Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie ochrony konsumentów - ochrona konsumentów usług podstawowych (2013/2153(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.443.2

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 grudnia 2017 r.

Ochrona konsumentów usług użyteczności publicznej

P7_TA(2014)0342

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie ochrony konsumentów - ochrona konsumentów usług podstawowych (2013/2153(INI))

(2017/C 443/01)

(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2017 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie strategii na rzecz wzmocnienia praw konsumentów znajdujących się w niekorzystnej sytuacji 1 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010-2020 2 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 czerwca 2013 r. w sprawie nowej strategii na rzecz europejskiej polityki ochrony konsumentów 3 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie reformy zasad UE dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym 4 ,
-
uwzględniając dyrektywę 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym ("dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych"),
-
uwzględniając dyrektywę 2011/83/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniającą dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady,
-
uwzględniając dyrektywę Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług 5 ,
-
uwzględniając wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 września 2013 r. ustanawiającego środki dotyczące europejskiego jednolitego rynku łączności elektronicznej i mające na celu zapewnienie łączności na całym kontynencie, zmieniającego dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE i 2002/22/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1211/2009 i (UE) nr 531/2012 (COM(2013)0627),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów pt. "Uruchomienie wewnętrznego rynku energii" (COM(2012)0663),
-
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r., zmieniającą dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty,
-
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym),
-
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającą dyrektywę 2003/54/WE,
-
uwzględniając komunikat Komisji pt. "W kierunku Europejskiej Karty Praw Odbiorców Energii" (COM(2007)0386),
-
uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej włączoną do Traktatów na mocy art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 8 (ochrona danych osobowych), art. 11 (wolność wypowiedzi i informacji), art. 21 (niedyskryminacja), art. 23 (równouprawnienie płci), art. 25 (prawa osób w podeszłym wieku), art. 26 (integracja osób niepełnosprawnych), art. 34 (zabezpieczenie społeczne i pomoc społeczna), art. 36 (dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym), art. 37 (ochrona środowiska) i art. 38 (ochrona konsumentów),
-
uwzględniając art. 12 Traktatu o Unii Europejskiej,
-
uwzględniając art. 14 Traktatu o Unii Europejskiej oraz protokół nr 26 dołączony do tego Traktatu,
-
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0163/2014),
A.
mając na uwadze, że lepsze informowanie konsumentów co do usług podstawowych publicznej jest szczególnie ważne, i jest potrzeba zapewnienia konsumentom dostępu do tych usług przy niezbędnej elastyczności państw członkowskich w celu uwzględnienia konsumentów znajdujących się w trudnej sytuacji;
B.
mając na uwadze, że istnieją przepisy sektorowe, które już zwiększyły ochronę konsumentów, ale państwom członkowskim przypomina się, że w tym celu potrzebne są nadal odpowiednie wdrażanie i wykonywanie;
C.
mając na uwadze, że w przypadku usług podstawowych konieczne jest uwzględnienie kompetencji krajowych i samorządowych, zaś regulacje odnoszące się do poszczególnych sektorów stanowią wystarczające ramy prawne dla tych usług;

Postanowienia ogólne

1.
zauważa, że pewne aspekty podstawowych praw konsumenta są objęte dyrektywą 2011/83/UE, a wspólne elementy usług podstawowych określają odpowiednie przepisy sektorowe;
2.
przypomina państwom członkowskim, że należało dokonać transpozycji dyrektywy o prawach konsumenta do połowy grudnia 2013 r. i będzie mieć ona zastosowanie do wszelkich umów zawartych po dniu 13 czerwca 2014 r.;
3.
zauważa, że ochrona konsumentów jest skuteczna tylko wtedy, gdy można egzekwować prawa; wzywa zatem państwa członkowskie do pełnego wdrożenia przepisów dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych (2005/ 29/WE), dyrektywy dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej (2006/114/WE) oraz dyrektywy w sprawie praw konsumentów (2011/83/UE); w tym kontekście podkreśla znaczenie systemów alternatywnych metod rozstrzygania sporów jako skutecznych i oszczędnych mechanizmów rozwiązywania konfliktów między konsumentami i dostawcami usług podstawowych, wzywa w związku z tym państwa członkowskie do wdrożenia ostatnio przyjętej dyrektywy w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów (2013/11/UE) i rozporządzenia (UE) nr 524/2013 w sprawie internetowego systemu rozstrzygania sporów,
4.
podkreśla, że zwiększanie wśród konsumentów świadomości ich praw odgrywa kluczową rolę w zapewnianiu wysokiego poziomu ochrony konsumentów, lecz podkreśla również zasadniczą rolę obsługi konsumentów ze strony dostawców usług podstawowych; podkreśla, że osoby odpowiedzialne za kontakty z klientami powinny zostać przeszkolone i znać prawa konsumentów; zachęca zatem dostawców usług podstawowych do odpowiedniego przeszkolenia swoich pracowników i zapewnienia, że wszyscy konsumenci zawsze będą mieć łatwy dostęp do pomocy dostosowanej do ich potrzeb;
5.
podkreśla, że wysokiej jakości usługi podstawowe powinny być dostępne dla konsumentów na terenie całej UE, ponieważ takie usługi odgrywają ważną rolę w zapewnieniu spójności społecznej i terytorialnej, przyczyniając się do wzrostu konkurencyjności gospodarki europejskiej;
6.
popiera silne i niezależne organizacje ochrony konsumentów jako czynnik ułatwiający kompleksową ochronę konsumentów, ale podkreśla znaczenie znalezienia właściwej równowago między potrzebami konsumentów i dostawców;
7.
podkreśla, że wszystkim konsumentom bez względu na ich sytuację finansową należy umożliwić dostęp do usług podstawowych; sugeruje, że w szczególnych okolicznościach państwa członkowskie mogą uznać, że "konsumenci znajdujący się w niekorzystnej sytuacji" mogą wymagać określonych uregulowań;
8.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwrócenia większej uwagi i zapewnienia większych środków na kampanie informacyjne i edukacyjne dla konsumentów w kontekście usług podstawowych, które to kampanie są ukierunkowane na właściwe przekazy we właściwej grupie konsumentów;

