Decyzja wykonawcza 2015/2038 w sprawie równoważności ram regulacyjnych Republiki Korei dotyczących kontrahentów centralnych z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji
Dz.U.UE.L.2015.298.25
Akt obowiązującyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/2038
z dnia 13 listopada 2015 r.
w sprawie równoważności ram regulacyjnych Republiki Korei dotyczących kontrahentów centralnych z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 25 ust. 6,
(1) Procedura uznawania kontrahentów centralnych (dalej "CCP") z siedzibą w państwach trzecich określonych w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 ma umożliwić CCP mającym siedzibę i posiadającym zezwolenie w państwach trzecich, których standardy regulacyjne są równoważne standardom ustanowionym we wskazanym rozporządzeniu, świadczenie usług rozliczeniowych na rzecz członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii. Przewidziana w rozporządzeniu procedura uznawania kontrahentów oraz decyzja o równoważności przyczyniają się do osiągnięcia nadrzędnego celu rozporządzenia (UE) nr 648/2012, jakim jest zmniejszenie ryzyka systemowego poprzez rozszerzenie zakresu wykorzystania bezpiecznych i solidnych CCP do rozliczania kontraktów na instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym również wówczas, gdy CCP mają swoją siedzibę i uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności w państwie trzecim.
(2) Aby system prawny państwa trzeciego mógł zostać uznany za równoważny systemowi prawnemu Unii w odniesieniu do CCP, zasadnicze skutki obowiązujących rozwiązań prawnych i nadzorczych powinny być równoważne z wymogami Unii pod względem osiąganych celów regulacyjnych. Celem niniejszej oceny równoważności jest zatem sprawdzenie, czy rozwiązania prawne i nadzorcze Republiki Korei (dalej "Korea Południowa") gwarantują, że kontrahenci centralni mający siedzibę i posiadający zezwolenie w tym kraju nie narażają członków rozliczających lub systemów obrotu mających siedzibę w Unii na wyższy poziom ryzyka niż ten, na jaki mogliby być oni narażeni w przypadku korzystania z usług kontrahentów centralnych posiadających zezwolenie w Unii, a co za tym idzie, że nie powodują niedopuszczalnego poziomu ryzyka systemowego w Unii.
(3) W dniu 1 października 2013 r. Komisja zasięgnęła opinii technicznej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (dalej "ESMA") w sprawie rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP, którzy uzyskali zezwolenie w Korei Południowej. W opinii technicznej wskazano szereg różnic pomiędzy prawnie wiążącymi wymogami mającymi zastosowanie, na poziomie jurysdykcyjnym, do CCP w Korei Południowej i prawnie wiążącymi wymogami mającymi zastosowanie wobec CCP na mocy rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Niniejsza decyzja nie opiera się jednak wyłącznie na analizie porównawczej prawnie wiążących wymogów mających zastosowanie do CCP w Korei Południowej, lecz również na ocenie skutków tych wymogów i ich adekwatności jako środka służącego ograniczaniu ryzyka, na które mogą być narażeni członkowie rozliczający lub systemy obrotu z siedzibą w Unii, w sposób uznany za równoważny ze skutkami wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Należy zatem w szczególności wziąć pod uwagę znacznie niższy poziom ryzyka związanego z działalnością rozliczeniową prowadzoną na rynkach finansowych, które są mniejsze od rynku finansowego Unii.
(4) Zgodnie z art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, aby ramy prawne i nadzorcze w państwie trzecim dotyczące CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym państwie trzecim, zostały uznane za równoważne z przepisami tego rozporządzenia, muszą być spełnione trzy warunki.
(5) Po pierwsze CCP, którzy uzyskali zezwolenie w państwie trzecim, muszą spełniać prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.
(6) Prawnie wiążące wymogi Korei Południowej dotyczące CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym kraju, obejmują ustawę o usługach w zakresie inwestycji finansowych i o rynkach kapitałowych ("FSCMA") z 2013 r., a także szereg rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy.
(7) Zezwoleń CCP udziela Komisja ds. Usług Finansowych ("FSC"). Aby udzielić zezwolenia na prowadzenie działalności rozliczeniowej FSC musi mieć pewność, że CCP posiada, między innymi, kapitał podstawowy równoważny minimalnemu regulacyjnemu wymogowi kapitałowemu, odpowiedni i solidny plan biznesowy, zasoby ludzkie, sprzęt do przetwarzania danych oraz inne obiekty fizyczne wystarczające do ochrony inwestorów i prowadzenia działalności rozliczeniowej, nie zatrudnia żadnego pracownika, który jest wykluczony na mocy FSCMA, posiada system zapobiegania konfliktom interesów, a jego udziałowcy posiadają odpowiednie możliwości finansowe, ich sytuacja finansowa jest dobra, a wiarygodność społeczna wysoka. FSC może, przy udzielaniu zezwolenia, określić warunki, jakie mogą być konieczne dla zapewnienia solidności w zarządzaniu CCP oraz utrzymania odpowiedniego porządku na rynku. CCP, którzy uzyskali zezwolenie, podlegają bieżącemu nadzorowi FSC, a także nadzorowi sprawowanemu przez bank centralny Korei na mocy ustawy o banku centralnym Korei.
