Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie Malezji (2015/3018(RSP)).

A.

mając na uwadze, że UE postrzega Malezję jako kluczowego partnera politycznego i gospodarczego w Azji Południowo-Wschodniej; mając na uwadze, że UE i Malezja prowadzą negocjacje w sprawie umowy o partnerstwie i współpracy oraz umowy o wolnym handlu;

B.

mając na uwadze, że przestrzeń dla debaty publicznej i wolności słowa w Malezji szybko się kurczy, ponieważ rząd stosuje niejasno sformułowane przepisy prawa karnego, by uciszyć krytyków i stłumić niezadowolenie społeczne oraz pokojowe wyrażanie poglądów, w tym debaty w kwestiach będących przedmiotem zainteresowania publicznego; mając na uwadze, że do przepisów tych zaliczają się między innymi ustawy o podburzaniu, prasie drukowanej i publikacjach, komunikacji i multimediach, a także o pokojowych zgromadzeniach;

C.

mając na uwadze, że w dniu 3 grudnia 2015 r. parlament malezyjski większością głosów uchwalił ustawę o Radzie Bezpieczeństwa Narodowego; mając na uwadze, że ustawa ta przyznaje Radzie Bezpieczeństwa Narodowego, na czele której stoi premier, szerokie uprawnienia do ogłaszania stanu wyjątkowego na danym obszarze uznanym za stanowiący zagrożenie, a także zapewnia szerokie uprawnienia do aresztowania, przeszukiwania i zatrzymywania bez nakazu;

D.

mając na uwadze, że tylko na mocy ustawy o podburzaniu od początku 2014 r. przesłuchano lub oskarżono co najmniej 78 osób;

E.

mając na uwadze, że w lutym 2015 r. - w następstwie politycznie umotywowanych oskarżeń, które doprowadziły do procesu w którym nie przestrzegano międzynarodowych standardów sprawiedliwego procesu - były przywódca opozycji Anwar Ibrahim został skazany pod zarzutem dopuszczenia się sodomii; mając na uwadze, że odmówiono mu odpowiedniej opieki medycznej;

F.

mając na uwadze, że osoby LGBTI w Malezji są uznawane za przestępców na mocy krajowej ustawy o przeciwdziałaniu sodomii i regionalnych przepisów zakazujących transwestytyzmu oraz że narażone są na polityczne nawoływanie do nienawiści, arbitralne aresztowania, przemoc fizyczną i seksualną, więzienie, a także inne nadużycia;

G.

mając na uwadze, że na mocy ustawy o podburzaniu rysownik Zulkiflee Anwar Ulhaque (Zunar) został oskarżony w związku z krytycznymi dla rządu wpisami na Twitterze dotyczącymi skazania Anwara Ibrahima; mając na uwadze, że podobne zarzuty postawiono także blogerowi Khalidowi Ismathowi i wykładowcy Azmiemu Sharomowi;

H.

mając na uwadze, że malezyjska Komisja Antykorupcyjna przesłuchała premiera w związku z podejrzeniami o korupcję po tym, jak wykryto, że na jego koncie bankowym znajduje się ponad 600 mln euro z nieznanego źródła i o nieznanym przeznaczeniu, a także w związku z odrębnymi podejrzeniami, że w transakcjach, w których udział brała założona przez premiera państwowa firma 1Malaysia Development Berhad, sprzeniewierzono setki milionów euro;

I.

mając na uwadze, że na mocy ustawy o prasie drukowanej i publikacjach na środki masowego przekazu i wydawnictwa nakładane są restrykcje ze względu na ujawnienie powyższych podejrzeń; mając na uwadze, że prawnik Matthias Chang i polityk Khairuddin Abu Hassan zostali aresztowani za prowadzone przez nich dochodzenia w sprawie tych podejrzeń;

J.

mając na uwadze, że podczas wizyty w Malezji w dniach 5-6 sierpnia 2015 r. wysoka przedstawiciel wyraziła obawy związane z nadużywaniem przepisów prawa karnego;

K.

mając na uwadze, że zgodnie z ONZ i organizacjami pozarządowymi malezyjska policja coraz częściej stosuje tortury, nocne aresztowania, nieuzasadnione tymczasowe zatrzymania oraz ściganie wybranych osób;

L.

mając na uwadze, że Malezja nadal stosuje karę śmierci, na której wykonanie obecnie oczekuje prawie 1 000 więźniów;

M.

mając na uwadze, że Malezja jest członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ i obecnie przewodniczy w stowarzyszeniu ASEAN oraz że w Kuala Lumpur w dniach 18-22 listopada 2015 r. odbył się 27. szczyt ASEAN;

1.

potwierdza silne zaangażowanie UE na rzecz ludności Malezji, z którą łączą ją silne wieloletnie więzy polityczne, gospodarcze i kulturalne;

2.

ubolewa nad pogorszeniem się sytuacji w dziedzinie praw człowieka w Malezji, a w szczególności nad atakami na działaczy społeczeństwa obywatelskiego, nauczycieli akademickich, środki przekazu i działaczy politycznych; wyraża zaniepokojenie gwałtownym wzrostem liczby osób, którym postanowiono zarzuty lub którym grozi areszt na mocy ustawy o podburzaniu;

3.

