Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy...

1.

zauważa, że kompetencje dotyczące administracji publicznej są podzielone między różne służby Komisji, co utrudnia skuteczną koordynację właściwych służb oraz programów i inicjatyw finansowanych ze środków UE; wyraża nadzieję, że uda się zacieśnić koordynację między wszystkimi programami pomocy technicznej, tak aby uniknąć powielania i niskiej skuteczności podejmowanych działań, co zniweczyłoby wszelkie wysiłki Komisji na rzecz łączenia funduszy z myślą o osiągnięciu efektów synergii; apeluje do Komisji o usprawnienie systemów wymiany dobrych praktyk, aby pomagać państwom członkowskim we wdrażaniu dobrych praktyk, lecz bez narzucania polityki ukierunkowanej na dewaluację płac i polityki niezrównoważonych społecznie reform;

2.

apeluje do przyszłego przewodniczącego Komisji o wyznaczenie komisarza odpowiedzialnego za kwestie dotyczące lepszej administracji publicznej i sprawniejszego zarządzania publicznego;

3.

jest zdania, że skuteczna reforma sektora publicznego ma istotne znaczenie dla państw członkowskich, aby mogły one dostosowywać się do zmieniających się warunków, poprawić odporność na przyszłe kryzysy, rozwijać administrację elektroniczną i usprawnić świadczenie usług w całej UE, zwłaszcza w dziedzinie nowych technologii i systemów informatycznych, a także że taka reforma w znacznym stopniu pomogłaby w ograniczaniu i uwydatnianiu marnotrawstwa oraz byłaby pomocna w przypadku utraty bądź nieuczciwego wykorzystywania unijnych funduszy; w związku z tym apeluje o to, by również w kolejnych okresach programowania przewidziano finansowanie operacji wdrażania administracji elektronicznej, zgodnie z zasadami i priorytetami ustanowionymi w unijnym planie działania na rzecz administracji elektronicznej; Polityki Wewnętrznej, Departament Tematyczny ds. Budżetu (departament D), 2016.

4.

zauważa, że często - zwłaszcza w przypadku regionów słabiej rozwiniętych - napotyka się na trudności związane z dostępem do finansowania lub korzystania z niego, a to z powodu biurokracji, problemów związanych z możliwościami administracyjnymi lub nieprawidłowości; w związku z tym wyraża nadzieję, że w państwach członkowskich promowane będą reformy, które pozwolą wdrożyć w sposób bardziej konkretny zasady dobrej administracji i przyspieszyć postępowania sądowe;

5.

zwraca uwagę, że w budżecie UE przewidziano ok. 9 mld EUR na wsparcie dla państw członkowskich UE reformujących administrację publiczną; zachęca Komisję do połączenia tego wsparcia finansowego z ukierunkowanymi działaniami w zakresie dzielenia się przez państwa członkowskie wiedzą, doświadczeniami i dobrymi praktykami;

6.

zwraca się do Komisji o zacieśnienie współpracy z państwami członkowskimi, aby wspierać regiony słabiej rozwinięte dzięki poprawie zdolności i zarządzania administracyjnego;

7.

uważa za pożyteczne sprzyjanie realizacji programów propagujących rozwój i wdrażanie strategii politycznych zorientowanych na zasoby kadrowe, także dzięki wymianie najlepszych praktyk między państwami członkowskimi, w którą zaangażowane są również osoby piastujące stanowiska kierownicze i wysokiego szczebla;

8.

podkreśla, że często dochodziło do powielania działań w ramach poszczególnych programów operacyjnych i innych zasobów finansowych UE oraz zaproszeń do składania wniosków; ma w związku z tym nadzieję, że uda się usprawnić działania promujące koordynację, komplementarność i upraszczanie;

9.

podkreśla, że należy zagwarantować wdrażanie programów operacyjnych w sposób jak najbardziej skuteczny i przyjazny dla użytkowników; uważa za niezbędne, aby państwa członkowskie powstrzymały się od dodawania zasad, które komplikują wykorzystanie środków finansowych przez beneficjenta;