(8) FSC przedstawiła swój zamiar porównania infrastruktury rynku finansowego (dalej "FMI") z międzynarodowymi standardami określonymi w zasadach dotyczących infrastruktury rynku finansowego (dalej "PFMI") wydanymi w kwietniu 2012 r. przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku 2 (dalej "CPSS") oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (dalej "IOSCO"). W marcu 2015 r. FSC opublikowała wytyczne dla przedsiębiorstw dotyczące infrastruktury rynku finansowego, których powinny przestrzegać FMI przy prowadzeniu działalności na podstawie ustawy FSCMA i rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy. W wytycznych dokonano reorganizacji 24 kluczowych zasad PFMI i zawarcia ich w 14 zasadach - stosownie do lokalnych warunków - i zawarto szczegółowe normy dotyczące ich wdrażania. W grudniu 2012 r. bank centralny Korei zmienił "rozporządzenie w sprawie funkcjonowania systemów płatności i rozrachunku oraz zarządzania nimi" w celu przyjęcia PFMI jako obowiązujących standardów w zakresie nadzoru.
(9) Zgodnie z ustawą FSCMA i rozporządzeniami wykonawczymi CCP są również zobowiązane do przyjęcia wewnętrznych zasad i procedur koniecznych do prawidłowej regulacji systemów rozliczeniowych i rozrachunkowych. Wymogi określone w ustawie FSCMA, rozporządzeniach wykonawczych, wytycznych i w rozporządzeniu w sprawie funkcjonowania systemów płatności i rozrachunku oraz zarządzania nimi są zatem uwzględnione w wewnętrznych zasadach i procedurach izb rozliczeniowych. Zgodnie z FSCMA wszelkie zmiany w dokumentach założycielskich lub wewnętrznych zasadach i procedurach CCP muszą zostać zatwierdzone przez FSC.
(10) Struktura wiążących prawnie wymogów w Korei Południowej jest zatem dwupoziomowa. Ustawa FSCMA i rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy określają wysokie standardy, które CCP muszą spełniać w celu uzyskania zezwolenia na świadczenie usług rozliczeniowych w Korei Południowej. Zasady naczelne stanowią pierwszy poziom prawnie wiążących wymogów w Korei Południowej. Aby wykazać zgodność z zasadami naczelnymi, CCP muszą przedstawić FSC do zatwierdzenia swoje wewnętrzne zasady i procedury zgodnie z wytycznymi dla przedsiębiorstw dotyczącymi infrastruktury rynku finansowego. Wspomniane wewnętrzne zasady i procedury stanowią drugi poziom wymogów obowiązujących w Korei Południowej.
(11) Ocena równoważności rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP z Korei Południowej powinna również uwzględniać skutki tych rozwiązań w zakresie ograniczania ryzyka, tj. poziom ryzyka, na jakie narażeni są w związku z udziałem w tych CCP członkowie rozliczający i systemy obrotu z siedzibą w Unii. Na skutki w zakresie ograniczania ryzyka ma wpływ zarówno poziom ryzyka związanego z działalnością rozliczeniową danych CCP, który zależy od wielkości rynku finansowego, na którym ci kontrahenci prowadzą działalność, jak i adekwatność mających do nich zastosowanie rozwiązań prawnych i nadzorczych służących obniżeniu poziomu tego ryzyka. Aby zapewnić takie same skutki w zakresie ograniczania ryzyka, wymogi w tym zakresie w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na większych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest wyższy, muszą być bardziej surowe niż wymogi w odniesieniu do CCP prowadzących działalność na mniejszych rynkach finansowych, gdzie poziom ryzyka jest niższy.
(12) Rynek finansowy, na którym CCP posiadający zezwolenie w Korei Południowej prowadzą działalność rozliczeniową, jest znacznie mniejszy niż rynek, na którym prowadzą działalność CCP mający siedzibę w Unii. W szczególności w ostatnich trzech latach łączna wartość transakcji na instrumentach pochodnych rozliczonych w Korei Południowej stanowiła poniżej 1 % łącznej wartości transakcji na instrumentach pochodnych rozliczonych w Unii. W związku z tym dla członków rozliczających i systemów obrotu z siedzibą w Unii udział w CCP posiadających zezwolenie w Korei Południowej wiąże się ze znacznie niższym ryzykiem niż w przypadku udziału w CCP posiadających zezwolenie w Unii.
