Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2015 r. w sprawie inicjatywy w zakresie zielonego zatrudnienia: pełne wykorzystanie potencjału zielonej gospodarki pod względem tworzenia miejsc pracy (2014/2238(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.265.48

Akt nieoceniany
Wersja od: 11 sierpnia 2017 r.

Inicjatywa w zakresie zielonego zatrudnienia: pełne wykorzystanie potencjału zielonej gospodarki pod względem tworzenia miejsc pracy

P8_TA(2015)0264

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2015 r. w sprawie inicjatywy w zakresie zielonego zatrudnienia: pełne wykorzystanie potencjału zielonej gospodarki pod względem tworzenia miejsc pracy (2014/2238(INI))

(2017/C 265/06)

(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2017 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Inicjatywa w zakresie zielonego zatrudnienia: pełne wykorzystanie potencjału zielonej gospodarki pod względem tworzenia miejsc pracy" (COM(2014)0446),
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Plan działań ekologicznych dla MŚP" (COM(2014)0440),
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "Ku gospodarce o obiegu zamkniętym: program »zero odpadów dla Europy«" (COM(2014)0398),
-
uwzględniając dokument roboczy służb Komisji pt. "Wykorzystanie potencjału ekologicznego wzrostu gospodarczego w zakresie zatrudnienia" (SWD(2012)0092),
-
uwzględniając konkluzje Rady z dnia 6 grudnia 2010 r. w sprawie polityki zatrudnienia na rzecz konkurencyjnej, niskoemisyjnej, efektywnie korzystającej z zasobów i ekologicznej gospodarki,
-
uwzględniając decyzję Rady 2010/707/UE z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich,
-
uwzględniając opinię Komitetu Regionów pt. "Plan działań ekologicznych dla MŚP i inicjatywa w zakresie zielonego zatrudnienia",
-
uwzględniając ekspertyzę OECD/Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego z 2014 r. pt. "Greener Skills and Jobs, OECD Green Growth Studies" (Bardziej ekologiczne umiejętności i miejsca pracy, badania OECD dotyczące zielonego wzrostu),
-
uwzględniając przegląd Europejskiego Obserwatorium Zatrudnienia z kwietnia 2013 r. pt. "Promoting green jobs throughout the crisis: a handbook of best practices in Europe 2013" (Wspieranie zielonych miejsc pracy w czasie kryzysu: podręcznik najlepszych praktyk w Europie w 2013 r.),
-
uwzględniając sprawozdanie Międzynarodowej Organizacji Pracy/Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego z 2011 r. pt. "Skills for green jobs: a global view: synthesis report based on 21 country studies" (Umiejętności w zielonych miejscach pracy: perspektywa globalna - sprawozdanie podsumowujące na podstawie badania przeprowadzonego w 21 państwach),
-
uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego z 2010 r. pt. "Skills for green jobs - European synthesis report" (Umiejętności w zielonych miejscach pracy - europejskie sprawozdanie podsumowujące),
-
uwzględniając sprawozdania Eurofoundu pt. "Stosunki pracy i zrównoważony rozwój: rola partnerów społecznych w przechodzeniu na gospodarkę ekologiczną" (2011), "Ekologizacja gospodarki europejskiej: reakcje i inicjatywy państw członkowskich i partnerów społecznych" (2009), "Ekologizacja przemysłu w UE: prognozowane skutki w kategoriach liczebności i jakości miejsc pracy oraz kontrolowanie tych skutków" (2013),
-
uwzględniając dokument roboczy CFE-LEED (OECD) z dnia 8 lutego 2010 r. pt. "Green jobs and skills: the local labour market implications of addressing climate change" (Zielone miejsca pracy i umiejętności: wpływ ograniczenia zmiany klimatu na lokalny rynek pracy),
-
uwzględniając przyjętą przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) i Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) definicję zielonego miejsca pracy jako godnej pracy, która przyczynia się do zachowania lub przywrócenia jakości środowiska, niezależnie od tego, czy jest wykonywana w sektorze rolnictwa, przemysłu, usług czy administracji,
-
uwzględniając swą rezolucję z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie ekoinnowacji - tworzenia miejsc pracy i generowania wzrostu dzięki polityce ochrony środowiska 1 ,
-
uwzględniając swą rezolucję z dnia 15 marca 2012 r. w sprawie planu działania prowadzącego do przejścia na konkurencyjną gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r. 2 ,
-
uwzględniając swą rezolucję z dnia 7 września 2010 r. w sprawie rozwoju potencjału nowej zrównoważonej gospodarki w zakresie miejsc pracy 3 ,
-
uwzględniając art. 52 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz opinie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0204/2015),
A.
mając na uwadze, że tendencje światowe, takie jak nieefektywne wykorzystanie zasobów, nadmierne obciążanie środowiska i zmiana klimatu, zbliżają się do granic, po przekroczeniu których nie można zapobiec nieodwracalnemu wpływowi na nasze społeczeństwa i środowisko naturalne, a także mając na uwadze, że coraz większa marginalizacja oraz nierówności społeczne stanowią wyzwanie dla społeczeństw;
B.
mając na uwadze, że w sprawozdaniu Europejskiej Agencji Środowiska z 2015 r. wskazano nieadekwatność obecnie stosowanych środków w stosunku do obranych celów w dziedzinie ochrony różnorodności biologicznej, ograniczania wykorzystania paliw kopalnych, przeciwdziałania zmianie klimatu oraz zapobiegania wpływowi tej zmiany na zdrowie ludzi i jakość środowiska;
C.
mając na uwadze, że brak spójnych działań politycznych ukierunkowanych na sprostanie tym wspólnym wyzwaniom stwarza niebezpieczeństwo niewykorzystania znacznej części potencjału ekologicznej przemiany sprzyjającej integracji społecznej w zakresie trwałego zatrudnienia;
D.
mając na uwadze, że zagrożenia te owocują rozwojem nowych sektorów, zmianą wielu innych oraz zanikiem niektórych sektorów, takich jak sektory powodujące duże zanieczyszczenie; mając na uwadze konieczność skupienia się na innowacjach i sposobach ograniczania zanieczyszczenia; mając na uwadze, że w przypadku niektórych zanikających sektorów należy zwrócić szczególną uwagę na przekwalifikowanie i alternatywne formy zatrudnienia zatrudnionych w nich pracowników; mając na uwadze, że inwestycje w dziedziny, którym nadano priorytetowe znaczenie w programie Komisji na rzecz zielonych miejsc pracy, w tym recykling, różnorodność biologiczną, efektywność energetyczną, jakość powietrza oraz wszystkie technologie energii odnawialnej, takie jak morska energia odnawialna, wykazują potencjał znacznego pobudzenia procesu tworzenia miejsc pracy, także w obszarach słabo zaludnionych;
E.
