Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie Somalii (2018/2784(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.118.113

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 kwietnia 2020 r.

Somalia

P8_TA(2018)0304

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie Somalii (2018/2784(RSP))

(2020/C 118/18)

(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2020 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Somalii, w szczególności rezolucję z dnia 15 września 2016 r. ¹ ,

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 maja 2017 r. w sprawie obozu dla uchodźców w Dadaab ² ,

– uwzględniając oświadczenie rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych z dnia 30 października 2017 r. w sprawie ataku w Somalii, a także wszystkie wcześniejsze oświadczenia rzecznika,

– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 3 kwietnia 2017 r. w sprawie Somalii,

– uwzględniając wspólną strategię UE-Afryka,

– uwzględniając umowę z Kotonu,

– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,

– uwzględniając sprawozdanie Biura ONZ ds. Praw Człowieka z grudnia 2017 r. pt. "Ochrona ludności cywilnej: budowa podstaw pokoju, bezpieczeństwa i praw człowieka w Somalii",

– uwzględniając krajowy program orientacyjny UE-Somalia dla Federalnej Republiki Somalii na lata 2014-2020,

– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 15 maja 2018 r. przedłużającą mandat misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISoM),

– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie Somalii, jak również jej wszystkie wcześniejsze rezolucje,

– uwzględniając informacje przekazane przez specjalnego przedstawiciela ONZ ds. Somalii Radzie Bezpieczeństwa ONZ w dniu 15 maja 2018 r.,

– uwzględniając oświadczenia prasowe Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Somalii z dnia 25 stycznia 2018 r., 25 lutego 2018 r. i 4 kwietnia 2018 r.,

– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 25 czerwca 2018 r. w sprawie Rogu Afryki, z dnia 17 lipca 2017 r. w sprawie przeciwdziałania zagrożeniu klęską głodu oraz z dnia 3 kwietnia 2017 r. w sprawie Somalii,

– uwzględniając sprawozdania Sekretarza Generalnego ONZ w sprawie Somalii z dnia 26 grudnia 2017 r. i 2 maja 2018 r.,

– uwzględniając komunikat z dnia 4 grudnia 2017 r. dotyczący konferencji zorganizowanej przez Somalię i ONZ poświęconej bezpieczeństwu w Somalii,

– uwzględniając rezolucję uchwaloną przez Radę Praw Człowieka ONZ w dniu 29 września 2017 r. w sprawie pomocy dla Somalii w dziedzinie praw człowieka,

– uwzględniając oświadczenie AMISOM z dnia 8 listopada 2017 r., w którym ogłoszono zamiar rozpoczęcia stopniowego wycofywania wojsk z Somalii od grudnia 2017 r. z przewidywanym zakończeniem tej operacji do 2020 r.,

– uwzględniając wspólne oświadczenie czterech ekspertów ONZ ds. praw człowieka z dnia 4 maja 2016 r., w którym wyrazili oni zaniepokojenie nasilającymi się prześladowaniami członków związków zawodowych w Somalii,

– uwzględniając konkluzje i zalecenia wyszczególnione w 380. sprawozdaniu Komitetu Wolności Związkowej MOP z listopada 2016 r. zatwierdzonym przez Radę Zarządzającą MOP na potrzeby sprawy 3113,

– uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że ugrupowanie Asz-Szabab przeprowadziło liczne ataki terrorystyczne na terytorium Somalii; mając na uwadze, że w dniu 14 października 2017 r. Somalia doświadczyła największego w historii ataku terrorystycznego, w którym według oficjalnych danych zginęło co najmniej 512, a 357 zostało rannych; mając na uwadze, że Asz-Szabab i inne ugrupowania terrorystyczne powiązane z Państwem Islamskim przeprowadzają kolejne ataki terrorystyczne wymierzone przeciw uznanemu przez społeczność międzynarodową rządowi Somalii i przeciw ludności cywilnej;

B. mając na uwadze, że w dniu 1 kwietnia 2018 r. ugrupowanie Asz-Szabab przeprowadziło atak bombowy z użyciem samochodu pułapki na bazę sił pokojowych Unii Afrykańskiej w Bulomarer i pobliskich wioskach; mając na uwadze, że w dniu 25 lutego 2018 r. w Mogadiszu doszło do dwóch ataków terrorystycznych, w wyniku których zginęły co najmniej 32 osoby;

