Rosja-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa w sprawie handlu i spraw związanych z handlem. Bruksela.1995.07.17.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.247.2

Akt utracił moc

Wersja od: 13 października 1995 r.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej z jednej strony, a Federacją Rosyjską z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwane dalej "WSPÓLNOTĄ",

z jednej strony, oraz

FEDERACJA ROSYJSKA, zwana dalej "ROSJĄ",

z drugiej strony,

Strony niniejszej Umowy,

mając na uwadze, co następuje:

Umowa o partnerstwie i współpracy, ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Federacją Rosyjską, z drugiej strony, zwana dalej "Umową o partnerstwie i współpracy", została podpisana dnia 24 czerwca 1994 roku;

celem Umowy o partnerstwie i współpracy jest umocnienie i rozszerzenie wcześniej nawiązanych stosunków, w szczególności przez Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej dnia 18 grudnia 1989 roku, zwaną dalej "Umową z 1989 roku";

konieczne jest zapewnienie dalszego rozwoju wymiany handlowej między Stronami;

w tym celu konieczne jest możliwie szybkie wykonanie postanowień Umowy o partnerstwie i współpracy dotyczących handlu i spraw związanych z handlem przez Umowę przejściową;

mając na uwadze wkład, jaki może mieć współpraca finansowa w realizacji celów niniejszej Umowy związanych z handlem;

postanowiły o zawarciu niniejszej Umowy i wyznaczyły w tym celu jako swoich pełnomocników,

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI:

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ:

ROSJA:

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  1

Poszanowanie zasad demokracji oraz praw człowieka określonych w szczególności w Akcie Końcowym z Helsinek i w Paryskiej Karcie Nowej Europy stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron oraz podstawowy element partnerstwa i niniejszej Umowy.

Artykuł  2

1. Traktowanie zgodne z klauzulą największego uprzywilejowania, przyznane przez Rosję zgodnie z niniejszą Umową nie ma zastosowania w odniesieniu do przywilejów określonych w załączniku I, przyznanych przez Rosję innym krajom byłego Związku Radzieckiego.

2. W przypadku traktowania zgodnego z klauzulą największego uprzywilejowania przyznanego zgodnie z tytułem II, wyjątki określone w ustępie 1 nie mają zastosowania po przystąpieniu Rosji do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu, zwanego dalej "GATT", lub do Światowej Organizacji Handlu, zwanej dalej "WTO".

TYTUŁ  II

OBRÓT TOWAROWY

Artykuł  3

1. Strony przyznają sobie wzajemnie ogólne traktowanie oparte na klauzuli największego uprzywilejowania, określone w artykule I ustęp 1 GATT.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:

a) przywilejów przyznanych krajom sąsiadującym w celu usprawnienia ruchu granicznego;

b) przywilejów przyznanych w celu ustanowienia unii celnej lub strefy wolnego handlu, lub wynikających z ustanowienia takiej unii lub strefy. Wyrażenia "unia celna" i "strefa wolnego handlu" mają takie samo znaczenie, jak określone w artykule XXIV ustęp 8 GATT lub utworzone z zastosowaniem procedury wskazanej w ustępie 10 tego samego artykułu GATT;

c) przywilejów przyznanych poszczególnym krajom zgodnie z GATT oraz na mocy innych umów międzynarodowych na rzecz krajów rozwijających się.

Artykuł  4

1. Produkty z obszaru jednej Strony przywożone na obszar drugiej Strony nie podlegają bezpośrednio lub pośrednio, wewnętrznym podatkom lub innym opłatom dowolnego rodzaju w stopniu przewyższającym podatki i opłaty nakładane bezpośrednio lub pośrednio, na podobne produkty krajowe.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1, Strony zgadzają się, co do tego, że Rosja może w dalszym ciągu tymczasowo stosować przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące podatku akcyzowego, z zastrzeżeniem następujących warunków:

– rzeczywiście istniejąca w dniu podpisania niniejszej Umowy dyskryminacja w traktowaniu produktów wspólnotowych w stosunku do traktowania odpowiednich produktów krajowych nie będzie większa, i

– traktowanie przyznane przez Rosję w odniesieniu do produktów wspólnotowych nie będzie mniej korzystne niż traktowanie przyznane w odniesieniu do produktów z jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Rosja dokłada starań w celu jak najszybszego zapewnienia pełnej zgodności ze zobowiązaniami ustanowionymi w ustępie 1 i wykonuje je w pełni do dnia 1 stycznia 1996 roku. Ich wykonanie jest monitorowane przez Komisję Mieszaną.

3. Ponadto produkty z terytorium jednej ze Stron przywożone na terytorium drugiej ze Stron nie podlegają traktowaniu mniej korzystnemu od traktowania przyznanego podobnym produktom pochodzenia krajowego w odniesieniu do wszystkich przepisów ustawowych, wykonawczych oraz wymogów dotyczących sprzedaży, oferty sprzedaży, zakupu, transportu, dystrybucji lub wykorzystania, na rynku wewnętrznym. Postanowienia niniejszego ustępu nie wstrzymują stosowania zróżnicowanych wewnętrznych opłat transportowych, opartych wyłącznie na gospodarczym wykorzystaniu środków transportu, a nie na pochodzeniu produktu.

4. Artykuł III ustępy 8, 9 i 10 GATT stosuje się mutatis mutandis między Stronami.

Artykuł  5

1. Strony ustalają, że zasada swobodnego tranzytu towarów jest zasadniczym warunkiem realizacji celów niniejszej Umowy.

W związku z powyższym, każda ze Stron gwarantuje możliwość swobodnego tranzytu przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego lub przeznaczonych na obszar celny drugiej ze Stron.

2. Postanowienia, określone w artykule V ustępy 2-5 GATT mają zastosowanie między Stronami.

Artykuł  6

Następujące artykuły GATT stosuje się mutatis mutandis między Stronami:

1) artykuł VII ustępy 1, 2, 3, 4 litery a), b), d) i artykuł VII ustęp 5;

2) artykuł IX;

3) artykuł X.

Artykuł  7

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających, z, międzynarodowych konwencji dotyczących odprawy czasowej towarów, wiążących obie Strony, każda ze Stron, zgodnie z jej ustawodawstwem przyznaje ponadto drugiej Stronie zwolnienie z należności i opłat przywozowych nakładanych czasowo, w przypadkach oraz według procedur, jakie określa w tej dziedzinie jakakolwiek inna konwencja międzynarodowa wiążąca Stronę. Ustawodawstwo to jest stosowane na podstawie klauzuli największego uprzywilejowania i podlega w związku z tym wyjątkom wymienionym w artykule 2 ustęp 2 niniejszej Umowy. Zostają również uwzględnione warunki, zgodnie, z którymi zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały przyjęte przez daną Stronę.

Artykuł  8

1. Towary pochodzące z Rosji są przywożone do Wspólnoty bez żadnych ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 10, 13 i 14 niniejszej Umowy oraz postanowień artykułów 77, 81, 244, 249 i 280 Aktów Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii do Wspólnoty.

2. Towary pochodzące ze Wspólnoty są przywożone do Rosji bez żadnych ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 10, 13 i 14 i załącznika II do niniejszej Umowy.

Artykuł  9

Do czasu przystąpienia Rosji do GATT/WTO, Strony prowadzą wzajemne konsultacje w ramach Komisji Mieszanej w sprawie swojej polityki dotyczącej ceł w przywozie, w szczególności zmian w zakresie ochrony celnej. Propozycje przeprowadzenia konsultacji przedstawiane są w szczególności przed zwiększeniem ochrony celnej.

Artykuł  10

1. W przypadku gdy jakikolwiek produkt jest przywożony na obszar jednej ze Stron w takich zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje to lub może spowodować znaczną szkodę dla krajowych producentów towarów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, wówczas Wspólnota lub odpowiednio Rosja, może podjąć właściwe środki zgodne z niżej wymienionymi procedurami i warunkami.