jest szczególnie zaniepokojony przyjęciem projektu ustawy o Radzie Bezpieczeństwa Narodowego i wzywa do wycofania tego projektu; wzywa rząd, aby zachował właściwą równowagę między koniecznością ochrony bezpieczeństwa narodowego oraz praw obywatelskich i politycznych;

4.

wzywa rząd Malezji do natychmiastowego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, w tym byłego przywódcy opozycji Anwara Ibrahima, do udzielenia im odpowiedniej opieki medycznej oraz do wycofania zarzutów umotywowanych politycznie, w tym zarzutów wobec rysownika Zulkiflee'a Anwara Haque'a (Zunarem), blogera Khalida Ismatha, nauczyciela akademickiego Azmiego Sharoma, dysydentów politycznych Khairuddina Abu Hassana i Matthiasa Changa oraz wobec działaczek na rzecz praw człowiek Leny Hendry i Marii Chin Abdullah;

5.

wzywa władze malezyjskie do uchylenia ustawy o podburzaniu oraz do dostosowania całego ustawodawstwa, w tym ustawy o zapobieganiu terroryzmowi, ustawy o prasie drukowanej i publikacjach, ustawy o komunikacji i multimediach, a także ustawy o pokojowych zgromadzeniach, oraz innych odpowiednich przepisów kodeksu karnego do międzynarodowych standardów dotyczących wolności słowa i zgromadzeń oraz ochrony praw człowieka; wzywa władze Malezji do ułatwienia organizowania pokojowych zgromadzeń oraz do zagwarantowania wszystkim ich uczestnikom w całym kraju bezpieczeństwa i wolności słowa;

6.

wzywa do powołania, zgodnie z zaleceniem Komisji Śledczej ds. Policji z 2005 r., niezależnej komisji ds. skarg dotyczących policji i jej niewłaściwego postępowania, która badałaby zarzuty o stosowanie tortur i spowodowanie śmierci w czasie aresztu;

7.

podkreśla, jak duże znaczenie mają niezależne i transparentne śledztwa lub dochodzenia w sprawie zarzutów łapownictwa oraz pełna współpraca z prowadzącymi śledztwo lub dochodzenie; wzywa rząd Malezji, aby zaprzestał wywierania presji na malezyjską Komisję Antykorupcyjną i malezyjskie środki przekazu;

8.

głęboko ubolewa nad faktem, że zwolennicy supremacji jednej grupy nad innymi przybierają na sile, co przyczynia się do narastania napięć na tle etnicznym;

9.

wzywa rząd Malezji do nawiązania dialogu z partiami opozycji i działaczami społeczeństwa obywatelskiego;

10.

wzywa rząd Malezji do ratyfikowania głównych międzynarodowych konwencji w dziedzinie praw człowieka, w tym Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (ICESCR), Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (CAT), Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej (ICERD), konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 169, Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz konwencji dotyczącej statusu uchodźców oraz fakultatywnego protokołu do tej konwencji;

11.

wzywa rząd Malezji do wystosowania stałego zaproszenia w ramach wszystkich specjalnych procedur ONZ, aby specjalni sprawozdawcy mogli się udać do Malezji bez konieczności ubiegania się o zaproszenie;

12.

przypomina, że kara śmierci jest okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniem oraz wzywa Malezję do ogłoszenia moratorium jako pierwszego kroku do zniesienia kary śmierci za wszystkie przestępstwa, a także do zamienienia wszystkich kar śmierci na kary pozbawienia wolności;

13.

wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby koordynowały politykę wobec Malezji zgodnie ze strategicznymi ramami UE dotyczącymi praw człowieka i demokracji, aby wszystkimi sposobami wspierać reformy w ww. dziedzinach, które budzą zaniepokojenie, w tym również w kontekście Rady Bezpieczeństwa ONZ, której Malezja jest niestałym członkiem w latach 2015-2016;

14.

wzywa delegaturę UE w Malezji do nasilenia starań mających na celu finansowanie projektów w dziedzinie wolności słowa i reform represyjnych przepisów oraz do wykorzystania wszystkich odpowiednich narzędzi, w tym Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka, aby chronić obrońców praw człowieka; domaga się wycofania ustawy zakazującej sodomii oraz wzywa ESDZ, aby zgodnie z wytycznymi UE w sprawie ochrony i promowania praw osób LGBTI nasiliła prace nad prawami osób LGBTI, które są w Malezji ofiarami przemocy i prześladowań, oraz aby skupiła szczególną uwagę na zalegalizowaniu homoseksualizmu i transpłciowości;

15.

podkreśla znaczenie dialogu politycznego UE-ASEAN na temat praw człowieka jako przydatnego narzędzia wymiany dobrych wzorców i promowania inicjatyw budowania zdolności;

16.

wzywa Komisję do zadbania o należyte uwzględnienie obaw dotyczących praw człowieka podczas przyszłych negocjacji nad umową o wolnym handlu oraz umową o partnerstwie i współpracy między UE a Malezją;

17.

zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, parlamentom i rządom państw członkowskich, parlamentowi i rządowi Malezji, Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Praw Człowieka oraz rządom państw członkowskich ASEAN-u.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie Malezji (2015/3018(RSP)).

Dz.U.UE.C.2017.399.137

Malezja