Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie promowania rozwoju za pomocą odpowiedzialnych praktyk...

AA.

mając na uwadze, że w sekcji 1502 amerykańskiej ustawy Dodda-Franka z 2010 r. przedsiębiorstwa zarejestrowane w amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), w tym przedsiębiorstwa europejskie, obowiązuje wymóg należytej staranności przy określaniu, czy ich produkty zawierają minerały, które posłużyły do sfinansowania grup zbrojnych w Demokratycznej Republice Konga; mając na uwadze, że w załączonej decyzji SEC przywołała wytyczne OECD jako wiarygodny standard należytej staranności dla przedsiębiorstw stosujących przepisy ustawy;

AB.

mając na uwadze, że starania na rzecz zakończenia konfliktu poprzez zapobieganie uzyskiwaniu dochodów z tradycyjnej działalności wydobywczej przez grupy zbrojne były stosunkowo skuteczne w odniesieniu do diamentów, jednak potrzebna jest intensyfikacja wysiłków na rzecz utworzenia solidnych ram prawnych i instytucjonalnych w odniesieniu do takiej działalności wydobywczej, poza Międzynarodową Konferencją w sprawie Regionu Wielkich Jezior (ICGLR);

Górnictwo a zrównoważony rozwój

1.

z zaniepokojeniem stwierdza, że niezrównoważone górnictwo może powodować znaczne szkody społeczne i dla środowiska naturalnego, szczególnie w Afryce;

2.

podkreśla, że globalny wzrost cen towarów, podsycany przez popyt w gospodarkach wschodzących, stanowi wielką szansę dla krajów rozwijających się o bogatych zasobach, szczególnie w Afryce, na zwiększenie swoich dochodów i przeznaczenie ich na rozwój, w interesie swojej ludności; popiera politykę krajową zmierzającą w tym kierunku; zwraca uwagę, że reformy ustawodawcze i regulacyjne mają często zasadnicze znaczenie i podkreśla, że umowy handlowe i inwestycyjne nie powinny ograniczać niezbędnej swobody politycznej;

3.

podkreśla, że poza generowaniem dochodów rządowych, które można przeznaczyć na rozwój, przemysł wydobywczy powinien przyczyniać się do rozwoju dzięki powiązaniom z lokalną gospodarką, na przykład przez zatrudnienie i szkolenie ludności lokalnej, zakup lokalnych towarów i usług, przetwarzanie minerałów w miejscu wydobycia oraz zaangażowanie w wysiłki na rzecz rozwoju lokalnego przemysłu, który opiera się na przetworzonych i nieprzetworzonych materiałach stanowiących wsad lub który może w inny sposób skorzystać na obecności przedsiębiorstw wydobywczych; wzywa państwa członkowskie Unii Afrykańskiej do systematycznego wdrażania swojej wizji górnictwa afrykańskiego; jest przekonany, że może to istotnie przyspieszyć postępy w kierunku osiągnięcia milenijnych celów rozwoju; w tym celu podkreśla konieczność promowania zasad zrównoważonego rozwoju opartych na górnictwie odpowiedzialnym pod względem skutków społecznych i dla środowiska;

4.

wzywa kraje rozwijające się do usprawnienia prowadzonej współpracy regionalnej, rozwinięcia i przyjęcia wspólnych norm społecznych, w dziedzinie zdrowia i bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska, a także norm w sektorze górnictwa, w tym dotyczących tradycyjnej działalności wydobywczej i działalności wydobywczej prowadzonej na niewielką skalę;

5.

podkreśla konieczność przyjęcia podejścia międzynarodowego i regionalnego w kwestii ograniczenia nielegalnej eksploatacji zasobów naturalnych; zachęca kraje rozwijające się, aby poczyniły kroki na rzecz sformalizowania sektora tradycyjnej działalności wydobywczej i działalności wydobywczej prowadzonej na niewielką skalę, aby poprawić warunki życia, zagwarantować płace zapewniające utrzymanie na minimalnym poziomie oraz włączyć ten sektor do gospodarki krajowej i gospodarki obszarów wiejskich, przy jednoczesnym przeznaczeniu na ten cel łatwo dostępnego wsparcia finansowego i technicznego oraz przy zapewnieniu systemu prawnego, który zapewniłby podmiotom prowadzącym tradycyjną działalność wydobywczą i działalność wydobywczą prowadzoną na niewielką skalę wystarczającą ilość gruntów i bezpieczeństwo tytułu własności; wzywa UE do udzielenia wsparcia krajom rozwijającym się w podnoszeniu zdolności lokalnych do prowadzenia systemów śledzenia i certyfikacji przed wprowadzeniem zakazów przewożenia minerałów niezgodnych z wymogami;

