Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie planu działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. - pobudzanie ducha przedsiębiorczości w Europie (2013/2532(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.436.11

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 listopada 2016 r.

Plan działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. - pobudzanie ducha przedsiębiorczości w Europie

P7_TA(2013)0512

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie planu działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. - pobudzanie ducha przedsiębiorczości w Europie (2013/2532(RSP))

(2016/C 436/03)

(Dz.U.UE C z dnia 24 listopada 2016 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając pytanie do Komisji dotyczące planu działania na rzecz przedsiębiorczości do 2020 r. - pobudzania ducha przedsiębiorczości w Europie (O-000110/2013 - B7-0520/2013),
-
uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
I.
Duch przedsiębiorczości a kształcenie i szkolenie w zakresie przedsiębiorczości
1.
oczekuje, że wszystkie zaproponowane środki wsparcia przedsiębiorczości na szczeblu krajowym i europejskim będą odnosić się do wszystkich form przedsiębiorczości, np. wolnych zawodów, spółdzielni, zakładów rzemieślniczych i przedsiębiorstw społecznych;
2.
przypomina, że zdolności i umiejętności ekonomiczne i przedsiębiorcze są podstawowymi kompetencjami z punktu widzenia uczenia się przez całe życie oraz że z uwagi na niewielki wzrost gospodarczy i wysoką stopę bezrobocia potrzebne są bardziej zdecydowane działania krótko- i średnioterminowe w celu pobudzania i umożliwiania przedsiębiorczości, przede wszystkim wśród ludzi młodych;
3.
przyznaje, że to państwa członkowskie są odpowiedzialne za kształcenie i szkolenie z zakresu prowadzenia przedsiębiorstwa, przedsiębiorczości i spraw społecznych oraz że szkolenia i programy szkoleń są często lepiej ukierunkowane i bardziej rentowne, jeżeli powstają na szczeblu krajowym i lokalnym; jest zdania, że inicjatywy UE mogą i powinny pożytecznie uzupełniać działania państw członkowskich w tej dziedzinie, zwłaszcza dzięki współpracy oraz wymianie najlepszych praktyk;
4.
podkreśla potrzebę oferowania zachęt pracodawcom, którzy umożliwiają osobom słabo wykwalifikowanym lub niewykwalifikowanym (w tym Romom) szkolenie i zdobycie praktycznego doświadczenia bezpośrednio w miejscu pracy;
5.
jest zaniepokojony faktem, że w obecnej atmosferze niepewności gospodarczej maleje liczba obywateli, którzy rozważają prowadzenie działalności na własny rachunek; uważa, że UE i państwa członkowskie powinny zintensyfikować swoje skoordynowane starania o poprawę kultury przedsiębiorczości w Europie oraz przeanalizować możliwość przyjęcia szczególnych środków i celów mających ponownie zwiększyć atrakcyjność przedsiębiorczości, w tym dla wykwalifikowanych pracowników z doświadczeniem zawodowym, zwłaszcza w sektorach o strategicznym znaczeniu dla Unii; uważa np., że należy ściśle powiązać tego rodzaju inicjatywy z działaniami Komisji w dziedzinie polityki przemysłowej; jest zdania, że środki takie powinny obejmować działania ułatwiające tworzenie przedsiębiorstw;
6.
odnotowuje zaproponowane przez Komisję środki i inicjatywy na rzecz kształcenia i szkolenia w zakresie przedsiębiorczości oraz wzywa państwa członkowskie, by wdrożyły je bezzwłocznie zgodnie z zasadą pomocniczości; wskazuje w związku z tym na inicjatywę UE "Nowe umiejętności w nowych miejscach pracy"; z zadowoleniem przyjmuje apel do państw członkowskich, by włączyły kształcenie i szkolenie w zakresie przedsiębiorczości do swoich programów krajowych, uznając ją za kluczowe kompetencje;
7.
uważa, że aby zapewnić nowym potencjalnym przedsiębiorcom umiejętności niezbędne do prowadzenia działalności w sposób, który zwiększa jej pozytywny wkład w społeczeństwo przy jednoczesnym minimalizowaniu jej ujemnego wpływu na ludzi i środowisko, należy podjąć inicjatywy na rzecz włączenia do kształcenia w zakresie przedsiębiorczości wyraźnych kryteriów trwałego rozwoju i odpowiedzialności społecznej;
8.
