Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 maja 2017 r. w sprawie urzeczywistnienia relokacji (2017/2685(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.307.137

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 sierpnia 2018 r.

Urzeczywistnienie relokacji

P8_TA(2017)0230

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 maja 2017 r. w sprawie urzeczywistnienia relokacji (2017/2685(RSP))

(2018/C 307/21)

(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając decyzję Rady (UE) 2015/1523 z dnia 14 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji ¹ ,

- uwzględniając decyzję Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji ² ,

- uwzględniając decyzję Rady (UE) 2016/1754 z dnia 29 września 2016 r. zmieniającą decyzję (UE) 2015/1601 ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji ³ ,

- uwzględniając swoje stanowisko z dnia 9 września 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji ⁴ ,

- uwzględniając swoje stanowisko z dnia 17 września 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady ustanawiającej środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch, Grecji i Węgier ⁵ ,

- uwzględniając swoje stanowisko z dnia 15 września 2016 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady zmieniającej decyzję (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiającą środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji ⁶ ,

- uwzględniając jedenaście sprawozdań Komisji w sprawie relokacji i przesiedleń,

- uwzględniając oświadczenia Rady i Komisji z dnia 16 maja 2017 r. w sprawie urzeczywistnienia relokacji,

- uwzględniając badanie przeprowadzone na zlecenie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zatytułowane "Wdrażanie decyzji Rady z 2015 r. ustanawiającej środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji", opublikowane w marcu 2017 r.,

- uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że po przeprowadzeniu procedury konsultacji przewidzianej w art. 78 ust. 3 TFUE Parlament przyjął zdecydowaną większością głosów stanowisko popierające decyzje o relokacji;

B. mając na uwadze, że w braku - wciąż niewprowadzonego - europejskiego systemu azylowego opartego na podziale odpowiedzialności decyzje o relokacji zostały przyjęte jako pilny środek solidarności;

C. mając na uwadze, że państwa członkowskie zobowiązały się do relokacji z Włoch i Grecji 160 000 osób ubiegających się o azyl; mając na uwadze, że na mocy decyzji Rady (EU) 2016/1754 54 000 z tych miejsc można wykorzystać w celu przyjęcia syryjskich uchodźców z Turcji;

D. mając na uwadze, że Wielka Brytania zdecydowała się nie uczestniczyć w tym mechanizmie, podczas gdy Irlandia postanowiła przyłączyć się; mając na uwadze, że Dania postanowiła nie uczestniczyć na zasadzie dobrowolności, natomiast trzy państwa stowarzyszone zdecydowały się na udział;

E. mając na uwadze, że według stanu na dzień 27 kwietnia 2017 r. relokowano jedynie 17 903 osoby ubiegające się o azyl - 12 490 z Grecji i 5 413 z Włoch; mając na uwadze, że stanowi to jedynie 11 % całego zobowiązania;

F. mając na uwadze, że liczba przebywających we Włoszech i w Grecji osób kwalifikujących się do relokacji jest obecnie niższa niż liczby przewidziane w decyzjach Rady; mając na uwadze, że w Grecji zarejestrowano dotychczas 26 997 kwalifikujących się wnioskodawców, podczas gdy państwa członkowskie formalnie obiecały 19 603 miejsca na potrzeby relokacji; mając na uwadze, że we Włoszech zarejestrowano dotychczas 8 000 kwalifikujących się wnioskodawców, podczas gdy państwa członkowskie formalnie obiecały 10 659 miejsc; mając na uwadze, że liczba obiecanych miejsc jest ogólnie znacznie wyższa niż liczba osób faktycznie relokowanych;

G. mając na uwadze, że tylko te osoby ubiegające się o azyl, które przed dniem 20 marca 2016 r. przebywały już w Grecji, są faktycznie uznawane za kwalifikujące się do relokacji; mając na uwadze, że decyzje w sprawie relokacji nie zawierają takich ostatecznych terminów kwalifikowalności i nie zostały zmienione pod tym kątem;

H. mając na uwadze, że według najnowszych dostępnych danych kwartalnych Eurostatu tylko osoby ubiegające się o azyl należące do narodowości, w odniesieniu do których średni wskaźnik przyznawania azylu wynosi 75 % lub więcej kwalifikują się do relokacji; mając na uwadze, że Irakijczycy nie kwalifikują się już do relokacji, ponieważ ich średni wskaźnik przyznawania azylu spadł poniżej 75 %; mając na uwadze, że Parlament Europejski w swoim stanowisku z dnia 15 września 2016 r. dotyczącej wniosku Komisji w sprawie zmiany decyzji Rady (UE) 2015/1601 zażądał, aby relokacją objąć również Afgańczyków; mając na uwadze, że Afgańczycy stanowili drugą co do wielkości grupę osób ubiegających się o azyl, którymi Unia musiała się zająć w 2016 r.; mając na uwadze, że 56,7 % z nich otrzymało azyl; mając na uwadze, że zdecydowanie największa liczba Afgańczyków przybywa do Grecji; mając na uwadze, że wielu z nich to małoletni bez opieki;

I. mając na uwadze, że w Grecji nadal przebywa 62 300 osób ubiegających się o azyl;

J. mając na uwadze, że w 2016 r. we Włoszech odnotowano nowy rekord pod względem liczby przybyszów - było ich 181 436 (o 18 % więcej niż w 2015 r.), z czego 14 % stanowili małoletni bez opieki; mając na uwadze, że w 2016 r. przybyło 20 700 Erytrejczyków, którzy kwalifikują się do relokacji, ale do tej pory Włochy zarejestrowały jedynie około jedną czwartą z nich w celu relokacji;