mając na uwadze, że według Europejskiej Agencji Środowiska w sektorze towarów i usług ekologicznych odnotowano wzrost o ponad 50 % w okresie od 2000 do 2011 r., przy czym sektor ten wygenerował ponad 1,3 mln miejsc pracy; mając również na uwadze, że do 2020 r. w gospodarce opartej na energii odnawialnej powstanie 20 mln nowych miejsc pracy w Europie; mając na uwadze, że ambitna i spójna polityka UE oraz inwestycje w energię odnawialną, gospodarkę leśną, zrównoważone rolnictwo i ochronę gleb (w celu zapobiegania i przeciwdziałania nierównowadze hydrologicznej) mogą stać się silnym bodźcem do tworzenia miejsc pracy;
F.
mając na uwadze, że cel zrównoważonego rozwoju zapisano w traktacie lizbońskim, a jego realizacja oznacza, że zagadnienia dotyczące środowiska traktowane są na równi z kwestiami gospodarczymi i społecznymi;
G.
mając na uwadze, że w strategii "Europa 2020" na rzecz inteligentnych i zrównoważonych gospodarek sprzyjających włączeniu społecznemu uznano zasadniczą rolę przejścia na sprawiedliwe pod względem społecznym zielone gospodarki;
H.
mając na uwadze, że sztywność rynku pracy utrudnia tworzenie miejsc pracy, zaś konkurencyjny rynek pracy UE może się przyczynić do osiągnięcia celów strategii "Europa 2020" w zakresie zatrudnienia;
I.
mając na uwadze, że podczas konferencji Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, która odbyła się w 2010 r. w Cancún UE i jej państwa członkowskie zobowiązały się do zapewnienia "sprawiedliwej przemiany siły roboczej, która owocuje tworzeniem godnej pracy i wysokiej jakości miejsc pracy"; mając na uwadze, że sprawiedliwe dla wszystkich przejście na gospodarkę sprzyjającą ochronie środowiska musi być prawidłowo przeprowadzone i powinno przyczyniać się do osiągnięcia celu, którym jest zrównoważone i długoterminowe zatrudnienie dla wszystkich (obejmujące miejsca pracy wymagające wysokich kwalifikacji), które doprowadzi do integracji społecznej i eliminacji ubóstwa;
J.
mając na uwadze, że do pięciu filarów tzw. sprawiedliwej przemiany należą: konsultacje/głos związków zawodowych; inwestycje w zielone i godne miejsca pracy; umiejętności ekologiczne; poszanowanie praw pracowniczych i praw człowieka oraz ochrona socjalna pracowników i społeczności stojących na pierwszej linii działań na rzecz przejścia z gospodarki wysoko- na niskoemisyjną;
K.
mając na uwadze, że aktywne uczestnictwo pracowników w przemianie ma zasadnicze znaczenie dla podnoszenia poziomu świadomości środowiskowej, rozumienia potrzeby efektywnego gospodarowania zasobami i ograniczania wpływu, jaki wywieramy na środowisko;
L.
mając na uwadze, że potencjał rozwoju zielonych miejsc pracy umniejszają niedobory umiejętności wynikające z szeregu czynników, do których należą zmienność programów nauczania w związku ze zrównoważonością, zidentyfikowane niedoskonałości w poszczególnych sektorach, brak studentów posiadających umiejętności z zakresu nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki oraz umiejętności cyfrowe i koncentracja danej płci w poszczególnych sektorach zamiast równowagi płci;
M.
mając na uwadze istnienie dowodów na to, że inwestowanie w energię i efektywność energetyczną oraz rozwój łańcucha dostaw za pomocą jasnej strategii przemysłowej, jak również przechodzenie z opodatkowania pracy na podatki z innych źródeł wywiera pozytywny wpływ na tworzenie miejsc pracy;
N.
mając na uwadze, że Europa uczestniczy w globalnej konkurencji, w związku z czym korzystne ceny energii, urzeczywistnienie unijnego rynku wewnętrznego oraz poprawa klimatu inwestycyjnego odgrywają decydującą rolę w kontekście zrównoważonego wzrostu i tworzenia miejsc pracy;
O.
mając na uwadze, że określone sektory, takie jak sektor renowacji budynków pod kątem efektywności energetycznej, realizują działalność w danej lokalizacji, przez co nie mogą być przeniesione za granicę, ani w inne miejsce;
P.
mając na uwadze, że niepewność i brak spójności kierunków działań politycznych oraz brak przejrzystych celów utrudniają inwestycje, rozwój umiejętności, badania i rozwój, a co za tym idzie - uniemożliwiają rozwój możliwości zatrudnienia;
Q.
mając na uwadze, że większa świadomość społeczna w kwestii znaczenia potrzeby stworzenia zielonej gospodarki zwiększyłaby możliwości zatrudnienia;
R.
mając na uwadze, że jasne, ustalone cele średnio- i długoterminowe, w tym unijne cele w zakresie efektywności energetycznej i zanieczyszczenia, mogą być istotnymi czynnikami sprzyjającymi zmianie; mając również na uwadze, że regulacje UE również mają w tym względzie do odegrania ważną rolę; mając na uwadze, że ukierunkowane inwestycje, m.in. w rozwój łańcuchów dostaw w UE, prowadzące do tworzenia miejsc pracy powinny wynikać z jasnych ram politycznych i być z nimi spójne;
S.
mając na uwadze, że sektor publiczny oraz samorządy lokalne i regionalne mogą odegrać zasadniczą rolę w umożliwianiu przejścia na zieloną gospodarkę i tworzenia rynków pracy sprzyjających integracji społecznej;
T.
mając na uwadze, że takie instrumenty, jak ekoznak, EMAS i zielone zamówienia publiczne przyczyniają się do tworzenia zielonych miejsc pracy;
U.
mając na uwadze, że MŚP są w UE jednym z najważniejszych źródeł nowych miejsc pracy i oferują dużo ponad 80 % wszystkich miejsc pracy, że są również liderami w wielu zielonych sektorach, lecz mogą borykać się ze szczególnymi trudnościami, przewidując niezbędne umiejętności i realizując potencjał w zakresie miejsc pracy;
V.
mając na uwadze, że zintegrowane wytyczne stanowią kluczowy element koordynacji strategii państw członkowskich w zakresie gospodarki i zatrudnienia oraz stanowią podstawę dla zaleceń dla poszczególnych krajów, a także mając na uwadze, że powinny one przyczyniać się do realizacji celów strategii "Europa 2020", zwłaszcza celu w zakresie zatrudnienia, m.in. poprzez promowanie tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy, w tym poprzez zielone zatrudnienie;
W.
mając na uwadze, że kobiety muszą czerpać równe korzyści z wytwarzania godnych, zielonych miejsc pracy oraz że należy przebić się przez tzw. szklany sufit;
X.
mając na uwadze, że kryzysy i polityka oszczędnościowa w znacznie większym stopniu dotykają kobiet, zaś zielone miejsca pracy okazują się bardziej odporne na kryzysy niż inne miejsca pracy;
Y.
mając na uwadze, że sektory niskoemisyjne charakteryzują się zazwyczaj wyższą wydajnością pracy, a udział wynagrodzeń spadł w tych sektorach o wartość niższą niż w 15 gałęziach przemysłu o najwyższych wskaźnikach emisji;
Z.
mając na uwadze, że dane Eurobarometru dotyczące zielonego zatrudnienia w MŚP wykazują, iż oszczędność energii, redukcja ilości odpadów oraz obniżenie zużycia surowców to środki korzystne pod względem gospodarczym;

