Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2016 r. w sprawie Tajlandii, w szczególności sprawy Andy’ego Halla (2016/2912(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.215.37

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 czerwca 2018 r.

Tajlandia, w szczególności sprawa Andy'ego Halla

P8_TA(2016)0380

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2016 r. w sprawie Tajlandii, w szczególności sprawy Andy'ego Halla (2016/2912(RSP))

(2018/C 215/07)

(Dz.U.UE C z dnia 19 czerwca 2018 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Tajlandii, w szczególności rezolucje z dnia 20 maja 2010 r. 1 , 6 lutego 2014 r. 2 , 21 maja 2015 r. 3  i 8 października 2015 r. 4 ,
-
uwzględniając odpowiedź wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa F. Mogherini z dnia 19 listopada 2015 r. udzieloną w imieniu Komisji w sprawie sytuacji Andy'ego Halla,
-
uwzględniając oświadczenia delegatury UE w Tajlandii wydane w porozumieniu z szefami misji UE w Tajlandii w dniu 14 listopada 2014 r.,
-
uwzględniając oświadczenie prasowe Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 20 września 2016 r.,
-
uwzględniając oświadczenie Maurizio Bussiego, dyrektora odpowiedzialnego za Tajlandię, Kambodżę i Laotańską Republikę Ludowo-Demokratyczną w Międzynarodowej Organizacji Pracy z dnia 21 września 2016 r. w sprawie skazania obrońcy praw pracowniczych Andy'ego Halla w Tajlandii,
-
uwzględniając powszechny okresowy przegląd praw człowieka w Tajlandii przed Radą Praw Człowieka ONZ i wynikające z niego zalecenia, z dnia 11 maja 2016 r.,
-
uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z dnia 10 grudnia 1948 r.,
-
uwzględniając sprawozdanie na temat migracji w Tajlandii z 2014 r. przygotowane przez tematyczną grupę roboczą ONZ ds. migracji,
-
uwzględniając deklarację ONZ w sprawie obrońców praw człowieka z 1998 r. i rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ A/RES/70/161 z 17 grudnia 2015 r.,
-
uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego stroną jest Tajlandia,
-
uwzględniając konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r.,
-
uwzględniając deklarację Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej w sprawie praw człowieka z dnia 18 listopada 2012 r.,
-
uwzględniając wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka,
-
uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że obrońca praw pracowniczych i obywatel UE Andy Hall został w dniu 20 września 2016 r. skazany na trzy lata więzienia w zawieszeniu i ukarany grzywną w wysokości 150 tys. THB z powodu wysłania fińskiej organizacji pozarządowej Finnwatch raportu ujawniającego łamanie praw pracowniczych w tajskim zakładzie przetwórstwa ananasów Natural Fruit Company Ltd;
B.
mając na uwadze, że Andy Hall został formalnie oskarżony o zniesławienie i popełnienie przestępstwa komputerowego w związku z publikacją w internecie wspomnianego raportu oraz mając na uwadze, że oba wszczęte przeciw A. Hallowi postępowania karne toczyły się w tajskim systemie sądowym;
C.
mając na uwadze, że liczne przypadki łamania praw pracowniczych, których dopuściło się przedsiębiorstwo zostały zidentyfikowane przez tajskie ministerstwo pracy i przez pracowników Natural Fruit Company Ltd podczas wcześniejszych rozpraw sądowych;
D.
mając na uwadze, że w dniu 18 września 2015 r. sąd Prakanong w Bangkoku, który wydał wyrok na korzyść A. Halla, podtrzymał decyzję o oddaleniu pozostałych zarzutów o zniesławienie, które przeciw niemu wniesiono; mając na uwadze, że w związku z tą decyzją Natural Fruit Company Ltd i prokurator generalny Tajlandii wnieśli apelację, w związku z czym sprawa znajduje się obecnie w Sądzie Najwyższym; mając na uwadze, że dwa postępowania cywilne zostały zawieszone w oczekiwaniu na wynik dwóch postępowań karnych;
E.
mając na uwadze, że według raportów międzynarodowych i lokalnych mediów organizacji Migrant Worker Rights Network (Sieć Praw Pracowników Migrujących), której doradza A. Hall, oraz samemu A. Hallowi i 14 pracownikom farmy kurzej z Mjanmy grożą podobne sprawy sądowe o zniesławienie i przestępstwa komputerowe ze strony tajskich dostawców kurczaków na europejski rynek;
F.
mając na uwadze, że w dniu 28 września 2016 r. tajskie władze zablokowały publiczną prezentację i ogłoszenie przez zagranicznych ekspertów i badaczy ds. praw człowieka najnowszego raportu badawczego Amnesty International dokumentującego systematyczne torturowanie lub nękanie przeciwników politycznych, pracowników migrujących, podejrzanych rebeliantów i innych osób w bazach wojskowych, na komisariatach policji i w aresztach;
G.
mając na uwadze, że nieproporcjonalne wykorzystywanie przepisów o zniesławieniu, które przewidują kary więzienia, przeciw obrońcom praw człowieka, którzy zgłaszają domniemane przypadki łamania praw człowieka, ogranicza wolność słowa, a zatem narusza podjęte przez Tajlandię zobowiązania wynikające z Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, którego Tajlandia jest stroną;
H.
mając na uwadze, że w Tajlandii mieszkają prawie cztery miliony obcokrajowców, w tym 2,7 mln osób pochodzących z Kambodży, Laosu lub Mjanmy; mając na uwadze, że pozwolenia na pracę były wydawane obywatelom tych krajów od 2001 r., ale mając na uwadze, że ponad milion pracowników migrujących wciąż nie jest w tym kraju zarejestrowanych;
I.
mając na uwadze, że według Human Rights Watch (oświadczenie z 18 września 2016 r.) prawa człowieka i prawa pracownicze pochodzących z Mjanmy, Kambodży i Laosu pracowników migrujących w Tajlandii były systematycznie i od lat bezkarnie łamane oraz pracownicy migrujący są często w niewielkim stopniu chronieni tajskim prawem pracy lub nie otrzymują żadnej ochrony mimo zapewnień rządu, że wszyscy legalnie zarejestrowani pracownicy migrujący podlegają ochronie;
J.
mając na uwadze, że Tajlandia rozpoczęła wdrażanie protokołu ustaleń w sprawie współpracy w zatrudnianiu pracowników z Kambodżą i Laosem w 2006 r. i z Mjanmą w 2009 r.; mając na uwadze, że w ramach systemu z protokołu ustaleń pracownicy mogą uzyskać oferty pracy i dokumenty podróżne przed wyjazdem do Tajlandii, ale tylko 5 % pracowników z tych krajów zostało objętych procedurę z protokołu ustaleń;
1.
z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zaangażowanie UE na rzecz ludności Tajlandii, z którą łączą ją silne i wieloletnie związki polityczne, gospodarcze i kulturalne;
2.
wyraża ubolewanie z powodu wydania wyroku skazującego Andy'ego Halla i wyraża zaniepokojenie procesem sądowym oraz tym, w jaki sposób może on wpłynąć na swobodę prowadzenia działalności przez obrońców praw człowieka;
3.
wzywa rząd Tajlandii, aby przedsięwziął wszelkie niezbędne środki w celu zagwarantowania poszanowania i ochrony praw Andy'ego Halla i innych obrońców praw człowieka, w tym prawa do sprawiedliwego procesu, oraz by stworzył otoczenie prawne sprzyjające korzystaniu z praw człowieka, a konkretnie, by zagwarantował, że za promowanie i ochronę praw człowieka nie będzie groziła odpowiedzialność karna;
4.
wzywa władze Tajlandii do dopilnowania, by krajowe prawo dotyczące zniesławienia było zgodne z Międzynarodowym paktem praw obywatelskich i politycznych, którego stroną jest Tajlandia, oraz by dokonały przeglądu ustawy o przestępczości komputerowej, ponieważ jej obecne brzmienie jest zbyt ogólnikowe;
5.