2. Zanim zostaną podjęte jakiekolwiek środki lub, gdy tylko będzie to możliwe, w przypadkach do których stosuje się ustęp 4, Wspólnota lub odpowiednio Rosja, dostarczy Komisji Mieszanej wszelkie odpowiednie informacje potrzebne do znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony. Strony niezwłocznie rozpoczynają konsultacje w ramach Komisji Mieszanej.

3. Jeżeli w wyniku konsultacji w ciągu trzydziestu dni od chwili, gdy zwróciły się do Komisji Mieszanej, Strony nie dojdą do porozumienia, co do działań, jakie należy przedsięwziąć, aby zaradzić powstałej sytuacji, Strona, która zwróciła się o konsultacje, ma prawo ograniczyć przywóz przedmiotowych produktów lub zastosować jakiekolwiek inne właściwe środki w takim zakresie, i na taki okres, jak to konieczne, aby zapobiec lub naprawić szkodę.

4. W krytycznych okolicznościach, kiedy opóźnienie stwarza niebezpieczeństwo powstania szkód trudnych do naprawienia, Strony mogą podjąć właściwe środki zanim przystąpią do konsultacji, pod warunkiem że niezwłocznie po wprowadzeniu tych środków wystąpiono z propozycją przeprowadzenia konsultacji.

5. Dobierając środki, jakie wprowadzą zgodnie z niniejszym artykułem, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają realizację celów niniejszej Umowy.

6. Jeżeli Strona podejmuje środek ochronny zgodnie z niniejszym artykułem, druga ze Stron ma prawo uchylenia się od zobowiązań wobec drugiej Strony wynikających z niniejszego tytułu, w odniesieniu do wymiany handlowej o zbliżonej wielkości.

Takie działanie nie zostaje podjęte przed wystąpieniem z propozycją przeprowadzenia konsultacji przez drugą ze Stron lub w przypadku gdy w terminie czterdziestu pięciu dni od wystąpienia z propozycją przeprowadzenia konsultacji zostanie osiągnięte porozumienie.

7. Prawo do uchylenia się od zobowiązań określone w ustępie 6 nie jest wykonywane w okresie trzech pierwszych lat stosowania środka ochronnego pod warunkiem że środek ochronny został podjęty w wyniku znacznego wzrostu przywozu, w okresie nie przekraczającym czterech lat oraz zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  11

Żadne z postanowień niniejszego tytułu, w szczególności artykułu 10, nie powoduje uszczerbku ani nie wpływa w jakikolwiek sposób na podjęcie przez którąkolwiek ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych, zgodnie z artykułem VI GATT, Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VI GATT, Porozumieniem w sprawie wykładni i stosowania artykułów VI, XVI i XXIII GATT, czy właściwym ustawodawstwem wewnętrznym.

W odniesieniu do dochodzeń antydumpingowych lub dochodzeń związanych z subsydiami, każda Strona zgadza się zbadać wnioski przekazane przez drugą Stronę oraz informować zainteresowane strony o istotnych faktach i przesłankach, na podstawie których ma być podjęta ostateczna decyzja. Zanim ostateczne cła antydumpingowe i wyrównawcze zostaną nałożone, Strony podejmują wszelkie możliwe działania w celu doprowadzenia do konstruktywnego rozwiązania problemu.

Artykuł  12

Niniejsza Umowa nie wyłącza zakazów lub ograniczeń dotyczących przywozu, wywozu lub tranzytu towarów, jeżeli są one uzasadnione względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony zasobów naturalnych; ochrony dóbr kultury narodowej posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną, a także ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub przepisami dotyczącymi złota i srebra. Te zakazy lub ograniczenia nie stanowią jednakże ani środków arbitralnej dyskryminacji, ani ukrytego ograniczenia w wymianie handlowej między Stronami.

Artykuł  13

Niniejszy tytuł nie narusza postanowień Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federacją Rosyjską w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi, podpisanej dnia 12 czerwca 1993 roku i obowiązującej z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 1993 roku. Ponadto, artykuł 8 niniejszej Umowy nie ma zastosowania do handlu wyrobami włókienniczymi, objętymi działami 50-63 Nomenklatury Scalonej.

Artykuł  14

1. Handel produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali regulują:

– postanowienia niniejszego tytułu, z wyłączeniem artykułu 8, i

– od chwili wejścia w życie, postanowienia Umowy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali z Federacją Rosyjską w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi.

2. Ustanowienie grupy kontaktowej do spraw węgla i stali reguluje protokół 1, załączony do niniejszej Umowy.

Artykuł  15

Handel materiałami jądrowymi

1. Handel materiałami jądrowymi objęty jest:

– postanowieniami niniejszej Umowy, z wyłączeniem artykułu 8 i artykułu 10 ustępy 1-5 i 7,

– postanowienia artykułów 6, 7, 14 i artykułu 15 ustępów 1, 2 i 3 zdanie pierwsze, oraz ustępów 4 i 5 Umowy z 1989 roku,

– dołączona wymiana listów.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, Strony zgadzają się, że podejmą wszelkie konieczne kroki w celu osiągnięcia porozumienia obejmującego handel materiałami jądrowymi od dnia 1 stycznia 1997 roku.

3. Do czasu zawarcia tego porozumienia, obowiązywać będą postanowienia niniejszego artykułu.

4. Podejmuje się działania w celu zawarcia porozumienia dotyczącego ochrony jądrowej, ochrony fizycznej i współpracy administracyjnej w zakresie transferu materiałów jądrowych. Do czasu wejścia w życie takiego porozumienia, w odniesieniu do transferu materiałów jądrowych stosuje się odpowiednie postanowienia i zobowiązania międzynarodowe Stron o nierozprzestrzenianiu materiałów jądrowych.

5. Do celów stosowania systemu, przewidzianego w ustępie 1:

– odniesienie do "niniejszej Umowy" zawarte w artykule 6 i artykule 15 ustęp 5 Umowy z 1989 roku dotyczy systemu określonego w ustępie 1 tego artykułu,

– odniesienie do "niniejszego artykułu" zawarte w artykule 10 ustęp 6 niniejszej Umowy dotyczy artykułu 15 Umowy z 1989 roku,

– odniesienie do "Umawiających się Stron" zawarte w artykułach 6, 7, 14 i 15 Umowy z 1989 roku dotyczy Stron niniejszej Umowy.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł  16

Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na dokonywanie w walucie wymienialnej wszelkich płatności bieżących między obywatelami Wspólnoty i Rosji, mających związek z przepływem towarów dokonywanym zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  17

Konkurencja

1. Strony zgadzają się podjąć prace w celu naprawy lub usunięcia, poprzez stosowanie ich przepisów o konkurencji lub też w inny sposób, ograniczeń w konkurencji przedsiębiorstw lub spowodowanych interwencją państwa w takim zakresie, w jakim może to wpływać na wymianę handlową między Wspólnotą a Rosją.

2. Aby zrealizować cele wymienione w ustępie 1:

2.1. W granicach swoich właściwych kompetencji, Strony zapewnią stosowanie przepisów ustawowych dotyczących ograniczeń konkurencji spowodowanych działaniem przedsiębiorstw objętych ich jurysdykcją.

2.2. Strony powstrzymują się od udzielania pomocy w odniesieniu do wywozu sprzyjającego niektórym przedsiębiorstwom lub wytwarzaniu produktów, innych niż produkty podstawowe. Strony zgłaszają gotowość, po upływie trzech latach od wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy, ustanowienia ścisłego porządku w odniesieniu do innej pomocy, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji, w przypadku gdy ma to negatywny wpływ na handel między Wspólnotą a Rosją, obejmującego w szczególności kategoryczny zakaz stosowania niektórych rodzajów pomocy. Takie rodzaje pomocy i porządek, który ma zastosowanie do każdej z nich są ustalane za wspólnym porozumieniem w okresie trzech lat od dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy.

