Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie przyjęcia szczególnych środków w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa mających na celu zwiększenie roli kobiet (2013/2150(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.285.150

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 sierpnia 2017 r.

Szczególne środki w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa mające na celu zwiększenie roli kobiet

P7_TA(2014)0178

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie przyjęcia szczególnych środków w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa mających na celu zwiększenie roli kobiet (2013/2150(INI))

(2017/C 285/22)

(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2017 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rybackiego (EFR), a w szczególności rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007, w których określono kryteria i warunki działania dotyczące wsparcia strukturalnego we Wspólnocie w sektorze rybołówstwa;

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek oraz uchylającą dyrektywę Rady 86/613/EWG <odn>⁽¹⁾</odn>;

- uwzględniając swoje stanowisko z dnia 6 lutego 2013 r. w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa <odn>⁽²⁾</odn>;

- uwzględniając swoje stanowisko z dnia 12 września 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rybołówstwa i akwakultury <odn>⁽³⁾</odn>;

- uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję oraz stanowiska przyjęte przez Parlament Europejski i Radę w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (COM(2011)0804);

- uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję oraz stanowiska przyjęte przez Parlament i Radę w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady uczestnictwa i upowszechniania dla programu "Horyzont 2020" - programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014-2020)(COM(2011)0810);

- uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów w sprawie strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010-2015 (COM(2010)0491);

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 grudnia 2005 r. w sprawie sieci współpracy kobiet: rybołówstwo, rolnictwo i zróżnicowanie <odn>⁽⁴⁾</odn>;

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz reformy wspólnej polityki rybołówstwa <odn>⁽⁵⁾</odn>;

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa <odn>⁽⁶⁾</odn>;

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2012 r. w sprawie reformy wspólnej polityki rybołówstwa - ogólny komunikat <odn>⁽⁷⁾</odn>;

- uwzględniając przesłuchanie publiczne dotyczące kobiet i zrównoważonego rozwoju w sektorze rybołówstwa zorganizowane przez Komisję Rybołówstwa w dniu 1 grudnia 2010 r.;

<przyp>⁽¹⁾</przyp> Dz.U. L 180 z 15.7.2010, s. 1.

<przyp>⁽²⁾</przyp> Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0040.

<przyp>⁽³⁾</przyp> Dz.U. C 353 E z 3.12.2013, s. 212.

<przyp>⁽⁴⁾</przyp> Dz.U. C 286 E z 23.11.2006, s. 519.

<przyp>⁽⁵⁾</przyp> Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0460.

<przyp>⁽⁶⁾</przyp> Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0461.

<przyp>⁽⁷⁾</przyp> Dz.U. C 353 E z 3.12.2013, s. 104

- uwzględniając przesłuchanie publiczne na temat zwiększenia roli kobiet w sektorze rybołówstwa i akwakultury zorganizowane przez Komisję Rybołówstwa oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia, które odbyło się w Parlamencie Europejskim w dniu 14 października 2013 r.;

- uwzględniając art.48 Regulaminu,

- uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Rybołówstwa oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia zorganizowane na podstawie art. 51 Regulaminu;

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0070/2014);

A. mając na uwadze, że praca wykonywana przez kobiety w sektorze rybołówstwa i akwakultury pozostaje niewidoczna, mimo że generuje znaczną wartość dodaną oraz przyczynia się do zrównoważonego rozwoju społecznego, gospodarczego i środowiskowego w wielu regionach Europy, w szczególności na obszarach zależnych od rybołówstwa;

B. mając na uwadze, że ponad 100 000 kobiet z państw członkowskich pracuje w sektorze rybołówstwa, w tym 4 % przy połowach oraz wykonując inne prace związane z działalnością statków rybackich, takie jak wyrób i naprawa sieci, jako pracownice portowe lub zajmujące się pakowaniem, 30 % w sektorze akwakultury, w szczególności przy ręcznym zbieraniu skorupiaków, i około 60 % w sektorze przetwórczym;

