Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 kwietnia 2016 r. w sprawie aspektów związanych z rybołówstwem w ramach międzynarodowego porozumienia w sprawie morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (2015/2109(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.58.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 lutego 2018 r.

Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza: aspekty związane z rybołówstwem

P8_TA(2016)0100

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 kwietnia 2016 r. w sprawie aspektów związanych z rybołówstwem w ramach międzynarodowego porozumienia w sprawie morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (2015/2109(INI))

(2018/C 058/01)

(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) oraz dwa porozumienia wykonawcze do niej: Porozumienie w sprawie wykonania postanowień części XI oraz Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNFSA),

- uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie opracowania prawnie wiążącego międzynarodowego instrumentu na podstawie Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, dotyczącego ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową,

- uwzględniając dokument końcowy Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju, która odbyła się w Rio de Janeiro w 2012 r., pt. "Przyszłość, jakiej chcemy",

- uwzględniając sprawozdania nieformalnej otwartej grupy roboczej ad hoc ONZ,

- uwzględniając Konwencję o różnorodności biologicznej (CBD) oraz cele z Aichi dotyczące różnorodności biologicznej, przyjęte przez strony CBD, w szczególności cele nr 6, 10 i 11,

- uwzględniając opublikowane w 2009 r. naukowe kryteria i wytyczne dla Azorów służące identyfikacji obszarów morskich istotnych pod względem ekologicznym lub biologicznym oraz wyznaczeniu reprezentatywnych sieci morskich obszarów chronionych na oceanicznych wodach otwartych i w siedliskach głębinowych w ramach CBD,

- uwzględniając przewidziany w Konwencji o różnorodności biologicznej proces opisu obszarów morskich istotnych pod względem ekologicznym lub biologicznym, który już doprowadził do opisania 204 obszarów spełniających kryteria, przy czym wiele z tych obszarów znajduje się poza jurysdykcją krajową,

- uwzględniając, że choć opisano obszary morskie istotne pod względem ekologicznym lub biologicznym położone w południowej części Oceanu Indyjskiego, w strefie tropikalnej i umiarkowanej Pacyfiku, w północnej części Pacyfiku, w południowowschodniej części Atlantyku, w Arktyce, w północnozachodniej części Atlantyku, na Morzu Śródziemnym, w południowozachodniej części Pacyfiku, w szeroko pojętym regionie Karaibów oraz w środkowozachodniej części Atlantyku, inne regiony nie zostały jeszcze uwzględnione,

- uwzględniając Deklarację z Rio w sprawie środowiska i rozwoju, Agendę 21, program na rzecz dalszego wdrażania Agendy 21, plan realizacji postanowień Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Deklaracja z Johannesburga w sprawie zrównoważonego rozwoju i plan realizacji),

- uwzględniając Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) przyjęty na konferencji FAO w październiku 1995 r. oraz instrumenty z nim powiązane, w szczególności Porozumienie o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z 1995 r.,

- uwzględniając program działań na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030 ONZ (UNGA A/RES/70/1 przyjęty w 2015 r.) oraz cel zrównoważonego rozwoju nr 14 dotyczący ochrony i zrównoważonego wykorzystywania oceanów, mórz i zasobów morskich z myślą o zrównoważonym rozwoju,

- uwzględniając cel 14. programu działań ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju,

- uwzględniając art. 52 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A8-0042/2016),

A. mając na uwadze, że morza zajmują 71 % powierzchni Ziemi i zawierają 97 % zasobów wodnych naszej planety; mając na uwadze, że morza stanowią środowisko życia znacznej części światowej różnorodności biologicznej, której w znacznej mierze dotychczas nie zbadano;

B. mając na uwadze, że szacunkowo 64 % mórz, a zwłaszcza morza pełne i głębokie dno morza, to obszary znajdujące się poza jurysdykcją państw i podlegające prawu międzynarodowemu;