C. mając na uwadze, że somalijskie rządowe siły bezpieczeństwa, naruszając prawo, zabiły i raniły cywilów w wyniku wewnętrznych walk między siłami rządowymi w miejscu dystrybucji pomocy w Baidoa w czerwcu 2017 r.; mając na uwadze, że ludność cywilna była również celem ataków podczas starć sił regionalnych i bojówek klanowych, zwłaszcza w regionach Dolna Shabelle, Galguduud i Hiran;

D. mając na uwadze, że zgodnie ze sprawozdaniem Biura ONZ ds. Praw Człowieka i Misji Pomocy ONZ w Somalii (UNSOM), obejmującym okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 14 października 2017 r., w Somalii śmierć poniosło 2 078 cywilów, a obrażenia odniosło 2 507 osób; mając na uwadze, że większość tych ofiar przypisuje się bojownikom Asz-Szabab; mając na uwadze, że za śmierć znacznego odsetka tych osób odpowiadają bojówki klanowe, podmioty państwowe, w tym wojsko i policja, a nawet misja Unii Afrykańskiej w Somalii;

E. mając na uwadze, że w Somalii od dwudziestu lat toczy się wojna domowa; mając na uwadze, że od 2012 r., kiedy został powołany nowy rząd cieszący się poparciem międzynarodowym, kraj poczynił znaczne postępy na drodze do pokoju i stabilności; mając na uwadze, że chociaż ugrupowanie Asz-Szabab poniosło znaczne straty w wyniku operacji antyterrorystycznych przeprowadzonych w ostatnich latach, ze sprawozdań ONZ wynika, że odłam ISIS w Somalii urósł znacznie w siłę;

F. mając na uwadze, że w dniu 8 lutego 2017 r. Somalia przeprowadziła pierwsze od czasu powołania rządu popieranego przez społeczność międzynarodową wolne wybory; mając na uwadze, że system wyborczy przyniósł postępy pod względem frekwencji, ale wykazuje jedynie ograniczone cechy prawdziwego systemu wyborczego; mając na uwadze, że rząd zobowiązał się do przejścia w wyborach w latach 2020-2021 na system wyborczy oparty na głosowaniu powszechnym, dający równą wagę głosom wszystkich wyborców;

G. mając na uwadze, że mandat misji Unii Afrykańskiej w Somalii został przedłużony do dnia 31 lipca 2018 r.; mając na uwadze, że zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2372/17 liczba personelu mundurowego AMISOM powinna zostać zmniejszona do 20 626 do dnia 30 października 2018 r.; mając na uwadze, że personel AMISOM jest oskarżany o naruszanie praw człowieka, przemoc seksualną i inne nadużycia w trakcie pełnienia służby;

H. mając na uwadze, ze wolność wypowiedzi, która stanowi podstawowy filar każdej sprawnie funkcjonującej demokracji, w dalszym ciągu jest poważnie ograniczana w Somalii; mając na uwadze, że dziennikarze, obrońcy praw człowieka, działacze społeczeństwa obywatelskiego i przywódcy polityczni nadal codziennie doświadczają zagrożeń; mając na uwadze, że Asz-Szabab w dalszym ciągu dopuszcza się zastraszania i dokonuje, aresztowań, zatrzymań bez rzetelnego procesu, a nawet zabójstw; mając na uwadze, że władze rzadko wszczynają dochodzenia w takich sprawach; mając na uwadze, że według Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy (IFJ) Somalia jawi się ósmy rok z rzędu jako najbardziej niebezpieczny kraj afrykański dla dziennikarzy i innych pracowników mediów do prowadzenia działalności zawodowej i korzystania z podstawowego prawa do wolności wypowiedzi;

I. mając na uwadze, że prawo do wolnego zrzeszania się i prawo do organizowania się w związki zawodowe mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju każdej sprawnie funkcjonującej demokracji; mając na uwadze, że rząd federalny Somalii w rzeczywistości nie zezwala na tworzenie i istnienie niezależnych związków; mając na uwadze, że związkowcy i działacze na rzecz praw pracowniczych w Somalii na co dzień spotykają się z zastraszaniem, odwetem i nękaniem; mając na uwadze, że stygmatyzacja i kampanie oczerniające wymierzone przeciw związkowcom są powszechne w Somalii;

