Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027 i zasobów własnych (2018/2714(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.76.103

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 marca 2020 r.

Wieloletnie ramy finansowe na lata 2021-2027 i zasoby własne

P8_TA(2018)0226

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027 i zasobów własnych (2018/2714(RSP))

(2020/C 76/10)

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2020 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 311, 312 i 323 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 2 maja 2018 r. zatytułowany "Nowoczesny budżet Unii, która chroni, wspiera i broni - Wieloletnie ramy finansowe na lata 2021-2027" (COM(2018)0321),

– uwzględniając wnioski Komisji z dnia 2 maja 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021-2027 i systemu zasobów własnych Unii Europejskiej,

– uwzględniając wniosek Komisji z dnia 2 maja 2018 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich (COM(2018)0324),

– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie następnych WRF: przygotowanie stanowiska Parlamentu dotyczącego WRF na okres po 2020 r. ¹  oraz w sprawie reformy systemu zasobów własnych Unii Europejskiej ² ,

– uwzględniając oświadczenia Komisji i Rady z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027 i zasobów własnych,

– uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

1. przyjmuje do wiadomości wnioski Komisji z dnia 2 maja 2018 r. w sprawie WRF na lata 2021-2027 oraz systemu zasobów własnych UE, które stanowią podstawę dla zbliżających się negocjacji; przypomina, że stanowisko Parlamentu zostało wyraźnie określone w dwóch rezolucjach przyjętych bardzo dużą większością głosów w dniu 14 marca 2018 r., stanowiących jego mandat negocjacyjny;

2. wzywa Radę do dopilnowania, by kolejne ramy finansowe odzwierciedlały wyraźną i pozytywną wizji przyszłości Unii i odpowiadały na potrzeby, obawy i oczekiwania obywateli europejskich; podkreśla, że decyzja w sprawie WRF będzie musiała zapewnić Unii środki finansowe niezbędne do sprostania ważnym wyzwaniom oraz do realizacji jej priorytetów politycznych i celów w kolejnym siedmioletnim okresie; oczekuje zatem, że działania Rady będą spójne ze zobowiązaniami politycznymi, które już podjęła, oraz że przyjęte przez nią podejście będzie odważne; jest zaniepokojony faktem, iż wniosek Komisji osłabia główne unijne polityki solidarnościowe, i zamierza podjąć negocjacje z Radą w celu opracowania bardziej ambitnych WRF z korzyścią dla obywateli;

3. wyraża zdziwienie i zaniepokojenie faktem, że dane porównawcze, które Komisja oficjalnie udostępniła w dniu 18 maja 2018 r., w następstwie pilnych apeli Parlamentu, wykazują pewne rozbieżności, jeżeli chodzi o sposób, w jaki zostały przedstawione i podane we wnioskach w sprawie WRF; zauważa w szczególności, że wzrost środków dla kilku programów unijnych jest faktycznie znacznie niższy, a cięcia środków przeznaczonych na inne programy są znacznie wyższe niż pierwotnie przedstawiła to Komisja; podkreśla, że Parlament i Rada muszą od początku uzgodnić jasną metodologię w odniesieniu do danych liczbowych; oświadcza, że do celów niniejszej rezolucji będzie posługiwać się własnymi obliczeniami, w oparciu o ceny stałe i z uwzględnieniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE;

4. wyraża rozczarowanie zaproponowanym globalnym poziomem kolejnych WRF ustalonym na 1,1 bln EUR, co stanowi 1,08 % DNB UE-27 po odjęciu Europejskiego Funduszu Rozwoju (obecnie 0,03 % DNB UE poza budżetem UE); podkreśla, że ten globalny poziom wyrażony jako odsetek DNB jest w liczbach rzeczywistych niższy od poziomu obecnych WRF, a tymczasem niezbędne jest dodatkowe finansowanie nowych priorytetów politycznych oraz nowych wyzwań stojących przed Unią; przypomina, że obecne WRF są bardziej ograniczone niż poprzednie (WRF na lata 2007-2013) i okazują się niewystarczające do sfinansowania naglących potrzeb Unii;

