnych w transporcie.

Poprawka 509

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 49 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 49a

Wsparcie dotyczące moszczu zagęszczonego

1. Można przyznawać wsparcie producentom wina, którzy stosują zagęszczony moszcz winogronowy, w tym rektyfikowany zagęszczony moszcz winogronowy, w celu zwiększenia naturalnej zawartości alkoholu w produktach zgodnie z warunkami określonymi w załączniku XVa.

2. Kwotę wsparcia ustala się w zależności od potencjalnej objętościowej zawartości alkoholu i od liczby hektolitrów moszczu zastosowanego do wzbogacenia.

3. Maksymalne poziomy wsparcia mające zastosowanie do tego środka na poszczególnych obszarach uprawy winorośli ustala Komisja.

Poprawka 155

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 50

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 50

Przekazane uprawnienia

Ze względu na potrzebę zapewnienia realizacji celów programów wsparcia i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy:

Ze względu na potrzebę zapewnienia realizacji celów programów wsparcia i właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy europejskich Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających przepisy:

a) w zakresie odpowiedzialności za wydatki poniesione w okresie od dnia otrzymania programów wsparcia i zmian do programów wsparcia do dnia ich wejścia w życie;

b) dotyczące kryteriów kwalifikowalności do środków wsparcia, rodzajów wydatków i działań kwalifikujących się do wsparcia, środków niekwalifikujących się do wsparcia oraz maksymalnego poziomu wsparcia na dany środek;

c) dotyczące zmian programów wsparcia po ich wejściu w życie;

d) dotyczące wymogów i progów do wypłaty zaliczek obejmujące wymóg wnoszenia zabezpieczenia w przypadku wypłaty zaliczki;

e) zawierające przepisy ogólne i definicje do celów niniejszej sekcji;

f) mających na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu środków wsparcia i podwójnemu finansowaniu projektów;

g) na mocy których producenci wycofują produkty uboczne wyrobu wina i wyjątki od tego obowiązku mające na celu uniknięcie dodatkowego obciążenia administracyjnego, oraz zasady dotyczące dobrowolnej certyfikacji destylarni;

h) ustanawiające wymogi dla państw członkowskich w celu wdrażania środków wsparcia, jak również ograniczenia w celu zapewnienia spójności z zakresem stosowania środków wsparcia;

i) w odniesieniu do płatności na rzecz beneficjentów i płatności przez pośredników ubezpieczeniowych w przypadku wsparcia na rzecz ubezpieczenia zbiorów określonego w art. 47.

Poprawka 156

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 52

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 52

Krajowe programy i finansowanie krajowe

1. Państwa członkowskie mogą opracować krajowe programy na rzecz sektora pszczelarstwa obejmujące okres trzech lat.

Programy te opracowuje się we współpracy z reprezentatywnymi organizacjami i spółdzielniami z sektora pszczelarstwa.

2. Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie nie przekracza 50 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie.

2. Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie nie przekracza 60 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie.

3. Aby kwalifikować się do finansowania Unii, określonego w art. 2, państwa członkowskie przeprowadzają analizę struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim na swoim terytorium.

3. Aby kwalifikować się do finansowania Unii, określonego w art. 2, państwa członkowskie ustanawiają wiarygodny system identyfikacji, który umożliwia przeprowadzanie okresowego spisu rojów pszczelich, i przeprowadzają analizę struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim na swoim terytorium.

3a. Do programów pszczelarskich mogą być włączone następujące środki:

a) pomoc techniczna skierowana do pszczelarzy i organizacji pszczelarzy;

b) zwalczanie drapieżników i chorób pszczół, w szczególności warozy;

c) racjonalizacja sezonowego przenoszenia uli;

d) środki wspierające laboratoria przeprowadzające analizy produktów pszczelarskich w celu ułatwiania pszczelarzom wprowadzania do obrotu i podnoszenia wartości swoich produktów;

e) monitorowanie rojów pszczelich w Unii oraz wparcie na rzecz odnowy populacji;

f) współpraca z wyspecjalizowanymi organami w zakresie wdrażania stosowanych programów naukowobadawczych w dziedzinie pszczelarstwa i produktów pszczelarskich;

g) monitorowanie rynku;

h) poprawa jakości produktów, tak aby skuteczniej wykorzystywać potencjał produktów na rynku;

i) obowiązkowe oznaczanie etykietą z nazwą kraju pochodzenia produktów pszczelarskich wwożonych do Unii lub w niej produkowanych, a w przypadku mieszanek lub produktów o różnych krajach pochodzenia - obowiązkowe podawanie proporcji składników z każdego kraju pochodzenia.

3b. W przypadku rolników, którzy są także pszczelarzami, do programów pszczelarskich mogą być włączone następujące środki:

a) środki zapobiegawcze, w tym służące poprawie zdrowia pszczół i zmniejszaniu negatywnego wpływu na nie, dzięki zastosowaniu alternatywnych wobec stosowania pestycydów biologicznych metod kontroli i zintegrowanej ochronie przed szkodnikami;

b) szczególne środki mające na celu zwiększenie różnorodności flory w gospodarstwie, szczególnie roślin miododajnych w pszczelarstwie.

Poprawka 157

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 53

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 53

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania właściwie ukierunkowanego wykorzystania funduszy unijnych na pszczelarstwo, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich,

a) dodatkowych wymogów odnoszących się do środków, które mogą być włączone do programów pszczelarskich,

b) przepisów w sprawie sporządzania i treści programów krajowych i analiz, o których mowa w art. 52 ust. 3; oraz

c) warunków przyznawania wkładu finansowego Unii każdemu uczestniczącemu państwu członkowskiemu, między innymi w oparciu o łączną liczbę uli w Unii.

Poprawka 158

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł I - rozdział II - sekcja 5 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Sekcja 5a

Dopłaty w sektorze chmielu

Artykuł 54a

Dopłaty dla organizacji producentów

1. Unia finansuje płatności dla organizacji producentów w sektorze chmielu, uznanych na podstawie art. 106, przeznaczone na cele, o których mowa w art. 106 lit. c) ppkt (i), (ii) lub (iii).

2. W odniesieniu do Niemiec roczne finansowanie przez Unię płatności dla organizacji producentów określonych w ust. 1 wynosi 2 277 000 EUR.

Artykuł 54b

Przekazane uprawnienia

W celu zapewnienia finansowania z dopłat celów, o których mowa w art. 106, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) wniosków o przyznanie dopłaty, w tym przepisów dotyczących terminów i dokumentów towarzyszących;

b) uprawnień do dopłaty, w tym przepisów dotyczących kwalifikowalnych obszarów uprawy chmielu i obliczania kwot, które mają być wypłacone każdej organizacji producentów;

c) kar stosowanych w przypadku nienależnych płatności.

Artykuł 54c

Uprawnienia wykonawcze

Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające niezbędne środki związane z niniejszą sekcją dotyczące:

a) wypłaty dopłaty,

b) kontroli i inspekcji.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 159

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 55

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 55

Zakres stosowania

Bez uszczerbku dla innych przepisów stosowanych do produktów rolnych, jak również bez uszczerbku dla przepisów przyjętych w sektorze weterynaryjnym, fitosanitarnym i spożywczym w celu zagwarantowania, że produkty spełniają normy higieniczne i zdrowotne, oraz ochrony zdrowia zwierząt, roślin i ludzi, w niniejszej sekcji ustanawia się przepisy dotyczące ogólnej normy handlowej oraz norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów w odniesieniu do produktów rolnych.

Poprawka 160

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 56

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 56

Zgodność z ogólną normą handlową

1. Do celów niniejszego rozporządzenia, produkt spełnia wymogi "ogólnej normy handlowej", jeżeli jest solidnej i właściwej jakości handlowej.

2. W przypadku gdy nie ustanowiono norm handlowych, o których mowa w podsekcji 3 oraz dyrektywach Rady 2000/ 36/WE, 2001/112/WE, 2001/113/WE, 2001/114/WE, 2001/ 110/WE, 2001/111/WE, produkty rolne, które przygotowane są do sprzedaży lub dostawy do końcowego konsumenta, jak określono w art. 3 pkt 7 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, mogą zostać wprowadzone do obrotu tylko jeżeli spełniają wymogi ogólnej normy handlowej.

3. Produkt uznaje się za spełniający wymogi ogólnej normy handlowej, jeżeli produkt, który ma zostać wprowadzony do obrotu, jest zgodny z obowiązującą normą przyjętą przez którąkolwiek z organizacji międzynarodowych wymienionych w załączniku V.

3. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych wymogów unijnych w dziedzinie warunków sanitarnych, handlu, zasad etycznych lub innej produkt uznaje się za spełniający wymogi ogólnej normy handlowej, jeżeli produkt, który ma zostać wprowadzony do obrotu, jest zgodny z obowiązującą normą przyjętą przez którąkolwiek z organizacji międzynarodowych wymienionych w załączniku V.

3a. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia państwom członkowskim przyjmowania lub utrzymywania w mocy przepisów krajowych dotyczących aspektów handlowych, które nie zostały zharmonizowane w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy krajowe przepisy dotyczące norm handlowych obowiązujące dla sektorów lub produktów, do których zastosowanie ma ogólna norma handlowa, pod warunkiem że przepisy te są zgodne z prawem unijnym i z zasadami funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Poprawka 161

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 57

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 57

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej i specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przyjęcia i zmian wymogów w zakresie ogólnej normy handlowej, o których mowa w art. 56 ust. 1 oraz wprowadzania odstępstw od nich, jak również zasad dotyczących spełniania przedmiotowych wymogów, o których mowa w art. 56 ust. 3.

1. Uwzględniając potrzebę odpowiedniej reakcji na zmiany sytuacji rynkowej i specyficzne uwarunkowania każdego sektora, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przyjęcia szczegółowych przepisów dotyczących ogólnej normy handlowej i zmian wymogów w zakresie ogólnej normy handlowej, o których mowa w art. 56 ust. 1 oraz wprowadzania odstępstw od nich.

2. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 160 akty delegowane ustanawiające warunki dostosowywania się do wymogów, o których mowa w art. 56 ust. 3, i warunków kontroli spełniania tych wymogów, biorąc pod uwagę to, że nie można obniżać ogólnej normy handlowej w sposób, który mógłby prowadzić do obniżania jakości produktów europejskich.

Poprawka 162

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 59

Ustanawianie i treść

1. Uwzględniając oczekiwania konsumentów oraz potrzebę poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz ich jakości, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych, o których mowa w art. 55, na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów oraz w celu uwzględnienia rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych i zapobiegania powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów.

1. Uwzględniając oczekiwania konsumentów oraz potrzebę poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz ich jakości, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych, o których mowa w art. 55, na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, tylko na określony czas i w wyjątkowych przypadkach, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów oraz w celu uwzględnienia rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych i zapobiegania powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów.

Wprowadzone w ten sposób odstępstwa lub wyłączenia nie mogą oznaczać kosztów dodatkowych, które byłyby ponoszone wyłącznie przez rolników.

1a. Uprawnienia Komisji do wprowadzania zmian w odstępstwach i wyłączeniach od obowiązujących norm handlowych nie mają jednak zastosowania do treści załącznika VII.

2. Normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć:

2. Normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć jednego lub kilku następujących elementów:

a) definicji, oznaczeń lub nazw handlowych innych niż określone w niniejszym rozporządzeniu oraz wykazów tusz wieprzowych oraz ich części, do których stosuje się załącznik VI;

a) definicji, oznaczeń lub nazw handlowych innych niż określone w niniejszym rozporządzeniu oraz wykazów tusz wieprzowych oraz ich części, do których stosuje się załącznik VI, z wyłączeniem produktów sektora wina;

b) kryteriów klasyfikacji takich jak podział na klasy, masa, wielkość, wiek i kategoria;

c) odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

c) gatunku, odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

d) prezentacji, opisów handlowych, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, pakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń;

d) prezentacji, nazw handlowych, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, pakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń, z wyłączeniem produktów sektora wina;

e) kryteriów takich jak wygląd, konsystencja, budowa, właściwości produktu;

f) specyficznych substancji użytych w produkcji, części składowych lub składników, włączając w to ich zawartość ilościową, czystość i tożsamość;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym praktyk enologicznych i powiązanych przepisów administracyjnych, oraz cyklu produkcyjnego;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym agronomicznych i zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji i powiązanych przepisów administracyjnych, oraz cyklu produkcyjnego;

h) kupażowania moszczu winogronowego i wina, w tym jego definicji, mieszania i jego ograniczeń;

i) metody konserwowania i temperatury;

j) miejsca produkcji lub pochodzenia;

k) częstotliwości odbioru, dostaw, konserwowania i przygotowania;

l) identyfikacji lub rejestracji producenta lub infrastruktury przemysłowej, w ramach której produkt został przygotowany lub przetworzony;

m) procentowej zawartości wody;

n) ograniczeń w odniesieniu do używania niektórych substancji lub praktyk

o) szczególnego wykorzystania;

p) dokumentów handlowych, dokumentów towarzyszących i prowadzonych rejestrów;

q) przechowywania, transportu;

r) procedury certyfikacji;

s) warunków regulujących zbyt, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i opisów handlowych, o których mowa w art. 60, jak również warunków regulujących zbyt produktów ubocznych;

s) warunków regulujących zbyt, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i nazw handlowych, o których mowa w art. 60, jak również warunków regulujących zbyt produktów ubocznych;

t) terminów.

3. Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 ustanawia się, nie naruszając przepisów tytułu IV rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)733] w sprawie systemów zapewniania jakości produktów rolnych, i uwzględniają one:

3. Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 ustanawia się, nie naruszając przepisów dotyczących oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, o których mowa w art. 65a i w załączniku VIIa, i uwzględniają one:

a) specyfikę odnośnego produktu;

b) konieczność zapewnienia warunków do płynnego wprowadzenia produktów do obrotu;

c) interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym;

c) interes producentów polegający na przekazywaniu informacji o właściwościach ich produktów i interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, po przeprowadzeniu oceny skutków, uwzględniającej w szczególności koszty i obciążenia administracyjne dla podmiotów gospodarczych oraz korzyści dla producentów i konsumenta końcowego;

d) metody użyte do określenia cech fizycznych, chemicznych i organoleptycznych produktów;

e) standardowe zalecenia przyjęte przez organy międzynarodowe.

ea) potrzebę związaną z zachowaniem naturalnych i podstawowych właściwości produktów oraz unikaniem wprowadzania istotnych zmian w składzie danego produktu;

eb) potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym oczekiwania, z uwzględnieniem dostępności i skuteczności środków informacyjnych umożliwiających wykluczenie takiego ryzyka.

Poprawka 163

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 59a

Dodatkowe wymogi związane z wprowadzaniem do obrotu produktów sektora owoców i warzyw

1. Produkty sektora owoców i warzyw przeznaczone do sprzedaży konsumentom jako produkty świeże mogą być wprowadzone do obrotu tylko wtedy, gdy opatrzone są informacją o kraju pochodzenia.

2. Normy handlowe, o których mowa w art. 59 ust. 1, oraz wszelkie normy handlowe obowiązujące w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw mają zastosowanie do wszystkich etapów wprowadzania do obrotu, w tym przywozu i wywozu, chyba że Komisja postanowi inaczej, i obejmują przepisy dotyczące jakości, klasyfikacji, wagi, wielkości, pakowania, opakowań, przechowywania, transportu, prezentacji i wprowadzania do obrotu.

3. Posiadacz produktów sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw objętych normami handlowymi może wystawiać te produkty, oferować je na sprzedaż, dostarczać i wprowadzać do obrotu na terenie Unii wyłącznie zgodnie z tymi normami i jest odpowiedzialny za zapewnienie takiej zgodności.

4. Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów, które Komisja może przyjąć zgodnie z art. 160, w szczególności w odniesieniu do spójnego przeprowadzania w państwach członkowskich kontroli zgodności, państwa członkowskie dokonują w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw selektywnej kontroli zgodności danych produktów z odnośnymi normami handlowymi, opartej na analizie ryzyka. Kontrole te obejmują etap poprzedzający wysyłkę z obszarów produkcji, kiedy to produkty podlegają pakowaniu lub załadunkowi. W przypadku produktów pochodzących z państw trzecich kontrole prowadzone są przed dopuszczeniem ich do swobodnego obrotu.

Poprawka 164

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 59 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 59b

Certyfikacja chmielu

1. Produkty sektora chmielu pochodzące ze zbiorów lub wytworzone w Unii podlegają procedurze certyfikacji.

2. Świadectwa można wydawać wyłącznie dla produktów spełniających minimalne wymagania jakościowe obowiązujące na danym etapie wprowadzania do obrotu. W przypadku mączki chmielowej, mączki chmielowej z podwyższoną zawartością lupuliny, ekstraktu z szyszek chmielowych oraz mieszanych produktów chmielowych świadectwo może zostać wydane wyłącznie pod warunkiem, że zawartość alfa-kwasów w tych produktach nie jest mniejsza od zawartości w chmielu, z którego zostały one wytworzone.

3. Świadectwa zawierają co najmniej informacje o:

a) miejscu (miejscach) produkcji chmielu;

b) roku lub latach zbiorów; oraz

c) odmianie lub odmianach.

4. Produkty sektora chmielu można wprowadzać do obrotu bądź wywozić wyłącznie jeżeli wydane zostało świadectwo, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3.

W przypadku przywożonych produktów sektora chmielu zaświadczenie, o którym mowa w art. 129a, uważa się za równoważne takiemu świadectwu.

5. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających środki stanowiące odstępstwo od ust. 4:

a) w celu spełnienia wymogów handlowych niektórych państw trzecich; lub

b) w odniesieniu do produktów przeznaczonych do zastosowań specjalnych.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym:

a) pozostają bez uszczerbku dla zwykłego obrotu produktami, dla których zostało wydane świadectwo;

b) zawierają gwarancje mające na celu uniknięcie wszelkich pomyłek ze wspomnianymi produktami.

Poprawka 165

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 60

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 60

Definicje, oznaczenia i opisy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

Definicje, oznaczenia i nazwy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

1. Definicje, oznaczenia i opisy handlowe określone w załączniku VI stosuje się do następujących sektorów lub produktów:

1. Definicje, oznaczenia i nazwy handlowe określone w załączniku VI stosuje się do następujących sektorów lub produktów:

a) sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

b) wina;

c) wołowiny i cielęciny;

d) mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

e) mięso drobiowe;

e) mięsa drobiowego i jaj;

f) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

2. Definicje, oznaczenia lub opisy handlowe określone w załączniku VI mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w przedmiotowym załączniku.

2. Definicje, oznaczenia lub nazwy handlowe określone w załączniku VI mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w przedmiotowym załączniku.

3. Uwzględniając potrzebę dostosowania się do zmieniających się wymagań konsumentów i uwzględnienia rozwoju technicznego, oraz aby zapobiec powstawaniu przeszkód dla tworzenia innowacyjnych produktów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w sprawie zmian, odstępstw i wyłączeń w odniesieniu do definicji i opisów handlowych określonych w załączniku VI.

Poprawka 166

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 61

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 61

Tolerancja

Uwzględniając specyfikę każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących tolerancji dla każdej normy, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z przedmiotową normą.

1. Uwzględniając specyfikę każdego sektora, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących tolerancji dla każdej normy szczegółowej, której przekroczenie powoduje, iż cała partia produktów uważana jest za niezgodną z przedmiotową normą.

Tolerancja ta, zdefiniowana w postaci progów, nie zmienia swoistych cech produktu i ma zastosowanie jedynie do takich kryteriów jak waga, wielkość lub inne drugorzędne kryteria.

2. Państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać w mocy dodatkowe ustawodawstwo krajowe dotyczące produktów objętych unijną normą handlową, pod warunkiem że jego przepisy są spójne z prawem Unii, a w szczególności nie naruszają zasady swobodnego przepływu towarów.

Poprawka 167

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 62

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 62

Praktyki enologiczne i metody analizy

1. W produkcji i konserwowaniu produktów wymienionych w załączniku VI część II w Unii stosuje się wyłącznie praktyki enologiczne zatwierdzone na podstawie załącznika VII i określone w art. 59 ust. 2 lit. g) oraz art. 65 ust. 2 i 3.

Przepisów akapitu pierwszego nie stosuje się do:

a) soku winogronowego oraz zagęszczonego soku winogronowego;

b) moszczu winogronowego i zagęszczonego moszczu winogronowego przeznaczonego do przygotowania soku winogronowego.

Dozwolone praktyki enologiczne są stosowane tylko do celów zapewnienia właściwej fermentacji winiarskiej, odpowiedniego konserwowania lub właściwego dojrzewania produktu.

Produkty wymienione w załączniku VI część II wytwarzane są w Unii zgodnie z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

Produktów wymienionych w załączniku VI część II nie wprowadza się do obrotu w Unii, jeżeli:

a) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w Unii, lub

b) zostały poddane praktykom enologicznym niedozwolonym w danym państwie, lub

c) nie są zgodne z przepisami ustanowionymi w załączniku VII.

Produkty, które nie nadają się do obrotu zgodnie z akapitem piątym, niszczy się. Na zasadzie odstępstwa od tego przepisu państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na wykorzystanie niektórych produktów o określonych przez nich cechach w gorzelniach i wytwórniach octu lub do użytku przemysłowego, pod warunkiem że takie zezwolenie nie staje się zachętą do produkcji z użyciem niedozwolonych praktyk enologicznych.

2. W przypadku zatwierdzania praktyk enologicznych dla wina, o których mowa w art. 59 ust. 2 lit. g), Komisja:

2. Przedstawiając wnioski dotyczące praktyk enologicznych dla wina, o których mowa w ust. 1, Komisja:

a) opiera się na praktykach enologicznych i metodach analizy zalecanych i opublikowanych przez OIV oraz na wynikach eksperymentalnego stosowania dotychczas niedozwolonych praktyk enologicznych;

a) uwzględnia praktyki enologiczne i metody analizy zalecane i opublikowane przez OIV oraz wyniki eksperymentalnego stosowania dotychczas niedozwolonych praktyk enologicz-nych;

b) uwzględnia kwestię ochrony zdrowia człowieka;

c) uwzględnia potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na swoje oczekiwania i wrażenia, biorąc pod uwagę dostępność i skuteczność środków informacyjnych, które wykluczą takie ryzyko;

c) uwzględnia potencjalne ryzyko dla konsumentów, którzy mogą zostać wprowadzeni w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym

oczekiwania, biorąc pod uwagę dostępność i skuteczność środków informacyjnych, które wykluczą takie ryzyko;

d) pozwala na zachowanie naturalnych i podstawowych właściwości wina i niewprowadzanie istotnych zmian w składzie danego produktu;

e) zapewnia akceptowalny minimalny poziom troski o środowisko;

f) przestrzega ogólnych zasad dotyczących praktyk enologicznych i zasad określonych w załączniku VII.

3. W stosownych przypadkach Komisja - w drodze aktów wykonawczych - przyjmuje metody, o których mowa w art. 59 ust. 3 lit. d) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku VI część II. Podstawą przedmiotowych metod są wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście zgodnego z prawem, wyznaczonego celu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Metody, o których mowa w art. 59 ust. 3 lit. d) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku VI część II przyjmuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu. Podstawą przedmiotowych metod są wszelkie odpowiednie metody zalecane i opublikowane przez OIV, chyba że byłyby one nieskuteczne lub niewłaściwe w kontekście celu wyznaczonego przez Unię.

W oczekiwaniu na przyjęcie takich przepisów należy stosować metody dozwolone w danym państwie członkowskim.

W oczekiwaniu na przyjęcie takich przepisów należy stosować metody i zasady dozwolone w danym państwie członkowskim

Poprawka 168

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 65

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 65

Przepisy krajowe dotyczące niektórych produktów i sektorów

1. Niezależnie od przepisów art. 59 ust. 1, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać przepisy krajowe ustanawiające różne poziomy jakości dla tłuszczów do smarowania. Przedmiotowe przepisy powinny umożliwiać przeprowadzenie oceny poziomów jakości na podstawie kryteriów odnoszących się przede wszystkim do zastosowanych surowców, organoleptycznych cech tych produktów oraz ich stabilności fizycznej i mikrobiologicznej.

Państwa członkowskie korzystające z możliwości przewidzianej w akapicie pierwszym gwarantują, że w odniesieniu do produktów innych państw członkowskich, które spełniają kryteria ustanowione w przedmiotowych przepisach krajowych, można na niedyskryminujących warunkach używać określeń, które potwierdzają, że przedmiotowe kryteria zostały spełnione.

2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć stosowanie niektórych praktyk enologicznych lub zakazać ich stosowania i wprowadzić surowsze zasady w odniesieniu do win dozwolonych na mocy prawa unijnego produkowanych na ich terytorium, aby przyczynić się do zachowania istotnych właściwości win o chronionej nazwie pochodzenia lub o chronionym oznaczeniu geograficznym i win musujących oraz win likierowych.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić na eksperymentalne użycie niedozwolonych praktyk enologicznych zgodnie z warunkami określonymi przez Komisję - w drodze aktów delegowanych, przyjętych na podstawie ust. 4.

4. Ze względu na potrzebę zapewnienia poprawnego i przejrzystego stosowania Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych, określających warunki stosowania ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jak również warunki posiadania, obrotu i wykorzystywania produktów uzyskanych za pomocą praktyk eksperymentalnych, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

4a. Państwa członkowskie mogą przyjmować lub utrzymywać w mocy normy handlowe dotyczące sektorów lub produktów, pod warunkiem że środki te są zgodne z prawem Unii.

Poprawka 169

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział I - sekcja 1 - podsekcja 3 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 3a

OZNACZENIA ZASTRZEŻONE STOSOWANE FAKULTATYWNIE

Artykuł 65a

Zakres stosowania

Ustanawia się system oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, którego celem jest wspieranie producentów produktów rolnych posiadających cechy i właściwości stanowiące wartość dodaną w informowaniu o tych cechach i właściwościach na rynku wewnętrznym, a w szczególności wspieranie i uzupełnianie szczegółowych norm handlowych.

Artykuł 65b

Istniejące oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie

1. Oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie objęte wspomnianym systemem z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wymieniono w załączniku VIIa do niniejszego rozporządzenia wraz z aktami ustanawiającymi te oznaczenia i z warunkami ich stosowania.

2. Oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie, o których mowa w ust. 1, nadal obowiązują do czasu ich zmiany, chyba że zostaną unieważnione na mocy art. 65c.

Artykuł 65c

Rezerwowanie, zmiana i unieważnienie oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie

Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów, postęp naukowy i techniczny, sytuację na rynku oraz rozwój norm handlowych i międzynarodowych, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących:

a) zarezerwowania dodatkowego oznaczenia zastrzeżonego stosowanego fakultatywnie, z określeniem warunków jego stosowania;

b) zmiany warunków stosowania oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie; lub

c) unieważnienia oznaczenia zastrzeżonego stosowanego fakultatywnie.

Artykuł 65d

Dodatkowe oznaczenia zastrzeżone stosowane fakultatywnie

1. Dane oznaczenie kwalifikuje się do zarezerwowania jako dodatkowe oznaczenie zastrzeżone stosowane fakultatywnie pod warunkiem, że spełnia następujące kryteria:

a) oznaczenie odnosi się do właściwości produktu lub cech charakterystycznych produkcji rolnej lub procesu przetwarzania i nawiązuje do normy handlowej, w kontekście indywidualnego traktowania poszczególnych sektorów;

b) stosowanie oznaczeń przyczynia się do zwiększenia wartości dodanej danego produktu w porównaniu z produktami podobnego rodzaju; oraz

c) konsumenci w kilku państwach członkowskich zostali poinformowani o cechach lub właściwościach, o których mowa w lit. a), w momencie wprowadzania produktu na rynek.

Komisja uwzględnia wszelkie stosowne normy międzynarodowe oraz obecne oznaczenia zarezerwowane dla danych produktów lub sektorów.

2. Oznaczenia stosowane fakultatywnie, które opisują techniczne właściwości produktu do celów wdrożenia obowiązkowych norm handlowych, a nie po to, by informować konsumentów o właściwościach tych produktów, nie są rezerwowane na mocy niniejszego systemu.

3. Aby uwzględnić specyficzne uwarunkowania niektórych sektorów oraz oczekiwania konsumentów, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających szczegółowe zasady dotyczące kryteriów tworzenia dodatkowych oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 65e

Ograniczenia w stosowaniu oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie

1. Oznaczenie zastrzeżone stosowane fakultatywnie może być stosowane jedynie w odniesieniu do produktów, które spełniają odpowiednie warunki stosowania.

2. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki służące dopilnowaniu, by etykietowanie produktu nie prowadziło do niejasności związanych z oznaczeniem zastrzeżonym stosowanym fakultatywnie.

3. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających zasady stosowania oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie.

Poprawka 170

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 66

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 66

Przepisy ogólne

Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, oraz szczególne cechy niektórych produktów rolnych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających warunki, na podstawie których uznaje się, że produkty przywożone wykazują równoważny poziom zgodności z wymogami Unii dotyczącymi norm handlowych, oraz warunki, które umożliwiają odstępstwo od art. 58, jak również do określania przepisów dotyczących stosowania norm handlowych w odniesieniu do produktów wywożonych z Unii.

Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, szczególne cechy niektórych produktów rolnych oraz potrzebę dopilnowania, by konsumenci nie byli wprowadzani w błąd ze względu na dobrze ugruntowane postrzeganie produktu oraz związane z tym oczekiwania, możliwe jest przyjęcie - zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu - środków określających warunki, na podstawie których uznaje się, że produkty przywożone wykazują równoważny poziom zgodności z wymogami Unii dotyczącymi norm handlowych, jak również do określania przepisów dotyczących stosowania norm handlowych w odniesieniu do produktów wywożonych z Unii.

Poprawka 171

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 67

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 67

Przepisy szczególne dotyczące przywozu wina

1. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, przepisy dotyczące nazwy pochodzenia i oznaczeń geograficznych oraz etykietowania wina określone w niniejszym rozdziale sekcja 2 oraz definicje, oznaczenia i opisy handlowe, o których mowa w art. 60 niniejszego rozporządzenia, stosuje się do produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69, i 2204, przywożonych do Unii.

1. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, przepisy dotyczące nazwy pochodzenia i oznaczeń geograficznych oraz etykietowania wina określone w niniejszym rozdziale sekcja 2 oraz definicje, oznaczenia i nazwy handlowe, o których mowa w art. 60 niniejszego rozporządzenia, stosuje się do produktów objętych kodami CN 2009 61, 2009 69 i 2204, przywożonych do Unii.

2. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, produkowane są zgodnie z praktykami enologicznymi zalecanymi i opublikowanymi przez OIV lub dozwolonymi przez Unię na podstawie niniejszego rozporządzenia.

2. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w porozumieniach zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, produkty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, produkowane są zgodnie z praktykami enologicznymi dozwolonymi przez Unię na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Środki stanowiące odstępstwo od niniejszego ustępu przyjmuje się zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu.

3. Przywóz produktów, o których mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi przedstawienia:

a) zaświadczenia o zgodności z przepisami, o których mowa w ust. 1 i 2, wystawionego przez właściwy organ w państwie pochodzenia produktu, figurujący w wykazie, który zostanie publicznie udostępniony przez Komisję;

b) sprawozdania z analiz przygotowanego przez organ lub departament wyznaczony przez państwo pochodzenia produktu, w zakresie, w jakim produkt przeznaczony jest do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

Poprawka 172

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 67 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 67a

Przekazane uprawnienia

Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających:

a) przepisy dotyczące interpretacji i wdrażania definicji i nazw handlowych określonych w załączniku VI;

b) przepisy dotyczące procedur krajowych regulujących wycofywanie i niszczenie produktów winiarskich, które nie spełniają wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Poprawka 173

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 68

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 68

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować konieczne środki związane z niniejszą sekcją, dotyczące w szczególności:

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować konieczne środki związane z niniejszą sekcją, dotyczące:

a) wdrażania ogólnej normy handlowej;

b) wdrażania definicji i opisów handlowych określonych w załączniku VI;

c) sporządzenia wykazu mleka i przetworów mlecznych, o których mowa w załączniku VI część III pkt 5 akapit drugi, i tłuszczów do smarowania, o których mowa w załączniku VI część VI akapit szósty lit. a), na podstawie orientacyjnych wykazów produktów, które państwa członkowskie uznają za odpowiadające na ich terytoriach tym przepisom, i które to wykazy państwa członkowskie przesyłają do Komisji;

d) wdrażania norm handlowych w odniesieniu do poszczególnych sektorów lub produktów, w tym szczegółowe zasady dotyczące pobierania próbek oraz metod analizy służących określaniu składu produktów;

e) ustalania, czy produkty zostały poddane procesom niezgodnym z zatwierdzonymi praktykami enologicznymi;

f) ustalania poziomu tolerancji;

g) wdrażania art. 66.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 174

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 69

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 69

Zakres

1. Przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych określone w niniejszej sekcji mają zastosowanie do produktów, o których mowa w załączniku VI część II pkt 1, 3-6, 8, 9, 11, 15 i 16.

2. Podstawą przepisów, o których mowa w ust. 1, jest:

a) ochrona uzasadnionych interesów konsumentów i producentów;

b) zagwarantowanie sprawnego funkcjonowania wewnętrznego rynku przedmiotowych produktów; oraz

c) promocja produktów wysokiej jakości przy zezwoleniu na krajowe środki wspierające politykę jakości.

c) promocja produktów objętych systemami jakości przy zezwoleniu na krajowe środki wspierające politykę jakości.

Poprawka 175

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 70

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 70

Definicje

1. Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:

a) "nazwa pochodzenia" oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

(i) jakość i właściwości produktu są zasadniczo lub wyłącznie związane ze szczególnym środowiskiem geograficznym z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz ludzkimi;

(ii) winogrona, z których produkt jest produkowany, pochodzą wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iv) produkt otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera;

b) "oznaczenie geograficzne" oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, państwa, która to nazwa służy do opisu produktu, o którym mowa w art. 69 ust. 1, spełniającego następujące wymogi:

(i) posiada szczególną jakość, reputację lub inne właściwości, które można przypisać temu pochodzeniu geograficznemu;

(ii) przynajmniej 85 % winogron, z których jest produkowany, pochodzi wyłącznie z przedmiotowego obszaru geograficznego;

(iii) jego produkcja odbywa się na przedmiotowym obszarze geograficznym; oraz

(iv) otrzymywany jest z odmian winorośli należących do Vitis vinifera lub z krzyżówki tych gatunków z innymi gatunkami rodzaju Vitis.

1a. Do celów stosowania ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i lit. b) ppkt (iii) "produkcja" oznacza wszystkie wykonane operacje - począwszy od zbioru winogron po zakończenie procesu wytwarzania wina, z wyjątkiem procesów poprodukcyjnych.

Do celów stosowania ust. 1 lit. b) ppkt (ii) maksymalnie 15 % winogron, które mogą pochodzić spoza wyznaczonego obszaru geograficznego, pochodzi z danego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym znajduje się wyznaczony obszar.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i lit. b) ppkt (iii) oraz pod warunkiem, że jest to przewidziane w specyfikacji produktu określonej w art. 71 ust. 2, produkt objęty chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym może być przetworzony na wino:

a) na obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru;

b) na obszarze położonym w obrębie tej samej jednostki administracyjnej lub w obrębie sąsiedniej jednostki administracyjnej, jak określono w przepisach krajowych;

c) w przypadku transgranicznej nazwy pochodzenia lub transgranicznego oznaczenia geograficznego, bądź jeżeli istnieje porozumienie w sprawie środków kontroli zawarte między co najmniej dwoma państwami członkowskimi lub między co najmniej jednym państwem członkowskim a co najmniej jednym państwem trzecim, na obszarze położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) ppkt (iii) oraz pod warunkiem, że jest to przewidziane w specyfikacji produktu określonej w art. 71 ust. 2, produkt może być przetworzony na wino musujące lub wino półmusujące objęte chronioną nazwą pochodzenia poza obszarem położonym w bezpośrednim sąsiedztwie danego wyznaczonego obszaru, jeżeli taka praktyka była stosowana przed dniem 1 marca 1986 r.

2. Niektóre tradycyjne używane nazwy stanowią nazwę pochodzenia, w przypadku gdy:

a) oznaczają wino;

b) odnoszą się do nazwy geograficznej;

c) spełniają wymogi, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i)-(iv); oraz

d) podlegają procedurze obejmowania ochroną nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, o których mowa w niniejszej podsekcji;

3. Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, w tym odnoszące się do obszarów geograficznych w państwach trzecich, kwalifikują się do ochrony w Unii na podstawie przepisów określonych w niniejszej podsekcji.

Poprawka 176

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 71

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 71

Wnioski o objęcie ochroną

1. Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują dokumentację techniczną zawierającą:

a) nazwę, która ma być chroniona;

b) nazwę i adres wnioskodawcy;

c) specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2; oraz

d) jednolity dokument streszczający specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2.

2. Specyfikacja produktu umożliwia zainteresowanym stronom kontrolę odpowiednich warunków produkcji objętej nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym.

