Decyzja wykonawcza 2014/753/UE w sprawie równoważności ram regulacyjnych Singapuru dotyczących kontrahentów centralnych z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.311.58

Akt obowiązujący
Wersja od: 31 października 2014 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 30 października 2014 r.
w sprawie równoważności ram regulacyjnych Singapuru dotyczących kontrahentów centralnych z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji

(2014/753/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 31 października 2014 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 25 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Procedura uznawania kontrahentów centralnych (dalej "CCP") z siedzibą w państwach trzecich określonych w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 ma umożliwić CCP mającym siedzibę i posiadającym zezwolenie w państwach trzecich, których standardy regulacyjne są równoważne standardom ustanowionym we wskazanym rozporządzeniu, świadczenie usług rozliczeniowych na rzecz członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii. Przewidziana w rozporządzeniu procedura uznawania kontrahentów oraz decyzja o równoważności przyczyniają się do osiągnięcia nadrzędnego celu rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jakim jest zmniejszenie ryzyka systemowego poprzez rozszerzenie zakresu wykorzystania bezpiecznych i solidnych CCP do rozliczania kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym również wówczas, gdy CCP mają swoją siedzibę i uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności w państwie trzecim.

(2) Aby system prawny państwa trzeciego mógł zostać uznany za równoważny systemowi prawnemu Unii w odniesieniu do CCP, zasadnicze skutki obowiązujących rozwiązań prawnych i nadzorczych powinny być równoważne z wymogami Unii pod względem osiąganych celów regulacyjnych. Celem niniejszej oceny równoważności jest zatem sprawdzenie, czy rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru gwarantują, że kontrahenci centralni mający siedzibę i posiadający zezwolenie w tym kraju nie narażają członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii na wyższy poziom ryzyka niż ten, na jaki mogliby być oni narażeni w przypadku korzystania z usług kontrahentów centralnych posiadających zezwolenie w Unii, a co za tym idzie, że nie powodują niedopuszczalnego poziomu ryzyka systemowego w Unii.

(3) W dniu 1 września 2013 r. Komisja zasięgnęła opinii technicznej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (dalej "ESMA") w sprawie rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP, którzy uzyskali zezwolenie w Singapurze. W opinii technicznej wskazano szereg różnic pomiędzy prawnie wiążącymi wymogami mającymi zastosowanie, na poziomie jurysdykcyjnym, do CCP w Singapurze i prawnie wiążącymi wymogami mającymi zastosowanie wobec CCP na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Niniejsza decyzja nie opiera się jednak wyłącznie na analizie porównawczej prawnie wiążących wymogów mających zastosowanie do CCP w Singapurze, lecz również na ocenie skutków tych wymogów i ich adekwatności jako środka służącego ograniczaniu ryzyka, na które mogą być narażeni członkowie rozliczający lub systemy obrotu z siedzibą w Unii, w sposób uznany za równoważny ze skutkami wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Należy zatem w szczególności wziąć pod uwagę znacznie niższy poziom ryzyka związanego z działalnością rozliczeniową prowadzoną na rynkach finansowych, które są mniejsze od rynku finansowego Unii.

(4) Zgodnie z art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, aby ramy prawne i nadzorcze w państwie trzecim dotyczące dopuszczonych w nim CCP zostały uznane za równoważne z przepisami tego rozporządzenia, muszą być spełnione trzy warunki.

