Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 września 2016 r. w sprawie strategicznych celów UE na 17. sesję konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Johannesburgu (Republika Południowej Afryki) w dniach od 24 września do 5 października 2016 r. (2016/2664(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.204.136

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 czerwca 2018 r.

Główne cele na 17. konferencję stron konwencji CITES w Johannesburgu

P8_TA(2016)0356

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 września 2016 r. w sprawie strategicznych celów UE na 17. sesję konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Johannesburgu (Republika Południowej Afryki) w dniach od 24 września do 5 października 2016 r. (2016/2664(RSP))

(2018/C 204/17)

(Dz.U.UE C z dnia 13 czerwca 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wielką skalę spadku różnorodności biologicznej na świecie, który stanowi 6. falę masowego wymierania gatunków,

- uwzględniając rolę lasów i lasów deszczowych, które stanowią największe na świecie zasoby różnorodności biologicznej środowiska lądowego i podstawowe ramy życiowe dla gatunków dzikiej fauny i flory oraz ludów tubylczych,

- uwzględniając zbliżającą się 17. sesję konferencji stron Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), która odbędzie się w Johannesburgu (Republika Południowej Afryki) w dniach od 24 września do 5 października 2016 r.,

- uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 69/314 w sprawie walki z nielegalnym handlem dziką fauną i florą, przyjętą dnia 30 lipca 2015 r.,

- uwzględniając pytania skierowane do Rady i Komisji w sprawie głównych celów na konferencję stron konwencji CITES w Johannesburgu (Republika Południowej Afryki) w dniach od 24 września do 5 października 2016 r. (O-000088/2016 - B8-0711/2016 i O-000089/2016 - B8-0712/2016),

- uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że CITES jest najszerszym światowym porozumieniem w sprawie ochrony dzikiej przyrody (181 umawiających się stron, w tym UE i jej 28 państw członkowskich;

B. mając na uwadze, że celem konwencji CITES jest zapewnienie, by międzynarodowy handel dzikimi zwierzętami i roślinami nie zagrażał przetrwaniu gatunków w stanie dzikim;

C. mając na uwadze, że według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych prowadzonej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN) wyginięcie grozi ponad 23 000 gatunków, które stanowią około 30 % z 79 837 gatunków oszacowanych przez IUCN;

D. mając na uwadze, że w deszczowych lasach równikowych żyje od 50 do 80 % lądowych gatunków zwierząt i roślin; mając na uwadze, że ekosystemy te są obecnie szczególnie zagrożone, między innymi z powodu komercyjnego wykorzystywania gatunków, zwłaszcza eksploatacji drewna tropikalnego i podglebia; mając na uwadze, że wylesianie i nielegalna sprzedaż drewna mają zgubny wpływ na ochronę fauny i flory leśnej;

E. mając na uwadze, że intensywne rybołówstwo, komercyjne polowania, a także niekontrolowana eksploatacja mikroorganizmów i zasobów podmorskich stanowią zagrożenie dla różnorodności biologicznej mórz;

F. mając na uwadze, że znacząco spada liczebność wielu gatunków, na które poluje się dla trofeów; mając na uwadze, że w ciągu 10 lat w państwach członkowskich UE zadeklarowano przywóz w postaci trofeów myśliwskich blisko 117 000 okazów dzikich gatunków wymienionych w załącznikach do konwencji CITES;

G. mając na uwadze, że nielegalny handel dziką fauną i florą stał się dziedziną zorganizowanej przestępczości transgranicznej i ma istotny negatywny wpływ na różnorodność biologiczną i na warunki życia miejscowej ludności, gdyż pozbawia ją legalnych dochodów, bezpieczeństwa i stabilności;

H. mając na uwadze, że nielegalny handel dziką fauną i florą stał się czwartym co do wielkości - po handlu narkotykami, handlu ludźmi i handlu bronią - czarnym rynkiem; mając na uwadze, że internet odgrywa kluczową rolę w ułatwianiu handlu dziką fauną i florą; mając na uwadze, że również grupy terrorystyczne wykorzystują tego rodzaju handel do celów samofinansowania; mając na uwadze niedostateczny poziom kar za czyny zabronione związane z handlem dziką fauną i florą;

I. mając na uwadze, że korupcja odgrywa kluczową rolę w handlu dziką fauną i florą;

J. mając na uwadze, że istnieją dowody wskazujące, iż schwytanym na wolności okazom nadaje się legalny status przez niezgodne z prawem wykorzystanie zezwoleń CITES i wniosków o prowadzenie hodowli w niewoli;

K. mając na uwadze, że UE jest głównym rynkiem przeznaczenia i tranzytu dla nielegalnego handlu dziką fauną i florą, zwłaszcza w przypadku handlu ptakami, żółwiami, gadami i gatunkami roślin ¹ , które są ujęte w załącznikach do konwencji CITES;