Taka specyfikacja produktu zawiera co najmniej:

a) nazwę, która ma być chroniona;

b) opis wina (win), a w szczególności:

(i) w przypadku win z nazwą pochodzenia - ich najważniejsze właściwości analityczne i charakterystyczne cechy organoleptyczne;

(ii) w przypadku win z oznaczeniem geograficznym - ich najważniejsze analityczne cechy charakterystyczne oraz ocenę lub oznaczenie ich organoleptycznych cech charakterystycznych;

c) w stosownych przypadkach: szczególne praktyki enologiczne stosowane przy produkcji wina/win, jak i stosowne ograniczenia obowiązujące w przypadku produkcji tego wina/tych win;

d) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego;

e) maksymalną wydajność z hektara;

f) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino/są wina;

g) szczegółowe informacje świadczące o spełnieniu wymogów, o których mowa w art. 70 ust. 1 lit. a) lub, w zależności od przypadku, w art. 70 ust. 1 lit. b) ppkt (i);

h) wszelkie obowiązujące wymogi dotyczące wytwarzania produktu z ChNP lub ChOG, określone w prawie Unii lub w prawie krajowym lub, jeżeli tak przewidziały państwa członkowskie, przez organizację zarządzającą chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym;

(i) nazwę i adres organów lub jednostek dokonujących kontroli zgodności z wymogami specyfikacji produktu oraz ich szczegółowe zadania.

Wymagania, o których mowa w akapicie drugim lit. h) są obiektywne, niedyskryminacyjne i zgodne z prawem Unii.

3. W przypadku gdy wniosek o objęcie ochroną dotyczy obszaru geograficznego w państwie trzecim, oprócz elementów określonych w ust. 1 i 2 zawiera on dowód, że przedmiotowa nazwa jest chroniona w jego państwie pochodzenia.

Poprawka 177

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 73

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 73

Wstępna procedura krajowa

1. Wnioski o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, o których mowa w art. 71, dotyczące win pochodzących z Unii są przedmiotem wstępnej procedury krajowej.

1a. Wniosek o ochronę składa się w państwie członkowskim, z którego terytorium pochodzi nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne.

Państwo członkowskie sprawdza, czy wniosek o ochronę spełnia warunki określone w niniejszej podsekcji.

Państwo członkowskie zapewnia odpowiednią publikację wniosku na szczeblu krajowym oraz przewiduje okres co najmniej dwóch miesięcy od daty publikacji na zgłoszenie pisemnego sprzeciwu wobec zaproponowanej ochrony. Taki sprzeciw ma formę odpowiednio uzasadnionego oświadczenia i może być złożony przez dowolną osobę fizyczną lub prawną mającą uzasadniony interes, której miejsce zamieszkania lub siedziba znajduje się na terytorium tego państwa członkowskiego.

2. Jeśli państwo członkowskie uważa, że nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne nie spełnia odpowiednich wymagań lub jest niezgodne z prawem Unii, wówczas odrzuca wniosek.

2. Jeśli państwo członkowskie uważa, że nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne nie spełnia warunków określonych w niniejszej podsekcji lub jest niezgodne z prawem Unii, wówczas odrzuca wniosek.

3. Jeśli państwo członkowskie uważa, że wymagania są spełnione, przeprowadza procedurę krajową, zapewniając odpowiednią publikację specyfikacji produktu przynajmniej w internecie.

3. Jeśli państwo członkowskie uważa, że warunki określone w niniejszej podsekcji są spełnione:

a) zapewnia odpowiednią publikację, przynajmniej w internecie, specyfikacji produktu, o której mowa w art. 71 ust. 1 lit. d);

b) przedkłada Komisji wniosek o ochronę zawierający następujące informacje:

(i) nazwę i adres wnioskodawcy;

(ii) jednolity dokument, o którym mowa w art. 71 ust. 1 lit. d);

(iii) deklarację państwa członkowskiego stwierdzającą, że wniosek złożony przez wnioskodawcę spełnia wymagane warunki; oraz

(iv) odniesienie do publikacji dokonanej zgodnie z lit. a).

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), przekazywane są w jednym z języków urzędowych Unii lub dołącza się do nich uwierzytelnione tłumaczenie na jeden z tych języków.

Poprawka 178

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 79

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 79

Związek ze znakami towarowymi

1. Jeśli nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne są objęte ochroną na podstawie niniejszego rozporządzenia, wniosek o rejestrację znaku towarowego, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2, i dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku VI część II jest odrzucany, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

1. Wniosek o rejestrację znaku towarowego, który zawiera nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne objęte ochroną na podstawie niniejszego rozporządzenia bądź jest utworzony z takiej nazwy lub oznaczenia, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2, i dotyczący produktu należącego do jednej z kategorii wymienionych w załączniku VI część II jest odrzucany, jeżeli złożenie wniosku o rejestrację znaku towarowego nastąpiło po dacie przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego i nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne zostały następnie objęte ochroną.

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem akapitu pierwszego są unieważniane.

2. Nie naruszając przepisów art. 78 ust. 2, znak towarowy, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2 i którego dotyczy wniosek, zarejestrowany lub ustanowiony poprzez używanie, jeżeli taka możliwość dopuszczona jest przez odnośne prawodawstwo, na terytorium Unii przed datą przedłożenia Komisji wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, może pozostać w użyciu, a jego okres stosowania może zostać przedłużony niezależnie od ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że brak jest podstaw do jego unieważnienia lub cofnięcia, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

2. Nie naruszając przepisów art. 78 ust. 2, znak towarowy, którego stosowanie podlega art. 80 ust. 2 i którego dotyczy wniosek, zarejestrowany lub uzyskany poprzez używanie w dobrej wierze, jeżeli taka możliwość dopuszczona jest przez odnośne prawodawstwo, na terytorium Unii, albo przed datą rozpoczęcia ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w państwie pochodzenia, albo przed dniem 1 stycznia 1996 r., może pozostać w użyciu niezależnie od ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że brak jest podstaw do jego unieważnienia lub cofnięcia, jak określono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

W takich przypadkach dozwolone jest stosowanie nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego równolegle do stosowania odpowiednich znaków towarowych.

Poprawka 179

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 82

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 82

Zmiany do specyfikacji produktu

1. Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione na podstawie art. 86 ust. 4 lit. b) może wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic przedmiotowego obszaru geograficznego. Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

1. Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione w art. 72 może wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 71 ust. 2 akapit drugi lit. d). Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 również państwo członkowskie lub państwo trzecie bądź ich właściwe organy mogą wystąpić o zatwierdzenie zmiany do specyfikacji produktu dla istniejących chronionych nazw win zgodnie z art. 84 ust. 1.

1a. W przypadku gdy proponowana zmiana obejmuje jedną lub kilka zmian do jednolitego dokumentu, o którym mowa w art. 71 ust. 1 lit. d), art. 73-76 stosuje się odpowiednio do wniosku o zmianę specyfikacji. Jeżeli jednak proponowana zmiana jest niewielka, Komisja przyjmuje akty wykonawcze zawierające decyzję o tym czy zatwierdzić wniosek bez stosowania procedury ustanowionej w art. 74 ust. 2 i art. 75, a w przypadku zatwierdzenia przystępuje do publikacji elementów, o których mowa w art. 74 ust. 3. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

1b. W przypadku gdy proponowana zmiana nie pociąga za sobą żadnych zmian jednolitego dokumentu, stosuje się następujące zasady:

a) jeśli przedmiotowy obszar geograficzny znajduje się w danym państwie członkowskim, to państwo członkowskie podejmuje decyzję w sprawie zmiany oraz, jeśli zgadza się na tę zmianę, publikuje zmienioną specyfikację produktu i informuje Komisję o zatwierdzonych zmianach i ich powodach;

b) jeśli przedmiotowy obszar geograficzny znajduje się w państwie trzecim, Komisja - w drodze aktów wykonawczych - podejmuje decyzję, czy zatwierdzić proponowaną zmianę. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 180

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 84

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 84

Istniejące chronione nazwy win

1. Nazwy win chronione zgodnie z art. 51 i 54 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 i art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 753/2002 są automatycznie chronione na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja odnotowuje je w rejestrze określonym w art. 81 niniejszego rozporządzenia.

1. Nazwy win, o których mowa w art. 51 i 54 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 i art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 753/2002, są automatycznie chronione na mocy niniejszego rozporządzenia. Komisja odnotowuje je w rejestrze określonym w art. 81 niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja podejmuje - w drodze aktów wykonawczych - odpowiednie kroki formalne w celu usunięcia z rejestru określonego w art. 81 nazw win, do których stosuje się art. 191 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010)799].

2. Komisja może przyjąć akty wykonawcze w celu usunięcia z rejestru określonego w art. 81 nazw win, do których stosuje się art. 118s ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Artykułu 83 nie stosuje się do istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Do dnia 31 grudnia 2014 r. Komisja może z własnej inicjatywy - w drodze aktów wykonawczych - podjąć decyzję o unieważnieniu ochrony istniejących chronionych nazw win, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeśli nie spełniają one warunków ustanowionych w art. 70.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

4. W odniesieniu do Chorwacji, nazwy win opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej są chronione na mocy niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem pozytywnego wyniku procedury sprzeciwu. Komisja odnotowuje je w rejestrze przewidzianym w art. 81.

Poprawka 181

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 86

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 86

Przekazane uprawnienia

1. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania środków wymienionych w niniejszym artykule ust. 2-5.

2. Uwzględniając specyficzne uwarunkowania produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może przyjąć:

a) zasady wyznaczania obszaru geograficznego; oraz

a) dodatkowe ustalenia szczegółowe dotyczące wyznaczania obszaru geograficznego; oraz

b) definicje, ograniczenia i odstępstwa dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym.

b) ograniczenia i odstępstwa dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3. Uwzględniając potrzebę zapewnienia jakości i identyfikowalności produktów, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć warunki, na jakich specyfikacja produktu może zawierać dodatkowe wymogi.

4. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania praw i uzasadnionego interesu producentów lub podmiotów gospodarczych, Komisja - w drodze aktów delegowanych - może przyjąć przepisy dotyczące:

a) elementów specyfikacji produktu;

b) charakteru wnioskodawcy, który może złożyć wniosek o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

c) warunków, które muszą być spełnione w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, wstępnych procedur krajowych, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmiany z chronionej nazwy pochodzenia na chronione oznaczenie geograficzne;

c) warunków, które muszą być spełnione w odniesieniu do wniosku o ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, rozpatrywania wniosków przez Komisję, procedury zgłaszania sprzeciwu, procedur wprowadzania zmian, anulowania ochrony i zmiany chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego;

d) warunków dotyczących wniosków transgranicznych;

e) warunków dotyczących wniosków w odniesieniu do obszaru geograficznego w państwie trzecim;

f) terminu, od jakiego stosuje się ochronę lub zmianę dotyczącą ochrony;

g) warunków dotyczących zmian do specyfikacji produktów.

g) warunków dotyczących zmian do specyfikacji produktów i warunków, na jakich daną zmianę należy uznać za niewielką w rozumieniu art. 82 ust. 1a.

5. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania odpowiedniej ochrony, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć ograniczenia dotyczące chronionej nazwy.

6. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że podmioty gospodarcze i właściwe organy nie poniosą szkody w związku ze stosowaniem niniejszej podsekcji w odniesieniu do nazw win, które objęto ochroną przed dniem 1 sierpnia 2009 r. lub w odniesieniu do których wnioski o objęcie ochroną złożono przed tą datą, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć przepisy przejściowe dotyczące:

a) nazw win, które państwa członkowskie uznały za nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficzne przed dniem 1 sierpnia 2009 r. i nazw win, w odniesieniu do których wnioski o objęcie ochroną złożono przed tą datą;

b) wstępnej procedury krajowej;

c) win wprowadzonych do obrotu lub opatrzonych etykietą przed określoną datą; oraz

d) zmian do specyfikacji produktów.

Poprawka 182

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1a. Określenia tradycyjne są uznawane, definiowane i chronione przez Komisję.

Poprawka 183

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1b. Tradycyjne określenia są chronione, wyłącznie w języku i w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich wskazanych we wniosku, przed:

a) wszelkim niewłaściwym stosowaniem, nawet w razie uzupełnienia chronionego określenia zwrotami takimi jak: "w rodzaju", "typu", "według metody", "na sposób", "imitacja", "o smaku", "podobne do" lub podobnymi;

b) wszelkim innym nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd wskazaniem rodzaju, charakterystyki lub zasadniczych cech produktu, umieszczonym na wewnętrznym lub zewnętrznym opakowaniu, w materiałach reklamowych lub dokumentach dotyczących danego produktu;

c) wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić konsumenta w błąd, w szczególności powodującymi mylne wyobrażenie, że wino objęte jest chronionym określeniem tradycyjnym.

Poprawka 184

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1c. Jeżeli określenie tradycyjne jest chronione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, to rejestrację znaku towarowego, którego stosowanie naruszałoby przepisy art. 89c, ocenia się zgodnie z dyrektywą 2008/95/WE lub z rozporządzeniem (WE) nr 207/2009.

Znaki towarowe zarejestrowane z naruszeniem przepisów akapitu pierwszego ogłasza się, na wniosek, za nieważne zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami określonymi w dyrektywie 2008/95/WE lub w rozporządzeniu (WE) nr 207/ 2009.

Znak towarowy odpowiadający jednej z sytuacji, o których mowa w art. 89c niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do którego złożono wniosek, który został zarejestrowany lub utwierdzony zwyczajowo - jeżeli odnośne prawodawstwo dopuszcza taką możliwość - na terytorium Unii przed dniem 4 maja 2002 r. lub przed datą przedłożenia Komisji wniosku o objęcie ochroną określenia tradycyjnego, może pozostać w użyciu i być przedłużony niezależnie od ochrony określenia tradycyjnego. W takich przypadkach dozwolone jest używanie równocześnie określenia tradycyjnego i znaku towarowego.

Żadna nazwa nie jest chroniona jako określenie tradycyjne, jeżeli w świetle reputacji i renomy znaku towarowego taka ochrona mogłaby wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości, rodzaju, cech charakterystycznych i jakości wina.

Poprawka 185

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1d. Określenie, w sprawie którego złożono wniosek - a które jest w pełni lub częściowo homonimiczne z określeniem tradycyjnym, chronionym już zgodnie z niniejszym rozdziałem - jest chronione z należytym uwzględnieniem miejscowych i tradycyjnych zwyczajów oraz ryzyka pomyłki. Określenie homonimiczne wprowadzające konsumentów w błąd co do rodzaju, jakości lub prawdziwego pochodzenia produktów nie jest rejestrowane, nawet jeśli jest ono ścisłe.

Stosowanie chronionego określenia homonimicznego uzależnione jest od wystarczającego rozróżnienia w praktyce między określeniem homonimicznym chronionym później, a już chronionym określeniem tradycyjnym, z uwzględnieniem konieczności sprawiedliwego traktowania zainteresowanych producentów i niewprowadzania konsumenta w błąd.

Poprawka 186

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1e. W terminie dwóch miesięcy od daty opublikowania wniosku przez Komisję dowolne państwo członkowskie lub państwo trzecie lub dowolna osoba fizyczna lub prawna mająca uzasadniony interes może zgłosić sprzeciw wobec zaproponowanego uznania, składając wniosek zawierający ten sprzeciw.

Poprawka 187

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1f. Wnioskodawca może złożyć wniosek o zmianę określenia tradycyjnego, wskazanego języka, danego wina lub danych win bądź skróconej definicji lub warunków stosowania danego określenia tradycyjnego.

Poprawka 188

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 - ustęp 1 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1 g. Na należycie uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub osoby fizycznej lub prawnej mającej uzasadniony interes Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o odwołaniu ochrony określenia tradycyjnego, jeżeli przestało ono być zgodne z definicją określoną w art. 89.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 189

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 89a

Warunki używania określenia tradycyjnego

1. Określenie, które ma być objęte ochroną, jest wyrażone:

a) w języku urzędowym (językach urzędowych), języku regionalnym (językach regionalnych) państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, z którego wywodzi się określenie; lub

b) w języku używanym w handlu dla tego określenia.

2. Określenie stosowane w danym języku odnosi się do konkretnych produktów, o których mowa w art. 69 ust. 1.

3. Określenie rejestruje się w pisowni oryginalnej.

Poprawka 190

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 89b

Warunki ważności

1. Dopuszcza się uznanie określenia tradycyjnego, jeżeli:

a) określenie składa się wyłącznie z:

(i) nazwy tradycyjnie stosowanej w handlu na znacznej części terytorium Wspólnoty lub zainteresowanego państwa trzeciego dla rozróżnienia szczególnych kategorii produktów winiarskich, o których mowa w art. 69 ust. 1; lub

(ii) znanej nazwy tradycyjnie stosowanej w handlu co najmniej na terytorium zainteresowanego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego dla rozróżnienia szczególnych kategorii produktów winiarskich, o których mowa w art. 69 ust. 1;

b) określenie spełnia następujące wymogi:

(i) nie jest nazwą rodzajową;

(ii) jest zdefiniowane i uregulowane w ustawodawstwie państwa członkowskiego; lub

(iii) podlega warunkom stosowania przewidzianym w przepisach mających zastosowanie do producentów wina

w zainteresowanym państwie trzecim, w tym w przepisach ustanowionych przez przedstawicielskie organizacje zawodowe.

2. Do celów ust. 1 lit. a) "tradycyjne stosowanie" oznacza:

a) stosowanie przez co najmniej pięć lat w przypadku określeń w języku (językach), o którym (których) mowa w art. 89a ust. 1 lit. a);

b) stosowanie przez co najmniej piętnaście lat w przypadku określeń zgłoszonych w języku (językach), o którym (których) mowa w art. 89a ust. 1 lit. b).

3. Do celów ust. 1 lit. b) ppkt (i) "rodzajowy" oznacza nazwę określenia tradycyjnego, która mimo że dotyczy szczególnej metody produkcji lub metody leżakowania bądź jakości, barwy, rodzaju miejsca lub też wydarzenia związanego z historią produktu winiarskiego, stała się pospolitą nazwą danego produktu winiarskiego w Unii.

4. Warunek wymieniony w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu nie ma zastosowania do określeń tradycyjnych, o których mowa w art. 89 lit. b).

Poprawka 191

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 89c

Wnioskodawcy

1. Właściwe organy państwa członkowskiego lub państwa trzeciego bądź przedstawicielskie organizacje zawodowe mające siedzibę w państwach trzecich mogą przedłożyć Komisji wniosek o objęcie ochroną określeń tradycyjnych w rozumieniu art. 89.

2. "Przedstawicielska organizacja zawodowa" oznacza organizację producentów lub stowarzyszenie organizacji producentów, którzy przyjęli te same zasady uprawy winorośli, prowadzą działalność na danym obszarze lub na kilku obszarach objętych nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym, jeżeli zrzeszają co najmniej dwie trzecie producentów z obszaru (obszarów) objętego (objętych) nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym, na którym (których) prowadzą działalność, a ich produkcja stanowi co najmniej dwie trzecie produkcji pochodzącej z tego obszaru (tych obszarów). Przedstawicielska organizacja zawodowa może złożyć wniosek o objęcie ochroną tylko w odniesieniu do win, które produkuje.

Poprawka 192

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 89 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 89d

Procedura uznawania

Komisja podejmuje decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu wniosku o uznanie danego określenia tradycyjnego na podstawie dostępnych elementów. Komisja bada, czy spełnione są warunki, o których mowa w art. 89, 89a i 89b, bądź warunki przewidziane w art. 90a ust. 3 lub w art. 90b.

Decyzję o odrzuceniu wniosku przekazuje się zgłaszającemu sprzeciw i organom państwa członkowskiego lub państwa trzeciego bądź przedstawicielskiej organizacji zawodowej mającej siedzibę w danym państwie trzecim.

Poprawka 193

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 - ustęp 3 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wnioskodawców, którzy mogą ubiegać się o ochronę określenia tradycyjnego;

skreślona

Poprawka 194

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 - ustęp 3 - litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) podstawy sprzeciwu wobec zaproponowanego uznania określenia tradycyjnego;

skreślona

Poprawka 195

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 - ustęp 3 - litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zakres ochrony, związek ze znakami towarowymi, chronionymi określeniami tradycyjnymi, chronionymi nazwami pochodzenia lub chronionymi oznaczeniami geograficznymi, homonimami lub niektórymi nazwami winorośli;

skreślona

Poprawka 196

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 - ustęp 3 - litera e)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) podstawy anulowania określenia tradycyjnego;

skreślona

Poprawka 197

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 91 - ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć warunki, na jakich określenia tradycyjne mogą być używane dla produktów z państw trzecich, oraz ustanowić odstępstwa od art. 89.

4. Uwzględniając specyfikę handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, Komisja może - w drodze odstępstwa od art. 89 - przyjąć akty delegowane określające warunki, na jakich określenia tradycyjne mogą być używane dla produktów z państw trzecich, oraz ustanowić odstępstwa od art. 89.

Poprawka 198

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 93 - ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 199

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 95

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, do etykietowania i prezentacji produktów stosuje się dyrektywę 2008/95/WE, dyrektywę Rady 89/396/EWG, dyrektywę 2000/ 13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywę 2007/45/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

1. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, do etykietowania i prezentacji produktów stosuje się dyrektywę 2008/95/WE, dyrektywę Rady 89/396/EWG, dyrektywę 2000/ 13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywę 2007/45/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady.

Etykietowanie produktów, o których mowa w załączniku VI część II pkt 1-11, 13, 15 i 16, może być uzupełnione określeniami innymi niż określenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wyłącznie pod warunkiem, że te dodatkowe określenia spełniają wymogi art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2000/13/WE.

la. Jeżeli jeden z produktów, o których mowa w części II załącznika XII do niniejszego rozporządzenia, zawiera co najmniej jeden ze składników wymienionych w załączniku Ilia do dyrektywy 2000/13/WE, wskazuje się go na etykiecie po określeniu "zawiera".

W przypadku siarczynów można stosować następujące określenia: "siarczyny" lub "dwutlenek siarki".

Ib. Wykaz składników, o których mowa w ust. la, może być uzupełniony piktogramami. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających zastosowanie tych piktogramów.

Poprawka 200

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 96 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. a) odesłanie do kategorii produktu winiarskiego może zostać pominięte w przypadku win, których etykiety zawierają chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne.

Poprawka 201

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 96 - ustęp 3 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) gdy na etykiecie umieszczono określenie tradycyjne, o którym mowa w art. 89 lit. a);

a) gdy na etykiecie umieszczono określenie tradycyjne, o którym mowa w art. 89 ust. 1 lit. a) zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego lub ze specyfikacją produktu, o której mowa w art. 71 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

Poprawka 202

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 99 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Uwzględniając potrzebę zapewnienia zgodności z zasadami horyzontalnymi dotyczącymi etykietowania i prezentacji oraz uwzględnienia specyfiki sektora wina, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - przyjąć definicje, przepisy i ograniczenia dotyczące:

Poprawka 203

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 99 - ustęp 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6. Uwzględniając potrzebę uwzględnienia specyficznych uwarunkowań handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, Komisja może - w drodze aktów delegowanych - ustanowić odstępstwa od niniejszej sekcji w odniesieniu do handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi.

Poprawka 204

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 100 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 100a

Czas stosowania

Z wyjątkiem art. 101 ust. 1, 2b, 2d i 2e oraz art. 101a niniejszą sekcję stosuje się do końca roku gospodarczego 2019/ 2020.

Poprawka 205

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział II - sekcja 1 - podsekcja 1 (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1

ŚRODKI SZCZEGÓŁOWE

Poprawka 206

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101

Umowy w sektorze cukru

1. Warunki zakupu buraków cukrowych i trzciny cukrowej, obejmujące przedsiewne umowy dostawy, są regulowane przez pisemne umowy między unijnymi plantatorami buraków cukrowych i trzciny cukrowej a unijnymi przedsiębiorstwami cukrowniczymi.

1. Warunki zakupu buraków cukrowych i trzciny cukrowej, obejmujące przedsiewne umowy na dostawy, są regulowane przez pisemne umowy między unijnymi plantatorami buraków cukrowych i trzciny cukrowej lub organizacjami, których są oni członkami i które działają w ich imieniu, a unijnymi przedsiębiorstwami cukrowniczymi lub organizacjami, których są oni członkami i które działają w ich imieniu.

2. Ze względu na specyfikę sektora cukru Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w sprawie warunków umów, o których mowa ust. 1 niniejszego artykułu.

2a. W umowach na dostawy wprowadza się rozróżnienie w zależności od tego, czy cukier, który ma zostać wyprodukowany z buraków cukrowych, jest:

a) cukrem kwotowym; lub

b) cukrem pozakwotowym.

2b. Każde przedsiębiorstwo cukrownicze przekazuje państwu członkowskiemu, w którym produkuje cukier, informacje dotyczące:

a) ilości buraków, o których mowa w ust. 2a lit. a), na jaką przedsiębiorstwo zawarło przedsiewne umowy na dostawy, oraz zawartości cukru, jakiej dotyczą te umowy;

b) odpowiadającego im szacunkowego uzysku.

Państwa członkowskie mogą zwrócić się o udzielenie dodatkowych informacji.

2c. Przedsiębiorstwa cukrownicze, które nie podpisały umów przedsiewnych na dostawy buraków cukrowych po cenach minimalnych w ilości odpowiadającej kwocie przewidzianej dla nich w art. 101 g, skorygowanej w razie konieczności w wyniku zastosowania współczynnika prewencyjnego wycofania, ustalonego zgodnie z art. 101d ust. 2 akapit pierwszy, są zobowiązane zapłacić co najmniej cenę minimalną za buraki kwotowe w odniesieniu do całości buraków cukrowych przetwarzanych przez te przedsiębiorstwa na cukier.

2d. Porozumienia branżowe mogą przewidywać odstępstwa od ust. 2a, 2b i 2c, pod warunkiem ich zatwierdzenia przez dane państwo członkowskie.

2e. W przypadku braku porozumień branżowych dane państwo członkowskie podejmuje niezbędne kroki zgodne z niniejszym rozporządzeniem w celu ochrony interesów zainteresowanych stron.

Poprawka 207

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101a

Sprawozdawczość cenowa na rynku cukru

Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające system informowania o cenach na rynku cukru, w tym ustalenia dotyczące publikacji poziomów cen na tym rynku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

System, o którym mowa w ust. 1, opiera się na informacjach dostarczonych przez przedsiębiorstwa produkujące biały cukier lub przez inne podmioty gospodarcze zajmujące się handlem cukrem. Informacje te uznaje się za poufne.

Komisja dba o to, by opublikowane informacje nie pozwalały na zidentyfikowanie cen stosowanych przez poszczególne przedsiębiorstwa lub podmioty.

Poprawka 208

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł Wlb

Opłata produkcyjna

1. Opłata produkcyjna jest pobierana od kwot cukru, izoglukozy i syropu insulinowego przydzielonych przedsiębiorstwom produkującym cukier, izoglukozę i syrop insulinoxvy, określonym w art. 101h ust. 2, jak również od ilości pozakwotowych, o których mowa w art. 1011 ust. 1 lit. e).

2. Ustala się opłatę produkcyjną, w wysokości 12,00 EUR za tonę cukru kwotowego i kwotowego syropu inulinowego. Opłata produkcyjna za izoglukozę wynosi 50% opłaty za cukier.

3. Państwa członkowskie pobierają od przedsiębiorstw mających siedzibę na ich terytorium całą opłatę produkcyjną uiszczaną zgodnie z ust. 1, której wysokość jest uzależniona od wysokości kwoty przyznanej w danym roku gospodarczym.

Przedsiębiorstwa uiszczają opłatę produkcyjną najpóźniej do końca lutego danego roku gospodarczego.

4. Unijni producenci cukru i syropu inulinowego mogą zażądać od plantatorów buraków cukrowych, trzciny cukrowej lub dostawców cykorii poniesienia do 50% opłaty produkcyjnej.

Poprawka 209

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101c

Refundacja produkcyjna

1. W odniesieniu do produktów sektora cukru wymienionych w załączniku I część III lit. b)-e) może zostać przyznana refundacja produkcyjna do końca roku gospodarczego 2019/ 2020, jeżeli nadwyżka cukru lub cukru importowanego, nadwyżka izoglukozy lub nadwyżka syropu insulinowego, potrzebne do wytworzenia produktów, o których mowa w art. 101m ust. 2 lit. b) i c), nie są dostępne w cenie odpowiadającej cenom światowym.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustalające wysokość refundacji produkcyjnych, o których mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Aby uwzględnić specyficzne uwarunkowania rynku cukru pozakwotowego w Unii Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających warunki przyznawania refundacji produkcyjnych, o których mowa w niniejszej sekcji.

Poprawka 210

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101d

Wycofanie cukru z rynku

1. Uwzględniając konieczność unikania spadków cen na rynku wewnętrznym oraz zapobiegania przypadkom nadprodukcji na podstawie przewidywanego bilansu dostaw, a także uwzględniając zobowiązania Unii wynikające z umów zawartych na mocy art. 218 Traktatu, Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o wycofaniu z rynku w danym roku gospodarczym kwotowych ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowego przekraczających próg obliczony zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

W takim przypadku cukier biały i cukier surowy importowane ze wszystkich źródeł i niezarezerwowane do wytwarzania jednego z produktów, o których mowa w art. 101m ust. 2, są wycofywane w takiej samej proporcji z rynku Unii w danym roku gospodarczym.

2. Odsetek wycofania, o którym mowa w ust. 1, ustala się dla każdego przedsiębiorstwa z przyznaną kwotą, mnożąc tę kwotę przez współczynnik. Najpóźniej do dnia 28 lutego poprzedniego roku gospodarczego Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustalające wysokość współczynnika na podstawie przewidywanych tendencji rynkowych.

Na podstawie uaktualnionych tendencji rynkowych Komisja może do dnia 31 października danego roku gospodarczego przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o dostosowaniu lub - w przypadku gdy taka decyzja nie zostanie podjęta na podstawie akapitu pierwszego - ustaleniu współczynnika.

3. Każde przedsiębiorstwo, któremu przyznano kwotę, przechowuje na własny koszt do rozpoczęcia kolejnego roku gospodarczego ilości cukru wyprodukowane w ramach kwoty i przekraczające wielkość progową obliczoną zgodnie z ust. 2. Ilości cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego wycofane w roku gospodarczym uznaje się za pierwsze ilości wyprodukowane w ramach kwoty przyznanej na kolejny rok gospodarczy.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, po uwzględnieniu przewidywanych tendencji na rynku cukru, Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o uwzględnieniu, w bieżącym lub następnym roku gospodarczym, całości lub części wycofanego cukru, izoglukozy lub syropu inulino-wego jako:

a) nadwyżek cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego, które mogą stać się przemysłowym cukrem, izoglukozą lub syropem inulinowym; lub

b) produkcji w ramach kwoty tymczasowej, z której część może zostać zarezerwowana na wywóz, z poszanowaniem zobowiązań Unii wynikających z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu.

4. Jeżeli podaż cukru w Unii jest niewystarczająca, Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawierające decyzję o zezwoleniu na sprzedaż pewnej ilości wycofanego cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego na rynku Unii przed końcem okresu wycofania.

5. W razie gdy wycofany cukier uzna się za pierwszy cukier wyprodukowany w kolejnym roku gospodarczym, plantatorom buraków płaci się cenę minimalną dla tego roku gospodar-

czego.

W razie gdy wycofany cukier przetworzy się na cukier przemysłowy lub wywozi się go zgodnie z ust. 3 lit. a) i b) niniejszego artykułu, wymogi określone w art. 101 g dotyczące ceny minimalnej nie mają zastosowania.

W razie gdy wycofany cukier zostanie sprzedany na rynku Unii przed zakończeniem okresu wycofania zgodnie z ust. 4, plantatorom buraków cukrowych płaci się cenę minimalną dla bieżącego roku gospodarczego.

6. Akty wykonawcze na mocy niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 211

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 d a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101da

Tymczasowy mechanizm zarządzania rynkiem

Bez uszczerbku dla umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu i do końca obowiązywania tego systemu kwot Komisja może w celu rozwiązania problemu poważnej nierównowagi na rynku przyjąć akty wykonawcze uruchomiające tymczasowy mechanizm zarządzania rynkiem, wprowadzając środki polegające na:

- zwolnieniu do obrotu na rynku wewnętrznym cukru pozakwotowego na takich samych warunkach, jakie obowiązują w przypadku cukru kwotowego, opisanych w art. 101l ust. 1) lit. e); oraz

- zawieszeniu należności celnych przywozowych opisanych w art. 130b, w szczególności wtedy, gdy dane posiadane przez Komisję Europejską, dotyczące cukru surowego i cukru białego pochodzącego z przywozu, osiągną poziom poniżej 3 mln ton w danym roku gospodarczym.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 212

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101e

Przekazane uprawnienia

Aby uwzględnić specyficzne uwarunkowania sektora cukru i aby zapewnić należyte uwzględnienie interesów wszystkich stron, wziąwszy pod uwagę potrzebę zapobieżenia jakimkolwiek zakłóceniom na rynku, Komisja może przyjąć zgodnie z art. 160 akty delegowane wprowadzające przepisy dotyczące:

a) umów na dostawy i warunków zakupu, o których mowa w art. 101 ust. 1;

b) kryteriów, jakie mają być stosowane przez przedsiębiorstwa cukrownicze przy podziale między sprzedawców buraków ilości buraków objętych przedsiewnymi umowami na dostawy, o których mowa w art. 101 ust. 2b;

c) tymczasowego mechanizmu zarządzania rynkiem, o którym mowa w art. 101da, na podstawie przewidywanego bilansu dostaw, w tym warunków zwolnienia do obrotu na rynku wewnętrznym cukru pozakwotowego, o którym mowa w art. 101l ust. 1) lit. e), z zastosowaniem takich samych warunków, jakie obowiązują w przypadku cukru kwotowego.

Poprawka 213

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział II - sekcja 1 - podsekcja 1 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1a

SYSTEM OGRANICZANIA PRODUKCJI

Poprawka 214

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101f

Kwoty w sektorze cukru

1. System kwot ma zastosowanie do cukru, izoglukozy i syropu inulinowego.

2. W odniesieniu do systemu kwot, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli producent przekroczy odpowiednią kwotę i nie wykorzysta ilości nadwyżek, o których mowa w art. 101l, wnosi on opłatę za przekroczenie kwoty krajowej w odniesieniu do tych ilości, zgodnie z warunkami określonymi w art. 101l-101o.

Poprawka 215

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101 g

Cena minimalna buraków

1. Cena minimalna buraków kwotowych wynosi 26,29 EUR za tonę do końca roku gospodarczego 2019/2020.

2. Cena minimalna, o której mowa w ust. 1, dotyczy buraków cukrowych standardowej jakości określonej w załączniku III pkt B.

3. Przedsiębiorstwa cukrownicze skupujące buraki kwotowe nadające się do przetworzenia na cukier i przeznaczone do przetworzenia na cukier kwotowy są zobowiązane do zapłaty co najmniej ceny minimalnej skorygowanej przez podwyższenie lub obniżenie ceny w celu uwzględnienia odchyleń od jakości standardowej.

W celu dostosowania ceny w przypadkach, gdy faktyczna jakość buraków cukrowych odbiega od jakości standardowej, podwyższenie lub obniżenie ceny, o którym mowa w akapicie pierwszym, stosuje się w oparciu o przepisy określone przez Komisję - w drodze aktów delegowanych - na podstawie art. 101p ust. 5.

4. W odniesieniu do ilości buraków cukrowych odpowiadającej ilościom cukru przemysłowego lub nadwyżek cukru, które podlegają opłacie za przekroczenie kwoty krajowej określonej w art. 101o, zainteresowane przedsiębiorstwo cukrownicze koryguje cenę zakupu, tak by była ona co najmniej równa cenie minimalnej buraków kwotowych.

Poprawka 216

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 h (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101h

Przydział kwot

1. Kwoty produkcyjne cukru, izoglukozy i syropu inulino-wego na poziomie krajowym i regionalnym określono w załączniku IIIb.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego Komisja może przyjąć, bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3 i na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, akty wykonawcze przydzielające kwoty państwom członkowskim, które zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 320/2006 zrzekły się całości swoich kwot. Do celów niniejszego akapitu Komisja, oceniając wniosek państwa członkowskiego, nie bierze pod uwagę kwot przyznanych przedsiębiorstwom położonym w najbardziej oddalonych regionach Unii.

2. Państwa członkowskie przydzielają kwotę każdemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy mającemu siedzibę na ich terytorium oraz zatwierdzonemu zgodnie z art. 101i.

Kwota przydzielona każdemu przedsiębiorstwu jest równa kwocie, która na mocy rozporządzenia (UE) nr 513/2010 została przydzielona danemu przedsiębiorstwu na rok gospodarczy 2010/2011.

3. W przypadku przydziału kwoty przedsiębiorstwu cukrowniczemu posiadającemu więcej niż jeden zakład produkcyjny, państwa członkowskie przyjmują środki, które uważają za konieczne do właściwego uwzględnienia interesów plantatorów buraków cukrowych i trzciny cukrowej.