C. mając na uwadze uciążliwość prac wykonywanych tradycyjnie przez kobiety w sektorze rybołówstwa i akwakultury, takich jak ręczne zbieranie skorupiaków, tradycyjna sprzedaż ryb, czy to obwoźna, czy w przeznaczonych do tego celu miejscach, wyrób i naprawa sieci rybackich, rozładunek, sortowanie i pakowanie połowów w wyjątkowo złych warunkach pogodowych;

D. mając na uwadze, że informacje statystyczne nie odzwierciedlają w wystarczającym stopniu realiów pracy kobiet w niektórych z wymienionych sektorów oraz że ogólny kryzys gospodarczy i wysoka stopa bezrobocia w niektórych państwach członkowskich doprowadziły do zwiększenia tych odsetków i wzrostu udziału kobiet w różnych sektorach działalności związanych z rybołówstwem, w szczególności przy ręcznym zbieraniu skorupiaków, w celu uzupełnienia dochodów gospodarstwa domowego lub nawet zapewnienie ich źródła;

E. mając na uwadze udział kobiet w różnych sektorach działalności związanych z rybołówstwem i akwakulturą, w szczególności tych związanych z wyrobem i naprawą sieci rybackich, rozładunkiem i sortowaniem połowów, zarządzaniem dostawami produktów na statki, przetwarzaniem, pakowaniem i wprowadzaniem do obrotu ryb lub zarządzaniem przedsiębiorstwami rybackimi;

F. mając na uwadze, że w ustępie 30. rezolucji z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz reformy wspólnej polityki rybołówstwa w Parlament Europejski wezwał państwa członkowskie do uwzględnienia znaczenia gospodarczej, społecznej i kulturowej roli kobiet w sektorze rybołówstwa, tak aby mogły one mieć dostęp do świadczeń socjalnych oraz podkreślił, że aktywne uczestnictwo kobiet w różnych sektorach działalności związanych z rybołówstwem przyczynia się do utrzymania i rozwoju tego sektora, pomaga zachować tradycje i odrębne zwyczaje oraz korzystnie wpływa na ochronę różnorodności kulturowej poszczególnych regionów;

G. mając na uwadze, że w stanowisku z dnia 12 września 2012 r. Parlament Europejski wezwał do propagowania uczestnictwa kobiet w organizacjach producentów sektora rybołówstwa i akwakultury;

H. mając na uwadze, że w ustępie 31. rezolucji z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz reformy wspólnej polityki rybołówstwa Parlament Europejski wezwał Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) do finansowania działań mających na celu zwiększenie udziału kobiet w sektorze rybołówstwa, wspierania stowarzyszeń kobiet, organizowania szkoleń zawodowych dla kobiet oraz docenienia roli kobiet w rybołówstwie poprzez wspieranie działań prowadzonych na lądzie oraz działań związanych z rybołówstwem zarówno na etapie produkcji, jak i przetwarzania oraz wprowadzania do obrotu;

I. mając na uwadze, że w ustępie 39. rezolucji z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz reformy wspólnej polityki rybołówstwa Parlament Europejski wezwał Komisję i państwa członkowskie do przedsięwzięcia środków mających na celu zapewnienie kobietom równych płac oraz innych praw socjalnych i gospodarczych, w tym z ubezpieczenia obejmującego ryzyko, oraz do podjęcia środków mających na celu stosowanie współczynników redukcji umożliwiających przejście na wcześniejszą emeryturę z tytułu pracy w niekorzystnych warunkach (nocna praca, zagrożenie, godziny pracy dostosowane do poziomu produkcji lub możliwości połowowych), na które narażają się kobiety, pracując w sektorze rybołówstwa, a także do uznania ich szczególnych chorób za choroby zawodowe;

