Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) oraz Konwencję wykonawczą do układu z Schengen (COM(2011)0118 - C7-0070/2011 - 2011/0051(COD)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.65.255

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 lutego 2016 r.

Zmiana kodeksu granicznego Schengen oraz Konwencji wykonawczej do układu z Schengen ***I

P7_TA(2013)0264

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) oraz Konwencję wykonawczą do układu z Schengen (COM(2011)0118 - C7-0070/ 2011 - 2011/0051(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(2016/C 065/49)

(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0118),

- uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 77 ust. 1 i 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7-0070/2011),

- uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,

- uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 19 grudnia 2012 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając art. 55 oraz art. 37 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7-0206/ 2013),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.