(5) Po pierwsze, CCP, którzy uzyskali zezwolenie w państwie trzecim, muszą spełniać prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(6) Na prawnie wiążące wymagania Singapuru w odniesieniu do CCP, które uzyskały zezwolenie w tym kraju, składają się: rozdział 289 ustawy o papierach wartościowych i transakcjach terminowych (Securities and Futures Act, dalej "SFA" lub "ustawa") oraz regulacje dotyczące systemów rozliczeń papierów wartościowych i transakcji terminowych z 2013 r. (Securities and Futures (Clearing Facilities) Regulations 2013, dalej "regulacje SFA"). SFA ma za zadanie promować bezpieczne i skuteczne systemy rozliczeniowe oraz ograniczać ryzyko systemowe. Regulacje SFA stanowią rozwinięcie ustawy i wdrażają określone w niej wymogi. SFA wprowadza system udzielania zezwoleń w odniesieniu do wszystkich istotnych systemów rozliczeniowych pełniących rolę CCP, które mają obowiązek uzyskać zezwolenie Singapurskiego Organu Monetarnego (Monetary Authority of Singapore, dalej "MAS") na prowadzenie działalności jako autoryzowane izby rozliczeniowe (Approved Clearing Houses, dalej "ACH"). W odniesieniu do innych systemów rozliczeniowych, w tym zamorskich CCP, MAS wydaje zezwolenie na działalność w charakterze uznanej izby rozliczeniowej (Recognised Clearing Houses, dalej "RCH").

(7) W styczniu 2013 r. MAS wydał również monografię na temat nadzoru nad infrastrukturą rynku finansowego (Monograph on Supervision of Financial Market Infrastructures, dalej "monografia"), w której określił standardy mające zastosowanie do CCP w związku z wdrażaniem zasad dotyczących infrastruktury rynku finansowego (dalej "PFMI") wydanych w kwietniu 2012 r. przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozliczeniowych 2 (dalej "CPSS") oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (dalej "IOSCO"). W szczególności w monografii wyjaśniono oczekiwania MAS wobec ACH w zakresie dopełnienia obowiązków wynikających z SFA. MAS uwzględnia ten dokument przy ocenie zgodności ACH z wymogami określonymi w SFA.

(8) Aby otrzymać zgodę na prowadzenie działalności jako ACH, izby rozliczeniowe muszą spełniać szczegółowe wymagania określone w ustawie oraz w regulacjach SFA. MAS może określić warunki lub ograniczenia w odniesieniu do zezwoleń na prowadzenie działalności jako ACH oraz może w dowolnym momencie zmienić lub odwołać nałożone na nie warunki lub ograniczenia. ACH muszą świadczyć usługi rozliczeniowe w bezpieczny i skuteczny sposób oraz rozsądnie zarządzać ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością i realizowanymi operacjami. Zobowiązane są również posiadać wystarczające zasoby finansowe, ludzkie i systemowe.

(9) Ponadto, na mocy ustawy, ACH zobowiązane są przyjąć, w trybie indywidualnym, zasady i procedury wewnętrzne zapewniające prawidłowe i skuteczne funkcjonowanie systemu rozliczeniowego oraz prawidłową regulację jego członków i nadzór nad nimi. Zasady i procedury wewnętrzne ACH muszą przewidywać szczegółowe kwestie wskazane przez MAS, w tym wymogi dotyczące ryzyka operacyjnego systemów rozliczeniowych, środki na wypadek niewykonania zobowiązań oraz kryteria i warunki, jakie muszą spełniać ich członkowie. W tym kontekście monografia jest uwzględniana w zasadach i procedurach wewnętrznych ACH. Przed wdrożeniem zasady i procedury wewnętrzne ACH, jak również wszelkie planowane w nich zmiany, muszą być przedstawiane MAS. MAS może nie wyrazić zgody na takie zasady i procedury wewnętrzne, może również zmodyfikować je lub uzupełnić. Dotyczy to również wszelkich zaproponowanych w nich zmian. Na mocy regulacji SFA uprzedniego zatwierdzenia MAS wymagają ponadto wszelkie zmiany dotyczące ram zarządzania ryzykiem ACH, w tym rodzaju zatwierdzonych zabezpieczeń, metodologii wyceny zabezpieczeń oraz określania depozytów zabezpieczających w ramach zarządzania ekspozycją ACH na ryzyko ze strony jej członków, jak również wielkości zasobów finansowych na pokrycie zobowiązań niewykonanych przez jej członków (z wyłączeniem depozytów zabezpieczających przechowywanych przez ACH). W ustawie przewidziano kary na wypadek zmiany zasad i procedur wewnętrznych ACH w sposób, który powoduje, że przestają one spełniać wymogi określone przez MAS. Na mocy ustawy zasady i procedury wewnętrzne ACH są zatem dla nich wiążące.