Dążenie do stworzenia zielonej gospodarki - szanse dla rynku pracy

1.
podkreśla, że przejście na zrównoważone społeczeństwa i gospodarki, w tym zrównoważone modele konsumpcji i produkcji, może stworzyć potencjał zarówno tworzenia miejsc pracy, jak i przemiany obecnych miejsc pracy w zielone miejsca pracy w praktycznie wszystkich sektorach i w całym łańcuchu wartości, od badań po produkcję, dystrybucję i świadczenie usług, oraz w sektorach nowych, wysoko zaawansowanych technologii ekologicznych, np. w sektorze odnawialnych źródeł energii, a także w tradycyjnych gałęziach przemysłu, takich jak produkcja i budownictwo, rolnictwo i rybołówstwo lub w sektorach usług takich jak turystyka, gastronomia, transport i edukacja; jednocześnie podkreśla, że obok tworzenia licznych miejsc pracy inwestycje związane z energią odnawialną oraz efektywnością energetyczną przyczyniają się do utrzymania konkurencyjności gospodarki i przemysłu europejskiego, a także do obniżenia stopnia zależności energetycznej w Europie;
2.
podkreśla, że dwie trzecie zasobów naturalnych - takich jak żyzne gleby, czysta woda i powietrze - ciągle się kurczy, przy czym skala globalnego ocieplenia i utraty różnorodności biologicznej zbliża się do granicy, której przekroczenie grozi nieodwracalnym wpływem na społeczeństwa i środowisko naturalne;
3.
uważa, że stały wzrost gospodarczy jest możliwy jedynie przy uwzględnieniu ograniczeń środowiska; w tym kontekście podkreśla fakt, że zielona gospodarka o obiegu zamkniętym może zapewnić rozwiązania w dziedzinie ochrony środowiska, jak również ogólnie rozwiązania dla gospodarki i społeczeństwa;
4.
podkreśla fakt, że pełne wdrożenie prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska, jak również lepsze uwzględnienie problematyki ochrony środowiska w całokształcie polityki oraz zwiększenie spójności polityki w obrębie różnych polityk sektorowych w UE ma zasadnicze znaczenie dla pełnego wykorzystania potencjału związanego z zieloną gospodarką, a tym samym dla tworzenia zielonych miejsc pracy;
5.
zauważa, że w sprawozdaniu Europejskiej Agencji Środowiska z 2015 r. wskazuje się nieadekwatność stosowanych środków w stosunku do obranych celów w dziedzinie ochrony różnorodności biologicznej, redukcji wykorzystania paliw kopalnych, przeciwdziałania zmianie klimatu oraz zapobiegania wpływowi tej zmiany na zdrowie ludzi i jakość środowiska;
6.
zwraca uwagę, że przemiana ma znaczny potencjał tworzenia lokalnych miejsc pracy, które nie mogą podlegać relokacji, oraz w dziedzinach, które nie mogą być przeniesione za granicę, a także w sektorach, na które negatywny wpływ ma kryzys, takich jak sektor budowlany; zauważa, że istnieją przekonujące dowody na to, iż w ostatecznym rozrachunku zielona przemiana wywrze pozytywny wpływ na zatrudnienie, zważywszy że zrównoważona działalność gospodarcza, np. oszczędność energii lub rolnictwo ekologiczne, wymaga większego nakładu pracy niż czynności, które zastępuje, i może sprawić, że regiony staną się w większym stopniu samowystarczalne;
7.
uważa, że należy przyjąć uzgodnioną definicję "zielonych miejsc pracy", opracowaną na podstawie definicji MOP i Międzynarodowej Konferencji Statystyków;

Sprawiedliwa przemiana i tworzenie wysokiej jakości, trwałych miejsc pracy

8.
z zadowoleniem przyjmuje stwierdzenie Komisji, że restrukturyzację należy przeprowadzić w sposób odpowiedzialny społecznie, przy jednoczesnym uznaniu potrzeby restrukturyzacji i innowacyjności spółek;
9.
uważa, że aby maksymalizować wykorzystanie potencjału netto tworzenia miejsc pracy, jaki wykazuje zielona gospodarka, istotne jest, aby zapewnić obecnej sile roboczej odpowiednie możliwości nabywania nowych umiejętności, jakie są wymagane w gospodarce o obiegu zamkniętym;
10.
wzywa państwa członkowskie do pobudzania strategii politycznych mających na celu zabezpieczenie oraz modernizację budynków publicznych w celu zwiększenia efektywności energetycznej oraz redukcji zużycia energii;
11.
wzywa państwa członkowskie, a w stosownych przypadkach również Komisję, aby zobowiązały się do realizacji planu działania na rzecz sprawiedliwej przemiany, który łączyłby ambitne cele ochrony środowiska z propagowaniem następujących kwestii: odpowiednia ochrona socjalna i właściwe wynagrodzenia, długoterminowe zatrudnienie oraz zdrowe i bezpieczne warunki pracy, rządowe inwestycje w edukację, programy szkoleń i zdobywania umiejętności, poszanowanie praw pracowniczych i umacnianie praw pracowników do informacji, konsultacji i uczestnictwa w przypadku spraw dotyczących zrównoważonego rozwoju, a także zwiększanie skutecznej reprezentacji siły roboczej; wzywa państwa członkowskie do realizowania tych celów;
12.
przypomina, że w zmienionej strategii UE na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy należy w stosownych przypadkach uwzględnić konkretne zmiany w nowych sektorach;
13.
podkreśla, że przywidywanie zmiany w zatrudnieniu wymaga aktywnego przeprowadzania transformacji, usprawnionego gromadzenia wysokiej jakości danych dotyczących aktualnych i przyszłych potrzeb rynku pracy przy zaangażowaniu ze strony europejskich instytucji szkolnictwa wyższego, oraz że dla zapewnienia skutecznej przemiany i wyższego poziomu zatrudnienia istotne znaczenie ma planowanie długofalowe; podkreśla, że władze lokalne i regionalne odgrywają ważną rolę w przechodzeniu na bardziej zieloną gospodarkę w zakresie edukacji, infrastruktury, wspierania lokalnych przedsiębiorstw i tworzenia stabilnego zatrudnienia z wynagrodzeniami podlegającymi układom zbiorowym lub innych dozwolonych środków zgodnych z ustawodawstwem krajowym; mając na uwadze, że dialog społeczny jest podstawowym elementem kierowania transformacją; wzywa Komisję, państwa członkowskie, samorządy regionalne i lokalne oraz partnerów społecznych do przyjęcia odpowiedzialności i wspólnego stawienia czoła temu wyzwaniu, uwzględniając zasadę pomocniczości;
14.
zauważa, że rola partnerów społecznych w przechodzeniu na zielone miejsca pracy w ostatnich latach stopniowo wzrasta, przypomina jednak, że do budowy trwałego i zrównoważonego dialogu społecznego, który może pomóc w stawianiu czoła wyzwaniom, jakie stawia przechodzenie na konkurencyjną, niskoemisyjną i zasobooszczędną gospodarkę, potrzebne są wzmożone działania;
15.
podkreśla znaczenie rządów krajowych w promowaniu sektorowego dialogu społecznego, zwłaszcza w nowo powstających zielonych sektorach przemysłu, a także w zapewnianiu włączenia MŚP;
16.
zwraca uwagę, że niektóre regiony stoją w obliczu większych wyzwań niż inne, ponieważ charakteryzują się koncentracją geograficzną sektorów energochłonnych, zasobochłonnych i powodujących zanieczyszczenia, lub wyższym poziomem ubóstwa i bezrobocia; wzywa państwa członkowskie oraz samorządy lokalne i regionalne wspierane przez Unię Europejską do współpracy z partnerami społecznymi i do zbiorowej realizacji planów działania na rzecz sprawiedliwej przemiany, w tym mechanizmów solidarności zapewniających sprawiedliwą pod względem społecznym, ekologiczną przemianę gospodarki lokalnej i regionalnej, przy jednoczesnym wsparciu społeczności i pracowników odczuwających skutki zmian, a tym samym redukując niepewność wynikającą z przenoszenia miejsc pracy i gwarantując spełnianie przez nich wymogów w zakresie nowych umiejętności stawianych w związku z nowymi miejscami pracy;
17.
podkreśla, że samorządy lokalne mogą odegrać kluczową rolę w promowaniu rozwoju zatrudnienia w zielonej gospodarce oraz zwiększania liczby godnych miejsc pracy sprzyjających integracji społecznej poprzez:
-
inwestycje ekologiczne,
-
kładzenie większego nacisku na zamówienia publiczne, w tym wykorzystanie klauzul społecznych i środowiskowych w zamówieniach publicznych,
-
budowanie partnerstwa, między innymi z instytucjami szkoleniowymi, z myślą o lepszym dostosowaniu umiejętności do charakteru pracy na lokalnych rynkach pracy,
-
wspieranie zarówno zielonych MŚP, jak i ekologizacji MŚP,
-
tworzenie zielonych, sprzyjających integracji społecznej rogramów na rzecz zatrudnienia, które zagwarantują, że szczególnie wrażliwe grupy będą także czerpać korzyści z ekologicznego wzrostu gospodarczego;
18.
zwraca uwagę na dowody świadczące o znaczeniu zaangażowania się kierownictwa w sprawy pracownicze w celu zagwarantowania dużego zaangażowania pracowników we wprowadzanie tych zmian w drodze partnerstwa społecznego; zaleca zaangażowanie działających na rzecz ekologii przedstawicieli związków zawodowych współpracujących z pracodawcami w nadawanie bardziej zrównoważonego charakteru ich miejscom pracy; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia ukierunkowanego wsparcia wspólnych inicjatyw pracowników i pracodawców na rzecz ekologizacji przemysłu;
19.
uważa, że należy opracować projekty pilotażowe na rzecz realizacji niektórych z tych celów;
20.
z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do wykorzystywania ukierunkowanych programów mobilności pracowników w ramach Europejskiego programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych z myślą o wspieraniu mobilności zawodowej osób poszukujących pracy;

Umiejętności dla zielonego zatrudnienia

21.
z zadowoleniem przyjmuje zaproponowane przez Komisję narzędzia służące do rozwoju umiejętności i przewidywania potrzebnych umiejętności; podkreśla, że w dziedzinie rozwoju umiejętności powinno się pobudzać rozwijanie umiejętności w zakresie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki, które są w gospodarce bardzo przydatne; podkreśla jednak, że potrzebne są bardziej ambitne działania i inwestycje; uważa, że aby prognozować, jakie umiejętności będą potrzebne w przyszłości, wszystkie zainteresowane strony na rynku muszą być aktywnie zaangażowane na wszystkich szczeblach;
22.
wzywa państwa członkowskie do współpracy z Komisją na rzecz stworzenia banku danych zawierającego wykaz szkoleń oraz ofert pracy związanych z zielonym zatrudnieniem, co miałoby na celu poprawę jakości poradnictwa zawodowego, informacji na temat miejsc pracy oraz umiejętności potrzebnych, aby w jak najwyższym stopniu korzystać z możliwości zatrudnienia oferowanych w związku z ekologizacją gospodarki;
23.
apeluje do Komisji o dopilnowanie, by dane były gromadzone we wszystkich zielonych sektorach, łącznie z tymi, które obecnie się pomija, np. transport publiczny i sektor handlu detalicznego; zwraca się do Komisji, aby przy udzielaniu wsparcia krajowym urzędom statystycznym i publicznym służbom zatrudnienia, a także przy upowszechnianiu wykorzystania narzędzi służących do tworzenia modeli ilościowych uwzględniała aspekt płci, gromadząc dane o wszystkich sektorach zielonego zatrudnienia;
24.
zwraca się do Komisji, aby uwzględniała aspekt płci przy opracowywaniu nowych metod gromadzenia, dezagregacji i analizy danych, np. w pracach z użyciem narzędzia ekonometrycznego FIDELIO lub we współpracy z zainteresowanymi stronami, takimi jak Międzynarodowa Konferencja Statystyków Pracy;
25.
podkreśla potrzebę położenia większego nacisku na niwelowanie niedoboru kwalifikacji poprzez wspieranie rozwoju umiejętności;
26.
wzywa Komisję, aby pomogła wesprzeć rozwój umiejętności poprzez aktualizację kwalifikacji oraz odpowiednich programów kształcenia i szkolenia na szczeblu UE;
27.
wzywa Komisję do położenia nacisku na większe wykorzystanie systemów klasyfikacji, takich jak ESCO, które można wykorzystać do identyfikowania niedoborów kwalifikacji;
28.
podkreśla znaczenie większej synergii między systemami edukacji a powstającymi nowymi zielonymi miejscami pracy poprzez lepszą koordynację między instytucjami oświatowymi a związkami pracodawców i innymi właściwymi organizacjami;
29.
wzywa państwa członkowskie, rządy regionalne i władze lokalne do przyjęcia i realizacji - wspólnie z partnerami społecznymi i organizatorami szkoleń - strategii rozwoju i prognozowania umiejętności w celu poprawy umiejętności ogólnych, sektorowych i charakterystycznych dla danego zawodu; ponadto podkreśla znaczenie partnerstwa i zaufania między instytucjami oświatowymi, przedsiębiorstwami, partnerami społecznymi i władzami;
30.
zwraca uwagę, że strategie te powinny obejmować gruntowną ocenę rodzaju i poziomu zielonych miejsc pracy, jakie zostaną utworzone, oraz wymaganych umiejętności i wiedzy, która to ocena doprowadziłaby do prognozowania i określenia niedoborów kwalifikacji oraz ukierunkowanych programów szkolenia zawodowego i uczenia się przez całe życie, skupionych na powiązaniu umiejętności i charakteru pracy z celem w postaci zwiększania zatrudnienia; podkreśla konieczność aktywnego włączenia w te strategie zarówno pracowników przesiedlonych, jak i pracowników o niskich kwalifikacjach, którzy są zagrożeni wykluczeniem z rynku pracy, które to włączenie należy osiągnąć poprzez dopilnowanie, aby rozwój umiejętności był skierowany do tych pracowników, był dla nich dostępny i oferowany bezpłatnie;
31.
zwraca uwagę, że Cedefop sugeruje, iż dostosowanie programów nauczania i uwzględnienie świadomości środowiskowej, wraz z rozumieniem zrównoważonego rozwoju i efektywności gospodarczej, to rozwiązanie lepsze niż proponowanie nowych programów szkoleniowych;
32.
zachęca państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne do włączenia zrównoważonego rozwoju oraz kompetencji i umiejętności ekologicznych do systemów szkolenia i kształcenia, zwłaszcza poprzez wzmocnienie systemów kształcenia i szkolenia zawodowego oraz poprzez zachęcanie ośrodków badawczych do opracowywania technologii, projektów i patentów dotyczących zielonych metod produkcji we współpracy z nowymi zielonymi przedsiębiorstwami; zachęca do wymiany pomysłów między ośrodkami badawczymi a sieciami przedsiębiorstw i profesjonalistów; przypomina znaczenie umiejętności w zakresie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki oraz potrzebę dopilnowania, aby więcej kobiet studiowało na takich kierunkach;
33.
apeluje o ambitną strategię na rzecz tworzenia zrównoważonych miejsc pracy, w tym poprzez rozwiązanie problemu niedopasowania umiejętności, ze szczególnym naciskiem na zaspokojenie zapotrzebowania zielonej gospodarki na umiejętności;
34.
wzywa państwa członkowskie, aby wykorzystały rozwój tego sektora do tworzenia programów przyuczania do zawodów wymagających wysokich kwalifikacji, tak aby zapewnić młodym ludziom specjalistyczną wiedzę i szkolenie oraz aby pomóc stawić czoła problemowi wysokich poziomów bezrobocia młodzieży;
35.
wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby w ramach przejścia na zieloną gospodarkę uwzględniły potrzeby kobiet i dziewcząt w zakresie lepszego dostępu do uczenia się przez całe życie, w szczególności w takich dziedzinach o wysokim potencjale tworzenia zielonych miejsc pracy jak nauka, badania, inżynieria, technologia cyfrowa i nowe technologie, mając na celu wzmocnienie pozycji kobiet w społeczeństwie, wyeliminowanie stereotypów dotyczących płci i zapewnienie miejsc pracy w pełni odpowiadających szczególnym potrzebom i umiejętnościom kobiet;
36.
zwraca się do Komisji, państw członkowskich oraz władz regionalnych i lokalnych o systematyczne uwzględnianie aspektu równouprawnienia płci przy określaniu, realizacji i monitorowaniu polityki tworzenia zielonych miejsc pracy na wszystkich szczeblach, z myślą o zagwarantowaniu równych możliwości i z uwzględnieniem wyzwań w zakresie tworzenia zielonych miejsc pracy na obszarach wiejskich; zachęca państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne do podjęcia dodatkowych wysiłków na rzecz umożliwienia kobietom pełnego uczestnictwa w kształtowaniu polityki, podejmowaniu decyzji i realizacji strategii na rzecz zielonego zatrudnienia, która obejmuje umiejętności ekologiczne;
37.
zwraca się do Komisji o zainicjowanie debaty publicznej i o propagowanie koncepcji "edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju", ze szczególnym naciskiem na kształcenie dziewcząt i kobiet; apeluje do państw członkowskich i Komisji o promowanie strategii sprzyjających większemu udziałowi kobiet w edukacji w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki oraz przedsiębiorczości, a także o powiązanie programu na rzecz zielonych miejsc pracy ze wzmocnieniem pozycji kobiet przez edukację; apeluje o zachęcanie kobiet do korzystania z możliwości w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz uczenia się przez całe życie w zielonych sektorach;
38.
wzywa Komisję do przyjęcia unijnej strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2015-2020, uwzględniającej określone w strategii "Europa 2020" cele w zakresie wskaźników zatrudnienia na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu;
39.
podkreśla konieczność ukierunkowanych działań władz i służb publicznych na rzecz zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron na rynku pracy - w tym organizacji pracodawców i pracowników - w niwelowanie niedoboru kwalifikacji; wzywa państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne do ustanowienia mechanizmów szkolenia pracowników w instytucjach właściwych w sprawach zatrudnienia i służbach zatrudnienia w celu uwzględnienia umiejętności potrzebnych w zielonym zatrudnieniu w polityce dotyczącej rynku pracy oraz do opracowania środków służących ocenie wpływu takich szkoleń; podkreśla, jak ważne jest, aby europejskie instytucje oświatowe dostosowały swoje programy do potrzeb zielonej gospodarki i ogólnie rynku pracy;
40.
wzywa państwa członkowskie do stworzenia otoczenia regulacyjnego, które pobudza innowacje w zielonej gospodarce;