C. mając na uwadze, że oceany spełniają nieodzowną rolę w wielu systemach Ziemi, w tym w odniesieniu do klimatu i pogody, oraz są miejscem, w którym człowiek prowadzi różnorodne działania w dziedzinach takich jak rybołówstwo, energetyka, transport i handel;

D. mając na uwadze, że mniej niż 1 % obszarów znajdujących się poza jurysdykcją krajową jest chronionych dzięki ustanowieniu morskich obszarów chronionych, natomiast większość regionów oceanicznych nie jest objęta żadnymi ramami zarządzania, z których wynikałby mandat prawny do ustanawiania chronionych obszarów morskich;

E. mając na uwadze, że zachowanie i ochrona morskiej różnorodności biologicznej to zbiorowy obowiązek całej ludzkości i tak też należy je traktować;

F. mając na uwadze, że utrzymanie zdrowych siedlisk morskich oraz zrównoważonych stad ryb ma podstawowe znaczenie dla zrównoważonego charakteru rybołówstwa w długoterminowej perspektywie;

G. mając na uwadze, że w 2014 r. chronione ekosystemy obejmowały 15,2 % lądów i jedynie 8,4 % obszarów morskich na świecie;

H. mając na uwadze, że zmiany klimatu i zakwaszanie jedynie nasilają negatywne skutki powodowane przełowieniem, zanieczyszczeniem, odpadami morskimi oraz niszczeniem siedlisk i ekosystemów morskich;

I. mając na uwadze, że w dokumencie końcowym Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Rio de Janeiro, 2012 r.) pt. "Przyszłość, jakiej chcemy" podkreślono, że ochrona i zagospodarowanie zasobów naturalnych stanowiących podstawę rozwoju gospodarczego i społecznego jest nadrzędnym celem i istotnym wymogiem zrównoważonego rozwoju;

J. mając na uwadze, że morza i oceny mają potencjał, by zapewnić "niebieski" wzrost, którego dotychczas w znacznej mierze nie wykorzystano, w tym m.in. w obszarze energii ze źródeł odnawialnych i wyrobów farmaceutycznych, i który można również potraktować jako realną ścieżkę wzrostu dla obecnych krajów rozwijających się; mając na uwadze, że warunkiem wstępnym rozwoju gospodarki morskiej i jej potencjału pod względem "niebieskiego" wzrostu jest rozwój wiedzy na temat gatunków morskich i środowiska morskiego, batymetrii i kartografii wrażliwych ekosystemów morskich;

K. mając na uwadze, że ochrona morskiej różnorodności biologicznej i jej zrównoważone wykorzystywanie bezpośrednio wiążą się z długoterminowym zrównoważonym rozwojem i w związku z tym są istotne z punktu widzenia społecznego, gospodarczego i środowiskowego dla wszystkich państw i terytoriów;

L. mając na uwadze, że istniejące odpowiednie ramy prawne regulujące obszary znajdujące się poza jurysdykcją krajową, które opracowano ponad 30 lat temu i które opierają się na doktrynie wolności morza pełnego, wymagają dopracowania, by móc skutecznie wspierać ochronę i zrównoważone wykorzystanie morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją poszczególnych państw;

M. mając na uwadze, że działania prowadzone w środowisku morskim nasiliły się w ostatnich dziesięcioleciach; mając na uwadze, że zdajemy sobie sprawę z dynamiki powiązań między różnymi działaniami prowadzonymi na pełnym morzu oraz ze sposobu, w jaki wpływają one na morską różnorodność biologiczną;

N. mając na uwadze, że zdajemy sobie sprawę z interakcji i łącznych skutków różnych działań prowadzonych na pełnym morzu, a także mając na uwadze, że wywierają one wpływ na morską różnorodność biologiczną;

O. mając na uwadze, że w 2004 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ powołało nieformalną otwartą grupę roboczą ad hoc w celu zbadania i przeanalizowania problematyki ochrony i zrównoważonego wykorzystania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową;

P. mając na uwadze, że w 2011 r. ta grupa robocza zaleciła, aby zainicjować proces, w ramach którego zidentyfikowano by luki i możliwości poczynienia postępu, w tym poprzez ewentualne opracowanie wielostronnego porozumienia na mocy UNCLOS, oraz aby proces ten dotyczył całościowo morskich zasobów genetycznych (z uwzględnieniem kwestii dotyczących podziału korzyści), środków takich jak narzędzia zarządzania odnoszące się do poszczególnych obszarów (w tym morskich obszarów chronionych), procesów oceny oddziaływania na środowisko, budowy potencjału i transferu technologii morskich;

Q. mając na uwadze, że w podsumowaniu prac grupy roboczej z 2011 r. przedstawionym przez jej współprzewodniczących przyznano, że istnieje rozziew między naukowym procesem służącym opisaniu obszarów istotnych pod względem ekologicznym i biologicznym a faktyczną identyfikacją/faktycznym wyznaczaniem tych obszarów, gdyż żadne forum globalne nie miało wówczas oficjalnego mandatu, a w przypadku istniejących forów regionalnych i sektorowych pojawiały się problemy związane z legitymacją do prowadzenia takich działań;

R. mając na uwadze, że w podsumowaniu prac grupy roboczej z 2011 r. przedstawionym przez jej współprzewodniczących powszechnie uznano ograniczenia i niedociągnięcia wynikające ze stanu faktycznego;

S. mając na uwadze, że w dokumencie przedstawiającym wyniki konferencji Rio+20 z czerwca 2012 r. szefowie państw i rządów zobowiązali się zająć - w trybie pilnym i opierając się na pracach grupy roboczej oraz przed 69. sesją Zgromadzenia Ogólnego ONZ - kwestią ochrony i zrównoważonego wykorzystania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, w tym poprzez podjęcie decyzji w sprawie opracowania instrumentu międzynarodowego na mocy Konwencji o prawie morza;

T. mając na uwadze, że rybołówstwo - samo w sobie oraz w powiązaniu ze zmianą klimatu, zanieczyszczeniem mórz lub inną działalnością człowieka na morzu - wywiera znaczny wpływ na morską biomasę i morską różnorodność biologiczną, a zatem wpływ rybołówstwa na morską różnorodność biologiczną na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową należy kompleksowo objąć wszystkimi środkami z zakresu ochrony zasobów morskich i gospodarowania nimi, aby uniknąć tego wpływu lub go zminimalizować; mając również na uwadze, że rybołówstwo nie jest jedynym czynnikiem, którego źródłem jest działalność człowieka, przyczyniającym się do wymierania zasobów oceanicznych i nie powinno być jedynym obiektem działań międzynarodowych;

U. mając na uwadze, że innymi czynnikami wymierania zasobów rybnych są obecnie między innymi wydobycie minerałów, odwierty energetyczne, wykorzystanie przestrzeni na lądzie przez platformy miejskie, a także że przyszły rozwój gospodarki morskiej może spowodować pojawienie się nieprzewidywanych czynników wymierania, wobec których należy zachować czujność;

V. mając na uwadze, że różnorodność biologiczna mórz została już znacznie zubożona; mając na uwadze, że istnieje bezpośredni związek między zachowaniem zdolności połowowych dla przyszłych pokoleń a ochroną różnorodności biologicznej mórz oraz zachowaniem ekosystemów morskich;

W. mając na uwadze, że techniki selektywnych i zrównoważonych połowów są narzędziem niezbędnym do trwałego zarządzania zasobami rybnymi oraz do ograniczenia do minimum przypadkowych połowów, a w konsekwencji do zachowania różnorodności biologicznej mórz;

X. mając na uwadze, że koordynacja działań i konsultacje między wszystkimi podmiotami zaangażowanymi w działalność na morzu jest niezbędna, by zapewnić ochronę morskiej różnorodności biologicznej oraz zrównoważone wykorzystywanie zasobów;

