Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej (2015/2007(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.66.44

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lutego 2018 r.

Równość płci i wzmocnienie pozycji kobiet w erze cyfrowej

P8_TA(2016)0204

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej (2015/2007(INI))

(2018/C 066/06)

(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2018 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając linie działania na rok 2014 wytyczone przez Światowy Szczyt Społeczeństwa Informacyjnego, które zostały połączone z celami zrównoważonego rozwoju, aby do 2030 r. zwiększyć synergię między tymi ogólnoświatowymi strategiami, uwzględniając działania służące wzmocnieniu pozycji wszystkich obywateli i promowaniu ich integracji społecznej, gospodarczej i politycznej, bez względu na wiek, niepełnosprawność, cechy genetyczne, płeć, orientację seksualną, tożsamość płciową, rasę, pochodzenie społeczne lub etniczne, religię lub przekonania, czy też status ekonomiczny lub inny,

uwzględniając konkluzje Rady ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów (EPSCO) z czerwca 2014 r. pod hasłem "Kobiety i gospodarka: niezależność ekonomiczna z perspektywy pracy w niepełnym wymiarze godzin i samozatrudnienia", zgodnie z którymi w strategii "Europa 2020" określono szereg priorytetowych obszarów wzrostu gospodarczego, łącznie z sektorem usług zdrowotnych (tzw. białą gospodarką) oraz sektorami nauki i technologii. Aby w pełni wykorzystać potencjał wzrostu gospodarczego Europy w tych dziedzinach, ważne jest przezwyciężenie stereotypów dotyczących płci oraz zwalczanie segregacji w zakresie kształcenia i segregacji rynku pracy.",

mając na uwadze, że digitalizacja zrewolucjonizowała i zasadniczo zmieniła sposób, w jaki ludzie docierają do informacji i ich dostarczają, komunikują, utrzymują kontakty, studiują i pracują, dzięki stworzeniu nowych możliwości uczestnictwa w dyskusjach publicznych i politycznych, w szkoleniach oraz w rynku pracy, otwarciu nowych perspektyw dla samodzielnie określanego sposobu życia oraz dzięki ogromnemu potencjałowi gospodarczemu w Unii Europejskiej i poza nią; mając na uwadze, że digitalizacja wywiera wpływ nie tylko na rynki, ale na ogół społeczeństwa;

mając na uwadze, że społeczeństwo informacyjne napędzane technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT) niesie ze sobą szerokie możliwości w zakresie wytwarzania i dystrybucji dóbr i wiedzy, jak o tym świadczy np. sektor wolnego i otwartego oprogramowania, który zmienił sposób, w jaki oprogramowanie to jest produkowane, rozpowszechniane, wspierane i wykorzystywane, umożliwiając powszechniejszy udział cyfrowy; mając na uwadze, że digitalizacja stwarza ponadto możliwości w zakresie bardziej elastycznego i zróżnicowanego wykorzystania czasu i przestrzeni, zmierzającego w kierunku bardziej sprawiedliwych modeli społecznych; mając na uwadze, że jednocześnie digitalizacja rynku pracy może stworzyć nowy wymiar wykluczenia, np. ryzyko segregacji gospodarczej, społecznej, kulturowej i płciowej;

mając na uwadze, że taki rozwój sytuacji niesie ze sobą potężny potencjał wzmocnienia pozycji kobiet, umożliwiając dostęp do informacji i wiedzy wykraczający poza konwencjonalne środki oraz zapewniając platformę formułowania opinii, która może pobudzać innych do działania, otwierając nowe możliwości wzajemnego oddziaływania i prowadzenia kampanii z myślą o obronie praw i wolności kobiet, dziewcząt i osób LGBTI, lecz także osób o specjalnych potrzebach, takich jak osoby niepełnosprawne; mając na uwadze, że czynne uczestnictwo kobiet w społeczeństwie informacyjnym jest nie tylko kwestią sprawiedliwości i równości, ale przyczyni się też do poprawy warunków socjalnych i gospodarczych w społeczeństwie oraz konkurencyjności UE;

mając na uwadze, że istnieją znaczne różnice pod względem płci w dostępie do możliwości zawodowych i edukacyjnych, jeśli chodzi o technologie informacyjno-komunikacyjne i umiejętności komputerowe; mając na uwadze, że digitalizacja wywiera duży wpływ na korzystanie z mediów i ich rozpowszechnianie, w szczególności przez młodszych użytkowników, otwierając nowe kanały i umożliwiając stworzenie mniej zhierarchizowanego krajobrazu mediów; mając na uwadze, że digitalizacja może ułatwić wzmacnianie pozycji kobiet, lecz także postawić nowe wyzwania poprzez negatywne, poniżające i stereotypowe przedstawianie kobiet;