postrzega sieć pełnomocników ds. MŚP jako potencjalne główne forum wymiany sprawdzonych praktyk i oceny postępów we wdrażaniu powyższych inicjatyw i środków;
9.
popiera ambicję, z której wynika plan wdrożenia gwarancji dla młodzieży, a także wolę przyznania na nią wystarczających środków finansowych, co stanowi ważny środek wspierania państw członkowskich w dążeniach do złagodzenia skutków masowego bezrobocia wśród ludzi młodych, zwłaszcza w krajach mocno dotkniętych kryzysem; podkreśla znaczenie przewidzianych środków na rzecz wspierania przedsiębiorczości oraz kształcenia i szkolenia w tej dziedzinie, ponieważ ich celem jest trwałe zatrudnienie, a przy tym praktycznie nie występuje ryzyko wykorzystywania finansowania jako źródła nadzwyczajnych dochodów; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by przeprowadziły ocenę dalszych środków, np. ulg podatkowych, mających zachęcać MŚP do zatrudniania młodych ludzi;
10.
wzywa Komisję do bardziej zdecydowanych działań w zakresie wsparcia, doradztwa i pomocy dla przedsiębiorstw, w szczególności mniejszych przedsiębiorstw, z wykorzystaniem organizacji pośredniczących, oraz do tworzenia programów ułatwiających doradztwo i wsparcie zawodowe ze strony starszych przedsiębiorców chcących przekazywać wiedzę i doświadczenie, pełniąc funkcję mentorów lub opiekunów młodych przedsiębiorców, którzy zamierzają rozpocząć działalność lub przejmują przedsiębiorstwa dotknięte kryzysem;
11.
wzywa Komisję, by wspierała tworzenie klastrów, tzn. sieci i stowarzyszeń przedsiębiorstw ułatwiających podnoszenie przewagi konkurencyjnej i czerpanie korzyści ze wspólnego zarządzania zasobami ludzkimi oraz prowadzących do zwiększenia konkurencyjności;
12.
zauważa, że MŚP, które wykorzystują technologie informacyjno-komunikacyjne, rozwijają się od dwóch do trzech razy szybciej; w związku z tym zwraca się do Komisji o wsparcie środków umożliwiających przedsiębiorcom korzystanie ze wszystkich możliwości oferowanych przez jednolity rynek cyfrowy;
13.
wzywa Komisję i państwa członkowskie, by dalej rozwijały program Erasmus dla młodych przedsiębiorców i rozbudowywały sieci punktów kontaktowych tam, gdzie jest to jeszcze konieczne; proponuje, by opierać się przy tym w większym stopniu na istniejących strukturach Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości; uważa, że niezbędne jest wyznaczenie celu w wysokości 10 000 wymian rocznie oraz co najmniej 10 % wzrostu rocznego do czasu osiągnięcia tego celu;
14.
dostrzega duży potencjał w dalszym rozwoju programu wymiany stażystów Leonardo i podkreśla, że niezbędne są tzw. organizacje pośredniczące, mające za zadanie wspierać MŚP w działaniach organizacyjnych (np. w poszukiwaniu odpowiednich partnerów za granicą, poszukiwaniu zakwaterowania itp.); podkreśla potencjał przedsiębiorczości u absolwentów systemu dualnego (przyuczanie do zawodu);
15.
proponuje, by państwa członkowskie mogły ubiegać się o dodatkowe finanse z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i Europejskiego Funduszu Społecznego pod warunkiem przeznaczenia ich na finansowanie krótkoterminowych środków, takich jak wspieranie i doradztwo przy zakładaniu działalności gospodarczej i przenoszeniu własności przedsiębiorstwa, a nie do uzasadniania dalszego przenoszenia produkcji przedsiębiorstw;
16.
proponuje ściślejszą koordynację istniejących oraz przyszłych instrumentów wspierania przedsiębiorczości, aby tworzyć zachęty i osiągać efekt synergii na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym;
17.
oczekuje, że dla Komisji kolejnej kadencji wspieranie przedsiębiorczości oraz kształcenia i szkolenia w zakresie przedsiębiorczości będzie jednym z kluczowych zagadnień oraz że powoła ona do życia europejskie partnerstwo, które umożliwi mierzenie postępów państw członkowskich m.in. przy pomocy następujących kryteriów:
a)
włączenie kształcenia w zakresie przedsiębiorczości do krajowych programów nauczania, w szczególności elementów praktycznych, takich jak projekty firm w szkołach i obowiązkowe praktyki przed ukończeniem szkoły średniej;
b)
wysokość wsparcia z funduszy strukturalnych przeznaczanego na kształcenie i szkolenie w zakresie przedsiębiorczości,
c)
liczba osób uczestniczących w module przedsiębiorczości w ramach gwarancji dla młodzieży lub w programach mobilności dla nowych przedsiębiorców, zwłaszcza ludzi młodych;
d)
liczba osób, które po wzięciu udziału w tych inicjatywach zamierzają założyć firmę;
18.