Spójność polityki w celu pełnego rozwinięcia potencjału zrównoważonych gospodarek pod względem tworzenia miejsc p racy

41.
wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby przyjęły ambitne, długofalowe i zintegrowane ramy regulacyjne, budżetowe i finansowe na rzecz zrównoważonych inwestycji oraz zachęcały do innowacji, tym samym uwalniając potencjał tych zmian w zakresie zatrudnienia; podkreśla, że strategie polityczne należy opracowywać w długoterminowych ramach czasowych, które obejmowałyby cele oraz wskaźniki służące do pomiaru postępów w zakresie ich osiągania;
42.
podkreśla, że koordynacja działań w Komisji i we właściwych ministerstwach na szczeblu krajowym jest istotna dla utworzenia kompleksowych, obejmujących całą administrację rządową ram zmian, umożliwiających poświęcenie niezbędnej uwagi wpływowi, jaki przemiana wywrze na dystrybucję;
43.
zauważa, że powodzenie lub porażka inicjatywy w zakresie zielonego zatrudnienia zależy od poziomu ambicji wiążących celów Komisji w zakresie energii odnawialnej i efektywności energetycznej, a także inwestycji w technologię energii odnawialnej oraz programy efektywności energetycznej, w które zaangażowały się państwa członkowskie;
44.
podkreśla, że Komisja i państwa członkowskie odpowiadają za spójne strategie polityczne, które wspierają produkcję energii odnawialnej i większą efektywność energetyczną w celu pobudzenia rozwoju lokalnego i regionalnego oraz tworzenia lokalnych miejsc pracy wysokiej jakości; podkreśla, że w najbliższych latach inwestycje w energię odnawialną i efektywność energetyczną mogą stać się jednym z głównych źródeł nowych miejsc pracy w Europie;
45.
zauważa, że samowystarczalność energetyczna terytoriów pozostaje jednym z długofalowych celów polityki gospodarczej i energetycznej UE; nalega ponadto, aby koniecznie uwzględniono terytorialny wymiar inwestycji, ponieważ przyczynia się on do realizacji celów polityki spójności terytorialnej UE polegających na powiązaniu miast i obszarów wiejskich;
46.
z zadowoleniem przyjmuje włączenie przez Komisję godnych miejsc pracy do mandatu negocjacyjnego UE do rozmów podczas 21. konferencji stron w Paryżu, na podstawie porozumienia z Cancún z 2010 r. i późniejszych inicjatyw; wzywa Komisję do dopilnowania, aby program "sprawiedliwej transformacji" pozostał elementem jej stanowiska negocjacyjnego;
47.
wzywa UE i państwa członkowskie do określenia wiążących celów w zakresie oszczędności energii i efektywności energetycznej oraz do wsparcia białych certyfikatów jako narzędzia łatwiejszego osiągania celów UE w zakresie oszczędności energii; wzywa państwa członkowskie, aby w pełni wdrożyły i egzekwowały dyrektywę w sprawie efektywności energetycznej oraz utrzymały zobowiązanie do osiągnięcia przynajmniej celów w zakresie efektywności energetycznej na 2030 r.;
48.
popiera zaangażowanie UE na rzecz sprawiedliwego globalnego przejścia na zieloną gospodarkę sprzyjającą włączeniu społecznemu we współpracy z innymi międzynarodowymi partnerami;
49.
wzywa państwa członkowskie, aby w pełni przestrzegały nowych przepisów zmienionego prawodawstwa UE dotyczącego zamówień publicznych i wdrożyły je oraz rozważyły zbadanie, czy wprowadzenie kryteriów środowiskowych i społecznych do polityki zamówień publicznych mogłoby pobudzić tworzenie miejsc pracy w zielonej gospodarce; podkreśla, że można by wyjaśnić istniejące sytuacje niepewności prawnej, związane ze stosowaniem klauzul społecznych i środowiskowych w zamówieniach publicznych;
50.
wzywa Komisję, aby poczyniła kroki wspierające renesans sektora napraw, który wygenerowałby nowe i z samej natury ekologiczne miejsca pracy;
51.
wzywa państwa członkowskie do wsparcia wkładu usług publicznych w sprawiedliwe przejście na zrównoważoną gospodarkę, zwłaszcza poprzez aktywne zapewnianie, aby takie usługi jak komunikacja, energia, transport, gospodarowanie odpadami i gospodarka wodna świadczono w sposób zrównoważony;
52.
wyraża głębokie rozczarowanie wycofaniem pakietu legislacyjnego dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, którego przepisy - jak oczekiwano - umożliwiłyby powstanie nawet 180 000 miejsc pracy w samym tylko unijnym sektorze gospodarowania odpadami; w związku z tym wzywa Komisję, aby respektując kompetencje państw członkowskich, wywiązała się z zobowiązania do jak najszybszego zaproponowania ambitnych przepisów dotyczących odpadów, tak aby zmniejszyć ich ilość, określić nowe cele recyklingu i ponownie zdefiniować kryteria obliczania ilości materiału faktycznie poddanego recyklingowi;
53.
ponadto wzywa Komisję, aby rozważyła wprowadzenie kryteriów mających na celu stworzenie zachęt dla przedsiębiorstw, które stosują cykl utylizacji odpadów w sposób uczciwy i zrównoważony dla środowiska;
54.
uznaje, że powiązanie zrównoważonej produkcji rolnej z monitorowaniem i ochroną różnorodności biologicznej na terenie gospodarstw, a co za tym idzie - stosowanie inteligentnego oznakowania produktów rolniczych pod kątem ich wpływu na środowisko w celu stymulowania popytu konsumentów na produkcję przyjazną różnorodności biologicznej, ma znaczny potencjał tworzenia zielonych miejsc pracy na obszarach wiejskich w UE;
55.
