Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie substancji zaburzających funkcjonowanie układu...

A.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 substancje czynne, które uznano - albo na podstawie kryteriów naukowych, które zostaną określone, albo na podstawie kryteriów tymczasowych w oczekiwaniu na przyjęcie tych kryteriów - za mające właściwości zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, które mogą spowodować działania niepożądane u ludzi, nie mogą zostać zatwierdzone, chyba że zastosowanie ma jedno z odstępstw, o których mowa w art. 5 ust. 2;

B.

mając na uwadze, że art. 5 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 stanowi, że Komisja nie później niż w dniu 13 grudnia 2013 r. przyjmie akty delegowane dotyczące ustalenia naukowych kryteriów określania właściwości substancji czynnych i produktów biobójczych zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

C.

mając na uwadze, że Komisja do tej pory nie przyjęła aktów delegowanych dotyczących ustalenia naukowych kryteriów, co oznacza ponad dwuipółletnie opóźnienie;

D.

mając na uwadze, że w sprawozdaniu UNEP/WHO substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego nazwano globalnym zagrożeniem oraz że powołano się między innymi na wysoką zachorowalność na wiele chorób endokrynologicznych oraz coraz częstsze ich występowanie u ludzi, jak również przedstawiono obserwacje dotyczące skutków zaburzeń gospodarki hormonalnej w populacjach dzikich zwierząt; mając na uwadze, że pojawiają się dowody na szkodliwe działanie substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego na rozrodczość (bezpłodność, choroby nowotworowe, wady rozwojowe), a także jest coraz więcej dowodów na wpływ tych substancji chemicznych na czynność tarczycy i mózgu, otyłość i metabolizm oraz na poziom insuliny i homeostazę glukozy;

E.

mając na uwadze, że Sąd Unii Europejskiej orzekł w wyroku z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie T-521/14, że Komisja naruszyła prawo UE, nie podejmując działań w celu przyjęcia aktów delegowanych dotyczących ustalenia naukowych kryteriów określania właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

F.

mając na uwadze, że w wyroku tym Sąd orzekł, iż na Komisji ciążył wyraźny, konkretny i bezwarunkowy obowiązek przyjęcia aktów delegowanych w celu ustalenia wyżej wspomnianych naukowych kryteriów nie później niż w dniu 13 grudnia 2013 r.;

G.

mając na uwadze, że w dniu 28 marca 2013 r. doradcza grupa ekspertów ds. substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego powołana przez Komisję i koordynowana przez Wspólne Centrum Badawcze (JRC) przyjęła sprawozdanie w sprawie głównych kwestii naukowych mających zastosowanie do identyfikacji i charakterystyki substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego; mając na uwadze, że kompleksowo przygotowany wniosek dotyczący kryteriów naukowych był wówczas gotowy, po trzech latach prac prowadzonych przez właściwe służby;

H.

mając na uwadze, że Sąd stwierdził także, iż żaden przepis rozporządzenia (UE) nr 528/2012 nie wymaga przeprowadzenia oceny skutków w odniesieniu do opartych na zagrożeniach kryteriów naukowych, a nawet jeśli Komisja uznała, że taka ocena skutków jest niezbędna, nie zwalniało to jej z obowiązku dotrzymania terminu określonego w rozporządzeniu (pkt 74 wyroku);

I.

mając na uwadze, że Sąd orzekł ponadto, że specyfikacji kryteriów naukowych można dokonać wyłącznie w sposób obiektywny, na podstawie danych naukowych dotyczących układu hormonalnego i niezależnie od wszelkich innych względów, w szczególności ekonomicznych (pkt 71 wyroku); mając na uwadze, że w ten sposób Sąd wyjaśnił, iż w przypadku decyzji w kwestiach naukowych ocena skutków społecznoekonomicznych nie jest właściwym narzędziem;

J.

mając na uwadze, że Sąd dalej orzekł, iż Komisja nie może - w związku z wykonywaniem uprawnień przekazanych jej przez prawodawcę - kwestionować ustalonej przez prawodawcę równowagi regulacyjnej między poprawą rynku wewnętrznego a ochroną zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska (pkt 72 wyroku); mając na uwadze, że w ten sposób Sąd wyjaśnił, iż w ramach oceny skutków dotyczącej przyjęcia aktu delegowanego Komisja nie powinna oceniać zmian regulacyjnych w przepisach sektorowych;

K.

mając na uwadze, że Sąd stwierdził, iż tymczasowych kryteriów przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 528/2012 nie można uznać za zapewniające poziom ochrony, który byłby wystarczająco wysoki (pkt 77 wyroku);

L.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 266 TFUE w przypadku stwierdzenia, iż zaniechanie przez instytucję działania jest sprzeczne z Traktatami, jest ona zobowiązana do podjęcia środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

M.

mając na uwadze, że na posiedzeniu plenarnym Parlamentu w lutym 2016 r. komisarz ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności Vytenis Andriukaitis zapowiedział, iż Komisja będzie mimo wszystko kontynuować ocenę skutków, uznając ją za "użyteczne, a nawet niezbędne narzędzie kształtowania jej przyszłej decyzji w sprawie kryteriów";

N.

mając na uwadze, że Komisja ma obowiązek przeprowadzać oceny skutków w odniesieniu do inicjatyw ustawodawczych i nieustawodawczych, w przypadku których spodziewane są znaczące skutki gospodarcze, środowiskowe lub społeczne, aby określić rozwiązania alternatywne, co oznacza, że oceny skutków są cennym narzędziem pomagającym organom regulacyjnym oceniać warianty strategiczne, a nie określać kwestie naukowe;

O.

mając na uwadze, że przewodniczący Komisji Jean-Claude Juncker potwierdził w piśmie z dnia 22 marca 2016 r. skierowanym do przewodniczącego Parlamentu Martina Schulza, iż Komisja - przed podjęciem decyzji dotyczącej naukowych kryteriów - zamierza najpierw zasięgnąć opinii Rady ds. Kontroli Regulacyjnej w sprawie oceny skutków, a następnie do końca czerwca 2016 r. przyjąć naukowe kryteria określania właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

P.

mając na uwadze, że w związku z tym nie ulega wątpliwości, iż Komisja nie podjęła jeszcze działań w celu wykonania wyroku Sądu, lecz uparcie dopuszcza się naruszenia prawa UE, jak uznał Sąd, a tym samym narusza obecnie również art. 266 TFUE;

Q.

mając na uwadze, że jest absolutnie niedopuszczalne, aby Komisja jako strażniczka traktatów sama ich nie przestrzegała;

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego: sytuacja w następstwie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 2015 r. (2016/2747(RSP)).

Dz.U.UE.C.2018.86.105

Substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego: sytuacja po orzeczeniu Trybunału z dnia 16 grudnia 2015 r.