zachęca państwa członkowskie, aby w trybie pilnym przyjęły krajowe, regionalne i lokalne strategie włączania kształcenia i szkolenia w zakresie przedsiębiorczości do programów nauki szkolnej (szkoły podstawowe, średnie, zawodowe, wyższe i szkoły dla dorosłych); oczekuje, że strategie te obejmą wszystkie rodzaje przedsiębiorstw oraz wpływ przedsiębiorczości na społeczeństwo i środowisko; podkreśla znaczenie praktycznych i interaktywnych elementów kształcenia i szkolenia w sprawach społecznych i ekonomicznych oraz w zakresie przedsiębiorczości;
19.
uważa, że kształcenie i szkolenie zawodowe może zapewnić umiejętności, wiedzę i kompetencje niezbędne na rynku pracy, w szczególności bezrobotnym, oraz w zakresie indywidualnego doradztwa w poszukiwaniu pracy; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by w większym stopniu zapewniały kształcenie i szkolenie zawodowe w całej Europie w celu podniesienia przejrzystości, zakresu uznawania oraz jakości kompetencji i kwalifikacji, co ułatwi mobilność osób uczących się i pracowników;
20.
podkreśla, że prawidłowe zarządzanie przedsiębiorstwem wymaga wiedzy o funkcjonowaniu rynków, gospodarki i systemów finansowych, dlatego wiedzę na ten temat należy włączyć do krajowych systemów kształcenia podstawowego, a także do unijnych programów kształcenia; wzywa Komisję i państwa członkowskie do bezzwłocznego włączenia edukacji finansowej do krajowych programów nauczania;
21.
podkreśla znaczenie praktyk zawodowych dla młodzieży w sektorach gospodarki o dobrej perspektywie rozwoju, gdyż jest to cenny krok w procesie przechodzenia od edukacji do życia zawodowego;
22.
z zadowoleniem przyjmuje koncepcję wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI), która, skupiając się na przedsiębiorczości przez integrację składników trójkąta wiedzy, tj. badań, szkolnictwa wyższego i innowacji, stanowi ważny czynnik rozwoju innowacji w ramach najważniejszych wyzwań społecznych, a tym samym ważny instrument wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w Europie; podkreśla w związku z tym, że struktura wszystkich WWiI oraz ich podejście do badań, innowacji i szkoleń powinny być oparte na przedsiębiorczości; zaznacza, że WWiI powinny stosować najlepsze praktyki dotyczące stosowania innowacyjnych koncepcji i technologii kształcenia i szkolenia oraz dzielić się tylko praktykami; zaleca ponadto, by w dłuższym terminie przeprowadzono ocenę utworzenia WWiI mającej na celu dalsze rozwijanie takich koncepcji kształcenia i szkolenia, ze szczególnym uwzględnieniem edukacji w dziedzinie przedsiębiorczości;
II.
Środowisko i warunki ramowe dla przedsiębiorczości
23.
wzywa Komisję oraz grupę EBI do nasilenia działań informacyjnych, aby we współpracy z organizacjami zrzeszającymi MŚP podnosić wśród MŚP wiedzę o możliwościach uzyskania finansowania;
24.
podkreśla, że stworzenie elastycznych alternatywnych form finansowania ma szczególne znaczenie dla zakładania nowych przedsiębiorstw; zaznacza, że trzeba wyeliminować dyskryminację podatkową kapitału własnego i kapitału obcego i należy ustanowić składkę udziału wolną od podatku; podkreśla, że jedną z najważniejszych form finansowania małych i średnich przedsiębiorstw są kredyty bankowe, że konieczne jest zagwarantowanie, aby miały one pewny dostęp do kredytów, a ponadto należy dążyć do wzmocnienia finansowania udziałów przez tworzenie lepszych warunków ramowych dla private equity i venture capital, w tym wspieranie funduszy dla klasy średniej oraz inwestowania społecznościowego, bez konieczności ponoszenia wysokich kosztów wydawania prospektów; wzywa do przyjęcia kwoty wolnej od podatku na zakup udziałów przez inwestorów prywatnych;
25.
przypomina, że jedną z największych przeszkód przy zakładaniu i prowadzeniu przedsiębiorstwa pozostają obciążenia administracyjne; nalega, aby likwidacja zbędnych obciążeń administracyjnych stała się najważniejszym punktem politycznego porządku dziennego i oczekuje od następnej Komisji konkretnych propozycji politycznych i praktycznych, które w można by zapisać w priorytetach programu Small Business Act do roku 2020 w taki sposób, aby zawierały konkretne, ilościowe cele (np. redukcję obciążeń administracyjnych związanych z regulacjami unijnymi o 25 % do roku 2020);
26.
z zadowoleniem przyjmuje środki zaproponowane przez Komisję w odniesieniu do tego priorytetowego działania i przypomina o odpowiednich postanowieniach Parlamentu zawartych w rezolucji w sprawie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP): konkurencyjność i możliwości działalności gospodarczej 1  z dnia 23 października 2012 r. i w rezolucji w sprawie poprawy dostępu MŚP do finansowania 2  z dnia 5 lutego 2013 r.;
27.
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja ponownie wezwała państwa członkowskie do zmniejszenia kosztów i czasu potrzebnego, aby założyć firmę; wskazuje, że od czasu programu Small Business Act poczyniono niewielkie postępy, oraz wzywa państwa członkowskie do zwiększenia wysiłków w tym zakresie;
28.
podkreśla, że tworząc przyjazne otoczenie biznesowe przez świadczenie usług wsparcia dla przedsiębiorstw, należy uwzględnić różne rodzaje modeli biznesowych, takie jak przedsiębiorstwa rodzinne, spółdzielcze i in.;
29.
wskazuje, że środki wsparcia, jakie UE przeznacza na MŚP, pozostają nierównomierne oraz że wiele państw członkowskich nadal nie uwzględnia przy opracowywaniu aktów prawnych specyfiki małych podmiotów gospodarczych;
30.
podkreśla, że dostęp do finansowania pozostaje jedną z głównych przeszkód w rozwoju MŚP; zwraca się do Komisji o dokonanie pełnej oceny, czy instrumenty finansowe przeznaczone dla MŚP, takie jak instrument mikrofinansowy Progress, rzeczywiście przyczyniają się do wzrostu możliwości pozyskania finansowania, zwłaszcza przy uwzględnieniu, że instytucje finansowe niektórych państw członkowskich stosują niewspółmiernie rygorystyczne warunki udzielania kredytów małym i średnim przedsiębiorstwom;
31.
z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji na rzecz wspierania państw członkowskich w doskonaleniu warunków administracyjnych i fiskalnych obowiązujących przy przenoszeniu własności przedsiębiorstw; zauważa potrzebę lepszego traktowania pod względem podatkowym innowacyjnych form finansowania, takich jak finansowanie grupowe, finansowanie venture capital czy finansowanie przez anioły biznesu; zachęca państwa członkowskie do zwiększenia wsparcia dla przenoszenia własności przedsiębiorstw z wykorzystaniem instrumentów finansowych na szczeblu krajowym za pośrednictwem gwarancji kredytów, a także innych form finansowania, takich jak finansowanie grupowe czy finansowanie przez anioły biznesu, i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja położyła nacisk na platformy finansowania społecznościowego; uważa, że przenoszenie własności przedsiębiorstw powinno być dodatkowo ułatwiane dzięki odpowiednim inicjatywom szkoleniowym w zakresie umiejętności zarządzania, jak w przypadkach przekazywania własności przedsiębiorstw pracownikom;
32.
zauważa, że skomplikowane przepisy dotyczące podatku VAT od dawna są jedną z największych przeszkód dla przedsiębiorców, które uniemożliwiają im wykorzystanie potencjału jednolitego rynku; wzywa Komisję do przedłożenia w najszybszym możliwym terminie planowanych wniosków dotyczących dostosowania przepisów i zmniejszenia kosztów przestrzegania przepisów dotyczących podatku VAT w formie pojedynczego oświadczenia, aby umożliwić przyjęcie tych przepisów przez obecne władze ustawodawcze;
33.
