Decyzja 2007/327/WE w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) za rok budżetowy 2006
Dz.U.UE.L.2007.122.51
Akt indywidualnyDECYZJA KOMISJI
z dnia 27 kwietnia 2007 r.
w sprawie rozliczenia rachunków agencji płatniczych państw członkowskich dotyczących wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) za rok budżetowy 2006 *
(2007/327/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 11 maja 2007 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej 1 , w szczególności jego art. 7 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej 2 , w szczególności jego art. 32,
po konsultacji z Komitetem Funduszu,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na podstawie rocznych sprawozdań finansowych przekazanych przez państwa członkowskie wraz z wymaganymi informacjami, rachunki agencji płatniczych, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, muszą zostać rozliczone. Rozliczenie obejmuje kompletność, dokładność i prawdziwość przekazanych ksiąg rachunkowych w świetle sprawozdań organów certyfikujących.
(2) Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 296/96 z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie danych przekazywanych przez państwa członkowskie oraz miesięcznego księgowania wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) 3 w roku budżetowym 2006 uwzględnia się wydatki poniesione przez państwa członkowskie od dnia 16 października 2005 r. do dnia 15 października 2006 r.
(3) Upłynęły terminy przyznane państwom członkowskim na przekazanie Komisji dokumentów, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 oraz w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR 4 .
(4) Komisja sprawdziła przekazane informacje oraz powiadomiła państwa członkowskie przed dniem 31 marca 2007 r. o wynikach tej weryfikacji oraz niezbędnych poprawkach.
(5) Zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1663/95 decyzja w sprawie rozliczenia rachunków, o której mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, ustala, bez uszczerbku dla późniejszych decyzji podjętych zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia, kwotę wydatków poniesionych w każdym państwie członkowskim w ciągu danego roku budżetowego, która jest uznawana za podlegającą wpisaniu w ciężar Sekcji Gwarancji EFOGR na podstawie rocznych sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1258/1999, oraz redukcje i odroczenia zaliczek w danym roku budżetowym, łącznie z redukcjami, o których mowa w art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 296/96. Zgodnie z art. 154 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 5 wynik decyzji w sprawie rozliczenia, czyli każda rozbieżność, która może pojawić się między sumą wydatków zaksięgowanych w księgach rachunkowych w roku budżetowym zgodnie z art. 151 ust. 1 i art. 152 tego rozporządzenia oraz sumą wydatków uwzględnioną przez Komisję w decyzji w sprawie rozliczenia, jest księgowana w pojedynczym artykule jako dodatkowy wydatek lub jako redukcja wydatków.
(6) W świetle dokonanych weryfikacji, roczne sprawozdania finansowe oraz dokumenty towarzyszące pozwalają Komisji podjąć decyzję dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonych ksiąg rachunkowych w przypadku niektórych agencji płatniczych. Szczegóły dotyczące tych kwot zostały opisane w sprawozdaniu podsumowującym, które zostało przedstawione Komitetowi Funduszu łącznie z niniejszą decyzją.
(7) W świetle dokonanych weryfikacji, informacje przekazane przez niektóre agencje płatnicze wymagają dodatkowego dochodzenia, a ich rachunki nie mogą zostać rozliczone niniejszą decyzją.
(8) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 296/96 stanowi, że zaliczki na księgowanie są zmniejszane w przypadku wydatków dokonanych przez państwa członkowskie po upływie ustalonych w nim terminów, zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 2040/2000 z dnia 26 września 2000 r. w sprawie dyscypliny budżetowej 6 . Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 296/96 wszelkie przekroczenia terminów w sierpniu, wrześniu i październiku są brane pod uwagę w decyzji w sprawie rozliczenia rachunków, o ile nie zostaną zgłoszone przed ostatnią decyzją roku budżetowego odnoszącą się do zaliczek. Część wydatków zadeklarowanych przez niektóre państwa członkowskie we wspomnianym wyżej okresie została dokonana po przekroczeniu ustanowionych terminów i w odniesieniu do niektórych środków Komisja nie uznała żadnych okoliczności łagodzących. Niniejsza decyzja powinna zatem ustanowić odpowiednie redukcje. Zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 decyzja ostatecznie ustalająca wydatki wykluczone z finansowania wspólnotowego, uwzględniająca te redukcje oraz wszystkie inne wydatki, które mogą zostać uznane za dokonane po przekroczeniu ustanowionych terminów, zostanie podjęta w późniejszym terminie.