L. mając na uwadze, że coraz więcej egzotycznych gatunków będących przedmiotem nielegalnego handlu przetrzymuje się w Europie i na świecie w charakterze zwierząt domowych; mając na uwadze, że ucieczka tych zwierząt może prowadzić do ich niekontrolowanego rozprzestrzenienia się, co będzie wpływać na środowisko, zdrowie publiczne i bezpieczeństwo;

M. mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie zapewniają znaczące wsparcie finansowe i logistyczne na rzecz konwencji CITES oraz zwalczania nielegalnego handlu dziką fauną i florą w wielu państwach trzecich;

N. mając na uwadze, że gatunki objęte konwencją CITES są wymienione w załącznikach w zależności od statusu ich ochrony oraz stopnia, w jakim są one przedmiotem handlu międzynarodowego, przy czym załącznik I obejmuje gatunki zagrożone wyginięciem, w przypadku których obrót handlowy jest zakazany, natomiast załącznik II zawiera gatunki, w przypadku których handel musi podlegać kontroli, by uniknąć wykorzystywania uniemożliwiającego ich przetrwanie;

O. mając na uwadze, że wzmożoną ochroną objęte są gatunki wymienione w załączniku I do konwencji CITES, zgodnie z którym zakazany jest wszelki obrót handlowy tymi gatunkami, oraz że wszelkie zezwolenia na sprzedaż skonfiskowanych okazów lub produktów (np. kości słoniowej, produktów z tygrysa lub rogu nosorożca) szkodziłyby realizacji celu konwencji CITES;

P. mając na uwadze, że starania na rzecz zwiększenia przejrzystości w procesie podejmowania decyzji mają zasadnicze znaczenie;

1. z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie UE do konwencji CITES; uważa, że przystąpienie do tej konwencji to ważny krok, dzięki któremu UE może dalej realizować szersze cele swojej polityki ochrony środowiska oraz działania służące regulacji międzynarodowego handlu zagrożonymi wyginięciem gatunkami dzikiej fauny i flory, a także propagować politykę na rzecz zrównoważonego rozwoju ujętą w programie działań ONZ do roku 2030;

2. w szczególności przyjmuje z zadowoleniem fakt, że UE uczestniczy w konferencji stron po raz pierwszy jako strona, i popiera propozycje wysunięte przez UE i jej państwa członkowskie, w szczególności zaproponowane rezolucje na temat korupcji oraz trofeów myśliwskich, rozszerzenia ochrony CITES na określone gatunki przywożone do UE, głównie jako zwierzęta domowe, oraz proponowane poprawki do rezolucji nr 13.7 (Rev. CoP 14) dotyczącej kontroli handlu dobrami osobistymi i majątkiem gospodarstwa domowego;

3. podkreśla, że przystąpienie Unii Europejskiej do konwencji CITES sprawiło, iż status prawny UE w ramach tej konwencji stał się bardziej przejrzysty w stosunku do stron trzecich konwencji; uważa, że logiczne i konieczne jest zapewnienie, by Unia Europejska mogła w pełni realizować swoje cele w ramach polityki ochrony środowiska; przypomina, że po przystąpieniu Komisja może prowadzić negocjacje w imieniu Unii Europejskiej oraz wyrażać jej spójne stanowisko w kwestiach związanych z CITES, jak również odgrywać istotną rolę w negocjacjach podczas konferencji stron;

4. podkreśla, że Unia Europejska przystąpiła do konwencji CITES w 2015 r. i że na konferencjach stron CITES będzie miała 28 głosów w sprawach podlegających jej kompetencjom; w związku z tym popiera zmiany w regulaminie konferencji stron, odzwierciedlające tekst konwencji CITES w sprawie głosowania przez regionalne organizacje integracji gospodarczej oraz spójne z zapisami innych międzynarodowych umów zawieranych od lat, jak również wnosi zastrzeżenia do liczenia głosów Unii Europejskiej na podstawie liczby państw członkowskich posiadających odpowiednią akredytację na posiedzenie, na którym odbywa się dane głosowanie;

5. przychylnie odnosi się do niedawno przyjętego planu działania UE na rzecz zwalczania handlu dziką fauną i florą, mającego na celu zapobieganie takiemu handlowi w drodze eliminowania jego podstawowych przyczyn, lepszego wdrożenia i egzekwowania obowiązujących przepisów oraz skuteczniejszego zwalczania zorganizowanej przestępczości przeciwko dzikiej przyrodzie; popiera włączenie do planu działania specjalnego rozdziału dotyczącego umocnienia globalnego partnerstwa państw pochodzenia, konsumpcji i tranzytu na rzecz zwalczania handlu dziką fauną i florą; apeluje też do UE i jej państw członkowskich o przyjęcie i wdrożenie wzmocnionego planu działania, który będzie dowodził silnego zaangażowania Europy w zwalczanie handlu dziką fauną i florą;