mając na uwadze, że digitalizacja ma ogromny wpływ na rynek pracy dzięki zmianie łańcucha wartości i tworzeniu nowych możliwości pracy oraz bardziej elastycznych sposobów organizacji pracy; mając na uwadze, że możliwości w zakresie elastycznych rozwiązań dotyczących pracy oraz pracy na odległość, jakie niesie ze sobą digitalizacja, mogą posłużyć jako istotne narzędzie pozwalające zarówno kobietom, jak i mężczyznom na lepsze pogodzenie obowiązków zawodowych i domowych; mając na uwadze, że elastyczne rozwiązania dotyczące pracy mogą odegrać pozytywną rolę w przyczynianiu się do włączenia na rynek pracy grup kobiet znajdujących się w trudniejszej sytuacji; mając jednak na uwadze, że możliwe są również negatywne konsekwencje, które mogą w szczególności odbijać się na kobietach, takie jak erozja praw pracowniczych czy ograniczenia czasu pracy, a także granice odpowiedzialności zawodowej i prywatnej, co zwiększa słabo płatne i oferujące mniejsze bezpieczeństwo rodzaje zatrudnienia;

mając na uwadze, że doskonalenie umiejętności cyfrowych i znajomości ICT stanowi jedyną w swoim rodzaju szansę na zwiększenie włączenia na rynku pracy kobiet ii dziewcząt, lecz również osób o specjalnych potrzebach, takich jak osoby niepełnosprawne; mając na uwadze, że rosnąca liczba kobiet w sektorze ICT, który jest jednym z sektorów o najwyższych płacach, mogłaby przyczynić się do poprawy pozycji finansowej kobiet i zwiększenia ich niezależności, prowadząc do zmniejszenia ogólnego zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć;

mając na uwadze, że uczestnictwo większej liczby kobiet w sektorze ICT napędziłoby rynek, na którym przewiduje się braki w sile roboczej i gdzie równy udział kobiet doprowadziłby do zysków w PKB UE w wysokości ok. 9 mld EUR rocznie; mając na uwadze, że kobiety są nadal zdecydowanie niedostatecznie reprezentowane jako absolwentki wydziałów ICT, gdyż stanowią jedynie około 20 % absolwentów w tej dziedzinie, przy czym tylko 3 % wszystkich absolwentek studiów posiada dyplom w dziedzinie ICT; mając na uwadze znaczne trudności napotykane przez kobiety przy wchodzeniu do sektora ICT i pozostawaniu w nim; mając na uwadze, że zdominowane przez mężczyzn środowisko pracy, gdzie jedynie 30 % siły roboczej stanowią kobiety, przyczynia się do tendencji prowadzących do opuszczania sektora ICT przez wiele kobiet w kilka lat po zakończeniu studiów uniwersyteckich;

podkreśla fakt, że sektor ICT cechuje niezwykle duża segregacja, zarówno pozioma, jak i pionowa, oraz przepaść między kwalifikacjami kobiet uzyskanymi w ramach kształcenia a ich pozycją w sektorze ICT; mając na uwadze, że mniej niż 20 % przedsiębiorców w sektorze ICT to kobiety; mając na uwadze, że większość (54 %) kobiet zatrudnionych w sektorze ICT zajmuje gorzej płatne stanowiska wymagające niższego poziomu kwalifikacji oraz że tylko niewielka ich część (8 %) zajmuje stanowiska inżynierów oprogramowania wymagające wysokiego poziomu kwalifikacji; mając na uwadze, że kobiety są także niedostatecznie reprezentowane w procesie podejmowania decyzji w sektorze ICT, w którym są przełożonymi jedynie 19,2 % pracowników, podczas gdy w innych sektorach wartość ta wynosi 45,2 %;

mając na uwadze, że kobiety, które ukończyły 55 lat, są szczególnie zagrożone bezrobociem i brakiem aktywności na rynku pracy, przy czym średnia stopa zatrudnienia kobiet w wieku 55-64 lat w UE wynosi jedynie 42 % w porównaniu z 58 % w przypadku mężczyzn; mając na uwadze, że niski poziom znajomości technologii informacyjno-komunikacyjnych i umiejętności cyfrowych potęguje to zagrożenie; mając na uwadze, że zwiększanie umiejętności cyfrowych kobiet po 55 roku życia i inwestowanie w te umiejętności poprawiłoby ich szanse na zatrudnienie oraz oferowałoby pewien poziom ochrony przed wykluczeniem z rynku pracy;