(10) Struktura wiążących prawnie wymogów w Singapurze jest zatem dwupoziomowa. Najważniejsze wymogi dotyczące ACH (dalej "zasady naczelne") określone w ustawie oraz regulacjach SFA ustanawiają wysokie standardy, których ACH muszą przestrzegać, aby uzyskać zezwolenie na świadczenie usług rozliczeniowych w Singapurze. Wspomniane zasady naczelne stanowią pierwszy poziom prawnie wiążących wymogów w Singapurze. W celu zapewnienia zgodności z tymi zasadami ACH muszą przedstawić MAS swoje zasady i procedury wewnętrzne jeszcze przed ich wdrożeniem, a MAS ma prawo nie wyrazić na nie zgody, może je również zmienić lub uzupełnić. Wspomniane zasady i procedury wewnętrzne stanowią drugi poziom prawnie wiążących wymogów Singapuru, które muszą przewidywać szczegółowe zalecenia dotyczące sposobu, w jaki wnioskująca o zezwolenie ACH ma spełniać owe wysokie standardy zgodne z monografią. Ponadto zasady i procedury wewnętrzne ACH zwierają dodatkowe zapisy stanowiące uzupełnienie zasad naczelnych.

(11) Ocena równoważności rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do ACH powinna również uwzględniać skutki tych rozwiązań w zakresie ograniczania ryzyka, tj. pod względem poziomu ryzyka, na jakie narażeni są w związku z udziałem w ACH członkowie rozliczający i systemy obrotu z siedzibą w Unii. Na skutki w zakresie ograniczania ryzyka ma wpływ zarówno poziom ryzyka związanego z działalnością rozliczeniową danych CCP, który zależy od wielkości rynku finansowego, na którym ci kontrahenci działają, jak i adekwatność mających do nich zastosowanie rozwiązań prawnych i nadzorczych służących obniżeniu poziomu tego ryzyka. Aby zapewnić takie same skutki w zakresie ograniczania ryzyka, wymogi w tym zakresie w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na większych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest wyższy, muszą być bardziej surowe niż wymogi w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na mniejszych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest niższy.

(12) Rynki finansowe, na których ACH prowadzą swoją działalność rozliczeniową, są znacznie mniejsze niż rynki, na których działają CCP posiadający siedzibę w Unii. W szczególności w ostatnich trzech latach łączna wartość transakcji rozliczonych w Singapurze stanowiła poniżej 1 % łącznej wartości transakcji rozliczonych w państwach członkowskich Unii wchodzących w skład grupy G10. W związku z tym uczestnictwo w ACH naraża członków rozliczających i systemy obrotu posiadających siedzibę w Unii na znacznie niższe ryzyko niż w przypadku uczestnictwa w CCP dopuszczonego w Unii.

(13) Można zatem uznać rozwiązania prawne i nadzorcze mające zastosowanie do ACH za równoważne w zakresie, w jakim są adekwatne do ograniczenia owego niższego poziomu ryzyka. Zasady naczelne odnoszące się do ACH, których uzupełnienie stanowią zasady i procedury wewnętrzne wdrażające PFMI, ograniczają niższy poziom ryzyka w Singapurze oraz zapewniają skutki równoważne skutkom przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 w zakresie ograniczania ryzyka.

(14) Komisja stwierdza zatem, że rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru dają gwarancję, że ACH, które uzyskały zezwolenie w tym kraju, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(15) Zgodnie z drugim warunkiem określonym w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju muszą przewidywać prowadzony na bieżąco skuteczny nadzór i egzekwowanie prawa w odniesieniu do tych CCP.