6. popiera inicjatywę Komisji i państw członkowskich polegającą na uzgodnieniu światowych wytycznych dotyczących polowań dla trofeów w ramach CITES, w celu lepszego kontrolowania na skalę międzynarodową zrównoważonego pochodzenia trofeów myśliwskich gatunków wymienionych w załączniku I lub II;

7. wzywa UE i jej państwa członkowskie do przestrzegania zasady ostrożności w odniesieniu do ochrony gatunków we wszystkich decyzjach w sprawie dokumentów roboczych oraz wniosków w sprawie objęcia wykazem (jak określono w rezolucji z konferencji stron konwencji CITES nr 9.24 (Rev. CoP16)) - zwłaszcza w zakresie przywozu trofeów myśliwskich z gatunków objętych wykazem CITES - przy uwzględnieniu w szczególności zasady "użytkownik płaci", zasady działania zapobiegawczego oraz podejścia ekosystemowego; ponadto wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby opowiedziały się za zniesieniem zwolnień z wymogu posiadania zezwolenia w odniesieniu do wszystkich trofeów myśliwskich z gatunków objętych wykazem CITES;

8. domaga się, aby wszystkie decyzje na 17. konferencji stron konwencji CITES podejmowano w oparciu o dokładną analizę naukową, bezstronne konsultacje z zainteresowanymi państwami zasięgu oraz we współpracy z lokalnymi społecznościami; podkreśla, że we wszystkich przepisach dotyczących dzikiej fauny i flory należy motywować ludność z obszarów wiejskich do zaangażowania się w ochronę przyrody, przez powiązanie odnoszonych przez nią korzyści ze stanem różnorodności biologicznej;

9. zachęca strony konwencji CITES do zacieśnienia współpracy oraz poprawy koordynacji i synergii między konwencjami dotyczącymi różnorodności biologicznej na wszystkich stosownych szczeblach;

10. wzywa państwa członkowskie do zapewnienia współpracy, koordynacji i szybkiej wymiany informacji między wszystkimi właściwymi organami uczestniczącymi w realizacji konwencji CITES, zwłaszcza służbami celnymi, policją, weterynaryjną kontrolą graniczną, służbami fitosanitarnymi oraz innymi organami;

11. zachęca UE i państwa członkowskie do promowania i wspierania inicjatyw mających na celu zwiększenie ochrony przed wpływem handlu międzynarodowego w odniesieniu do gatunków, dla których Unia Europejska stanowi znaczący rynek tranzytowy lub docelowy;

12. wyraża zaniepokojenie faktem, że granica między handlem legalnym i nielegalnym jest bardzo cienka, jeśli chodzi o obrót gatunkami i ich produktami pochodnymi, oraz że ze względu na połączone efekty działalności człowieka i globalnego ocieplenia większość dzikich gatunków fauny i flory jest obecnie zagrożona wyginięciem;

13. nalega, by UE przyjęła przepisy mające na celu ograniczenie nielegalnego handlu w drodze delegalizacji przywozu, wywozu, sprzedaży, nabywania lub kupowania dzikich zwierząt lub roślin, które zostały zebrane, przywłaszczone, przetransportowane lub sprzedane z naruszeniem prawa kraju pochodzenia lub tranzytu;

14. w szczególności zobowiązuje się do silnego zachęcania państw członkowskich do: wprowadzenia zakazu wywozu surowej kości słoniowej, jak uczyniły to już Niemcy, Szwecja, Zjednoczone Królestwo i niektóre stany USA; zwiększenia nadzoru nad pozwoleniami na dopuszczenie do obrotu na ich terytoriach; skutecznego zwalczania nadużyć, zwłaszcza na granicach; wprowadzenia praktyki niszczenia nielegalnie pozyskanej kości słoniowej oraz do zaostrzenia kar za handel gatunkami chronionymi (przede wszystkim słoniami, nosorożcami, tygrysami, ssakami z rzędu naczelnych i odmianami tropikalnego drewna);

15. nawiązując do art. III, IV i V konwencji, zachęca UE i jej państwa członkowskie oraz inne strony konwencji CITES do propagowania i wspierania inicjatyw na rzecz poprawy dobrostanu żywych zwierząt objętych wykazem CITES w obrocie handlowym; do inicjatyw takich zalicza się mechanizmy mające zapewnić, by zwierzęta były "przygotowane i wysyłane w taki sposób, aby ograniczyć do minimum ryzyko uszkodzenia, utraty zdrowia lub okrutnego traktowania", by miejsca przeznaczenia były "odpowiednio wyposażone do celów przetrzymywania zwierząt oraz dbania o nie", oraz by w należyty sposób dbano o dobrostan żywych okazów w trakcie ich konfiskowania;