Y. mając na uwadze, że europejskie regiony najbardziej oddalone cechuje z natury szczególne położenie geograficzne, a czasem geopolityczne, i że są one objęte specjalnymi mechanizmami współpracy regionalnej;

Z. mając na uwadze, że połowy stanowią bardzo ważną działalność, która prowadzona jest zarówno na obszarach podlegających jurysdykcji krajowej, jak i poza obszarami podlegającymi takiej jurysdykcji;

AA. mając na uwadze, że Unia ogrywa kluczową rolę w globalnym zarządzaniu morzami i oceanami oraz posiada duży wpływ na arenie międzynarodowej w dziedzinie rybołówstwa, między innymi w związku z faktem, że uczestniczy w 17 regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO); mając na uwadze, że pierwszoplanowa rola oznacza, iż Unia jest odpowiedzialna za przyjmowanie proaktywnej polityki w dziedzinie zachowania różnorodności biologicznej w morzach w skali ogólnoświatowej;

AB. mając na uwadze, że UNFSA, która określa prawa i obowiązki państw-stron w odniesieniu do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, stanowi kompleksowy i perspektywiczny dokument, którego nie należy zmieniać, osłabiać lub pomniejszać i którego pełne wdrożenie należy zapewnić w drodze mechanizmów zacieśnionej współpracy, które należy ustanowić w tym nowym międzynarodowym instrumencie;

AC. mając na uwadze, że należy wyciągnąć wnioski z ostatnich nieporozumień między UE a Wyspami Owczymi i Islandią, aby umożliwić zrównoważone zarządzanie zasobami w skali ogólnoświatowej;

AD. mając na uwadze, że każde państwo ma prawo korzystać z ochrony i zrównoważonego wykorzystywania swoich zasobów, jak przewidziano w UNCLOS;

AE. mając na uwadze, że uznajemy spoczywający na poszczególnych państwach obowiązek ochrony i zachowania środowiska morskiego, w tym ochrony rzadkich i wrażliwych ekosystemów oraz siedlisk gatunków i innych form życia morskiego wrażliwych, coraz rzadziej występujących, zagrożonych, w tym wyginięciem;

AF. mając na uwadze, że UNFSA zapewnia ramy regulujące stosowanie podejścia ostrożnościowego oraz opartych na ekosystemie podejść do zarządzania zasobami rybnymi, środki ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, współpracę międzynarodową w ramach prac prowadzonych na forum regionalnych i subregionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem oraz mechanizmów zarządzania rybołówstwem; mając na uwadze, że należy udoskonalić proces skutecznego wdrażania tej konwencji;

AG. mając na uwadze, że w rezolucjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 61/105 i 64/72 wezwano państwa i RFMO do przyjęcia szeregu środków mających na celu zapewnienie skutecznej ochrony zasobów głębinowych oraz zapobieżenie znaczącemu niekorzystnemu oddziaływaniu połowów dennych na wrażliwe ekosystemy morskie na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową;

AH. mając na uwadze, że uznajmy i popieramy prawa i szczególne wymagania krajów rozwijających się w kontekście budowy potencjału, aby umożliwić im czerpanie korzyści z ochrony i zrównoważonego wykorzystywania zasobów, a także z międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących;

AI. mając na uwadze, że w ramach działań podejmowanych w kontekście tzw. "procesu z Kobe" doceniono wysiłki podjęte już przez RFMO, które zarządzają zasobami tuńczyka i które przeprowadziły niezależny przegląd skuteczności działania, i wezwano te RFMO do regularnego przeprowadzania tego rodzaju przeglądów i podawania ich wyników do wiadomości publicznej oraz pełnego wdrażania wynikających z nich zaleceń; mając na uwadze, że takie instancje jak Zgromadzenie Ogólne ONZ i Komitet FAO ds. Rybołówstwa również wzywały pozostałe RFMO do podjęcia podobnych działań, oraz mając na uwadze, że przeprowadzono takie przeglądy;