Na wniosek jednej ze Stron, druga Strona przekazuje informacje dotyczące systemu pomocy lub szczególnych indywidualnych przypadków pomocy państwa.

2.3. W okresie przejściowym pięciu lat od dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy, Rosja może podjąć środki niezgodne z ustępem 2.2 zdanie drugie, pod warunkiem że środki te zostaną wprowadzone i będą stosowane w okolicznościach określonych w załączniku III.

2.4. W przypadku monopolu państwa o charakterze handlowym, Strony zgłaszają gotowość do zapewnienia, że począwszy od trzeciego roku od dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy, nie będzie dyskryminacji obywateli i przedsiębiorstw Stron w odniesieniu do warunków, na których produkty są nabywane lub zbywane.

W przypadku przedsiębiorstw publicznych lub przedsiębiorstw, którym Państwa Członkowskie lub Rosja przyznały wyłączne prawa, Strony zgłaszają gotowość zapewnienia, że począwszy od trzeciego roku od wejścia w życie Umowy o Partnerstwie i Współpracy, nie zostanie przyjęty lub utrzymany żaden środek zakłócający wymianę między Wspólnotą a Rosją w sposób sprzeczny z interesami Stron. Postanowienie to nie stanowi przeszkody dla wykonywania, na mocy prawa lub zgodnie ze stanem faktycznym, szczegółowych zadań wyznaczonych dla tych przedsiębiorstw.

2.5. Okres, ustalony w ustępach 2.2 i 2.4 może zostać przedłużony za porozumieniem Stron.

3. Na wniosek Wspólnoty lub Rosji w ramach Komisji Mieszanej mogą zostać przeprowadzone konsultacje w sprawie ograniczeń lub zakłóceń konkurencji określonych w ustępach 1 i 2, z zastrzeżeniem ograniczeń, jakie nakładają przepisy prawa dotyczące ujawniania informacji, poufności i tajemnicy handlowej. Konsultacje mogą również dotyczyć spraw dotyczących interpretacji ustępów 1 i 2.

4. Strony posiadające doświadczenie w stosowaniu zasad konkurencji dokładają starań w celu dostarczenia drugiej Stronie, na wniosek i w granicach dostępnych źródeł, pomocy technicznej dla rozwoju i wdrażania zasad konkurencji.

5. Powyższe postanowienia nie naruszają praw Strony do stosowania odpowiednich środków, w szczególności środków określonych w artykule 11, mających zapobiec zakłóceniom w handlu.

Artykuł  18

Ochrona własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

1. Odpowiednia i skuteczna ochrona oraz wykonywanie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zapewnione są zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i załącznika IV.

2. W przypadku pojawienia się problemów w dziedzinie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej mających wpływ na handel, na wniosek jednej lub obu Stron, bezzwłocznie organizowane są konsultacje, których celem jest znalezienie zadawalających obie Strony rozwiązań.

Artykuł  19

Normy i ocena zgodności

W granicach swoich kompetencji i zgodnie ze swoim ustawodawstwem, Strony podejmują działania mające na celu zmniejszenie istniejących między nimi różnic w dziedzinie metrologii, normalizacji i certyfikacji, zachęcając do korzystania z przyjętych w tym zakresie międzynarodowych instrumentów.

W wyżej wymienionych dziedzinach Strony ściśle współpracują z organizacjami europejskimi i innymi właściwymi organizacjami międzynarodowymi.

W szczególności Strony zachęcają do rzeczywistego współdziałania ich organizacji, w celu rozpoczęcia negocjacji w celu zawarcia porozumień dotyczących wzajemnego uznawania w zakresie oceny zgodności.

Artykuł  20

Sprawy celne

1. Współpraca ma na celu osiągnięcie zgodności systemów celnych Stron.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

– wymianę informacji,

– polepszenie metod pracy,

– harmonizację i uproszczenie procedur celnych mających zastosowanie do towarów będących przedmiotem wymiany handlowej między Stronami,

– wzajemne połączenia między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Rosji,

– wspieranie wprowadzania i zarządzania nowoczesnymi systemami informacji celnej, włącznie z wyposażeniem posterunków celnych w systemy komputerowe,

– wzajemną pomoc i organizację wspólnych przedsięwzięć dotyczących towarów podwójnego zastosowania i towarów będących przedmiotem ograniczeń pozataryfowych,

– organizację seminariów i szkoleń.

W razie potrzeby zostaje dostarczona pomoc techniczna.

3. Wzajemna pomoc w sprawach celnych między organami administracyjnymi obu Stron realizowana jest zgodnie z postanowieniami protokołu 2 załączonego do niniejszej Umowy.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  21

Do chwili powołania Rady Współpracy, określonej w artykule 90 Umowy o partnerstwie i współpracy, Komisja Mieszana utworzona zgodnie z Umową z 1989 roku wykonuje zadnia powierzone jej przez niniejszą Umowę.

Artykuł  22

Dla osiągnięcia celów określonych w niniejszej Umowie oraz w przypadkach w niej określonych, Komisja Mieszana może formułować zalecenia.

Komisja formułuje zalecenia w porozumieniu z obiema Stronami.

Artykuł  23

Badając kwestie powstałe w ramach niniejszej Umowy w związku z postanowieniem odwołującym się do danego artykułu GATT, Komisja Mieszana bierze pod uwagę, w możliwie najszerszym zakresie, wykładnię przedmiotowego artykułu GATT, która została ogólnie ustalona przez Umawiające się Strony GATT.

Artykuł  24

1. W zakresie niniejszej Umowy, każda ze Stron zobowiązuje się zapewnić osobom fizycznym i prawnym drugiej ze Stron, bez żadnej dyskryminacji w porównaniu z traktowaniem własnych obywateli, dostęp do właściwych organów sądowniczych i administracyjnych Stron, aby mogły przed nimi bronić swoich praw osobistych i rzeczowych, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich uprawnień, Strony:

– wspierają przekazywanie do arbitrażu w rozstrzyganiu sporów wynikających z transakcji handlowych oraz w ramach współpracy zawartych przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i podmioty gospodarcze Rosji,

– są zgodne, że kiedy dany spór przekazany jest do arbitrażu, każda Strona sporu może, z wyjątkiem przypadku, gdy procedury stosowane przez organ arbitrażowy wybrany przez Strony stanowią inaczej, wybrać własnego arbitra, bez względu na jego obywatelstwo oraz, że trzeci lub jedyny arbiter może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecają swoim podmiotom gospodarczym wybór prawa stosowanego do zawieranych przez nie umów, dokonywany w drodze obustronnego porozumienia,

– popierają odwoływanie się do zasad arbitrażu wypracowanych przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNCITRAL), oraz do arbitrażu w jakimkolwiek sądzie arbitrażowym państw sygnatariuszy Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 roku.

Artykuł  25

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Stronę środków:

1. jakie uznaje za konieczne dla ochrony swoich podstawowych interesów bezpieczeństwa:

a) w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji sprzecznych z jej podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) dotyczących materiałów rozszczepialnych lub materiałów, których takie materiały są pochodnymi;

c) odnoszą się do produkcji i handlu bronią, amunicją lub sprzętem wojskowym, lub też do badań, rozwoju i produkcji niezbędnych dla obronności, o ile środki te nie naruszają warunków konkurencji w zakresie wyrobów nie przeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

d) w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, na wypadek wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej grożącego wybuchem wojny, lub w celu wykonania zobowiązań, jakie przyjęła, aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego; lub

2. jakie uważa za konieczne ze względu na przestrzeganie swoich obowiązków i zobowiązań międzynarodowych lub autonomicznych środków przyjętych zgodnie z tymi ogólnie uznanymi obowiązkami i zobowiązaniami międzynarodowymi w zakresie kontroli towarów przemysłowych podwójnego zastosowania i technologii.

Artykuł  26

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek zawartych w niej postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Rosję w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, spółkami lub przedsiębiorstwami,

– uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Rosji nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji obywateli Rosji lub jej przedsiębiorstw.