(9) Zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 2040/2000 i art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 296/96 Komisja dokonała już redukcji lub odroczenia szeregu miesięcznych zaliczek na wydatki w roku budżetowym 2006. Wobec powyższego, w celu uniknięcia jakiegokolwiek przedwczesnego bądź jedynie chwilowego zwrotu rozpatrywanych kwot, nie powinny one zostać uznane w niniejszej decyzji, bez uszczerbku dla dalszego ich rozpatrzenia zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1258/1999.
(10) Artykuł 7 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1663/95 stanowi, że kwoty, które zgodnie z decyzją w sprawie rozliczenia rachunków określoną w akapicie pierwszym, podlegają zwrotowi od każdego państwa członkowskiego, lub które są płatne na rzecz każdego państwa członkowskiego, ustala się poprzez potrącanie zaliczek wypłaconych w danym roku budżetowym, tj. w roku 2006, od wydatków uznanych w tym samym roku budżetowym zgodnie z akapitem pierwszym. Kwoty te są potrącane od lub dodawane do zaliczek na wydatki, począwszy od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym została podjęta decyzja w sprawie rozliczenia rachunków.
(11) Zgodnie z art. 32 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 50 % konsekwencji finansowych nieodzyskania nieprawidłowości ponosi państwo członkowskie, którego to dotyczy, a 50 % budżet Wspólnoty, jeżeli odzyskanie nie nastąpiło w terminie czterech lat od daty pierwszego ustalenia administracyjnego lub sądowego lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi. Artykuł 32 ust. 3 powyższego rozporządzenia zobowiązuje państwa członkowskie do przesłania Komisji razem z rocznym sprawozdaniem finansowym skróconego zestawienia procedur windykacji wszczętych w wyniku nieprawidłowości. Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania obowiązku sprawozdawczego państw członkowskich w odniesieniu do kwot, które podlegają zwrotowi, są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 885/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w zakresie akredytacji agencji płatniczych i innych jednostek, jak również rozliczenia rachunków EFGR i EFRROW 7 . W załączniku III do powyższego rozporządzenia przedstawione są modele tabel 1 i 2, które państwa członkowskie muszą dostarczyć w 2007 r. Na podstawie wypełnionych przez państwa członkowskie tabel Komisja powinna podjąć decyzję na temat konsekwencji finansowych nieodzyskania nieprawidłowości starszych niż odpowiednio cztery lata lub osiem lat. Decyzja ta pozostaje bez wpływu na przyszłe decyzje o zgodności na mocy art. 32 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.
(12) Zgodnie z art. 32 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 państwa członkowskie mogą zdecydować o niekontynuowaniu windykacji. Taka decyzja może zostać podjęta jedynie w przypadku, gdy łączna kwota poniesionych i przewidywanych kosztów windykacji przewyższa kwotę do odzyskania lub gdy odzyskanie okazuje się niemożliwe w związku z niewypłacalnością dłużnika lub osób odpowiedzialnych prawnie za nieprawidłowości, stwierdzoną i uznaną zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego państwa członkowskiego. Jeżeli decyzję podjęto w terminie czterech lat od daty pierwszego ustalenia administracyjnego lub sądowego lub w terminie ośmiu lat, w przypadku gdy odzyskanie jest przedmiotem postępowania przed sądami krajowymi, 100 % konsekwencji finansowych nieodzyskania powinno zostać pokryte z budżetu Wspólnoty. W skróconym zestawieniu, o którym mowa w art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, przedstawiono kwoty, w odniesieniu do których państwa członkowskie podjęły decyzję o niekontynuowaniu windykacji, oraz powody tych decyzji. Kwoty te nie są ponoszone przez państwa członkowskie, których to dotyczy, lecz muszą w związku z powyższym zostać pokryte z budżetu Wspólnoty. Niniejsza decyzja pozostaje bez wpływu na przyszłe decyzje o zgodności na mocy art. 32 ust. 8 wspomnianego rozporządzenia.
(13) Zgodnie z art. 7 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 i art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1663/95 niniejsza decyzja nie ma wpływu na podjęcie przez Komisję późniejszych decyzji wykluczających z finansowania wspólnotowego wydatki dokonane niezgodnie z przepisami Wspólnoty,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: