Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2014 r. zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie zwalczania przemocy wobec kobiet (2013/2004(INL)).
Dz.U.UE.C.2017.285.2
Akt nienormatywnyZwalczanie przemocy wobec kobiet
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2014 r. zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie zwalczania przemocy wobec kobiet (2013/2004(INL))
(2017/C 285/01)
(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2017 r.)
Parlament Europejski,
ZAŁĄCZNIK
SZCZEGÓŁOWE ZALECENIA DOTYCZĄCE TREŚCI WYMAGANEGO WNIOSKU
SZCZEGÓŁOWE ZALECENIA DOTYCZĄCE TREŚCI WYMAGANEGO WNIOSKU
Celem przedmiotowego rozporządzenia powinno być ustanowienie środków na rzecz promowania i wspierania działań państw członkowskich w obszarze zapobiegania przemocy na tle płciowym.
Przemoc na tle płciowym należy uważać (jak wskazano już w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującej decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW) za przemoc, która jest skierowana przeciwko osobie ze względu na jej płeć, tożsamość płciową lub ekspresję płciową lub której ofiarami stają się w przeważającej mierze osoby danej płci. Może ona powodować krzywdę o charakterze fizycznym, seksualnym, emocjonalnym lub psychologicznym lub szkodę o charakterze ekonomicznym i może obejmować przemoc w bliskich związkach, przemoc seksualną (w tym gwałt, napaść na tle seksualnym i molestowanie seksualne), handel ludźmi i niewolnictwo oraz różne formy krzywdzących praktyk, takich jak przymusowe małżeństwa, okaleczanie żeńskich narządów płciowych i tak zwane przestępstwa popełniane "w imię honoru".
Zalecenie nr 2 dotyczące środków zapobiegania przemocy i jej zwalczania
Państwa członkowskie powinny stworzyć szereg środków na rzecz zapobiegania przemocy na tle płciowym wobec kobiet i dziewcząt. Powinny zatem:
Zalecenie nr 3 dotyczące krajowych sprawozdawców lub równoważnych mechanizmów
W terminie jednego roku od wejścia przedmiotowego rozporządzenia w życie państwa członkowskie powinny podjąć działania na rzecz ustanowienia krajowych sprawozdawców lub równoważnych mechanizmów. Zadania takich mechanizmów powinny obejmować przeprowadzanie oceny tendencji w zakresie przemocy na tle płciowym, ocenę rezultatów działań podjętych na rzecz zwalczania takiej przemocy na szczeblu krajowym i lokalnym, gromadzenie statystyk i składanie corocznych sprawozdań w Komisji i właściwych komisjach Parlamentu Europejskiego.
Zalecenie nr 4 dotyczące koordynacji unijnej strategii na rzecz zwalczania przemocy wobec kobiet
Aby przyczynić się do skoordynowanej i skonsolidowanej unijnej strategii na rzecz zwalczania przemocy na tle płciowym, państwa członkowskie powinny przekazać Komisji informacje, o których mowa w zaleceniu nr 3.
Zalecenie nr 5 dotyczące sprawozdawczości
Do dnia 31 grudnia każdego roku, rozpoczynając w roku następującym po wejściu w życie przedmiotowego rozporządzenia, Komisja składa w Parlamencie Europejskim i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę stopnia, w jakim państwa członkowskie przedsięwzięły środki na podstawie przedmiotowego rozporządzenia.
W sprawozdaniu zostanie zawarty wykaz przedsięwziętych środków oraz zostaną podkreślone dobre praktyki.
Zalecenie nr 6 dotyczące utworzenia forum społeczeństwa obywatelskiego
Komisja prowadzi ścisły dialog z właściwymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz właściwymi organami prowadzącymi działalność w dziedzinie walki z przemocą na tle płciowym na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym, europejskim lub międzynarodowym oraz ustanawia w tym celu forum społeczeństwa obywatelskiego.
Forum to będzie miejscem wymiany informacji i ośrodkiem gromadzenia wiedzy. Zapewnia ono ścisły dialog między instytucjami Unii a odpowiednimi zainteresowanymi stronami.
Zgodnie z pierwszym akapitem forum jest otwarte dla właściwych zainteresowanych stron i spotyka się przynajmniej raz w roku.
Zalecenie nr 7 dotyczące wsparcia finansowego
W przedmiotowym rozporządzeniu należy określić źródło wsparcia finansowego w ramach budżetu unijnego (Sekcja III) na cele działań wymienionych w zaleceniu nr 3.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.