J. mając na uwadze, że dane statystyczne dotyczące siły roboczej, szczególnie te dotyczące rozkładu pod względem płci w niektórych rodzajach działalności, takich jak łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne czy ekstensywna akwakultura, schodzą na drugi plan w porównaniu z danymi dotyczącymi połowów, wyładunków, tonażu itd.;

K. mając na uwadze, że dane statystyczne dotyczące siły roboczej w sektorze rybołówstwa, akwakultury i powiązanych sektorach w UE i państwach członkowskich nie są pełne, ujednolicone ani rozbite na wskaźniki, które pozwoliłyby ocenić udział kobiet w tych sektorach;

L. mając na uwadze, że chociaż kobiety pracują w sektorze rybołówstwa i akwakultury oraz wnoszą kluczowy wkład gospodarczy, nie korzystają one ze odpowiednich świadczeń socjalnych, ochrony pracy ani nie mają odpowiedniego statusu zawodowego i pracowniczego;

M. mając na uwadze, że kobiety cierpią z powodu dyskryminacji ekonomicznej w sektorze rybołówstwa oraz że otrzymują niższe wynagrodzenie niż mężczyźni za wykonywanie tych samych prac;

N. mając na uwadze, że w wielu przypadkach praca kobiet w sektorze rybołówstwa nie jest prawnie uznana i nie daje dostępu do ochrony socjalnej dostosowanej do szczególnych zagrożeń oraz zdrowotnych skutków związanych z takimi rodzajami działalności;

O. mając na uwadze, że w ustępie 42. rezolucji z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego oraz reformy wspólnej polityki rybołówstwa Parlament Europejski wezwał Komisję i państwa członkowskie do poczynienia kroków mających na celu propagowanie i zwiększenie prawnego i społecznego uznania pracy kobiet zatrudnionych w sektorze rybołówstwa oraz dopilnowanie, by praca kobiet zatrudnionych na pełny lub częściowy etat w przedsiębiorstwach rodzinnych lub pomagających swoim mężom, które w ten sposób przyczyniają się do zrównoważenia swoich dochodów oraz dochodów całego gospodarstwa domowego, została prawnie uregulowana lub objęta świadczeniami społecznymi na takich samych zasadach, jak w przypadku osób prowadzących działalność na własny rachunek, w szczególności poprzez zastosowanie dyrektywy 2010/41/UE, oraz wzywa do zapewnienia im ich praw społecznych i gospodarczych, w tym równości płac, świadczeń z tytułu bezrobocia w przypadku czasowego lub definitywnego przerwania pracy, prawa do emerytury, możliwości godzenia pracy z życiem rodzinnym, dostępu do urlopu rodzicielskiego, dostępu do ubezpieczenia społecznego i bezpłatnych usług zdrowotnych, ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz ubezpieczenia obejmującego ryzyko morskie;

P. mając na uwadze, że w rezolucji z dnia 12 września 2012 r. Parlament Europejski podkreślił, że należy zwiększyć uznanie prawne i społeczne roli kobiet w sektorze rybołówstwa oraz lepiej ją wynagradzać, że należy dać kobietom takie same prawa jak mężczyznom, a małżonkom i partnerkom życiowym rybaków pomagającym utrzymać przedsiębiorstwo rodzinne należy nadać status prawny i przyznać świadczenia socjalne odpowiadające statusowi i świadczeniom, do jakich uprawnione są osoby prowadzące działalność na własny rachunek;

1. wzywa Komisję do uruchomienia szczegółowego programu statystycznego dla regionów zależnych od rybołówstwa, przy zwróceniu szczególnej uwagi na łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, tradycyjne metody połowów, szczególne kanały wprowadzania do obrotu, pracę oraz warunki socjalne i warunki pracy kobiet zbierających ręcznie skorupiaki, trudniących się wyrobem i naprawą sieci, pracujących przy łodziowych połowach przybrzeżnych i wykonujących podobne prace, aby ocenić szczególne potrzeby kobiet oraz zwiększyć społecznego uznania tych wyjątkowo uciążliwych zawodów;

2. uważa, że należy koniecznie usprawnić gromadzenie i analizę danych statystycznych dotyczących zatrudnienia w sektorze rybołówstwa w podziale na płeć, rodzaj działalności, rodzaj zatrudnienia (działalność na własny rachunek, praca za wynagrodzeniem, częściowy etat, pełny etat, praca dorywcza), aby móc ocenić udział kobiet w sektorze rybołówstwa i akwakultury;

3. wzywa Komisję do zapewnienia, aby gromadzenie danych w podziale na płeć obejmowało także sektor połowów i aby wprowadzono nowe wskaźniki, takie jak wiek, poziom wykształcenia i wyszkolenia, działalność małżonek lub partnerek życiowych;

4. uważa, że należy koniecznie określić jasne definicje wskaźników statystycznych stosowanych do gromadzenia danych dotyczących zatrudnienia siły roboczej w sektorze rybołówstwa, akwakultury oraz powiązanych sektorach; uważa również, że należy koniecznie opracować ujednolicony zestaw wskaźników statystycznych na poziomie UE i wzywa państwa członkowskie do dostarczania w odpowiednim terminie pełnych danych zgodnie z tymi wskaźnikami;

5. wzywa Komisję i Radę do prawnego i społecznego uznania roli odgrywanej przez kobiety w sektorze rybołówstwa i akwakultury oraz w zrównoważonym rozwoju obszarów zależnych od rybołówstwa w celu usunięcia barier gospodarczych, administracyjnych i społecznych, które stoją na drodze ich udziałowi na równych warunkach;

6. wzywa Komisję i Radę do zachęcenia państw członkowskich, aby uznały uszkodzenia stawów lub kręgosłupa oraz choroby reumatyczne za choroby zawodowe wywołane surowymi warunkami pogodowymi, w jakich pracują kobiety zbierające ręcznie skorupiaki, trudniące się wyrobem i naprawą sieci, pracujące w sektorze przetwórczym, przy połowach i sprzedaży ryb, a także urazy spowodowane podnoszeniem zbyt dużych ciężarów, oraz aby uregulowały te kwestie;

7. wzywa Komisję, aby uznała, że praca kobiet pomaga zwiększyć identyfikowalność produktów rybołówstwa, co z kolei wpływa na wiedzę konsumenta i zapewnia wyższe standardy jakości i bezpieczeństwa produktów rybołówstwa i akwakultury, a tym samym zwiększa możliwości gospodarcze, gastronomiczne i turystyczne na obszarach rybackich;

8. zwraca się o utworzenie (w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego i/lub innych instrumentów) specyficznych mechanizmów wsparcia, które będzie można aktywować w sytuacjach kryzysowych (klęski żywiołowe), oraz mechanizmów rekompensat finansowych, aby wspierać rybaków, rybaczki i ich rodziny w okresach tymczasowego zakazu poławiania ryb, szczególnie na obszarach, gdzie rybołówstwo jest jedynym źródłem dochodów;

9. uważa, że należy promować i wspierać finansowo powstawanie stowarzyszeń kobiecych za pomocą krajowych i europejskich sieci współpracy kobiet, aby zwiększyć widoczność kobiet w sektorze rybołówstwa, podnieść świadomość społeczną w zakresie wkładu kobiet w działalność tego sektora, umożliwić im wymianę doświadczeń oraz informować o potrzebach i roszczeniach kobiet od szczebla rządów lokalnych do organów europejskich;

10. zachęca Komisję i państwa członkowskie do ułatwienia dostępu do finansowania organizacjom kobiecym z sektorów rybołówstwa, akwakultury oraz powiązanych sektorów, aby mogły one wprowadzać w życie swoje inicjatywy, konsolidować swoje organizacje i nawiązywać kontakty z innymi organizacjami kobiecymi w celu wymiany doświadczeń i dobrych praktyk;