wyraża uznanie dla ESDZ za jej prace w sprawie Andy'ego Halla oraz wzywa do dalszego ścisłego monitorowania sytuacji; wzywa wiceprzewodniczącą Komisji/wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do poruszenia tej kwestii z rządem Tajlandii w czasie nadchodzącego posiedzenia ministrów ASEAN-UE w Bangkoku;
6.
wzywa rząd Tajlandii i instytucje państwowe do przestrzegania swej własnej konstytucji i międzynarodowych zobowiązań w odniesieniu do niezależności sądownictwa, prawa do rzetelnego i sprawiedliwego procesu sądowego, prawa do wolności słowa, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń;
7.
docenia osiągnięte przez rząd Tajlandii postępy w zakresie zwalczania wykorzystywania pracowników oraz w zakresie ochrony pracowników krajowych i migrujących, co w szczególności widać we wzmocnieniu systemu inspekcji pracy, uregulowaniach dotyczących agencji pracy, środkach na rzecz przeciwdziałania niewoli za długi i handlowi ludźmi, surowszej polityce karania łamania praw pracowniczych, ratyfikowaniu konwencji nr 187 Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) oraz podpisaniu w marcu 2016 r. Konwencji o pracy na morzu;
8.
zwraca się do władz Tajlandii, by przyjęły oraz realizowały, w prawie i w praktyce, holistyczną, długoterminową politykę imigracyjną w odniesieniu do pracowników migrujących o niskich umiejętnościach zawodowych, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi praw człowieka i z uwzględnieniem potrzeb rynku pracy; w tym kontekście sugeruje, by w pierwszej kolejności dokonać przeglądu ustawy o stosunkach pracy, aby zagwarantować pracownikom migrującym takie same prawo do wolności zrzeszania się, jakim cieszą się obywatele Tajlandii;
9.
wzywa do ochrony pracowników migrujących dzięki silniejszym zachętom dla pracodawców do zaangażowania się w proces legalizacji, przy jednoczesnym nakładaniu wysokich grzywien lub innych kar na pracodawców, którzy nie biorą udziału w tym procesie lub łamią prawo pracy;
10.
apeluje do Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych i delegatury UE w Bangkoku oraz do przedstawicielstw państw członkowskich, by kontynuowały monitorowanie sytuacji praw człowieka w Tajlandii, by nadal współdziałały z rządem i społeczeństwem obywatelskim oraz by wykorzystywały wszystkie dostępne narzędzia mogące zapewnić przestrzeganie praw człowieka, obrońców praw człowieka i praworządności w Tajlandii;
11.
wzywa UE i jej państwa członkowskie, by zagwarantowały, że przedsiębiorstwa z siedzibą na ich terytoriach, które prowadzą działalność w Tajlandii przestrzegały międzynarodowych standardów praw człowieka dzięki przejrzystemu systemowi monitorowania i sprawozdawczości i we współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, oraz z zadowoleniem przyjmuje wsparcie, jakiego udzieliła Andy'emu Hallowi fińska grupa detalistów S-Ryhmä;
12.
jest głęboko przekonany, że przedsiębiorstwa powinny być rozliczane za szkody wyrządzone środowisku i przypadki łamania praw człowieka, za które są odpowiedzialne, oraz że UE i państwa członkowskie powinny traktować to jako podstawową zasadę;
13.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Komisji, rządowi i parlamentowi Tajlandii, parlamentom i rządom państw członkowskich, Wysokiemu Komisarzowi Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka oraz rządom państw należących do Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej.
1 Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 152.
2 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0107.
3 Dz.U. C 353 z 27.9.2016, s. 52.
4 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0343.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.