uważa, że zrównoważona gospodarka leśna ma prawdziwy potencjał tworzenia miejsc pracy przy jednoczesnym aktywnym przyczynianiu się do łagodzenia zmiany klimatu oraz do ochrony różnorodności biologicznej;
56.
wzywa Komisję do wykorzystania semestru UE i przeglądu strategii "Europa 2020" do wsparcia tworzenia zielonych miejsc pracy; wzywa Komisję do wydania zaleceń dla poszczególnych krajów, które mogą się przyczynić do zwiększenia zatrudnienia i zmniejszenia śladów ekologicznych, wymaga przeprowadzenia dokładnej i niezależnej analizy dotyczącej kosztów i korzyści związanych z przeniesieniem opodatkowania (np. przejścia z opodatkowania pracy na podatki środowiskowe) oraz stopniowego wycofania dotacji do 2020 r;
57.
podkreśla, że takie zalecenia mogłyby obejmować przejście z opodatkowania pracy na innego rodzaju podatki oraz, że takie przesunięcie obciążeń podatkowych powinno mieć na celu zmianę zachowań prowadzących do zanieczyszczenia środowiska, jednak nie może wywierać nieporządanego negatywnego wpływu na systemy zabezpieczenia społecznego lub nieproporcjonalnie wpływać na grupy o niższych dochodach;
58.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do stopniowego wycofywania bezpośrednich i pośrednich dotacji szkodliwych dla środowiska, w tym m.in. dotyczących paliw kopalnych; zachęca Komisję do opracowania modeli, które mogą być wprowadzone przez państwa członkowskie i przenosić obciążenia podatkowe z pracy na zanieczyszczenie środowiska, oraz do wzięcia pod uwagę wpływu środowiskowego towarów i usług w duchu zasady "zanieczyszczający płaci"; wzywa Komisję do wydania zaleceń dla poszczególnych krajów dla tych państw członkowskich, które mogą wnieść wkład w starania o zwiększenie zielonego zatrudnienia i ograniczenie śladów ekologicznych; wzywa ponadto Komisję do aktywnego uwzględniania kwestii środowiskowych i klimatycznych w europejskim semestrze w celu wspierania tworzenia zielonych miejsc pracy;
59.
zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia ukierunkowanych dotacji lub zwolnień podatkowych dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw, które dostarczają towary i świadczą usługi o wysokiej wartości dodanej pod względem środowiskowym, włącznie z ogólną mniejszą zawartością węgla;
60.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do zachowania większej integralności i spójności w swoich strategiach politycznych i do wzmocnienia zobowiązań politycznych na najwyższym szczeblu w sferze aspektów powiązanych, jak opodatkowanie transakcji finansowych czy walka z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania;
61.
wzywa Komisję do odnowienia zobowiązania do realizacji strategii "Europa 2020" oraz niezwłocznego wydania jej śródokresowego przeglądu, najpóźniej do 2015 r.; wzywa Komisję do potwierdzenia celów w ramach europejskiego semestru przy jednoczesnym wzięciu pod uwagę tabeli wskaźników dotyczących zakłóceń równowagi makroekonomicznej oraz przeglądu strategii "Europa 2020"; wzywa Komisję do zaproponowania bardziej ambitnych celów społecznych i środowiskowych na lata 2030 i 2050; podkreśla, że dokładne, metodologicznie uzasadnione i wspólne monitorowanie zielonych miejsc pracy również mogłoby wspomóc państwa członkowskie podczas oceny skuteczności realizowanych przez nie strategii w zakresie środowiska i zatrudnienia oraz umocnić narzędzia opracowane na szczeblu europejskim z myślą o śledzeniu postępów i monitorowaniu wytycznych dotyczących zatrudnienia w ramach strategii "Europa 2020";
62.
podkreśla szanse, jakie oferuje pakiet klimatyczno-energetyczny na lata do 2030 r. w zakresie tworzenia miejsc pracy, oraz przyszłą rolę, jaką prawodawstwo dotyczące ochrony środowiska odegra w osiąganiu długoterminowych celów UE związanych z ochroną środowiska oraz w zakresie tworzenia miejsc pracy i ekologicznego wzrostu gospodarczego;
63.
apeluje do Komisji, by postrzegała innowacje jako fundament europejskiego przemysłu oraz by opracowała aktywnych strategie z myślą o zapewnieniu właściwego zarządzania przemianami społecznymi, których korzyści powinny być odczuwalne na całym terytorium Europy; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania powstawania nowych łańcuchów dostaw i sieci przemysłowych w zakresie oszczędnego gospodarowania zasobami, towarami i usługami dzięki zrównoważonej polityce przemysłowej i zachętom na rzecz przemiany na rynku;
64.
podkreśla, że państwa członkowskie powinny przygotować swoje gospodarki na niskoemisyjną, efektywną pod względem wykorzystania zasobów i energii przyszłość, przy jednoczesnym uwzględnieniu ewentualnego ryzyka związanego z przenoszeniem miejsc pracy i ucieczką emisji ze względu na wpływ polityki klimatycznej;
65.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do wzmocnienia współpracy międzynarodowej w celu utworzenia globalnej polityki środowiskowej, która będzie mogła ograniczać szkody spowodowane przekoszeniem produkcji poza obszar UE i tzw. ucieczką emisji gazów cieplarnianych;
66.
wzywa Komisję, aby jak najszybciej przedstawiła wniosek dotyczący reformy unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, uwzględniając potrzebę ochrony przemysłu narażonego na znaczne ryzyko "ucieczki emisji";
67.
wzywa Komisję do podjęcia kwestii zielonego zatrudnienia w ramach realizacji unii energetycznej;