10.

zauważa, że Komisja nie dysponuje ani standardowymi wspólnymi ramami na potrzeby oceny administracji publicznej, ani metodą systematycznego gromadzenia danych; z niepokojem odnotowuje, że z powodu braku tych narzędzi Komisja opracowuje niekompletne analizy poświęcone różnym kwestiom dotyczącym państw członkowskich; proponuje ponowne wprowadzenie do rocznej analizy wzrostu gospodarczego rozdziału poświęconego administracji publicznej i zarządzaniu publicznemu;

11.

zwraca się do Komisji, by dokonała wstępnej oceny potencjału administracyjnego organów odpowiedzialnych za wdrażanie polityki rozwojowej i promowała - w odniesieniu do projektów o znaczeniu strategicznym - korzystanie z organów i agencji krajowych, które są w stanie przeprowadzać kwalifikację i przyspieszać wdrożenie programów i pojedynczych interwencji;

12.

uważa, że wieloletnie ramy finansowe należy wykorzystać do promowania programów usprawniających administrację publiczną i zarządzanie publiczne, zwłaszcza do udzielania pomocy państwom członkowskim w czasach niekorzystnej koniunktury gospodarczej, gdyż wiadomo, że w takich warunkach reformy systemów administracji publicznej mogą stanowić wsparcie dla państw członkowskich;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w kolejnych wieloletnich ramach finansowych przedstawiono wnioski mające na celu unikanie powielania programów, i zachęca do dalszego uproszczenia;

14.

zachęca Komisję do opracowania - we współpracy z państwami członkowskimi - specjalnych ram oceny uwzględniających ilościowe i jakościowe aspekty sprawnie funkcjonującej administracji publicznej, a także do rozwijania własnych zdolności analitycznych; podkreśla, że w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego należy dokonać oceny kluczowych problemów i w ramach dostępnych zasobów promować działania służące ich rozwiązaniu, a to poprzez wzmocnienie kryterium warunkowości ex ante i określenie celów;

15.

sugeruje, aby Komisja zintensyfikowała dialog polityczny z państwami członkowskimi poprzez ustanowienie w tym celu specjalnego forum;

16.

proponuje wyznaczenie w harmonogramie prac parlamentarnych czasu przeznaczonego na zorganizowany dialog z parlamentami narodowymi na temat kwestii związanych z usprawnieniem administracji publicznej w całej UE; apeluje do UE o usprawnienie systemów monitorowania i oceny europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zgodnie z celem tematycznym 11, przy jednoczesnym uwzględnieniu szczegółowych wskaźników służących pomiarowi postępów w osiąganiu celów oraz realizacji priorytetów UE w ramach reform administracji publicznej;

17.

z zadowoleniem przyjmuje wyznaczenie wartości odniesienia z myślą o ocenie zdolności administracji publicznej krajów kandydujących do przejęcia obowiązków wynikających z członkostwa w UE; wyraża nadzieję, że w państwach członkowskich promowane będą reformy, które pozwolą wdrożyć zasady dobrej administracji w sposób bardziej konkretny;

18.

zwraca uwagę, że Europejska Nagroda Sektora Publicznego jest współfinansowana przez Komisję i niektóre państwa członkowskie, a wyróżnia się nią najlepsze, najbardziej innowacyjne i najsprawniej działające podmioty w europejskim sektorze publicznym; jest zdania, że Komisja powinna zadbać o intensywniejsze wzajemne uczenie się oraz o lepszą wymianę informacji, a także dążyć do szerszej popularyzacji nagrody w całej Europie;

19.

uważa, że w organach administracji publicznej należy promować procesy innowacji, które poprawią łączność, usprawnią cyfryzację oraz zapewnią wyższą jakość usług cyfrowych świadczonych obywatelom, przedsiębiorstwom i organom publicznym, a jednocześnie umożliwią nadążanie za szybkim rozwojem nowych technologii w odnośnych dziedzinach; wyraża zadowolenie, że w nowym wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów przewidziano udostępnianie przyszłym beneficjentom informacji, które umożliwią im jak najszybsze korzystanie z tych systemów;