mając na uwadze, że wpływ seksizmu i stereotypu płci stanowi przeszkodę dla równości kobiet i mężczyzn oraz obciążenie dla rozwoju gospodarczego i konkurencyjności UE, jeszcze bardziej pogłębiając już poważną przepaść cyfrową między kobietami i mężczyznami w dziedzinie ICT, mediów i powiązanych sektorów; mając na uwadze, że istniejące stereotypy płciowe utrudniają kobietom pełny rozwój ich zdolności jako użytkowniczek, innowatorek i twórczyń; mając na uwadze, że aby to zmienić konieczna jest wyraźna wola polityczna, konkretne działania i uczestnictwo społeczeństwa obywatelskiego;

mając na uwadze, że edukacja i szkolenia mają kluczowe znaczenie dla wzmacniania pozycji kobiet w erze cyfrowej, a tym samym dla zapewnienia społeczeństwu przyszłej żywotności; mając na uwadze, że 60 % uczniów szkół w UE nigdy nie korzysta z wyposażenia cyfrowego w klasie; mając na uwadze, że zmniejszył się już i tak niski odsetek kobiet uzyskujących dyplomy z dziedziny ICT; mając na uwadze, że kobiety są zdecydowanie niewystarczająco reprezentowane w dziedzinach nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki oraz że blisko połowa absolwentek nie pracuje w tych dziedzinach; mając na uwadze, że w takich inicjatywach, jak unijny Tydzień Kodowania, ICT na rzecz lepszej edukacji, Startup Europe Leaders Club i wielka koalicja na rzecz miejsc pracy w sektorze cyfrowym, które zmierzają do dalszego promowania e-edukacji i e-umiejętności, kobiety nadal są w niedostatecznym stopniu reprezentowane;

mając na uwadze, że jak każda inna technologia ICT mogą być wykorzystywane i nadużywane do zagrażania kobietom, ich prawom i swobodom, a ostatecznie ich upodmiotowieniu, tak jak w przypadku cyberprzemocy, nękania za pomocą nowych technologii, handlu ludźmi, mowy nienawiści, podburzania do nienawiści, dyskryminacji i naruszania praw podstawowych; mając na uwadze, że anonimowość w internecie przyczynia się do szerzenia tych form przemocy wobec kobiet; mając na uwadze, że decydenci polityczni, a także przedsiębiorstwa, firmy i organizacje społeczeństwa obywatelskiego muszą identyfikować takie nowe wyzwania i zagrożenia, i odpowiednio na nie reagować, jednocześnie umożliwiając wymianę w internecie;

mając na uwadze nowe technologie informacyjno-komunikacyjne są stosowane do tworzenia kanałów i platform ułatwiających niektóre formy wykorzystywania seksualnego kobiet, w tym małoletnich; mając na uwadze, że platformy cyfrowe są także wykorzystywane do handlu kobiecymi ciałami; mając na uwadze, że odpowiedni pracownicy organów ścigania powinni przyjąć do wiadomości efekt przekształcenia, jaki digitalizacja wywiera na te przestępstwa; mając na uwadze, że należy również szerzyć wśród pracowników oświaty świadomość występowania tych nowych form zagrożeń cyfrowych oraz udostępniać fundusze UE i państw członkowskich w celu wspierania edukacji na temat bezpiecznego i kulturalnego korzystania z internetu, a także zagrożeń wynikających z internetowej przemocy na tle płciowym zarówno dla chłopców, jak i dla dziewcząt, oraz angażować mężczyzn i chłopców w walkę z przemocą wobec kobiet i dziewcząt;

mając na uwadze, że cyfrowe sposoby komunikacji przyczyniły się do rozpowszechniania się mowy nienawiści i gróźb pod adresem kobiet - w Europie 18 % kobiet było narażonych od wieku dojrzewania na różne formy prześladowania w następstwie znajomości zawartych przez internet, a dziewięć milionów Europejek jest ofiarami przemocy w internecie; mając na uwadze, że liczba tych gróźb - w tym groźby śmierci - wobec kobiet zwiększyła się; mając na uwadze, że świadomość społeczna na temat form przemocy za pośrednictwem internetu zarówno wśród ogółu społeczeństwa, jak i specjalistów w odpowiednich dziedzinach, takich jak pracownicy organów ścigania i nauczyciele, pozostaje niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniego zapobiegania im, monitorowania i niesienia pomocy ofiarom; mając na uwadze, że różne formy przemocy w internecie nie znajdują jeszcze pełnego odzwierciedlenia w prawie karnym ani w sposobach i procedurach ich ścigania we wszystkich państwach członkowskich; mając na uwadze brak reakcji ze strony wymiaru sprawiedliwości; mając na uwadze, że o osobach korzystających z internetu w celu czynienia szkody lub propagowania nienawiści rzadko się informuje, prowadzi w ich sprawie dochodzenie, ściga i skazuje; mając na uwadze, że zachodzi potrzeba uznania na szczeblu UE potencjalnego transgranicznego charakteru nadużyć i przemocy w internecie;