2. Postanowienia ustępu 1 nie stanowią uszczerbku dla prawa Stron do stosowania odpowiednich postanowień ich ustawodawstwa podatkowego dotyczącego podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji, w szczególności ze względu na miejsce zamieszkania.

Artykuł  27

1. Każda ze Stron może zwrócić się do Komisji Mieszanej w sprawie jakiegokolwiek sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

2. Komisja Mieszana może rozstrzygać spory w trybie zaleceń.

3. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; ta druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy.

Komisja Mieszana wyznacza trzeciego arbitra.

Zalecenia arbitra są przyjmowane większością głosów. Zalecenia te nie są wiążące dla Stron.

4. Komisja Mieszana może ustalić procedurę rozstrzygania sporów.

Artykuł  28

Strony zgadzają się prowadzić konsultacje w trybie pilnym odpowiednią drogą, na wniosek jednej z nich, aby zbadać wszelkie kwestie związane z wykładnią lub realizacją niniejszej Umowy oraz z innymi właściwymi aspektami ich wzajemnych stosunków.

Postanowienia niniejszego artykułu nie zmieniają w żaden sposób postanowień artykułów 10, 11, 27 i 32 oraz nie stanowią uszczerbku dla tych artykułów.

Artykuł  29

Status przyznany Rosji na podstawie niniejszej Umowy nie jest w żadnym przypadku korzystniejszy od statusu, jaki Państwa Członkowskie przyznają wzajemnie wobec siebie.

Artykuł  30

W takim zakresie, w jakim kwestie podlegające niniejszej Umowie są objęte postanowieniami Traktatu o Karcie Energetycznej i protokołami do niego, Traktat ten i protokoły obowiązują w odniesieniu do tych kwestii od chwili wejścia w życie, lecz jedynie w takim zakresie, w jakim stosowanie to jest w nich przewidziane.

Artykuł  31

1. Niniejsza Umowa obowiązuje do czasu wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy podpisanej dnia 24 czerwca 1994 roku.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę notyfikując swój zamiar drugiej ze Stron. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać sześć miesięcy po dacie tej notyfikacji.

Artykuł  32

1. Strony podejmują wszelkie działania ogólne i szczególne niezbędne do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Mają one czuwać nad tym, aby osiągnięte zostały cele określone w niniejszej Umowie.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie spełniła jednego z zobowiązań, jakie nakłada na nią niniejsza Umowa, podejmuje odpowiednie środki ogólne lub szczególne. Przedtem musi ona, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarczyć Komisji Mieszanej wszystkie właściwe informacje potrzebne do pełnego zbadania sytuacji celem znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony.

Dokonując wyboru środków, należy przede wszystkim uwzględnić te, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Na wniosek drugiej ze Stron, o takich środkach należy bezzwłocznie powiadomić Komisję Mieszaną.

Artykuł  33

Załączniki I, II, III i IV oraz protokoły 1 i 2 stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  34

Niniejsza Umowa ma zastosowanie, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązują Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach, a z drugiej strony, do terytorium Rosji.

Artykuł  35

Niniejsza Umowa została sporządzona w dwóch egzemplarzach w językach angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim, włoskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne.

Artykuł  36

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony dokonają notyfikacji Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej o spełnieniu wymaganych procedur.

Od chwili wejścia w życie i w takim zakresie, w jakim dotyczy to stosunków między Rosją a Wspólnotą, niniejsza Umowa, nie naruszając artykułu 15 ustępy 1, 3 i 5 zastępuje artykuły 2 i 3 ustęp 1 tiret pierwsze, drugie i piąte oraz ustęp 2 i artykuły 4-16 oraz artykuł 18 Umowy z 1989 roku.

Hecho en Bruselas, el diecisiete de julio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles, den syttende juli nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am siebzehnten Juli neunzehnhundertfünfundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα επτά Ιουλίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the seventeenth day of July in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le dix-sept juillet mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì diciassette luglio millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de zeventiende juli negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em dezassete de Julho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä seitsemäntenätoista päivänä heinäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksän-kymmentäviisi.

Som skedde i Bryssel den sjuttonde juli nittonhundranittiofem.

Совершено в Брюсселе семнадцатого июля тысяча девятьсот девяносто пятого года. Совершено в Брюсселе семнадцатого июля тысяча девятьсот девяносто пятого года.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

За Правительство Российской Федерации

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Indykatywny wykaz przywilejów przyznanych przez Rosję krajom byłego Związku Radzieckiego w dziedzinach objętych Umową (stan na styczeń 1994 roku)

Przywileje przyznawane dwustronnie, na mocy odpowiednich umów zawartych między Stronami lub ustanowionych praktyk, są następujące:

1. Należności przywozowe i wywozowe

Nie stosuje się żadnych należności przywozowych.

Nie stosuje się żadnych należności wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczanych na mocy dwustronnych rocznych uzgodnień międzypaństwowych dotyczących handlu i współpracy, w granicach nomenklatury i wielkości ustalonych w tych uzgodnieniach, uznanych za "wywóz na potrzeby federacji", jak określono w prawie rosyjskim.

Nie stosuje się podatku VAT w przywozie.

Nie stosuje się podatku akcyzowego w przywozie.

2. Przydział kontyngentów i procedury wydawania pozwoleń

Kontyngenty wywozowe na dostawy produktów rosyjskich w ramach corocznych umów dwustronnych dotyczących handlu i współpracy otwierane są na takich samych warunkach jak te, które zostały określone na "dostawy produktów przeznaczonych na potrzeby państwowe."

3. Szczególne warunki płatności bieżących.

4. System cen odnoszących się rosyjskiego wywozu niektórych kategorii surowców i półproduktów (węgla, nieprzetworzonej ropy naftowej, gazu ziemnego, rafinowanych produktów ropopochodnych)

Ceny obliczane są na podstawie średnich cen światowych przeliczonych na ruble lub inną walutę krajową według kursu notowanego przez Centralny Bank Rosji piętnastego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wywozu.

5. Warunki transportu i tranzytu

W odniesieniu do państw Wspólnoty i Niepodległych Państw będących Stronami wielostronnych umów dotyczących zasad i warunków regulujących stosunki w dziedzinie transportu i/lub na podstawie umów dwustronnych dotyczących transportu i tranzytu, na zasadzie wzajemności nie pobiera się podatków i innych opłat za przewóz i odprawę celną towarów (włączając towary w tranzycie), ani za tranzyt pojazdów.

ZAŁĄCZNIK  II

Odstępstwa od artykułu 8 (ograniczenia ilościowe)

1. Rosja może podjąć wyjątkowe środki stanowiące odstępstwo od artykułu 8, w formie ograniczeń ilościowych, na zasadzie nie dyskryminacji określonej w artykule XVIII GATT. Może ona podjąć takie środki dopiero po upływie pierwszego roku kalendarzowego po podpisaniu Umowy o partnerstwie i współpracy.

2. Środki takie mogą być podjęte jedynie w okolicznościach określonych w załączniku III.

3. Całkowita wartość przywozu towarów objętych tymi środkami nie może przekraczać następujących wartości procentowych całkowitego przywozu towarów pochodzących ze Wspólnoty:

– 10 % w drugim i trzecim roku kalendarzowym po podpisaniu Umowy o partnerstwie i współpracy,

– 5 % w czwartym i piątym roku kalendarzowym po podpisaniu Umowy o partnerstwie i współpracy,

– 3 % w następnych latach, aż do chwili przystąpienia Rosji do GATT/WTO.

Powyższe wartości procentowe wyznaczane są przez odniesienie do wartości dokonywanych przez Rosję przywozów towarów pochodzących ze Wspólnoty w ostatnim roku przed wprowadzeniem ograniczeń ilościowych, dla którego dostępne są dane statystyczne.

Zabrania się obchodzenia tych postanowień przez zwiększenie ochrony celnej przywożonych towarów.

4. Środki te nie są stosowane po przystąpieniu Rosji do GATT/WTO, chyba że w Protokole przystąpienia Rosji do GATT/WTO zostanie określone inaczej.

5. Rosja informuje Komisję Mieszaną o środkach, które zamierza podjąć z zastrzeżeniem warunków niniejszego załącznika, przed ich w sprawie takich rodzaju środków i sektorów, do których mają zastosowanie.

ZAŁĄCZNIK  III

Okres przejściowy dla postanowień dotyczących konkurencji i wprowadzania ograniczeń ilościowych

Okoliczności wymienione w artykule 17 ustęp 2.3 i w załączniku II ustęp 2 odnoszą się do gałęzi gospodarki rosyjskiej, które:

– są przedmiotem restrukturyzacji, lub

– napotykają poważne trudności, w szczególności jeżeli te trudności wywołują poważne problemy społeczne w Rosji, lub

– stoją w obliczu utraty lub znacznej redukcji całkowitego udziału na rynku będącego w posiadaniu przedsiębiorstw lub obywateli rosyjskich, w danym sektorze lub danej gałęzi przemysłu w Rosji, lub

– są nowo powstałymi w Rosji gałęziami przemysłu.

ZAŁĄCZNIK  IV

Ochrona własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

(Artykuł 18)

Zgodnie z postanowieniami artykułu 18, Rosja w dalszym ciągu wzmacnia ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, aby po pięciu latach od wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy zapewnić taki sam stopień ochrony jak istniejący we Wspólnocie oraz w szczególności porównywalne środki mające zapewnić wykonywanie tych praw.

PROTOKÓŁ  1

w sprawie ustanowienia grupy kontaktowej do spraw węgla i stali

1. Ustanawia się grupę kontaktową między Stronami. Grupa składa się z przedstawicieli Wspólnoty i Rosji.

2. Grupa kontaktowa wymienia informacje dotyczące sytuacji w przemyśle węgla i stali na obydwu terytoriach oraz dotyczące handlu między nimi, w szczególności w celu identyfikacji ewentualnych problemów.

3. Grupa kontaktowa bada również sytuację w przemyśle węgla i stali w skali światowej, włączając rozwój handlu międzynarodowego.

4. Grupa kontaktowa wymienia wszystkie przydatne informacje dotyczące struktury tych gałęzi przemysłu, rozwoju zdolności produkcyjnych, postępu nauki i badań w przedmiotowych dziedzinach raz zmian w zatrudnianiu. Grupa bada również problemy dotyczące zanieczyszczenia i środowiska.

5. Grupa kontaktowa bada również postęp w ramach pomocy technicznej między Stronami, łącznie z pomocą w zarządzaniu finansami, handlu i pomocą techniczną.

6. Grupa kontaktowa wymienia wszystkie właściwe informacje dotyczące postaw przyjętych lub które zostaną przyjęte przez właściwe organizacje lub fora międzynarodowe.

7. Jeżeli obie Strony uzgodnią, że obecność i/lub udział przedstawicieli przemysłu jest pożądany, grupa kontaktowa zostanie rozszerzona o tych przedstawicieli.

8. Grupa kontaktowa spotyka się dwa razy do roku, na przemian na terytorium każdej ze Stron.

9. Przewodnictwo w grupie kontaktowej jest sprawowane przemiennie przez przedstawiciela Komisji Wspólnot Europejskich oraz przedstawiciela Rządu Federacji Rosyjskiej.

PROTOKÓŁ  2

w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w celu zapewnienia właściwego stosowania ustawodawstwa celnego

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy stosowane na terytorium każdej ze Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich jakąkolwiek procedurą celną, włączając w to środki zakazu, ograniczeń i kontroli przyjęte przez wyżej wymienione Strony;

b) "należności celne" oznaczają wszystkie cła, podatki, opłaty i inne należności, które są nakładane i pobierane na obszarach umawiających się Stron zgodnie z ustawodawstwem celnym, z wyjątkiem opłat i należności, których wysokość ograniczona jest do przybliżonych kosztów świadczonych usług;

c) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

d) "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który przyjmuje wniosek o pomoc w sprawach celnych;

e) "naruszenie" oznacza wszelkie złamanie ustawodawstwa celnego, a także każdą próbę złamania tego ustawodawstwa.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w ramach swoich kompetencji, w trybie i na warunkach określonych w niniejszym protokole, zapewniając, że ustawodawstwo celne jest prawidłowo stosowane, w szczególności przez zapobieganie, prowadzenie dochodzeń i wykrywanie naruszeń tego ustawodawstwa.

2. Pomoc w sprawach celnych, jak przewidziano w niniejszym protokole, ma zastosowanie do każdego organu administracji Stron, który jest właściwy w zakresie stosowania niniejszego protokołu. Nie powoduje to uszczerbku dla zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje to również informacji uzyskanych w wyniku wykonywania uprawnień na wniosek organów sądowych, chyba że organy te wyrażą na to zgodę.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego, organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkie odpowiednie informacje umożliwiające właściwe stosowanie ustawodawstwa celnego, łącznie z informacjami dotyczącymi wykrytych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek poinformuje, czy towary wywiezione z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając, w razie potrzeby, procedury celne zastosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego, organ, do którego kierowany jest wniosek podejmuje konieczne kroki dla zapewnienia nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody, by uważać, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne,

b) miejscami, gdzie zapasy towarów zostały zgromadzone w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że zostaną wykorzystane jako dostawy w ramach operacji sprzecznych z ustawodawstwem celnym drugiej ze Stron,

c) przepływem towarów, zgłoszonym za mogący spowodować poważne naruszenie przepisów celnych,

d) środkami transportu, wobec których istnieje uzasadnione powody, by uważać że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

W granicach swoich kompetencji Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy, jeżeli uważają, że jest to konieczne dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności, gdy otrzymują informacje dotyczące:

– wykrytych lub planowanych działań, które stanowiły, stanowią lub mogą stanowić naruszenie tego ustawodawstwa,

– nowych środków i metod wykorzystywanych do realizacji takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem działań naruszających ustawodawstwo celne podczas przywozu, wywozu, tranzytu lub innych procedur celnych.

Artykuł  5

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski zgodnie z niniejszym protokołem sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków dołączane są dokumenty niezbędne do ich realizacji. Jeżeli wymaga tego nagła sytuacja mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, które bezzwłocznie muszą zostać potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski zgodnie z ustępem 1 zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący,

b) wnioskowane środki,

c) przedmiot i uzasadnienie wniosku,

d) przepisy ustawowe, wykonawcze i inne odpowiednie instrumenty prawne,

e) możliwie dokładne i wyczerpujące wskazówki dotyczące osób fizycznych lub prawnych będących przedmiotem dochodzenia,

f) streszczenie związanych ze sprawą faktów.

3. Wnioski sporządzane są w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez ten organ.

4. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia; równocześnie jednakże mogą być podjęte środki ostrożności.

Artykuł  6

Realizacja wniosków

1. Wnioski o pomoc realizowane są zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi Strony, do której zostały skierowane.

2. W celu realizacji wniosku o pomoc, organ, do którego skierowany jest wniosek działa w granicach swoich kompetencji i dostępnych środków, tak jakby działał na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony, przez dostarczanie już posiadanych informacji, prowadzenie odpowiednich dochodzeń lub organizację ich przeprowadzenia.

3. Odpowiednio upoważnieni urzędnicy Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, uzyskać od urzędu organu, do którego skierowany jest wniosek lub innych organów, za których działanie odpowiedzialny jest organ, do którego skierowany jest wniosek, informacje o działaniach, które są sprzeczne lub mogą być sprzeczne z ustawodawstwem celnym, których organ wnioskujący potrzebuje do celów niniejszego protokołu.