20.

dostrzega, że zaangażowanie podmiotów administracji lokalnej jest niezbędnym warunkiem osiągnięcia celów UE w tej dziedzinie; zwraca uwagę na wniosek zawarty w deklaracji z Tallina, dotyczący "usprawniania wspólnych struktur zarządzania we współpracy z organami szczebla lokalnego i regionalnego" na szczeblu krajowym 2 ;

21.

wyraża zadowolenie z powodu istniejących sieci 3 , w ramach których współpracują przedstawiciele państw członkowskich, zwłaszcza państw otrzymujących środki finansowe z UE, z myślą o usprawnieniu administracji publicznej poprzez dzielenie się najlepszymi praktykami i wzajemne uczenie się;

22.

uważa, że istniejące sieci mogłyby znacznie poprawić swoje wyniki, gdyby wyznaczały sobie ambitniejsze cele i działały w oparciu o bardziej proaktywne podejście obejmujące uczenie się oparte na analizie porównawczej i łączące samoocenę państw członkowskich z zaawansowanym systemem oceny wzajemnej;

23.

uważa, że sprawnie funkcjonująca administracja publiczna to czynnik istotnie warunkujący osiągnięcie celów politycznych UE w kontekście wieloletnich ram finansowych i nie tylko; podkreśla znaczenie dobrej komunikacji i świadomości politycznej dla budowy zaufania oraz zachęcania do podejmowania pozytywnych działań reformatorskich i do realizacji programów reform;

24.

uważa, że należy systematycznie oceniać, czy polityka spójności jest zgodna z zasadą dodatkowości i komplementarności w odniesieniu do działań finansowanych ze zwykłych zasobów, a także w celu zagwarantowania, że polityka spójności nie będzie zastępowała zwykłych zasobów krajowych;

25.

zwraca uwagę, że choć podczas ostatniego okresu programowania zwiększono zasoby europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na rzecz regionalnego programu wdrożeniowego, wciąż można poprawić monitorowanie w celu oceny wpływu tego finansowania na wspomniany program;

26.

wzywa do kontynuacji prac grup roboczych Komisji odpowiedzialnych za wspomaganie organów krajowych państw członkowskich w lepszym wdrażaniu funduszy polityki spójności w państwach członkowskich, które pozostają w tyle, jeżeli chodzi o absorpcję zasobów z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych;

27.

podkreśla znaczenie programu wsparcia reform i wyraża nadzieję, że w kolejnym okresie programowania uda się go wzmocnić poprzez przypisanie mu roli koordynacyjnej wykraczającej poza zadania związane jedynie z udzielaniem pomocy technicznej, a także zostanie on usprawniony pod kątem wydajności i skuteczności, a budżet na spójność nie zostanie obniżony o kwoty proponowane obecnie przez Komisję w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021-2027;

28.

zauważa, że choć UE nie posiada bezpośrednich kompetencji prawnych w sektorze administracyjnym, oddziałuje ona korzystnie na funkcjonowanie administracji publicznej państw członkowskich, a w szczególności odgrywa rolę pośrednią poprzez określanie standardów administracyjnych w dorobku unijnym, wymianę najlepszych praktyk w całej Unii oraz udostępnianie instrumentów budżetowych zapewniających wsparcie i zachęty na rzecz reform w administracji publicznej zmierzających do zwiększenia potencjału administracyjnego, poprawy skuteczności organów administracji i promowania innowacji w sektorze publicznym;

29.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego (2018/2086(INI)).

Dz.U.UE.C.2020.411.27

Ocena wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego (2018/2086(INI))

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego (2018/2086(INI)).

Dz.U.UE.C.2020.411.27

Ocena wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego (2018/2086(INI))

Ocena wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2019 r. w sprawie oceny wykorzystania budżetu UE na potrzeby reformy sektora publicznego (2018/2086(INI))