J. mając na uwadze, że Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) rozpatrzyła skargę przeciw rządowi Somalii dotyczącą naruszenia wolności zrzeszania się; mając na uwadze, że MOP poleciła rządowi "niezwłoczne uznanie kierownictwa Krajowego Związku Somalijskich Dziennikarzy (NUSOJ) i Federacji Somalijskich Związków Zawodowych (FESTU) pod kierownictwem Omara Faruka Osmana";

K. mając na uwadze, że eksperci ONZ ds. praw człowieka oświadczyli publicznie, że "Somalia nie wypełnia międzynarodowych zobowiązań dotyczących praw człowieka, a sytuacja związków zawodowych nadal się pogarsza pomimo konkretnych zaleceń wydanych przez radę zarządzającą Międzynarodowej Organizacji Pracy, i wezwali rząd somalijski do powstrzymania się od jakichkolwiek dalszych ingerencji w związki zawodowe zarejestrowane w Somalii, ze szczególnym uwzględnieniem NUSOJ i FESTU";

L. mając na uwadze, że przypadki łamania praw człowieka są powszechne w Somalii; mając na uwadze, że osoby odpowiedzialne za nie to w większości podmioty niepaństwowe - np. bojówki Asz-Szabab i bojówki klanowe, ale czasami także podmioty państwowe; mając na uwadze, że mają miejsce egzekucje bez procesu sądowego, akty przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć, arbitralne aresztowania, zatrzymania i uprowadzenia; mając na uwadze, że według Biura ONZ ds. Praw Człowieka krajowa Agencja Wywiadu i Bezpieczeństwa (NISA) Somalii regularnie narusza międzynarodowe prawo dotyczące praw człowieka; mając na uwadze, że często działa z pominięciem wymiaru sprawiedliwości, a jej uprawnienia są zbyt szerokie;

M. mając jednak na uwadze, że sytuacja polityczna jest niestabilna, a zarządzanie jest nadal na niskim poziomie, co utrudnia postępy w reformowaniu wymiaru sprawiedliwości i sektora bezpieczeństwa; mając na uwadze, że według Transparency International Somalia jest najbardziej skorumpowanym krajem na świecie;

N. mając na uwadze, że sądy wojskowe nadal rozpatrują szeroki wachlarz spraw, łącznie z przestępstwami związanymi z terroryzmem, w postępowaniach, które dalece odbiegają od międzynarodowych standardów rzetelnego procesu; mając na uwadze, że do trzeciego kwartału 2017 r. co najmniej 23 osoby zostały stracone w wyniku wyroków wydanych przez sądy wojskowe, a większość zarzutów wiązała się z terroryzmem; mając na uwadze, że w dniu 13 lutego 2017 r. w Puntlandzie na śmierć za zabójstwo skazano siedmiu oskarżonych, w tym dziecko, opierając się w znacznym stopniu na zeznaniach uzyskanych pod przymusem przez tamtejsze służby wywiadowcze; pięć z tych osób zostało straconych w kwietniu tego samego roku;

O. mając na uwadze, że interesy zagraniczne dodatkowo komplikują krajobraz polityczny; mając na uwadze, że w odniesieniu do szerszej konfrontacji między Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Arabią Saudyjską z jednej strony a Katarem z drugiej strony rząd federalny Somalii starał się pozostać neutralny; mając na uwadze, że w odwecie Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie wstrzymały regularne wypłaty wsparcia finansowego dla Somalii, co dodatkowo osłabia zdolność rządu tego kraju do opłacania sił bezpieczeństwa;

P. mając na uwadze, ze do największych ofiar konfliktu w Somalii należą dzieci; mając na uwadze, ze odnotowano liczne przypadki uprowadzeń dzieci i rekrutowania ich przez grupy terrorystyczne; mając na uwadze, że somalijskie siły bezpieczeństwa traktują je jak wrogów i często dochodzi do ich zabójstw, okaleczania, aresztowań i zatrzymań;