mając na uwadze, że niewielki udział kobiet i dziewcząt w kształceniu w dziedzinie ICT, a następnie w odnośnych zawodach jest wynikiem złożonej zależności między stereotypowym przedstawianiem płci, które zaczyna się na wczesnym etapie życia, a edukacją, oraz że utrzymuje się to następnie w trakcie kariery zawodowej; mając na uwadze, że czynniki ograniczające udział kobiet w edukacji i zatrudnieniu w dziedzinie ICT obejmują: stereotypy dotyczące płci, które występują na każdym etapie życia, podział na "typowo kobiece i typowo męskie" czynności, podział zainteresowań i zabawek od najwcześniejszych etapów wychowania, względny brak kobiecych wzorców do naśladowania w sektorze ICT oraz ograniczoną widoczność kobiet w tym sektorze, w szczególności na stanowiskach kierowniczych;

Zalecenia ogólne

wzywa Komisję do wykorzystania i lepszego ukierunkowania agendy cyfrowej i strategii jednolitego rynku cyfrowego z myślą o rozwiązaniu problemu poważnych różnic między mężczyznami a kobietami w sektorze ICT oraz propagowaniu integracji kobiet w tym sektorze, zwłaszcza w zawodach technicznych i telekomunikacyjnych, do promowania edukacji i szkolenia kobiet i dziewcząt w dziedzinie ICT i innych w naukach ścisłych, technologii, inżynierii i matematyce, do zwiększenia widoczności kobiet w sferze digitalizacji, do propagowania równości płci i udziału kobiet dzięki lepszemu dostępowi do finansowania, do systematycznego dokonywania ocen skutków wprowadzanych środków na aspekt płci oraz do sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w ramach pracy nad agendą cyfrową i strategią jednolitego rynku cyfrowego, tak by należycie uwzględnić podstawową europejską zasadę równości kobiet i mężczyzn, oraz do wspierania społeczeństwa obywatelskiego i organizacji kobiecych w urzeczywistnianiu internetu integracyjnego;

apeluje do instytucji UE i państw członkowskich o uwzględnienie perspektywy płci we wszystkich inicjatywach cyfrowych oraz o uznanie, że potencjał cyfrowy przyczynia się do nowej, silniejszej fali świadomości na temat aspektów związanych z płcią i równouprawnieniem płci; wskazuje Komisji na skuteczność internetu w podejmowaniu takich środków, jak kampanie, fora oraz w nadawaniu widoczności wzorcom roli kobiet, które łącznie pomagają przyspieszyć osiągnięcie równouprawnienia płci; w związku z powyższym zwraca się do Komisji o rozważenie umieszczenia kobiet w awangardzie agendy cyfrowej, tak by nowa era cyfrowa była siłą napędową dla przyspieszenia osiągnięcia równouprawnienia płci;

wzywa UE i państwa członkowskie do rozwijania, wspierania i wdrażania działań promowanych przez ONZ i jej organy, zwłaszcza w ramach pekińskiej deklaracji i platformy działania oraz Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego (WSIS) w celu dążenia do wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej na szczeblu europejskim i światowym; wzywa państwa członkowskie do wzajemnego informowania się i dzielenia najlepszymi praktykami, by promować równy udział kobiet w postępach w zakresie digitalizacji w całej Europie;

wzywa państwa członkowskie, by w celu osiągnięcia równości płci w ramach społeczeństwa informacyjnego i ICT ustanowiły wieloletnie plany działania zakładające: zwiększenie dostępu kobiet do społeczeństwa informacyjnego, poprawę i zwiększenie korzystania przez kobiety z ICT, nadanie kobietom ważniejszej roli w sektorach ICT, rozwijanie wiedzy o ICT u kobiet w ramach edukacji i szkoleń, promowanie zatrudnienia i ducha przedsiębiorczości kobiet poprzez regularne korzystanie z internetu i usług cyfrowych, rozwijanie treści online promujących równość płci, promowanie nieustannej wymiany, rozpowszechniania i informowania o wartościach płynących z równości, promowanie dostępu do ICT i korzystania z nich jako narzędzi walki z dyskryminacją ze względu na płeć, w obszarach takich, jak przemoc ze względu na płeć, promowanie współpracy międzynarodowej, godzenie życia osobistego, zawodowego i rodzinnego oraz przygotowanie, wdrażanie, rozpowszechnianie i ocenianie polityki i planów w dziedzinie równości;

