Rezolucja w sprawie priorytetów Komitetu Regionów na rok 2009 w oparciu o program działalności legislacyjnej i prac Komisji Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.76.66

Akt nienormatywny
Wersja od: 31 marca 2009 r.

Rezolucja Komitetu Regionów w sprawie priorytetów Komitetu Regionów na rok 2009 w oparciu o program działalności legislacyjnej i prac Komisji Europejskiej

(2009/C 76/14)

(Dz.U.UE C z dnia 31 marca 2009 r.)

PRIORYTETY POLITYCZNE

KOMITET REGIONÓW

1. Podkreśla znaczenie nowej inicjatywy na rzecz reform strukturalnych w UE z myślą o znalezieniu sposobów przezwyciężenia obecnego kryzysu finansowego i jego wpływu na gospodarkę światową i europejską. Uważa, że wprawdzie środki nadzwyczajne są ważne w krótkiej perspektywie, aby pomóc Europie w momencie obecnego kryzysu, jednak niezwykle istotne są również działania długookresowe na rzecz utworzenia stabilnych miejsc pracy i osiągnięcia zrównoważonego wzrostu, tworzenia wysokiej jakości infrastruktury, transportu publicznego i inwestycji w technologie energooszczędne.

2. Przywołuje w tym kontekście swoją rezolucję w sprawie kryzysu finansowego, w której przedstawia najważniejsze kroki, jakie należy podjąć na szczeblu europejskim, krajowym, regionalnym i lokalnym w celu przeciwdziałania kryzysowi finansowemu oraz ograniczenia jego negatywnych konsekwencji, na ile to tylko możliwe.

3. Z zadowoleniem przyjmuje wyraźną wolę i propozycje wzmocnienia wymiaru terytorialnego Unii Europejskiej i jej demokratycznej natury. Sygnalizuje swój zamiar zwiększenia roli politycznej i instytucjonalnej KR-u w europejskim procesie decyzyjnym oraz zapowiada opracowanie białej księgi w sprawie wielopoziomowego sprawowania rządów, którą zamierza przedstawić w roku 2009.

4. Potwierdza swój zamiar dokładnego śledzenia przeglądu budżetu UE w celu przyczynienia się do pełniejszej integracji i koordynacji strategii politycznych UE na szczeblu terytorialnym i wzywa do tego, aby proces ten odzwierciedlał potrzeby na wszystkich szczeblach zarządzania oraz do zwiększenia jakości, równości, stabilności, rozpoznawalności i prostoty środków UE. W tym celu proponuje zharmonizowanie okresu programowania budżetu z europejskim cyklem wyborczym w systemie 5 +5 lat, zapewnienie skutecznego wsparcia najsłabiej rozwiniętym regionom w celu wyrównania różnic, zagwarantowanie w przyszłości lepszego odzwierciedlania przez budżet wszystkich kompetencji UE i unikanie ponownej nacjonalizacji strategii politycznych UE, która zagroziłaby powodzeniu europejskiego projektu integracji(1).

Zwiększenie zatrudnienia i wzrostu

5. Podkreśla potrzebę zastosowania środków budowania zaufania, aby odzyskać wiarę obywateli UE, którzy muszą stawić czoła niepewności i napiętej sytuacji w miejscach pracy, zmieniającym się ciągle cenom energii, braku stabilności finansowej i utracie zaufania do sektora bankowego oraz przypomina, że konieczne jest również opracowanie mechanizmów, które pomogłyby uniknąć takich kryzysów w przyszłości.

6. Podkreśla konieczność zagwarantowania zrównoważonego rozwoju obywatelom i przyszłym pokoleniom. Przypomina o znaczeniu Europy socjalnej i podkreśla, że nie można przekreślić tych celów, lecz wręcz przeciwnie, konieczny jest wspólny wysiłek UE i państw członkowskich, jak również lokalnych i regionalnych podmiotów politycznych. W tym celu UE powinna nadal zachęcać rządy centralne oraz samorządy lokalne i regionalne - także poprzez bardziej elastyczne stosowanie zasad dotyczących poziomów deficytu dozwolonych w państwach członkowskich - do realizowania tych celów poprzez ambitne długookresowe inwestycje w edukację, szkolenia, badania i innowacje oraz w tworzenie wysokiej jakości infrastruktury, sieci transportu publicznego i inwestycji w technologie energooszczędne.

7. Z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady Europejskiej w sprawie zapewnienia wsparcia dla gospodarki uwzględniającą w większym stopniu potrzeby długoterminowe takie jak wydajność energetyczna i innowacyjne czyste technologie, jak również środki mające na celu uproszczenie i zmniejszenie obciążeń administracyjnych z myślą o lepszym stanowieniu prawa.

8. Wyraża poparcie dla wznowionej strategii UE na rzecz wzrostu i zatrudnienia po roku 2010, której celem jest stworzenie nowych miejsc pracy w obliczu kryzysu poprzez połączone wysiłki na szczeblu europejskim, aby powiązać ze sobą inwestycje publiczne, wsparcie dla badań, innowacje, technologie i MŚP sprzyjające ochronie środowiska, szeroko zakrojony dialog społeczny, solidne uregulowania finansowe, nieprotekcjonistyczne zasady handlu i ścisłą współpracę w zakresie polityki fiskalnej i monetarnej w UE.

9. Podkreśla potrzebę skoordynowanych działań na wszystkich szczeblach rządów na rzecz wsparcia MŚP, silniejszego połączenia badań podstawowych z badaniami stosowanymi i na rzecz wzmocnienia współpracy z sektorem prywatnym z myślą o wspieraniu innowacji i przywództwa technologicznego. Z zadowoleniem przyjmuje instrumenty na rzecz rozwijania i wspierania kreatywności i inicjatyw w zakresie innowacji, w szczególności środki ukierunkowane na współpracę między uczelniami wyższymi a przedsiębiorstwami, ponieważ innowacje i kreatywność stanowią źródło zmian i konkurencyjności w regionach, przyczyniając się do podnoszenia jakości życia i spójności ekonomicznej.

10. Powtarza, że w szczególności istotne są samorządy lokalne i regionalne, które odgrywają rolę inwestorów publicznych i nabywców i podkreśla, że samorządy lokalne i regionalne, przedsiębiorstwa i wyższe uczelnie mają zasadnicze znaczenie przy tworzeniu aktywnych strategii sieciowych i klastrowych w UE.

11. Jest przekonany, że inwestowanie w młodzież ma wielkie znaczenie dla osiągnięcia celów Unii Europejskiej pod względem możliwości zatrudnienia i integracji społecznej młodych ludzi.

12. Wzywa do zapewnienia równości szans w zatrudnieniu i do zwrócenia szczególnej uwagi na potencjalny wkład starszych pracowników, którzy dysponują cenną wiedzą w zakresie produktów i innowacji systemowych.

13. Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja Europejska przedstawi ocenę przyszłości demograficznej UE na wiosennej Radzie Europejskiej i wzywa Komisję Europejską do rozważenia, w jaki sposób można najlepiej uwzględnić potrzeby starzejącego się społeczeństwa. Podkreśla, że trendy demograficzne na poziomie regionów, miast i gmin należy rozważać w bardziej zróżnicowany sposób ze względu na zróżnicowanie regionów i odbywające się w nich przepływy migracyjne. Podkreśla, że w kontekście agendy społecznej na rzecz możliwości, dostępu i solidarności słabsze grupy obywateli wymagają szczególnej troski i specjalnych środków.

14. Wzywa do przeglądu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EAGF) w celu zwiększenia skuteczności tego instrumentu. Można to osiągnąć poprzez elastyczniejsze progi stosowane w EAGF, dopuszczenie wykorzystywania tych środków w powiązaniu z innymi instrumentami finansowymi UE stosownymi w sytuacji masowych zwolnień i zwiększenie budżetu EAGF z 500 mln do 1 mld euro.

15. Podkreśla, że zagwarantowanie wysokiej jakości usług publicznych jest niezwykle ważne dla obywateli, szczególnie w kontekście kryzysu finansowego. Wyraża w związku z tym zaniepokojenie, że w programie prac Komisji nie rozważono obecnej sytuacji niepewności prawnej dla samorządów lokalnych i regionalnych, które często świadczą takie usługi.

Spójność

16. Ubolewa, iż znaczenie polityki spójności nie zostało odzwierciedlone w priorytetach programu prac Komisji Europejskiej, pomimo finansowej i politycznej wagi tej dziedziny polityki, która czyni z niej jeden z najważniejszych celów UE. Popiera także ideę szerokiej debaty na temat przyszłości polityki spójności toczącej się w ramach przeglądu budżetu UE, tak aby skonsolidować tę istotną dziedzinę polityki wokół jej najważniejszego celu, tzn. harmonijnego rozwoju poszczególnych regionów UE, a w szczególności ograniczania różnic gospodarczych, społecznych i terytorialnych. Z tego względu oczekuje, że po zakończeniu w 2009 r. procesu konsultacji w sprawie Zielonej księgi na temat spójności terytorialnej opublikowana zostanie Biała księga na temat spójności terytorialnej.

17. Przypomina, że ambitna polityka spójności, w której podejmuje się zdecydowane wysiłki na rzecz przełożenia celów w zakresie spójności terytorialnej na konkretne działania polityczne, pozwoli na konsolidację europejskiego procesu integracji, tak aby sprostać przyszłym wyzwaniom dotyczącym wszystkich regionów europejskich. W tym kontekście dostrzega potrzebę elastycznego asygnowania środków, tak aby dostosować instrumenty spójności strukturalnej do najróżniejszych realiów lokalnych i regionalnych.

18. Podkreśla, że polityka spójności stała się jednym z pierwszoplanowych kierunków polityki realizowanych pomyślnie w Unii Europejskiej. Wykazała się ona stymulującym wpływem na rozwój regionalny. Opierając się na dotychczasowych pozytywnych doświadczeniach, w 2009 r. należy wzmóc wymianę koncepcji oraz zacieśniać współpracę w zakresie nowych podejść do polityki regionalnej i modelowych rozwiązań w tej dziedzinie. Proponuje, by Komitet Regionów zajął się wraz z Komisją Europejską opracowaniem odpowiednich mechanizmów dla tego rodzaju działań. Zaznacza, że w tym celu poprowadzi dalszą debatę poświęconą przyszłej polityce spójności w ramach Szczytu Miast i Regionów organizowanego przez Komitet Regionów w dniach 5-6 marca 2009 r. w Pradze, jak również w kontekście imprezy "Open Days 2009" (w dniach 6-9 października 2009 r.).

19. Podkreśla, że współpraca terytorialna jest nieodzownym czynnikiem z punktu widzenia realizacji celu, jakim jest spójność terytorialna. Przypomina zatem, że nowy instrument prawny pod nazwą "europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej" (EUWT) zapewnia ogromny potencjał współpracy w terenie. Państwa członkowskie powinny więc przyjąć wszelkie niezbędne środki na rzecz wdrożenia przepisów tego rozporządzenia.

Skuteczne przeciwdziałanie zmianom klimatycznym oraz zrównoważony rozwój Europy

20. Wzywa Komisję Europejską, by swoją uwagę nadal skupiała na polityce energetycznej i polityce przeciwdziałania zmianom klimatu, zapewniając przy tym skuteczne zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych na etapie opracowywania i wdrażania prawodawstwa.

21. Zdecydowanie popiera pierwszoplanową rolę UE w negocjacjach dotyczących Konwencji kopenhaskiej ONZ w sprawie zmian klimatu (2009 r.), których celem jest uzgodnienie znacznego obniżenia emisji gazów cieplarnianych po roku 2012.

22. Proponuje, by działania mające na celu adaptację do zmian klimatu i łagodzenie ich skutków traktowane były jako priorytetowe punkty debaty w ramach przeglądu budżetu UE. Ponadto wzywa do podjęcia wysiłków na rzecz zapewnienia komplementarności środków w zakresie spójności terytorialnej oraz przeciwdziałania zmianom klimatycznym, zwłaszcza poprzez wykorzystanie istniejących instrumentów finansowych.

23. Podkreśla rolę regionów jako nieodzownego ogniwa łączącego krajowe i lokalne plany racjonalizacji zużycia energii i propagowanie odnawialnych źródeł energii oraz wyraża przekonanie, że bez wsparcia ze strony regionów państwa członkowskie mogą nie być w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych do roku 2020. Akcentuje fakt, że negocjacje dotyczące międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu po wygaśnięciu protokołu z Kioto powinny koncentrować się zarówno na opracowaniu kompleksowej polityki i jej realizacji, jak i na konkretnych celach w zakresie ograniczania emisji. Potwierdza swoje poparcie dla takich inicjatyw, jak Porozumienie między burmistrzami oraz proponuje, by uzupełnić je bezpośrednim zaangażowaniem regionów.

24. Potwierdza swoje zaangażowanie w kwestię powstrzymywania utraty bioróżnorodności oraz ma nadzieję, że prowadzony przez Komisję Europejską śródokresowy przegląd unijnego planu działań w dziedzinie różnorodności biologicznej przyniesie nowy impuls do działania.

25. Zdecydowanie zaleca wspieranie synergii między polityką rozwoju obszarów wiejskich a innymi dziedzinami polityki UE, zwłaszcza polityką spójności. Wzywa Komisję Europejską do dokonania analizy konsekwencji światowego kryzysu gospodarczego dla rynków rolnych i sektora wiejskiego, tak aby określić odpowiednie rozwiązania mające na celu zapobieżenie załamaniu tego sektora i utrzymanie niezależności żywnościowej.

26. Przypomina, że postulował zaangażowanie go w prace nad nową zintegrowaną polityką morską UE i jej realizację, co jest logicznym następstwem wkładu wniesionego przez Komitet w plan działania Komisji w zakresie polityki morskiej.

27. Przyjmuje z zadowoleniem działania podejmowane przez Komisję w dziedzinie ekologicznego transportu. Ponownie podkreśla znaczenie środków uzupełniających, które osłabiają wpływ transportu na środowisko, przyznając pierwszeństwo polityce transportu morskiego i ambitnemu planowi działania w zakresie mobilności w mieście.

28. Przyjmuje z zadowoleniem deklarację Komisji Europejskiej o zamiarze nadania nowego impulsu projektom TEN-T w Europie. Nalega, by nie ograniczano się jedynie do uwzględnienia trosk o charakterze lokalnym i regionalnym, lecz także aby zapewnić koordynację lokalnych, regionalnych i krajowych instrumentów planowania w tychże ramach europejskich z myślą o optymalizacji sieci transeuropejskich.

Europa bliższa obywatelom

29. Podkreśla swą rolę jako instytucji o kluczowym znaczeniu dla wysiłków Unii Europejskiej podejmowanych na rzecz komunikowania się z obywatelami i przypomina Komisji Europejskiej, że KR ma bezpośredni dostęp do władz lokalnych i regionalnych poprzez swych członków i stanowi cenne ogniwo sieci służącej informowaniu obywateli o korzyściach płynących z UE a także umożliwiającej wysłuchanie obywateli i ich trosk. Przypomina Komisji Europejskiej i państwom członkowskim, że uwzględnianie wymiaru europejskiego w ich codziennych działaniach i informowanie za pomocą zrozumiałego języka jest wspólną odpowiedzialnością instytucji europejskich i przedstawicieli wybieranych na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, którzy pracują na podstawowym szczeblu komunikowania, czyli najbliższym obywatelom.

30. Uważa, że wybory europejskie w roku 2009 należy wykorzystać jako szansę na wzmożenie wysiłków na rzecz zdecentralizowanej polityki UE w zakresie komunikacji, żeby w ramach stałego dialogu z obywatelami Europy zwiększyć powszechną świadomość wspólnych wartości Unii Europejskiej oraz wykazać wartość dodaną integracji europejskiej.

31. Podkreśla, że KR będzie kontynuował wysiłki na rzecz uznania na szczeblu europejskim roli władz lokalnych i regionalnych w dalszym rozwijaniu obszaru sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa, zwłaszcza w odniesieniu do opracowania i wdrożenia wieloletniego programu po okresie realizacji programu haskiego. Popiera konsekwentne stosowanie zintegrowanego i kompleksowego podejścia do migracji i azylu, gdyż tylko dzięki takiemu podejściu Europa może wypracować stabilną i zrównoważoną politykę imigracyjną. W tym kontekście KR podkreśla także znaczenie inicjatyw na rzecz dialogu międzykulturowego dla osiągnięcia tego celu. Z zadowoleniem przyjmuje nowy harmonogram prac legislacyjnych, tzw. program sztokholmski służący umocnieniu europejskiego obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

32. Popiera cel walki z terroryzmem i gwałtowną radykalizacją postaw w trosce o zwiększenie bezpieczeństwa obywateli UE, uznając jednocześnie, że władze lokalne i regionalne są centralnym elementem wdrażania strategii antyterrorystycznej UE oraz przypomina, że jeśli walka ta ma być skuteczna, musi być ona prowadzona przy pełnym poszanowaniu podstawowych praw i swobód.

33. Z zadowoleniem zauważa, że trzeci strategiczny przegląd procesu lepszego stanowienia prawa w Unii Europejskiej będzie dotyczył trzech podstawowych części programu lepszego stanowienia prawa - oceny oddziaływania, uproszczenia oraz zmniejszenia obciążeń administracyjnych. Podkreśla swój stały wkład w dyskusję Grupy Wysokiego Szczebla Niezależnych Partnerów ds. Obciążeń Administracyjnych ("Grupa Stoibera") zwłaszcza w odniesieniu do środków na rzecz ograniczenia kosztów ponoszonych przez władze lokalne i regionalne. Nadal popiera stosowanie wspólnej metodologii oceny kosztów administracyjnych, która wyraźnie uwzględnia wymiar lokalny i regionalny oraz potwierdza swe przywiązanie do współpracy międzyinstytucjonalnej służącej realizacji celów wyznaczonych w tej dziedzinie.

34. Ponownie stwierdza, że wdrażanie zasad pomocniczości i proporcjonalności w procesie prawodawczym jest zasadniczym elementem skutecznego i demokratycznego wieloszczeblowego sprawowania rządów oraz podkreśla znaczenie uczestnictwa instytucji UE w kulturze pomocniczości, co korzystnie wpłynie na lepszy przebieg procesu decyzyjnego.

Silniejsza pozycja Europy na świecie

35. Ponownie stwierdza, że władze lokalne i regionalne odgrywają kluczową rolę w procesie rozszerzeń, stąd też nadal prowadzi współpracę z wybieralnymi przedstawicielami szczebla lokalnego i regionalnego w krajach kandydujących i potencjalnych krajach kandydujących do UE.

36. Z zadowoleniem przyjmuje wznowienie partnerstwa eurośródziemnomorskiego poprzez utworzenie Unii na rzecz Śródziemnomorza oraz podkreśla znaczny wkład władz lokalnych i regionalnych w jego wdrażanie. Zapowiada utworzenie Euro-śródziemnomorskiego Zgromadzenia Samorządów Lokalnych i Regionalnych (ARLEM), które będzie stałym organem politycznym reprezentującym władze lokalne i regionalne, mającym na celu zdobycie uznania jako organ doradczy Unii na rzecz Śródziemnomorza.

37. Uwydatnia znaczenie równowagi w stosunkach UE z jej sąsiadami wschodnimi i południowymi a także z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę partnerstwa wschodniego. Zachęca Komisję Europejską do dalszego rozwijania elementów współpracy regionalnej i terytorialnej w ramach partnerstwa wschodniego.

38. Docenia coraz większe uznanie przez Komisję Europejską metod i działań w ramach współpracy zdecentralizowanej. Zobowiązuje się zorganizować "Dni UE na rzecz zdecentralizowanej współpracy" pod koniec roku 2009, by ułatwić wymianę i dialog polityczny między władzami lokalnymi i regionalnymi w UE a krajami rozwijającymi się. Z zadowoleniem przyjmuje utworzenie platformy wymiany informacji, rodzaju "giełdy", która umożliwi znalezienie partnerów wśród władz lokalnych i regionalnych UE oraz krajów rozwijających się, co ma służyć tworzeniu nowych projektów współpracy zdecentralizowanej.

39. Potwierdza swe zaangażowanie w umacnianie demokracji w Europie i w krajach trzecich, a także podkreśla swą wolę kontynuowania misji monitorowania przebiegu wyborów we współpracy z Kongresem Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy oraz pragnie brać większy udział w tego rodzaju misjach obserwacyjnych organizowanych przy wsparciu Komisji Europejskiej.

40. Zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, obecnej francuskiej prezydencji Unii Europejskiej a także prezydencjom w roku 2009, tzn. czeskiej i szwedzkiej.

Bruksela, 27 listopada 2008 r.

Przewodniczący
Komitetu Regionów
Luc VAN DEN BRANDE

______

(1) Opinia KR-u CdR 16/2008 fin. "Reformowanie budżetu, zmienianie Europy", sprawozdawcy: Luc Van den Brande i Michel Delebarre.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.