Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 października 2023 r. w sprawie znormalizowanych wymiarów bagażu podręcznego (2023/2774(RSP))
Dz.U.UE.C.2024.1182
Akt nienormatywnyP9_TA(2023)0344
Znormalizowane wymiary bagażu podręcznego Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 października 2023 r. w sprawie znormalizowanych wymiarów bagażu podręcznego (2023/2774(RSP))
(C/2024/1182)
- uwzględniając art. 24 i 227 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając art. 91 i art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty 1 ,
- uwzględniając przepisy Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Lotniczego (IATA) dotyczące bagażu pasażerów,
- uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 18 września 2014 r. w sprawie C-487/12 2 (dalej zwany orzeczeniem TSUE w sprawie C-487/12),
- uwzględniając petycję nr 0837/2019,
- uwzględniając art. 227 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że linie lotnicze indywidualnie ustalają zasady dotyczące liczby sztuk i wielkości bagażu podręcznego podróżnych oraz wszelkie obowiązujące opłaty;
B. mając na uwadze, że wymagania dotyczące rozmiaru, wagi i rodzaju bagażu podręcznego i rejestrowanego różnią się w zależności od linii lotniczych; mając na uwadze, że rozmiar bagażu zależy również od modelu samolotu i jego konfiguracji;
C. mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 889/2002 3 wprowadzające w życie postanowienia konwencji montrealskiej z 1999 r. zawiera jedynie przepisy dotyczące odpowiedzialności za uszkodzenia, utratę i opóźnienia bagażu, a nie przepisy dotyczące wielkości bagażu;
D. mając na uwadze, że wszystkie linie lotnicze powinny mieć co najmniej minimalny wspólny standardowy wymiar bagażu podręcznego;
E. mając na uwadze, że komunikat Komisji z 9 grudnia 2020 r. pt. "Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności - europejski transport na drodze ku przyszłości" (COM(2020)0789) obejmuje działania umożliwiające przegląd rozporządzenia (WE) nr 1008/2008, a także przegląd przepisów dotyczących praw pasażerów oraz kodeksu postępowania dla komputerowych systemów rezerwacji;
1. ponawia poparcie dla ukończenia prac nad przepisami unijnymi dotyczącymi praw pasażerów linii lotniczych pozwalającymi podnieść standardy ochrony i informowania pasażerów, wzmocnić ich prawa oraz zagwarantować, że przewoźnicy lotniczy będą działać na zharmonizowanych warunkach na zliberalizowanym rynku, co ułatwi podróżowanie;
2. przypomina, że zgodnie z orzeczeniem TSUE 4 w sprawie C-487/12 bagaż podręczny (tj. bagaż nierejestrowany) należy uznać za konieczny składnik przewozu pasażerów, pod warunkiem że bagaż ten spełnia rozsądne wymogi pod względem wagi i rozmiaru, a zatem jego przewóz nie może podlegać dodatkowej opłacie; w związku z tym wzywa państwa członkowskie, aby zapewniły przestrzeganie tego orzeczenia, a w międzyczasie dążyły do dążyły do tego, by przewoźnicy w sposób przejrzysty podawali informacje o wszelkich opłatach za bagaż podręczny obok informacji o cenie i rozkładzie lotu, by wzmocnić ochronę konsumentów;
3. zwraca uwagę, że linie lotnicze na całym świecie mają różne zasady i ograniczenia dotyczące rozmiaru i wagi bagażu podręcznego, który pasażerowie mogą wnieść na pokład, co często prowadzi do nieporozumień, niedogodności, mniej wygodnych podróży, opóźnień, a czasem kłótni między pasażerami a pracownikami linii lotniczych;
4. odnotowuje, że główne obawy pasażerów to niespójna polityka linii lotniczych dotycząca limitów bagażu podręcznego, którą można uznać za nadużycie lub nieuczciwą praktykę i która stanowi trudność dla podróżnych często korzystających z różnych linii lotniczych lub odbywających loty łączone obsługiwane przez rożnych przewoźników, a także fakt, że nie wszyscy przewoźnicy stosują się do orzeczenia TSUE w sprawie C-487/12;
5. zauważa, że różnice w przepisach linii lotniczych dotyczących wielkości bagażu podręcznego i rejestrowanego oraz opłat pobieranych od pasażerów powodują ukryte koszty, gdy pasażer korzysta z usług różnych linii lotniczych lub musi zmienić linie lotnicze z nieprzewidzianych lub praktycznych powodów;
6. przypomina, że swoboda ustalania taryf przez przewoźników lotniczych, o których mowa w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1008/2008, nie obejmuje ustalania opłat za bagaż podręczny;
7. uważa, że ukryte i dodatkowe koszty ograniczają możliwość porównywania ofert różnych linii lotniczych, co w konsekwencji utrudnia pasażerowi dokonanie świadomego wyboru najlepszej oferty;
8. zauważa, że kontrole wymiarów bagażu podręcznego przeprowadzane na miejscu przez pracowników linii lotniczych, którzy czasami stosują przepisy w sposób uznaniowy i arbitralny, wskazują na nadmiar różnych limitów dotyczących wielkości bagażu;
9. uważa, że ogólnounijna harmonizacja wymogów dotyczących wielkości, wagi i rodzaju bagażu podręcznego i rejestrowanego wszystkich linii lotniczych działających w Unii Europejskiej zwiększyłaby przejrzystość i ochronę konsumentów podróżujących samolotami;
10. zauważa, że również w przypadku podróży z małymi zwierzętami domowymi w kabinie jako bagaż podręczny dopuszczalne wymiary toreb podróżnych lub transporterów różnią się nieco w zależności od linii lotniczej, co powoduje podobne niedogodności;
11. odnotowuje proces przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1008/2008;
12. zachęca Komisję, by przedstawiła konkretne środki polityczne pozwalające uwzględnić orzeczenie TSUE w sprawie C-487/12, zgodnie z którym bagaż podręczny nie może podlegać dodatkowej opłacie, oraz podkreśla, że należy określić zakres i szczegółowe wymogi dotyczące rozsądnych wymiarów i wagi bagażu podręcznego, a także zająć się złożonością norm linii lotniczych dotyczących bagażu w kontekście przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1008/2008;
13. wzywa Komisję, by w przeglądzie rozporządzenia (WE) nr 1008/2008 uwzględniła propozycje rozwiązania kwestii generujących ukryte koszty, takich jak przydział miejsc lub skomplikowana polityka bagażowa linii lotniczych, w celu uregulowania składu ceny końcowej;
14. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.