16. jest zaniepokojony skutkami, jakie inwestowanie w gatunki wymierające (tzw. "banking on extinction"), czyli nabywanie produktów z myślą o rychłym wymarciu określonych gatunków, może ze sobą nieść dla ochrony zagrożonej fauny i flory; zachęca strony konwencji CITES i Sekretariat CITES do prowadzenia dalszych badań, mających odpowiedzieć na pytanie, czy nowe produkty i technologie finansowe, takie jak bitcoin, odgrywają w tym przypadku wspomagającą rolę;

17. uznaje, że obserwatorzy CITES odgrywają istotną rolę, ponieważ dostarczają wiedzę fachową dotyczącą gatunków i handlu oraz udzielają wsparcia przy budowaniu potencjału przez strony;

Przejrzystość działań organów decyzyjnych

18. uważa, że przejrzystość procesów decyzyjnych w międzynarodowych instytucjach działających na rzecz środowiska stanowi klucz do ich skutecznego funkcjonowania; z zadowoleniem przyjmuje wszelkie dobrowolne i proceduralne wysiłki służące zwiększeniu przejrzystości w zarządzaniu CITES; zdecydowanie sprzeciwia się stosowaniu tajnych głosowań, które są ogólnie stosowaną praktyką w ramach CITES;

19. z zadowoleniem przyjmuje podjętą przez 16. konferencję stron decyzję o wprowadzeniu wymogu, by członkowie Komitetu ds. Zwierząt i Komitetu ds. Roślin przedstawiali oświadczenia na temat wszelkich konfliktów interesów; przyznaje jednak, że wymóg ten jest oparty wyłącznie na samoocenie dokonywanej przez członków; ubolewa, że dotychczas nie przedłożono żadnych oświadczeń o potencjalnych konfliktach interesów członków tych komitetów;

20. wzywa Sekretariat CITES do zbadania możliwości powołania niezależnej komisji rewizyjnej lub rozszerzenia mandatu stałego komitetu w celu uwzględnienia niezależnego organu rewizyjnego, aby stworzyć odgórną gwarancję w odniesieniu do przepisów dotyczących konfliktu interesów;

21. wyraża przekonanie, że przejrzystość jest niezbędna do procesu finansowania i jest niezbędnym warunkiem dobrego zarządzania, i w związku z tym popiera zaproponowaną przez UE rezolucję dotyczącą projektów sponsorowanych delegatów ² ;

Sprawozdawczość

22. uważa, że identyfikowalność jest istotna dla legalnego i zrównoważonego handlu o charakterze komercyjnym lub niekomercyjnym, a także dla działań UE w dziedzinie zwalczania korupcji, nielegalnego handlu dziką fauną i florą oraz kłusownictwa, które jest uznawane za czwarty pod względem wielkości nielegalny rynek na świecie; w związku z tym podkreśla potrzebę wdrożenia przez wszystkie strony systemu elektronicznego wydawania zezwoleń, który powinien być przejrzysty i wspólny dla wszystkich stron; przyznaje jednak, że niektóre strony mają z tym problemy techniczne i zachęca do udzielania wsparcia w budowaniu zdolności w celu umożliwienia wdrożenia systemu elektronicznego wydawania zezwoleń przez wszystkie strony;

23. z zadowoleniem przyjmuje decyzję podjętą na 16. konferencji stron w odniesieniu do przedkładania przez strony konwencji CITES systematycznych sprawozdań na temat nielegalnego handlu; uważa, że nowy format rocznego sprawozdania na temat nielegalnego handlu, przedstawiony w zawiadomieniu CITES nr 2016/007, to ważny krok do zwiększenia wiedzy na temat nielegalnego handlu dziką fauną i florą, i zachęca wszystkie strony konwencji CITES do przedkładania dokładnych oraz systematycznych sprawozdań na temat nielegalnego handlu z wykorzystaniem zalecanego formatu;

24. przyjmuje z zadowoleniem inicjatywy sektora prywatnego, takie jak inicjatywy podejmowane przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego w sprawie wprowadzenia elektronicznego obiegu dokumentów w lotniczym transporcie towarowym; uważa, że rozwój takich inicjatyw w zakresie identyfikowalności, szczególnie w sektorze transportu, jest ważnym narzędziem gromadzenia danych wywiadowczych;

25. podkreśla znaczenie procesu wydawania zezwoleń w skutecznym gromadzeniu danych, a zatem kluczową rolę odgrywaną przez organy zarządzające; powtarza, że organy wydające zezwolenia muszą być niezależne, zgodnie z art. VI konwencji CITES;