Q. mając na uwadze, że w sprawozdaniu z dnia 21 lutego 2018 r. organizacja Human Rights Watch zwraca uwagę na przemoc i nadużycia, w tym pobicia, tortury, izolację i przemoc seksualną, stosowane od 2015 r. wobec setek dzieci przetrzymywanych przez rząd za udział w działalności związanej z terroryzmem; mając na uwadze, że w Puntlandzie dochodzi do skazywania dzieci na śmierć za przestępstwa terrorystyczne;

R. mając na uwadze, że po latach suszy niedawno nastąpiły rekordowo obfite opady deszczu, a wyniku powodzi 230 tys. osób, z których według szacunków ponad połowa to dzieci, musiało opuścić swoje miejsce zamieszkania; mając na uwadze, że liczbę tych osób należy dodać do około 2,6 mln ludzi w całym kraju, którzy ucierpieli już w wyniku susz i konfliktów;

S. mając na uwadze, że znaczna liczba ofiar cywilnych zginęła z rąk bojówek klanowych; mając na uwadze, że głównym powodem konfliktów klanowych są spory o ziemię i zasoby, potęgowane niekończącymi się działaniami odwetowymi; mając na uwadze, że konflikty takie zaostrza niedostatek zasobów i susze; mając na uwadze, że siły antyrządowe wykorzystują takie konflikty do dalszego destabilizowania różnych obszarów;

T. mając na uwadze, że brak bezpieczeństwa żywnościowego nadal stanowi poważny problem dla państwa somalijskiego i jego mieszkańców; mając na uwadze, że według Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Prowadzonych przez UE Operacji Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej około połowa dwunastomilionowej ludności Somalii doświadcza braku bezpieczeństwa żywnościowego i potrzebuje pomocy humanitarnej; mając na uwadze, że według szacunków 1,2 mln dzieci jest poważnie niedożywionych, w tym 232 tys. cierpi na skrajne niedożywienie zagrażające ich życiu; mając na uwadze, że wiele części kraju nie uporało się w pełni ze skutkami głodu z 2011 r. i 2012 r.; mając na uwadze, że susze potęgują problemy związane z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego w Somalii;

U. mając na uwadze, że w Kenii istnieje kilka obozów dla somalijskich uchodźców, łącznie z obozem w Dadaab, w którym przebywa około 350 tys. uchodźców; mając na uwadze, że z powodu niedostatecznego wsparcia ze strony społeczności międzynarodowej władze Kenii zamierzają zmniejszyć te obozy i domagają się powrotu uchodźców do Somalii;

V. mając na uwadze kluczowe znaczenie międzynarodowych organizacji humanitarnych w walce z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego i w udzielaniu pomocy humanitarnej; mając na uwadze, że w znacznym stopniu przyczyniły się one do zapobiegnięcia katastrofie humanitarnej w Somalii; mając na uwadze, że podejmowano próby przekierowania pomocy humanitarnej na finansowanie działań wojennych;

W. mając na uwadze, że od 2016 r. UE stopniowo zwiększa roczną pomoc humanitarną dla Somalii, zwłaszcza w reakcji na dotkliwą suszę, która pustoszyła kraj, a w 2017 r. przyznała swoim partnerom humanitarnym kwotę120 mln EUR; mając na uwadze, że międzynarodowy plan pomocy dla Somalii jest finansowany jedynie w 24 %;

X. mając na uwadze, że UE przekazała 486 mln EUR z Europejskiego Funduszu Rozwoju (2014-2020), głównie na tworzenie struktur państwowych, budowanie pokoju, zapewnianie bezpieczeństwa żywnościowego i odporności na kryzysy oraz na edukację; mając na uwadze, że UE wspiera też AMISOM z wykorzystaniem Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce; mając na uwadze, że dzięki siłom pokojowym Unii Afrykańskiej (AMISOM) liczącym 22 tys. żołnierzy w niektórych częściach Somalii zapanował pewien stopień stabilności; mając na uwadze, że inne części kraju pozostają pod kontrolą radykalnego ruchu islamistycznego Asz-Szabab lub grozi im z jego strony niebezpieczeństwo, albo są kontrolowane przez odrębne władze, jak ma to miejsce w Swazilandzie i Puntlandzie;