K. mając na uwadze, że w 2016 r. we Włoszech ograniczona liczba osób ubiegających się o azyl, które relokowano do innych państw członkowskich, była znacznie niższa niż liczba osób ubiegających się o azyl przekazanych przez państwa członkowskie do Włoch na mocy rozporządzenia dublińskiego;

L. mając na uwadze, że w 8. sprawozdaniu w sprawie relokacji i przesiedleń Komisja wyznaczyła miesięczną liczbę relokacji - powtórzoną w kolejnych sprawozdaniach - wynoszącą 3 000 osób ubiegających się o azyl z Grecji i 1 500 z Włoch (stan na dzień 1 kwietnia 2017 r.) w celu ułatwienia i przyspieszenia relokacji w skuteczny i sprawny sposób w ramach czasowych przewidzianych w decyzjach Rady;

M. mając na uwadze, że na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 2016 r. Rada Europejska poparła wspólny plan działania w sprawie wdrażania oświadczenia UE-Turcja, zawierający docelowy poziom relokacji z Grecji; mając na uwadze, że Rada Europejska ponowiła również apel o dalszą intensyfikację wysiłków na rzecz przyspieszenia relokacji, w szczególności w odniesieniu do małoletnich bez opieki;

N. mając na uwadze, że całkowicie spełniono warunki wstępne i wprowadzono infrastrukturę operacyjną do przeprowadzenia relokacji;

O. mając na uwadze, że pomimo pewnych postępów tylko dwa państwa członkowskie - Finlandia i Malta - są na najlepszej drodze do wywiązania się z obowiązków w zakresie relokacji; mając na uwadze, że większość państw członkowskich nadal pozostaje daleko w tyle; mając na uwadze, że cztery państwa członkowskie prowadzą relokację na wyjątkowo ograniczoną skalę; mając na uwadze, że dwa państwa członkowskie w ogóle nie uczestniczą w relokacji;

P. mając na uwadze, że jedynie Finlandia systematyczne przyjmuje małoletnich bez opieki; mając na uwadze, że we Włoszech potrzeba dla nich około 5 000 miejsc, podczas gdy dotychczas relokowano tylko jednego małoletniego bez opieki; mając na uwadze, że według stanu na dzień 12 kwietnia 2017 r. w Grecji potrzebne są kolejne 163 miejsca;

Q. mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie stosują bardzo restrykcyjne i dyskryminujące kryteria, takie jak udzielanie zgody na relokację wyłącznie samotnym matkom lub wykluczanie wnioskodawców konkretnych narodowości, na przykład Erytrejczyków, a także prowadzą bardzo rozległe kontrole bezpieczeństwa; mając na uwadze, że na dzień 7 maja 2017 r. państwa członkowskie odmówiły relokacji 961 osobom przebywającym w Grecji;

R. mając na uwadze, że decyzja Rady (UE) 2015/1523 wyraźnie stanowi, że środki dotyczące relokacji nie zwalniają państw członkowskich ze stosowania w pełni przepisów rozporządzenia (UE) nr 604/2013 (Dublin) dotyczących łączenia rodzin, specjalnej ochrony małoletnich bez opieki oraz klauzuli dyskrecjonalnej ze względów humanitarnych;

1. przyznaje, że poczyniono pewne postępy, ale wyraża rozczarowanie z powodu niewypełnionych przez państwa członkowskie zobowiązań do solidarności i podziału odpowiedzialności;

2. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu automatycznego systemu dopasowywania preferencji; wzywa państwa członkowskie do powstrzymania się od podejmowania arbitralnych decyzji dotyczących przyjęcia wniosku o relokację; wzywa państwa członkowskie, by za podstawę odrzucenia przyjmowały wyłącznie konkretne powody określone w decyzjach Rady w sprawie relokacji;

3. wzywa państwa członkowskie do wypełnienia zobowiązań wynikających z decyzji Rady i do systematycznej relokacji z Grecji i Włoch osób ubiegających się o azyl, w tym osób przybyłych po dniu 20 marca 2016 r., aż wszystkie kwalifikujące się osoby zostaną skutecznie i sprawnie relokowane w ramach czasowych przewidzianych w decyzjach Rady; wzywa państwa członkowskie, aby zadeklarowały stałą miesięczną liczbę relokacji i przeprowadzały je;

4. wzywa państwa członkowskie, aby priorytetowo traktowały relokację małoletnich bez opieki i innych osób wymagających szczególnej troski;

5. z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź Komisji w dziesiątym sprawozdaniu w sprawie relokacji i przesiedleń z dnia 2 marca 2017 r., że nie zawaha się skorzystać z uprawnień przysługujących jej na mocy traktatów, jeśli państwa członkowskie nie zwiększą wkrótce skali relokacji; rozumie, że obejmowałoby to postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego;

6. podkreśla, że zobowiązania prawne państw członkowskich nie kończą się po dniu 26 września 2017 r. i że po tej dacie nadal mają one obowiązek relokacji wszystkich kwalifikujących się wnioskodawców, którzy przybyli do tego dnia;

7. podkreśla, że Rada zobowiązała się do przeprowadzenia 160 000 relokacji; zauważa, że liczba osób kwalifikujących się do relokacji różni się od tej liczby; wzywa Komisję, by zaproponowała rozszerzenie środków relokacji do czasu przyjęcia przekształconego rozporządzenia dublińskiego, zgodnie z warunkami zawartymi we wniosku Komisji z dnia 4 maja 2016 r. (COM(2016)0270);

8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

¹ Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 146.

² Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 80.

³ Dz.U. L 268 z 1.10.2016, s. 82.

⁴ Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0306.

⁵ Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0324.

⁶ Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0354.