Energia

9.
jest przekonany, że otwarty, przejrzysty i zintegrowany wewnętrzny rynek energii jest potrzebny do osiągnięcia konkurencyjnych cen energii, bezpieczeństwa dostaw, zrównoważoności oraz skutecznego wprowadzenia energii odnawialnej na wielką skalę, i wzywa państwa członkowskie do odpowiedniej transpozycji, stosowania i lepszego monitorowania trzeciego pakietu energetycznego dotyczącego wewnętrznego rynku energii; zauważa potrzebę lepszego informowania konsumentów, szczególnie w celu usprawniania oferowanych usług oraz umożliwiania porównywalności i przejrzystości taryf, osiągając w ten sposób niedyskryminacyjne ceny;
10.
podkreśla kluczowe znaczenie terminowego, poprawnego i pełnego wdrożenia obowiązujących przepisów, w tym ram regulacyjnych wymaganych w ramach trzeciego pakietu energetycznego dotyczącego wewnętrznego rynku energii, tak aby doprowadzić do stworzenia zintegrowanego i konkurencyjnego europejskiego wewnętrznego rynku energii najpóźniej do 2014 r.;
11.
pochwala pracę grupy roboczej ds. konsumentów znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji w ramach Obywatelskiego Forum Energetycznego i z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji z dnia 22 stycznia 2014 r. w sprawie cen i kosztów energii w Europie (COM(2014)0021) oraz załączone do niego sprawozdanie, w którym przeprowadza się analizę skutków cen i kosztów energii w państwach członkowskich oraz relacji między nimi; przypomina, że także w kompetencji państw członkowskich leży reagowanie na różnorodne czynniki i sytuacje dotyczące energii i konsumentów znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji;
12.
zauważa, że wypowiedzenie umów na dostawę energii jest obwarowane restrykcyjnymi warunkami i złożonymi procedurami, co utrudnia zmianę dostawcy; wzywa do przyspieszenia i ułatwienia procedury zmiany dostawcy; zauważa, że obecne kryteria oceny pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii są wyczerpująco zawarte w dyrektywie elektrycznej i gazowej trzeciego pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii; podkreśla znaczenie regularnych sprawozdań Komisji w sprawie realizacji wewnętrznego rynku energii;
13.
podkreśla potrzebę przedstawienia przez Komisję uwag dotyczących fakturowania elektronicznego, ponieważ odnosi się ono do zarządzania przez konsumenta umową o dostawę energii online;
14.
ubolewa, że obecne ceny energii niekoniecznie uwzględniają koszty zewnętrzne, tj. szkody w środowisku w połączeniu z danym źródłem energii lub daną metodą produkcji, którymi można tym samym obciążyć całe społeczeństwo w dłuższej perspektywie; wzywa do zapewnienia środków, które zachęcą do większej przejrzystości cen dla konsumentów w tym względzie;
15.
jest zdania, że przedsiębiorstwa powinny publikować informacje o cenach, zmianach cen i zmian w umowach w sposób czytelny; przypomina państwom członkowskim, że trzeci pakiet energetyczny dotyczący wewnętrznego rynku energii już zobowiązuje je do zapewnienia tego; wzywa państwa członkowskie i zainteresowane przedsiębiorstwa do podjęcia odpowiednich środków w celu zagwarantowania konsumentom dostępu do jasnych, zrozumiałych i porównywalnych informacji na temat kosztów, warunków i środków zaskarżenia;
16.
przypomina, że w trzecim pakiecie energetycznym dotyczącym wewnętrznego rynku energii; sugeruje się państwom członkowskim przeprowadzanie analizy kosztów i korzyści przed rozpoczęciem wprowadzania inteligentnych liczników; podkreśla, że sieci inteligentne umożliwiają konsumentom obserwowanie i dostosowywanie swojego zużycia energii, ale pewne analizy kosztów i korzyści przeprowadzone przez państwa członkowskie nie wskazują na znaczące oszczędności dla konsumentów; podkreśla, że należy przestrzegać przepisów dotyczących ochrony konsumentów i ochrony danych, oraz podkreśla, że korzystanie z inteligentnych liczników musi pozostać wyborem konsumenta;