uważa, że proponowane środki mające na celu zmniejszenie obciążeń administracyjnych (które mogą obejmować niepotrzebne lub nieproporcjonalnie wysokie obciążenia wynikające z przepisów) oraz obciążeń biurokratycznych są uzupełnieniem programu Small Business Act; ubolewa, że w planie działania nie wspomniano o ważnych inicjatywach, takich jak środki na rzecz przeprowadzania testu MŚP na szczeblu krajowym, czy przyszła rola grupy wysokiego szczebla ds. obciążeń administracyjnych lub ustanowienie tabeli rocznych wyników obciążeń regulacyjnych w UE i państwach członkowskich; apeluje, aby Komisja, pod przewodnictwem pełnomocnika ds. MŚP, określiła aktualny plan działania, aby dokonać przeglądu i zmiany dziesięciu najbardziej uciążliwych środków UE w celu zmniejszenia niepotrzebnych lub nadmiernych obciążeń; uważa, że w żadnym razie takie zmniejszenie nie może naruszać podstawowych norm społecznych i środowiskowych;
34.
wzywa państwa członkowskie, by zastosowały w przypadku nowo utworzonych przedsiębiorstw okres karencji w odniesieniu do płatności składek na ubezpieczenia społeczne oraz okres ochronny na wszystkie podatki "on account", tak aby przedsiębiorstwa przez pierwsze lata istnienia płaciły podatki wyłącznie od rzeczywiście uzyskanych zysków; nalega, by system ten był całkowicie przejrzysty, aby nie dopuścić do nadużyć;
35.
podkreśla znaczenie transferu wiedzy między centrami wiedzy, takimi jak instytuty badawcze i centra doskonałości a MŚP, dla powodzenia ich działalności; podkreśla potrzebę jasnego zdefiniowania procesu transferu wiedzy i jej wykorzystywania w praktyce oraz wynikających z tego korzyści dla odnoszących sukcesy klastrów przedsiębiorczości;
36.
popiera ambitny cel Komisji dawania drugiej szansy uczciwym bankrutom oraz zmniejszania obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorców;
37.
podkreśla znaczenie wolnych zawodów dla przedsiębiorczości w Europie; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedziane przez Komisję utworzenie grupy roboczej, która zbada specyfikę i potrzeby wolnych zawodów; wzywa Komisję, by uwzględniła konkluzje ww. grupy roboczej przy przeprowadzaniu oceny oddziaływania wniosków ustawodawczych oraz przy monitorowaniu środków odnoszących się do programu Small Business Act; sugeruje, że w wyniku tych prac może zostać stworzona europejska karta wolnych zawodów;
38.
podkreśla wagę rozwoju ogólnych umiejętności i innowacyjności oraz wspieranie innowacyjności pracowniczej zarówno w nowych, jak i istniejących przedsiębiorstwach; podkreśla ponadto, że największy sukces odniosły firmy ukierunkowane na przedsiębiorczość, w tym te, które często są podmiotami wydzielonymi z jednostek macierzystych (spin off), w których pracownicy w bezpiecznych i innowacyjnych warunkach mają możliwość rozwijania swych pomysłów; podkreśla ponadto, że wielu przedsiębiorców posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe, ale wielu to pracownicy niewykwalifikowani; ożywienie w tym przypadku nie powinno dotyczyć tylko i wyłącznie pracowników akademickich; zwraca uwagę, że szkolenia zawodowe i praktyczne także odgrywają ważną rolę ożywieniu przedsiębiorczości i innowacyjności;
39.
podkreśla wagę rozwoju inicjatyw zachęcających pracowników do zakładania własnych działalności w niepełnym wymiarze godzin;
40.
apeluje o zastosowanie przepisów dotyczących elastyczności przewidzianych w wieloletnich ramach finansowych na program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME), zwłaszcza w przypadku instrumentów finansowych; domaga się, aby w wieloletnich ramach finansowych kontynuowano programy na rzecz mikrofinansowania, jak europejski instrument mikrofinansowy Progress i JASMINE (Wspólne działania na rzecz wspierania instytucji mikrofinansowych w Europie);
41.
podkreśla, że stworzenie elastycznych alternatywnych form finansowania ma szczególne znaczenie dla zakładania nowych przedsiębiorstw i MŚP w celu ułatwienia im dostępu do finansowania; dostrzega fakt, że różny udział kapitału obcego, kapitału własnego i kapitału hybrydowego może być odpowiedni dla różnych modeli biznesowych oraz wzywa państwa członkowskie do wyeliminowania dyskryminacji podatkowej kapitału własnego i kapitału obcego oraz ustanowienia składki udziału wolnej od podatku dla inwestycji w gospodarkę realną w celu pobudzenia zrównoważonego wzrostu i stworzenia miejsc pracy; wzywa Komisję do oceny korzyści płynących z sekurytyzacji mikrokredytów;
42.