Uczestnictwo

10.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do lepszego wykorzystania znacznego potencjału, jaki niesie ze sobą digitalizacja na wszystkich szczeblach uczestnictwa politycznego oraz do włączenia kobiet w procesy decyzyjne, np. za pomocą głosowania elektronicznego; podkreśla główne możliwości oferowane przez digitalizację i inicjatywy w zakresie administracji elektronicznej w związku z dostępem do informacji, procesami podejmowania decyzji, przejrzystością i większą odpowiedzialnością; podkreśla ponadto, że ICT znacznie zwiększają również zdolność kobiet do uczestniczenia w badaniach i forach dyskusyjnych, a także do anonimowego składania skarg czy donoszenia;

11.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o promowanie digitalizacji w polityce w celu promowania demokracji bezpośredniej, umożliwiając bardziej aktywne zaangażowanie się wszystkich obywateli dzięki przezwyciężaniu starych schematów i przeszkód, które stwarzają kobietom i grupom niedostatecznie reprezentowanym trudności przy afirmowaniu się w kontekstach wyborczych i instytucjonalnych; wzywa ponadto Komisję i państwa członkowskie do rozważenia i dalszego rozwijania procedury głosowania przez internet podczas konsultacji wyborczych w celu wyeliminowania przeszkód, które często dotyczą w szczególności kobiet;

13.

podkreśla znaczenie, jakie nowe media mogą odegrać we wzmocnieniu udziału kobiet w procesach demokratycznych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania pełnego uczestnictwa kobiet w mediach, w tym w zarządzaniu, oraz w organach regulacyjnych i nadzorczych w celu dążenia do większej równości płci w mediach, zwalczając stereotypowe i błędne przedstawianie kobiet; ponadto apeluje do Komisji o wspieranie tworzenia sieci organizacji społeczeństwa obywatelskiego i organizacji zrzeszających pracowników mediów w celu wzmocnienia pozycji kobiet, tak by mogły w nich aktywnie uczestniczyć oraz w celu uznania szczególnych potrzeb kobiet w mediach;

15.

jest zdania, że bezpłatny dostęp do internetu szerokopasmowego dla wszystkich, przynajmniej w miejscach publicznych, zwiększyłby sposobność kobiet w korzystaniu z możliwości cyfrowych i spotęgował ich szanse na dostęp do rynku pracy, co przyczyniłoby się także do większej integracji społecznej i pozytywnych skutków w dziedzinie środowiska i gospodarki; wzywa Komisję do uznania znaczenia rozszerzenia agendy cyfrowej na obszary wiejskie, tak by żaden obywatel nie pozostawał wyłączony i odizolowany oraz by możliwości cyfrowe były dostępne dla wszystkich;

Rynek pracy

17.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do zajęcia się poważnym problemem niedostatecznej obecności kobiet w sektorze ICT, zwłaszcza na wysokich stanowiskach i w zarządach; pilnie wzywa Komisję i państwa członkowskie do uznania, że projekt dyrektywy w sprawie poprawy równowagi płci wśród dyrektorów niewykonawczych spółek, których akcje są notowane na giełdzie i odnośnych środków stwarza realną szansę na zmianę kultury panującej w przedsiębiorstwach, co miałoby skutki na wszystkich szczeblach hierarchii, w związku z czym apeluje o odblokowanie prac nad dyrektywą w Radzie; zwraca pilnie uwagę na odpowiedzialność Komisji za podjęcie działań, które mogłyby pomóc w przełamaniu impasu w Radzie, jeśli chodzi o europejskie prawodawstwo zapewniające przejrzystość i większą równowagę podczas rekrutacji na stanowiska decyzyjne;

19.

zwraca się do Komisji i państw członkowskich, by zadbały o podstawowe prawa pracowników i ochronę socjalną osób zatrudnionych, a także o zwalczanie niepewnych warunków zatrudnienia; apeluje do Komisji o zaproponowanie, a do państw członkowskich o dalsze rozwijanie nowych mechanizmów ochronnych dostosowanych do modeli pracy i kariery kształtowanych przez digitalizację, poświęcając szczególną uwagę sytuacji kobiet; podkreśla znaczenie negocjacji zbiorowych na wszystkich szczeblach, zwłaszcza w obszarach będących pod dużym wpływem digitalizacji, dla zapewnienia stosowania zasady równości wynagrodzeń za taką samą pracę oraz ochrony jakości i bezpieczeństwa miejsc pracy w czasach digitalizacji; zauważa, że należy wypracować niezbędne ogólne warunki ramowe, aby zapewnić ochronę danych osobowych pracowników;