6.

podkreśla starania Unii w zakresie wspierania dalszego rozwoju instytucjonalnego i budowania potencjału rządów państw przyjmujących, tak aby stworzyć niezbędne ramy instytucjonalne i ramy prawne do gospodarowania dochodami uzyskiwanymi przez przemysł wydobywczy oraz dokonywania podziału tych dochodów w przejrzysty i skuteczny sposób; kładzie również nacisk na partnerstwa rozwijane między UE a Afrykańskim Bankiem Rozwoju; w szczególności wzywa UE, aby priorytetowo traktowała udzielanie pomocy w opracowywaniu przepisów i polityki opodatkowania, tak aby zmaksymalizować korzyści osiągane na szczeblu lokalnym i krajowym w związku z rozwojem przemysłu wydobywczego, prowadząc do tworzenia lokalnych miejsc pracy, otrzymywania płacy zapewniającej utrzymanie na minimalnym poziomie dla pracowników i ich rodzin oraz zacieśnienia powiązań między małymi i średnimi przedsiębiorstwami a łańcuchem dostaw w związku z rozwojem przemysłu wydobywczego;

7.

podkreśla, że zgodnie z zasadą własności, społeczności lokalne powinny być zaangażowane w planowanie i opracowywanie projektów dotyczących zasobów naturalnych, które powinny podlegać ocenie w ramach lokalnych łańcuchów dostaw oraz zatrudnienia społeczności lokalnej;

8.

uważa, że w kontekście rozwoju przemysłu wydobywczego zasadnicze znaczenie ma uznanie i zagwarantowanie tradycyjnych praw i kultur rdzennej ludności oraz zapewnienie jej wczesnego i świadomego uczestnictwa;

9.

podkreśla konieczność zapewnienia ofiarom naruszenia prawa socjalnego i prawa w dziedzinie ochrony środowiska przez przedsiębiorstwa wielonarodowe skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości;

10.

podkreśla, że w kontekście, w którym krajowe regulacje w krajach rozwijających się są często nieodpowiednie, by chronić prawa człowieka przed naruszeniami ze strony przedsiębiorstw, ramy ochrony, poszanowania i działań naprawczych ONZ zapewniają kompleksowy i użyteczny zbiór zasad z myślą o przestrzeganiu praw człowieka przez przedsiębiorstwa i o ochronie tych praw;

11.

zwraca się o skuteczne wdrażanie afrykańskiej karty praw człowieka, która zawiera przepisy dotyczące dysponowania majątkiem i zasobami naturalnymi oraz zasady odpowiedniej rekompensaty;

12.

zwraca się do krajów rozwijających się o ratyfikację konwencji i instrumentów w dziedzinie praw człowieka, odnoszących się do sektora minerałów, a następnie o ich wdrożenie, m.in. poprzez upoważnienie publicznych instytucji zajmujących się problematyką praw człowieka do monitorowania egzekwowania norm praw człowieka w górnictwie oraz poprzez opracowanie narzędzi i metodologii włączania kwestii zdrowia i praw człowieka do procedur oceny skutków;

13.

z zaniepokojeniem stwierdza, że zdaniem Johna Ruggiego, specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji praw człowieka, około dwóch trzecich przypadków naruszenia praw człowieka przez przedsiębiorstwa ma miejsce w sektorze ropy naftowej, gazu i górnictwa; podkreśla, że zgodnie z międzynarodowymi i europejskimi przepisami w dziedzinie praw człowieka państwa członkowskie UE i wspólnota międzynarodowa mają obowiązek dopilnowania, aby przedsiębiorstwa podlegające ich jurysdykcji nie naruszały praw człowieka ani nie przyczyniały się, pośrednio lub bezpośrednio, do takiego naruszenia praw człowieka w ramach prowadzonej działalności;

14.

wyraża również zaniepokojenie warunkami pracy w sektorze wydobycia na niewielką skalę, w którym zatrudnienie jest niepewne, dalekie od zgodności z międzynarodowymi i krajowymi normami pracy oraz w którym szacowana skala wypadków przy pracy jest sześcio- lub siedmiokrotnie wyższa niż w większych przedsiębiorstwach; wzywa rządy krajów rozwijających się oraz przedsiębiorstwa wydobywcze do wdrożenia podstawowych norm pracy określonych w konwencjach MOP, w tym konwencji dotyczącej bezpieczeństwa i zdrowia w kopalniach, aby zapewnić godne i bezpieczne warunki pracy wszystkim pracownikom kopalni;

15.

wzywa państwa członkowskie UE do zwiększenia pomocy w zwalczaniu pracy dzieci w górnictwie oraz we wspieraniu przedsięwzięć MOP w zakresie stwarzania szans edukacyjnych i alternatywnych perspektyw generowania dochodu, tak aby odsunąć dzieci od pracy w górnictwie;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że międzynarodowe instytucje finansowe opracowały metody pozwalające dopilnować, aby inwestorzy w sektorze wydobycia minerałów przeprowadzali ocenę oddziaływania na środowisko oraz ocenę skutków społecznych; stwierdza jednak, że w związku z ograniczeniami zasobów finansowych i ludzkich problemem pozostaje tworzenie zdolności w krajach rozwijających się, które pozwoliłyby zapewnić stosowanie tych wymogów; wzywa zatem UE do udzielania większego wsparcia technicznego, aby umożliwić krajom rozwijającym się wprowadzenie praktyki systematycznego przeprowadzania oceny ryzyka społecznego oraz ryzyka dla zdrowia i środowiska, wraz z przepisami dotyczącymi skutecznego zaangażowania społecznego;

17.

podkreśla rolę Grupy Banku Światowego w opracowywaniu odpowiedzialnych praktyk biznesowych; przypomina o potrzebie poprawy sposobu rozpowszechniania i stosowania wiedzy o ustanawianiu instytucji, które troszczą się o większą uczciwość, oraz udostępniania informacji i środków działania obywatelom, tak aby rządy były wydajniejsze i w większym stopniu uwzględniały ich potrzeby;

18.

zwraca się do władz o zakazanie poszukiwania i wydobycia minerałów w parkach narodowych i obiektach z listy światowego dziedzictwa kulturalnego oraz wzywa przedsiębiorstwa, aby zobowiązały się do niepodejmowania tego rodzaju poszukiwania i wydobycia;

19.

uważa, że przemysł wydobywczy mógłby i powinien się znacząco przyczynić do ograniczenia zmiany klimatu dzięki transferowi technologii i odpowiedzialnemu inwestowaniu; podkreśla, że duże przedsiębiorstwa wydobywcze mogłyby potencjalnie udostępnić wiedzę fachową w zakresie zmniejszenia emisji małym i średnim przedsiębiorstwom w sektorze górnictwa; ponawia wezwanie, aby UE dążyła do zawarcia porozumień w zakresie finansowania działań związanych z klimatem, transferu technologii oraz tworzenia zdolności, a także zwiększenia pomocy dla krajów rozwijających się na rzecz ograniczenia emisji CO₂;

20.

podkreśla, że potrzebne są rygorystyczne przepisy prawa europejskiego w zakresie ujawniania przez niektóre duże przedsiębiorstwa informacji innych niż finansowe, w tym zobowiązania przedsiębiorstw do przeprowadzania badania due diligence opartego na ocenie ryzyka, z uwzględnieniem całego łańcucha dostaw;

Rola sektora prywatnego

21.

wzywa do skutecznego wdrożenia deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy, wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych, inicjatywy ONZ Global Compact oraz wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka przy pomocy wspólnych mechanizmów ogólnobranżowych;

22.

wzywa ESDZ i Komisję do dopilnowania, aby urzędnicy odpowiedzialni za wymianę handlową UE pracujący w delegaturach UE byli regularnie szkoleni w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw;

23.

wzywa Komisję, aby aktywnie wspierała odpowiedzialne prowadzenie działalności gospodarczej wśród przedsiębiorstw unijnych działających za granicą, gwarantując ścisłe przestrzeganie wszystkich obowiązków prawnych, w szczególności międzynarodowych norm i przepisów w dziedzinie praw człowieka, prawa pracy i ochrony środowiska;

24.

podkreśla, że zakres tematyczny różnych systemów wdrażania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw jest często wybiórczy, co odnosi się też do kwestii społecznych i dotyczących ochrony środowiska; uważa, że takie fragmentaryczne podejście jest szkodliwe dla oceny ogólnych zrównoważonych wyników przedsiębiorstwa; uważa, że podczas gdy takie ogólne ramy pozwoliły rozwinąć wspólne zrozumienie i język zasad społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, powinny one również stanowić podstawę wspólnych, ogólnobranżowych i międzynarodowych norm definiujących odpowiedzialne praktyki biznesowe;

25.

podkreśla również, że inicjatywy w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw nie zwalniają rządów z odpowiedzialności za zapewnienie swoim obywatelom podstawowej infrastruktury i innych dóbr publicznych, ale że powinny one raczej stanowić ich uzupełnienie;

Międzynarodowe systemy wymiany handlowej i inwestycji

26.

wzywa UE, aby wykorzystała swoje stosunki handlowe i inwestycyjne z kluczowymi państwami partnerskimi (np. z USA, Chinami, Japonią, Brazylią i Indiami) w celu wsparcia dialogu na temat społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw; wzywa również UE do przeprowadzenia ocen wpływu proponowanych umów handlowych na zrównoważony rozwój przed przejściem do fazy negocjacji; wzywa, aby traktaty inwestycyjne pobudzały pozytywne praktyki w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz sprawozdawczości;

27.

podkreśla, że umowy handlowe powinny traktować z poszanowaniem konieczność dywersyfikacji gospodarki i rozwoju technologicznego w krajach rozwijających się;

28.

uznaje znaczenie bezpośrednich inwestycji zagranicznych dla rozwoju przemysłu, zauważając jednocześnie, że nazbyt sprzyjające warunki dla bezpośrednich inwestycji zagranicznych w sektorze górnictwa stworzone przez kraje rozwijające się w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku w połączeniu ze złym zarządzaniem na szczeblu krajowym, korupcją, brakiem rozliczalności oraz niedostatecznymi uregulowaniami uniemożliwiły im sprawiedliwy udział w zyskach osiąganych z eksploatacji swoich zasobów naturalnych niezwykle potrzebnych do osiągnięcia rozwoju społecznego i gospodarczego;

29.

podziela obawy specjalnego przedstawiciela ONZ ds. biznesu i praw człowieka, że obecne metody chronienia praw inwestorów w umowach i porozumieniach międzynarodowych ograniczają możliwości państw w zakresie ochrony praw człowieka; podkreśla potrzebę zachowania równowagi między prawami inwestorów a zobowiązaniami w zakresie zrównoważonego rozwoju ludzkiego;

30.

stanowczo wzywa UE i jej państwa członkowskie do wdrożenia 10 zasad specjalnego przedstawiciela ONZ ds. biznesu i praw człowieka zmierzających do uwzględnienia kwestii zarządzania ryzykiem w zakresie praw człowieka w negocjowaniu umów inwestycyjnych między państwami a inwestorami, tak aby klauzule stabilizacyjne nie ograniczały ochrony i poszanowania praw człowieka; wzywa UE do wspierania rozwoju zdolności krajów rozwijających się do prowadzenia negocjacji oraz wdrażania klauzul dotyczących praw człowieka i zrównoważonego rozwoju w umowach inwestycyjnych;

31.

podkreśla, że politykę przemysłową wyróżniają wymogi zmierzające, przykładowo, do zacieśnienia powiązań między inwestorami zagranicznymi a lokalnymi producentami; podkreśla, że umowy inwestycyjne powinny umożliwić korzystanie z wkładu lokalnego lub stosowanie wymogów w zakresie transferu technologii, aby zachęcić firmy zagraniczne do tworzenia wielokierunkowych powiązań oraz do wspierania rozwoju gospodarczego państwa przyjmującego;

32.

zachęca kraje afrykańskie do czynienia postępów w staraniach na rzecz integracji regionalnej, tak aby usunąć niektóre wewnątrzafrykańskie przeszkody w uprzemysłowieniu opartym na wydobyciu minerałów;

33.

podkreśla, że system WTO dopuszcza stosowanie podatków wywozowych, które mogą stanowić element strategii politycznej sprzyjającej rozwojowi krajowego przemysłu produkcyjnego i przetwórczego;

Czerpanie korzyści z dochodów

34.

wzywa UE, aby udzielała wsparcia krajom rozwijającym się w negocjowaniu umów inwestycyjnych, które przyniosą zrównoważone korzyści społeczne i poprawę warunków społeczno-gospodarczych; podkreśla, że przez wywieranie nacisku na rządy krajów rozwijających się, aby obniżyły swoje podatki i opłaty licencyjne, przedsiębiorstwa wydobywcze skutecznie osłabiają zdolności fiskalne państwa, podczas gdy, przeciwnie, eskalacja taryfowa stosowana przez UE wobec gotowych towarów utrudnia krajom rozwijającym się, które są producentami surowców, przetwarzanie i produkcję towarów o wartości dodanej na eksport;

35.

podkreśla potrzebę negocjowania i wdrażania traktatów podatkowych z krajami rozwijającymi się, aby zapewnić opłacanie przez przedsiębiorstwa wielonarodowe należnej części podatków; wzywa ogólnie UE do udzielania większego wsparcia krajom rozwijającym się w przeprowadzaniu reform podatków oraz usprawnienia administracji skarbowej, aby umożliwić odpowiednie pozyskiwanie zysków z minerałów, gospodarowanie nimi i ich podział, a także do prac na rzecz wprowadzenia umów handlowych znoszących eskalację taryfową w stosunku do wybranych wyrobów gotowych, która może ograniczyć przetwarzanie i produkcję towarów o wartości dodanej opartych na minerałach, w ten sposób utrudniając krajom rozwijającym się realizację strategii dywersyfikacji gospodarczej;

36.

podkreśla, że nielegalny przepływ kapitału z Afryki jest związany z poufnością umów na wydobycie i systemów podatkowych; uważa zatem, że walka z unikaniem opodatkowania oraz z korzystaniem z rajów podatkowych powinna pozostać czołowym priorytetem;

37.

wyraża niepokój z powodu sposobu, w jaki przedsiębiorstwa wydobywcze mogą uzyskiwać koncesje, oraz z powodu problemów, jakie może to spowodować, takich jak wywłaszczanie, pozbawianie ludzi środków utrzymania oraz problemy związane z prawami użytkowania i prawami do gruntów; wzywa władze do wyznaczenia obszarów, na których udzielanie koncesji byłoby zakazane, takich jak tereny objęte prawnie ochroną środowiska lub o dużej koncentracji tradycyjnego górnictwa oraz do uczynienia tego przed udzieleniem koncesji, aby uniknąć niepotrzebnego niepokoju i problemów w stosunkach z lokalnymi społecznościami oraz przedsiębiorstwami wydobywczymi; ponadto wzywa władze do stworzenia możliwości organizowania konsultacji z lokalnymi społecznościami, odpowiedniej oceny wniosków o koncesję, monitorowania obszarów i oceny oddziaływania górnictwa przed wydawaniem koncesji; wzywa władze do dopilnowania, aby koncesje na prowadzenie tradycyjnej działalności wydobywczej zostały sformalizowane i były należycie uznawane przez państwa, również w przypadku gdy państwa rozwijają przemysł wydobywczy;

38.

przyjmuje z zadowoleniem niedawny przegląd dyrektywy o rachunkowości i dyrektywy w sprawie przejrzystości, w którym wprowadzono obowiązek sprawozdawczości w zakresie płatności dokonywanych przez przemysł wydobywczy i przemysł pozyskiwania drewna na rzecz władz państwowych; apeluje do państw członkowskich o szybkie wdrożenie tych dyrektyw; wzywa, aby zgromadzone dane o dochodzie były podawane do wiadomości w możliwie otwartej i dostępnej formie;

39.

wzywa władze do zapewnienia tego, aby licencje wydobywcze i inne zasoby były sprzedawane lub udzielane na podstawie otwartych i przejrzystych procedur przetargowych; wzywa władze do publikowania umów wraz z załącznikami, map oraz wszelkich szczegółów finansowych jako środka zapobiegania korupcji; wzywa władze i zainteresowane przedsiębiorstwa do sporządzenia pełnego wykazu przedsiębiorstw wydobywczych, szczególnie w odniesieniu do nowych transakcji oraz pełnego wykazu tych, którzy systematycznie osiągają korzyści z tych transakcji jako środka zapobiegania korupcji; wzywa władze i przedsiębiorstwa do zapewnienia tego, aby wszystkie płatności były podawane do wiadomości publicznej w łatwo dostępnej formie; wzywa UE, aby nałożyła na przedsiębiorstwa wydobywcze zarejestrowane w Europie wymóg publikowania wszelkich zawartych umów;

40.

wzywa władze do zbadania poważnych oskarżeń o korupcję w sektorze górnictwa oraz do ścigania, zamrożenia środków lub, w stosownych przypadkach, odmówienia zgody na przeprowadzenie transakcji; wzywa do przeprowadzenia ocen ryzyka korupcji z uwzględnieniem procesu konfiskaty majątku oraz jego sprzedaży, zaangażowania pojedynczych osób lub przedsiębiorstw jako pośredników przy odsprzedaży koncesji (zwłaszcza gdy wiadomo o stosunkach tych pośredników z rządzącymi), sprzedaży aktywów po zaniżonej cenie oraz sprzedaży aktywów bez przetargu (zwłaszcza gdy aktywa mają kluczowe znaczenie gospodarcze lub gdy normalną praktykę stanowią przetargi); wzywa władze do zapewnienia tego, aby nabywca końcowy tego majątku ponosił odpowiedzialność za pośredników, z którymi zawarł transakcję;

Zerwanie powiązań między konfliktami zbrojnymi a wydobyciem minerałów

41.

z niepokojem stwierdza, że eksploatacja zasobów naturalnych o wysokiej wartości, w tym ropy naftowej, gazu, minerałów i drewna, stanowi jedno z głównych źródeł konfliktów na świecie; uważa, że warunkiem powodzenia strategii zapobiegania konfliktom jest zajęcie się następującymi kwestiami: małym zaangażowaniem społeczności w proces rozwijania przemysłu wydobywczego; nienależytym podziałem korzyści; negatywnymi skutkami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi; złym gospodarowaniem środkami; korupcją; rolą armii i rebeliantów; nieodpowiednimi instytucjonalnymi i prawnymi ramami zarządzania rozwojem przemysłu wydobywczego; oraz brakiem należytego uwzględnienia kwestii zasobów naturalnych w porozumieniach pokojowych;

42.

odnosi się przychylnie do wizji górnictwa afrykańskiego, według której odpowiedzialny pod względem środowiskowym i społecznym, przejrzysty i sprzyjający włączeniu sektor górnictwa, niosący trwałe korzyści społecznościom, ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania negatywnego wpływu sektora górnictwa i unikania konfliktów spowodowanych wydobyciem surowców mineralnych; w tym kontekście zwraca się o to, aby w ramach przejrzystych i partycypacyjnych procesów sprawowania rządów na wszystkich szczeblach dokonano oceny środowiskowego i społecznego wpływu górnictwa;

43.

podkreśla, że minerały z regionów ogarniętych konfliktami stanowią poważne wyzwanie dla praw człowieka; podkreśla, że dobre sprawowanie rządów, w tym należyte praktyki gospodarowania w odniesieniu do środowiska naturalnego, a także kontrola i poszanowanie norm społecznych, mają zasadnicze znaczenie dla przeciwdziałania problemowi minerałów z regionów ogarniętych konfliktami;

44.

zwraca uwagę, że większość inicjatyw podejmowanych na skalę międzynarodową przeciwko konfliktom w regionach wydobycia minerałów sprzyja odpowiedzialnemu działaniu przedsiębiorstw, które dokonują zakupu minerałów, dzięki systemom certyfikacji hut; wzywa do włączenia odpowiednich aspektów praw człowieka do wszystkich programów certyfikacji, zgodnie z normami międzynarodowymi takimi jak te ustanowione w wytycznych OECD dotyczących należytej staranności dla odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktem i obszarów wysokiego ryzyka;

45.

podkreśla, że aby podejmowane obecnie inicjatywy dotyczące minerałów z regionów ogarniętych konfliktami pozwoliły na skuteczne zerwanie powiązań między konfliktami zbrojnymi a wydobyciem minerałów oraz były zgodne z międzynarodowymi normami określonymi przez OECD, należy wprowadzić przepisy europejskie w celu uregulowania tych inicjatyw oraz działalności przedsiębiorstw w UE, które wykorzystują takie zasoby naturalne i handlują nimi; wzywa zatem Komisję do przedstawienia wiążących przepisów dotyczących minerałów z regionów ogarniętych konfliktami;

46.

podkreśla, że regulacje unijne, które nakładają na przedsiębiorstwa wykorzystujące minerały i inne zasoby naturalne z obszarów dotkniętych konfliktem i obszarów wysokiego ryzyka oraz handlujące nimi obowiązek przeprowadzenia badania due diligence, zgodnie z wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności dla odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktem i obszarów wysokiego ryzyka, są niezbędne w celu uzupełnienia zmian wprowadzonych przez unijne dyrektywy w sprawie przejrzystości i dyrektywy o rachunkowości dotyczących ujawniania informacji finansowych i informacji innych niż finansowe przez duże przedsiębiorstwa, jak również przez przepisy ustawy Dodda-Franka dotyczące minerałów będących przyczyną konfliktów; uważa, że takie przepisy powinny w szczególności:

a)

nakładać prawnie wiążący obowiązek na wszystkie przedsiębiorstwa działające na rynku wyższego szczebla w UE, które wykorzystują minerały i inne zasoby naturalne pochodzące z obszarów dotkniętych konfliktem i obszarów wysokiego ryzyka i handlują nimi, oraz na wszystkie przedsiębiorstwa działające na rynku niższego szczebla, które wprowadzają towar na rynek europejski, dotyczący przeprowadzenia badania due diligence w odniesieniu do łańcucha dostaw w celu zidentyfikowania i ograniczenia ryzyka finansowania konfliktów i naruszania praw człowieka;

b)

opierać się na właściwych instrumentach międzynarodowych, w tym na Międzynarodowej karcie praw człowieka, dalej określonych w międzynarodowych traktatach i normach ochrony praw człowieka (takich jak zasady przewodnie ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka oraz ramy ochrony, poszanowania i działań naprawczych), w podstawowych traktatach Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), w międzynarodowym prawie humanitarnym i prawie karnym oraz w wytycznych OECD dotyczących należytej staranności dla odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktem i obszarów wysokiego ryzyka;

47.

podkreśla, że prawo UE dotyczące należytej staranności powinno być elementem szerszego i komplementarnego podejścia zmierzającego do zlikwidowania podstawowych źródeł konfliktów i słabości, a jego uzupełnienie powinny stanowić programy pomocy rozwojowej dotyczące takich kwestii, jak zarządzanie i reforma sektora bezpieczeństwa, a ich celem powinno być rozwijanie zdolności władz i społeczności lokalnych do zrównoważonego gospodarowania zasobami naturalnymi, z korzyścią dla lokalnej populacji;

48.

wzywa UE do wspierania rozwoju zdolności w krajach rozwijających się zasobnych w minerały oraz do tworzenia programów zaopatrzenia wolnych od konfliktów;

49.

wzywa kraje rozwijające się do wdrożenia prawa krajowego w zakresie należytej staranności oraz do zawarcia należytej staranności, w formie określonej przez OECD, jako wymogu w krajowym kodeksie górniczym;

50.

wzywa ESDZ do pobudzenia dialogu z kluczowymi krajami partnerskimi (np. Chinami, Japonią, Brazylią, Indiami i Republiką Południowej Afryki) w sprawie znaczenia politycznych strategii handlowych, które przestrzegają w ogólności zasady "obowiązku ochrony", a szczególnie wytycznych ONZ i ram OECD;

51.

wzywa państwa członkowskie do dostarczenia europejskim przedsiębiorstwom wytycznych dotyczących strategii ograniczania ryzyka podczas prowadzenia działalności na obszarach wysokiego ryzyka i ogarniętych konfliktem, tak aby pomóc tym przedsiębiorstwom w dalszym prowadzeniu działalności na takich obszarach, jeżeli leży to też w interesie lokalnych społeczności;

o

o o

52.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie promowania rozwoju za pomocą odpowiedzialnych praktyk biznesowych, w tym w odniesieniu do roli przemysłu wydobywczego w krajach rozwijających się (2013/2126(INI)).

Dz.U.UE.C.2017.285.87

Promowanie rozwoju za pomocą odpowiedzialnych praktyk biznesowych