zachęca państwa członkowskie do poparcia podziału umów w sprawie zamówienia publicznego na części, aby ułatwić MŚP uczestnictwo w przetargach publicznych, na przykład włączając zasadę "stosuj lub wyjaśnij" w zakres krajowej ustawy o zamówieniach publicznych;
43.
ubolewa, że w niektórych państwach członkowskich wciąż obowiązują wysokie wymagania związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej; zwraca się do Komisji o dopilnowanie, aby państwa członkowskie skróciły do jednego miesiąca czas oczekiwania na wydanie licencji i innych pozwoleń potrzebnych do rozpoczęcia działalności gospodarczej;
44.
podkreśla znaczenie wdrożenia specjalnych usług dla nowopowstałych przedsiębiorstw z myślą o niedawnych absolwentach, którzy w trakcie kształcenia odbyli kursy z zakresu przedsiębiorczości;
45.
wzywa państwa członkowskie do stworzenia punktów kompleksowej obsługi oferujących wszechstronne wsparcie działalności gospodarczej obejmujące m.in. możliwość uzyskania finansowania z różnych źródeł oraz doradztwo w zakresie rozpoczynania działalności gospodarczej i jej rozwoju w UE oraz poza jej granicami;
46.
wzywa państwa członkowskie do przyjęcia zrównoważonego podejścia w zakresie krajowych przepisów dotyczących okresów regulowania zobowiązań i spłaty zadłużenia, tak aby uczciwi bankruci mogli otrzymać "drugą szansę", a ryzyko wierzycieli było zminimalizowane;
III.
Przedsiębiorcy jako wzór do naśladowania, docieranie do określonych grup docelowych
47.
popiera wprowadzenie ogólnoeuropejskiego dnia przedsiębiorczości, który powinien być w pierwszej kolejności skierowany do mediów i przypominać o sukcesach odniesionych w dziedzinie przedsiębiorczości; uważa, że należy szczególnie skoncentrować się na przykładach przedsiębiorców zdolnych do tworzenia gospodarczej wartości dodanej z poszanowaniem zrównoważonego rozwoju w UE oraz głównych zasad odpowiedzialności społecznej; pragnie, aby w wydarzeniu tym brały udział szkoły i placówki edukacyjne, uczestnicząc w spotkaniach z przedsiębiorcami i składając wizyty w przedsiębiorstwach;
48.
zwraca uwagę na duży potencjał kobiet jako przedsiębiorców i wzywa Komisję do przedstawienia wiarygodnych danych, dzięki którym będzie można lepiej ocenić obowiązujące prawodawstwo i łatwiej usunąć możliwe przeszkody dla kobiet przedsiębiorców;
49.
podkreśla potencjał spółdzielni i przedsiębiorstw społecznych jako narzędzi tworzenia miejsc pracy - szczególnie dla młodzieży - ze względu na rolę, jaką odgrywają one w zrównoważonym rozwoju lokalnym zarówno pod względem ekonomicznym, jak i pod względem praw socjalnych i pracowniczych;
50.
podkreśla zasadniczą rolę TIK dla funkcjonowania przedsiębiorstw i wzywa Komisję oraz państwa członkowskie do tworzenia i promowania programów rozwoju zdolności w dziedzinie TIK, w szczególności tych skierowanych do młodzieży i kobiet;
51.
uważa, że należy zwrócić szczególną uwagę na pozostałe grupy niedostatecznie obecne w sferze przedsiębiorczości, takie jak młodzież, osoby starsze, niepełnosprawne oraz imigranci;
52.
uważa, że wyzwania natury demograficznej wymagają szerszej strategii łączącej tworzenie miejsc pracy oraz sprostanie nowym i powstającym potrzebom na europejskim rynku pracy; w związku z tym uważa, iż należy poczynić dalsze postępy w zwiększaniu mobilności pracowników w UE, w tym naukowców i innych profesjonalistów, z myślą o realizacji idei Europy bez barier w ramach rynku wewnętrznego UE;
53.
podkreśla, że nieuznawanie zagranicznych dyplomów i kwalifikacji zawodowych poważnie utrudnia migrantom zakładanie przedsiębiorstw; wzywa zatem do szybkiego porozumienia w kwestii dyrektywy dotyczącej uznawania kwalifikacji zawodowych;

o

o o

54.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
1 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0387.
2 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0036.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.