Poprawka 217

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 i (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101i

Zatwierdzone przedsiębiorstwa

1. Na wniosek przedsiębiorstwa produkującego cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy lub przedsiębiorstwa przetwarzającego te produkty na jeden z produktów wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 101m ust. 2, państwa członkowskie zatwierdzają takie przedsiębiorstwa, pod warunkiem że:

a) przedsiębiorstwo wykaże zdolność prowadzenia produkcji na skalę przemysłową;

b) przedsiębiorstwo zgadza się przedstawiać wszelkie wymagane informacje i wyraża zgodę na poddanie się kontrolom związanym z niniejszym rozporządzeniem;

c) nie zawieszono lub nie wycofano zatwierdzenia danego przedsiębiorstwa.

2. Zatwierdzone przedsiębiorstwa przedstawiają państwu członkowskiemu, na którego terytorium ma miejsce zbiór buraków bądź trzciny cukrowej lub rafinacja, następujące informacje:

a) ilość buraków lub trzciny cukrowej, na którą zawarto umowę na dostawy, oraz odpowiadający im szacunkowy plon buraków lub trzciny cukrowej oraz uzysk cukru z hektara;

b) dane dotyczące tymczasowych i rzeczywistych dostaw buraków cukrowych, trzciny cukrowej i cukru surowego oraz produkcji cukru, a także bilansu zapasów cukru;

c) ilość sprzedanego cukru białego oraz jego ceny i warunki sprzedaży.

Poprawka 218

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 j (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101j

Dostosowanie kwot krajowych

Komisja - w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 160 - może dostosować kwoty określone w załączniku IIIb na podstawie decyzji podjętych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 101k.

Poprawka 219

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 k (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101k

Przenoszenie kwot krajowych i zmniejszenie kwot

1. Państwo członkowskie może zmniejszyć kwotę cukru lub izoglukozy przydzieloną przedsiębiorstwu mającemu siedzibę na jego terytorium najwyżej o 10 %. W takich przypadkach państwa członkowskie stosują obiektywne i niedyskryminujące kryteria.

2. Państwa członkowskie mogą przekazywać kwoty między przedsiębiorstwami na podstawie przepisów określonych w załączniku IIIc oraz po uwzględnieniu interesów każdej z zainteresowanych stron, a w szczególności plantatorów buraków cukrowych i trzciny cukrowej.

3. Dane państwo członkowskie przydziela ilości zmniejszone na mocy ust. 1 i 2 co najmniej jednemu przedsiębiorstwu znajdującemu się na jego terytorium, bez względu na to, czy posiada ono już swoją kwotę.

Poprawka 220

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 l (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101l

Produkcja pozakwotowa

1. Cukier, izoglukoza lub syrop inulinowy wyprodukowane w roku gospodarczym w ilościach przekraczających kwotę, o której mowa w art. 101h, mogą być:

a) wykorzystane do przetworzenia pewnych produktów, o których mowa w art. 101m;

b) przeniesione do kwoty produkcyjnej następnego roku gospodarczego na podstawie art. 101n;

c) wykorzystane w ramach szczególnego systemu dostaw dla regionów najbardziej oddalonych na podstawie [rozdziału III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady [ex (WE) nr 247/2006];

d) wywiezione w ramach limitu ilościowego ustalonego przez Komisję - w drodze aktów wykonawczych - przy poszanowaniu zobowiązań wynikających z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu; lub

e) automatycznie uwolnione na rynku wewnętrznym, zgodnie z mechanizmem opisanym w art. 101da, jako cukier kwotowy w celu dostosowania dostaw do zmian popytu, w ilościach i na warunkach określonych przez Komisję w drodze aktów delegowanych przyjętych na mocy art. 101p ust. 6 oraz na podstawie przewidywanego bilansu dostaw.

Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są wdrażane przed uruchomieniem jakichkolwiek środków zapobiegania zakłóceniom na rynku, o których mowa w art. 154 ust. 1.

Pozostałe ilości podlegają opłacie z tytułu nadwyżek, o której mowa w art. 101o.

2. Akty wykonawcze na mocy niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 221

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 m (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101m

Cukier przemysłowy

1. Cukier przemysłowy, izoglukoza przemysłowa lub przemysłowy syrop inulinowy są zarezerwowane do produkcji jednego z produktów, o których mowa w ust. 2, w przypadku gdy:

a) są objęte umową na dostawy zawartą przed końcem roku gospodarczego między producentem i użytkownikiem, zatwierdzonymi na podstawie art. 101i; oraz

b) zostały dostarczone użytkownikowi do dnia 30 listopada kolejnego roku gospodarczego.

2. W celu uwzględnienia postępu technicznego Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych ustanawiających wykaz produktów, do produkcji których można stosować cukier przemysłowy, izoglukozę przemysłową lub przemysłowy syrop inulinowy.

Wykaz ten obejmuje w szczególności:

a) bioetanol, alkohol, rum, żywe kultury drożdży i określone ilości syropów do rozprowadzania i syropów przetwarzanych na "Rinse appelstroop";

b) niektóre produkty przemysłowe niezawierające cukru, lecz do których przetworzenia używa się cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego;

c) niektóre produkty chemiczne lub farmaceutyczne zawierające cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy.

Poprawka 222

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 n (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101n

Przeniesienie nadwyżki cukru

1. Każde przedsiębiorstwo może podjąć decyzję o przeniesieniu całości lub części nadwyżki produkcji wykraczającej poza przyznaną mu kwotę cukru, kwotę izoglukozy lub kwotę syropu inulinowego, tak aby nadwyżka ta była traktowana jako część produkcji z następnego roku gospodarczego. Bez uszczerbku dla ust. 3 decyzja taka jest nieodwołalna.

2. W przypadku podjęcia decyzji, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo:

a) powiadamia dane państwo członkowskie przed terminem, który ustala to państwo członkowskie:

- pomiędzy dniem 1 lutego a dniem 15 sierpnia bieżącego roku gospodarczego - o przenoszonych ilościach cukru trzcinowego,

- pomiędzy dniem 1 lutego a dniem 31 sierpnia bieżącego roku gospodarczego - o innych przenoszonych ilościach cukru lub syropu inulinowego;

b) zobowiązuje się do przechowywania tych ilości na własny koszt do końca bieżącego roku gospodarczego.

3. Jeżeli ostateczna produkcja przedsiębiorstwa w danym roku gospodarczym była niższa niż produkcja szacowana w momencie podejmowania decyzji na podstawie ust. 1, przeniesioną ilość można skorygować z mocą wsteczną najpóźniej do dnia 31 października następnego roku gospodarczego.

4. Przeniesione ilości uznaje się za pierwsze ilości wyprodukowane w ramach kwoty w kolejnym roku gospodarczym.

5. Cukier przechowywany zgodnie z przepisami niniejszego artykułu w danym roku gospodarczym nie może podlegać innym środkom w zakresie przechowywania określonym w art. 16 lub 101d.

Poprawka 223

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 o (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101o

Opłata z tytułu nadwyżek

1. Opłatę z tytułu nadwyżek nalicza się w stosunku do ilości:

a) nadwyżek cukru, nadwyżek izoglukozy i nadwyżek syropu inulinowego wyprodukowanych w dowolnym roku gospodarczym, z wyjątkiem ilości przeniesionych do produkcji kwotowej w następnym roku gospodarczym i przechowywanych na podstawie art. 101n lub ilości, o których mowa w art. 101l ust. 1 lit. c), d) i e);

b) cukru przemysłowego, izoglukozy przemysłowej lub przemysłowego syropu inulinowego, w odniesieniu do których w terminie ustalanym przez Komisję - w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2 - nie dostarczono dowodu, że zostały przetworzone na jeden z produktów, o których mowa w art. 101m ust. 2;

c) cukru, izoglukozy i syropu inulinowego wycofanych z rynku zgodnie z art. 101n, w odniesieniu do których nie wypełniono zobowiązań określonych w art. 101d ust. 3.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustalające wysokość opłaty z tytułu nadwyżek na dostatecznie wysokim poziomie, by uniknąć gromadzenia ilości, o których mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

3. Państwo członkowskie pobiera od przedsiębiorstw na swoim terytorium opłatę z tytułu nadwyżek, o której mowa w ust. 1, w wysokości zależnej od ilości produkcji, o której mowa w ust. 1, stwierdzonej w tych przedsiębiorstwach w danym roku gospodarczym.

Poprawka 224

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 p (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101p

Przekazane uprawnienia

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu określenia środków wymienionych w ust. 2-6 niniejszego artykułu.

2. Ze względu na konieczność zadbania o to, by przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 101i, wywiązywały się ze swoich zobowiązań, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających przepisy dotyczące zatwierdzania i cofania zatwierdzenia tych przedsiębiorstw oraz kryteria nakładania kar administracyjnych.

3. Ze względu na konieczność uwzględnienia specyficznych uwarunkowań sektora cukru i należytego uwzględnienia interesów wszystkich stron, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających dalsze definicje, w tym definicje produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, produkcji przedsiębiorstwa, oraz określających warunki regulujące sprzedaż do regionów najbardziej oddalonych.

4. Ze względu na konieczność zadbania o to, by plantatorzy buraków cukrowych byli włączani w podejmowanie decyzji w sprawie przeniesienia pewnych ilości produkcji, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających przepisy dotyczące przeniesień cukru.

5. Ze względu na konieczność dostosowania ceny minimalnej w przypadkach, gdy faktyczna jakość buraków cukrowych odbiega od jakości standardowej, oraz potrzebę uwzględnienia specyficznych uwarunkowań sektora cukru i zadbania o należyte uwzględnienie interesów wszystkich zainteresowanych stron, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających przepisy dotyczące podwyższenia lub obniżenia ceny, o których mowa w art. 101 g ust. 3.

Poprawka 225

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 101 q (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 101q

Uprawnienia wykonawcze

W odniesieniu do przedsiębiorstw, o których mowa w art. 101i, Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające przepisy dotyczące:

a) składania przez przedsiębiorstwa wniosków o zatwierdzenie, rejestrów, które zatwierdzone przedsiębiorstwa mają prowadzić, oraz informacji, które zatwierdzone przedsiębiorstwa mają przekazywać;

b) systemu kontroli, które państwa członkowskie mają przeprowadzać w zatwierdzonych przedsiębiorstwach;

c) przekazywania informacji przez państwa członkowskie do Komisji i do zatwierdzonych przedsiębiorstw;

d) dostarczania przedsiębiorstwom surowców, obejmujące umowy na dostawy i potwierdzenia dostaw;

e) równoważności w stosunku do cukru, o którym mowa w art. 101l ust. 1 lit. a);

f) szczególnego systemu dostaw dla regionów najbardziej oddalonych;

g) wywozu, o którym mowa w art. 101l ust. 1 lit. d);

h) współpracy państw członkowskich mającej na celu zapewnienie skutecznych kontroli;

i) zmiany terminów ustanowionych w art. 101n;

j) ustalania ilości nadwyżek, przekazywania informacji i wnoszenia opłaty za przekroczenie kwoty krajowej, o której mowa w art. 101o;

k) automatycznego uwolnienia cukru pozakwotowego na rynku cukru kwotowego, o którym mowa w art. 101l ust. 1 lit. e);

l) przyjęcia wykazu rafinerii przemysłowych, zgodnie z załącznikiem II, część Ia, pkt 12.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 226

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział II - sekcja 2 - podsekcja 1 (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1

MONITOROWANIE PRODUKCJI I WPROWADZANIA DO OBROTU

Poprawka 227

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 102 - ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie prowadzą rejestr winnic, który zawiera aktualne informacje na temat potencjału produkcyjnego.

1. Państwa członkowskie prowadzą rejestr winnic, który zawiera aktualne informacje na temat potencjału produkcyjnego, który jest zintegrowany z systemem identyfikacji działek rolnych przewidzianym w Zintegrowanym Systemie Zarządzania i Kontroli wspólnej polityki rolnej.

Poprawka 228

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 102 - ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Począwszy od 1 stycznia 2016 r. Komisja może - w drodze aktu wykonawczego - podjąć decyzję, że ust. 1-3 niniejszego artykułu nie mają już zastosowania. Przedmiotowy akt wykonawczy przyjmowany jest zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

skreślony

Poprawka 229

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 102 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 102a Właściwe organy krajowe w sektorze wina

1. Nie naruszając innych przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących określania właściwych organów krajowych, państwa członkowskie wyznaczają co najmniej jeden organ, który jest odpowiedzialny za zagwarantowanie zgodności z przepisami Unii odnoszącymi się do sektora wina. W szczególności państwa członkowskie wyznaczają laboratoria upoważnione do prowadzenia oficjalnych analiz w sektorze wina. Wyznaczone laboratoria spełniają kryteria ogólne dotyczące funkcjonowania laboratoriów badawczych, ustanowione w normie ISO/IEC 17025.

2. Państwa członkowskie przekazują do wiadomości Komisji nazwy i adresy organów i laboratoriów, o których mowa w ust. 1. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej i regularnie je aktualizuje.

Poprawka 230

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział II - sekcja 2 - podsekcja 1 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

PODSEKCJA 1a

SYSTEM OGRANICZANIA PRODUKCJI

Poprawka 231

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103a

Czas stosowania

Przepisy niniejszej podsekcji mają zastosowanie do końca roku gospodarczego 2029/2030.

Poprawka 232

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103b

Zakaz sadzenia winorośli

1. Nie naruszając przepisów art. 63, a w szczególności jego ust. 4, sadzenie odmian winorośli klasyfikowanych zgodnie z art. 63 ust. 2 jest zakazane.

2. Praktyka szczepienia odmian winorośli klasyfikowanych zgodnie z art. 63 ust. 2, na innych odmianach winorośli niż te,

o których mowa we wspomnianym artykule, jest również zakazana.

3. Niezależnie od przepisów ust. 1 i 2, sadzenie i szczepienie jest dozwolone, jeśli jest objęte:

a) prawem do nowego sadzenia, określonym w art. 103c;

b) prawem do ponownego sadzenia, określonym w art. 103d;

c) prawem do sadzenia przyznanym z rezerwy, określonym w art. 103e i 103f.

4. Prawa do sadzenia, o których mowa w ust. 3, są przyznawane w hektarach.

Poprawka 233

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103c

Prawa do nowego sadzenia

1. Państwa członkowskie mogą przyznać producentom prawa do nowego sadzenia w odniesieniu do obszarów:

a) przeznaczonych do nowego obsadzania, które będzie prowadzone w ramach działań związanych z konsolidacją gruntów lub działań związanych z obowiązkowym zakupem, prowadzonym w interesie publicznym, przyjętym w ramach prawa krajowego;

b) przeznaczonych do celów doświadczalnych;

c) przeznaczonych na szkółki szczepów; lub

d) z których wino lub jego produkty są przeznaczone wyłącznie do spożycia przez rodzinę producenta.

2. Przyznane prawa do nowego sadzenia są:

a) wykonywane przez producenta, któremu zostały przyznane;

b) wykorzystywane przed zakończeniem drugiego roku winiarskiego po roku, w którym zostały przyznane;

c) stosowane w celach, w których zostały przyznane.

Poprawka 234

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103d

Prawa do ponownego sadzenia

1. Państwa członkowskie przyznają prawa do ponownego sadzenia producentom, którzy wykarczowali obszar, na którym rosła winorośl.

W stosunku do wykarczowanych obszarów, na które została przyznana premia na podstawie części II tytuł I rozdział III sekcja IVa podsekcja III rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, nie przysługują jednak prawa do ponownego sadzenia.

2. Państwa członkowskie mogą przyznać prawa do ponownego sadzenia producentom, którzy podejmą się wykarczowania obszaru, na którym rośnie winorośl. W takich przypadkach wykarczowanie danego obszaru przeprowadza się najpóźniej pod koniec trzeciego roku po zasadzeniu nowych winorośli, w odniesieniu do których przyznano prawa do ponownego sadzenia.

3. Przyznane prawa do ponownego sadzenia odpowiadają obszarowi równoważnemu wykarczowanemu obszarowi pod względem czystego zbioru.

4. Prawa do ponownego sadzenia będą wykorzystywane w gospodarstwie, któremu zostały przyznane. Państwa członkowskie mogą określić, że takie prawa do ponownego sadzenia mogą być wykonywane tylko na obszarze, na którym wykarczowano winorośl.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 państwa członkowskie mogą zezwolić na przeniesienie praw do ponownego sadzenia lub części tych praw na inne gospodarstwo w tym samym państwie członkowskim, jeżeli:

a) część danego gospodarstwa jest przeniesiona do drugiego gospodarstwa;

b) obszary drugiego gospodarstwa są przeznaczone na:

(i) produkcję win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym lub

(ii) szkółki szczepów.

Państwa członkowskie dopilnowują, by stosowanie odstępstw przewidzianych w akapicie pierwszym nie prowadziło do ogólnego wzrostu potencjału produkcyjnego na ich terytorium, w szczególności w przypadku, gdy przekazywane są prawa z obszarów nienawadnianych na obszary nawadniane.

6. Ustępy 1-5 stosuje się odpowiednio do praw podobnych do praw do ponownego sadzenia nabytych na mocy wcześniejszego prawodawstwa Unii lub prawodawstwa krajowego.

7. Prawa do ponownego sadzenia przyznane na mocy art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 są wykonywane w okresach przewidzianych dla nich w tym rozporządzeniu.

Poprawka 235

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103e

Krajowe i regionalne rezerwy praw do sadzenia

1. W celu poprawy zarządzania potencjałem produkcyjnym państwa członkowskie tworzą krajowe lub regionalne rezerwy praw do sadzenia.

2. Państwa członkowskie, które ustanowiły krajowe lub regionalne rezerwy praw do sadzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, mogą utrzymać te rezerwy dopóty, dopóki stosują przejściowy system praw do sadzenia na podstawie niniejszej podsekcji.

3. Następujące prawa do sadzenia zostają przydzielone krajowym lub regionalnym rezerwom, jeżeli nie zostaną one wykorzystane w przepisowym czasie:

a) prawa do nowego sadzenia;

b) prawa do ponownego sadzenia;

c) prawa do sadzenia przyznane z rezerwy.

4. Producenci mogą przenosić prawa do ponownego sadzenia do rezerw krajowych lub regionalnych. Warunki takiego przeniesienia, w stosownych przypadkach w zamian za płatność z krajowych funduszy na rzecz producentów, określane są przez państwa członkowskie przy uwzględnieniu uzasadnionego interesu stron.

5. W ramach odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niewdrażaniu systemu rezerw, pod warunkiem że mogą dowieść, że na ich terytorium istnieje już skuteczny alternatywny system zarządzania prawami do sadzenia. Alternatywny system może ustanawiać odstępstwa od odpowiednich przepisów niniejszej podsekcji.

Akapit pierwszy ma również zastosowanie do państw członkowskich, które zakończą prowadzenie krajowych lub regionalnych rezerw na mocy rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.

Poprawka 236

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103f

Przyznawanie praw do sadzenia z rezerwy

1. Państwa członkowskie mogą przyznać prawa z rezerwy:

a) bez opłat - producentom, którzy nie przekroczyli czterdziestego roku życia, posiadają stosowne umiejętności i kompetencje zawodowe, zakładają gospodarstwo po raz pierwszy i formalnie są osobami kierującymi gospodarstwem;

b) za opłatą na rzecz krajowego lub, w odpowiednich przypadkach, regionalnego funduszu, producentom, którzy zamierzają wykorzystać prawa do założenia winnic, z których produkcja ma zapewniony zbyt.

Państwa członkowskie określą kryteria ustalania kwoty opłat, o których mowa w ust. 1 lit. b), które mogą się różnić w zależności od planowanego końcowego produktu danej winnicy, oraz pozostałego okresu przejściowego, w którym ma zastosowanie zakaz nowych sadzeń, jak przewidziano w art. 103b ust. 1 i 2.

2. W przypadku przyznawania praw do sadzenia pochodzących z rezerwy państwa członkowskie dbają o to, by:

a) lokalizacja, stosowane odmiany i techniki upraw gwarantowały, że powstała w ich wyniku produkcja jest dostosowana do rynkowego popytu;

b) odnośne zbiory były średnimi zbiorami typowymi dla regionu, w szczególności w przypadku, gdy prawa do sadzenia pochodzące z regionów nienawadnianych są wykorzystywane w regionach nawadnianych.

3. Prawa do sadzenia przyznane z rezerwy, które nie zostaną wykorzystane przed upływem drugiego roku winiarskiego następującego po roku, w którym zostały one przyznane, przepadają i wracają do rezerwy.

4. Prawa do sadzenia w rezerwie wygasają, jeśli nie zostaną wykorzystane przed końcem piątego roku winiarskiego następującego po roku ich powrotu do rezerwy.

5. Jeśli w państwie członkowskim istnieją rezerwy regionalne, dane państwo może ustanowić przepisy zezwalające na przenoszenie praw do sadzenia między tymi rezerwami. Jeśli w państwie członkowskim istnieją zarówno rezerwy regionalne, jak i krajowe, dane państwo może również zezwolić na przeniesienia między tymi rezerwami.

Przeniesienia mogą podlegać współczynnikowi redukcji.

Poprawka 237

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103 g

Zasada de minimis

Przepisów niniejszej podsekcji nie stosuje się w odniesieniu do państw członkowskich, w których wspólnotowy system praw do sadzenia nie miał zastosowania przed dniem 31 grudnia 2007 r.

Poprawka 238

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 h (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103h

Bardziej restrykcyjne przepisy krajowe

Państwa członkowskie mogą przyjąć bardziej restrykcyjne przepisy krajowe dotyczące przyznawania praw do nowego sadzenia lub praw do ponownego sadzenia. Mogą też wymagać, aby odpowiednie wnioski i właściwe informacje, które należy w nich umieścić, były uzupełniane dodatkowymi informacjami koniecznymi do celów monitorowania rozwoju potencjału produkcyjnego.

Poprawka 239

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 i (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł103i

Przekazane uprawnienia

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu określenia środków wymienionych w ust. 2-4 niniejszego artykułu.

2. Uwzględniając konieczność uniknięcia wzrostu potencjału produkcyjnego, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w celu:

a) sporządzenia wykazu sytuacji, w których po wykarczowaniu nie przysługują prawa do ponownego sadzenia;

b) przyjęcia przepisów dotyczących przenoszenia praw do sadzenia między rezerwami;

c) zakazania wprowadzania do obrotu wina lub jego produktów przeznaczonych wyłącznie do spożycia przez rodzinę producenta.

3. Ze względu na konieczność zapewnienia równego traktowania producentów zaangażowanych w karczowanie Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych określających przepisy gwarantujące skuteczność karczowania w przypadkach, gdy przyznano prawa do ponownego sadzenia.

4. Ze względu na potrzebę ochrony środków finansowych Unii oraz tożsamości, pochodzenia i jakości wina z Unii, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w celu:

a) stworzenia analitycznej bazy danych izotopowych, opracowanej w oparciu o próbki zebrane przez państwa członkowskie, która pomoże wykrywać oszustwa, oraz przepisów dotyczących baz danych państw członkowskich;

b) przyjęcia przepisów dotyczących organów kontroli i wzajemnej pomocy między nimi,

c) przyjęcia przepisów dotyczących wspólnego wykorzystywania wyników kontroli państw członkowskich,

d) przyjęcia przepisów dotyczących podejścia do kar w wyjątkowych przypadkach.

Poprawka 240

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 103 j (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 103j

Uprawnienia wykonawcze

Komisja może przyjąć wszelkie konieczne akty wykonawcze związane z niniejszą podsekcją, w tym określające przepisy dotyczące:

a) przyznawania praw do nowego sadzenia, w tym obowiązków w zakresie dokumentowania oraz powiadamiania,

b) przenoszenia praw do ponownego sadzenia, w tym współczynnika redukcji,

c) rejestrów, które mają być prowadzone przez państwa członkowskie, oraz powiadamiania Komisji, w tym możli-

wości wyboru systemu rezerw,

d) przyznawania praw do sadzenia z rezerwy,

e) kontroli, które mają być przeprowadzane przez państwa członkowskie, i składania Komisji sprawozdań z tych kontroli.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 241

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 104

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 104

skreślony

Stosunki umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1. Jeśli państwo członkowskie zdecyduje, że każda dostawa mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego ma być objęta umową pisemną między stronami, taka umowa musi spełniać warunki określone w ust. 2.

W sytuacji opisanej w akapicie pierwszym zainteresowane państwo członkowskie postanawia również, że jeśli dostawa mleka surowego odbywa się za pośrednictwem podmiotu skupującego surowe mleko lub większej ich liczby, każdy etap dostawy ma być objęty taką umową między stronami. W tym kontekście "podmiot skupujący mleko surowe" oznacza przedsiębiorstwo, które przewozi mleko surowe od rolnika lub innego podmiotu skupującego mleko surowe do przetwórcy mleka surowego lub innego podmiotu skupującego mleko surowe, a w każdym takim przypadku ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego.

2. Umowa:

a) zostaje zawarta przed dostawą;

b) zostaje sporządzona na piśmie;

c) zawiera w szczególności następujące elementy:

i) cenę do zapłaty za dostawę, która:

- jest niezmienna i określona w umowie; lub

- ulega zmianie wyłącznie pod wpływem czynników określonych w umowie, w szczególności w zależności od rozwoju sytuacji na rynku opartej na wskaźnikach rynkowych, dostarczonej ilości oraz jakości lub składu dostarczonego mleka surowego;

(ii) ilość, którą można dostarczyć lub którą się dostarcza, wraz z terminem dostaw; oraz

(iii) czas obowiązywania umowy, który może być czasem nieograniczonym, oraz klauzule o wygaśnięciu umowy.

3. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 umowa nie jest wymagana, gdy mleko surowe jest dostarczane przez rolnika do przetwórcy mleka surowego, a przetwórca jest spółdzielnią, której rolnik jest członkiem, jeżeli statut tej spółdzielni zawiera przepisy o podobnych skutkach do przepisów określonych w ust. 2 lit. a), b) i c).

4. Wszystkie elementy umów na dostawę mleka surowego zawieranych przez rolników, podmioty skupujące mleko surowe lub przetwórców mleka surowego, w tym elementy określone w ust. 2 lit. c), są swobodnie negocjowane między stronami.

5. W celu zagwarantowania jednolitego stosowania niniejszego artykułu Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjąć niezbędne środki. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 242

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 104 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 104a

Stosunki umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1. Jeśli państwo członkowskie postanowi, że na jego terytorium każda dostawa mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego musi być przedmiotem pisemnej umowy między stronami lub postanowi, że pierwsi skupujący muszą złożyć pisemną ofertę zawarcia umowy o dostawę mleka surowego przez rolników, taka umowa lub oferta musi spełniać warunki określone w ust. 2.

Jeżeli państwo członkowskie postanowi, że dostawy mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego muszą być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, musi ono również postanowić o tym, który etap lub etapy dostawy są objęte taką umową, jeżeli dostawa mleka surowego jest dokonywana za pośrednictwem jednego lub większej liczby nabywców. Na użytek niniejszego artykułu "nabywca" oznacza przedsiębiorstwo, które przewozi surowe mleko od rolnika lub innego skupującego do przetwórcy mleka surowego lub innego nabywcy, a w każdym takim przypadku ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego.

2. Umowa i/lub oferta umowy:

a) jest sporządzana przed dostawą;

b) zostaje sporządzona na piśmie;

c) zawiera w szczególności następujące elementy:

(i) cenę do zapłaty za dostawę, która:

- jest stała i określona w umowie; lub

- jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować wskaźniki rynku odzwierciedlające zmianę warunków na rynku, dostarczoną ilość oraz jakość lub skład dostarczonego mleka surowego;

(ii) ilość mleka surowego, którą można dostarczyć i/lub która musi zostać dostarczona, wraz z terminem takich dostaw;

(iii) okres obowiązywania umowy, który może być ograniczony lub nieograniczony, z klauzulami o rozwiązaniu umowy,

(iv) szczegóły dotyczące procedur i terminów płatności;

(v) ustalenia dotyczące odbioru lub dostawy mleka surowego; oraz

(vi) przepisy mające zastosowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 umowa lub oferta umowy nie jest wymagana, gdy mleko surowe jest dostarczane przez rolnika do spółdzielni, której rolnik jest członkiem, jeżeli statut tej spółdzielni lub zasady i decyzje w nim zawarte lub z niego wynikające zawierają przepisy o podobnych skutkach do przepisów określonych w ust. 2 lit. a), b) i c).

4. Wszystkie elementy umów na dostawę mleka surowego zawieranych przez rolników, nabywców mleka surowego lub przetwórców mleka surowego, w tym elementy określone w ust. 2 lit. c), są swobodnie negocjowane między stronami.

Niezależnie od przepisów akapitu pierwszego:

(i) jeśli państwo członkowskie postanowi wprowadzić obowiązek zawierania pisemnej umowy na dostawy zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, może ono określić minimalny okres obowiązywania, który ma zastosowanie wyłącznie do umów pisemnych między rolnikiem i pierwszym skupującym mleko surowe. Taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może on zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego; i/lub

(ii) jeżeli państwo członkowskie postanowi, że pierwszy skupujący mleko surowe musi złożyć pisemną ofertę umowy rolnikowi zgodnie z ust. 1, może ono postanowić, że oferta musi obejmować minimalny okres obowiązywania umowy określony w tym celu przez prawo krajowe. Taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może on zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Przepisy akapitu drugiego nie naruszają prawa producenta do sprzeciwienia się stosowaniu takiego minimalnego czasu obowiązywania, pod warunkiem że producent złoży taki sprzeciw na piśmie. W takim przypadku strony mają swobodę negocjacji wszystkich elementów umowy, w tym elementów wymienionych w ust. 2 lit. c).

5. Państwa członkowskie korzystające z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, powiadamiają Komisję o sposobie ich wykorzystywania.

6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki niezbędne do jednolitego stosowania ust. 2 lit. a) i b) i ust. 3 niniejszego artykułu oraz środki dotyczące powiadomień wysyłanych przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 243

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 105

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 105

skreślony

Negocjacje umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1. Umowy na dostawę mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego lub do podmiotu skupującego mleko surowe w rozumieniu art. 104 ust. 1 akapit drugi mogą być negocjowane przez organizację producentów w sektorze mleka i przetworów mlecznych, uznaną na mocy art. 106, w imieniu należących do niej rolników w zakresie całej ich wspólnej produkcji lub jej części.

2. Organizacje producentów mogą prowadzić negocjacje:

a) bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego przez rolników na organizację producentów;

b) bez względu na to, czy negocjowana cena jest taka sama w odniesieniu do wspólnej produkcji niektórych lub wszystkich rolników należących do organizacji;

c) o ile całkowita ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami prowadzonymi przez daną organizację producentów nie przekracza:

(i) 3,5 % całkowitej produkcji Unii; oraz

(ii) 33 % całkowitej produkcji krajowej któregokolwiek z państw członkowskich, których produkcji dotyczą przedmiotowe negocjacje prowadzone przez tę organizację producentów; oraz

(iii) 33 % całkowitej łącznej produkcji krajowej wszystkich państw członkowskich, których produkcji dotyczą przedmiotowe negocjacje prowadzone przez tę organizację producentów;

d) o ile zainteresowani rolnicy nie są członkami jakiejkolwiek innej organizacji producentów, która również negocjuje takie umowy w ich imieniu; oraz

e) pod warunkiem, że organizacja producentów powiadomi właściwe organy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, w którym(-ch) działa.

3. Do celów niniejszego artykułu odniesienia do organizacji producentów obejmują również zrzeszenia takich organizacji producentów. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania odpowiedniego monitorowania tych zrzeszeń, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących warunków ich uznawania.

4. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 lit. c) ppkt (ii) i (iii), nawet jeżeli nie została przekroczona wartość graniczna 33 %, organ ds. konkurencji, o którym mowa w akapicie drugim, może w indywidualnym przypadku podjąć decyzję o niedopuszczeniu do prowadzenia negocjacji przez daną organizację producentów, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne, aby zapobiec wykluczeniu konkurencji lub aby uniknąć poważnych szkód po stronie przetwórców mleka surowego stanowiących MŚP na podległym mu obszarze.

W odniesieniu do negocjacji obejmujących produkcję więcej niż jednego państwa członkowskiego decyzję, o której mowa w akapicie pierwszym, podejmuje Komisja w drodze aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. W pozostałych przypadkach przedmiotową decyzję podejmuje krajowy organ ds. konkurencji tego państwa członkowskiego, którego produkcji dotyczą negocjacje.

Decyzje, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim, nie wchodzą w życie wcześniej niż w dniu poinformowania o nich zainteresowanych przedsiębiorstw.

5. Do celów niniejszego artykułu:

a) "krajowy organ ds. konkurencji" oznacza organ, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1/2003;

b) "MŚP" oznacza mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE.

Poprawka 244

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 105 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 105a

Negocjacje umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1. Organizacja producentów w sektorze mleka i przetworów mlecznych, uznana zgodnie z art. 106 i 106a, może, w imieniu należących do niej rolników, negocjować w zakresie całej ich wspólnej produkcji lub jej części, umowy o dostawę mleka surowego do przetwórcy mleka surowego lub do nabywcy mleka surowego w rozumieniu art. 104a ust. 1 akapit drugi.

2. Negocjacje mogą być prowadzone przez organizację producentów:

a) bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego przez rolników na organizację producentów;

b) bez względu na to, czy negocjowana cena jest taka sama w odniesieniu do wspólnej produkcji niektórych lub wszystkich rolników należących do organizacji;

c) pod warunkiem że w odniesieniu do danej organizacji producentów:

(i) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami nie przekracza 3,5 % całkowitej produkcji unijnej, oraz

(ii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami, produkowana w danym państwie członkowskim, nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego;

(iii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami dostarczana w danym państwie członkowskim nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego;

d) pod warunkiem że należący do niej rolnicy nie są członkami żadnej innej organizacji producentów, która również negocjuje takie umowy w ich imieniu; państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od tego warunku w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy rolnicy posiadają dwie różne jednostki produkcyjne znajdujące się na różnych obszarach geograficznych;

e) pod warunkiem że mleko surowe nie podlega obowiązkowi dostaw wynikającemu z członkostwa rolnika w spółdzielni zgodnie z warunkami określonymi w statucie spółdzielni lub przepisach i decyzjach w nim zawartych lub z niego wynikających; oraz

f) pod warunkiem że organizacja producentów powiadomi właściwe organy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, w których działa, o ilości mleka surowego objętej takimi negocjacjami.

3. Nie naruszając warunków określonych w ust. 2 lit. c) ppkt (ii) i (iii), organizacja producentów może prowadzić negocjacje zgodnie z ust. 1, pod warunkiem że w przypadku tej organizacji producentów ilość mleka surowego objęta negocjacjami, która jest produkowana lub dostarczana w państwie członkowskim o całkowitej rocznej produkcji mleka surowego poniżej 500 000 ton nie przekracza 45 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego.

4. Do celów niniejszego artykułu odniesienia do organizacji producentów obejmują również zrzeszenia takich organizacji producentów.

5. W celu zastosowania ust. 2 lit. c) i ust. 3 Komisja publikuje - w sposób, który uzna za stosowny - wielkość produkcji mleka surowego w Unii i państwach członkowskich przy wykorzystaniu najbardziej aktualnych dostępnych infor-

macji.

6. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 lit. c) i ust. 3, nawet jeżeli określone tam wartości graniczne nie zostały przekroczone, krajowy organ ds. konkurencji, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, może w indywidualnym przypadku podjąć decyzję o ponownym rozpoczęciu danych negocjacji lub niedopuszczeniu do ich prowadzenia przez daną organizację producentów, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne, aby zapobiec wykluczeniu konkurencji lub aby uniknąć na podległym mu obszarze poważnych szkód po stronie przetwórców mleka surowego będących MŚP.

W odniesieniu do negocjacji obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie decyzję, o której mowa w akapicie pierwszym, podejmuje Komisja w drodze aktu wykonawczego przyjętego bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3. W pozostałych przypadkach przedmiotową decyzję podejmuje krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego, którego dotyczą negocjacje.

Decyzje, o których mowa w niniejszym ustępie, nie wchodzą w życie wcześniej niż w dniu poinformowania o nich zainteresowanych przedsiębiorstw.

7. Do celów niniejszego artykułu:

a) "krajowy organ ds. konkurencji" oznacza organ, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003;

b) "MŚP" oznacza mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczącego definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

8. Państwa członkowskie, w których odbywają się negocjacje zgodnie z niniejszym artykułem, powiadamiają Komisję o zastosowaniu ust. 2 lit. f) i ust. 6.

9. Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających dodatkowe przepisy dotyczące obliczania ilości mleka surowego objętego negocjacjami, o których mowa w ust. 2 i 3.

10. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące powiadamiania, o którym mowa w ust. 2 lit. f) niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

Poprawka 245

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 105 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 105b

Regulacja podaży sera o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym

1. Na wniosek organizacji producentów uznanej na mocy art. 106 i 106a, organizacji międzybranżowej uznanej na mocy art. 108 ust. 1 i art. 108a lub grupy podmiotów, o której mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, państwa członkowskie mogą określić, na czas określony, wiążące przepisy regulujące podaż sera korzystającego z chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego na mocy art. 2 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 510/ 2006.