(13) Można zatem uznać rozwiązania prawne i nadzorcze mające zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie w Korei Południowej za równoważne w zakresie, w jakim są adekwatne do ograniczenia owego niższego poziomu
ryzyka. Zasady naczelne odnoszące się do CCP, których uzupełnienie stanowią zasady i procedury wewnętrzne wdrażające PFMI, ograniczają niższy poziom ryzyka w Korei Południowej oraz zapewniają skutki równoważne skutkom przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 w zakresie ograniczania ryzyka.
(14) Komisja stwierdza zatem, że rozwiązania prawne i nadzorcze Korei Południowej gwarantują, że CCP, którzy uzyskali zezwolenie w tym kraju, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne wymogom ustanowionym w tytule IV rozporządzenia (UE) nr 648/2012.
(15) Zgodnie z drugim warunkiem określonym w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze Korei Południowej dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju muszą przewidywać prowadzony na bieżąco skuteczny nadzór i egzekwowanie prawa w odniesieniu do tych CCP.
(16) FSC jest odpowiedzialna za ustanowienie i wdrażanie przepisów dotyczących nadzoru oraz za kontrole i badanie instytucji finansowych. FSC, jako główny organ sprawujący nadzór nad CCP, posiada obszerne uprawnienia do kontroli i nakładania kar, w tym m.in. uprawnienie do anulowania zezwolenia CCP, uprawnienie do zawieszenia i przeniesienia działalności CCP, a także uprawnienie do nałożenia sankcji na CCP. Bieżący nadzór prowadzi Służba Nadzoru Finansowego ("FSS"), która działa pod nadzorem FSC. Co dwa lata CCP podlegają trwającym 4 tygodnie kontrolom oraz nieregularnym kontrolom na żądanie organu nadzoru. Dzięki procedurom nadzorczym i sprawdzającym opartym na analizie ryzyka, w tym testowaniu wymogów ostrożnościowych, FSS na bieżąco monitoruje, czy CCP spełniają wymogi w zakresie zarządzania ryzykiem. Ponadto jednym z głównych celów nadzoru banku centralnego Korei nad CCP, którzy uzyskali zezwolenie w Korei Południowej, jest zapewnienie ich bezpieczeństwa i skuteczności. Bank centralny prowadzi nadzór, oceniając informacje na temat CCP, dokonując co dwa lata ich oceny względem PFMI i zwracając się, w stosownych przypadkach, o wprowadzenie udoskonaleń. Bank centralny Korei jest uprawniony do zobowiązania CCP do wprowadzenia tych udoskonaleń, za zgodą Komisji ds. Polityki Monetarnej, jeżeli jest to poważna zmiana.
(17) Komisja stwierdza zatem, że rozwiązania prawne i nadzorcze Korei Południowej dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju przewidują skuteczny bieżący nadzór i egzekwowanie prawa.
(18) Zgodnie z trzecim warunkiem określonym w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozwiązania prawne i nadzorcze Korei Południowej muszą przewidywać skuteczny równoważny system uznawania CCP, którzy uzyskali zezwolenie w ramach systemów prawnych państw trzecich (dalej "CCP z państw trzecich").
(19) CCP z państw trzecich, którzy zamierzają rozliczać instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w Korei Południowej, muszą złożyć wniosek do FSC o zatwierdzenie.
(20) W celu przyznania zatwierdzenia, jurysdykcja, w której CCP ma siedzibę, powinna dysponować wystarczająco solidnym systemem regulacyjnym, podobnym do rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie w Korei Południowej. Przed zatwierdzeniem wniosku CCP z państwa trzeciego wymagane jest również zawarcie porozumień o współpracy między właściwymi organami Korei Południowej i właściwymi organami państw trzecich.
(21) Należy zatem uznać, że procedura uznawania systemu prawnego Korei Południowej mająca zastosowanie do CCP z państw trzecich, które zamierzają w tym kraju rozliczać instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zapewnia skuteczny równoważny system uznawania CCP z państw trzecich.
(22) Można zatem uznać, że rozwiązania prawne i nadzorcze Korei Południowej dotyczące CCP posiadających zezwolenie w tym kraju spełniają warunki określone w art. 25 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz że rozwiązania te są równoważne wymogom ustanowionym w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Komisja powinna w dalszym ciągu regularnie monitorować zmiany rozwiązań prawnych i nadzorczych Korei Południowej dotyczących CCP oraz spełnianie warunków, na których podstawie podjęto niniejszą decyzję.
(23) Regularny przegląd rozwiązań prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do CCP posiadających zezwolenie w Korei Południowej nie powinien wykluczać możliwości dokonania przez Komisję szczegółowego przeglądu w dowolnym czasie poza terminem ogólnego przeglądu, w przypadku gdy rozwój sytuacji sprawia, że konieczne jest, by Komisja dokonała ponownej oceny równoważności stwierdzonej niniejszą decyzją. Taka ponowna ocena może doprowadzić do wycofania uznania równoważności.
(24) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: