Decyzja wykonawcza 2019/873 w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018
Dz.U.UE.L.2019.140.103
Akt indywidualnyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/873
z dnia 22 maja 2019 r.
w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za rok budżetowy 2018
(Dz.U.UE L z dnia 28 maja 2019 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 1 , w szczególności jego art. 51,
po konsultacji z Komitetem ds. Funduszy Rolniczych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja, w oparciu o roczne sprawozdania finansowe przekazane przez państwa członkowskie wraz z informacjami wymaganymi do rozliczenia rachunków i opinią z audytu co do kompletności, dokładności i prawdziwości rachunków oraz sprawozdaniami jednostek certyfikujących, musi rozliczyć rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 7 tego rozporządzenia, przed dniem 31 maja roku następującego po danym roku budżetowym.
(2) Zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 rolniczy rok budżetowy rozpoczyna się w dniu 16 października roku "N-1" i kończy się w dniu 15 października roku "N". Przy rozliczaniu rachunków za rok budżetowy 2018, w celu ujednolicenia okresu referencyjnego dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) z okresem referencyjnym dla wydatków Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), należy wziąć pod uwagę wydatki poniesione przez państwa członkowskie pomiędzy dniem 16 października 2017 r. a dniem 15 października 2018 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 908/2014 2 .
(3) Artykuł 33 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 przewiduje, że kwoty, które mają być odzyskane od każdego państwa członkowskiego lub które mają być wypłacone na rzecz każdego państwa członkowskiego, zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w art. 33 ust. 1 tego rozporządzenia, ustala się poprzez potrącanie płatności pośrednich w danym roku budżetowym z wydatków uznanych dla tego samego roku budżetowego zgodnie z art. 33 ust. 1. Komisja potrąca tę kwotę od następnej płatności pośredniej, bądź ją do niej dodaje.
(4) Komisja sprawdziła informacje przekazane przez państwa członkowskie oraz powiadomiła je przed dniem 30 kwietnia 2019 r. o wynikach swej weryfikacji oraz o niezbędnych poprawkach.
(5) W przypadku niektórych agencji płatniczych roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych rocznych sprawozdań finansowych.
(6) Informacje przekazane przez niektóre inne agencje płatnicze wymagają przeprowadzenia dodatkowego postępowania, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.
(7) Zgodnie z art. 83 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 bieg terminu płatności okresowych, np. terminu określonego w art. 36 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, może zostać wstrzymany na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, aby można było przeprowadzić dodatkowe weryfikacje po otrzymaniu informacji, że płatności te są związane z nieprawidłowością mającą poważne konsekwencje finansowe. Przy podejmowaniu niniejszej decyzji Komisja musi uwzględnić kwoty, w odniesieniu do których wstrzymano bieg terminu, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności.
(8) Na podstawie art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie, lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy nieodzyskana kwota jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 nakłada na państwa członkowskie obowiązek ujmowania w rocznych sprawozdaniach finansowych przekazywanych Komisji, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014, poświadczonej tabeli z kwotami obciążającymi je w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które mają być odzyskane, określono w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 908/2014. W załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 zawarto wzór tabeli, którą muszą stosować państwa członkowskie przy dostarczaniu informacji o kwotach, które mają być odzyskane. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie konsekwencji finansowych nieodzyskania kwot powstałych w wyniku nieprawidłowości starszych niż, odpowiednio, cztery lata lub osiem lat.
(9) Na podstawie art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zdecydować o zaprzestaniu odzyskiwania. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i prawdopodobnych kosztów odzyskiwania przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty wniosku o odzyskanie kwot, bądź w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Unii. Kwoty, w odniesieniu do których konkretne państwo członkowskie podjęło decyzję o zaprzestaniu odzyskiwania, oraz powody tej decyzji należy zawrzeć w rocznym podsumowaniu, o którym mowa w art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w związku z jego art. 102 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (iv). Kwotami takimi nie należy zatem obciążać państw członkowskich, których to dotyczy, i zostają one w związku z powyższym pokryte z budżetu Unii.
(10) W niniejszej decyzji należy również uwzględnić kwoty, którymi nadal należy obciążyć państwa członkowskie w wyniku zastosowania art. 54 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do okresu programowania 2007-2013 EFRROW.
(11) Zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 Komisja dokonała już zmniejszenia lub zawieszenia szeregu płatności pośrednich za rok budżetowy 2018 z powodu wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii. W niniejszej decyzji Komisja powinna uwzględnić takie kwoty zmniejszone lub zawieszone na podstawie art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, aby uniknąć jakichkolwiek niewłaściwych lub nieterminowych płatności lub zwracania kwot, które mogą być później przedmiotem korekty finansowej.
(12) Zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 niniejsza decyzja nie powinna naruszać decyzji, które Komisja może podjąć w celu wykluczenia z finansowania unijnego wydatków dokonanych niezgodnie z przepisami Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Phil HOGAN | |
| Członek Komisji |