20.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do uznania pełnego potencjału elastyczności, jaką zapewnia digitalizacja w zakresie równowagi między życiem zawodowym a życiem prywatnym, podkreślając jednocześnie, że digitalizacja rynku pracy wymaga dostosowania zarówno polityki rynku pracy, jak i podstawowych systemów zabezpieczenia społecznego; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by w związku z planem działania Komisji "Nowy początek, by zająć się wyzwaniami związanymi z godzeniem życia zawodowego z prywatnym stojącymi przed pracującymi rodzinami" ustaliły, jakie szanse i wyzwania stwarza digitalizacja w związku z warunkami pracy i koniecznością dostosowania miejsca pracy, rozwojem umiejętności i możliwości uczenia się przez całe życie, zwłaszcza w przypadku pracowników z obowiązkami opiekuńczymi; wzywa państwa członkowskie i Komisję do inwestowania również w ukierunkowany sposób w cyfrowe praktyki pracy w celu dostępnego wszystkim lepszego godzenia życia zawodowego z prywatnym;

22.

apeluje, aby w ramach wszelkich działań podejmowanych w tej dziedzinie utrzymywać obciążenie administracyjne przedsiębiorstw na jak najniższym poziomie; zwraca uwagę, że nadmierne obciążenie administracyjne zagraża akceptacji i może prowadzić do redukcji zatrudnienia lub przenoszenia miejsc pracy; z zadowoleniem przyjmuje rozsądne i partnerskie kompromisy partnerów społecznych w wielu państwach członkowskich o silnych tradycjach partycypacji pracowników; postrzega partycypację pracowników jako jeden z wzorców najlepszych praktyk dla gospodarek europejskich;

23.

zauważa, że zróżnicowanie wynagrodzeń ze względu na płeć pozostaje jednym z głównych problemów w związku ze zróżnicowaniem ze względu na płeć w sektorze ICT i dlatego wzywa państwa członkowskie, by zaczęły wreszcie aktywnie wdrażać zalecenia Komisji w sprawie wzmocnienia zasady równości wynagrodzeń dla kobiet i mężczyzn dzięki przejrzystości, a także stałym pozytywnym działaniom, najlepiej za pomocą ustawodawstwa, oraz by wprowadziły środki służące przejrzystości płac i neutralne pod względem płci systemy oceny pracy; wzywa Komisję do zajęcia się kwestią równej płacy w inicjatywie stanowiącej część programu prac na 2016 r. - "Nowy start dla pracujących rodziców", ponieważ zróżnicowanie wynagrodzeń pogłębia się jeszcze bardziej, gdy ludzie zostają rodzicami;

26.

podkreśla, że wynagrodzenia i rozwój zawodowy kobiet pracujących w sektorze ICT są wciąż zróżnicowane ze względu na płeć; podkreśla, że zasada równego wynagrodzenia za taką samą pracę w tym samym miejscu pracy zapewniająca sprawiedliwe i uczciwe wynagrodzenie wciąż jest podważana, chociaż stanowi ona jeden z podstawowych filarów sprawiedliwości społecznej na rynku pracy, wobec czego powinna podlegać szczególnej ochronie; przypomina, że w gospodarce cyfrowej nierówności nie powinny mieć miejsca pod względem równości wynagrodzenia i rozwoju zawodowego kobiet i mężczyzn; podkreśla, że większy udział kobiet w rynku pracy i powiązane inwestycje w politykę w zakresie włączenia społecznego pomogą zmniejszyć zróżnicowanie wynagrodzeń ze względu na płeć; podkreśla znaczenie negocjacji zbiorowych także w rynkowej gospodarce cyfrowej, aby chronić jakość i pewność zatrudnienia w erze digitalizacji;

27.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, jak wiele możliwości i więcej elastyczności era cyfrowa daje pracownikom i osobom samozatrudnionym, w tym możliwości związanych z łatwiejszym osiąganiem równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, zwłaszcza jeśli chodzi o zatrudnianie rodziców małych dzieci oraz osób niepełnosprawnych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do rozwiązania problemów powodowanych przez elastyczne sposoby organizacji pracy i związanych ze stabilnością zatrudnienia, jakie występują powszechnie w sektorze ICT, ale podkreśla jednocześnie nowe pojawiające się w związku z tym wyzwania i wzywa państwa członkowskie do zapewnienia, aby istniały odpowiednie przepisy dotyczące zabezpieczenia społecznego; w związku z tym opowiada się za prawem pracowników do "wylogowania się" poza uzgodnionymi godzinami pracy;

28.

zwraca uwagę na fakt, że uelastycznienie sposobów organizacji pracy dzięki digitalizacji może też prowadzić do powstania nietrwałych form zatrudnienia; podkreśla, że związane z pracą problemy ze zdrowiem psychicznym, na przykład wypalenie, które są spowodowane stałą dostępnością, stanowią poważne zagrożenie; w związku z tym opowiada się za koniecznością pełnego przestrzegania ustaleń dotyczących zalecanego odpoczynku pracowników i czasu pracy określonego w umowach o pracę zawieranych w oparciu o ruchomy czas pracy w celu utrzymania granic czasu pracy określonych w prawie pracy obowiązującym w poszczególnych państwach członkowskich;