AJ. mając na uwadze, że istnieją RFMO, a niektóre z nich podejmują działania z myślą o ustanowieniu morskich obszarów chronionych w celu ochrony zasobów rybnych i ich odbudowy do zrównoważonego poziomu;

AK. mając na uwadze, że Konwencja o różnorodności biologicznej ułatwiła zorganizowanie serii warsztatów poświęconych opisaniu obszarów morskich istotnych pod względem ekologicznym lub biologicznym, w tym znajdujących się poza jurysdykcją krajową, a wyniki tych warsztatów są obecnie powszechnie dostępne na stronie internetowej poświęconej tej konwencji na potrzeby konsultacji w kontekście gospodarowania zasobami;

AL. mając na uwadze, że potrzeba gromadzenia i wymiany danych ma podstawowe znaczenie dla podejmowania decyzji w dobrej wierze i na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych;

AM. mając na uwadze, że problemy w środowisku powodowane zanieczyszczeniem mórz odpadami plastikowymi stanowią bezpośrednie zagrożenie dla różnorodności gatunków morskich, a zakres i środki zwalczania tego problemu są dotychczas niewystarczająco zbadane, natomiast przezwyciężenie go może okazać się szansą gospodarczą;

AN. mając na uwadze, że w swoim dokumencie z dnia 23 stycznia 2015 r. grupa robocza podkreśliła konieczność wprowadzenia kompleksowego ogólnoświatowego systemu w celu lepszego uregulowania kwestii ochrony morskiej różnorodności biologicznej i gospodarowania nią na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową;

AO. mając na uwadze, że UE aktywnie rozwija i wspiera najlepsze praktyki zmierzające do osiągnięcia zrównoważonego poziomu wykorzystania zasobów rybnych, a poprzez swoje programy, takie jak "Horyzont 2020", wspiera i finansuje gromadzenie danych, badania naukowe i zrównoważony rozwój;

AP. mając na uwadze, że w dniu 23 stycznia 2015 r. grupa robocza wyraziła poparcie dla zalecenia przewidującego opracowanie prawnie wiążącego międzynarodowego instrumentu na podstawie wspomnianej konwencji;

AQ. mając na uwadze, że w dniu 19 czerwca 2015 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję w sprawie opracowania prawnie wiążącego międzynarodowego instrumentu na podstawie UNCLOS, dotyczącego ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową;

1. z zadowoleniem przyjmuje decyzję podjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, aby opracować międzynarodowy prawnie wiążący instrument w oparciu o UNCLOS, dotyczący ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową między innymi w celu usunięcia obecnych niedociągnięć; podkreśla, że proces ten nie może osłabiać istniejących odpowiednich instrumentów i przepisów ramowych, ani właściwych organów globalnych, regionalnych i sektorowych (np. RFMO); podkreśla znaczenie szybkich, lecz uważnych postępów w opracowaniu tego nowego instrumentu oraz osiągnięcia celu, jakim jest ukończenie jego redagowania pod koniec 2017 r.;

2. zwraca uwagę na wizję zawartą w UNCLOS, szanse stwarzane przez tę konwencję i jej skutki dla dobrych stosunków między państwami i dla zrównoważonej eksploatacji zasobów, uznając jednocześnie, że nowe rodzaje presji i nowe szanse wymagają poczynienia dostosowań;

3. podkreśla znaczenie ochrony i zrównoważonego wykorzystywania oceanów i mórz oraz ich zasobów; wzywa UE i społeczność międzynarodową do promowania idei ochrony i zrównoważonego wykorzystywania różnorodności biologicznej mórz poprzez wdrażanie stosownych środków, w tym m.in. nowoczesnych i zrównoważonych koncepcji zarządzania ekosystemami, zasad zarządzania oceanami, zarządzania eksploatacją zasobów morskich (wydobywanie minerałów, odwierty energetyczne itp.) oraz rybołówstwem, obejmujących zarządzanie morskie w oparciu o dane naukowe, przywracanie i utrzymywanie stad na poziomie umożliwiającym zapewnienie maksymalnych podtrzymywalnych połowów, oparte na ekosystemie zarządzanie morską różnorodnością biologiczną i jej ochronę, egzekwowanie obowiązujących przepisów oraz stosowanie podejścia ostrożnościowego;