5. ubolewa nad faktem, że wniosek ten prowadzi bezpośrednio do zmniejszenia poziomu zarówno w obrębie wspólnej polityki rolnej (WPR), jak i polityki spójności o odpowiednio 15 % i 10 %; sprzeciwia się w szczególności radykalnym cięciom, które będą miały negatywny wpływ na samą istotę tych strategii politycznych i na ich cele, np. cięciom zaproponowanym w odniesieniu do Fundusz Spójności (o 45 %) i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (o ponad 25 %); poddaje w tym kontekście w wątpliwość zasadność propozycji zmniejszenia środków Europejskiego Funduszu Społecznego o 6 %, podczas gdy rozszerzono zakres tego funduszu i włączono do niego Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

6. ponownie potwierdza swoje zdecydowane stanowisko w sprawie niezbędnego poziomu finansowania kluczowych strategii politycznych UE w WRF na lata 2021-2027, aby umożliwić im wypełnianie ich misji i realizację celów; podkreśla w szczególności apel o utrzymanie finansowania WPR i polityki spójności w UE-27 co najmniej na takim poziomie, jak w budżecie na lata 2014- 2020 w liczbach rzeczywistych, przy jednoczesnym poszanowaniu ogólnej struktury tych strategii politycznych, a także o trzykrotne zwiększenie obecnego budżetu programu Erasmus +, o podwojenie specjalnych środków finansowych dla MŚP i na rzecz walki z bezrobociem ludzi młodych, zwiększenie obecnego budżetu na badania i innowacje o co najmniej 50 %, tak aby osiągnął kwotę 120 mld EUR, o podwojenie środków na program Life +, o znaczne zwiększenie inwestycji za pośrednictwem instrumentu "Łącząc Europę" i o zapewnienie dodatkowego finansowania na rzecz bezpieczeństwa, migracji i stosunków zewnętrznych; podkreśla w związku z tym swoje stanowisko, iż WRF na lata 2021-2027 należy ustalić na poziomie 1,3 % DNB UE-27;

7. podkreśla znaczenie zasad horyzontalnych, które powinny leżeć u podstaw WRF oraz wszystkich powiązanych strategii politycznych UE; potwierdza w tym kontekście, że UE musi wywiązać się ze swojego zobowiązania, by pełnić rolę prekursora we wdrażaniu celów zrównoważonego rozwoju ONZ, i wyraża ubolewanie z powodu faktu, że we wnioskach w sprawie WRF brak jest wyraźnego i widocznego zaangażowania w tym zakresie; w związku z tym zwraca się o uwzględnianie celów zrównoważonego rozwoju we wszystkich unijnych strategiach politycznych i inicjatywach w kolejnych WRF; podkreśla ponadto, że likwidacja dyskryminacji ma zasadnicze znaczenie dla wypełnienia zobowiązań UE na rzecz Europy sprzyjającej integracji społecznej i ubolewa nad tym, że z zaprezentowanych wniosków w sprawie WRF wynika brak zobowiązania do uwzględniania aspektu płci i równości płci w strategiach politycznych UE; podkreśla również swoje stanowisko, zgodnie z którym, w związku z porozumieniem paryskim, należy znacznie zwiększyć wydatki związane z klimatem w porównaniu z obecnymi WRF i osiągnąć poziom 30 % tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej do 2027 r.;

8. popiera propozycje Komisji w sprawie reformy systemu zasobów własnych UE, stanowiące bardzo pozytywny element dochodów w pakiecie dotyczącym WRF na lata 2021-2027; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje proponowane wprowadzenie trzech nowych zasobów własnych UE i uproszczenie obecnych zasobów własnych opartych na VAT; podkreśla, że propozycje te, bezpośrednio zainspirowane pracami międzyinstytucjonalnej Grupy Wysokiego Szczebla ds. Zasobów Własnych, były również częścią zestawu środków zaproponowanego przez Parlament w rezolucji z dnia 14 marca 2018 r.; z zadowoleniem zauważa, że te nowe zasoby odnoszą się do dwóch celów strategicznych Unii, a mianowicie prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianie klimatu; oczekuje wsparcia ze strony Rady i Komisji na rzecz wzmocnienia roli Parlamentu w procedurze przyjmowania zasobów własnych; przypomina po raz kolejny swoje stanowisko, iż zarówno wydatki, jak i przychody w nowych WRF powinny być traktowane jako pojedynczy pakiet w nadchodzących negocjacjach, i że nie dojdzie do porozumienia z Parlamentem w sprawie WRF bez odpowiednich postępów w kwestii zasobów własnych;