Nielegalny handel dziką fauną i florą a korupcja

26. zwraca uwagę na przypadki korupcji, w których podmioty z organów wydających zezwolenia celowo dopuściły się nadużyć, wydając zezwolenia; apeluje do Sekretariatu CITES i Stałego Komitetu CITES, aby potraktowały te przypadki jako sprawę priorytetową i pilną;

27. podkreśla, że korupcję można wykryć na każdym etapie łańcucha handlu dziką fauną i florą i może ona występować w krajach pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia i podważać skuteczność, należyte wykonanie i powodzenie konwencji CITES; uważa w związku z tym, że solidne i skuteczne środki antykorupcyjne mają zasadnicze znaczenie w walce z nielegalnym handlem dziką fauną i florą;

28. podnosi poważne obawy dotyczące zamierzonego nadużycia kodów źródłowych do nielegalnego handlu okazami schwytanymi na wolności przez niezgodne z prawem wykorzystanie kodów dla zwierząt hodowlanych w przypadku gatunków CITES; wzywa 17. konferencję stron do przyjęcia solidnego systemu rejestrowania, monitorowania i certyfikacji handlu okazami wyhodowanymi w niewoli i okazami hodowlanymi, zarówno w krajach pochodzenia, jak i w UE, w celu zapobiegania takim nadużyciom;

29. zachęca strony konwencji CITES do opracowania dalszych wytycznych i wspierania tworzenia dodatkowych technik i metod rozróżniania gatunków pochodzących z hodowli i gatunków dzikich;

30. potępia wysoki stopień nielegalnej działalności zorganizowanych grup przestępczych i sieci z naruszeniem konwencji, które często wykorzystują korupcję do ułatwiania handlu dziką fauną i florą i udaremniają wysiłki na rzecz egzekwowania prawa;

31. wzywa strony, które jeszcze nie podpisały lub nie ratyfikowały Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz Konwencji ONZ przeciwko korupcji, aby uczyniły to bez dalszej zwłoki;

32. z zadowoleniem przyjmuje międzynarodowe zobowiązania na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 69/314 (lipiec 2015 r.), m.in. dotyczące zwalczania korupcji (art. 10) ³ ;

33. popiera inicjatywy podejmowane przez państwa członkowskie UE, które wzywają do podjęcia działań na szczeblu światowym w walce z korupcją w ramach CITES; zachęca strony konwencji CITES do poparcia wniosku UE dotyczącego rezolucji przeciwko działaniom ułatwiającym korupcję prowadzonym z naruszeniem konwencji;

Egzekwowanie prawa

34. wzywa do terminowego i pełnego stosowania sankcji przewidzianych w konwencji CITES wobec stron, które nie przestrzegają kluczowych aspektów konwencji, a w szczególności wzywa UE i jej państwa członkowskie do skorzystania z dostępnych mechanizmów w celu zachęcenia stron do wykonywania konwencji CITES i innych umów międzynarodowych mających na celu ochronę przyrody i różnorodności biologicznej;

35. podkreśla znaczenie wspólnej międzynarodowej współpracy pomiędzy wszystkimi podmiotami w łańcuchu egzekwowania prawa, aby wzmocnić zdolności egzekwowania prawa na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym; z zadowoleniem przyjmuje ich wkład i wzywa do jeszcze większego zaangażowania; podkreśla znaczenie powołania specjalnych służb i wyspecjalizowanych jednostek policji do skuteczniejszej walki z nielegalnym handlem dziką fauną i florą; podkreśla znaczenie wspólnych międzynarodowych działań kontrolnych w ramach ICCWC ⁴  i w tym kontekście gratuluje udanej operacji COBRA III ⁵ ; z zadowoleniem przyjmuje wsparcie UE dla ICCWC;

36. przyznaje, że rośnie nielegalny handel dziką fauną i florą oraz pochodzącymi z niej produktami w internecie i apeluje do stron konwencji CITES, aby współpracowały z organami ścigania i jednostkami ds. walki z cyberprzestępczością oraz z Międzynarodowym konsorcjum zwalczania nielegalnego handlu dziką fauną i florą w celu określenia najlepszych praktyk i wzorcowych środków krajowych w zakresie zwalczania nielegalnego handlu elektronicznego;

37. zachęca strony do przyjęcia i realizacji przejrzystej i skutecznej polityki mającej na celu zniechęcenie do konsumpcji produktów otrzymanych z zagrożonych gatunków dzikich zwierząt, zwiększenie świadomości konsumentów co do skutków ich konsumpcji dla dzikich gatunków oraz informowanie na temat zagrożeń związanych z sieciami nielegalnego handlu;