(16) MAS może wydawać wskazówki, ogólne lub szczegółowe, dotyczące bezpiecznego i skutecznego działania ACH, a w szczególności dotyczące zgodności z wymogami i obowiązkami wynikającymi z SFA lub z wymogami zaleconymi przez ten organ, które to wskazówki ACH mają obowiązek uwzględnić w swoich zasadach i procedurach wewnętrznych. W SFA przewidziano kary, w przypadku gdy dana ACH nie przestrzega wskazówek wydanych przez MAS. W odniesieniu do wdrażania przez ACH zasad i procedur wewnętrznych MAS może zwrócić się do Trybunału o wydanie decyzji nakazującej ACH stosowanie się do zasad i procedur wewnętrznych, ich przestrzeganie, wdrożenie lub nadanie im mocy obowiązującej. Wreszcie MAS może anulować udzielone zezwolenie, w przypadku gdy ACH nie spełnia wskazanych przez niego wymogów, dowolnych warunków i ograniczeń dotyczących zezwolenia, dowolnych wskazówek wydanych przez ten organ na mocy SFA lub, m.in., dowolnych przepisów SFA.

(17) Ponadto regulacje SFA nakładają na ACH wymóg przedstawiania MAS rocznego sprawozdania dotyczącego wywiązania się w danym roku obrotowym z obowiązków nałożonych ustawą. ACH zobowiązane są także przedstawiać MAS pełną wersję sprawozdania z audytu, która musi zawierać ustalenia i zalecenia audytorów, o ile takie sformułowano, dotyczące kontroli wewnętrznych tych izb oraz wszelkich przypadków braku zgodności ich działań z przepisami ustawy lub wskazówkami wydanymi przez MAS na mocy ustawy.

(18) Komisja stwierdza zatem, że rozwiązania prawne i nadzorcze w Singapurze dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju przewidują skuteczny bieżący nadzór i egzekwowanie prawa.

(19) Zgodnie z trzecim warunkiem określonym w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru muszą przewidywać skuteczny równoważny system uznawania CCP, którzy uzyskali zezwolenie na mocy systemów prawnych państw trzecich (dalej "CCP z państw trzecich").

(20) CCP z państwa trzeciego mogą ubiegać się o zezwolenie jako RCH, umożliwiające im świadczenie w Singapurze tych samych usług, do których świadczenia są uprawnieni w państwie trzecim.

(21) Przed wydaniem takiego zezwolenia MAS ocenia, czy system regulacyjny państwa trzeciego, w którym CCP posiada zezwolenie, jest porównywalny z rozwiązaniami prawnymi i regulacyjnymi mającymi zastosowanie do CCP z siedzibą w Singapurze oraz czy stosowane są PFMI. Do udzielenia zezwolenia jako RCH wymagane jest również ustanowienie ram współpracy pomiędzy MAS a odnośnymi organami nadzoru za granicą.

(22) Mimo że struktura procedury uznawania systemu prawnego w Singapurze mająca zastosowanie do CCP z państw trzecich różni się od procedury określonej w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012, należy uznać, że zapewnia ona skuteczny równoważny system uznawania CCP z państw trzecich.

(23) Należy zatem uznać, że rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru dotyczące ACH spełniają warunki określone w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz że rozwiązania te są równoważne wymogom ustanowionym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Komisja, informowana przez ESMA, powinna w dalszym ciągu monitorować zmiany ram prawnych i nadzorczych Singapuru odnoszących się do CCP oraz spełnianie warunków, na których podstawie podjęto niniejszą decyzję.

(24) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do celów art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze Singapuru - na które składają się: rozdział 289 ustawy o papierach wartościowych i transakcjach terminowych (Securities and Futures Act) oraz regulacje dotyczące systemów rozliczeń papierów wartościowych i transakcji terminowych z 2013 r. (Securities and Futures (Clearing Facilities) Regulations 2013), uzupełnione monografią na temat nadzoru nad infrastrukturą rynku finansowego (Monograph on Supervision of Financial Market Infrastructures) - mające zastosowanie do autoryzowanych izb rozliczeniowych (Approved Clearing Houses, ACH) posiadających zezwolenie w tym kraju uznaje się za równoważne wymogom określonym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 października 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

1 Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.
2 Z dniem 1 września 2014 r. Komitet ds. Systemów Płatności i Rozliczeniowych zmienił swoją nazwę na Komitet ds. Infrastruktury Płatności i Rynkowej (dalej "CPMI").

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.