4. podkreśla, że aby stawić czoła presji wywieranej na różnorodność biologiczną w perspektywie 2020 r., trzeba będzie położyć nacisk w państwach członkowskich na inicjatywy mające na celu realizację planów zarządzania, monitorowanie stosowania norm, pogłębienie podstaw wiedzy oraz koordynację informacji na temat morskiej różnorodności biologicznej;

5. dostrzega i wspiera pozytywną i wiodącą rolę odgrywaną przez UE i Komisję, uwzględniając pozycję unijnej branży rybackiej i unijnego rynku rybnego jako ważnego gracza w tym obszarze oraz mając na uwadze, że europejska polityka rybołówstwa jest ukierunkowana na zapewnienie równowagi;

6. uznaje istotną rolę, jaką UE pełni w zapewnianiu zrównoważonego zarządzania żywymi zasobami morskimi, zwłaszcza w kontekście walki z nielegalnymi, niezgłaszanymi i nieuregulowanymi połowami; podkreśla, że nielegalne, niezgłaszane i nieuregulowane połowy ze swej natury zagrażają różnorodności biologicznej mórz i poważnie utrudniają zachowanie ekosystemów morskich; przypomina, że Unia uczyniła ze zwalczania nielegalnych, niezgłaszanych i nieregulowanych połowów priorytet oraz że współpraca międzynarodowa jest kluczowa do tego, by walka ta przyniosła efekty; zachęca FAO i RFMO do nasilenia starań, by usprawnić wielostronną współpracę;

7. podkreśla, że etykietowanie ekologiczne odgrywa pozytywną rolę w sektorze produktów morskich, gdyż umożliwia konsumentom wnoszenie - poprzez świadomy wybór - wkładu w zapewnianie trwałości zasobów oraz w zachowanie różnorodności biologicznej mórz;

8. zachęca Komisję do dalszego promowania i koordynowania działań oraz zadbania o to, by wpływ działalności człowieka, w tym wpływ rybołówstwa i wszelkich innych form eksploatacji dna morskiego i oceanów, na różnorodność biologiczną na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową został skutecznie uregulowany w kontekście tego nowego porozumienia międzynarodowego; zauważa w związku z tym potrzebę dalszego wspierania procesu egzekwowania obowiązujących przepisów i opracowania narzędzi zarządzania niezbędnych do zapewnienia ich spójności i konsekwencji w ich stosowaniu;

9. zachęca RFMO do dopilnowania, by ich zalecenia były w pełni wdrażane, oraz do dalszego przeprowadzania regularnej niezależnej oceny i zapewnienia należytego wdrażania dokonanych ustaleń;

10. wzywa Komisję do wspierania i propagowania całościowego i kompleksowego podejścia w odniesieniu do morskich obszarów chronionych, ponieważ faktyczna koordynacja działań służących ochronie zasobów i współpraca w tym zakresie jest możliwa tylko przy udziale jak najszerszego grona zainteresowanych podmiotów zaangażowanych we wszelkiego rodzaju działalność prowadzoną przez człowieka na morzach i oceanach;

11. zachęca i wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wspierały wyznaczanie i wdrażanie obszarów morskich istotnych pod względem ekologicznym lub biologicznym na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową;

12. apeluje do Komisji o współpracę z wszystkimi zainteresowanymi podmiotami z myślą o dalszym wspieraniu i propagowaniu - w kontekście nowego porozumienia międzynarodowego na mocy UNCLOS - utworzenia instytucjonalnego mechanizmu służącego określaniu, zarządzaniu i ustanawianiu koniecznych przepisów dotyczących monitorowania i egzekwowania połączonych, spójnych, realnych i reprezentatywnych sieci morskich obszarów chronionych jako ważnego narzędzia zapewniającego łączność ekologiczną i biologiczną;