38. wzywa strony do wspierania rozwoju środków utrzymania dla społeczności lokalnych zamieszkałych w bliskim sąsiedztwie dzikich gatunków objętych konwencją i do zaangażowania tych społeczności w zwalczanie kłusownictwa oraz do promowania informacji na temat skutków handlu gatunkami fauny i flory zagrożonymi wyginięciem;

39. apeluje o dalszą współpracę międzynarodową w celu ułatwienia długoterminowego budowania zdolności reagowania, poprawy wymiany informacji i danych wywiadowczych oraz koordynacji wysiłków zmierzających do egzekwowania prawa przez organy rządowe;

40. zwraca się do stron o zagwarantowanie skutecznego ścigania osób popełniających czyny zabronione związane z dzikimi gatunkami oraz nakładania na nie sankcji proporcjonalnych do wagi tych czynów;

Finansowanie

41. zwraca uwagę na konieczność zwiększenia środków na rzecz ochrony dzikiej fauny i flory oraz programów budowania potencjału;

42. podkreśla, że należy przeznaczyć odpowiednie zasoby na rzecz Sekretariatu CITES, zwłaszcza z uwagi na zwiększony zakres obowiązków i dodatkowe obciążenie pracą; podkreśla także konieczność terminowego deponowania wkładów finansowych stanowiących zobowiązanie stron CITES;

43. zachęca strony, aby rozważyły zwiększenie podstawowego budżetu CITES, uwzględniające inflację i zapewniające prawidłowe funkcjonowanie konwencji CITES;

44. zachęca do rozszerzania finansowania programów na rzecz budowania zdolności za pomocą partnerstwa publiczno-prywatnego w innych obszarach konwencji CITES, jak również do finansowania bezpośredniego w celu wsparcia wdrażania konwencji;

45. z zadowoleniem przyjmuje finansowanie konwencji CITES przez UE udzielane poprzez Europejski Fundusz Rozwoju i zachęca UE do zapewniania w ten sposób dalszego, ukierunkowanego wsparcia finansowego, a w dłuższej perspektywie także do dalszego wspierania konkretnej i ukierunkowanej pomocy finansowej;

Zmiany w załącznikach do CITES

46. wyraża zdecydowane poparcie dla propozycji gatunków, które należy objąć wykazem przedłożonych przez UE i jej państwa członkowskie;

47. wzywa wszystkie strony konwencji CITES oraz wszystkich uczestników 17. konferencji stron do przestrzegania kryteriów określonych w konwencji dotyczących umieszczania gatunków w załącznikach, jak również do przyjęcia podejścia ostrożnościowego w celu zapewnienia efektywnego wysokiego poziomu ochrony gatunków zagrożonych wyginięciem; zauważa, że wiarygodność CITES zależy od możliwości zmiany pozycji w wykazie w odpowiedzi na negatywne i pozytywne tendencje, w związku z czym z zadowoleniem przyjmuje możliwość umieszczenia gatunków na dalszej pozycji wyłącznie wówczas, gdy zachodzi taka potrzeba, według ustalonych kryteriów naukowych i na podstawie dowodów potwierdzających prawidłowe funkcjonowanie wykazu CITES;

Afrykańskie słonie i handel kością słoniową

48. zauważa, że wraz z podwojeniem liczby przypadków nielegalnego uśmiercania i potrojeniem ilości skonfiskowanej kości słoniowej w ostatnim dziesięcioleciu, kryzys, który dotknął afrykańskie słonie (Loxondonta africana) wskutek kłusownictwa mającego na celu handel kością słoniową, cały czas niesie ze sobą niszczycielskie skutki i prowadzi do spadku liczebności populacji w całej Afryce, stanowiąc zagrożenie dla utrzymania milionów ludzi, ponieważ nielegalny handel kością słoniową szkodliwie wpływa na rozwój gospodarczy, wzmaga zorganizowaną przestępczość, sprzyja korupcji, napędza konflikty oraz zagraża bezpieczeństwu w regionie i kraju, zapewniając bojówkom źródło finansowania; wzywa w związku z tym UE i jej państwa członkowskie do poparcia wniosków, które zwiększyłyby ochronę afrykańskich słoni, ograniczając tym samym nielegalny handel kością słoniową;

49. z zadowoleniem przyjmuje wniosek złożony przez Benin, Burkinę Faso, Republikę Środkowoafrykańską, Czad, Kenię, Liberię, Niger, Nigerię, Senegal, Sri Lankę i Ugandę, wspierany przez Koalicję na Rzecz Słoni Afrykańskich, mający na celu umieszczenie wykazu wszystkich populacji słoni w Afryce w załączniku I, co uprościłoby wdrożenie międzynarodowego zakazu handlu kością słoniową i stanowiłoby jasny przekaz dla świata co do globalnej determinacji w zakresie zapobiegania wymarciu słoni afrykańskich;

50. apeluje do UE i wszystkich stron o zachowanie bieżącego moratorium i tym samym o sprzeciw wobec propozycji Namibii i Zimbabwe dotyczących handlu kością słoniową, mających na celu wyeliminowanie ograniczeń w handlu powiązanych z adnotacjami do wykazu załącznika II dotyczącymi populacji słoni w tych krajach;

51. zauważa, że dążenia, aby za pomocą konwencji CITES ograniczyć kłusownictwo i nielegalny handel za sprawą pozwolenia na legalną sprzedaż kości słoniowej nie przyniosły rezultatu i handel kością słoniową znacznie wzrósł; wzywa zainteresowane strony do podejmowania dalszych wysiłków w celu realizacji krajowych planów działania na rzecz zwalczania handlu kością słoniową; popiera działania dotyczące zarządzania zapasami kości słoniowej i ich niszczenia;

52. przypomina apel ujęty w rezolucji Parlamentu z dnia 15 stycznia 2014 r. w sprawie przestępczości przeciwko dzikiej przyrodzie ⁶ , wzywający wszystkie 28 państw członkowskich do wprowadzenia moratorium na cały przywóz i wywóz w celach handlowych, sprzedaż krajową, zakup kłów oraz surowej i obrobionej kości słoniowej do momentu, aż populacje dzikich słoni nie będą zagrożone przez kłusownictwo; odnotowuje, że Niemcy, Francja, Niderlandy, Zjednoczone Królestwo, Austria, Szwecja, Republika Czeska, Słowacja i Dania już postanowiły nie wydawać żadnych zezwoleń na wywóz przedkonwencyjnej surowej kości słoniowej; zachęca w związku z tym UE i jej państwa członkowskie do wprowadzenia zakazu wywozu i przywozu kości słoniowej oraz zakazu jakiejkolwiek sprzedaży i zakupu kości słoniowej w celach handlowych w UE;

Nosorożec afrykański

53. ubolewa nad propozycją Suazi, aby zalegalizować handel rogami występującego tam nosorożca afrykańskiego (Ceratotherium simum simum), co ułatwiłoby wprowadzanie rogów pozyskanych z kłusownictwa do legalnego obrotu handlowego i podważyło wysiłki podejmowane na rzecz ograniczenia popytu i krajowe zakazy handlu, jak również mogłoby napędzać nielegalne polowania na nosorożca w Afryce i Azji; apeluje do UE i wszystkich stron, aby sprzeciwiły się tej propozycji i w związku z tym wzywa Suazi do jej wycofania;

Lew afrykański

54. zauważa, że chociaż populacja lwa afrykańskiego (Panthera leo) doświadczyła w ciągu ostatnich 21 lat drastycznego domyślnego spadku o 43 % i ostatnio została wyniszczona w 12 państwach afrykańskich, to znacznie wzrósł międzynarodowy handel produktami z lwów; apeluje do UE i wszystkich stron, aby poparły propozycję Nigru, Czadu, Wybrzeża Kości Słoniowej, Gabonu, Gwinei, Mali, Mauretanii, Nigerii, Rwandy i Togo dotyczącą uwzględnienia w załączniku I do konwencji CITES wszystkich populacji lwa afrykańskiego;

Łuskowce

55. zauważa, że najczęściej nielegalnie sprzedawanym i kupowanym na świecie ssakiem są łuskowce, zarówno ze względu na ich mięso, jak i wykorzystanie łusek w medycynie tradycyjnej, co grozi całkowitym wyginięciem wszystkich ośmiu gatunków łuskowca (Manis crassicaudata, M. tetradactyla, M. tricuspis, M. gigantea, M. temminckii, M. javanica, M. pentadactyla, M. culionensis); z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym liczne propozycje uwzględnienia w załączniku I do konwencji CITES wszystkich azjatyckich i afrykańskich gatunków łuskowców;

Tygrysy i inne wielkie koty azjatyckie

56. apeluje do UE i wszystkich stron, aby opowiedziały się za przyjęciem decyzji wnioskowanych przez Stały Komitet CITES, ustanawiających surowe warunki hodowli tygrysów i handlu gatunkami tygrysa hodowanymi w niewoli oraz produktami z nich, jak również za wnioskiem Indii, które zachęcają strony do wymiany zdjęć skonfiskowanych gatunków tygrysa i produktów z tygrysa, co pomogłoby organom ścigania w identyfikacji poszczególnych tygrysów na podstawie ich unikalnego układu pręg; wzywa UE, aby rozważyła podczas 17. konferencji stron CITES zapewnienie funduszy na wdrożenie tych decyzji oraz apeluje o zamknięcie farm tygrysów i wyeliminowanie handlu częściami tygrysów hodowanych w niewoli oraz produktami z takich tygrysów;