Kształcenie i szkolenie

29.

podkreśla znaczenie zapewnienia uwzględniania aspektu płci w sektorze edukacji poprzez promowanie umiejętności cyfrowych i uczestnictwa kobiet i dziewcząt w edukacji i szkoleniach z dziedziny ICT dzięki ujęciu kodowania, nowych mediów i technologii, w programach nauczania na wszystkich poziomach, a także edukacji pozaprogramowej, kształcenia nieformalnego i pozaformalnego, i we wszystkich typach edukacji i szkolenia, w tym kierowanych do nauczycieli, tak by zmniejszać i likwidować niedobory umiejętności cyfrowych oraz zachęcać dziewczęta i młode kobiety do podejmowania karier naukowych i w dziedzinie ICT; podkreśla w tym kontekście znaczenie otwartych zasobów edukacyjnych (OER), które zapewniają lepszy dostęp do kształcenia dla wszystkich oraz wymiany najlepszych praktyk dotyczących włączania perspektywy płci do edukacji w dziedzinie ICT;

30.

zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiedniej do wieku edukacji z zakresu ICT na wczesnych etapach, ze szczególnym naciskiem na inspirowanie dziewcząt do rozwoju zainteresowań i zdolności w sferze cyfrowej oraz apeluje do Komisji i państw członkowskich o popularyzację nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyki (STEM) w edukacji dziewcząt od młodego wieku, z uwagi na odchodzenie przez nie od przedmiotów przyrodniczych, inżynieryjnych, matematycznych i technicznych z powodu stereotypów płci, z jakimi wiążą się tego rodzaju przedmioty, braku autorytetów oraz podział zajęć i zabawek, czego skutkiem jest niedostateczna liczba kobiet na takich kierunkach na uniwersytetach, co przenosi się następnie na miejsca pracy; zaznacza zatem, że zarówno przeciwdziałanie stereotypom płci, jak i ćwiczenie umiejętności cyfrowych należy rozpocząć na poziomie edukacji podstawowej i kontynuować na wszystkich poziomach edukacji aż do edukacji dorosłych i szkoleń dla osób, które zostały wykluczone z rynku pracy;

33.

wzywa państwa członkowskie do eliminacji różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w sektorze ICT przez stworzenie większej liczby zachęt i struktur wsparcia dla kobiet, takich jak autorytety, programy opieki mentorskiej i ścieżki rozwoju zawodowego, aby kobiety stały się bardziej widoczne; wzywa w związku z tym państwa członkowskie do przyjęcia - tam, gdzie jest to konieczne - systemów edukacyjnych sprzyjających nauczaniu przedmiotów STEM i wzbudzających zainteresowanie nimi w wymiarze ogólnym, a w szczególności wśród studiujących kobiet;

Inwestycje i finansowanie przedsiębiorczości

45.

wzywa państwa członkowskie i Komisję do udostępniania funduszy, poprawiania dostępu do istniejących funduszy i w razie potrzeby udostępniania finansowania dla kobiet-przedsiębiorców w celu tworzenia przedsiębiorstw w obszarze ICT oraz przedsiębiorstw typu startup w branży cyfrowej, a także sieci opieki mentorskiej i partnerskiej wymiany doświadczeń dla kobiet, zwiększając innowacje i inwestycje w UE; zachęca państwa członkowskie do oferowania odpowiedniego wsparcia finansowego oraz stosownego szkolenia kobietom pragnącym robić karierę w obszarze digitalizacji, aby sprzyjać przedsiębiorczości kobiecej w tym sektorze;

47.

wzywa Komisję, by w kontekście agendy cyfrowej gruntownie monitorowała i oceniała stosowanie uwzględniania aspektu płci i sporządzania budżetu z jego uwzględnieniem w ramach funduszy UE zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów (rozporządzenie (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.) dotyczących funduszy europejskich oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do czuwania nad angażowaniem organizacji kobiecych w komitety monitorujące programy finansowania w celu zagwarantowania, że wdrażane są ukierunkowane działania umacniające rolę kobiet w ICT; przypomina o zobowiązaniu Komisji do sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci;

50.

wzywa Komisję do wspierania i promowania cyfrowej kultury przedsiębiorczości z myślą o kobietach, promowania i wspierania finansowego europejskiej platformy kontaktów i opieki mentorskiej dla kobiet oraz do dalszego umacniania roli kobiet w istniejących programach; zachęca państwa członkowskie, a także przedsiębiorstwa, aby stosowały taką politykę na rzecz różnorodności, która nie sprowadza się tylko do wspierania rekrutacji kobiet, aby upowszechniać zrównoważony rozwój gospodarczy i model przywództwa;