1. potępia wszystkie ataki terrorystyczne na ludność Somalii, popełniane zarówno przez Asz-Szabab, jak i inne ekstremistyczne ugrupowania terrorystyczne; twierdzi, że nie ma żadnych uzasadnionych powodów do angażowania się w działalność terrorystyczną; domaga się, by osoby odpowiedzialne za ataki terrorystyczne i łamanie praw człowieka zostały postawione przed sądem zgodnie z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka; przekazuje wyrazy najgłębszego współczucia ofiarom ataków terrorystycznych w Somalii i ich rodzinom i szczerze ubolewa nad utratą istnień ludzkich; przypomina władzom somalijskim o obowiązku zagwarantowania praw człowieka i ochrony ludności cywilnej we wszystkich okolicznościach;

2. podkreśla, ze usunięcie pierwotnych przyczyn terroryzmu, takich jak: brak bezpieczeństwa, ubóstwo, łamanie praw człowieka, degradacja środowiska, bezkarność, brak sprawiedliwości i ucisk, w ogromnej mierze przyczyniłoby się do wyeliminowania organizacji terrorystycznych i działalności terrorystycznej w Somalii; twierdzi, że zacofanie gospodarcze i brak bezpieczeństwa stanowią błędne koło; wzywa zatem podmioty międzynarodowe, w tym unijne programy rozwoju, aby zaangażowały się w reformę sektora bezpieczeństwa i w inicjatywy na rzecz budowania potencjału w celu zapewnienia spójności ich polityki rozwoju z polityką bezpieczeństwa w Somalii; wzywa UE, aby nadal wspierała proces pokoju i pojednania w Somalii za pomocą ram wzajemnej odpowiedzialności i paktu bezpieczeństwa;

3. zachęca rząd federalny Somalii do kontynuowania wysiłków na rzecz budowy pokoju i państwowości, prowadzących do stworzenia silnych instytucji, które kierują się zasadami praworządności i są zdolne do świadczenia podstawowych usług publicznych, oraz do zapewnienia bezpieczeństwa, wolności wypowiedzi i wolności zrzeszania się; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ugrupowaniu Asz-Szabab nie udało się zakłócić procesu wyborczego w latach 2016-2017; wzywa rząd federalny Somalii do zadbania o to, aby przed wyborami w latach 2020-2021 wprowadzono system wyborczy oparty na głosowaniu powszechnym, dający równą wagę wszystkim głosom; przypomina, że trwałą stabilność i pokój można osiągnąć jedynie w drodze włączenia społecznego, zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów opartych na zasadach demokracji i praworządności;

4. wzywa rząd federalny Somalii do wzmożenia wysiłków na rzecz umocnienia praworządności w całym kraju; twierdzi, że bezkarność jest główną przyczyną samonapędzającego się cyklu przemocy i pogarszającej się sytuacji w zakresie praw człowieka; żąda, aby władze somalijskie przekazywały w przyszłości sprawy cywilne podlegające jurysdykcji sądów wojskowych do sądów cywilnych w celu przeprowadzenia postępowania karnego; wzywa prezydenta Somalii do natychmiastowego złagodzenia niewykonanych wyroków kary śmierci, co stanowiłoby pierwszy krok w kierunku wprowadzenia moratorium na wszystkie wyroki śmierci; uważa, że jedynie dzięki praworządności można wyeliminować bezkarność; wzywa rząd i podmioty międzynarodowe, aby nadal dążyły do ustanowienia niezawisłego wymiaru sprawiedliwości, wszczęcia niezależnych i wiarygodnych postępowań w sprawie zbrodni przeciwko somalijskim dziennikarzom, zwalczania korupcji oraz budowy rozliczalnych instytucji, zwłaszcza w sektorze bezpieczeństwa; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zapoczątkowanie w ubiegłym roku przez rząd, we współpracy z ONZ i UE, ogólnokrajowego programu szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości;