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, muszą być zgodne z warunkami określonymi w ust. 4 i są one uzależnione od uprzedniego zawarcia porozumienia między stronami na danym obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Takie porozumienie musi być zawarte przez co najmniej dwie trzecie producentów mleka lub ich przedstawicieli produkujących co najmniej dwie trzecie mleka surowego wykorzystywanego do produkcji sera, o którym mowa w ust. 1 oraz, w odpowiednich przypadkach, przez co najmniej dwie trzecie producentów wspomnianego sera, których wielkość produkcji odpowiada co najmniej dwóm trzecim produkcji tego sera na obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006.

3. Na użytek ust. 1, w odniesieniu do sera objętego chronionym oznaczeniem geograficznym, obszar geograficzny pochodzenia mleka surowego, wymieniony w specyfikacji produktu danego sera, pokrywa się z obszarem geograficznym, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, dotyczącym tego sera.

4. Przepisy, o których mowa w ust. 1:

a) dotyczą jedynie zarządzania dostawami danego produktu i mają na celu dostosowanie podaży danego sera do popytu;

b) dotyczą tylko danego produktu;

c) mogą być wiążące przez nie dłużej niż trzy lata, a ich obowiązywanie może zostać przedłużone po tym okresie w następstwie złożenia nowego wniosku, o którym mowa w ust. 1;

d) nie mogą powodować uszczerbku dla handlu produktami innymi niż są objęte przepisami, o których mowa w ust. 1;

e) nie odnoszą się do transakcji przeprowadzonych po pierwszym wprowadzeniu danego sera do obrotu;

f) nie mogą umożliwiać ustalania cen, w tym również w przypadku gdy ceny są ustalane w charakterze wytycznych lub zalecenia;

g) nie mogą uniemożliwiać dostępu do znacznej ilości danego produktu, która normalnie byłaby dostępna;

h) nie mogą prowadzić do dyskryminacji, tworzyć barier dla nowych uczestników rynku ani wywierać negatywnego wpływu na drobnych producentów;

i) przyczyniają się do podtrzymania jakości i/lub rozwoju danego produktu;

j) nie mogą naruszać art. 105a.

5. Przepisy, o których mowa w ust. 1, są publikowane w organie promulgacyjnym danego państwa członkowskiego.

6. Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole w celu zadbania spełnienie warunków określonych w ust. 4, a w przypadku stwierdzenia przez właściwe władze, że warunki te nie są spełniane, uchylają przepisy, o których mowa w ust. 1.

7. Państwa członkowskie powiadamiają niezwłocznie Komisję o przyjętych przepisach, o których mowa w ust. 1. Komisja informuje państwa członkowskie o każdym powiadomieniu o takich przepisach.

8. Komisja może w dowolnym czasie przyjmować akty wykonawcze nakładające na państwo członkowskie obowiązek uchylenia przepisów określonych przez to państwo członkowskie zgodnie z ust. 1 w przypadku stwierdzenia przez Komisję, że przepisy te nie są zgodne z warunkami określonymi w ust. 4, uniemożliwiają lub zakłócają konkurencję na znacznym obszarze rynku lub zagrażają wolnemu handlowi lub osiągnięciu celów art. 39 TFUE.

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 246

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 106

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 106

Organizacje producentów

W odpowiedzi na złożony wniosek państwa członkowskie uznają organizacje producentów, które:

a) skupiają producentów co najmniej jednego z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2;

a) skupiają rolników co najmniej jednego z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2 i są przez nich kontrolowane;

b) powstały z inicjatywy producentów;

b) powstały z inicjatywy rolników;

c) dążą do określonego celu, który może obejmować co najmniej jeden spośród następujących celów:

c) dążą do określonego celu, który obejmuje co najmniej jeden spośród celów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii), i który może uwzględniać co najmniej jeden spośród następujących pozostałych celów:

(i) zapewnienie planowania i dostosowywania produkcji do popytu, w szczególności w odniesieniu do jakości i ilości;

(ii) koncentracja dostaw i wprowadzanie do obrotu produktów wytwarzanych przez ich członków;

(ii) koncentracja dostaw i wprowadzanie do obrotu produktów wytwarzanych przez ich członków, szczególnie w drodze sprzedaży bezpośredniej;

(iii) optymalizacja kosztów produkcji oraz stabilizacja cen producenta;

(iii) optymalizacja kosztów produkcji oraz stabilizacja cen producenta, w szczególności w odniesieniu do rekompensaty za koszty inwestycji w takie dziedziny jak ochrona środowiska i dobrostan zwierząt, oraz przyczynianie się do ustalania rozsądnych cen dla konsumentów;

(iv) prowadzenie badań nad zrównoważonymi metodami produkcji i rozwojem sytuacji rynkowej;

(iv) prowadzenie badań i opracowywanie inicjatyw dotyczących zrównoważonych metod produkcji, innowacyjnych praktyk, konkurencyjności gospodarczej i rozwoju sytuacji rynkowej;

(v) promowanie i udzielanie pomocy technicznej w zakresie stosowania przyjaznych dla środowiska metod uprawy i technik produkcji;

(v) promowanie i udzielanie pomocy technicznej w zakresie stosowania przyjaznych dla środowiska metod uprawy i technik produkcji oraz odpowiedzialnych praktyk i technik w dziedzinie dobrostanu zwierząt;

(va) promowanie i udzielanie pomocy technicznej w zakresie stosowania standardów produkcji, poprawa jakości produktów i rozwijanie produktów z chronioną nazwą pochodzenia, chronionym oznaczeniem geograficznym lub objętych krajowym znakiem jakości;

(vb) ustalanie surowszych norm dotyczących produkcji niż te ustanowione w przepisach Unii lub w przepisach krajowych;

(vi) zarządzanie produktami ubocznymi i odpadami, zwłaszcza w celu ochrony jakości wody, gleby i krajobrazów oraz zachowania lub zachęcania do zachowania różnorodności biologicznej; oraz

(vi) zarządzanie produktami ubocznymi i odpadami, zwłaszcza w celu ochrony jakości wody, gleby i krajobrazów oraz zachowania lub zachęcania do zachowania różnorodności biologicznej;

(vii) przyczynianie się do zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych oraz przeciwdziałania zmianie klimatu;

(vii) przyczynianie się do zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych oraz do łagodzenia zmiany klimatu;

(viia) opracowywanie inicjatyw w obszarze promocji i wprowadzania do obrotu;

(viib) zarządzanie funduszami wspólnego inwestowania, o których mowa w art. 37 rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW);

(viic) wdrażanie instrumentów zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, w szczególności poprzez prywatne przechowywanie, przetwórstwo, promowanie produktów, sprzedaż promocyjną i w ostateczności wycofywanie z rynku;

(viid) udzielanie niezbędnej pomocy technicznej w celu korzystania z rynków terminowych i systemów ubezpieczeń;

(viie) negocjowanie w imieniu organizacji lub, w stosownym przypadku, w imieniu jej członków, umów na dostawy środków produkcji z podmiotami gospodarczymi z sektorów wcześniejszej fazy produkcji;

(viif) negocjowanie w imieniu organizacji lub, w stosownym przypadku, w imieniu jej członków, umów na dostawę produktów rolnych i rolno-spożywczych z podmiotami gospodarczymi z sektorów późniejszej fazy produkcji;

d) nie zajmują one dominującej pozycji na danym rynku, chyba że jest to niezbędne do wykonania celów art. 39 Traktatu.

(da) wprowadzają do obrotu produkty nieujęte kodem CN ex 22.08, o którym mowa w załączniku I do Traktatu, o ile odsetek sprzedanych produktów nieujętych w załączniku I nie przekracza 49 % wszystkich produktów wprowadzonych do obrotu, bez utraty oficjalnego statusu organizacji producentów w uznanym sektorze rolnym.

Poprawka 247

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 106 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 106a

Statut organizacji producentów

1. W statucie organizacji producentów wymaga się od producentów będących jej członkami w szczególności:

a) stosowania przepisów przyjętych przez organizację producentów dotyczących sprawozdawczości produkcyjnej, produkcji, wprowadzania do obrotu i ochrony środowiska;

b) przynależności, z tytułu wytwarzania określonego produktu w danym gospodarstwie, do jednej tylko organizacji producentów, nie naruszając ewentualnego odstępstwa ustanowionego przez państwo członkowskie w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy producenci będący członkami posiadają dwie różne jednostki produkcyjne znajdujące się na różnych obszarach geograficznych;

c) dostarczania informacji wymaganych przez organizację producentów do celów statystycznych, w szczególności w odniesieniu do obszarów uprawnych, produkcji, plonów i sprzedaży bezpośredniej.

2. W statucie organizacji producentów określa się ponadto:

a) procedury związane z określaniem, przyjmowaniem i zmienianiem przepisów określonych w ust. 1;

b) zobowiązanie członków do wpłacania składek potrzebnych do finansowania organizacji producentów;

c) przepisy umożliwiające producentom będącym członkami demokratyczną kontrolę swojej organizacji i jej decyzji;

d) sankcje za naruszenie zobowiązań określonych w statucie, w szczególności za nieuiszczenie wkładów finansowych lub naruszenie zasad ustalonych przez organizację producentów;

e) zasady przyjmowania nowych członków, w szczególności minimalny okres członkostwa, który nie może wynosić mniej niż rok;

f) zasady prowadzenia rachunkowości i opracowywania budżetu niezbędne dla funkcjonowania organizacji.

3. Uważa się, że w sprawach gospodarczych organizacje producentów działają w imieniu i na rzecz swoich członków w granicach swoich uprawnień, bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do przedmiotowych produktów z producentów na organizacje producentów.

Poprawka 248

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 106 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 106b

Uznawanie organizacji producentów

1. Państwa członkowskie uznają jako organizacje producentów wszelkie podmioty prawne lub jasno określone części podmiotów prawnych, które wystąpiły o takie uznanie, pod warunkiem że:

a) spełniają wymogi określone w art. 106 akapit pierwszy lit. b) i c);

b) mają minimalną liczbę członków i/lub wytwarzają minimalną ilość - określaną przez dane państwo członkowskie - zbywalnej produkcji w sektorze, w którym działają;

c) istnieje wystarczający dowód na to, że są w stanie właściwie wykonywać swoją działalność zarówno pod względem ram czasowych, jak i efektywności, udostępniania członkom pomocy w formie zasobów ludzkich, materialnych i technicznych oraz koncentracji dostaw;

d) ich statut jest zgodny z lit. a), b) i c) niniejszego ustępu.

2. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję, że organizacje producentów, które zostały uznane na mocy prawa krajowego przed dniem 1 stycznia 2014 r. i które spełniają warunki określone w ust. 1 niniejszego artykułu, są uznawane za organizacje producentów zgodnie z art. 106.

3. Organizacje producentów, które zostały uznane na mocy prawa krajowego przed dniem 1 stycznia 2014 r., lecz które nie spełniają warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą nadal kontynuować działalność na mocy prawa krajowego do dnia 1 stycznia 2015 r.

4. Państwa członkowskie:

a) w okresie czterech miesięcy od złożenia przez organizację producentów wniosku i wszystkich stosownych dokumentów potwierdzających, podejmują decyzję dotyczącą uznania organizacji producentów; wniosek ten składany jest w państwie członkowskim, w którym organizacja ma siedzibę;

b) przeprowadzają w ustalonych przez siebie odstępach czasu kontrole, aby upewnić się, że uznane organizacje producentów stosują się do postanowień niniejszego rozdziału;

c) w przypadku niestosowania się do postanowień niniejszego rozdziału lub nieprawidłowości we wdrażaniu środków przewidzianych w niniejszym rozdziale nakładają na te organizacje i zrzeszenia określone przez siebie stosowne kary i w razie konieczności podejmują decyzję o cofnięciu

uznania;

d) powiadamiają Komisję raz w roku i nie później niż do dnia 31 marca o każdej decyzji o uznaniu, odmowie lub cofnięciu uznania podjętej w poprzednim roku kalendarzowym.

Poprawka 249

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 106 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 106c

Outsourcing

Państwa członkowskie mogą zezwolić uznanej organizacji producentów lub uznanemu zrzeszeniu organizacji producentów na outsourcing któregokolwiek z działań oprócz produkcji, włącznie z outsourcingiem do jednostek zależnych, pod warunkiem że dostarczą one odnośnemu państwu członkowskiemu wystarczających dowodów, że jest to właściwy sposób na osiągnięcie celów danej organizacji producentów lub danego zrzeszenia organizacji producentów, oraz że organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów pozostają odpowiedzialne za zapewnienie przeprowadzania działań będących przedmiotem outsourcingu i za całkowitą kontrolę zarządzania i nadzór nad umową handlową na prowadzenie odnośnej działalności. W szczególności organizacja lub zrzeszenie zachowuje prawo do wydawania wiążących instrukcji swoim agentom w odniesieniu do powierzonych im działań.

Poprawka 250

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 107

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 107

Zrzeszenia organizacji producentów

W odpowiedzi na złożony wniosek państwa członkowskie uznają zrzeszenia organizacji producentów każdego z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2, które powstały z inicjatywy uznanych organizacji producentów.

Państwa członkowskie mogą uznać zrzeszenia organizacji producentów z danego sektora wymienionego w art. 1 ust. 2, które powstały z inicjatywy uznanych organizacji producentów.

Z zastrzeżeniem przepisów przyjętych na podstawie art. 114 zrzeszenia organizacji producentów mogą realizować którekolwiek z działań lub pełnić którąkolwiek z funkcji przypisanych organizacji producentów.

Poprawka 251

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 108

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 108

Organizacje międzybranżowe

1. W odpowiedzi na złożony wniosek państwa członkowskie uznają organizacje międzybranżowe każdego z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2, które:

1. Państwa członkowskie mogą uznać organizacje międzybranżowe każdego z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2, które wystąpiły z formalnym wnioskiem o uznanie i które:

a) skupiają przedstawicieli działalności gospodarczej związanej z produkcją, handlem lub przetwórstwem produktów jednego sektora lub kilku sektorów;

a) skupiają przedstawicieli działalności gospodarczej związanej z produkcją oraz z co najmniej jednym z kolejnych etapów łańcucha dostaw: przetwórstwem lub wprowadzaniem do obrotu, w tym dystrybucją produktów jednego sektora lub kilku sektorów;

b) powstały z inicjatywy wszystkich lub niektórych organizacji lub zrzeszeń, które je tworzą;

(ba) dotyczą produktów lub grup produktów niepodlegających uprzednio uznanej organizacji międzybranżowej;

c) dążą do określonego celu, który może obejmować co najmniej jeden spośród następujących celów:

c) dążą do określonego celu, uwzględniającego interesy ich członków oraz konsumentów, który może obejmować w szczególności jeden spośród następujących celów:

(i) poprawa znajomości oraz przejrzystości produkcji i rynku, między innymi poprzez publikację danych statystycznych na temat cen, wielkości i czasu trwania zawartych wcześniej umów oraz poprzez dostarczanie analiz potencjalnego rozwoju sytuacji na rynku na poziomie regionalnym lub krajowym;

(i) poprawa znajomości oraz przejrzystości produkcji i rynku, między innymi poprzez publikację danych statystycznych na temat kosztów produkcji, cen (uzupełnionych w stosownym przypadku o wskaźniki dotyczące cen), wielkości i czasu trwania zawartych wcześniej umów oraz poprzez dostarczanie analiz potencjalnego rozwoju sytuacji na rynku na poziomie regionalnym, krajowym lub międzynarodowym;

(ia) ułatwienie uzyskiwania informacji o przewidywanym potencjale produkcyjnym oraz odnotowywania cen rynkowych;

(ii) udzielanie pomocy, której celem jest lepsza koordynacja sposobu, w jaki produkty są wprowadzane do obrotu, w szczególności poprzez badania rynku i analizy rynkowe;

(iia) poszukiwanie potencjalnych rynków eksportowych;

(iii) sporządzanie znormalizowanych formularzy umów zgodnych z przepisami Unii;

(iii) bez uszczerbku dla przepisów przewidzianych w art. 104a i 113a sporządzanie znormalizowanych formularzy umów zgodnych z przepisami Unii dotyczącymi sprzedaży produktów rolnych podmiotom skupującym i/lub dostawy produktów przetworzonych do dystrybutorów i kupców detalicznych, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia sprawiedliwych warunków konkurencji i uniknięcia zakłóceń rynku;

(iv) pełniejsze wykorzystanie potencjału produktów;

(iv) pełniejsze wykorzystanie potencjału produktów, w tym na poziomie rynków zbytu, i opracowywanie inicjatyw mających zwiększyć konkurencyjność i innowacyjność gospodarczą;

(v) dostarczanie informacji i prowadzenie badań niezbędnych do racjonalizacji i usprawnienia produkcji oraz dostosowania jej pod kątem produktów bardziej odpowiadających wymaganiom rynku oraz gustom i oczekiwaniom konsumentów, w szczególności w odniesieniu do jakości produktu, w tym szczególne właściwości produktów o chronionej nazwie pochodzenia lub o chronionym oznaczeniu geograficznym, i ochrony środowiska;

(v) dostarczanie informacji i prowadzenie badań niezbędnych do racjonalizacji i usprawnienia produkcji oraz dostosowania jej - a w stosownym przypadku także przetwarzania i wprowadzania do obrotu - pod kątem produktów bardziej odpowiadających wymaganiom rynku oraz gustom i oczekiwaniom konsumentów, w szczególności w odniesieniu do jakości produktu, w tym szczególne właściwości produktów o chronionej nazwie pochodzenia lub o chronionym oznaczeniu geograficznym, i ochrony środowiska;

(vi) dążenie do ograniczenia stosowania środków ochrony zdrowia zwierząt lub środków ochrony roślin i innych środków produkcji oraz zapewnienia jakości produktu oraz ochrony gleby i wody;

(vi) ograniczenie stosowania środków ochrony zdrowia zwierząt lub środków ochrony roślin, poprawa zarządzania innymi środkami produkcji, zapewnienie jakości produktu oraz ochrony gleby i wody, zwiększenie bezpieczeństwa żywności, zwłaszcza dzięki identyfikowalności produktów, oraz poprawa zdrowia i dobrostanu zwierząt;

(vii) rozwijanie metod i instrumentów służących podniesieniu jakości produktów na wszystkich etapach produkcji i wprowadzania do obrotu;

(vii) rozwijanie metod i instrumentów służących podniesieniu jakości produktów na wszystkich etapach produkcji i, w stosownych przypadkach, przetwarzania i/ lub wprowadzania do obrotu;

(viia) określanie minimalnej jakości i określanie minimalnych norm w zakresie pakowania i prezentacji;

(viii) wykorzystywanie potencjału rolnictwa ekologicznego oraz ochrona i promocja takiego rolnictwa, jak również nazw pochodzenia, znaków jakości i oznaczeń geograficznych;

(viii) prowadzenie wszelkich działań mających na celu utrzymanie, ochronę i promowanie rolnictwa ekologicznego oraz nazw pochodzenia, znaków jakości i oznaczeń geograficznych;

(ix) promowanie i prowadzenie badań nad zintegrowanymi, zrównoważonymi metodami produkcji lub innymi metodami produkcji przyjaznymi dla środowiska;

(x) zachęcanie do zdrowej konsumpcji produktów oraz informowanie o szkodliwości ryzykownych zachowań związanych z konsumpcją;

(x) zachęcanie w ramach rynku wewnętrznego do umiarkowanej i odpowiedzialnej konsumpcji produktów i/lub informowanie o szkodliwości ryzykownych zachowań związanych z konsumpcją;

(xa) wspieranie konsumpcji i/lub przekazywanie informacji dotyczących produktów na rynku wewnętrznym i rynkach zewnętrznych;

(xi) prowadzenie działań promocyjnych, zwłaszcza w państwach trzecich.

(xia) wdrożenie działań zbiorowych mających na celu zapobieganie i stawianie czoła zagrożeniom i niestabilnej sytuacji w dziedzinach zdrowia, ochrony roślin i środowiska związanym z produkcją i, w stosownych przypadkach, przetwarzaniem i/lub wprowadzaniem do obrotu i/lub dystrybucją produktów rolnych i spożywczych;

(xib) branie udziału w zarządzaniu produktami ubocznymi i gospodarowaniu odpadami oraz przyczynianie się do ograniczania odpadów.

2. W odniesieniu do organizacji międzybranżowych w sektorach oliwy z oliwek i oliwek stołowych oraz tytoniu określony cel, o którym mowa w ust. 1 lit. c), może też obejmować co najmniej jeden spośród następujących celów:

a) koncentracja i koordynacja podaży i wprowadzania do obrotu produktów ich członków;

b) wspólne dostosowanie produkcji i przetwórstwa do wymagań rynku oraz ulepszanie produktu;

c) wspieranie racjonalizacji i ulepszania produkcji oraz przetwórstwa.

Poprawka 252

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 108 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 108a

Uznawanie organizacji międzybranżowych

1. Państwa członkowskie mogą uznać organizacje międzybranżowe, które wystąpiły o takie uznanie, pod warunkiem że organizacje te:

a) spełniają wymogi określone w art. 108;

b) prowadzą działalność w jednym regionie lub kilku regionach na danym terytorium;

c) mają znaczny udział w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 108 ust. 1 lit. a);

d) same nie biorą udziału w produkcji, przetwórstwie i/lub handlu produktami, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 108 ust. 2.

2. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję, że organizacje międzybranżowe, które zostały uznane na mocy prawa krajowego przed dniem 1 stycznia 2014 r. i które spełniają warunki określone w ust. 1, są uznawane za organizacje międzybranżowe na mocy art. 108.

3. Organizacje międzybranżowe, które zostały uznane na mocy prawa krajowego przed dniem 1 stycznia 2014 r., lecz które nie spełniają warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą nadal kontynuować działalność na mocy prawa krajowego do dnia 1 stycznia 2015 r.

4. Przy uznawaniu organizacji międzybranżowej zgodnie z ust. 1 i/lub ust. 2 państwa członkowskie:

a) decydują o tym, czy dokonać uznania w terminie czterech miesięcy od złożenia wniosku wraz ze wszystkimi odpowiednimi dokumentami uzupełniającymi; wniosek ten składany jest w państwie członkowskim, w którym organizacja ma siedzibę;

b) przeprowadzają w odstępach czasu przez nie ustalonych

kontrole w celu upewnienia się, że uznane organizacje międzybranżowe spełniają warunki dotyczące ich uznawania;

c) w przypadku nieprzestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia lub nieprawidłowości we wdrażaniu środków w nim przewidzianych nakładają na te organizacje ustalone przez siebie stosowne kary i w razie konieczności podejmują decyzję o wycofaniu uznania;

d) cofają uznanie, jeżeli wymogi i warunki uznania przewidziane w niniejszym artykule nie są już spełnione;

e) powiadamiają Komisję każdego roku, do dnia 31 marca, o każdej decyzji o dokonaniu, odmowie lub cofnięciu uznania podjętej w poprzednim roku kalendarzowym.

Poprawka 253

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 109

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 109

skreślony

Organizacje podmiotów gospodarczych

Do celów niniejszego rozporządzenia w skład organizacji podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych wchodzą uznane organizacje producentów, uznane organizacje międzybranżowe lub uznane organizacje innych podmiotów gospodarczych lub ich zrzeszenia.

Poprawka 254

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 109 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 109a

Rola grup

1. Aby usprawnić i ustabilizować działanie rynku produktów zabezpieczonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy rozporządzenia (WE) nr XXXXXXX w sprawie systemów zapewniania jakości produktów rolnych, państwa członkowskie będące producentami mogą określić zasady wprowadzania do obrotu dotyczące regulowania podaży, w szczególności poprzez wdrażanie decyzji podejmowanych przez grupy, o których mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr XXXXXXX w sprawie systemów zapewniania jakości produktów rolnych.

2. Zasady te są proporcjonalne do zamierzonego celu i:

a) dotyczą jedynie regulowania podaży i mają na celu dostosowanie podaży produktu do popytu;

b) mogą obowiązywać najwyżej przez pięć lat gospodarczych, z możliwością odnowienia;

c) nie mogą odnosić się do jakiejkolwiek transakcji po pierwszym wprowadzeniu do obrotu danego produktu;

d) nie pozwalają na ustalanie cen, w tym jako wskazówka lub zalecenie;

e) nie mogą uniemożliwiać dostępu do znacznej ilości danego produktu, która normalnie byłaby dostępna;

f) nie powinny uniemożliwiać podmiotom gospodarczym rozpoczęcia produkcji danego produktu.

3. Zasady, o których mowa w ust. 1, są podawane do wiadomości podmiotom gospodarczym poprzez opublikowanie ich pełnej treści w urzędowej publikacji danego państwa członkowskiego.

4. Informacje dotyczące decyzji i środków przyjętych przez państwa członkowskie zgodnie z przepisami niniejszego artykułu w roku N są przekazywane Komisji przed dniem 1 marca roku N+1.

5. Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego o cofnięcie decyzji, jeżeli stwierdzi, że decyzja ta uniemożliwia konkurencję w znacznej części rynku wewnętrznego, narusza swobodny przepływ towarów lub jest sprzeczna z celami art. 39 traktatu.

Poprawka 255

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 110

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 110

Rozszerzenie przepisów

1. W przypadku gdy uznaną organizację producentów, uznane zrzeszenie organizacji producentów lub uznaną organizację międzybranżową, działające na określonym obszarze gospodarczym lub obszarach gospodarczych państwa członkowskiego, uważa się za reprezentatywne dla produkcji lub przetwórstwa danego produktu lub handlu nim, na wniosek zainteresowanej organizacji zainteresowane państwo członkowskie może ustalić, że przez ograniczony okres niektóre porozumienia, decyzje podjęte wewnątrz przedmiotowej organizacji lub jej uzgodnione praktyki będą obowiązywały inne podmioty gospodarcze, osoby fizyczne lub grupy, które nie należą do przedmiotowej organizacji, a działają na danym obszarze gospodarczym lub obszarach gospodarczych.

2. "Obszar gospodarczy" oznacza strefę geograficzną utworzoną z przylegających lub sąsiadujących ze sobą regionów produkcyjnych, w których panują jednorodne warunki produkcji i wprowadzania do obrotu.

3. Organizację lub zrzeszenie uważa się za reprezentatywne, jeżeli na obszarze gospodarczym lub obszarach gospodarczych, na których działa w danym państwie członkowskim:

a) jego członkowie odpowiadają za następującą część produkcji lub przetwarzania danego produktu lub produktów lub handlu nimi:

(i) w przypadku organizacji producentów w sektorze owoców i warzyw - co najmniej 60 %, lub

(ii) w pozostałych przypadkach - co najmniej dwie trzecie, oraz

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) w przypadku organizacji producentów reprezentuje ponad 50 % odnośnych producentów.

b) w przypadku organizacji producentów reprezentuje ponad 50 % odnośnych producentów oraz

ba) w przypadku organizacji międzybranżowych reprezentuje znaczną część działalności gospodarczej, o której mowa w art. 108 ust. 1 lit. a), w warunkach określonych przez państwo członkowskie.

W przypadku gdy wniosek o rozszerzenie przepisów na inne podmioty gospodarcze obejmuje więcej niż jeden obszar gospodarczy, organizacja międzybranżowa lub zrzeszenie musi wykazać minimalny poziom reprezentatywności, w rozumieniu akapitu pierwszego, w odniesieniu do każdej z branż, które skupia w każdym z reprezentowanych obszarów gospodarczych.

4. Przepisy, o rozszerzenie których na inne podmioty gospodarcze można występować, jak określono w ust. 1, dotyczą jednego z następujących celów:

4. Przepisy, o rozszerzenie których na inne podmioty gospodarcze można występować, jak określono w ust. 1, dotyczą jednego z rodzajów działalności odpowiadających celom określonym w art. 106 lit. c) lub w art. 108 ust. 1 lit. c).

a) sprawozdawczości produkcyjnej i rynkowej;

b) surowszych przepisów w zakresie produkcji niż ustanowione przepisy Unii lub krajowe;

c) sporządzenia znormalizowanych umów zgodnych z przepisami Unii;

d) przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu;

e) przepisów dotyczących ochrony środowiska;

f) środków promowania i wykorzystywania potencjału produktów;

g) środków ochrony rolnictwa ekologicznego, jak również nazw pochodzenia, znaków jakości i oznaczeń geograficznych;

h) badań w celu dodania wartości do produktów, w szczególności poprzez nowe zastosowania, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia publicznego;

i) badań mających na celu poprawę jakości produktów,

j) badań, w szczególności nad metodami uprawy pozwalającymi na zmniejszenie stosowania środków ochrony roślin lub środków ochrony zdrowia zwierząt i zagwarantowanie zachowania stanu gleby oraz środowiska;

k) określenia minimalnej jakości i określenia minimalnych norm w zakresie pakowania i prezentacji;

l) stosowania kwalifikowanego materiału siewnego i monitorowania jakości produktu.

Przedmiotowe przepisy nie są krzywdzące dla innych podmiotów gospodarczych w zainteresowanym państwie członkowskim lub w Unii i nie powodują żadnego ze skutków wymienionych art. 145 ust. 4 ani nie są sprzeczne z obowiązującymi przepisami Unii ani krajowymi.

Przedmiotowe przepisy nie są krzywdzące dla innych pod miotów gospodarczych w zainteresowanym państwie członkowskim lub w Unii i nie powodują żadnego ze skutków wymienionych art. 145 ust. 4 ani nie są sprzeczne z obowiązującymi przepisami Unii ani krajowymi.

4a. W przypadku istnienia organizacji międzybranżowe uznanej w odniesieniu do jednego produktu lub kilku produktów państwa członkowskie nie dokonują rozszerzeni przepisów, którego przedmiotem są decyzje i praktyki organizacji producentów wchodzące w zakres zadań wykonywanych przez tę organizację międzybranżową.

4b. Rozszerzenie przepisów, o którym mowa w ust. 1, jest podawane do wiadomości podmiotom gospodarczym poprze opublikowanie jego pełnej treści w urzędowych publikacjach danego państwa członkowskiego.

4c. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję każdego roku i nie później niż do dnia 31 marca o każdej decyzji podjętej na podstawie niniejszego artykułu.

Poprawka 256

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 111

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 111

Składki producentów niebędących członkami

W przypadkach, gdy przepisy uznanej organizacji producentów, uznanego zrzeszenia organizacji producentów lub uznanej organizacji międzybranżowej zostają rozszerzone na podstawie art. 110 i gdy działalność objęta przedmiotowymi przepisami leży w ogólnym interesie gospodarczym osób, których działalność dotyczy przedmiotowych produktów, państwo członkowskie, które uznało daną organizację, może zdecydować, że osoby lub grupy, które nie są członkami tej organizacji, ale uzyskują korzyści z przedmiotowej działalności, wpłacają organizacji całość lub część składek płaconych przez jej członków, w zakresie w jakim składki takie przeznaczane są na pokrycie kosztów ponoszonych bezpośrednio w związku z przedmiotową działalnością.

W przypadkach, gdy przepisy uznanej organizacji producentów uznanego zrzeszenia organizacji producentów lub uznane organizacji międzybranżowej zostają rozszerzone na podstawi art. 110 i gdy działalność objęta przedmiotowymi przepisami leży w ogólnym interesie gospodarczym podmiotów gospodarczych, których działalność dotyczy przedmiotowych produktów państwo członkowskie, które uznało daną organizację, może zdecydować po konsultacjach ze wszystkimi właściwym zainteresowanymi stronami, że pojedyncze podmioty gospodarcze lub grupy, które nie są członkami tej organizacji, ale uzyskuj korzyści z przedmiotowej działalności, wpłacają organizacji całość lub część składek płaconych przez jej członków w zakresie, w jakim składki takie przeznaczane są na pokryci kosztów prowadzenia przedmiotowej działalności.

Poprawka 257

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 112

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 112

Środki ułatwiające dostosowanie podaży do wymogów rynku

Uwzględniając potrzebę zachęcenia organizacji, o których mowa w art. 106-108, do podejmowania działań na rzecz dostosowania podaży do wymogów rynku, z wyjątkiem działań związanych z wycofywaniem z rynku, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących następujących środków w odniesieniu do sektorów żywych roślin, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj oraz mięsa drobiowego:

a) mających na celu poprawę jakości;

b) mających na celu wsparcie lepszej organizacji produkcji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu;

c) ułatwiających odnotowywanie tendencji w zakresie cen rynkowych;

d) umożliwiających opracowywanie prognoz krótko- i długoterminowych na podstawie wykorzystywanych środków produkcji.

Poprawka 258

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 113

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 113

Zasady wprowadzania do obrotu w celu poprawy i stabilizacji funkcjonowania wspólnego rynku win

1. W celu poprawy i stabilizacji funkcjonowania wspólnego rynku win, w tym winogron, moszczu i win, na bazie których są wyprodukowane, produkujące państwa członkowskie mogą określić zasady wprowadzania do obrotu, których celem będzie regulowanie podaży, w szczególności poprzez wdrażanie decyzji podejmowanych przez organizacje międzybranżowe uznane na mocy art. 108.

Zasady takie są proporcjonalne do wyznaczonych celów i nie mogą:

a) odnosić się do jakiejkolwiek transakcji po pierwszym wprowadzeniu do obrotu danego produktu;

b) pozwalać na ustalanie cen, w tym jeśli ceny są ustalane jako wskazówka lub zalecenie;

c) uniemożliwiać dostępu do znacznej części zbiorów, które normalnie byłyby dostępne;

d) pozwalać na odmowę wydania krajowych i unijnych zaświadczeń wymaganych do obrotu winami i sprzedaży win, jeśli takie wprowadzenie do obrotu jest zgodne z tymi zasadami.

1a. Zasady, o których mowa w ust. 1, podaje się do wiadomości podmiotom gospodarczym poprzez opublikowanie ich pełnej treści w urzędowych publikacjach danego państwa członkowskiego.

1b. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję każdego roku i nie później niż do dnia 31 marca o każdej decyzji podjętej na podstawie niniejszego artykułu.

Poprawka 259

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział III - sekcja 3 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 3a

SYSTEMY UMOWNE

Artykuł 113a

Stosunki umowne

1. Nie naruszając art. 104a i 105a dotyczących sektora mleka i przetworów mlecznych oraz art. 101 dotyczącego sektora cukru, jeśli państwo członkowskie postanowi, że na jego terytorium każda dostawa produktów rolnych, należących do sektora wymienionego w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przez producenta do przetwórcy lub dystrybutora musi być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, i/lub postanowi, że pierwsi nabywcy muszą złożyć pisemną ofertę zawarcia umowy o dostawę produktów rolnych przez producentów, taka umowa i/lub taka oferta musi spełniać warunki określone w ust. 2.

Jeżeli państwo członkowskie postanowi, że dostawy przedmiotowych produktów przez producenta do przetwórcy muszą być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, musi ono również postanowić o tym, który etap lub które etapy dostawy są objęte taką umową, jeżeli dostawa przedmiotowych produktów jest dokonywana z udziałem jednego pośrednika lub większej liczby pośredników.

W sytuacji, o której mowa w akapicie drugim, państwa członkowskie dopilnują realizacji umów w sektorach określonych w ten sposób i ustanawiają mechanizm mediacji dla przypadków, w których nie ma wzajemnej zgody na podpisanie umów, zapewniając w ten sposób równość w zakresie tych stosunków umownych.

2. Umowa i/lub oferta umowy:

a) jest sporządzana przed dostawą;

b) zostaje sporządzona na piśmie;

c) zawiera w szczególności następujące elementy:

(i) cenę do zapłaty za dostawę, która:

- jest stała i określona w umowie; lub

- jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować wskaźniki rynkowe odzwierciedlające zmiany warunków na rynku, dostarczoną ilość oraz jakość lub skład dostarczonych produktów rolnych;

(ii) ilość i jakość przedmiotowych produktów, którą można dostarczyć i/lub która musi zostać dostarczona, wraz z terminem takich dostaw;

(iii) okres obowiązywania umowy, który może być ograniczony lub nieograniczony z klauzulami o rozwiązaniu umowy,

(iv) szczegóły dotyczące terminów i procedur płatności;

(v) ustalenia dotyczące odbioru lub dostawy produktów rolnych; oraz

(vi) przepisy mające zastosowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 umowa i/lub oferta umowy nie jest wymagana, gdy przedmiotowe produkty są dostarczane przez producenta do nabywcy mającego formę spółdzielni, której producent jest członkiem, jeżeli statut tej spółdzielni lub zasady i decyzje w nim zawarte lub z niego wynikające zawierają przepisy o podobnych skutkach do przepisów określonych w ust. 2 lit. a), b) i c).

4. Wszystkie elementy umów na dostawę produktów rolnych zawieranych przez producentów, nabywców, przetwórców lub dystrybutorów, w tym elementy określone w ust. 2 lit. c), są swobodnie negocjowane między stronami.

Niezależnie od przepisów akapitu pierwszego:

(i) jeśli państwo członkowskie postanowi wprowadzić obowiązek zawierania pisemnej umowy na dostawę produktów rolnych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, może ono określić minimalny okres obowiązywania, który ma zastosowanie wyłącznie do umów pisemnych między producentem i pierwszym nabywcą produktów rolnych. Taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może on zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego; i/lub

(ii) jeżeli państwo członkowskie postanowi, że pierwszy nabywca produktów rolnych musi złożyć pisemną ofertę umowy producentowi zgodnie z ust. 1, może postanowić, że oferta musi obejmować minimalny okres obowiązywania umowy określony w tym celu przez prawo krajowe. Taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może on zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Przepisy akapitu drugiego nie naruszają prawa producenta do sprzeciwienia się stosowaniu takiego minimalnego czasu obowiązywania, pod warunkiem iż producent złoży taki sprzeciw na piśmie. W takim przypadku strony mają swobodę negocjacji wszystkich elementów umowy, w tym elementów wymienionych w ust. 2 lit. c).