Walka z przemocą wobec kobiet w świecie cyfrowym

53.

wzywa do zidentyfikowania wyzwań, które niosą ze sobą ICT i internet, jeżeli chodzi o popełnianie przestępstw, grożenie, molestowanie lub zadawanie przemocy wobec kobiet w wyniku mizoginizmu, homofobii lub transfobii, czy jakiejkolwiek innej formy dyskryminacji; pilnie wzywa decydentów politycznych do zajęcia się tymi kwestiami we właściwy sposób, z uwzględnieniem szczególnych grup kobiet o wieloaspektowo trudnej sytuacji, a także do dopilnowania, aby były wprowadzone ramy umożliwiające organom skuteczne ściganie przestępstw cyfrowych, biorąc pod uwagę wyzwania wynikające z anonimowości w internecie oraz potencjalnie transgranicznego charakteru takich przestępstw i nadużyć; wzywa państwa członkowskie do przeznaczania niezbędnych zasobów na egzekwowanie prawa, tj. wdrażanie obowiązujących przepisów, w zakresie przeciwdziałania przemocy, zastraszaniu, napastowaniu i uporczywemu nękaniu w internecie oraz mowie nienawiści;

61.

wzywa Komisję do rozpoczęcia i wspierania programów z zakresu umiejętności cyfrowych i szkoleń, a także kampanii uświadamiających, zwiększając tym samym wiedzę o potencjalnych zagrożeniach świata cyfrowego i sposobach ich odpierania wśród zainteresowanych stron, takich jak osoby uczące się na wszystkich poziomach edukacji, nauczyciele, osoby zawodowe związane z branżą edukacyjną oraz pracownicy organów ścigania; wzywa Komisję do promowania kampanii zwalczania seksizmu i stereotypów płci w mediach społecznościowych i cyfrowych oraz wykorzystywania potencjału mediów cyfrowych do eliminowania stereotypów;

64.

wzywa instytucje, agencje i organy UE, a także państwa członkowskie i ich organy ścigania do współpracy i konkretnego koordynowania swoich działań w celu walki z wykorzystywaniem ICT do popełniania przestępstw związanych z handlem ludźmi, napastowaniem seksualnym lub nękaniem za pomocą nowych technologii, gdyż przestępstwa te mają często charakter transgraniczny, a koordynacja na szczeblu UE ma zasadnicze znaczenie dla ich ścigania; wzywa państwa członkowskie do przeprowadzenia przeglądu i potencjalnie rewizji swojego prawa karnego w celu dopilnowania, aby nowe formy przemocy cyfrowej były jasno zdefiniowane i uznane oraz aby były wprowadzone odpowiednie tryby ścigania takich przestępstw; wzywa państwa członkowskie do stworzenia portali, dzięki którym obywatele będą mieć w internecie swoje własne bezpieczne i zapewniające poufność miejsce, gdzie mogą zgłaszać przypadki napastowania użytkowników internetu; wzywa do uwzględnienia tych kwestii w strategii UE w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego i w działalności Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością; wzywa Komisję do promowania szkoleń i budowania potencjału w zakresie wsparcia dla ofiar w dziedzinie digitalizacji wśród policji i organów sądowych, a także wsparcia psychologicznego podczas postępowań sądowych związanych z tymi sprawami;

65.

wzywa Komisję, aby jak najszybciej poczyniła niezbędne przygotowania do ratyfikacji przez UE Konwencji Rady Europy w sprawie zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, z zastrzeżeniem spoczywającej na UE odpowiedzialności za rozważenie wszelkich koniecznych działań w celu wyeliminowania i zapobiegania przemocy wobec kobiet we wszystkich państwach członkowskich, oraz wzywa państwa członkowskie do ratyfikacji konwencji stambulskiej, która ma zasadnicze znaczenie dla eliminacji przemocy wobec kobiet, w tym cyfrowych form przemocy, ponieważ wprowadza ujednolicone definicje prawne i tryby ścigania przestępstw popełnianych za pośrednictwem nowych technologii komunikacyjnych, takich jak handel ludźmi i uporczywe nękanie;

o o

1 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0218.

2 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0312.

3 Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0351.

4 Dz.U. C 264 E z 13.9.2013, s. 75.

5 Dz.U. C 36 z 29.1.2016, s. 18.

6 Dz.U. C 93 z 9.3.2016, s. 120.

7 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320.

8 Dz.U. L 101 z 15.4.2011, s. 1.

9 https://ec.europa.eu/digital-agenda/en/news/women-active-ict-sector

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.