11. uważa, że należy promować i umacniać aktywny udział kobiet w organach konsultacyjnych, doradczych, decyzyjnych, reprezentacyjnych, regionalnych i organach zawodowych, aby zagwarantować ich udział w podejmowaniu decyzji zarówno w sektorze publicznym jak i prywatnym na takich samych warunkach jak mężczyźni;

Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) 2013-2020

12. zauważa, że tylko jedno państwo członkowskie wykorzystało możliwości, jakie daje oś priorytetowa 4 Europejskiego Funduszu Rybackiego, do finansowania projektów, których beneficjentami są kobiety, i wzywa państwa członkowskie do korzystania z możliwości, jakie daje EFMR, w dziedzinach takich jak:

- stosowanie zasady równych szans zarówno poprzez opracowywanie, jak i wdrażanie programów operacyjnych;

- uczynienie sektora rybołówstwa bardziej przyjaznego kobietom poprzez jego reorganizację i zapewnienie odpowiedniego zaplecza (np. przebieralni na statkach i w portach);

- wspieranie stowarzyszeń kobiecych i ich organizowanie w sieci współpracy (np. wyrobu i naprawy sieci rybackich, pracownic portowych, kobiet zajmujących się pakowaniem);

- wspieranie projektów mających na celu złagodzenie problemów wynikających z warunków, w jakich pracują kobiety zbierające ręcznie skorupiaki, w tym środki godzenia pracy i życia rodzinnego;

- wspieranie projektów mających na celu propagowanie, różnicowanie i dowartościowanie roli, jaką odgrywają kobiety w sektorze rybołówstwa i akwakultury;

- zaproponowanie kobietom i dziewczynkom łatwiejszego dostępu do szkoleń poprzez finansowanie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz uznanie ich działalności; w tym celu państwa członkowskie powinny uruchomić procesy pozwalające uzyskać oficjalnie uznawane zaświadczenia o umiejętnościach oraz utworzyć w różnych społecznościach ośrodki szkoleniowe przygotowujące do działalności zawodowej wykonywanej tradycyjnie przez kobiety;

- zaoferowanie dziewczynkom lepszych możliwości zatrudnienia oraz wspieranie ciągłości między pokoleniami, w szczególności w poprzez prowadzenie zrównoważonej działalności w środowisku morskim;

- wspieranie szkoleń zawodowych, w szczególności przeznaczonych dla kobiet pracujących w sektorze rybołówstwa i akwakultury, z myślą o zwiększeniu ich możliwości dostępu do stanowisk kierowniczych, stanowisk wymagających kwalifikacji technicznych oraz stanowisk polegających na zarządzaniu związanych z rybołówstwem na warunkach równych płac;

- docenienie roli kobiet w rybołówstwie, w szczególności poprzez udzielanie wsparcia działalności prowadzonej na lądzie oraz działalności związanej z rybołówstwem zarówno w produkcji jak i przetwórstwie, wprowadzaniu do obrotu i sprzedaży;

- wspieranie biznesowych inicjatyw kobiet, w tym w odpowiednim przypadku dywersyfikacji gospodarczej w niektórych dziedzinach związanych z sektorem rybołówstwa, łącznie z działalnością taką jak muzeologia, tradycje kulturowe, rzemiosło, gastronomia i żywienia zbiorowego;

- promowanie inicjatyw biznesowych w dziedzinach niezwiązanych z rybołówstwem na obszarach przybrzeżnych, na których utracono miejsca pracy w wyniku wdrożenia reformy polityki rybołówstwa;

13. zachęca państwa członkowskie do ułatwienia możliwości uzyskania pożyczek uprzywilejowanych, pozwalających kobietom uniknąć konkretnych problemów z finansowaniem projektów kwalifikujących się do włączenia do programów krajowych w ramach EFMR;

14. wzywa państwa członkowskie do wspierania biznesowych inicjatyw kobiecych poprzez udostępnienie korzystnego systemu mikrokredytów i udzielanie odpowiednich informacji o możliwościach finansowania;