5. potępia przypadki naruszania wolności wypowiedzi w Somalii przez podmioty państwowe i niepaństwowe; jest zaniepokojony autokratycznym podejściem obecnej administracji i niektórych organów administracji regionalnej, skutkującym aresztowaniami przeciwników politycznych i pokojowo nastawionych krytyków; uważa za absolutnie niedopuszczalne wszelkiego rodzaju zastraszanie, nękanie, zatrzymywanie lub zabijanie dziennikarzy i działaczy społeczeństwa obywatelskiego; domaga się, aby władze somalijskie zaprzestały wykorzystywania NISA do zastraszania niezależnych dziennikarzy i przeciwników politycznych; wzywa rząd i UE - w ramach jej działań w zakresie praworządności w Somalii - do dopilnowania, aby wydano regulacje dotyczące NISA przewidujące skuteczne mechanizmy nadzoru; utrzymuje, że wolność słowa i myśli jest niezbędna do rozwoju silnego i demokratycznego społeczeństwa; wzywa federalny rząd Somalii, aby zadbał o pełne poszanowanie prawa do wolności wypowiedzi; wzywa rząd somalijski, aby dokonał przeglądu kodeksu karnego, nowej ustawy medialnej i innych przepisów celem dostosowania ich do międzynarodowych zobowiązań Somalii w zakresie prawa do wolności słowa i mediów;

6. wyraża zaniepokojenie z powodu niektórych interesów zagranicznych, które dodatkowo komplikują krajobraz polityczny; zauważa, że w kontekście szerszej konfrontacji między Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Arabią Saudyjską z jednej strony a Katarem z drugiej strony rząd federalny Somalii, próbując zachować neutralność, został pozbawiony regularnego wsparcia budżetowego z Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, co dodatkowo osłabia zdolność rządu do opłacenia sił bezpieczeństwa; wzywa Zjednoczone Emiraty Arabskie do natychmiastowego zaprzestania wszelkich działań destabilizujących w Somalii oraz poszanowania suwerenności i integralności terytorialnej Somalii;

7. zdecydowanie potępia poważne naruszenia wolności zrzeszania się i wolności wypowiedzi wolnych i niezależnych związków zawodowych w Somalii, w szczególności długotrwałe represje wobec NuSOJ i FESTU, oraz nalega na zakończenie trwających postępowań i zamknięcie sprawy wszczętej przez Urząd Prokuratora Generalnego przeciwko sekretarzowi generalnemu NUSOJ Omarowi Farukowi Osmanowi za zorganizowanie, bez pozwolenia Ministerstwa Informacji, obchodów Światowego Dnia Wolności Prasy;

8. potępia represje państwa somalijskiego wobec działaczy związków zawodowych; wzywa rząd somalijski, aby położył kres wszelkim formom represji wobec związkowców; nalega, aby rząd zezwolił na tworzenie niezależnych związków zawodowych; jest zdecydowanie przekonany, że związki zawodowe są niezbędne do zagwarantowania praw pracowniczych w Somalii; utrzymuje, że niezależne związki zawodowe mogłyby w znacznym stopniu przyczynić się do poprawy stanu bezpieczeństwa w Somalii;

9. wzywa rząd federalny Somalii, aby respektował międzynarodową zasadę praworządności i stał na jej straży oraz zaakceptował i w pełni wdrożył decyzje MOP w sprawie 3113;

10. pochwala prace UNSOM we wszystkich aspektach, w szczególności w zakresie monitorowania praw człowieka w Somalii, a także decyzję Rady Bezpieczeństwa ONZ o przedłużeniu mandatu misji do dnia 31 marca 2019 r.; pochwala wysiłki podejmowane przez Unię Afrykańską w celu przywrócenia pewnego stopnia stabilności w Somalii i zorganizowania przejściowego procesu politycznego; zwraca się do Ue o skuteczniejsze monitorowanie i budowanie zdolności, aby zagwarantować pociągnięcie do odpowiedzialności sprawców nadużyć popełnionych przez AMISOM, zważywszy zwłaszcza na fakt, że UE odpowiada za większość finansowania tej misji; wzywa AMISOM do pełnego wykonywania swego mandatu w celu ochrony ludności cywilnej;

11. potępia werbowanie dzieci-żołnierzy w Somalii jako odrażającą zbrodnię wojenną; uważa, że dzieci należą do grup najbardziej narażonych w tym konflikcie; wzywa wszystkie ugrupowania zbrojne do natychmiastowego zaprzestania tej praktyki i zwolnienia wszystkich zwerbowanych dzieci; wzywa państwo, by traktowało je jako ofiary terroryzmu i wojny, a nie sprawców, oraz apeluje do UE, aby wspierała rząd somalijski w działaniach służących ich resocjalizacji i reintegracji; wzywa władze somalijskie do zaprzestania arbitralnego zatrzymywania dzieci podejrzewanych o bezprawne powiązania z ugrupowaniem Asz-Szabab; wzywa wszystkie podmioty w Somalii do przestrzegania założeń Protokołu fakultatywnego do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne i zachęca rząd federalny Somalii do jego bezzwłocznego ratyfikowania;