5. Państwa członkowskie korzystające z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, powiadamiają Komisję o sposobie ich wykorzystywania.

6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki niezbędne do jednolitego stosowania ust. 2 lit. a) i b) oraz ust. 3 niniejszego artykułu oraz środków dotyczących powiadomień wysyłanych przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 260

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 113 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 113b

Negocjacje umowne

1. Organizacja producentów w jednym z sektorów wymienionych w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, uznana zgodnie z art. 106, może, w imieniu należących do niej producentów, negocjować w zakresie całej ich wspólnej produkcji lub jej części umowy na dostawę produktów rolnych od producenta do przetwórcy, pośrednika lub dystrybutora.

2. Negocjacje mogą być prowadzone przez organizację producentów:

a) bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do przedmiotowych produktów przez producentów na organizację producentów;

b) bez względu na to, czy negocjowana cena jest taka sama w odniesieniu do wspólnej produkcji niektórych lub wszystkich producentów należących do organizacji;

c) pod warunkiem że należący do niej rolnicy nie są członkami żadnej innej organizacji producentów, która również negocjuje takie umowy w ich imieniu; państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od tego warunku w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy producenci posiadają dwie różne jednostki produkcyjne znajdujące się na różnych obszarach geograficznych;

d) pod warunkiem że przedmiotowe produkty nie podlegają obowiązkowi dostaw wynikającemu z członkostwa rolnika w spółdzielni zgodnie z warunkami określonymi w statucie spółdzielni lub przepisach i decyzjach w nim zawartych lub z niego wynikających; oraz

e) pod warunkiem że organizacja producentów powiadomi właściwe organy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, w których działa, o ilości produktów rolnych objętej takimi negocjacjami.

3. Do celów niniejszego artykułu odniesienia do organizacji producentów obejmują również zrzeszenia takich organizacji producentów.

4. W odniesieniu do negocjacji obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie decyzję dotyczącą negocjacji podejmuje Komisja w drodze aktu wykonawczego przyjętego bez zastosowania art. 162 ust. 2 lub 3. W pozostałych przypadkach przedmiotową decyzję podejmuje krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego, którego dotyczą negocjacje.

Decyzje, o których mowa w niniejszym ustępie, nie wchodzą w życie wcześniej niż w dniu poinformowania o nich zainteresowanych przedsiębiorstw.

Poprawka 261

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 114

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 114

Przekazane uprawnienia

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów, organizacji podmiotów gospodarczych w sektorze oliwy z oliwek i oliwek stołowych oraz organizacji międzybranżowych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności działań tych organizacji, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych w zakresie następujących kwestii:

Uwzględniając potrzebę zagwarantowania, że cele i obowiązki organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych są jasno określone, przez co przyczyniają się do zwiększenia skuteczności działań tych organizacji bez powodowania nadmiernego obciążenia, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów, organizacji międzybranżowych i organizacji podmiotów gospodarczych w zakresie następujących kwestii:

(-a) szczególnych przepisów mających zastosowanie w jednym lub kilku sektorach wymienionych w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

a) określonych celów, które mogą, muszą lub nie mogą być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia, w tym odstępstwa w ich zakresie określone w art. 106-109,

a) określonych celów, które mogą, muszą lub nie mogą być realizowane przez takie organizacje i zrzeszenia i, w stosownym przypadku, zostać dodane do celów wymienionych w art. 106-109;

aa) horyzontalnych zaleceń dotyczących porozumień międzybranżowych zawartych przez organizacje zgodnie z art. 108;

b) przepisów w zakresie zrzeszania się, uznawania, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, wymogu, o którym mowa w art. 106 lit. d) aby uznana organizacja producentów, nie zajmowała dominującej pozycji na danym rynku, chyba że jest to niezbędne do wykonania celów art. 39 Traktatu, skutków wynikających z uznania, wycofania uznania i łączenia się;

b) statutów organizacji innych niż organizacje producentów, szczególnych warunków mających zastosowanie do statutów organizacji producentów w niektórych sektorach, struktury, osobowości prawnej, członkostwa, wielkości, odpowiedzialności i działalności tych organizacji i zrzeszeń, skutków wynikających z łączenia się;

ba) warunków uznawania, wycofania i zawieszenia uznania, skutków wynikających z uznania, wycofania i zawieszenia uznania oraz obejmujących takie organizacje i zrzeszenia wymogów przedsięwzięcia środków zaradczych w razie nieprzestrzegania kryteriów uznawania;

c) transnarodowych organizacji i zrzeszeń, obejmujące przepisy, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego artykułu;

c) transnarodowych organizacji i zrzeszeń, obejmujące przepisy, o których mowa w lit. a), b) i ba) niniejszego artykułu;

ca) przepisów dotyczących tworzenia i warunków udzielania pomocy administracyjnej przez odpowiednie właściwe organy w przypadku współpracy transnarodowej;

d) outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia;

d) warunków outsourcingu działań i udzielania pomocy technicznej przez organizacje lub zrzeszenia;

e) minimalnej wielkości lub wartości produkcji zbywalnej organizacji producentów i zrzeszeń;

f) rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji określonych w art. 110 na producentów niebędących członkami i obowiązku płatności składek przez producentów niebędących członkami, o którym mowa w art. 111, w tym wykaz surowszych przepisów w zakresie produkcji, które mogą zostać rozszerzone na podstawie art. 110 ust. 4 akapit pierwszy lit. b), dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, obejmujących kontrolę przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek, i okoliczności, w jakich Komisja żądać odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek.

f) rozszerzenia niektórych przepisów dotyczących organizacji określonych w art. 110 na producentów niebędących członkami i obowiązku płatności składek przez producentów niebędących członkami, o którym mowa w art. 111, dalszych wymogów w odniesieniu do reprezentatywności, odnośnych obszarów gospodarczych, obejmujących kontrolę przez Komisję ich określenia, minimalnych okresów, przez jakie przepisy muszą obowiązywać przed ich rozszerzeniem; osób lub organizacji, których dotyczą przepisy lub obowiązek płacenia składek, i okoliczności, w jakich Komisja może żądać, na czas określony, odmowy lub wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek;

fa) szczegółowych warunków wdrażania systemów umownych w sektorach określonych w art. 113a ust. 1, w szczególności wartości progowych określających wielkość produkcji, która może być przedmiotem negocjacji zbiorowych;

fb) warunków umożliwiających uznanym producentom osiągnięcie zbiorowych porozumień horyzontalnych i pionowych z konkurentami i partnerami uczestniczącymi w łańcuchu dostaw żywności w sprawie uwzględniania w cenach kosztów inwestowania w zrównoważoną produkcję.

Poprawka 262

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 115

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 115

Uprawnienia wykonawcze zgodnie z procedurą sprawdzającą

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować niezbędne środki dotyczące niniejszego rozdziału, w szczególności w zakresie procedur i warunków technicznych związanych z wdrażaniem środków, o których mowa w art. 110 i 112. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować niezbędne środki dotyczące niniejszego rozdziału, w szczególności środki dotyczące:

a) wdrażania warunków uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, określonych w art. 106b i 108a;

b) powiadomień wysyłanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 105a ust. 8, art. 105b ust. 7, art. 106b ust. 4 lit. d) i art. 108a ust. 4 lit. e);

c) procedur dotyczących pomocy administracyjnej w przypadku współpracy transnarodowej;

d) procedur i warunków technicznych związanych z wdrażaniem środków, o których mowa w art. 110 i 112, w szczególności z wdrażaniem koncepcji "obszaru gospodarczego", o której mowa w art. 110 ust. 2.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 263

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 116

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 116

Inne uprawnienia wykonawcze

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - podejmować indywidualne decyzje dotyczące:

1. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - podejmować indywidualne decyzje dotyczące:

a) uznawania organizacji, które prowadzą działalność na terytoriach kilku państw członkowskich, na podstawie przepisów przyjętych na mocy art. 114 lit. c);

a) uznawania, odmowy lub wycofania uznania organizacji, które prowadzą działalność na terytoriach kilku państw członkowskich, na podstawie przepisów przyjętych na mocy art. 114 lit. c);

b) odmowy lub wycofania uznania organizacji międzybranżowych, wycofania rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek, zatwierdzenia lub decyzji dotyczących zmian dotyczących obszarów gospodarczych zgłoszonych przez państwa członkowskie na podstawie przepisów przyjętych na mocy art. 114 lit. f).

b) rozszerzenia przepisów lub obowiązkowych składek organizacji, o których mowa w lit. a), i wycofania takiego rozszerzenia lub składek.

1a. Komisja może przyjmować akty wykonawcze zawierające jej decyzje odnoszące się do zatwierdzenia lub zmian dotyczących obszarów gospodarczych zgłoszonych przez państwa członkowskie na podstawie przepisów przyjętych na mocy art. 114 lit. f).

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 264

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II - tytuł II - rozdział III - sekcja 4 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 4a

PRZEJRZYSTOŚĆ I INFORMACJA RYNKOWA

Artykuł 116a

Europejski instrument monitorowania cen żywności

1. W celu informowania podmiotów gospodarczych i wszystkich organów władzy publicznej na temat procesu kształtowania cen w całym łańcuchu dostaw żywności oraz łatwiejszego rozpoznawania i zgłaszania zmian rynkowych Komisja regularnie składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działań i wyników badań w ramach europejskiego instrumentu monitorowania cen żywności oraz dopilnowuje, aby wyniki te były podawane do publicznej wiadomości.

2. Do celów stosowania ust. 1 oraz w związku z działalnością krajowych instytutów statystycznych i krajowych centrów monitorowania cen w ramach europejskiego instrumentu

monitorowania cen żywności zbiera się, bez tworzenia dodatkowych obciążeń dla rolników, dane statystyczne i informacje niezbędne do opracowywania analiz i badań w szczególności z zakresu:

a) produkcji i zaopatrzenia;

b) mechanizmów kształtowania cen i - w miarę możliwości - marż zysku w całym łańcuchu dostaw żywności w Unii i państwach członkowskich;

c) tendencji zmian cen i - w miarę możliwości - marż na wszystkich poziomach łańcucha dostaw żywności w Unii i państwach członkowskich oraz we wszystkich sektorach rolnych i rolno-spożywczych, zwłaszcza w sektorach owoców i warzyw, mleka i przetworów mlecznych oraz mięsa;

d) prognoz zmian rynkowych w perspektywie krótko- i średniookresowej.

Do celów niniejszego ustępu w ramach europejskiego instrumentu monitorowania cen żywności przedmiotem badań są w szczególności: wywóz i przywóz, ceny skupu od producentów, ceny płacone przez konsumentów, marże zysku oraz koszty produkcji, przetwórstwa i dystrybucji na wszystkich etapach łańcucha dostaw żywności w Unii i państwach członkowskich.

3. Informacje podawane do wiadomości publicznej w wyniku działań prowadzonych w ramach europejskiego instrumentu monitorowania cen żywności są traktowane jako poufne. Komisja dopilnowuje, aby w procedurze tej nie można było zidentyfikować poszczególnych podmiotów gospodarczych.

Poprawka 265

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 117 - ustęp 1 - akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Pozwolenia obowiązują w przypadku następujących produktów: zbóż, ryżu, cukru, lnu, konopi, nasion, żywych roślin, oliwy z oliwek, owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw, bananów, wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, mięsa drobiowego, jaj, mleka i przetworów mlecznych, wina, alkoholu etylowego rolniczego.

Poprawka 350

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 117 - ustęp 2a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2a. Produkty przywożone przez Unię Europejską powinny spełniać te same wymogi, jeśli chodzi o produkcję i wprowadzanie do obrotu - zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa żywności oraz norm środowiskowych, społecznych i w zakresie dobrostanu zwierząt - co produkty własne Unii, i wyłącznie na podstawie spełnionych warunków można wydawać odpowiednie pozwolenia na przywóz.

Poprawka 267

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 118 - ustęp 1 - wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Uwzględniając zmiany w handlu i rozwój sytuacji na rynku, potrzeby odnośnych rynków oraz monitorowanie przywozu i wywozu przedmiotowych produktów, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określenia:

1. Uwzględniając konieczność monitorowania przywozu produktów na potrzeby właściwego zarządzania rynkiem oraz ograniczania obciążeń administracyjnych, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określenia:

Poprawka 268

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 118 - ustęp 1 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wykazu produktów rolnych objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz;

a) wprowadzania zmian i uzupełnień do wykazu produktów rolnych objętych wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz;

Poprawka 269

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 118 - ustęp 2 - wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Uwzględniając potrzebę określenia podstawowych elementów systemu pozwoleń, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu:

2. Uwzględniając potrzebę doprecyzowania przepisów dotyczących systemu pozwoleń, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu:

Poprawka 270

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 119 - wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja przyjmuje - w drodze aktów wykonawczych - konieczne przepisy dotyczące niniejszej sekcji, w tym przepisy dotyczące:

Komisja przyjmuje - w drodze aktów wykonawczych - konieczne przepisy dotyczące niniejszego rozdziału, w tym przepisy dotyczące:

Poprawka 271

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 120 - akapi

t pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 272

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 120 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 120a

Należności celne przywozowe

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, w odniesieniu do produktów, o których mowa w art. 1, mają zastosowanie stawki należności przywozowych wspólnej taryfy celnej.

Poprawka 273

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 - tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wdrażanie umów międzynarodowych

Wdrażanie umów międzynarodowych i innych

Poprawka 274

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja - w drodze aktów wykonawczych - przyjmuje środki wdrażania umów międzynarodowych zawartych na mocy art. 218 Traktatu, każdego innego aktu prawnego przyjętego zgodnie z art. 43 ust. 2 Traktatu lub wspólnej taryfy celnej w odniesieniu do obliczania należności celnych przywozowych dla produktów rolnych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

Komisja - w drodze aktów wykonawczych - przyjmuje środki wdrażania umów międzynarodowych zawartych na mocy art. 218 Traktatu lub wspólnej taryfy celnej w odniesieniu do metody obliczania należności celnych przywozowych dla produktów rolnych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2;

Poprawka 275

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 121a

Obliczanie należności celnych przywozowych na zboża

1. Niezależnie od przepisów art. 121, należności celne przywozowe na produkty objęte kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00 00, 1005 10 90, 1005 90 00 oraz

1007 00 90 inne niż mieszańce siewne, są równe cenie interwencyjnej obowiązującej na takie produkty podczas przywozu, powiększonej o 55 %, po odjęciu ceny importowej cif stosowanej wobec danej dostawy. Należności te nie mogą jednak przekroczyć konwencyjnej stawki celnej określonej na podstawie Nomenklatury scalonej.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze zawierające jej obliczenia należności celnych, o których mowa w ust. 1. Komisja dokonuje takiego obliczenia na podstawie reprezentatywnych cen przywozowych CIF produktów, o których mowa w ust. 1, ustalanych okresowo.

3. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art.160, określające minimalne wymogi dla pszenicy zwyczajnej wysokiej jakości.

4. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające:

(i) notowania cenowe, jakie należy brać pod uwagę;

(ii) możliwość, w odpowiednich przypadkach, zapoznania się przez podmioty gospodarcze przed dostarczeniem przedmiotowych przesyłek z obowiązującą wysokością należności.

5. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 2 i 4, przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 276

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 121b

Obliczanie należności celnych przywozowych na ryż łuskany

1. Niezależnie od przepisów art. 121, Komisja - w drodze aktów wykonawczych - ustala należność celną przywozową na ryż łuskany objęty kodem CN 1006 20 w terminie dziesięciu dni od zakończenia odpowiedniego okresu referencyjnego zgodnie z załącznikiem VII B pkt 1.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające nową obowiązującą wysokość należności, jeżeli dokonane obliczenia w zastosowaniu niniejszego załącznika wymagają jej zmienienia. Akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3. Do czasu ustalenia nowej stawki należności przywozowych stosuje się stawkę ustaloną wcześniej.

2. W celu obliczenia przywozu, o którym mowa w załączniku VII pkt 1, uwzględnia się ilości, na które wydano pozwolenia na przywóz w odniesieniu do ryżu łuskanego oznaczonego kodem CN 1006 20 w odpowiednim okresie odniesienia, z wyłączeniem pozwoleń na przywóz ryżu łuskanego Basmati, o którym mowa w art. 121 lit. c).

3. Roczna ilość referencyjna wynosi 449 678 ton. Częściowa ilość referencyjna dla każdego roku gospodarczego odpowiada połowie rocznej ilości referencyjnej.

Poprawka 277

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 121c

Obliczanie należności celnych przywozowych na ryż łuskany Basmati

Niezależnie od przepisów art. 121 odmiany ryżu łuskanego Basmati objęte kodami 1006 20 17 i 1006 20 98 wymienione w załączniku VIIc kwalifikują się do zerowej stawki należności przywozowej. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustalające warunki stosowania takiej zerowej stawki. Akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 278

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 121d

Obliczanie należności celnych przywozowych na ryż bielony

1. W drodze odstępstwa od art. 121 Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustalające należność przywozową za ryż półbielony lub bielony objęty kodem CN 1006 30 w terminie dziesięciu dni od zakończenia odpowiedniego okresu rozliczeniowego zgodnie z pkt 2 załącznika VIIb. Akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające nową obowiązującą wysokość należności, jeżeli dokonane obliczenia w zastosowaniu niniejszego załącznika wymagają jej zmienienia. Do czasu ustalenia nowej stawki należności przywozowych stosuje się stawkę ustaloną wcześniej. Akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

2. W celu obliczenia przywozu określonego w załączniku VIIb pkt 2 uwzględnia się ilości, na które wydano pozwolenia na przywóz w odniesieniu do ryżu półbielonego lub całkowicie bielonego objętego kodem CN 1006 30 w odpowiednim okresie referencyjnym.

Poprawka 279

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 121 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 121e

Obliczanie należności celnych przywozowych na ryż łamany

Niezależnie od przepisów art. 121, należność celna przywozowa na ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 wynosi 65 EUR za tonę.

Poprawka 280

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 122 - ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1a) W przypadku, gdy zadeklarowana cena wejścia przedmiotowej partii towaru jest wyższa niż zryczałtowana wartość celna w przywozie zwiększona o marżę ustanowioną przez Komisję, która nie może przekroczyć wartości zryczałtowanej o więcej niż 10 %, wymagane jest złożenie zabezpieczenia równoważnego należności przywozowej ustalonej na podstawie wartości zryczałtowanej wartości celnej w przywozie. Komisja oblicza tą wartość każdego dnia roboczego w stosunku do każdego pochodzenia, produktu i okresu, a wartość odpowiadać będzie średniej ważonej reprezentatywnych cen tych produktów na reprezentatywnych rynkach przywozowych państw członkowskich, a w odpowiednim przypadku na innych rynkach, po odjęciu od tych cen ogólnej wielkości 5 EUR/100 kg i należności celnych ad valorem.

Zainteresowana strona przedstawia również warunki wprowadzania do obrotu i transportu produktu poprzez przedstawienie kopii dokumentów zaświadczających dostawę między operatorami oraz koszty poniesione od przywozu do sprzedaży produktu. We wszystkich przypadkach wspomniane dokumenty przywozowe powinny określać rodzaj lub typ handlowy produktu odpowiadający przepisom w sprawie etykietowania i prezentowania produktów, określonych w odpowiednich zasadach dotyczących wprowadzania na rynek we Wspólnocie, kategorię handlową i wagę produktów.

Poprawka 281

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 122 - ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1b) Wartość celną przywożonych towarów łatwo psujących się, dla których zastosowanie stawki Wspólnej Taryfy Celnej uzależnione jest od ceny wejścia przywożonej partii towaru w ramach sprzedaży konsygnacyjnej, można określić bezpośrednio zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) taryfy celnej i odpowiada zryczałtowanej wartości w przywozie.

Poprawka 282

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 122 - ustęp 1 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1c) Cenę wejścia danej partii towaru stosownie do przypadku można także ustalać z wykorzystaniem zryczałtowanej wartości w przywozie obliczanej według pochodzenia i produktu na podstawie średniej ważonej cen danych produktów na reprezentatywnych rynkach przywozowych państw członkowskich lub - w stosownych przypadkach - innych rynkach.

Poprawka 283

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 122 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Do celów stosowania art. 248 przepisów wykonawczych do kodeksu celnego kontrole, które mają być przeprowadzane przez organy celne w celu ustalenia, czy należy wnieść zabezpieczenie, obejmują sprawdzenie wartości celnej w porównaniu z wartością jednostkową przedmiotowych produktów, o których mowa w art. 30 ust. 2 lit. c) kodeksu celnego.

skreślony

Poprawka 284

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 122 - ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Uwzględniając potrzebę zagwarantowania skuteczności systemu, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu określania, że przeprowadzane przez organy celne kontrole, o których mowa w niniejszym artykule ust. 2, oprócz lub zamiast sprawdzania wartości celnej w porównaniu z wartością jednostkową, obejmują sprawdzanie wartości celnej w porównaniu z inną wartością.

skreślony

Komisja przyjmuje - w drodze aktów wykonawczych - przepisy w zakresie obliczania innej wartości, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 285

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 123 - ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - określić produkty sektorów zbóż, ryżu, cukru, owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw, wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj, mięsa drobiowego i bananów oraz soku winogronowego i moszczu winogronowego, do których - przy przywozie podlegającym stawce celnej określonej we wspólnej taryfie celnej - stosuje się dodatkową należność przywozową w celu zapobieżenia lub przeciwdziałania niekorzystnemu wpływowi na rynek Unii, który może być spowodowany tym przywozem, jeżeli:

1. Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające produkty sektorów zbóż, ryżu, cukru, owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw, wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny, mięsa baraniego i koziego, jaj, mięsa drobiowego i bananów oraz soku winogronowego i moszczu winogronowego, do których - przy przywozie podlegającym stawce celnej określonej we wspólnej taryfie celnej - stosuje się dodatkową należność przywozową w celu zapobieżenia lub przeciwdziałania niekorzystnemu wpływowi na rynek Unii, który może być spowodowany tym przywozem, jeżeli:

Poprawka 286

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 123 - ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu zapewnienia, że importowane produkty będą spełniały minimalne normy unijne dotyczące jakości i środowiska;

Poprawka 287

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 124 - akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 288

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 125 - ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Kontyngenty taryfowe na przywóz produktów rolnych przeznaczonych do swobodnego obrotu w Unii (lub jej części), lub kontyngenty taryfowe na przywóz unijnych produktów rolnych do państw trzecich, które mają być częściowo lub całkowicie administrowane przez Unię, wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu lub każdego innego aktu prawnego przyjętego zgodnie z art. 43 ust. 2 Traktatu, są otwierane lub administrowane przez Komisję - w drodze aktów delegowanych i wykonawczych - na podstawie art. 126-128.

1. Kontyngenty taryfowe na przywóz produktów rolnych przeznaczonych do swobodnego obrotu w Unii, lub kontyngenty taryfowe na przywóz unijnych produktów rolnych do państw trzecich, które mają być częściowo lub całkowicie administrowane przez Unię, wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu lub każdego innego aktu prawnego przyjętego zgodnie z art. 43 ust. 2 Traktatu, są otwierane lub administrowane przez Komisję - w drodze aktów delegowanych i wykonawczych - na podstawie art. 126-128.

Poprawka 289

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 125 - ustęp 3 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na przywóz uwzględnia należycie wymagania w zakresie zaopatrzenia rynku Unii oraz konieczność utrzymania równowagi na rynku, lub

a) w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na przywóz uwzględnia należycie wymagania w zakresie zaopatrzenia rynku Unii, konieczność utrzymania równowagi na rynku oraz rozwijania nowych rynków niższego szczebla w produkcji produktów przemysłowych poprzez zapewnienie pewności i ciągłości dostaw po cenach konkurencyjnych na rynku światowym, lub

Poprawka 290

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 125 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 125a

Postanowienia szczegółowe

W przypadku kontyngentu przywozowego do Hiszpanii na 2 000 000 ton kukurydzy i 300 000 ton sorgo oraz kontyngentu przywozowego do Portugalii na 500 000 ton kukurydzy, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia - zgodnie z art. 160 - aktów delegowanych ustanawiających przepisy niezbędne do realizacji kontyngentów przywozowych i, w odpowiednich przypadkach, do przechowywania przywożonych ilości w magazynach publicznych przez agencje płatnicze zainteresowanych państw członkowskich oraz ich zbywania na rynkach tych państw członkowskich.

Poprawka 291

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 126 - ustęp 1 - litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) określenia warunków i wymogów w zakresie kwalifikowalności, które podmiot gospodarczy musi spełnić, aby złożyć wniosek w ramach przywozowego kontyngentu taryfowego; przedmiotowe przepisy mogą nakładać wymóg minimalnego doświadczenia w handlu z państwami trzecimi i podobnymi terytoriami lub w działalności przetwórczej, wyrażonego w minimalnej ilości i minimalnym okresie w danym sektorze rynku; przepisy te mogą obejmować szczególne zasady w odpowiedzi na potrzeby i praktyki obowiązujące w niektórych sektorach oraz potrzeby i praktyki przemysłu przetwórczego;

skreślona

Poprawka 292

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 127 - ustęp 1 - litera e)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) wykorzystywanie pozwoleń i, w razie potrzeby, przepisy szczegółowe dotyczące w szczególności warunków składania wniosków o pozwolenia na przywóz i udzielania zezwoleń w ramach kontyngentu taryfowego;

e) wykorzystywanie pozwoleń i, w razie potrzeby, przepisy szczegółowe dotyczące w szczególności procedur mających zastosowanie do składania wniosków o pozwolenia na przywóz i udzielania zezwoleń w ramach kontyngentu taryfowego;

Poprawka 293

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 127 - ustęp 1 - akapit pierwszy - litera e a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ea) określenia warunków i wymogów w zakresie kwalifikowalności, które podmiot gospodarczy musi spełnić, składając wniosek w ramach przywozowego kontyngentu taryfowego; przedmiotowe przepisy mogą nakładać wymóg minimalnego doświadczenia w handlu z państwami trzecimi i podobnymi terytoriami lub w działalności przetwórczej, wyrażonego w minimalnej ilości i minimalnym okresie w danym sektorze rynku; przepisy te mogą obejmować szczególne zasady w odpowiedzi na potrzeby i praktyki obowiązujące w niektórych sektorach oraz potrzeby i praktyki przemysłu przetwórczego;

Poprawka 294

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 128 - ustęp 2 - akapit drugi (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 295

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 129 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 129 a

Przywóz chmielu

1. Produkty sektora chmielu można przywozić z państw trzecich tylko wtedy, gdy ich normy jakościowe są przynajmniej równoważne normom przyjętym w odniesieniu do podobnych produktów zebranych w Unii lub uzyskanych z takich produktów.

2. Produkty uważa się za spełniające normy, o których mowa w ust. 1, jeżeli dołączone jest do nich świadectwo wydane przez organy kraju pochodzenia i jest ono uznane za równoważne certyfikatowi, o którym mowa w art. 59b.

W przypadku mączki chmielowej, mączki chmielowej z podwyższoną zawartością lupuliny, ekstraktu z szyszek chmielowych oraz mieszanych produktów chmielowych świadectwo może być uznane za równoważne certyfikatowi, wyłącznie jeżeli zawartość alfa-kwasów w tych produktach nie jest mniejsza od zawartości w chmielu, z którego zostały one wytworzone.

3. W celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających warunki, na jakich nie stosuje się obowiązków dotyczących świadectwa równoważności oraz etykietowania opakowań.

4. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające

przepisy związane z niniejszym artykułem obejmujące przepisy dotyczące uznawania świadectw równoważności oraz dotyczące kontroli przywozu chmielu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 296

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 130 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 130a

Przywóz cukru surowego do rafinacji: miesięczny okres wyłączności dla rafinerii przemysłowych

1. Do końca roku gospodarczego 2019-2020 rafinerie przemysłowe mają wyłączną możliwość przywozu 2 500 000 ton na rok gospodarczy, wyrażone w cukrze białym.

2. Jedyny zakład przetwórstwa buraków cukrowych czynny w Portugalii w 2005 roku uznaje się za rafinerię przemysłową.

3. Pozwolenia na przywóz cukru przeznaczonego do rafinacji można wydawać jedynie przemysłowym rafineriom pod warunkiem, że ilości, których dotyczy pozwolenie, nie przekraczają ilości, o których mowa w ust. 1. Pozwolenia można przenosić tylko między rafineriami przemysłowymi, a ich ważność wygasa z końcem roku gospodarczego, którego dotyczą.

Niniejszy ustęp stosuje się do pierwszych trzech miesięcy każdego roku gospodarczego.

4. Zważywszy na konieczność zagwarantowania, że przeznaczony do rafinacji cukier pochodzący z przywozu jest rafinowany na podstawie niniejszej sekcji, Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych określających:

a) niektóre definicje w zakresie funkcjonowania ustaleń dotyczących przywozu, o których mowa w ust. 1;

b) warunki i wymogi w zakresie kwalifikowalności, które podmiot gospodarczy musi spełnić, aby złożyć wniosek o pozwolenie na przywóz, obejmujące wniesienie zabezpieczenia;

c) przepisy dotyczące kar administracyjnych, które mają być stosowane.

5. Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające wszelkie niezbędne przepisy dotyczące dowodów i dokumentów, które należy dostarczyć w związku z wymogami dla podmiotów gospodarczych w zakresie przywozu, w szczególności dla rafinerii przemysłowych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 297

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 130 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 130 b

Zawieszenie należności celnych przywozowych w sektorze cukru

Zgodnie z mechanizmem opisanym w art. 101da i do końca roku gospodarczego 2019-2020 Komisja może przyjąć akty wykonawcze zawieszające należności celne przywozowe w całości lub części w przypadku pewnych ilości następujących produktów w celu zagwarantowania podaży niezbędnej dla europejskiego rynku cukru:

a) cukru objętego kodem CN 1701;

b) izoglukozy objętej kodami CN 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 298

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 133

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 133

Zakres

1. W zakresie niezbędnym do umożliwienia wywozu na podstawie cen osiąganych przez dane produkty na rynkach światowych i w ramach limitów wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu, różnica między tymi cenami i cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi za:

1. W zakresie niezbędnym do umożliwienia wywozu na podstawie cen osiąganych przez dane produkty na rynkach światowych, w przypadku gdy warunki na rynku wewnętrznym odpowiadają zakresowi opisanemu w art. 154 ust. 1, i w ramach limitów wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu, a także zgodnie z art. 3 ust. 5 Traktatu o Unii Europejskiej, różnica między tymi cenami i cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi za:

a) produkty następujących sektorów wywożone bez dalszego przetworzenia:

(i) zboża;

(ii) ryż;

(iii) cukier, w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku I część III lit. b) - d) i g);

(iv) wołowiny i cielęciny;

(v) mleka i przetworów mlecznych;

(vi) wieprzowiny;

(vii) jaj,

(viii) mięso drobiowe;

b) produkty wymienione w niniejszym ustępie lit. a) ppkt (i)-(iii), (v) oraz (vii) wywożone w postaci towarów przetworzonych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1216/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającym zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych oraz w formie produktów zawierających cukier wymienionych w załączniku I część X lit. b).

b) produkty wymienione w niniejszym ustępie lit. a) ppkt (i)- (iii), (v), (vi) oraz (vii) wywożone w postaci towarów przetworzonych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1216/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającym zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych, w tym produkty wywożone w formie towarów nieujętych w załączniku I do Traktatu, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 578/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r., oraz w formie produktów zawierających cukier wymienionych w załączniku I część X lit. b).

2. Refundacje wywozowe za produkty wywożone w postaci towarów przetworzonych nie mogą być wyższe niż stosowane refundacje za te same produkty wywożone bez dalszego przetworzenia.

2a. Bez uszczerbku dla stosowania art. 154 ust. 1 i art. 159 kwota refundacji dostępna dla produktów wymienionych w ust. 1 wynosi 0 EUR.

3. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować środki konieczne do stosowania niniejszego artykułu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 299

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 135

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 135

Ustalanie refundacji wywozowych

1. W całej Unii za te same produkty stosuje się takie same refundacje wywozowe. Mogą się one różnić w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu.

2. Środki ustalania refundacji określa Rada zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustalające refundacje przez określony czas. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Mogą one być ustalane w drodze procedur przetargowych na zboża, ryż, cukier, mleko oraz przetwory mleczne.

2a. Przy ustalaniu wysokości refundacji za dany produkt uwzględnia się co najmniej jeden z następujących aspektów:

a) sytuację bieżącą i tendencje w odniesieniu do:

(i) cen i dostępności tego produktu na rynku unijnym,

(ii) cen tego produktu na rynku światowym.

b) cele wspólnej organizacji rynku, które mają zapewnić równowagę i naturalny rozwój cen i handlu na tym rynku;

c) konieczność unikania zakłóceń mogących powodować przedłużającą się nierównowagę między podażą i popytem na rynku unijnym;

d) ekonomiczne aspekty proponowanego wywozu;

e) limity wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu;

f) konieczność ustanowienia równowagi między stosowaniem podstawowych produktów unijnych w wytwarzaniu towarów przetworzonych przeznaczonych na wywóz do państw trzecich, a stosowaniem produktów pochodzących z państw trzecich sprowadzanych w ramach procedury uszlachetniania;

g) najkorzystniejsze koszty wprowadzenia do obrotu i koszty transportu z rynków Unii do portów Unii lub innych miejsc wywozu wraz z kosztami wysyłki do państw przeznaczenia;

h) popyt na rynku unijnym;

(i) w odniesieniu do sektorów wieprzowiny, jaj i mięsa drobiowego - różnicę między cenami w Unii a cenami na rynku światowym odnośnie do ilości zboża paszowego potrzebnego do wyprodukowania produktów tych sektorów w Unii.

Poprawka 300

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 141

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 141

Inne uprawnienia wykonawcze

Komisja - w drodze aktów wykonawczych - może ustalać współczynniki dostosowania refundacji wywozowych zgodnie z przepisami przyjętymi na podstawie art. 139 ust. 6.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustalające współczynniki dostosowania refundacji wywozowych zgodnie z przepisami przyjętymi na podstawie art. 139 ust. 6.

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

Poprawka 301

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 143

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 143

Stosowanie art. 101-106 Traktatu

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, art. 101-106 Traktatu oraz przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 144-145 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 ust. 1 i art. 102 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów rolnych lub handlu nimi.

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, zgodnie z art. 42 Traktatu, art. 101-106 Traktatu oraz przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 143a-145 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 ust. 1 i art. 102 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów rolnych lub handlu nimi.

W celu poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego i zapewnienia jednolitego stosowania unijnych zasad konkurencji w sektorze rolnym i rolno-spożywczym Komisja koordynuje działania poszczególnych krajowych organów ds. konkurencji. W tym celu Komisja w szczególności publikuje wytyczne i przewodniki dobrych praktyk stanowiące pomoc dla poszczególnych krajowych organów ds. konkurencji oraz przedsiębiorstw w sektorze rolnym i rolno-spożywczym.

Poprawka 302

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 143 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 143a

Rynek właściwy

1. Definiowanie rynku właściwego jest narzędziem mającym na celu zidentyfikowanie oraz określenie ograniczeń konkurencji między przedsiębiorstwami w oparciu o dwie kategorie:

a) właściwy rynek produktowy: do celów niniejszego rozdziału "rynek produktowy" oznacza rynek składający się z wszystkich produktów uważanych za zamienne lub za substytuty przez konsumenta ze względu na właściwości produktów, ich ceny i ich zamierzone stosowanie;

b) właściwy rynek geograficzny: do celów niniejszego rozdziału "rynek geograficzny" oznacza rynek obejmujący obszar, na którym dane przedsiębiorstwa uczestniczą w podaży na produkty, na którym warunki konkurencji są wystarczająco jednorodne oraz który może zostać odróżniony od sąsiadujących obszarów w szczególności ze względu na to, że warunki konkurencji na tym obszarze

znacznie się różnią.

2. Do wyznaczania rynku właściwego mają zastosowanie następujące zasady:

a) właściwy rynek asortymentowy w odniesieniu do surowych produktów rozpatruje się w pierwszej kolejności na poziomie gatunku w przypadku produkcji roślinnej i zwierzęcej; uwzględnienie niższego szczebla jest należycie uzasadnione;

b) właściwy rynek geograficzny rozpatruje się w pierwszej kolejności na poziomie rynku Unii; uwzględnienie niższego szczebla jest należycie uzasadnione.

Poprawka 303

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 143 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 143b

Pozycja dominująca

1. Do celów niniejszego rozdziału "pozycja dominująca" oznacza dysponowanie przez przedsiębiorstwo siłą gospodarczą stwarzającą mu możność stawania na przeszkodzie utrzymaniu skutecznej konkurencji na rynku właściwym poprzez umożliwienie mu zachowywania się w sposób w znacznej mierze niezależny od swoich konkurentów, klientów i wreszcie konsumentów.