9. ponadto z zadowoleniem przyjmuje zasadę, że przyszłe przychody wynikające bezpośrednio ze strategii politycznych UE powinny zasilać budżet UE, i w pełni popiera zniesienie wszystkich rabatów i korekt; pragnąłby dowiedzieć się, w jakim tempie będą wprowadzane te nowe zasoby z myślą o ograniczeniu wkładów krajowych; zastanawia się jednak nad brakiem wniosków Komisji w sprawie utworzenia specjalnej rezerwy w budżecie UE zasilanej wszelkiego rodzaju innymi nieprzewidzianymi dochodami, w tym nałożonymi na przedsiębiorstwa grzywnami za naruszenie zasad konkurencji, jak również podatkiem od dużych przedsiębiorstw w sektorze cyfrowym i podatkiem od transakcji finansowych jako nowymi zasobami własnymi UE;

10. przypomina swoje przychylne stanowisko wobec stworzenia mechanizmu, w ramach którego państwa członkowskie, które nie przestrzegają wartości określonych w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), będą mogły ponosić konsekwencje finansowe; odnotowuje wniosek Komisji w sprawie "Ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich ", który został przedstawiony jako część pakietu zbiorczego WRF; zamierza dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty tego wniosku i wprowadzić niezbędne przepisy w celu dopilnowania, by beneficjenci końcowi budżetu Unii nie mogli zostać w żaden sposób dotknięci naruszeniami zasad, za które nie są odpowiedzialni;

11. jest przekonany, że niezbędny jest prawnie wiążący i obowiązkowy śródokresowy przegląd WRF, który powinien zostać zaproponowany i ustalony w odpowiednim czasie, aby Parlament i Komisja kolejnej kadencji mogły wprowadzić znaczące dostosowania ram na lata 2021-2027; zamierza zaproponować poprawę brzmienia tekstu proponowanego artykułu w rozporządzeniu w sprawie WRF;

12. uważa, że propozycje Komisji dotyczące elastyczności stanowią dobrą podstawę dla negocjacji; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności szereg propozycji ulepszenia obowiązujących przepisów, w szczególności propozycję dotyczącą ponownego wykorzystania umorzonych środków w celu zasilenia unijnej rezerwy, zwiększenia przydziałów środków na instrumenty specjalne oraz zniesienia wszelkich ograniczeń łącznego marginesu na płatności, zgodnie z żądaniami Parlamentu w tej dziedzinie; zamierza negocjować dodatkowe ulepszenia tam, gdzie będzie to konieczne;

13. zwraca uwagę na propozycję Komisji dotyczącą ustanowienia Europejskiego Instrumentu Stabilizacji Inwestycji, który będzie uzupełnieniem funkcji stabilizacyjnej budżetów krajowych w przypadku poważnych wstrząsów asymetrycznych; zamierza uważnie przeanalizować tę propozycję, zwłaszcza w odniesieniu do jej celów i rozmiarów;

14. podkreśla, że wnioski Komisji oficjalnie otwierają okres intensywnych negocjacji w Radzie, ale również negocjacji między Radą a Parlamentem mających na celu uzyskanie zgody Parlamentu na przyjęcie rozporządzenia w sprawie WRF; podkreśla, że wszystkie elementy pakietu dotyczącego WRF/zasobów własnych, w tym dane liczbowe w WRF, powinny pozostać przedmiotem negocjacji aż do osiągnięcia ostatecznego porozumienia; wyraża gotowość do natychmiastowego rozpoczęcia usystematyzowanego dialogu z Radą, aby umożliwić lepsze rozumienie oczekiwań Parlamentu oraz by ułatwić osiągnięcie w odpowiednim czasie porozumienia; uważa w związku z tym, że niedawne rozpoczęcie regularnych spotkań z udziałem kolejnych prezydencji Rady i zespołu negocjacyjnego Parlamentu stanowi istotny punkt wyjścia w procedurze prowadzącej do przyjęcia następnych WRF;

15. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, pozostałym zainteresowanym instytucjom i organom oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

¹ Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0075.

² Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0076.