13. zwraca się do Komisji o opracowanie wyczerpujących danych na temat różnorodności biologicznej w regionalnych morzach europejskich; uważa, że gromadzenie takich danych to działanie konieczne, ponieważ 80 % gatunków i siedlisk uwzględnionych w dyrektywie ramowej dotyczącej strategii dla środowiska morskiego sklasyfikowano jako nieznane;

14. postuluje, by UE przyjęła czołową rolę w zwalczaniu zanieczyszczenia mórz odpadami plastikowymi oraz by związane z tym badania były wspierane w ramach "niebieskiej" gospodarki;

15. podkreśla, że ta nowa umowa międzynarodowa powinna zagwarantować równe warunki działania wszystkim zainteresowanym podmiotom; uważa, że nowa umowa międzynarodowa powinna ponadto brać pod uwagę specyficzne potrzeby krajów rozwijających się, w szczególności małych państw wyspiarskich, w zakresie wzmocnienia zdolności niezbędnych do wypełnienia celów wyznaczonych przez społeczność międzynarodową, a dotyczących między innymi morskich obszarów chronionych;

16. apeluje do Komisji o promowanie ściślejszej współpracy, koordynacji, przejrzystości i rozliczalności wszystkich zainteresowanych podmiotów, w tym w kontekście relacji między nowymi wynegocjowanymi instrumentami, istniejącymi instrumentami UNFSA i FAO, RFMO i innymi organami sektorowymi, jak m.in. Międzynarodowa Organizacja Dna Morskiego i Międzynarodowa Organizacja Morska;

17. wzywa ONZ do współpracy z państwami w celu skuteczniejszego wdrożenia istniejących przepisów, a w razie konieczności do sformułowania dodatkowych zasad, które mogłyby pośrednio przyczyniać się do ochrony różnorodności biologicznej na otwartym morzu i poprawy warunków socjalnych, bezpieczeństwa i warunków monitorowania, m.in. poprzez stworzenie narzędzi do zarządzania w skali globalnej, tzn. scentralizowanego instrumentu na potrzeby rejestracji statków, takiego jak światowy rejestr statków rybackich opracowywany pod kierownictwem FAO, unikając jednak zwiększania biurokracji dla rybaków;

18. podkreśla, że wpływ rybołówstwa na morską różnorodność biologiczną na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową będzie musiał wchodzić w zakres mandatu RFMO;

19. apeluje do Komisji i państw członkowskich o wspieranie i propagowanie - w ramach mandatu przyznanego na mocy nowego porozumienia międzynarodowego na podstawie UNCLOS - utworzenia instytucjonalnego mechanizmu służącego wdrożeniu uprzedniej oceny oddziaływania na środowisko w przypadku działalności o potencjalnie znacznym oddziaływaniu na środowisko morskie, zgodnie z art. 206 UNCLOS, w tym w przypadku eksploatacji zasobów morza, w oparciu w miarę możliwości o solidne podstawy naukowe, oraz podkreśla konieczność objęcia tego rodzaju działalności dokładnym monitoringiem środowiskowym i społeczno-gospodarczym;

20. zwraca się do Komisji Europejskiej, by w ramach nowej umowy międzynarodowej dążyła do uznania szkód ekologicznych na morzach oraz zidentyfikowania łańcucha podmiotów odpowiedzialnych za te szkody;

21. apeluje do Komisji, aby wezwała państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, do ratyfikowania konwencji UNCLOS lub do przystąpienia do niej;

22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Zgromadzeniu Ogólnemu Narodów Zjednoczonych, a także komisji przygotowawczej odpowiedzialnej za opracowanie tekstu przyszłej umowy międzynarodowej.