4. Urzędnicy jednej ze Stron mogą, za zgodą drugiej zainteresowanej Strony i na warunkach przez nią określonych, uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

5. Jeżeli urzędnicy jednej ze Stron, w przypadku przewidzianym w niniejszym protokole, uczestniczą w dochodzeniach prowadzonych na terytorium drugiej ze Stron, muszą być oni w każdej chwili w stanie przedstawić dowód na swojej właściwości. Nie mogą być oni umundurowani ani posiadać broni.

Artykuł  7

Forma przekazywanych informacji

1. Na warunkach i w granicach określonych w niniejszym protokole, Strony przekazują sobie informacje w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i temu podobnych.

2. Dokumenty i akta przekazywane są na wniosek w oryginale, jeżeli ich uwierzytelniona kopia nie jest wystarczająca. Oryginały zwracane są tak szybko jak jest to możliwe.

3. Dokumenty określone w ustępie 1 mogą być zastąpione skomputeryzowanymi informacjami przygotowanymi w dowolnej formie i w tych samych celach, z wykorzystaniem środków przetwarzania danych. Wszystkie informacje potrzebne do wykorzystania dokumentów dostarczane są na wniosek.

Artykuł  8

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy określonej w niniejszym Protokole, udzielić jedynie pomocy częściowej lub udzielić jej z zastrzeżeniem niektórych warunków, jeżeli mogłoby to:

a) naruszyć ich suwerenność, porządek publiczny lub inne istotne interesy, lub

b) naruszyć tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeżeli organ wnioskujący zwraca się o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby się o to do niego zwrócono, powinien zwrócić uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Decyzja w sprawie odpowiedzi na taki wniosek należy organu, do którego skierowany jest wniosek.

3. Jeżeli odmawia się udzielenia pomocy, decyzja ta i jej powody muszą być bezzwłocznie przekazane organowi wnioskującemu.

Artykuł  9

Obowiązek zachowania tajemnicy

1. Jakakolwiek informacja w jakiejkolwiek postaci, przekazana zgodnie z niniejszym protokołem ma charakter poufny. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i korzysta z ochrony, jaką przewiduje ustawodawstwo obowiązujące w zakresie takich informacji na terytorium Umawiającej się Strony, która ją otrzymała, oraz odpowiednie postanowienia stosowane przez organy Wspólnoty.

2. Dane osobowe nie mogą być przekazywane, jeżeli istnieją racjonalne powody by uważać, że przekazanie danych lub ich wykorzystanie może być sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa jednej ze Stron oraz w szczególności, jeżeli podstawowe prawa zainteresowanej osoby mogłyby zostać naruszone., Strona, która otrzymuje informacje powiadamia na wniosek Stronę, która je dostarczyła, w jaki sposób dostarczone informacje zostały wykorzystane oraz o uzyskanych wynikach.

3. Dane osobowe mogą być przekazywane jedynie organom celnym i, jeżeli są potrzebne do celów dochodzenia sądowego, prokuratury lub organów sądowych. Każda inna osoba lub organ może, na wniosek, uzyskać takie informacje jedynie po uprzednim uzyskaniu pozwolenia organu która je przekazał.

4. Strona, która przekazała informację sprawdza jej prawidłowość. Jeżeli okaże się, że przekazana informacja jest nieprawidłowa lub powinna być zniszczona, Strona, która ją otrzymała zostaje o tym bezzwłocznie powiadomiona. Jest ona zobowiązania do jej poprawienia lub zniszczenia.

5. Bez uszczerbku dla przypadków, w których przeważa interes publiczny, zainteresowana osoba może, uzyskać na wniosek informacje dotyczące zbiorów danych i powodów takiego przechowywania.

Artykuł  10

Wykorzystanie informacji

1. Uzyskane informacje są wykorzystywane jedynie do celów niniejszego protokołu; mogą być one wykorzystywane przez Stronę do innych celów jedynie po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody organu administracyjnego, który je dostarczył i podlegają ograniczeniom ustanowionym przez ten organ.

2. Postanowienia ustępu 1 nie stanowią przeszkody dla wykorzystania informacji w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w wyniku nieprzestrzegania ustawodawstwa celnego.

3. Strony mogą przedstawić jako dowód w swoich protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w postępowaniu sądowym oraz w zarzutach, uzyskane informacje i dokumenty zbadane zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  11

Biegli i świadkowie

Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek, może być umocowany do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako biegły lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Strony, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie wystąpienie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, z jakiego tytułu lub z powodu jakich posiadanych kwalifikacji urzędnik będzie przesłuchiwany.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z wykonaniem niniejszego protokołu, z wyjątkiem niezbędnych wydatków na świadków, biegłych oraz tłumaczy, którzy nie są zatrudnieni jako urzędnicy państwowi.

Artykuł  13

Wykonanie

1. Wykonywanie postanowień niniejszego protokołu powierza się właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich, oraz w razie potrzeby, organom celnym Państw Członkowskich, z jednej strony oraz, centralnym organom celnym z drugiej strony. Decydują one o wszystkich środkach i przepisach stosowanych w praktyce, koniecznych dla jego wykonania, uwzględniając przy tym zasady obowiązujące w dziedzinie ochrony danych. Mogą zaproponować właściwym organom zmiany, jakie ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.

2. Strony konsultują i informują się wzajemnie o szczegółowych przepisach wykonawczych, które przyjęto zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  14

Komplementarność

1. Niniejszy protokół uzupełnia i nie stanowi przeszkody w stosowaniu jakichkolwiek umów o wzajemnej pomocy, które zostały zawarte lub mogą być zawarte między poszczególnymi lub kilkoma Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej a Rosją. Nie wyklucza on również bardziej wzmożonej współpracy nawiązanej na podstawie tych porozumień.

2. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 10, Umowy te nie naruszają przepisów wspólnotowych regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich, jakichkolwiek informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY 

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI oraz EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwanych dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnicy FEDERACJI ROSYJSKIEJ,

z drugiej strony,

spotykając się w Brukseli dnia 17 lipca 1995 roku w celu podpisania Umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Federacją Rosyjską, z drugiej strony, zwanej dalej "Umową", przyjęli następujące teksty:

Umowę i następujące protokoły:

Protokół 1 w sprawie ustanowienia grupy kontaktowej do spraw węgla i stali

Protokół 2 w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w celu zapewnienia właściwego stosowania ustawodawstwa celnego

Pełnomocnicy Wspólnoty oraz pełnomocnik Federacji Rosyjskiej przyjęli następujące wspólne deklaracje, które są dołączone do niniejszego Aktu Końcowego:

Wspólną deklarację dotyczącą tytułu II i artykułu 23 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 3 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 5 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 10 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 11 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 15 ustęp 1 tiret drugie Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 16 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 17 ustęp 2.2 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 18 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 25 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 27 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 32 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 32 ustęp 2 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułów 1 i 32 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 36 Umowy

Wspólną deklarację dotyczącą artykułu 6 protokołu 2

Pełnomocnicy Wspólnoty oraz pełnomocnik Federacji Rosyjskiej przyjęli również do wiadomości wymianę listów dotyczącą artykułu 15 Umowy, dołączoną do niniejszego Aktu Końcowego

Pełnomocnik Federacji Rosyjskiej przyjął do wiadomości następujące deklaracje, dołączone do niniejszego Aktu Końcowego:

Deklarację Wspólnoty dotyczącą artykułu 17 Umowy

Deklarację Wspólnoty dotyczącą artykułu 18 Umowy

Pełnomocnicy Wspólnoty przyjęli do wiadomości następujące deklaracje, dołączone do niniejszego Aktu Końcowego:

Deklarację Federacji Rosyjskiej dotyczącą artykułu 6 Umowy

Deklarację Federacji Rosyjskiej dotyczącą artykułu 18 Umowy

Deklarację Federacji Rosyjskiej dotyczącą artykułu 24 Umowy

Hecho en Bruselas, el diecisiete de julio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles, den syttende juli nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am siebzehnten Juli neunzehnhundertfünfundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα επτά Ιουλίου χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the seventeenth day of July in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le dix-sept juillet mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì diciassette luglio millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de zeventiende juli negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em dezassete de Julho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä seitsemäntenätoista päivänä heinäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksän-kymmentäviisi.