Telekomunikacja

17.
podkreśla, że aspekt konsumencki jednolitego rynku cyfrowego i sektor łączności elektronicznej ma zasadnicze znaczenie oraz zauważa znaczną poprawę ochrony konsumentów, która nastąpiła w następstwie wdrożenia pakietu telekomunikacyjnego z 2009 r. (dyrektywy 2009/136/WE i 2009/140/WE); podkreśla ważne aktualizacje i udoskonalenia ochrony konsumentów i ich uprawnień obecnie proponowane przez Parlament; podkreśla znaczenie posiadania przez wszystkich konsumentów dostępu do usług telekomunikacyjnych wysokiej jakości oraz znaczenie rozwijania nowej infrastruktury w celu zmniejszenia przepaści cyfrowej;
18.
ponawia swoją propozycję ułatwiania konsumentom zmiany dostawcy usług łączności elektronicznej bez dodatkowych kosztów, poza faktycznymi kosztami zmiany, bez utraty danych i z jak najmniejszymi formalnościami, oraz zachęca ich do tego; popiera także propozycje wspierania niezależnych informacji o cenach, fakturowaniu i jakości usług, w tym szybkości transmisji danych;

Usługi pocztowe

19.
zauważa, że konsumenci korzystają z lepszej jakości usług w sektorze pocztowym i uzyskują oszczędności w wyniku redukcji kosztów; zaznacza, że większa liczba opcji dostarczania, lepsza przejrzystość i informacje oraz ceny stanowią przesłankę wzrostu zaufania konsumentów do rynku usług kurierskich; zauważa, że dyrektywa 97/67/WE zmieniona dyrektywami 2002/39/WE i 2008/6/WE zapewnia, że usługi pocztowe są usługami powszechnymi; przypomina Komisji, by zbadała w sprawozdaniu z wdrażania czy państwa członkowskie wypełniają tę gwarancję; zwraca się do Komisji, by zachęcała operatorów pocztowych do poprawy interoperacyjności i przyspieszania wdrażania efektywniejszych procesów mających na celu ograniczenie kosztów, poprawę dostępności i jakości usług kurierskich;
20.
podkreśla znaczenie kompleksowych usług kurierskich w całej Unii; podkreśla, że ważne jest, aby usługi kurierskie świadczone w ramach usług pocztowych oraz przez podmioty prywatne były szybkie i wiarygodne, przede wszystkim w celu realizacji potrzeb konsumentów składających zamówienia online; ponawia sugestię wyrażoną w swojej rezolucji z dnia 4 lutego 2014 r. na temat usług kurierskich 6  co do potrzeby wspierania usprawniania usług i zmniejszania kosztów;
21.
pochwala wszystkie wysiłki podjęte dotychczas przez podmioty działające na rynku, aby lepiej zaspokoić potrzeby konsumentów i detalistów internetowych, takie jak wprowadzenie elastycznej dostawy lub możliwości zwrotu; podkreśla równocześnie, że mile widziane są dalsze zachęty służące poprawie interoperacyjności i jakości usług;

Transport publiczny

22.
zauważa, że prawa konsumentów w dziedzinie transportu zostały w ostatnich latach wzmocnione dzięki działaniom podjętym w poszczególnych sektorach;
23.
podkreśla, że należy ukierunkować działania na konsumentów mających dostęp do dobrze funkcjonującego lokalnego transportu publicznego, bez względu na to, czy mieszkają oni na obszarach, na których taka usługa byłaby mniej rentowna; uznaje w tym zakresie odpowiedzialność państw członkowskich i wzywa je do podjęcia odpowiednich działań;
24.
przypomina, że dobrze funkcjonujący transport publiczny będzie zyskiwał na znaczeniu w przyszłości ze względu na starzenie się społeczeństwa i jest niezbędny, aby osiągnąć cele klimatyczne w ramach strategii "Europa 2020"; wzywa do opracowania wspólnych narzędzi w celu zapewnienia zoptymalizowanej multimodalności w wydajnych, wysokiej jakości usługach transportu publicznego, w celu zagwarantowania swobodnego przemieszczania się osób i konkurencyjności takich usług;
25.
wzywa do przyjęcia całościowego podejścia do osób starszych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej; uważa, że uwzględnienia wymaga cały proces transportu publicznego, w tym dostęp do punktów węzłowych transportu publicznego; pragnie zwrócić uwagę na potrzebę spójnego systemu obejmującego centralny ośrodek oferujący pomoc osobom o ograniczonej sprawności ruchowej;

o

o o

26.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
1 Dz.U. C 264 E z 13.9.2013, s. 11.
2 Dz.U. C 131 E z 8.5.2013, s. 9.
3 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0239.
4 Dz.U. C 153 E z 31.5.2013, s. 51.
5 Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 37.
6 Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0067.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.