2. Przyjmuje się, że pozycja dominująca nie jest osiągnięta, dopóki udziały w rynku posiadane na rynku właściwym przez przedsiębiorstwo lub kilka przedsiębiorstw związanych porozumieniem poziomym w sektorze rolnym i rolno-spożywczym nie sięgną poziomu udziałów w rynku posiadanych przez największe przedsiębiorstwo na danym rynku właściwym zajmujące następny szczebel w dół łańcucha dostaw.

Poprawka 304

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 144

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 144

Wyjątki dotyczące celów WPR oraz rolników i ich zrzeszeń

Wyjątki dotyczące celów WPR oraz rolników i ich organizacji lub zrzeszeń organizacji

1. Artykułu 101 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 143 niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu.

1. Artykułu 101 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk, o których mowa w art. 143 niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu.

W szczególności art. 101 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych przez rolników, zrzeszenia rolników, czy też związki takich zrzeszeń lub organizacje producentów uznane na podstawie art. 106 niniejszego rozporządzenia, czy też zrzeszenia organizacji producentów uznane na podstawie art. 107 niniejszego rozporządzenia, które dotyczą produkcji lub sprzedaży produktów rolnych lub korzystania ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych, oraz na podstawie których nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, chyba, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożona jest realizacja celów określonych w art. 39 Traktatu.

W szczególności za niezbędne do osiągnięcia celów art. 39 Traktatu uznaje się porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki rolników lub organizacji producentów uznanych na podstawie art. 106 niniejszego rozporządzenia, czy też zrzeszeń organizacji producentów uznanych na podstawie art. 107 niniejszego rozporządzenia, które dotyczą produkcji lub sprzedaży produktów rolnych lub korzystania ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych.

Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki, o których mowa w niniejszym ustępie, uznaje się za zgodne z warunkami określonymi w art. 101 ust. 3 Traktatu.

Niniejszy ustęp nie ma zastosowania w przypadku wykluczenia konkurencji.

1a. Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki, o których mowa w ust. 1, nie wiążą się z obowiązkiem stosowania jednolitych cen z wyjątkiem umów, o których mowa w art. 104a, 105a, 113a i 113b.

1b. Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki rolników, organizacji producentów lub zrzeszeń organizacji producentów, o których mowa w art. 143, wchodzą w zakres stosowania rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych lub prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu - w drodze aktów wykonawczych - które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego, albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja decyzji, o której mowa w ust. 2 akapit pierwszy, zawiera nazwy zainteresowanych stron i zasadniczą treść decyzji. Uwzględnia ona uzasadniony interes przedsiębiorstw w zakresie ochrony tajemnicy handlowej.

Poprawka 305

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 145

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 145

Porozumienia i uzgodnione praktyki uznanych organizacji międzybranżowych

1. Art. 101 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk organizacji międzybranżowych uznanych na podstawie art. 108 niniejszego rozporządzenia, mających na celu realizację działań wymienionych w art. 108 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia oraz - w odniesieniu do sektorów oliwy z oliwek i oliwek stołowych oraz tytoniu - w art. 108 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Ustęp 1 stosuje się tylko pod warunkiem, że:

a) porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki zostały zgłoszone Komisji;

b) w okresie dwóch miesięcy od uzyskania wszystkich wymaganych szczegółowych danych Komisja - w drodze aktów wykonawczych - nie uznała porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk za niezgodne z przepisami Unii.

b) w okresie dwóch miesięcy od otrzymania wymaganego powiadomienia, Komisja nie uznała, że porozumienia te nie wchodzą w zakresie ust. 4. Jeżeli Komisja uzna, że porozumienia te wchodzą w zakresie ust. 4, przyjmuje akty wykonawcze określające taką decyzję. Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

3. Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki nie mogą wejść w życie przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 2 lit. b).

3a. Niezależnie od przepisów przewidzianych w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu w sytuacji kryzysowej porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki, o których mowa w ust. 1, wchodzą w życie i są zgłaszane Komisji po ich przyjęciu.

W ciągu 21 dni od zgłoszenia Komisja przyjmuje, w miarę potrzeb, akty wykonawcze określające jej decyzję, że porozumienia te wchodzą w zakres ust. 4. Te akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 lub 3.

4. Za niezgodne z przepisami Unii uznaje się w każdym przypadku porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki jeżeli:

a) mogą one prowadzić do podziału rynków wewnątrz Unii w jakiejkolwiek formie;

b) mogą one wpływać na prawidłowe funkcjonowanie organizacji rynku;

c) mogą one powodować zakłócenia konkurencji, które nie są niezbędne do osiągnięcia celów WPR, realizowanych poprzez działania organizacji międzybranżowej;

d) wymagają one ustalenia cen lub ustalenia kwot;

d) wymagają ustalania cen;

e) mogą one prowadzić do dyskryminacji lub wyeliminowania konkurencji w odniesieniu do znacznej części danych produktów.

5. Jeżeli po upływie dwumiesięcznego okresu, o którym mowa w ust. 2 lit. b), Komisja stwierdzi, że warunki stosowania ust. 1 nie zostały spełnione, podejmuje ona - w drodze aktów wykonawczych - decyzję o stosowaniu art. 101 ust. 1 Traktatu do odnośnego porozumienia, decyzji lub uzgodnionej praktyki.

Decyzji Komisji nie stosuje się przed datą powiadomienia zainteresowanej organizacji międzybranżowej, chyba że przedmiotowa organizacja podała nieprawidłowe informacje lub nadużyła zwolnienia określonego w ust. 1.

6. W przypadku umów wieloletnich powiadomienie dotyczące pierwszego roku obowiązuje w odniesieniu do następnych lat umowy. Jednakże w takim przypadku Komisja może w dowolnym momencie przyjąć z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego ustalenie o braku zgodności.

6. W przypadku umów wieloletnich powiadomienie dotyczące pierwszego roku obowiązuje w odniesieniu do następnych lat umowy.

6a. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki niezbędne do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego artykułu. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 306

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 152 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą finansować przedmiotowe płatności z opłaty za przekroczenie kwoty krajowej w danym sektorze lub z innego wkładu ze strony sektora prywatnego.

Państwa członkowskie mogą finansować przedmiotowe płatności z budżetu krajowego, opłaty nałożonej na dany sektor lub z innego wkładu ze strony sektora prywatnego.

Poprawka 307

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 152 - ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W ramach uzupełniania dopłat Unii określonych w art. 21 państwa członkowskie mogą przyznawać płatności krajowe na rzecz finansowania środków towarzyszących, koniecznych, aby unijny program dostarczania owoców i warzyw, przetworzonych owoców i warzyw oraz produktów bananowych był skuteczny, jak określono w art. 21 ust. 2.

Poprawka 308

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 153 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 153a

Opłaty na rzecz działań promocyjnych w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Państwo członkowskie może pobierać od swoich producentów mleka opłatę od wprowadzanych na rynek ilości mleka i produktów mlecznych na finansowanie środków promujących w społeczeństwie spożycie, rozszerzających rynki zbytu dla mleka i produktów mlecznych i mających na celu poprawę jakości.

Poprawka 309

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 154

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 154

Środki zapobiegania zakłóceniom na rynku

1. Uwzględniając potrzebę sprawnego i skutecznego reagowania na groźbę wystąpienia zakłóceń na rynku spowodowaną znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przedsięwzięcia koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora, przy poszanowaniu zobowiązań wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu.

1. Uwzględniając potrzebę sprawnego i skutecznego reagowania na zakłócenia na rynku spowodowane znaczącym wzrostem lub spadkiem cen na rynku wewnętrznym lub zewnętrznym, znaczącym wzrostem kosztów produkcji w rozumieniu art. 7 ust. 2 lub innymi czynnikami mającymi wpływ na rynek, jeżeli taka sytuacja może trwać nadal lub się pogorszyć, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych w celu przedsięwzięcia koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora, przy poszanowaniu zobowiązań wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 218 Traktatu, pod warunkiem że wszelkie inne środki dostępne na mocy niniejszego rozporządzenia nie okażą się wystarczające.

Jeżeli, w przypadku g roźby wystąpienia zakłóceń na rynku, o której mowa w akapicie pierwszym, będzie tego wymagać szczególnie pilna potrzeba, do aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego ustępu ma zastosowanie procedura określona w art. 161 niniejszego rozporządzenia.

Jeżeli, w przypadku wystąpienia zakłóceń na rynku, o których mowa w akapicie pierwszym, będzie tego wymagać szczególnie pilna potrzeba, do aktów delegowanych przyjętych na podstawie niniejszego ustępu ma zastosowanie procedura określona w art. 161 niniejszego rozporządzenia.

Środki te mogą, w niezbędnym zakresie i na konieczny czas, rozszerzyć lub zmienić zakres, okres stosowania lub inne aspekty innych środków określonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, lub w całości lub części zawiesić należności celne przywozowe, w tym w razie konieczności w odniesieniu do określonych ilości lub okresów, zapewnić przeznaczenie środków finansowych na uruchomienie refundacji wywozowych, o których mowa w części III rozdział VI, lub zapewnić konkretne wsparcie producentom, by złagodzić skutki poważnego zakłócenia rynku.

2. Środków, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku I część XXIV sekcja 2.

2. Bez uszczerbku dla art. 133 ust. 1 środki, o których mowa w ust. 1, stosuje się w odniesieniu do wszystkich produktów wymienionych w załączniku I.

3. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować przepisy konieczne do stosowania ust. 1 niniejszego artykułu. Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć procedur i kryteriów technicznych. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 310

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 155

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 155

Środki dotyczące chorób zwierząt i utraty zaufania konsumentów spowodowanej zagrożeniami dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin

Środki dotyczące plag, chorób zwierząt i roślin i utraty zaufania konsumentów spowodowanej zagrożeniami dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin

1. Komisja może - w drodze aktów wykonawczych - przyjmować wyjątkowe środki wsparcia:

1. Komisja może - w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z procedurą w trybie pilnym, o której mowa w art. 161 - określić wyjątkowe środki wsparcia rynku dotkniętego trudnościami:

a) rynku dotkniętego trudnościami w celu uwzględnienia ograniczeń dla handlu wewnątrz Unii i z państwami trzecimi, które to ograniczenia mogą wynikać ze stosowania środków zwalczania rozprzestrzeniania się chorób zwierząt, oraz

a) w celu uwzględnienia ograniczeń dla handlu wewnątrz Unii i z państwami trzecimi, które to ograniczenia mogą wynikać ze stosowania środków zwalczania rozprzestrzeniania się plag i chorób zwierząt i roślin, oraz

b) w celu uwzględnienia poważnych zakłóceń na rynku bezpośrednio związanych z utratą zaufania konsumentów wynikającą z istniejących zagrożeń dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

2. Środki określone w ust. 1 mają zastosowanie do następujących sektorów:

a) wołowiny i cielęciny;

b) mleka i przetworów mlecznych;

c) wieprzowiny;

d) mięsa baraniego i koziego,

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) jaj,

f) mięsa drobiowego.

Środki określone w ust. 1 lit. b) związane z utratą zaufania konsumentów wynikającą z istniejących zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia roślin mają zastosowanie również w odniesieniu do wszystkich innych produktów rolnych, z wyłączeniem produktów wymienionych w załączniku I część XXIV sekcja 2.

2a. Komisja może - w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z procedurą w trybie pilnym, o której mowa w art. 161 - rozszerzyć wykaz produktów, o którym mowa w ust. 2.

3. Środki określone w ust. 1 stosowane są na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego.

4. Środki określone w ust. 1 lit. a) mogą być stosowane wyłącznie, jeżeli zainteresowane państwo członkowskie szybko zastosowało środki zdrowotne i weterynaryjne w celu wyeliminowania choroby, oraz wyłącznie w zakresie i przedziale czasowym niezbędnym do wsparcia odnośnego rynku.

4. Środki określone w ust. 1 lit. a) mogą być stosowane wyłącznie, jeżeli zainteresowane państwo członkowskie szybko zastosowało odpowiednie środki fitosanitarne lub zdrowotne i weterynaryjne w celu wyeliminowania plagi lub choroby, oraz wyłącznie w zakresie i przedziale czasowym niezbędnym do wsparcia odnośnego rynku.

5. Unia zapewnia częściowe finansowanie środków określonych w ust. 1 w wysokości 50 % wydatków poniesionych przez państwa członkowskie.

5. Unia zapewnia częściowe finansowanie środków określonych w ust. 1 lit. a) i b) w wysokości odpowiednio 50 % i 75 % wydatków poniesionych przez państwa członkowskie. Środki te mogą obejmować przywileje podatkowe lub preferencyjne kredyty dla rolników, finansowane na mocy rozporządzenia [o rozwoju obszarów wiejskich].

Jednak w odniesieniu do sektorów wołowiny i cielęciny, mleka i przetworów mlecznych, wieprzowiny oraz mięsa baraniego i koziego Unia zapewnia częściowe finansowanie odpowiadające 60 % takich wydatków, jeżeli wydatki te poniesiono w związku ze zwalczaniem pryszczycy.

6. Państwa członkowskie gwarantują, że jeżeli producenci mają swój udział w wydatkach ponoszonych przez państwa członkowskie, nie powoduje to zakłócenia konkurencji między producentami w różnych państwach członkowskich.

Poprawka 311

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 156

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 156

Środki rozwiązywania szczególnych problemów

1. Komisja - w drodze aktów wykonawczych - przyjmuje konieczne i uzasadnione środki nadzwyczajne w celu rozwiązania szczególnych problemów. Środki te mogą wprowadzać odstępstwo od przepisów niniejszego rozporządzenia tylko w niezbędnym zakresie oraz na konieczny okres. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

1. Komisja - w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z procedurą w trybie pilnym, o której mowa w art. 161 - określa konieczne i uzasadnione środki nadzwyczajne w celu rozwiązania szczególnych problemów. Środki te mogą wprowadzać odstępstwo od przepisów niniejszego rozporządzenia tylko w niezbędnym zakresie oraz na konieczny okres.

2. W celu rozwiązywania szczególnych problemów w przypadku należycie uzasadnionej pilnej potrzeby Komisja przyjmuje akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie na podstawie procedury, o której mowa w art. 162 ust. 3.

2. W celu rozwiązywania szczególnych problemów w przypadku należycie uzasadnionej niezwykle pilnej potrzeby Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 161.

Poprawka 312

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 156 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 156a

Środki mające rozwiązać problem poważnych zakłóceń na rynku mleka i przetworów mlecznych

1. Od dnia 1 kwietnia 2015 r., w przypadku poważnych zakłóceń na rynku mleczarskim, Komisja może przyjąć akty wykonawcze, aby przyznać - na okres co najmniej trzech miesięcy, który może rozstać przedłużony - pomoc producentom mleka, którzy dobrowolnie obniżą poziom produkcji o przynajmniej 5 % w stosunku do tego samego okresu w roku poprzednim. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Przyznając taką pomoc, Komisja może przyjąć akty wykonawcze nakładające - przez okres co najmniej trzech miesięcy, który może rozstać przedłużony - opłatę na producentów mleka, którzy zwiększą poziom produkcji o przynajmniej 5 % w stosunku do tego samego okresu w roku poprzednim. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

2. Uruchamiając środki, o których mowa w ust. 1, Komisja uwzględnia zmiany w kosztach produkcji, a w szczególności w kosztach środków produkcji.

3. Ilości mleka dostarczanego nieodpłatnie organizacjom charytatywnym, zdefiniowanym pod nazwą "organizacje partnerskie" zgodnie z art. 29 ust. 3 lit. b) (COM(2012) 0617), mogą być uważane za obniżenie poziomu produkcji na warunkach przewidzianych przez Komisję zgodnie z ust. 4.

4. Produkty przedsiębiorstw, które wdrożą system, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, mają pierwszeństwo w przypadku środków interwencji, o których mowa w części II tytuł I, przedsiębranych na rynku mleka i przetworów mlecznych.

5. Z uwagi na konieczność zapewnienia skutecznego i odpowiedniego funkcjonowania przedmiotowego mechanizmu Komisja dysponuje uprawnieniami do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu ustalenia:

a) kryteriów, które należy spełnić, aby móc skorzystać

z pomocy;

b) konkretnych warunków uruchomienia wdrażania przedmiotowego mechanizmu;

c) warunków, w których nieodpłatne przekazanie mleka organizacjom charytatywnym, o których mowa w ust. 2, może być uznane za obniżenie poziomu produkcji;

d) warunków zwrotu pomocy w razie nieprzestrzegania zobowiązań do obniżenia poziomu produkcji, a także odsetek wynikających z odpowiednich obowiązujących przepisów.

6. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające kwot pomocy oraz opłaty, o których mowa w ust. 1.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 313

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 156 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 156a

Programy operacyjne w zakresie mleka górskiego

W celu zapewnienia racjonalnego rozwoju rolnictwa na terenach górskich i wyżynnych i tym samym zapewnić odpowiedni poziom życia producentom mleka na obszarach górskich, od dnia 30 kwietnia 2014 r. w regionach górskich i wyżynnych uznane organizacje producentów mogą przedstawiać programy operacyjne w celu zwiększenia marż zysku tych producentów, z uwzględnieniem szczególnych cech tych obszarów. Pomoc finansowa Unii jest ograniczona do 4,1 % wartości produkcji sprzedanej każdej organizacji producentów. Ta wielkość procentowa może jednak zostać zwiększona do 4,6 % wartości produkcji sprzedanej, o ile wielkość przekraczająca 4,1 % wartości produkcji sprzedanej jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego.

Poprawka 314

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 156 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 156a

Środki zapobiegania zakłóceniom rynku w sektorze owoców i warzyw

1. Biorąc pod uwagę specyficzny łatwo psujący się charakter owoców i warzyw ustanawia się mechanizm reagowania na poważne zakłócenia rynku, które mogą się dokonać w szczególności ze względu na znaczące spadki cen na rynku wewnętrznym, wywołane zastrzeżeniami zdrowotnymi oraz innymi przyczynami wywołującymi nagłe spadki popytu.

2. Wspomniany mechanizm dotyczy wyłącznie określonego produktu lub określonych produktów, ma ograniczone zastosowanie w czasie, podlega korekcie, jest włączany automatycznie i dostępny dla wszystkich producentów w danym sektorze.

3. Mechanizm ten obejmuje środki określone w art. 31 ust. 2 lit. g), h) i d) niniejszego rozporządzenia, choć nie podlegają one zarządzaniu funduszami operacyjnymi wykorzystywanymi przez uznane organizacje producentów owoców i warzyw.

4. Unia zapewnia finansowanie środków określonych w niniejszym artykule w wysokości 100 % poniesionych wydatków.

5. Poważne operacje zarządzania kryzysowego regulowane są przez mechanizmy ustanowione dla środków zarządzania kryzysowego w ramach programów operacyjnych. Rolnicy dotknięci kryzysem niebędący zrzeszeni w organizacji producentów powinni zawierać umowy służące koordynowaniu operacji zarządzania kryzysowego oraz uzgodnić przeznaczenie określonego odsetka środków na pokrycie kosztów zarządzania kryzysowego.

6. Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 w celu zastosowania środków wymienionych w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

7. Na wniosek państw członkowskich Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki specjalne na rzecz zwalczania zakłóceń na rynku w sektorze owoców i warzyw. Komisja zapewnia poinformowanie opinii publicznej o wprowadzeniu takich środków oraz o produktach i obszarach, do których się one odnoszą, jak również o odnośnej kwocie pomocy. W przypadku bezpłatnej dystrybucji wysokość pomocy zostaje dostosowana. Okres kryzysu również uznaje się za zakończony - w drodze aktu wykonawczego - gdy tylko minie poważne zakłócenie rynku. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 315

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V - rozdział I - sekcja 3 a (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

SEKCJA 3A

POROZUMIENIA, DECYZJE I UZGODNIONE PRAKTYKI

W TRAKCIE OKRESÓW WYSTĘPOWANIA POWAŻNYCH

ZAKŁÓCEŃ NA RYNKACH

Poprawka 316

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 156 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 156c

Zastosowanie art. 101 ust. 1 Traktatu

1. W okresach występowania poważnych zakłóceń na rynkach Komisja może przyjąć akty wykonawcze stanowiące, że art. 101 ust. 1 Traktatu nie ma w żadnym razie zastosowania w odniesieniu do porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk uznanych organizacji producentów, ich zrzeszeń i uznanych organizacji międzybranżowych, działających w ramach któregokolwiek z sektorów, o których mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, o ile te porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki służą ustabilizowaniu poszkodowanego sektora za pomocą środków mających na celu ustalenie cen i kontrolę podaży. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie również w odniesieniu do porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk ustalonych pomiędzy organizacjami.

2. Ust. 1 stosuje się wyłącznie wtedy, gdy Komisja przyjęła już jeden ze środków, o których mowa w niniejszym rozdziale, lub zezwoliła na uruchomienie interwencji publicznej lub dopłat do prywatnego przechowywania, o których mowa w części II tytuł I rozdział I, oraz wtedy, gdy zainteresowane państwo lub państwa członkowskie uznają porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki, o których mowa w ust. 1, za uzasadnione ze względu na zakłócenia na rynku.

3. Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki, o których mowa w ustępie 1, nie mogą obowiązywać przez okres przekraczający 6 miesięcy. Jednak Komisja może przyjąć akty wykonawcze zezwalające na takie porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki na kolejny okres nieprzekraczający sześciu miesięcy. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 317

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 157 - ustęp 1 - akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, monitorowania, analiz i zarządzania rynkiem produktów rolnych, zapewnienia przejrzystości rynku, prawidłowego funkcjonowania środków WPR, kontroli różnego szczebla, monitorowania, oceny i audytu środków WPR, wdrażania umów międzynarodowych obejmującego wymogi w zakresie przekazywania informacji w ramach przedmiotowych umów, Komisja może - zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 2 - przyjąć niezbędne środki w zakresie przekazywania informacji przez podmioty gospodarcze, państwa członkowskie lub państwa trzecie. Komisja uwzględnia przy tym potrzeby w zakresie danych oraz synergie między potencjalnymi źródłami danych.

oraz zapewnia poszanowanie zasady, zgodnie z którą dane osobowe nie mogą być w późniejszym okresie przetwarzane do celów innych niż te, dla których zostały zgromadzone.

Poprawka 318

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 157 - ustęp 1 - akapit drugi

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Informacje te mogą być przekazywane lub udostępniane organizacjom międzynarodowym, właściwym organom państw trzecich i mogą być upubliczniane, z zastrzeżeniem wymogu ochrony danych osobowych oraz uzasadnionego interesu przedsiębiorstw w zakresie ochrony tajemnicy handlowej, w tym informacji o cenach. W szczególności przekazywanie danych osobowych organizacjom międzynarodowym lub właściwym organom państw trzecich podlega przepisom art. 9 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 oraz art. 25 i 26 dyrektywy 95/46/WE i może nastąpić wyłącznie w celu realizacji umów międzynarodowych.

Poprawka 319

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 157 - punkt 2 - litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

da) w kwestii danych osobowych, kategorie przetwarzanych danych, prawa dostępu do tych danych, minimalne i maksymalne okresy ich przechowywania oraz cel ich przetwarzania, zwłaszcza w przypadku publikacji tych danych i przekazywania ich państwom trzecim.

Poprawka 320

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 157 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 157a

Obowiązkowe deklaracje w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Od dnia 1 kwietnia 2015 r. pierwsi skupujący mleko surowe deklarują właściwemu organowi krajowemu ilości mleka surowego, które im dostarczono każdego miesiąca.

Do celów niniejszego artykułu i art. 104a "pierwszy skupujący" oznacza przedsiębiorstwo lub grupę, które kupują mleko od producentów w celu:

a) odbioru, konfekcjonowania, przechowywania, chłodzenia lub przetwarzania, w tym także na podstawie umowy;

b) sprzedania go co najmniej jednemu przedsiębiorstwu poddającemu mleko lub przetwory mleczne obróbce lub przetwarzaniu.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilości mleka surowego, o której mowa w akapicie pierwszym.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające przepisy dotyczące treści, formatu i terminów takich deklaracji oraz środków dotyczących powiadomień wysyłanych przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 321

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 157 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 157b

Obowiązkowe deklaracje w sektorze wina

1. Producenci winogron przeznaczonych do produkcji wina oraz producenci moszczu i wina zgłaszają co roku właściwym organom krajowym ilości wyprodukowane z ostatniego zbioru.

2. Państwa członkowskie mogą zażądać od handlowców zajmujących się sprzedażą winogron przeznaczonych do wyrobu wina, aby co roku deklarowali ilości sprzedane z ostatniego zbioru.

3. Producenci moszczu i wina oraz handlowcy inni niż kupcy detaliczni, co roku deklarują właściwym organom krajowym posiadane przez siebie zapasy moszczu i wina, niezależnie od tego, czy pochodzą one z ostatnich zbiorów, czy też ze zbiorów z lat wcześniejszych. Moszcz i wino przywożone z państw trzecich są zaznaczane oddzielnie.

4. W celu zagwarantowania wywiązywania się przez producentów i handlowców, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, z ich obowiązków Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 160 określających przepisy dotyczące:

a) treści obowiązkowych deklaracji i zwolnień;

b) treści deklaracji, o których mowa w lit. a), oraz warunków ich składania, jak również zwolnień z obowiązku składania deklaracji;

c) kar, które mają być stosowane w przypadkach, gdy deklaracja nie zostanie złożona państwu członkowskiemu w stosownym czasie.

5. Komisja może przyjąć akty wykonawcze, aby:

a) ustalić warunki związane z wzorami formularzy, które mają być używane do deklaracji obowiązkowych;

b) ustalić przepisy dotyczące współczynników konwersji dla produktów innych niż wino;

c) określić terminy składania deklaracji obowiązkowych;

d) wprowadzić przepisy dotyczące kontroli oraz przekazywania przez państwa członkowskie sprawozdań do Komisji.

Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 322

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 158

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 158

Obowiązek sprawozdawczy Komisji

Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie:

a) co trzy lata od 2013 r. - w sprawie wprowadzenia w życie środków dotyczących sektora pszczelarskiego ustanowionych w art. 52-54;

a) co trzy lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia:

(i) w sprawie wprowadzenia w życie środków dotyczących sektora pszczelarskiego ustanowionych w art. 52-54;

(ii) w sprawie stosowania przepisów dotyczących konkurencji w sektorze rolnym i rolno-spożywczym we wszystkich państwach członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem stosowania wyłączeń, o których mowa w art. 144 i 145, oraz ewentualnych rozbieżności w kwestii interpretacji i stosowania przepisów dotyczących konkurencji, zarówno krajowych, jak i europejskich, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi;

(iii) w sprawie działań podejmowanych w celu ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych przed niewłaściwym stosowaniem w państwach trzecich;

b) do dnia 30 czerwca 2014 r. i do dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie rozwoju sytuacji na rynku w sektorze mleka i przetworów mlecznych oraz w szczególności na temat funkcjonowania art. 104-107 i 145 w tym sektorze, ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnych zachęt dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi.

b) do dnia 30 czerwca 2014 r. i do dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie rozwoju sytuacji na rynku w sektorze mleka i przetworów mlecznych oraz w szczególności na temat funkcjonowania art. 104a, 105a, 105b i 157a w tym sektorze, oceniające zwłaszcza ich wpływ na producentów i produkcję mleka w regionach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, w związku z ogólnym celem, jakim jest ochrona produkcji w tych regionach, oraz podające informacje o ewentualnych zachętach dla rolników do zawierania umów o wspólnej produkcji, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi;

ba) do dnia 31 grudnia 2014 r.:

(i) w sprawie możliwości wprowadzenia szczególnych norm handlowych w odniesieniu do mięsa wieprzowego, baraniego i koziego, z wyszczególnieniem istotne przepisy, jakie Komisja proponuje przyjąć w drodze aktów delegowanych;

(ii) w sprawie wprowadzenia uproszczonych norm handlowych dostosowanych do lokalnych ras zwierząt i odmian roślin, wykorzystywanych i produkowanych przez drobnych producentów, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi umożliwiającymi rozwiązanie problemów napotykanych przez drobnych producentów w związku ze spełnieniem unijnych norm handlowych;

(iii) w sprawie konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju sektora rolnego i rolno-spożywczego, wraz z kolejnym sprawozdaniem przedstawianym do dnia 31 grudnia 2019 r.;

(iv) w sprawie rozwoju sytuacji rynkowej i funkcjonowania łańcucha dostaw w sektorze cukru, wraz ze sprawozdaniem przedstawianym do dnia 1 lipca 2018 r. w sprawie rozwoju sytuacji na rynku w sektorze cukru, ze zwróceniem szczególnej uwagi na odpowiednie procedury dotyczące zakończenia aktualnego systemu kwotowego, oraz w sprawie przyszłości sektora po 2020 r., ze szczególnym uwzględnieniem konieczności utrzymania sprawiedliwego systemu umownego oraz systemu deklaracji cen cukru, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi;

(v) w sprawie uproszczonego systemu oznaczeń zastrzeżonych stosowanych fakultatywnie w sektorze wołowiny i cielęciny, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnej praktyki etykietowania fakultatywnego, a także odpowiednich oznaczeń dotyczących systemu hodowli, produkcji i karmienia, które mogą stanowić dodatkowy walor w sektorze wołowiny i cielęciny, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi;

ba) najpóźniej cztery lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia - w sprawie funkcjonowania i skuteczności narzędzi zarządzania rynkami rolnymi oraz ich dostosowania do nowego kontekstu międzynarodowego, ze szczególnym uwzględnieniem ich spójności z celami określonymi w art. 39 Traktatu, wraz z wszelkimi odpowiednimi wnioskami legislacyjnymi.

Poprawka 323

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 159

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 159

Wykorzystywanie rezerwy

Fundusze przekazane z rezerwy przeznaczonej na sytuacje kryzysowe w sektorze rolnym zgodnie z warunkami i procedurą, o których mowa w ust. 14 porozumienia międzyinstytucjonalnego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami, udostępnia się na środki, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, na rok lub lata, których dotyczy wniosek o dodatkowe wsparcie i które są wdrażane w okolicznościach wykraczających poza normalne zmiany sytuacji na rynku.

W szczególności, fundusze przekazuje się na wszelkie wydatki w ramach:

a) części II tytuł I rozdział I,

b) części III rozdział VI, oraz

c) niniejszej części rozdział I.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może - w drodze aktów wykonawczych i na zasadzie odstępstwa od przepisów akapitu drugiego niniejszego artykułu - podjąć decyzję, że nie przekazuje się funduszy na niektóre wydatki, o których mowa we wspomnianym akapicie lit. b), jeżeli wydatki te stanowią element normalnego zarządzania rynkiem. Przedmiotowe akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 162 ust. 2.

Poprawka 324

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 160 - ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Przekazanie uprawnień Komisji, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu, następuje na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powierza się Komisji na okres pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

Poprawka 325

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 163

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 163

Uchylenia

1. Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 traci moc.

Jednakże nadal stosuje się następujące przepisy rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 [rozporządzenia (UE) nr [COM(2010) 799]:

Jednakże nadal stosuje się następujące przepisy rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 [...]:

a) w odniesieniu do sektora cukru: tytuł I część II art. 142, art. 153 ust. 1 akapit pierwszy, art. 153 ust. 2 i 3, art. 156, część II załącznika III oraz załącznik VI [tytuł I część II, art. 248, art. 260-262 oraz część II załącznika III rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] do końca roku gospodarczego dla cukru 2014/2015 przypadającego na 30 września 2015 r.;

b) przepisy związane z systemem ograniczania produkcji mleka, ustanowionym w części II tytuł I rozdział III oraz załącznikach IX i X [części II tytuł I rozdział III oraz załącznikach VIII i IX rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] - do dnia 31 marca 2015 r.;

b) przepisy odnoszące się do systemu ograniczania produkcji mleka, ustanowionego w części II tytuł I rozdział III oraz załącznikach IX i X, do dnia 31 marca 2015 r.;

c) w odniesieniu do sektora wina:

(i) art. 85a-85e [art. 82-87 rozporządzenia (UE) nr COM (2010) 799] w odniesieniu do obszarów, o których mowa w art. 85a ust. 2 [art. 82 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799], które nie zostały jeszcze wykarczowane oraz w odniesieniu do obszarów, o których mowa w art. 85b ust. 1 [art. 83 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799], które jeszcze nie zostały uwzględnione, do czasu wykarczowania ich lub uwzględnienia,

(i) art. 85a-85e odnośnie do obszarów, o których mowa w art. 85a ust. 2, które jeszcze nie zostały wykarczowane, oraz odnośnie do obszarów, o których mowa w art. 85b ust. 1, które jeszcze nie zostały uwzględnione, do czasu wykarczowania ich lub uwzględnienia,

(ii) przejściowy system praw do sadzenia ustanowiony w części II tytuł I rozdział III sekcja IVa podsekcja II [części II tytuł I rozdział III sekcja V podsekcja II rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] do dnia 31 grudnia 2015 r. lub w zakresie niezbędnym do wdrożenia wszelkich decyzji podjętych przez państwa członkowskie na podstawie art. 85 g ust. 5 [art. 89 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] do dnia 31 grudnia 2018 r.;

(iii) art. 118m ust. 5 oraz art. 118s ust. 5;

d) art. 182 ust. 7 [art. 291 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr COM (2010) 799] do dnia 31 marca 2014 r.;

d) art. 182 ust. 7 do dnia 31 marca 2014 r.;

e) art. 182 ust. 3 akapit pierwszy i drugi [art. 293 rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] do końca roku gospodarczego dla cukru 2013/2014;

e) art. 182 ust. 3 akapit pierwszy i drugi do końca roku gospodarczego 2013/2014 obowiązującego dla cukru;

f) art. 182 ust. 4 [art. 294 rozporządzenia (UE) nr COM(2010) 799] do dnia 31 grudnia 2017 r.[;]

f) art. 182 ust. 4 do dnia 31 grudnia 2017 r.

g) art. 326 rozporządzenia (UE) nr [COM(2010) 799.

2. Odesłania do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 [rozporządzenia UE nr COM(2010) 799] odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia oraz do rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.

2. Odesłania do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia oraz do rozporządzenia (UE) nr [...] w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.

3. Uchyla się rozporządzenia Rady (WE) nr 234/79, (WE) nr 1601/96 i (WE) nr 1037/2001.";

3. Uchyla się rozporządzenia Rady (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1601/96 i (WE) nr 1037/2001.

(Poprawka ta opiera się na dokumencie COM(2012)0535.)

Poprawka 326

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 163 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 163a

Termin stosowania zasad wprowadzania do obrotu

Aby zadbać o pewność prawa w kwestii stosowania zasad wprowadzania do obrotu, Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 160 określające datę zakończenia stosowania w danym sektorze następujących przepisów rozporządzenia (WE) nr 1234/2007:

- art. 113a, 113b, 114, 115, 116 i 117 ust. 1-4;

- załączników XIa punkt II akapit drugi, XIa punkty IV-IX; XII punkt IV ust. 2, XIII punkt VI akapit drugi, XIV część A, XIV część B punkt I ust. 2 i 3, XIV część B punkt III, XIV część C i XV punkty II, III, IV i VI.

Wspomniany termin odpowiada terminowi stosowania właściwych zasad wprowadzania do obrotu, które muszą być ustalone zgodnie z aktami delegowanymi, o których mowa w części II tytuł II rozdział I sekcja I niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 327

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 164

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 164

Przepisy przejściowe

Uwzględniając konieczność zapewnienia płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (UE) nr [COM(2010) 799] do przepisów niniejszego rozporządzenia, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 160 aktów delegowanych dotyczących środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

Uwzględniając konieczność zapewnienia płynnego przejścia od ustaleń określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 do przepisów niniejszego rozporządzenia, Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia, zgodnie z art. 160 Traktatu, aktów delegowanych dotyczących środków koniecznych do ochrony praw nabytych i uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw.

Wszystkie wieloletnie programy wsparcia, przyjęte przed dniem 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 103, 103i i 105a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 wciąż podlegają tym przepisom po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, aż do ich wygaśnięcia.

Poprawka 328

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 165

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 165

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Jednakże artykuły 7, 16, 101 i załącznik III w odniesieniu do sektora cukru stosuje się dopiero od końca roku gospodarczego 2014/2015 obowiązującego dla cukru tj. od dnia 1 października 2015 r.

Jednakże artykuły 7 i 16 stosuje się dopiero od końca roku gospodarczego 2019/2020 obowiązującego dla cukru tj. od dnia 1 października 2020 r.

2. W odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych art. 104 i 105 stosuje się do dnia 30 czerwca 2020 r.

2. W odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych art. 104a, 105, 105b i 157a stosuje się do dnia 30 czerwca 2020 r.

Poprawka 329

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik I - część V - wiersz produku (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ex 1207 99 15

Nasiona konopi

- do siewu

Poprawka 330

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik I - częśc IX

Tekst proponowany przez Komisję

Kod CN	Opis
0702 00 00	Pomidory, świeże lub schłodzone
0703	Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz pozostałe warzywa cebulowe, świeże lub schłodzone
0704	Kapusty, kalafiory, kalarepa, jarmuż i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub schłodzone
0705	Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub schłodzone
0706	Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub schłodzone
0707 00	Ogórki i korniszony, świeże lub schłodzone
0708	Warzywa strączkowe, łuskane lub niełuskane, świeże lub schłodzone
ex 0709	Pozostałe warzywa, świeże lub schłodzone, z wyłączeniem warzyw objętych podpozycjami 0709 60 91, 0709 60 95, 0709 60 99, 0709 90 31, 0709 90 39 i 0709 90 60
ex 0802	Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane, z wyjątkiem orzechów areca (lub betel) lub cola objętych podpozycją 0802 90 20
0803 00 11	Plantany świeże
ex 0803 00 90	Plantany suszone
0804 20 10	Figi, świeże
0804 30 00	Ananasy
0804 40 00	Awokado
0804 50 00	Guawa, mango i smaczelina
0805	Owoce cytrusowe, świeże lub suszone
0806 10 10	Winogrona stołowe, świeże
0807	Melony (włącznie z arbuzami) i papaje, świeże
0808	Jabłka, gruszki i pigwy, świeże
0809	Morele, wiśnie i czereśnie, brzoskwinie (włącznie z nektarynami), śliwki i owoce tarniny, świeże
0810	Pozostałe owoce, świeże
0813 50 31 0813 50 39	Mieszanki wyłącznie orzechów suszonych objętych pozycjami 0801 i 0802
0910 20	Szafran
ex 0910 99	Tymianek, świeży lub schłodzony
ex 1211 90 85	Bazylia, melisa, mięta, origanum vulgare (lebiodka pospolita/dziki majeranek), rozmaryn, szałwia, świeże lub schłodzone
1212 99 30	Chleb świętojański

Poprawka

Kod CN	Opis
0702 00 00	Pomidory, świeże lub schłodzone
0703	Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz pozostałe warzywa cebulowe, świeże lub schłodzone
0704	Kapusty, kalafiory, kalarepa, jarmuż i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub schłodzone
0705	Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub schłodzone
0706	Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub schłodzone
0707 00	Ogórki i korniszony, świeże lub schłodzone
0708	Warzywa strączkowe, łuskane lub niełuskane, świeże lub schłodzone
ex 0709	*Trufle i pozostałe* warzywa, świeże lub schłodzone, z wyłączeniem warzyw objętych podpozycjami 0709 60 91, 0709 60 95, 0709 60 99, 0709 90 31, 0709 90 39 i 0709 90 60
*071320 00*	Ciecierzyca (cieciorka)
07 13 40 00	Soczewica
07 14 90	Ignam i topinambur
Ex 1214	Brukiew
09 05 00 00	Wanilia
0906	Cynamon i kwiat cynamonowca
09 07 00 00	Goździki
09 08	Gałka muszkatołowa, kwiat muszkatołowy i kardamony
09 09	Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu lub kminku; jagody jałowca
Ex 0910	Imbir, kurkuma, liście laurowe, curry i pozostałe przyprawy korzenne z wyłączeniem tymianku i szafranu
ex 0802	Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane, z wyjątkiem orzechów areca (lub betel) lub cola objętych podpozycją 0802 90 20
0803 00 11	Plantany świeże
ex 0803 00 90	Plantany suszone
0804 20 10	Figi, świeże
0804 30 00	Ananasy
0804 40 00	Awokado
0804 50 00	Guawa, mango i smaczelina
0805	Owoce cytrusowe, świeże lub suszone
0806 10 10	Winogrona stołowe, świeże
0807	Melony (włącznie z arbuzami) i papaje, świeże
0808	Jabłka, gruszki i pigwy, świeże
0809	Morele, wiśnie i czereśnie, brzoskwinie (włącznie z nektarynami), śliwki i owoce tarniny, świeże
0810	Pozostałe owoce, świeże
0813 50 31 0813 50 39	Mieszanki wyłącznie orzechów suszonych objętych pozycjami 0801 i 0802
0910 20	Szafran
ex 0910 99	Tymianek, świeży lub schłodzony
ex 1211 90 85	Bazylia, melisa, mięta, origanum vulgare (lebiodka pospolita/dziki majeranek), rozmaryn, szałwia, świeże lub schłodzone
1212 99 30	Chleb świętojański

Poprawka 331

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik I - część X - wiersze produktu (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Kod CN				Opis
a)		ex 0710		Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej objętej podpozycją 0710 40 00, oliwek objętych podpozycją 0710 80 10 i owoców z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta objętych podpozycją 0710 80 59
		ex 0711		Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, z wyłączeniem oliwek objętych podpozycją 0711 20 owoców z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta objętych podpozycją 0711 90 10 i kukurydzy cukrowej objętej podpozycją 0711 90 30
		ex 0712		Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, z wyłączeniem ziemniaków sztucznie suszonych i nienadających się do spożycia przez ludzi, objętych podpozycją ex 0712 90 05, kukurydzy cukrowej objętej podpozycjami 0712 90 11 i 0712 90 19 oraz oliwek objętych podpozycją ex 0712 90 90
		0804 20 90		Suszone figi
		0806 20		Winogrona suszone
		ex 0811		Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, z wyłączeniem bananów mrożonych objętych podpozycją ex 0811 90 95
		ex 0812		Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, z wyłaczeniem bananów zakonserwowanych tymczasowo objętych podpozycją ex 0812 90 98
		ex 0813		Owoce, suszone, inne niż te objęte pozycjami 0801 do 0806; mieszanki orzechowe lub owoców suszonych należące do niniejszego rozdziału z wyjątkiem mieszanek tylko orzechów objętych pozycjami 0801 i 0802 oraz podpozycjami 0813 50 31 i 0813 50 39
		0814 00 00		Skórki owoców cytrusowych lub melonów (włącznie z arbuzami), świeże, zamrożone, suszone lub zakonserwowane tymczasowo w solance, wodzie siarkowej lub innych roztworach konserwujących
		0904 20 10		Słodka papryka, nierozgniatana ani niemielona
b)		ex 0811		Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
		ex 1302 20		Substancje pektynowe, pektyniany i pektany
		ex 2001		Warzywa, owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, z wyłączeniem: - owoców z rodzaju Capsicum innych niż słodka papryka lub pieprz angielski objętych podpozycją 2001 90 20 - kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2001 90 30 - ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2001 90 40 - rdzeni palmowych objętych podpozycją 2001 90 60 - oliwek objętych podpozycją 2001 90 65 - liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2001 90 97
	2002		Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym
	2003		Grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym
	ex 2004		Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2004 90 10, oliwek objętych podpozycją ex 2004 90 30 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2004 10 91
	ex 2005		Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006, z wyłączeniem oliwek objętych podpozycją 2005 70 00, kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2005 80 00 i owoców z rodzaju Capsicum, innych niż słodka papryka i papryka roczna objętych podpozycją 2005 99 10 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2005 20 10
	ex 2006 00		Warzywa, orzechy, skórki z owoców i pozostałe części roślin, zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane), z wyłączeniem bananów zakonserwowanych cukrem objętych pozycjami ex 2006 00 38 i ex 2006 00 99
	ex 2007		Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, otrzymane przez gotowanie, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, z wyłączeniem: - przetworów homogenizowanych z bananów objętych podpozycją ex 2007 10 - dżemów, galaretek, marmolad, przecierów i past z bananów objętych podpozycjami ex 2007 99 39, ex 2007 99 50 i ex 2007 99 97
	ex 2008		Owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyłączeniem: - masła orzechowego objętego podpozycją 2008 11 10 - rdzeni palmowych objętych podpozycją 2008 91 00 - kukurydzy objętej podpozycją 2008 99 85 - ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2008 99 91 - liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2008 99 99 - mieszanek bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 92 59, ex 2008 92 78, ex 2008 92 93 i ex 2008 92 98 - bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 99 49, ex 2008 99 67 i ex 2008 99 99
	ex 2009		Soki owocowe (z wyłączeniem soku winogronowego i moszczu winogronowego objętych podpozycjami 2009 61 i 2009 69 oraz soku bananowego objętego podpozycją ex 2009 80) i soki warzywne niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej

Poprawka

Kod CN		Opis
a)	ex 0710	Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej objętej podpozycją 0710 40 00, oliwek objętych podpozycją 0710 80 10 i owoców z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta objętych podpozycją 0710 80 59
	ex 0711	Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, z wyłączeniem oliwek objętych podpozycją 0711 20 owoców z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta objętych podpozycją 0711 90 10 i kukurydzy cukrowej objętej podpozycją 0711 90 30
	ex 0712	Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, z wyłączeniem ziemniaków sztucznie suszonych i nienadających się do spożycia przez ludzi, objętych podpozycją ex 0712 90 05, kukurydzy cukrowej objętej podpozycjami 0712 90 11 i 0712 90 19 oraz oliwek objętych podpozycją ex 0712 90 90
	0804 20 90	Suszone figi
	0806 20	Winogrona suszone
	ex 0811	Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, z wyłączeniem bananów mrożonych objętych podpozycją ex 0811 90 95
	ex 0812	Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym ditlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, z wyłaczeniem bananów zakonserwowanych tymczasowo objętych podpozycją ex 0812 90 98
	ex 0813	Owoce, suszone, inne niż te objęte pozycjami 0801 do 0806; mieszanki orzechowe lub owoców suszonych należące do niniejszego rozdziału z wyjątkiem mieszanek tylko orzechów objętych pozycjami 0801 i 0802 oraz podpozycjami 0813 50 31 i 0813 50 39
	0814 00 00	Skórki owoców cytrusowych lub melonów (włącznie z arbuzami), świeże, zamrożone, suszone lub zakonserwowane tymczasowo w solance, wodzie siarkowej lub innych roztworach konserwujących
	0904 20 10	Słodka papryka, nierozgniatana ani niemielona
b)	ex 0811	Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
	ex 1302 20	Substancje pektynowe, pektyniany i pektany
	ex 2001	Warzywa, owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, z wyłączeniem: - owoców z rodzaju Capsicum innych niż słodka papryka lub pieprz angielski objętych podpozycją 2001 90 20 - kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2001 90 30 - ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2001 90 40 - rdzeni palmowych objętych podpozycją 2001 90 60 - oliwek objętych podpozycją 2001 90 65 - liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2001 90 97
	2002	Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym
	2003	Grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym
	ex 2004	Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2004 90 10, oliwek objętych podpozycją ex 2004 90 30 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2004 10 91
	ex 2005	Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006, z wyłączeniem oliwek objętych podpozycją 2005 70 00, kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2005 80 00 i owoców z rodzaju Capsicum, innych niż słodka papryka i papryka roczna objętych podpozycją 2005 99 10 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2005 20 10
	ex 2006 00	Warzywa, orzechy, skórki z owoców i pozostałe części roślin, zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane), z wyłączeniem bananów zakonserwowanych cukrem objętych pozycjami ex 2006 00 38 i ex 2006 00 99
	ex 2007	Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, otrzymane przez gotowanie, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, z wyłączeniem: - przetworów homogenizowanych z bananów objętych podpozycją ex 2007 10 - dżemów, galaretek, marmolad, przecierów i past z bananów objętych podpozycjami ex 2007 99 39, ex 2007 99 50 i ex 2007 99 97
	ex 2008	Owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyłączeniem: - masła orzechowego objętego podpozycją 2008 11 10 - rdzeni palmowych objętych podpozycją 2008 91 00 - kukurydzy objętej podpozycją 2008 99 85 - ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2008 99 91 - liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2008 99 99 - mieszanek bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 92 59, ex 2008 92 78, ex 2008 92 93 i ex 2008 92 98 - bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 99 49, ex 2008 99 67 i ex 2008 99 99
	ex 2009	Soki owocowe (z wyłączeniem soku winogronowego i moszczu winogronowego objętych podpozycjami 2009 61 i 2009 69 oraz soku bananowego objętego podpozycją ex 2009 80) i soki warzywne niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej
	*ex 0910*	Tymianek suszony
	ex 1211	Suszone, całe, krojone, kruszone lub proszkowane, bazylia, melisa, mięta, origanum vulgare (lebiodka pospolita), rozmaryn, szałwia
	ex 0904	Pieprz: suszone lub rozgniatane, lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta, z wyłączeniem słodkiej papryki objętej pozycją 0904 20 10
	ex220600	Cydr

Poprawka 332
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I - część XV - litera a) - kod CN 0201 - tirety (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
0201 - Mięso z bydła, świeże lub schłodzone		0201 - Mięso z bydła, świeże lub schłodzone:
		*- 0201 10 00 - tusze i półtusze*
		- 0201 20 - inne kawałki z kośćmi:
		- 0201 20 20 - ćwierci "kompensowane"
		- 0201 20 30 - ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone
		- 0201 20 50 - ćwierci tylne nierozdzielone lub rozdzielone
Poprawka 351
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I - część XXI - punkt 1a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
		1a. Alkohol surowy o zawartości alkoholu poniżej 96 % objętości, który wykazuje jeszcze organoleptyczne właściwości użytych surowców podstawowych, uważa się za alkohol etylowy w rozumieniu pkt 1, o ile ten alkohol surowy, po dalszym przetworzeniu, jest wprowadzany do obrotu lub wykorzystywany jako alkohol etylowy w rozumieniu pkt 1.
Poprawka 333
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik II - część I a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
		Część Ia: Definicje dotyczące sektora cukru
		1. "Cukry białe" oznaczają cukry bez dodatku środków aromatyzujących, barwiących ani też innych substancji, zawierające w stanie suchym co najmniej 99,5 % masy sacharozy określonej metodą polarymetryczną.
		2. "Cukry surowe" oznaczają cukry bez dodatku środków aromatyzujących, barwiących ani też innych substancji, zawierające w stanie suchym mniej niż 99,5 % masy sacharozy określonej metodą polarymetryczną.
		3. "Izoglukoza" oznacza produkt otrzymany z glukozy lub jej polimerów, zawierający w stanie suchym co najmniej 10 % masy fruktozy.
		4. "Syrop inulinowy" oznacza bezpośredni produkt otrzymany w wyniku hydrolizy inuliny lub oligofruktoz, zawierający w stanie suchym co najmniej 10 % masy fruktozy w postaci wolnej lub w postaci sacharozy, wyrażony w ekwiwalencie cukru/izoglukozy. W celu uniknięcia ograniczeń na rynku produktów o słabych właściwościach słodzących, wytwarzanych przez przetwórców włókna inulinowego poza kwotą syropu inulinowego, ta definicja może zostać zmieniona przez Komisję.
		5. "Cukier kwotowy", "izoglukoza kwotowa" i "kwotowy syrop inulinowy" oznaczają, każdą wielkość produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną do danego roku gospodarczego w ramach kwoty danego przedsiębiorstwa.
		6. "Cukier przemysłowy" oznacza każdą wielkość produkcji cukru przypisaną do danego roku gospodarczego przekraczającą ilość cukru, o której mowa w pkt 5, przeznaczoną do produkcji przemysłowej jednego z produktów, o których mowa w ort. Wim ust. 2.
		7. "Izoglukoza przemysłowa" i "przemysłowy syrop inulinowy" oznaczają każdą wielkość produkcji izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną do danego roku gospodarczego, przeznaczoną do produkcji przemysłowej jednego z produktów, o których mowa w art. 101m ust. 2.
		8. "Nadwyżka cukru", "nadwyżka izoglukozy" i "nadwyżka syropu inulinowego" oznaczają każdą wielkość produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną do danego roku gospodarczego, przekraczającą odpowiednie ilości, o których mowa w pkt 5, 6 i 7.
		9. "Buraki kwotowe" oznaczają buraki cukrowe przetwarzane na cukier kwotoxvy.
		10. "Umowa na dostawy" oznacza umowę na dostawy buraków do produkcji cukru zawartą pomiędzy sprzedawcą a przedsiębiorstwem.
		11. "Porozumienie branżowe" oznacza:
		a) porozumienie zawarte na szczeblu Unii, przed zawarciem jakiejkolwiek umowy na dostawy, między grupą krajowych organizacji zrzeszających przedsiębiorstwa z jednej strony a grupą krajowych organizacji zrzeszających sprzedawców z drugiej strony;
		b) porozumienie zawarte, przed zawarciem jakiejkolwiek umowy na dostawy, między przedsiębiorstwami lub organizacją przedsiębiorstw uznaną przez dane państwo członkowskie z jednej strony a zrzeszeniem sprzedawców również uznanym przez to państwo członkowskie z drugiej strony;
		c) w przypadku braku porozumień, o których mowa w lit. a) lub b), przepisy dotyczące spółek oraz przepisy dotyczące spółdzielni, w zakresie w jakim regulują dostawę buraków cukrowych przez wspólników spółek lub członków spółdzielni produkujących cukier;
		A) w przypadku braku porozumień, o których mowa w lit. a) i b) - uzgodnienia istniejące przed zawarciem jakiejkolwiek umowy na dostawy, pod warunkiem, że sprzedawcy akceptujący te uzgodnienia dostarczają co najmniej 60% łącznej ilości buraków kupowanych przez przedsiębiorstwo do celów produkcji cukru w co najmniej jednym zakładzie.
		12. "Rafineria przemysłowa" oznacza zakład produkcyjny:
		- którego wyłączną działalnością jest rafinacja surowego cukru trzcinowego pochodzącego z importu lub
		- który dokonał w roku gospodarczym 2004/2005 rafinacji surowego cukru trzcinowego pochodzącego z przywozu w ilości co najmniej 15 000 ton. Do celów niniejszego tiret, w przypadku Chorwacji mowa o roku gospodarczym 2007/ 2008.
Poprawka 334
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik II - część VIII - punkt 1 - wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
1. "miód" oznacza naturalnie słodką substancję produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania.		1. "miód" oznacza naturalnie słodką substancję produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania. Miód składa się zasadniczo z różnego rodzaju cukrów, przede wszystkim fruktozy i glukozy, a także z innych substancji, jak kwasy organiczne, enzymy i stałe cząstki pochodzące ze zbioru miodu, takie jak pyłki, przy czym żadna z tych substancji nie może być uznawana za składnik miodu.
Poprawka 335
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik II - część VIII - punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję		Poprawka
2. "produkty pszczele" oznaczają miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis *lub* pyłek.		2. "produkty pszczele" oznaczają miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis i pyłek.
		*Wosk pszczeli to substancja o charakterze lipidowym powstała na bazie wydzieliny gruczołów woskowych pszczół robotnic z gatunku Apis mellifera wykorzystywana do wytwarzania plastrów miodu.*
		Mleczko pszczele to naturalna substancja wydzielana przez gruczoły gardzielowe i żuchwowe młodych pszczół robotnic z gatunku Apis mellifera przeznaczona do karmienia larw i królowej oraz do której nie można dodawać żadnej innej substancji.
		Propolis to substancja zbierana i następnie przetwarzana przez robotnice z gatunku Apis mellifera z określonych gatunków roślin, do której dodają one własną wydzielinę (głównie wosk i wydzieliny ślinianek) w celu zastosowania jako kit.
		Pyłek to zwięzła substancja o w przybliżeniu kulistym kształcie powstająca z połączenia gamet męskich kwiatów z pomocą nektaru, wydzielin ślinianek i wskutek działania mechanicznego wykonywanego trzecią parą odnóży robotnic gatunku Apis mellifera, która jest zbierana i przetwarzana w grudki pyłku w celu przeniesienia i przechowywania w ulu i do której nie można dodawać żadnej innej substancji.
		Pierzga lub chleb pszczeli to grudki pyłku składane do komórek pszczelich, które przeszły określoną przemianę naturalną dzięki obecności enzymów i mikroorganizmów; ten pyłek może być ewentualnie pokryty miodem.
Poprawka 336
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik III - tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
ZAŁĄCZNIK III	ZAŁĄCZNIK III
STANDARDOWA JAKOŚĆ RYŻU I CUKRU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 7	STANDARDOWA JAKOŚĆ RYŻU I CUKRU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 7 *I ART. 101G*

Poprawka 337

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ZAŁĄCZNIKIIIa

UNIJNA SKALA KLASYFIKACJI TUSZ, O KTÓREJ MOWA W ART. 7

A: Unijna skala klasyfikacji tusz bydła dorosłego

I. Definicje

Stosuje się następujące definicje:

1. "tusza": oznacza całe ciało zwierzęcia poddanego ubojowi po wykrwawieniu, wytrzewieniu i oskórowaniu;

2. "półtusza": oznacza produkt otrzymany poprzez podzielenie tuszy, o której mowa w pkt 1, symetrycznie przez środek każdego kręgu szyjnego, piersiowego, lędźwiowego i krzyżowego oraz przez środek mostka i spojenia miednicznego.

II. Kategorie

Tusze bydła dorosłego dzielą się na następujące kategorie:

A: tusze niekastrowanych młodych samców w wieku poniżej 2 lat;

B: tusze innych niekastrowanych samców;

C: tusze kastrowanych samców;

D: tusze samic, które się cieliły;

E: tusze innych samic.

III. Klasyfikacja

Tusze klasyfikuje się, oceniając kolejno:

1. Uformowanie, zgodnie z następującymi definicjami:

Klasy uformowania tuszy, w szczególności jej istotnych części (udziec, grzbiet, łopatka)

Klasa uformowania	Opis
S Wybitne	wszystkie kształty ekstremalnie wypukłe; wyjątkowo rozwinięte mięśnie (typ tuszy o podwójnym umięśnieniu)
E Wyjątkowa	wszystkie kształty wypukłe do superwypukłych; wyjątkowo rozwinięte mięśnie
U Bardzo dobra	kształty na ogół wypukłe; mięśnie bardzo dobrze rozwinięte
R Dobra	kształty proste na całej długości; dobrze rozwinięte mięśnie
O Dostateczna	kształty na ogół proste do zapadniętych; przeciętnie wykształcone mięśnie
P Mierna	wszystkie kształty wklęsłe do bardzo wklęsłych; słabo rozwinięte mięśnie

2. Okrywę tłuszczową, zgodnie z następującymi definicjami: Ilość tłuszczu na tuszy oraz w jamie klatki piersiowej

Klasa pokrycia tłuszczem	Opis
1 Niska	od braku pokrycia do nieznacznej okrywy tłuszczowej
2 Mała	niewielka okrywa tłuszczowa, prawie wszędzie widoczne mięśnie
Klasa pokrycia tłuszczem	Opis
3 Średnia	poza udźcem i łopatką prawie wszędzie mięśnie pokryte tłuszczem, niewielkie złogi tłuszczu w jamie klatki piersiowej
4 Wysoka	mięśnie pokryte tłuszczem, ale na udźcu i łopatce jeszcze częściowo widoczne, trochę wyraźnych złogów tłuszczu w jamie klatki piersiowej
5 Bardzo wysoka	cała tusza pokryta tłuszczem; duże złogi w jamie klatki piersiowej

Państwa członkowskie są uprawnione do dokonania dalszego podziału każdej z klas, które zostały przedstawione w pkt 1 i 2, na maksymalnie trzy podklasy.

IV. Prezentacja

Tusze i półtusze prezentowane są w następujący sposób:

1. bez głowy oraz bez kończyn; głowa jest oddzielona od tuszy w stawie szczytowo-potylicznym, a racice oddzielone w stawie nadgarstkowo-śródręcznym lub stępowo-śródstopowym;

2. bez narządów wewnętrznych jamy klatki piersiowej i jamy brzusznej, z nerkami, tłuszczem okołonerkowym i tłuszczem miednicznym lub bez nich;

3. bez narządów rozrodczych i przylegających mięśni, a w przypadku samic - bez wymienia i tłuszczu gruczołu mlecznego.

V. Klasyfikacja i identyfikacja

Rzeźnie zatwierdzone na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady przyjmują środki gwarantujące, że wszystkie tusze i półtusze bydła dorosłego poddanego ubojowi w takich rzeźniach i opatrzone znakiem jakości zdrowotnej, o którym mowa w art. 5 ust. 2 w związku z sekcją I rozdział III załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, są klasyfikowane i identyfikowane na podstawie skali unijnej.

Przed identyfikacją poprzez znakowanie państwa członkowskie mogą przyznać upoważnienie do usuwania tłuszczu zewnętrznego z tusz lub półtusz, jeżeli jest to uzasadnione okrywą tłuszczową.

B: Unijna skala klasyfikacji tusz wieprzowych

I. Definicja

"Tusza" oznacza ciało świni poddanej ubojowi po wykrwawieniu i wytrzewieniu, całe lub podzielone wzdłuż linii środkowej.

II. Klasyfikacja

Tusze są dzielone na klasy w zależności od szacowanej zawartości chudego mięsa i odpowiednio klasyfikowane:

Klasy	Chude mięso jako % wagi tuszy
S	*60 lub więcej ()**
E	55 lub więcej
U	50 lub więcej, ale mniej niż 55
Klasy	Chude mięso jako % wagi tuszy
R	45 lub więcej, ale mniej niż 50
O	40 lub więcej, ale mniej niż 45
P	mniej niż 40
() [Dla świń poddawanych ubojowi na swoim terytorium państwa członkowskie mogą wprowadzić osobną klasę "60 % lub więcej chudego mięsa" oznaczoną literą S.]*

III. Prezentacja

Tusze prezentowane są bez języka, szczeciny, racic, narządów płciowych, tłuszczu okołonerkowego, nerek oraz przepony.

IV. Zawartość chudego mięsa

1. Zawartość chudego mięsa ocenia się za pomocą metod klasyfikowania zatwierdzonych przez Komisję. Można zatwierdzić jedynie statystycznie udowodnione metody szacowania, oparte na pomiarach fizycznych jednej lub kilku części anatomicznych tuszy wieprzowej. Zatwierdzenie metod klasyfikacji zależy od zgodności z maksymalną tolerancją błędu statystycznego przy dokonywaniu oceny.

2. Wartość handlowa tusz nie jest jednak ustalana wyłącznie na podstawie oszacowanej zawartości chudego mięsa.

V. Identyfikacja tusz

O ile Komisja nie postanowi inaczej, sklasyfikowane tusze są identyfikowane przez znakowanie na podstawie skali unijnej.

C: Unijna skala klasyfikacji tusz baranich

I. Definicja

W odniesieniu do terminów "tusza" i "półtusza" stosuje się definicje zamieszczone w części A pkt I.

II. Kategorie

Tusze dzieli się na następujące kategorie: A: tusze owiec poniżej dwunastu miesięcy; B: tusze pozostałych owiec.

III. Klasyfikacja

1. Tusze klasyfikuje się, stosując odpowiednio przepisy pkt A.III. Termin "udziec" w pkt A.III.1 i w wierszach 3 i 4 tabeli zamieszczonej w pkt A.III.2 zastępuje się terminem "ćwierćtusza tylna".

2. W drodze odstępstwa od pkt 1 w przypadku jagniąt o wadze tuszy poniżej 13 kg Komisja może przyjąć akty wykonawcze upoważniające państwa członkowskie do zastosowania następujących kryteriów klasyfikacji:

a) masa tuszy;

b) kolor mięsa;

c) okrywa tłuszczowa.

Akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 162 ust. 2 i 3.

IV. Prezentacja

Tusze i półtusze prezentowane są bez głowy (oddzielona w stawie szczytowo-potylicznym), racic (oddzielone w stawie nadgarstkowo-śródręcznym lub stępowo-śródstopowym), ogona (odciętego pomiędzy szóstym a siódmym kręgiem ogonowym), wymion, organów płciowych, wątroby i wnętrzności. Nerki i tłuszcz okołonerkowy zaliczane są do tuszy.

V. Identyfikacja tusz

Sklasyfikowane tusze i półtusze są identyfikowane przez znakowanie na podstawie skali unijnej.

Poprawka 338

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ZAŁĄCZNIKIIIb

KRAJOWE I REGIONALNE KWOTY NA PRODUKCJĘ CUKRU, IZOGLUKOZY I SYROPU INULINOWEGO, O KTÓRYCH MOWA W ART. 101H

			*(w tonach)*
Państwa członkowskie lub regiony (1)	Cukier (2)	Izoglukoza (3)	Syrop inulinowy (4)
Belgia	676 235,0	114 580,2	0
Bułgaria	0	89 198,0
Republika Czeska	372 459,3
Dania	372 383,0
Niemcy	2 898 255,7	56 638,2
Irlandia	0
Grecja	158 702,0	0
Hiszpania	498 480,2	53 810,2
Francja (kontynentalna)	3 004 811,15		0
Francuskie departamenty zamorskie	432 220,05
Włochy	508 379,0	32 492,5
Łotwa	0
Litwa	90 252,0
Węgry	105 420,0	250 265,8
Niderlandy	804 888,0	0	0
Austria	351 027,4
Polska	1 405 608,1	42 861,4
Portugalia (kontynentalna)	0	12 500,0
Autonomiczny Region Azorów	9 953,0
Rumunia	104 688,8	0
Słowenia	0
Słowacja	112 319,5	68 094,5
Finlandia	80 999,0	0
Szwecja	293 186,0
Zjednoczone Królestwo	1 056 474,0	0
Chorwacja	p.m.	p.m.	p.m.
OGÓLEM	13 336 741,2	720 440,8	0

Poprawka 339

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ZAŁĄCZNIKIIIc

SZCZEGÓŁOWE PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEKAZYWANIA KWOT CUKRU LUB IZOGLUKOZY NA PODSTAWIE ART. 101K

Do celów niniejszego załącznika:

a) "połączenie przedsiębiorstw" oznacza scalenie dwóch lub większej liczby przedsiębiorstw w jedno przedsiębiorstwo;

b) "przeniesienie własności przedsiębiorstwa" oznacza przeniesienie lub przejęcie majątku przedsiębiorstwa posiadającego kwoty przez co najmniej jedno przedsiębiorstwo;

c) "przeniesienie własności fabryki" oznacza przeniesienie własności jednostki produkcyjnej, włączając w to całą instalację niezbędną do produkcji danego produktu, na co najmniej jedno przedsiębiorstwo, powodujące częściowe lub całkowite przejęcie produkcji przedsiębiorstwa dokonującego przeniesienia własności;

d) "dzierżawa fabryki" oznacza umowę dzierżawy jednostki produkcyjnej, włączając w to całą instalację niezbędną do produkcji cukru, mającą na celu jej funkcjonowanie, zawartą na okres co najmniej trzech kolejnych lat gospodarczych, której strony zobowiązują się nie rozwiązywać przed końcem trzeciego roku gospodarczego, z przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w tym samym państwie członkowskim co dana fabryka, jeżeli przedsiębiorstwo, które dzierżawi fabrykę, po wejściu w życie umowy dzierżawy może być uważane w odniesieniu do całej swojej produkcji za przedsiębiorstwo produkujące wyłącznie cukier.

1. Bez uszczerbku dla pkt 2 w przypadku połączenia lub przeniesienia własności przedsiębiorstw produkujących cukier lub przeniesienia własności fabryk cukru, kwoty są korygowane w następujący sposób:

a) w przypadku połączenia przedsiębiorstw produkujących cukier państwa członkowskie przydzielają przedsiębiorstwu powstałemu w wyniku połączenia kwotę w wysokości równej sumie kwot przydzielonych danym przedsiębiorstwom produkującym cukier przed połączeniem;

b) w przypadku przeniesienia własności przedsiębiorstwa produkującego cukier państwo członkowskie przydziela nabywającemu przedsiębiorstwu kwotę produkcji cukru przedsiębiorstwa, którego własność przeniesiono, lub, jeżeli występuje więcej niż jedno nabywające przedsiębiorstwo, przydział jest dokonywany proporcjonalnie do przejętej przez każde z nich produkcji cukru;

c) w przypadku przeniesienia własności fabryki cukru państwo członkowskie obniża kwotę przedsiębiorstwa przenoszącego własność fabryki oraz zwiększa kwotę przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw produkujących cukier, które nabyły daną fabrykę, o ilość obniżoną proporcjonalnie do przeniesionej produkcji.

2. W przypadku, gdy kilku producentów buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, których bezpośrednio dotyczy jedno z działań określonych w pkt 1, wyraźnie wykazuje wolę dostarczania swoich buraków lub trzciny cukrowej przedsiębiorstwu produkującemu cukier, które nie jest stroną takich operacji, państwo członkowskie może dokonać przydziału na podstawie produkcji przejętej przez przedsiębiorstwo, któremu producenci zamierzają dostarczać swoje buraki lub trzcinę cukrową.

3. W przypadku zamknięcia, w okolicznościach innych niż te, o których mowa w pkt 1:

a) przedsiębiorstwa produkującego cukier;

b) co najmniej jednej fabryki przedsiębiorstwa produkującego cukier.

Państwo członkowskie może przydzielić część kwot związanych z takim zamknięciem co najmniej jednemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier.

Również w przypadku, o którym mowa w lit. b) pierwszego akapitu, gdy część zainteresowanych producentów wykaże wyraźną wolę dostarczania swoich buraków lub trzciny cukrowej danemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier, państwo członkowskie może przydzielić część kwot odpowiadającą danym burakom lub trzcinie cukrowej przedsiębiorstwu, któremu producenci ci zamierzają dostarczać te produkty.

4. W przypadku powołania się na odstępstwo określone w art. 101 ust. 5 zainteresowane państwo członkowskie może żądać od producentów buraków i wytwórców cukru, których dotyczy to odstępstwo, aby zawarli oni w swoich porozumieniach branżowych specjalne klauzule umożliwiające temu państwu członkowskiemu stosowanie pkt 2 i 3 niniejszej sekcji.

5. W przypadku dzierżawy fabryki należącej do przedsiębiorstwa produkującego cukier, państwo członkowskie może obniżyć kwotę przedsiębiorstwa oddającego fabrykę w dzierżawę oraz przydzielić część, o którą została zmniejszona kwota, przedsiębiorstwu, które dzierżawi fabrykę w celu produkowania w niej cukru.

W przypadku zakończenia dzierżawy w okresie trzech lat gospodarczych, o których mowa w sekcji I lit. d), korekta kwot na mocy akapitu pierwszego niniejszego punktu zostaje unieważniona przez państwo członkowskie z mocą wsteczną od dnia, w którym dzierżawa stała się skuteczna. Jeżeli jednak zakończenie dzierżawy następuje na skutek działania siły wyższej, państwo członkowskie nie musi unieważniać korekty.

6. W przypadku gdy przedsiębiorstwo produkujące cukier nie jest w stanie nadal gwarantować, że wypełni swoje zobowiązania wynikające z przepisów Unii wobec danych producentów buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, oraz gdy sytuacja taka została stwierdzona przez właściwe organy danego państwa członkowskiego, państwo to może przydzielić, na jeden rok gospodarczy lub kilka lat gospodarczych, część danych kwot co najmniej jednemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier proporcjonalnie do przejętej produkcji.

7. W przypadku, gdy państwo członkowskie przyznaje przedsiębiorstwu produkującemu cukier gwarancje cenowe i gwarancję zbytu w odniesieniu do przetwarzania buraków cukrowych na alkohol etylowy, to państwo członkowskie może, w porozumieniu z tym przedsiębiorstwem i zainteresowanymi producentami buraków, dokonać przydziału całości lub części kwot na produkcję cukru co najmniej jednemu przedsiębiorstwu w odniesieniu do jednego roku gospodarczego lub większej liczby lat gospodarczych.

III

W przypadku połączenia lub przeniesienia własności przedsiębiorstw produkujących izoglukozę lub przeniesienia własności fabryki produkującej izoglukozę państwo członkowskie może przydzielić dane kwoty na produkcję izoglukozy jednemu przedsiębiorstwu lub większej liczbie przedsiębiorstw, bez względu na to, czy posiadają one jakąkolwiek kwotę produkcyjną.

Działania podejmowane na podstawie sekcji II i III można wdrażać, wyłącznie gdy spełnione są następujące warunki:

a) uwzględniono interesy każdej z zainteresowanych stron;

b) zainteresowane państwo członkowskie uważa, że środki takie poprawią strukturę sektora buraczanego, trzcinowego oraz produkcji cukru;

c) dotyczą one przedsiębiorstw mających siedzibę na terytorium, w odniesieniu do którego w załączniku IIIb określono kwotę.

W przypadku, gdy połączenie lub przeniesienie własności następuje pomiędzy dniem 1 października a 30 kwietnia następnego roku, środki, o których mowa w sekcjach II i III, stają się skuteczne w bieżącym roku gospodarczym.

W przypadku, gdy połączenie lub przeniesienie własności przedsiębiorstw następuje pomiędzy dniem 1 maja a 30 września tego samego roku, środki, o których mowa w sekcjach II i III, stają się skuteczne w następnym roku gospodarczym.

W przypadku zastosowania sekcji II i III państwa członkowskie informują Komisję o skorygowanych kwotach nie później niż 15 dni po upływie terminów, o których mowa w sekcji V.

Poprawka 340

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ZAŁĄCZNIKIIId

Warunki zakupu buraków, o których mowa w art. 101

PUNKT I

Do celów niniejszego załącznika "umawiające się strony" oznaczają:

a) przedsiębiorstwa cukrownicze (zwane dalej "wytwórcą"); oraz

b) sprzedawców buraków (zwanych dalej "sprzedawcą").

PUNKT II

1. Umowy na dostawy są sporządzane na piśmie dla określonej ilości buraków kwotowych.

2. W umowach na dostawy określa się możliwość dostawy dodatkowej ilości buraków i warunki takich dostaw.

PUNKT III

1. W umowach na dostawy wskazuje się ceny zakupu w odniesieniu do ilości buraków, określonych w art. 101 ust. 2a lit. a) oraz, w stosownych przypadkach, lit. b) niniejszego rozporządzenia. W przypadku ilości określonych w art. 101 ust. 2a lit. a) ceny nie mogą być niższe niż cena minimalna za buraki kwotowe, o których mowa w art. 101 g ust. 1.

2. W umowach na dostawy ustanawia się określoną zawartość cukru w burakach. Zawierają one skalę przeliczeniową wskazującą różne zawartości cukru oraz współczynniki służące do przeliczania ilości dostarczonych buraków na ilości odpowiadające zawartości cukru wskazanej w umowie na dostawy.

Skala jest oparta na uzyskach odpowiadających różnym zawartościom cukru.

3. W przypadku, gdy sprzedawca podpisał z wytwórcą umowę na dostawy buraków zgodnie z art. 101 ust. 2a lit. a), wszystkie dostawy dokonane przez takiego sprzedawcę, przeliczone na mocy ust. 2 powyżej, są uważane za dostawy w rozumieniu art. 101 ust. 2a lit. a) aż do osiągnięcia ilości buraków określonej w umowie na dostawy.

4. Jeśli wytwórca produkuje cukier w ilości poniżej jego kwoty buraków, w odniesieniu do których podpisał umowy przedsiewne na dostawy na mocy art. 101 ust. 2a lit. a), jest on zobowiązany do rozdzielenia ilości buraków odpowiadającej ewentualnej produkcji dodatkowej aż do osiągnięcia swojej kwoty między sprzedawców, z którymi podpisał umowy przedsiewne na dostawy w rozumieniu art. 101 ust. 2a lit. a).

W porozumieniach branżowych można określać odstępstwa od niniejszego przepisu.

PUNKT IV

1. W umowach na dostawy zawarte są przepisy dotyczące rozłożenia w czasie oraz normalnego czasu trwania dostaw buraków.

2. Przepisy określone w ust. 1 stosuje się w poprzednim roku gospodarczym, z uwzględnieniem poziomu rzeczywistej produkcji; w porozumieniach branżowych można określać odstępstwa od tych przepisów.

PUNKT V

1. W umowach na dostawy określa się miejsca gromadzenia buraków.

2. W przypadku, gdy sprzedawca i wytwórca podpisali już umowę na dostawy na poprzedni rok gospodarczy, uzgodnione przez nich miejsca gromadzenia dla dostaw podczas tego roku gospodarczego pozostają w mocy. W porozumieniach branżowych można określać odstępstwa od niniejszego przepisu.

3. W umowach na dostawy przewiduje się, że koszty załadunku i transportu z miejsc gromadzenia są ponoszone przez wytwórcę, z zastrzeżeniem specjalnych porozumień opartych na lokalnych zasadach lub praktykach stosowanych przed poprzednim rokiem gospodarczym.

4. Niemniej jednak gdy w Danii, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Portugalii, Finlandii i w Wielkiej Brytanii buraki są dostarczane franco fabryka, w umowach na dostawy przewiduje się udział wytwórcy w kosztach załadunku i transportu oraz określa się jego wartość procentową lub kwotę.

PUNKT VI

1. W umowach na dostawy określa się miejsca odbioru buraków.

2. W przypadku, gdy sprzedawca i wytwórca podpisali już umowę na dostawy na poprzedni rok gospodarczy, uzgodnione przez nich miejsca odbioru dla dostaw podczas tego roku gospodarczego pozostają w mocy. W porozumieniach branżowych można określać odstępstwa od niniejszego przepisu.

PUNKT VII

1. W umowach na dostawy przewiduje się, że zawartość cukru zostanie oznaczona za pomocą metody polarymetrycznej. Próbka buraków jest pobierana w momencie odbioru.

2. W porozumieniach branżowych można przewidywać pobieranie próbek na innym etapie. W takich przypadkach w umowie na dostawy przewiduje się korektę, aby wyrównać ewentualny spadek zawartości cukru między momentem odbioru a pobraniem próbki.

PUNKT VIII

W umowach na dostawy przewiduje się, że waga brutto, tara i zawartość cukru są określane za pomocą jednej z następujących procedur:

a) łącznie, przez wytwórcę i organizację zrzeszającą producentów buraków, jeżeli tak przewidziano w porozumieniu branżowym;

b) przez wytwórcę, pod nadzorem organizacji zrzeszającej producentów buraków;

c) przez wytwórcę, pod nadzorem eksperta uznanego przez zainteresowane państwo członkowskie, pod warunkiem, że sprzedawca pokrywa koszty z tym związane.

PUNKT IX

1. W umowach na dostawy przewiduje się, że wytwórca spełni co najmniej jeden z następujących obowiązków w odniesieniu do całej ilości dostarczonych buraków:

a) bezpłatny zwrot sprzedawcy, na zasadzie EXW, świeżych wysłodków z masy dostarczonych buraków;

b) bezpłatny zwrot sprzedawcy, na zasadzie EXW, części takich wysłodków sprasowanych, suszonych lub suszonych i melasowanych;

c) zwrot sprzedawcy, na zasadzie EXW, wysłodków sprasowanych lub suszonych; w takim przypadku wytwórca może zażądać od sprzedawcy pokrycia kosztów prasowania lub suszenia;

d) zapłata sprzedawcy kwoty wyrównawczej, uwzględniającej możliwości sprzedaży danych wysłodków.

W przypadku, gdy części całej ilości dostarczonych buraków muszą być traktowane w różny sposób, w umowie na dostawy określa się obowiązek spełnienia więcej niż jednego ze zobowiązań określonych w akapicie pierwszym.

02. W porozumieniach branżowych można przewidywać dostawy wysłodków na etapie innym niż etap określony w ust. 1 lit. a), b) oraz c).

PUNKT X

1. W umowach na dostawy określa się terminy płatności ewentualnych zaliczek oraz terminy płatności dla całej kwoty zakupu buraków.

2. Terminami, o których mowa w ust. 1, są terminy obowiązujące w poprzednim roku gospodarczym. W porozumieniach branżowych można określać odstępstwa od niniejszego przepisu.

PUNKT XI

W przypadku, gdy w umowach na dostawy określa się zasady dotyczące kwestii, które są przedmiotem niniejszego załącznika, lub gdy zawiera się w nich zasady dotyczące innych kwestii, przepisy i skutki takich umów nie mogą być sprzeczne z przepisami niniejszego załącznika.

PUNKT XII

1. W porozumieniach branżowych, o których mowa w części Ia pkt 11 załącznika II do niniejszego rozporządzenia, przewiduje się klauzule arbitrażowe.

2. W przypadku, gdy w porozumieniach branżowych na szczeblu wspólnotowym, regionalnym lub lokalnym określa się zasady dotyczące kwestii, które są przedmiotem niniejszego rozporządzenia, lub gdy zawiera się w nich zasady dotyczące innych kwestii, przepisy i skutki takich porozumień nie mogą być sprzeczne z przepisami niniejszego załącznika.

3. W porozumieniach, o których mowa w ust. 2, określa się w szczególności:

a) zasady rozdziału między sprzedawców ilości buraków, które wytwórca postanawia zakupić przed zasiewami do celów produkcji cukru w ramach limitów kwoty;

b) zasady rozdziału określone w pkt III ust. 4;

c) skalę przeliczeniową określoną w pkt III ust. 2;

d) zasady wyboru oraz dostaw nasion produkowanych odmian buraków;

e) minimalną zawartość cukru w dostarczanych burakach;

f) wymóg konsultacji między wytwórcą a przedstawicielami sprzedawców przed ustaleniem daty rozpoczęcia dostaw buraków;

g) wypłaty sprzedawcom premii za wcześniejsze lub późniejsze dostawy; h) szczegóły dotyczące:

(i) części wysłodków, określonych w pkt IX ust. 1 lit. b);

(ii) kosztów określonych w pkt IX ust. 1 lit. c);

(iii) kwoty wyrównawczej określonej w pkt. IX ust 1 lit. d);

(i) usunięcie wysłodków przez sprzedawcę;

j) bez uszczerbku dla art. 101 g ust. 1 niniejszego rozporządzenia - zasady rozdziału między wytwórcę a sprzedawców jakiejkolwiek różnicy między ceną referencyjną a rzeczywistą ceną sprzedaży cukru.

PUNKT XIII

W przypadku braku porozumienia branżowego określającego sposób rozdziału między sprzedawców ilości buraków przeznaczonych do produkcji cukru w ramach limitów kwoty, które wytwórca chce zakupić przed zasiewami, zainteresowane państwo członkowskie może samo ustanowić zasady takiego rozdziału.

Zgodnie z tymi zasadami tradycyjnym sprzedawcom buraków do spółdzielni mogą być przyznawane także inne prawa w zakresie dostaw niż te, które by mieli należąc do takich spółdzielni.

Poprawka 341
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VI - część II - punkt 17 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(17a) "Crémant" oznacza gatunkowe białe lub różowe wino musujące o chronionej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznym państwa trzeciego, wytwarzane zgodnie z następującymi warunkami:
	a) winogrona są zbierane ręcznie;
	b) wino jest produkowane z moszczu uzyskanego przez wyciskanie całych lub pozbawionych łodyg winogron; ilość uzyskanego moszczu nie przekracza 100 litrów na każde 150 kg winogron;
	c) maksymalna zawartość dwutlenku siarki nie przekracza 150 mg/l;
	d) zawartość cukru nie przekracza 50 g/l;
	e) winu nadano charakter musujący poprzez wtórną fermentację alkoholową w butelce;
	f) wino wraz z osadem znajdowało się bez przerwy w tym samym przedsiębiorstwie, w którym cuvée zostało wytworzone, przez co najmniej dziewięć miesięcy;
	g) wino zostało oddzielone od osadu przez degorżowanie.
	Określenie "crémant" umieszcza się na etykietach gatunkowych win musujących w połączeniu z nazwą jednostki geograficznej objętej wyznaczonym obszarem chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego danego państwa trzeciego.
	Ust. 1 lit. a) i ust. 2 nie mają zastosowania do producentów, którzy posiadają znaki towarowe zawierające termin "cré-mant" zarejestrowane przed dniem 1 marca 1986 r.
Poprawka 342
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VI - część III - ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
[...]	[...]
2. Do celów niniejszej części pojęcie "przetwory mleczne" znacza produkty uzyskiwane wyłącznie z mleka, przy ałożeniu że można dodać substancje konieczne do ich ytworzenia, o ile nie stosuje się ich do zastąpienia - w całości ub w części - jakichkolwiek naturalnych składników mleka.	2. Do celów niniejszej części pojęcie "przetwory mleczne" oznacza produkty uzyskiwane wyłącznie z mleka, przy założeniu że można dodać substancje konieczne do ich wytworzenia, o ile nie stosuje się ich do zastąpienia - w całości lub w części - jakichkolwiek naturalnych składników mleka.
Wyłącznie dla przetworów mlecznych zarezerwowane są:	Wyłącznie dla przetworów mlecznych zarezerwowane są:
a) następujące nazwy stosowane na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu:	a) następujące nazwy stosowane na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu:
(i) serwatka;	(i) serwatka;
(ii) śmietanka;	(ii) śmietanka;
(iii) masło;	(iii) masło;
(iv) maślanka;	(iv) maślanka;
(v) olej maślany;	(v) olej maślany;
(vi) kazeina;	(vi) kazeina;
(vii) bezwodny tłuszcz mleczny;	(vii) bezwodny tłuszcz mleczny;
(viii) ser;	(viii) ser;
(ix) jogurt;	(ix) jogurt;
(x) kefir;	(x) kefir;
(xi) kumys;	(xi) kumys;
(xii) viili/fil;	(xii) viili/fil;
(xiii) smetana;	(xiii) smetana;
(xiv) fil;	(xiv) fil;
	*(xiva) twaróg;*
	(xivb) kwaśna śmietana;
	(xivc) rjaženka (nazwa produktu łotewskiego);
	(xivd) rūgušpiens (nazwa produktu łotewskiego).
b) nazwy w rozumieniu art. 5 dyrektywy 2000/13/WE faktycznie stosowane do przetworów mlecznych.	b) nazwy w rozumieniu art. 5 dyrektywy 2000/13/WE faktycznie stosowane do przetworów mlecznych.
Poprawka 343
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VI - część V - sekcja II
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
II. Opisy handlowe	II. Opisy handlowe
(1) "mięso drobiowe": oznacza mięso drobiowe nadające się do spożycia przez ludzi, które nie zostało poddane żadnej obróbce, z wyjątkiem schłodzenia;	(1) "mięso drobiowe": oznacza mięso drobiowe nadające się do spożycia przez ludzi, które nie zostało poddane żadnej obróbce, z wyjątkiem schłodzenia;
(2) "świeże mięso drobiowe" oznacza mięso drobiowe nieusztywnione wskutek procesu wychładzania, które ma być utrzymywane przez cały czas w temperaturze nie niższej niż - 2 ^oC i nie wyższej niż 4 ^oC. Państwa członkowskie mogą jednak ustalić inne wymogi odnośnie do temperatury rozbioru i przechowywania świeżego mięsa drobiowego w sklepach sprzedaży detalicznej lub na terenie przyległym do punktów sprzedaży, o ile rozbiór i przechowywanie służą wyłącznie bezpośredniej obsłudze konsumenta na miejscu;	(2) "świeże mięso drobiowe" oznacza mięso drobiowe nieusztywnione wskutek procesu wychładzania, które ma być utrzymywane przez cały czas w temperaturze nie niższej niż - 2 ^oC i nie wyższej niż 4 ^oC. Państwa członkowskie mogą jednak ustalić inne wymogi odnośnie do temperatury rozbioru i przechowywania świeżego mięsa drobiowego w sklepach sprzedaży detalicznej lub na terenie przyległym do punktów sprzedaży, o ile rozbiór i przechowywanie służą wyłącznie bezpośredniej obsłudze konsumenta na miejscu;
(3) "mięso drobiowe mrożone" oznacza mięso drobiowe, które musi być zamrożone możliwie jak najszybciej w związku z wymogami normalnych procedur ubojowych i które ma być przechowywane przez cały czas w temperaturze nie wyższej niż - 12 ^oC;	(3) "mięso drobiowe mrożone" oznacza mięso drobiowe, które musi być zamrożone możliwie jak najszybciej w związku z wymogami normalnych procedur ubojowych i które ma być przechowywane przez cały czas w temperaturze nie wyższej niż - 12 ^oC;
(4) "głęboko mrożone mięso drobiowe" oznacza mięso drobiowe, które ma być utrzymywane przez cały czas w temperaturze nie wyższej niż - 18 ^oC, z zachowaniem tolerancji przewidzianej w dyrektywie Rady 89/108/EWG.	(4) "głęboko mrożone mięso drobiowe" oznacza mięso drobiowe, które ma być utrzymywane przez cały czas w temperaturze nie wyższej niż - 18 ^oC, z zachowaniem tolerancji przewidzianej w dyrektywie Rady 89/108/EWG.
(5) "wyroby z mięsa drobiowego" oznaczają mięso drobiowe, w tym rozdrobnione mięso drobiowe, do którego dodano środki spożywcze, środki smakowe lub dodatki lub które zostało poddane procesom, które nie wystarczają, by zmienić wewnętrzną strukturę włókien mięśniowych mięsa;	(5) "wyroby z mięsa drobiowego" oznaczają mięso drobiowe, w tym rozdrobnione mięso drobiowe, do którego dodano środki spożywcze, środki smakowe lub dodatki lub które zostało poddane procesom, które nie wystarczają, by zmienić wewnętrzną strukturę włókien mięśniowych mięsa;
(6) "wyroby ze świeżego mięsa drobiowego" oznaczają przetwory z mięsa drobiowego, do których produkcji wykorzystano świeże mięso drobiowe.	(6) "wyroby ze świeżego mięsa drobiowego" oznaczają przetwory z mięsa drobiowego, do których produkcji wykorzystano świeże mięso drobiowe.
Państwa członkowskie mogą jednak ustanawiać nieco inne wymogi w odniesieniu do temperatury, stosowane przez jak najkrótszy niezbędny okres czasu i tylko w zakresie koniecznym do ułatwienia obróbki i rozbioru w fabryce podczas wytwarzania przetworów ze świeżego mięsa drobiowego;	Państwa członkowskie mogą jednak ustanawiać nieco inne wymogi w odniesieniu do temperatury, stosowane przez jak najkrótszy niezbędny okres czasu i tylko w zakresie koniecznym do ułatwienia obróbki i rozbioru w fabryce podczas wytwarzania przetworów ze świeżego mięsa drobiowego;
(7) "produkt z mięsa drobiowego" oznacza produkt mięsny określony w pkt 7.1. załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, do którego produkcji wykorzystano mięso drobiowe.	(7) "produkt z mięsa drobiowego" oznacza produkt mięsny określony w pkt 7.1. załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, do którego produkcji wykorzystano mięso drobiowe.
	*Mięso drobiowe jest wprowadzane do obrotu, gdy spełnia jeden z następujących warunków:*
	- jest świeże,
	- jest zamrożone,
	- jest głęboko mrożone.
Poprawka 344
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VI - część V a (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję
Poprawka
Część Va. Jaja kurze gatunku Gallus gallus

I. Zakres stosowania

(1) Niniejsza część załącznika ma zastosowanie w odniesieniu do wprowadzania do obrotu na terytorium Unii jaj wytworzonych w Unii, przywożonych z państw trzecich lub przeznaczonych na wywóz poza terytorium Unii.

(2) Państwa członkowskie mogą wprowadzać zwolnienia ze spełnienia wymogów przewidzianych w niniejszej części załącznika, z wyjątkiem tych określonych w pkt III ppkt 3, w przypadku jaj sprzedawanych bezpośrednio konsumentowi końcowemu przez producenta:

a) w miejscu produkcji, lub

b) na lokalnym rynku publicznym lub w handlu obwoźnym w regionie produkcji danego państwa członkowskiego.

W przypadku przyznania takiego zwolnienia, każdy producent ma możliwość zdecydowania o stosowaniu lub niestosowaniu takiego zwolnienia. W przypadku stosowania takiego zwolnienia nie można dokonywać żadnej klasyfikacji według jakości i wagi.

Państwa członkowskie mogą określić, zgodnie z prawem krajowym, definicje terminów "lokalny rynek publiczny", "handel obwoźny" oraz "region produkcji".

II. Klasyfikacja według jakości i wagi

1) Według jakości jaja klasyfikuje się następująco:

- klasa A lub "świeże",

- klasa B.

2. Jaja klasy A klasyfikuje się także według wagi. Klasyfikacja według wagi nie jest jednak wymagana w przypadku jaj dostarczanych przemysłowi spożywczemu i niespożywczemu.

3. Jaja klasy B są dostarczane wyłącznie przemysłowi spożywczemu i niespożywczemu.

III. Znakowanie jaj

1. Jaja klasy A są znakowane kodem producenta.

Jaja klasy B są znakowane kodem producenta i/lub innym oznaczeniem.

Państwa członkowskie mogą jednak zwolnić z tego wymogu jaja klasy B, w przypadku gdy są one wprowadzane do obrotu wyłącznie na terytorium tych państw.

2. Znakowanie jaj zgodnie z ppkt 1 odbywa się w miejscu produkcji lub w pierwszym zakładzie pakowania, do którego dostarcza się jaja.

3. Jaja sprzedawane przez producenta konsumentowi końcowemu na lokalnym rynku publicznym w regionie produkcji zainteresowanego państwa członkowskiego są znakowane zgodnie z ppkt 1.

Państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od tego wymogu w przypadku producentów posiadających nie więcej niż 50 kur niosek, pod warunkiem że nazwa i adres producenta są podane w punkcie sprzedaży.

ZAŁĄCZNIKVIIa

DEFINICJE ZASTRZEŻONE STOSOWANE FAKULTATYWNIE

*Kategoria produktu* (odesłanie do klasyfikacji wg Nomenklatury *scalonej)*	Definicja zastrzeżona stosowana fakultatywnie	Akt określający oznaczenie i warunki jego stosowania
Mięso drobiowe (CN 0207, CN 0210)	żywione z udziałem	art. 11 rozporządzenia (WE) nr 543/ 2008
	ekstensywny chów ściółkowy
	chów wybiegowy
	tradycyjny chów wybiegowy
	wiek w momencie uboju
	długości okresu tuczu
Jaja (CN 0407)	świeże	art. 12 rozporządzenia (WE) nr 589/ 2008
	ekstra lub ekstra świeże	art. 14 rozporządzenia (WE) nr 589/ 2008
	oznaczenie sposobu żywienia kur niosek	art. 15 rozporządzenia (WE) nr 589/ 2008
Miód (CN 0409)	pochodzenia kwiatowego lub warzywnego	*art. 2* dyrektywy 2001/110/WE
	pochodzenia regionalnego
	pochodzenia topograficznego
	szczególne kryteria jakości
Oliwa z oliwek (CN 1509)	pierwsze tłoczenie na zimno	art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1019/ 2002
	uzyskiwanie na zimno
	kwasowość
	cierpki
	owocowy: dojrzały lub zielony
	gorzki
	intensywny
	średni
	lekki
	wyważony
	łagodna oliwa
Mleko i przetwory mleczne (CN 04)	masło tradycyjne	rozporządzenie (UE) nr [rozporządzenie ustanawiające wspólną organizację rynku], załącznik VI, część VI
Tłuszcze do smarowania (CN 0405 i ex 2106, CN ex 1517, CN ex 1517 i ex 2106)	o zmniejszonej zawartości tłuszczu	rozporządzenie (UE) nr [rozporządzenie ustanawiające wspólną organizację rynku], załącznik VI, część VI
	lekki
	niskotłuszczowy

Poprawka 348

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik VII b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ZAŁĄCZNIK VIIb

NALEŻNOŚCI CELNE PRZYWOZOWE NA RYŻ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 121B I 121D

1. Należności celne przywozowe na ryż łuskany

a) 30 EUR za tonę w następujących przypadkach:

(i) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu łuskanego realizowany przez cały miniony rok gospodarczy nie osiągnął rocznej ilości referencyjnej, o której mowa w art. 121b ust. 3 akapit pierwszy, zmniejszonej o 15 %;

(ii) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu łuskanego realizowany przez pierwszych sześć miesięcy roku gospodarczego nie osiągnął częściowej ilości referencyjnej, o której mowa w art. 121b ust. 3 akapit drugi, zmniejszonej o 15 %;

b) 42,5 EUR za tonę w następujących przypadkach:

(i) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu łuskanego realizowany przez cały miniony rok gospodarczy przekracza roczną ilość referencyjną, o której mowa w art. 121b ust. 3 akapit pierwszy, zmniejszoną o 15 %, ale nie przekracza tej samej rocznej ilości referencyjnej zwiększonej o 15 %;

(ii) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu łuskanego realizowany przez pierwszych sześć miesięcy roku gospodarczego przekracza częściową ilość referencyjną, o której mowa w art. 121b ust. 3 akapit drugi, zmniejszoną o 15 %, ale nie przekracza tej samej częściowej ilości referencyjnej zwiększonej o 15 %;

c) 65 EUR za tonę w następujących przypadkach:

2. Należności celne przywozowe na ryż bielony

a) 175 EUR za tonę w następujących przypadkach:

(i) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu częściowo bielonego i całkowicie bielonego realizowany przez cały miniony rok gospodarczy przekracza 387 743 tony;

(ii) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu półbielonego i całkowicie bielonego realizowany przez pierwsze sześć miesięcy roku gospodarczego przekracza 182 239 ton;

b) 145 EUR za tonę w następujących przypadkach:

(i) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu częściowo bielonego i całkowicie bielonego realizowany przez cały miniony rok gospodarczy nie przekracza 387 743 ton;

(ii) jeżeli zostanie stwierdzone, że przywóz ryżu częściowo bielonego i całkowicie bielonego realizowany przez pierwsze sześć miesięcy roku gospodarczego nie przekracza 182 239 ton.

Poprawka 349

Wniosek dotyczący rozporządzenia

ZAŁĄCZNIK VII c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ZAŁĄCZNIK VIIc
	ODMIANY RYŻU BASMATI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 121d
	Basmati 217
	Basmati 370
	Basmati 386
	Kernel (Basmati)
	Pusa Basmati
	Ranbir Basmati
	Super Basmati
	Taraori Basmati (HBC-19)
	Type-3 (Dehradun)

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Poprawka 345
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VI - część VI
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Część VI. Tłuszcze do smarowania	Część VI. Tłuszcze do smarowania
	*I. Opisy handlowe*
Produkty, o których mowa w art. 60, nie mogą być dostarczane ani przekazywane bez przetworzenia ostatecznemu konsumentowi ani bezpośrednio, ani przez restauracje, szpitale, kantyny lub podobne zakłady, jeżeli nie spełniają wymogów określonych w załączniku.	Produkty, o których mowa w art. 60, nie mogą być dostarczane ani przekazywane bez przetworzenia ostatecznemu konsumentowi ani bezpośrednio, ani przez restauracje, szpitale, kantyny lub podobne zakłady, jeżeli nie spełniają wymogów określonych w załączniku.
Opisy handlowe tych produktów to nazwy umieszczone w niniejszej części.	Opisy handlowe tych produktów to nazwy umieszczone w niniejszej części.
Poniższe opisy handlowe zastrzeżone są dla produktów określonych w ramach następujących kodów CN oraz o zawartości tłuszczu wynoszącej co najmniej 10 %, ale mniejszej niż 90 % według masy, a więc dla:	Poniższe opisy handlowe zastrzeżone są dla produktów określonych w ramach następujących kodów CN oraz o zawartości tłuszczu wynoszącej co najmniej 10 %, ale mniejszej niż 90 % według masy, a więc dla:
a) tłuszczów mlecznych objętych kodami CN 0405 i ex 2106;	a) tłuszczów mlecznych objętych kodami CN 0405 i ex 2106;
b) tłuszczów objętych kodem CN ex 1517;	b) tłuszczów objętych kodem CN ex 1517;
c) tłuszczów złożonych z produktów roślinnych lub zwierzęcych objętych kodami CN ex 1517 i ex 2106.	c) tłuszczów złożonych z produktów roślinnych lub zwierzęcych objętych kodami CN ex 1517 i ex 2106.
Zawartość tłuszczu po wyłączeniu soli wynosi przynajmniej dwie trzecie suchej masy.	Zawartość tłuszczu po wyłączeniu soli wynosi przynajmniej dwie trzecie suchej masy.
Jednakże te opisy handlowe obowiązują wyłącznie w stosunku do produktów, które pozostają w stanie stałym w temperaturze 20 ^oC i które nadają się do smarowania.	Jednakże te opisy handlowe obowiązują wyłącznie w stosunku do produktów, które pozostają w stanie stałym w temperaturze 20 ^oC i które nadają się do smarowania.
Niniejszych definicji nie stosuje się do:	Niniejszych definicji nie stosuje się do:
a) nazw produktów, których dokładny charakter jest oczywisty ze względu na tradycyjne stosowanie, lub kiedy nazwy są używane w sposób oczywisty w celu opisania charakterystycznej jakości produktu;	a) nazw produktów, których dokładny charakter jest oczywisty ze względu na tradycyjne stosowanie, lub kiedy nazwy są używane w sposób oczywisty w celu opisania charakterystycznej jakości produktu;
b) produktów skoncentrowanych (masło, margaryna, miksy) o zawartości co najmniej 90 % tłuszczu.	b) produktów skoncentrowanych (masło, margaryna, miksy) o zawartości co najmniej 90 % tłuszczu.
	*II. Terminologia* 1. Termin "tradycyjny" może być używany wraz z nazwą "masło", o której mowa w części A pkt 1 dodatku, jeżeli produkt otrzymywany jest bezpośrednio z mleka lub śmietanki. Do celów niniejszego punktu "śmietanka" oznacza produkt otrzymywany z mleka, mający formę emulsji typu olej w wodzie i zawierający co najmniej 10 % tłuszczu mlecznego. 2. Zabronione jest stosowanie w przypadku produktów, o których mowa w dodatku, takich terminów, które oznaczają, implikują lub sugerują zawartość tłuszczu inną niż ta, o której mowa w tym dodatku. 3. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 2 i dodatkowo: a) termin "o zmniejszonej zawartości tłuszczu" może być stosowany w przypadku produktów, o których mowa w dodatku, zawierających ponad 41 %, ale nie więcej niż 62 % tłuszczu; b) terminy "niskotłuszczowy" lub "lekki" mogą być stosowane w przypadku produktów, o których mowa w dodatku, zawierających co najwyżej 41 % tłuszczu. Terminem "o zmniejszonej zawartości tłuszczu" oraz terminami "niskotłuszczowy" lub "lekki" można jednak zastąpić odpowiednio terminy "o zawartości trzech czwartych tłuszczu" lub "półtłuste" używane w dodatku.
Poprawka 346
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VII
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
ZAŁĄCZNIK VII	ZAŁĄCZNIK VII
PRAKTYKI ENOLOGICZNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 62	PRAKTYKI ENOLOGICZNE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 62
Część I	Część I
Wzbogacanie, zakwaszanie i odkwaszanie w pewnych obszarach uprawy winorośli	Wzbogacanie, zakwaszanie i odkwaszanie w pewnych obszarach uprawy winorośli
[...]	[...]
C. Zakwaszanie i odkwaszanie	C. Zakwaszanie i odkwaszanie
1. Świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji, młode wino w trakcie fermentacji oraz wino mogą być poddawane:	1. Świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji, młode wino w trakcie fermentacji oraz wino mogą być poddawane:
a) odkwaszaniu w strefach uprawy winorośli A, B i C I;	a) odkwaszaniu w strefach uprawy winorośli A, B i C I;
b) zakwaszaniu oraz odkwaszaniu w strefach uprawy winorośli C I, C II oraz C III a), nie naruszając przepisów pkt 7 niniejszej sekcji; lub	b) zakwaszaniu oraz odkwaszaniu w strefach uprawy winorośli C I, C II oraz C III a), nie naruszając przepisów pkt 7 niniejszej sekcji; lub
c) zakwaszaniu w strefie uprawy winorośli C III b).	c) zakwaszaniu w strefie uprawy winorośli C III b).
2. Zakwaszanie produktów innych niż wino, o których mowa w pkt 1, może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 1,50 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 20 miliekwiwalentów na litr.	2. Zakwaszanie produktów innych niż wino, o których mowa w pkt 1, może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 1,50 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 20 miliekwiwalentów na litr.
3. Zakwaszanie win może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 2,50 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 33,3 miliekwiwalentów na litr.	3. Zakwaszanie win może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 2,50 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 33,3 miliekwiwalentów na litr.
4. Odkwaszanie win może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 1 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 13,3 miliekwiwalentów na litr.	4. Odkwaszanie win może być przeprowadzone wyłącznie do poziomu 1 g na litr wyrażonego jako kwas winowy lub 13,3 miliekwiwalentów na litr.
5. Moszcz winogronowy przeznaczony do zagęszczenia może być częściowo odkwaszony.	5. Moszcz winogronowy przeznaczony do zagęszczenia może być częściowo odkwaszony.
6. Niezależnie od przepisów pkt 1 w latach, w których warunki klimatyczne byłyby wyjątkowe, państwa członkowskie mogą zezwolić na zakwaszanie produktów, o których mowa w ust. 1, w strefach uprawy winorośli A i B, przy spełnieniu warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 niniejszej sekcji.	6. Niezależnie od przepisów pkt 1 w latach, w których warunki klimatyczne byłyby wyjątkowe, państwa członkowskie mogą zezwolić na zakwaszanie produktów, o których mowa w ust. 1, w strefach uprawy winorośli A i B, przy spełnieniu warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 niniejszej sekcji.
7. Zakwaszanie i wzbogacanie, poza odstępstwami, które zostaną ustalone *przez Komisję w drodze aktów delegowanych na mocy* art. 59 ust. 1, oraz zakwaszanie i odkwaszanie tego samego produktu są procesami wzajemnie się wykluczającymi.	7. Zakwaszanie i wzbogacanie, poza odstępstwami, które zostaną ustalone *zgodnie z procedurą, o której mowa w* art. 62 ust. 2, oraz zakwaszanie i odkwaszanie tego samego produktu są procesami wzajemnie się wykluczającymi.
D. Procesy	D. Procesy
1. Żaden z procesów, o których mowa w sekcjach B i C, za wyjątkiem zakwaszania oraz odkwaszania win, nie jest dozwolony, jeżeli nie jest przeprowadzany *na warunkach określonych przez Komisję* w *drodze aktów delegowanych na podstawie art. 59 ust. 1, w* czasie gdy świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji lub młode wino w trakcie fermentacji są przekształcane w wino lub jakikolwiek inny napój przeznaczony do bezpośredniego spożycia przez ludzi inny niż wino musujące lub gazowane wino musujące w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte w przedmiotowej produkcji.	1. Żaden z procesów, o których mowa w sekcjach B i C, za wyjątkiem zakwaszania oraz odkwaszania win, nie jest dozwolony, jeżeli nie jest przeprowadzany w czasie gdy świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji lub młode wino w trakcie fermentacji są przekształcane w wino lub jakikolwiek inny napój przeznaczony do bezpośredniego spożycia przez ludzi inny niż wino musujące lub gazowane wino musujące w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte w przedmiotowej produkcji.
2. Zagęszczania win dokonuje się w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte do przedmiotowej produkcji.	2. Zagęszczania win dokonuje się w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte do przedmiotowej produkcji.
3. Zakwaszania oraz odkwaszania win dokonuje się tylko w przedsiębiorstwie produkującym wino i tylko w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte do przedmiotowej produkcji	3. Zakwaszania oraz odkwaszania win dokonuje się tylko w przedsiębiorstwie produkującym wino i tylko w strefie uprawy winorośli, gdzie zebrano świeże winogrona użyte do przedmiotowej produkcji
4. Właściwe organy powiadamiane są o zastosowaniu każdego z procesów, o których mowa w pkt 1, 2 i 3. Ta sama zasada obowiązuje odnośnie do ilości skoncentrowanego moszczu winogronowego lub rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu winogronowego lub sacharozy przechowywanych w tym samym czasie i miejscu, co świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji oraz wino w zbiornikach, przez osoby fizyczne lub prawne lub grupy osób, a w szczególności producentów, jednostki zajmujące się butelkowaniem, przetwórców oraz handlowców, które określa Komisja - w drodze aktów delegowanych - na podstawie art. *59 ust. 1.* Powiadomienia o ilościach wyżej wymienionych produktów mogą jednak zostać zastąpione przez wpis do rejestru towarów przyjmowanych do składu i wychodzących ze składu.	4. Właściwe organy powiadamiane są o zastosowaniu każdego z procesów, o których mowa w pkt 1, 2 i 3. Ta sama zasada obowiązuje odnośnie do ilości skoncentrowanego moszczu winogronowego lub rektyfikowanego skoncentrowanego moszczu winogronowego lub sacharozy przechowywanych w tym samym czasie i miejscu, co świeże winogrona, moszcz winogronowy, moszcz winogronowy w trakcie fermentacji oraz wino w zbiornikach, przez osoby fizyczne lub prawne lub grupy osób, a w szczególności producentów, jednostki zajmujące się butelkowaniem, przetwórców oraz handlowców. Powiadomienia o ilościach wyżej wymienionych produktów mogą jednak zostać zastąpione przez wpis do rejestru towarów przyjmowanych do składu i wychodzących ze składu.
5. Informacja o każdym z procesów, o których mowa w sekcjach B i C, zostaje zapisana w dokumencie towarzyszącym, jak określono w art. 103, na mocy którego produkty, które zostały poddane procesom, są wprowadzane do obiegu.	5. Informacja o każdym z procesów, o których mowa w sekcjach B i C, zostaje zapisana w dokumencie towarzyszącym, jak określono w art. 103, na mocy którego produkty, które zostały poddane procesom, są wprowadzane do obiegu.
6. Wspomniane procesy nie są, oprócz sytuacji usprawiedliwionych wyjątkowymi warunkami klimatycznymi, prowadzone:	6. Wspomniane procesy nie są, oprócz sytuacji usprawiedliwionych wyjątkowymi warunkami klimatycznymi, prowadzone:
a) w strefie uprawy winorośli C - po dniu 1 stycznia;	a) w strefie uprawy winorośli C - po dniu 1 stycznia;
b) w strefach uprawy winorośli A i B - po dniu 16 marca, oraz są przeprowadzane wyłącznie w przypadku produktów wytworzonych z winogron zebranych bezpośrednio przed tymi datami	b) w strefach uprawy winorośli A i B - po dniu 16 marca, oraz są przeprowadzane wyłącznie w przypadku produktów wytworzonych z winogron zebranych bezpośrednio przed tymi datami
7. Niezależnie od przepisów pkt 6, zagęszczenie w drodze chłodzenia oraz zakwaszanie i odkwaszanie wina mogą być stosowane w trakcie całego roku.	7. Niezależnie od przepisów pkt 6, zagęszczenie w drodze chłodzenia oraz zakwaszanie i odkwaszanie wina mogą być stosowane w trakcie całego roku.
Poprawka 347
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik VII a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję
Poprawka