Som skedde i Bryssel den sjuttonde juli nittonhundranittiofem.

Совершено в Брюсселе семнадцатого июля тысяча девятьсот девяносто пятого года.

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

За Правительство Российской Федерации

(podpis pominięto)

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA TYTUŁU II ORAZ ARTYKUŁU 23

Do celów tytułu II i artykułu 23, GATT rozumie się jako Układ Ogólny w sprawie taryf celnych i handlu podpisany w Genewie w 1947 roku wraz ze zmianami, w wersji jaka obowiązuje w dniu podpisania Umowy o partnerstwie i współpracy, jeżeli Strony nie postanowią inaczej w ramach w ramach Komisji Mieszanej ustanowionej zgodnie z artykułem 21.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 3

Strony zgadzają się, że postanowienia artykułu 3 ustęp 1 nie mają zastosowania do warunków przywozu produktów na terytorium Rosji w ramach pożyczek i kredytów pieniężnych udzielanych na rozwój i na cele humanitarne, pomoc techniczną i humanitarną oraz w ramach innych podobnych uzgodnień, zawartych między Rosją a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi jeżeli te kraje lub organizacje międzynarodowe wymagają szczególnego traktowania takiego przywozu.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 5

Artykuł 5 tytułu II dotyczącego handlu towarami odnosi się do tranzytu. Strony zgodziły się, że artykuł 5 dotyczy wyłącznie swobodnego tranzytu towarów i nie odnosi się do dostępu usług transportowych do rynków. Jest to zgodne ze typową praktyką GATT.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 10

Strony oświadczają, że tekst klauzuli ochronnej zawartej w artykule 10 nie przyznaje traktowania ochronnego GATT.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 11

Przyjęte jest, że celem postanowień artykułu 11 oraz następnego ustępu nie jest zwalnianie, stwarzanie przeszkód lub barier w stosowaniu procedur przewidzianych w odpowiednich postanowieniach Stron dotyczących dochodzeń antydumpingowych lub w sprawie subsydiów.

Bez uszczerbku dla swojego ustawodawstwa i praktyki, Strony zgadzają się, że przy określaniu zwykłej wartości i w zależności od przypadku, całkowicie uwzględniają porównywalne naturalne korzyści, które mogą wykazać zainteresowani producenci w odniesieniu do pośredników, na przykład dostęp do surowców, procesu produkcyjnego, oddalenie produkcji od klienta i szczególne cechy charakterystyczne produktu.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 15 USTĘP 1 TIRET DRUGIE

W odniesieniu do Wspólnoty, prawodawstwo i rozporządzenia, określone w artykule 6 Umowy z 1989 roku, obejmują w szczególności Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i jego postanowienia wykonawcze, w szczególności postanowienia tych tekstów, które określają prawa, kompetencje i odpowiedzialność Agencji Dostaw Euratomu i Komisji Wspólnot Europejskich.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 16 (DEFINICJE)

"Płatności bieżące"

Do celów tego artykułu, "płatności bieżące" są płatnościami związanymi z przepływem towarów prowadzonym zgodnie ze zwykłą międzynarodową praktyką handlową. Nie obejmują one operacji, które są połączeniem płatności bieżących i transakcji kapitałowych, takich jak odroczenia płatności lub zaliczki, których celem jest obejście odpowiednich postanowień Stron.

Definicja ta nie ogranicza prawa Rosji do stosowania lub wykonywania postanowień określających, że płatności takie muszą być dokonywane za pośrednictwem banków rosyjskich odpowiednio upoważnionych przez Bank Centralny Federacji Rosyjskiej do przeprowadzania takich operacji w walutach wymienialnych.

"Waluta wymienialna"

"Walutą wymienialną" jest każda waluta uznana za taką przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 17 USTĘP 2.2

"Produkty podstawowe" są to produkty tak określone w Układzie GATT.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 18

W granicach swoich odpowiednich kompetencji, Strony zgadzają się, że do celów Umowy własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje w szczególności prawa autorskie, łącznie z prawami autorskimi programów komputerowych, prawa pokrewne, prawa odnoszące się do patentów, projektów i wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych, łącznie z oznaczeniami pochodzenia, znaków towarowych, map obwodów scalonych, jak również ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w artykule 10a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej i ochronie nieujawnionych informacji dotyczących know-how.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 25

Strony zgadzają się, że środki określone w artykule 25 nie będą stosowane w celu zakłócenia warunków konkurencji na odpowiednich rynkach i zapewnienia w ten sposób ochrony produkcji krajowej.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 27

Strony zapraszają Komisję Mieszaną, aby bezzwłocznie dokonała przeglądu regulaminów, które mogą być przydatne w rozstrzyganiu sporów powstałych w ramach niniejszej Umowy.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 32

Do celów właściwej wykładni i stosowania w praktyce niniejszej Umowy, Strony uzgadniają, że określenie "szczególnie nagłe przypadki", które znajduje się w artykule 32 Umowy oznacza przypadki istotnego naruszenia Umowy przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie Umowy oznacza:

a) odrzucenie Umowy nie podlegające karze zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego

lub

b) pogwałcenie istotnych elementów Umowy określonych w artykule 1.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 32 USTĘP 2

Strony uzgadniają, że "odpowiednie środki", określone w artykule 32 ustęp 2 są środkami podjętymi zgodnie z prawem międzynarodowym.

Jeżeli jedna ze Stron podejmie środki w "szczególnie nagłym" przypadku, zgodnie z artykułem 32 ustęp 2, to druga Strona może skorzystać z procedury określonej w artykule 27.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁÓW 1 I 32

Strony oświadczają, że umieszczenie w Umowie odniesienia do przestrzegania praw człowieka, uznanego za podstawowy element Umowy, oraz do szczególnie pilnych przypadków wynika z:

– polityki prowadzonej przez Wspólnotę w dziedzinie praw człowieka, zgodnie z deklaracją Rady z 11 maja 1992 roku przewidującą włączenie takiego odniesienia do umów o współpracy lub umów stowarzyszeniowych zawieranych przez Wspólnotę z jej partnerami Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE), oraz

– polityki prowadzonej przez Rosję w tej dziedzinie, i

– przywiązania obydwu Stron do przestrzegania odpowiednich zobowiązań, wynikających w szczególności z Aktu Końcowego z Helsinek i Paryskiej Karty Nowej Europy.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 36

Strony potwierdzają, że jakkolwiek niniejsza Umowa częściowo zastępuje Umowę z 1989 roku w odniesieniu do stosunków między Stronami, Umowa nie stanowi uszczerbku lub inaczej nie wpływa na stosowanie jakichkolwiek środków przyjętych przed wejściem w życie niniejszej Umowy lub uzgodnień zawartych przed tą datą zgodnie z Umową z 1989 roku oraz na warunkach i na okres stosowania, które są określone w tych środkach lub uzgodnieniach.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 6 PROTOKOŁU 2

1. Strony uzgadniają, że podejmą konieczne środki do celów udzielania wzajemnej pomocy, zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu i bezzwłocznie, w odniesieniu do przepływu następujących towarów:

a) przepływu broni, amunicji, materiałów i urządzeń wybuchowych;

b) przepływu dzieł sztuki i antyków mających dla jednej ze Stron wartość historyczną, kulturalną lub archeologiczną;

c) przepływu towarów toksycznych oraz substancji niebezpiecznych dla środowiska i zdrowia publicznego;

d) przepływu towarów wrażliwych i strategicznych podlegających ograniczeniom pozataryfowym, zgodnie z wykazami sporządzonymi przez Strony w drodze porozumienia.