Inwestowanie w tworzenie trwałych miejsc pracy

68.
podkreśla fakt, że istnieje potrzeba stosowania właściwej kombinacji interwencji po stronie podażowej i popytowej, która wynika z połączenia tworzenia miejsc pracy z dopasowanymi aktywnymi strategiami rynkowymi, stosownie do potrzeb różnych lokalnych rynków pracy;
69.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do wsparcia, również w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, wysokiej jakości inwestycji ukierunkowanych na tworzenie korzyści społecznych i gospodarczych, takich jak zrównoważone miejsca pracy wysokiej jakości, równouprawnienie płci, wysokiej jakości edukacja oraz innowacje mające na celu promowanie zielonej przemiany oraz zwalczanie ubóstwa energetycznego; wzywa Komisję i państwa członkowskie do skoncentrowania inwestycji w obszarach o pozytywnym wpływie na rynek pracy w celu tworzenia zrównoważonych miejsc pracy z pełną ochroną socjalną oraz w celu walki z bezrobociem; podkreśla, że finansowane projekty powinny w wymierny sposób przyczyniać się do realizacji strategii "Europa 2020"; w tym kontekście zwraca uwagę na fakt, że przez cały okres trwania recesji obserwowano dodatnią tendencję w zakresie tworzenia miejsc pracy w zielonych sektorach;
70.
podkreśla, że inwestowanie w efektywność energetyczną może wspierać tworzenie lokalnych miejsc pracy i lokalny rozwój gospodarczy oraz zmnejszać ubóstwo energetyczne, a także, iż zapewnienie efektywności energetycznej w budynkach jest najbardziej opłacalnym sposobem stworzenia długoterminowych rozwiązań problemu ubóstwa energetycznego, które w Europie może dotyczyć nawet 125 mln ludzi, oraz jest istotnym elementem zapewniania efektywniejszego wykorzystania europejskiej energii i tworzenia zielonych miejsc pracy; przypomina, że również zapewnienie bezpieczeństwa budynków ma w tym kontekście kluczowe znaczenie; zachęca Komisję, aby jak najszybciej przedstawiła inicjatywę dotyczącą inteligentnego finansowania inteligentnych budynków;
71.
zaleca uznanie celów dotyczących klimatu, energii odnawialnej i efektywności energetycznej za cele inwestycyjne i ważną oś działań prowadzonej polityki;
72.
przestrzega przed wspieraniem działań, które wiążą się z negatywnym wpływem na środowisko i wpływem społecznym, jako że podważają one spójność polityki, która jest niezbędna do maksymalizacji potencjału zatrudnienia, jaki wykazują zielone miejsca pracy;
73.
zaleca, aby wysokiej jakości inwestycje w kluczowe usługi publiczne, takie jak komunikacja, energia, transport, gospodarowanie odpadami i gospodarka wodna, były ukierunkowane na wsparcie zrównoważonych postępowań o udzielenie zamówienia i uwzględnianie kwestii umiejętności ekologicznych;
74.
wzywa państwa członkowskie do pełnego wykorzystania istniejących w ramach prawnych europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz innych źródeł finansowania ze środków UE w celu wsparcia zrównoważonych projektów, które sprzyjają zielonemu zatrudnieniu, a także do jak największego uproszczenia dostępu organów lokalnych do finansowania ze środków UE i instrumentów finansowych i do ustanowienia przejrzystych, prostych zasad i osiągalnych minimalnych progów finansowania;
75.
zachęca Komisję i państwa członkowskie do wykorzystania powyborczego przeglądu wieloletnich ram finansowych (WRF) w 2016 r. jako szansy na wsparcie bardziej zielonej przemiany naszych gospodarek;
76.
zauważa, że dostępne jest wsparcie EFS na rzecz ekologicznego wzrostu gospodarczego i wzrostu zatrudnienia oraz zachęca rządy krajowe i właściwe służby krajowe do rozważenia wykorzystania tego źródła finansowania w sposób bardziej aktywny z myślą o promowaniu tworzenia zielonych miejsc pracy uzasadnionych i zrównoważonych pod względem gospodarczym;
77.
zauważa, że niektóre państwa członkowskie poczyniły znaczący postęp w obszarze ekologizacji gospodarki oraz wzywa Unię i pańswa członkowskie do wzmożenia wymiany pomysłów, wiedzy, doświadczeia i najlepszych praktyk w tym obszarze w celu zapewnienia płynnego przejścia na tę gospodarkę;
78.
wzywa państwa członkowskie i sektor prywatny do korzystania z takich instrumentów jak ekoprojekt, oznakowanie ekologiczne, EMAS i zielone zamówienia publiczne, ponieważ mogą one wspierać zieloną gospodarkę, a tym samym przyczyniać się do tworzenia zielonych miejsc pracy; wzywa Komisję do przedstawienia narzędzi wspierających tworzenie korzystnych warunków rynkowych dla pełnej realizacji tych dobrowolnych instrumentów;
79.
wzywa państwa członkowskie do poświęcenia większej uwagi kwestii wprowadzenia w życie europejskiego standardu (ISO 14000) dotyczącego audytu systemów zarządzania środowiskowego i ekologicznego;

Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP)

80.
popiera cele planu działań ekologicznych dla MŚP i działania ukierunkowane na MŚP, w tym ustanowienie Europejskiego Centrum Doskonałości w dziedzinie Zasobooszczędności, świadczącego usługi doradcze i wsparcie na rzecz MŚP dążących do zwiększenia swojej zasobooszczędności, mającego wspierać zieloną przedsiębiorczość, wykorzystywać szanse zazielenienia łańcuchów wartości i ułatwiać zielonym MŚP i mikroprzedsiębiorstwom dostęp do rynku; uważa, że działania na rzecz zwiększania świadomości i udzielanie wsparcia technicznego mają kluczowe znaczenie dla aktywnego udziału MŚP w gospodarce o obiegu zamkniętym;
81.
przypomina, że MŚP dysponują ogromnym potencjałem, jeżeli chodzi o tworzenie miejsc pracy, szczególnie dla ludzi młodych, a także wspieranie dualnego systemu kształcenia zawodowego i programów praktyk zawodowych;
82.
dostrzega potencjał Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w zakresie ułatwiania rozwoju działalności prowadzonej przez mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa na wysokim poziomie innowacji środowiskowych i społecznych;
83.
zauważa, że dane Eurobarometru dotyczące zielonego zatrudnienia w MŚP wykazują, iż oszczędność energii i redukcja odpadów oraz stosowanie surowców stało się korzystne pod względem ekonomicznym;
84.
wzywa Komisję do pobudzania nowych modeli biznesowych, takich jak przedsiębiorstwa spółdzielcze, w celu zwiększania efektywności procesów produkcyjnych i dystrybucyjnych poprzez przyjmowanie innowacyjnych rozwiązań mających na celu oszczędzanie zasobów lub oferowanie większej liczby bardziej zrównoważonych produktów i usług;
85.
zwraca uwagę, że MŚP mogą kreować wzrost i zatrudnienie tylko wtedy, gdy mają dostęp do korzystnych zachęt również za pośrednictwem zielonej gospodarki;
86.
wzywa Komisję do dopilnowania, aby zielone zachęty dla MŚP miały znaczący wpływ w tych obszarach, w których są najbardziej potrzebne;
87.
zwraca uwagę, że MŚP i mikroprzedsiębiorstwa są najważniejszymi motorami tworzenia miejsc pracy w Europie; podkreśla, że MŚP i mikroprzedsiębiorstwa stoją w obliczu szczególnych wyzwań, gdy wykorzystują szanse zielonej przemiany w zakresie miejsc pracy, co dotyczy zwłaszcza dostępu do finansów, szkoleń i niwelowania niedoborów kwalifikacji; wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia ambitnych działań zapewniających wsparcie w celu ułatwienia tworzenia zielonych miejsc pracy w MŚP i mikroprzedsiębiorstwach, obejmujących ukierunkowane informacje, podnoszenie świadomości, pomoc techniczną i dostęp do finansowania i działań szkoleniowych;
88.
zwraca uwagę, że bardziej ekologiczny łańcuch wartości, który obejmuje odnawianie, naprawę, konserwację, recykling i ekoprojekt, może stworzyć znaczne możliwości rynkowe dla wielu MŚP;

o

o o

89.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
1 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0584.
2 Dz.U. C 251 E z 31.8.2013, s. 75.
3 Dz.U. C 308 E z 20.10.2011, s. 6.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.