Handel zwierzętami domowymi

57. zauważa, że rynek egzotycznych zwierząt domowych jest coraz większy, zarówno na skalę międzynarodową, jak i w UE, oraz że przedłożono liczne wnioski o sporządzenie wykazu gadów, płazów, ptaków, ryb i ssaków zagrożonych międzynarodowym handlem ukierunkowanym na rynek zwierząt domowych; apeluje do wszystkich stron, aby poparły te wnioski w celu zapewnienia lepszej ochrony tych zagrożonych gatunków przed wykorzystywaniem w ramach handlu na rynku zwierząt domowych;

58. wzywa państwa członkowskie do opracowania wykazu zwierząt egzotycznych, które można zgodnie z prawem hodować w domu;

Drewno agarowe i palisander

59. przyznaje, że nielegalna wycinka drzew to jedna z najbardziej destrukcyjnych zbrodni przeciwko dzikiej przyrodzie, ponieważ zagraża nie tylko pojedynczym gatunkom, ale całym siedliskom, a zapotrzebowanie na palisander (Dalbergia spp.) przeznaczony na rynki azjatyckie cały czas wzrasta; wzywa UE i wszystkie strony do poparcia wniosku Argentyny, Brazylii, Gwatemali i Kenii, które apelują o włączenie rodzaju Dalbergia do załącznika II do konwencji CITES, z wyjątkiem gatunków ujętych w załączniku I, ponieważ będzie to stanowiło decydujący wkład w wysiłki mające na celu wyeliminowanie niezrównoważonego handlu palisandrem;

60. zauważa, że bieżące odstępstwa od wymogów CITES mogą umożliwić wywóz proszku żywicznego z drewna agarowego (Aquilaria spp. oraz Gyrinops spp.) po ekstrakcji oraz pakowanie innych produktów na potrzeby sprzedaży detalicznej przed ich wywozem, aby ominąć przepisy dotyczące przywozu; w związku z tym wzywa UE i wszystkie strony do poparcia wniosku Stanów Zjednoczonych, które domagają się zmiany adnotacji w celu uniknięcia luk umożliwiających handel tym bardzo wartościowym aromatycznym drewnem;

Pozostałe gatunki

61. apeluje do UE i wszystkich stron, aby:

- poparły wniosek Peru dotyczący zmiany adnotacji do załącznika II w odniesieniu do wikunii (Vicugna vicugna), gdyż skonsoliduje to wymogi w zakresie oznakowania na potrzeby międzynarodowego handlu tym gatunkiem;

- poparły wniosek Fidżi, Indii, Palau i Stanów Zjednoczonych, które domagają się włączenia łodzików (Nautilidae spp.) do załącznika II, mając na uwadze, że międzynarodowy handel muszlami łodzików w postaci wyrobów jubilerskich i dekoracyjnych stanowi poważne zagrożenie dla tego biologicznie zagrożonego gatunku;

- sprzeciwiły się wnioskowi Kanady, która domaga się przeniesienia sokoła wędrownego (Falco peregrinus) z załącznika I do załącznika II, gdyż może to skutkować znacznym nasileniem nielegalnego handlu tym gatunkiem;

62. przypomina, że apogon kardynał (Pterapogon kauderni) znajduje się w prowadzonym przez IUCN wykazie gatunków zagrożonych wyginięciem oraz że znaczna część populacji tego gatunku wyginęła, w tym niektóre populacje zostały w całości wytrzebione, z uwagi na wciąż ogromny popyt na ten gatunek na rynku akwarystycznym, głównie w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych; wzywa zatem Unię Europejską i jej państwa członkowskie do poparcia wpisania apogona kardynała do załącznika I, zamiast do załącznika II;

63. stwierdza, że międzynarodowy obrót surowym lub przetworzonym koralem wzrósł, podobnie jak popyt na rynku na koral szlachetny, co zagraża zrównoważoności korala szlachetnego; wzywa Unię Europejską i wszystkie strony do poparcia przyjęcia przedstawionego przez Stany Zjednoczone sprawozdania na temat korala szlachetnego w handlu międzynarodowym;

o

o o

64. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, stronom konwencji CITES oraz Sekretariatowi CITES.

¹ http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2016/570008/IPOL_STU(2016)570008_EN.pdf

² http://ec.europa.eu/environment/cites/pdf/cop17/Res%20sponsored%20delegate%20project.pdf

³ http://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/RES/69/314

⁴ Międzynarodowe konsorcjum zwalczania nielegalnego handlu dziką fauną i florą obejmujące Sekretariat CITES, Interpol, Światową Organizację Celną, Biuro ONZ ds. narkotyków i przestępczości zorganizowanej i Bank Światowy.

⁵ Wspólna międzynarodowa operacja policji i służb celnych, przeprowadzona w maju 2015 r.

⁶ Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0031.