2. Strony zgadzają się, że od chwili, kiedy pozwolą im na to podstawowe zasady ich systemów prawnych, przyjmą konieczne środki pozwalające na właściwe korzystanie z kontrolowanych technik dostaw na podstawie postanowień wykonawczych przyjętych w drodze wspólnego porozumienia zgodnie z procedurami niniejszego protokołu.

3. Zgodnie ze swoim ustawodawstwem, Strony zgadzają się podjąć wszelkie niezbędne środki w celu:

– dostarczania wszystkich dokumentów,

– przekazywania wszystkich decyzji,

które wchodzą w zakres niniejszego protokołu, do adresata, zamieszkałego lub mającego siedzibę na ich terytoriach, na podstawie postanowień wykonawczych przyjętych w drodze wspólnego porozumienia i zgodnie z procedurami niniejszego protokołu.

4. Strony zgadzają się, aby w przypadku gdy organ, do którego skierowany jest wniosek nie może działać samodzielnie, departament administracji, do którego organ ten skierował wniosek działał zgodnie z takimi samymi zasadami, ja te, które obowiązują organ, do którego skierowany jest wniosek

WYMIANA LISTÓW

dotycząca artykułu 15

A. List Rosji

Szanowny Panie,

Celem tego listu jest potwierdzenie, że w odniesieniu do handlu materiałami jądrowymi, określonym w artykule 15 podpisanej w dniu dzisiejszym Umowy przejściowej, doszliśmy do następujących uzgodnień:

Rosja zamierza postępować jako stały, pewny i długoterminowy dostawca materiałów jądrowych do Wspólnoty, a Wspólnota przyjmuje ten zamiar do wiadomości. Rząd rosyjski zauważa, że Wspólnota uznaje Rosję za odrębne i niezależne od innych dostawców źródło zaopatrzenia, w szczególności do celów polityki zaopatrzenia w materiały jądrowe.

W celu uniknięcia jakichkolwiek trudności w handlu, regularnie lub na wniosek przeprowadzane są konsultacje w sprawie handlu materiałami jądrowymi między Rosją a Wspólnotą. Takie konsultacje mogą obejmować stały i regularny dialog w sprawie rozwoju i prognoz dla rynków.

Konsultacje są prowadzone w ramach artykułu 21.

Jak określono w artykule 6 Umowy przejściowej, postanowienia artykułu 6 Umowy z 1989 roku będą stosowane w sposób jednolity, bezstronny i sprawiedliwy.

Podkreślam nasze wspólne pragnienie ułatwienia mającego miejsce procesu jądrowego rozbrojenia, za pomocą wszystkich możliwych środków. Postanowiliśmy podjąć wszystkie kroki konieczne w celu przeprowadzenia konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi państwami, w przypadku gdy okaże się, że stosowanie odpowiednich umów dwustronnych i wielostronnych powoduje lub może spowodować istotne uszkodzenia infrastruktur Stron.

Proponuję, aby niniejszy list i Pańska odpowiedź stanowiły formalne porozumienie między nami.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Rządu Federaji Rosyjskiej

B. List Wspólnoty

Szanowny Panie,

Dziękuję za Pański list z dnia dzisiejszego o następującej treści:

"Celem tego listu jest potwierdzenie, że w odniesieniu do handlu materiałami jądrowymi, określonym w artykule 15 podpisanej w dniu dzisiejszym Umowy przejściowej, doszliśmy do następujących uzgodnień:

Rosja zamierza postępować jako stały, pewny i długoterminowy dostawca materiałów jądrowych do Wspólnoty, a Wspólnota przyjmuje ten zamiar do wiadomości. Rząd rosyjski zauważa, że Wspólnota uznaje Rosję za odrębne i niezależne od innych dostawców źródło zaopatrzenia, w szczególności do celów polityki zaopatrzenia w materiały jądrowe.

W celu uniknięcia jakichkolwiek trudności w handlu, regularnie lub na wniosek przeprowadzane są konsultacje w sprawie handlu materiałami jądrowymi między Rosją a Wspólnotą. Takie konsultacje mogą obejmować stały i regularny dialog w sprawie rozwoju i prognoz dla rynków.

Konsultacje są prowadzone w ramach artykułu 21.

Jak określono w artykule 6 Umowy przejściowej, postanowienia artykułu 6 Umowy z 1989 roku będą stosowane w sposób jednolity, bezstronny i sprawiedliwy.

Podkreślam nasze wspólne pragnienie ułatwienia mającego miejsce procesu jądrowego rozbrojenia, za pomocą wszystkich możliwych środków. Postanowiliśmy podjąć wszystkie kroki konieczne w celu przeprowadzenia konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi państwami, w przypadku gdy okaże się, że stosowanie odpowiednich umów dwustronnych i wielostronnych powoduje lub może spowodować istotne uszkodzenia infrastruktur Stron.

Proponuję, aby niniejszy list i Pańska odpowiedź stanowiły formalne porozumienie między nami."

Mam zaszczyt potwierdzić, że Pana list i moja odpowiedź stanowią formalne porozumienie między nami.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Wspólnot Europejskich

DEKLARACJA WSPÓLNOTY DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 17

Postanowienia Umowy nie stanowią uszczerbku dla kompetencji Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich w dziedzinie konkurencji.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 18

Postanowienia Umowy nie stanowią uszczerbku dla kompetencji Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

DEKLARACJA ROSJI DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 6

Postanowienia artykułu 6 ustęp 3 nie stanowią uszczerbku dla środków, które nie są objęte kompetencjami Rządu Federacji Rosyjskiej.

DEKLARACJA ROSJI DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 18

Postanowienia artykułu 54 ustęp 2, z wyjątkiem ostatniego akapitu, oraz postanowienia ustępów 4 i 5 załącznika 10 Umowy o partnerstwie i współpracy obowiązują od wejścia w życie Umowy przejściowej.

DEKLARACJA ROSJI DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 24

Postanowienia artykułu 24 ustęp 1 nie stanowią uszczerbku dla specjalnych uprawnień, jakie obowiązujące ustawodawstwo rosyjskie przewiduje dla rzeczników patentowych, którzy są obywatelami Federacji Rosyjskiej.

POZA UMOWĄ

WYMIANA LISTÓW

w sprawie skutków rozszerzenia

A. List Wspólnoty

Szanowny Panie,

Nawiązując do podpisanej w dniu dzisiejszym Umowy przejściowej, potwierdzam, że jeżeli w wyniku rozszerzenia Wspólnoty konieczne okazałoby się wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany do Umowy, to stanie się to przedmiotem konsultacji między Stronami, które będą przeprowadzone zgodnie z artykułem 21, i że w związku z tym, w stopniu w jakim będzie to możliwe, uwzględniony zostanie charakter dwustronnych stosunków gospodarczych i handlowych istniejących do tej pory między Rosją a nowymi Państwami Członkowskimi,

Byłbym zobowiązany, gdyby zechciał Pan potwierdzić, że Pana Rząd zgadza się z treścią niniejszego listu.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Wspólnot Europejskich

(podpis pominięto)

B. List Rosji

Szanowny Panie,

Dziękuję za Pana list z dzisiejszą datą, o następującej treści:

"Nawiązując do podpisanej w dniu dzisiejszym Umowy przejściowej, potwierdzam, że jeżeli w wyniku rozszerzenia Wspólnoty konieczne okazałoby się wprowadzenie jakiejkolwiek zmiany do Umowy, to stanie się to przedmiotem konsultacji między Stronami, które będą przeprowadzone zgodnie z artykułem 21, i że w związku z tym, w stopniu w jakim będzie to możliwe, uwzględniony zostanie charakter dwustronnych stosunków gospodarczych i handlowych istniejących do tej pory między Rosją a nowymi Państwami Członkowskimi,

Byłbym zobowiązany, gdyby zechciał Pan potwierdzić, że Pana Rząd zgadza się z treścią niniejszego listu."

Mam zaszczyt potwierdzić, że Pana list i moja odpowiedź stanowią formalne porozumienie między nami.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

W imieniu Rządu Federacji Rosyjskiej

(podpis pominięto)