12. z zadowoleniem przyjmuje wybór komisarzy do nowo utworzonej niezależnej krajowej komisji ds. praw człowieka w Somalii i wzywa rząd somalijski do powołania komisji bez dalszej zwłoki; jest głęboko zaniepokojony doniesieniami o naruszeniach praw człowieka popełnionych przez somalijskie siły bezpieczeństwa, w tym zabójstwach, arbitralnych aresztowaniach i przetrzymywaniu, torturach, zgwałceniach i uprowadzeniach; wzywa władze somalijskie do dopilnowania, by wszystkie te przypadki łamania prawa zostały dokładnie zbadane, a ich sprawcy stanęli przed sądem; wzywa rząd i UE do poprawy technicznej wiedzy fachowej Departamentu Dochodzeń Kryminalnych w Somalii (CID) w zakresie prowadzenia gruntownych i skutecznych dochodzeń z poszanowaniem praw; wzywa oddziały krajowe i zagraniczne, które uczestniczą w walce przeciwko ugrupowaniu Asz-Szabab, do działania zgodnie z prawem międzynarodowym; wzywa rząd somalijski, aby wywiązał się z zobowiązań do zakończenia przymusowych eksmisji przesiedleńców wewnętrznych, w tym w stolicy kraju Mogadiszu;

13. pochwala rząd somalijski za zapoczątkowanie procesu przeglądu tymczasowej konstytucji Somalii, w następstwie trzydniowej krajowej konwencji konstytucyjnej w maju 2018 r., co będzie prowadzić do uchwalenia stałej konstytucji Somalii; wzywa rząd somalijski do sfinalizowania krajowego planu działania w sprawie zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi i zwalczania go, będącego częścią kompleksowego podejścia do bezpieczeństwa, wspieranego przez AMISOM;

14. potępia jako przerażającą zbrodnię wojenną przemoc ze względu na płeć i przemoc seksualną wobec kobiet, mężczyzn, chłopców i dziewcząt, której doświadczają szczególnie kobiety i dziewczęta; wzywa państwo do wzmożenia wysiłków służących ochronie słabszych grup społecznych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zapoczątkowanie w ubiegłym roku przez rząd, we współpracy z ONZ i UE, ogólnokrajowego programu szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości; ponownie podkreśla swoją nadrzędną troskę o prawa kobiet; wzywa właściwe organy, aby propagowały równość płci i wzmacnianie pozycji kobiet; potępia zdelegalizowanie homoseksualizmu w Somalii oraz kryminalizację osób LGTBI;

15. ubolewa nad tragiczną sytuacją humanitarną zagrażającą życiu milionów Somalijczyków; przypomina, że liczbę ofiar śmiertelnych klęski głodu z 2011 r. dodatkowo powiększył brak bezpieczeństwa i działalność bojówek ekstremistycznych z ugrupowania Asz-Szabab, która miała na celu zablokowanie dostaw pomocy żywnościowej na obszary południowo-środkowej Somalii, kontrolowane wówczas przez to ugrupowanie; apeluje do UE, jej państw członkowskich i społeczności międzynarodowej o zwiększenie pomocy dla ludności Somalii, aby poprawić warunki życiowe najsłabszych grup ludności i złagodzić konsekwencje przesiedleń, braku bezpieczeństwa żywnościowego, epidemii i klęsk żywiołowych; potępia wszystkie ataki skierowane przeciwko organizacjom humanitarnym oraz uczestnikom misji pokojowej w Somalii; apeluje o dostosowanie pomocy UE do uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym zasad skuteczności rozwoju, aby osiągnąć niedawno zatwierdzone cele zrównoważonego rozwoju;

16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Unii Afrykańskiej, prezydentowi, premierowi i parlamentowi Somalii, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, Radzie Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, Radzie Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE.

¹ Dz.U. C 204 z 13.6.2018, s. 127.

² Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0229.