15. zachęca państwa członkowskie do podjęcia działań mających na celu rozwinięcie i modernizację infrastruktury lokalnej, zróżnicowanie działalności ekonomicznej oraz poprawę jakości życia na obszarach, których ludność trudni się rybołówstwem, w szczególności na obszarach całkowicie zależnych od rybołówstwa, aby zapewnić ich zrównoważony rozwój, ogólnie zwalczać ubóstwo, a w szczególności ubóstwo kobiet i dzieci, a także starać się zapobiegać przemocy wobec kobiet oraz przemocy domowej;

16. podtrzymuje stanowisko zajęte w kontekście procedury związanej z programem "Horyzont 2020" - program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014-2020), dotyczące zwiększenia udziału kobiet we wszystkich dziedzinach badań naukowych, projektach i naukach ścisłych, w szczególności udziału tych kobiet, które zajmują się zawodowo badaniem środowiska morskiego;

17. wzywa państwa członkowskie do:

- prawnego uznania pracy kobiet, które przyczyniają się do utrzymania rodziny poprzez wkład gospodarczy lub swoją pracę, nawet jeżeli jest ona nieodpłatna;

- zagwarantowania kobietom wsparcia w postaci świadczeń z tytułu bezrobocia, jeżeli muszą przestać pracować (tymczasowo lub definitywnie), prawa do emerytury, możliwości godzenia pracy z życiem rodzinnym, dostępu do urlopu macierzyńskiego (bez względu na to, czy są w związku małżeńskim czy cywilnym), dostępu do zabezpieczenia społecznego i bezpłatnych usług zdrowotnych oraz ochrony od zagrożeń wynikających z pracy sektorze morskim i sektorze rybołówstwa;

18. zauważa, że w ustępie 28. rezolucji z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa Parlament Europejski wzywa UE, aby w ramach WTO dążyła do penalizowania w tych krajów, które dyskryminują kobiety, a w ustępie 45. tej samej rezolucji wzywa Komisję, aby podczas negocjowania porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem starała się zadbać o to, aby państwo nadbrzeżne przeznaczyło minimalną część wsparcia sektorowego na rzecz rozwoju udzielanego w ramach porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem na przedsięwzięcia, których celem jest uznanie, propagowanie i zróżnicowanie roli kobiet w sektorze rybołówstwa, przy zapewnieniu stosowania zasady równego traktowania oraz równych szans dla kobiet i mężczyzn, w szczególności odnośnie do szkoleń oraz dostępu do finansowania i kredytów;

19. zwraca się do Komisji o zapewnienie, aby treść umów o partnerstwie gospodarczym obejmującym połowy oddawała i gwarantowała europejski wymiar płci;

Rozporządzenie podstawowe w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa

20. wzywa państwa członkowskie do zapewnienia zgodności celów nowej wspólnej polityki rybołówstwa dotyczących dostępu do zasobów rybnych w oparciu o przejrzyste kryteria o charakterze środowiskowym, społecznym i gospodarczym, przy jednoczesnym stosowaniu zasad równego traktowania oraz równych szans dla kobiet i mężczyzn;

21. zachęca państwa członkowskie do uznania statusu zatrudnienia kobiet w przypadku tymczasowego zaprzestania działalności, w tym w okresach zamkniętych dla połowów;

22. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia zgodności z dyrektywą 2010/41/UE, tak aby praca kobiet zatrudnionych na pełny lub częściowy etat w przedsiębiorstwach rodzinnych w sektorze rybołówstwa lub pomagających swoim mężom lub partnerom, które w ten sposób przyczyniają się do swojej własnej stabilności gospodarczej oraz stabilności gospodarczej swoich rodzin, a także praca kobiet, które utrzymują się z takiej działalności, chociaż nie mają własnej rodziny, została prawnie uznana i objęta świadczeniami socjalnymi równoważnymi świadczeniom, które przysługują osobom prowadzącym działalność na własny rachunek;

o

o o

23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.