Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie ogłoszenia UE strefą wolności osób LGBTIQ (2021/2557(RSP))
Dz.U.UE.C.2021.474.140
Akt nienormatywnyOgłoszenie UE strefą wolności dla osób LGBTIQ
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie ogłoszenia UE strefą wolności osób LGBTIQ (2021/2557(RSP))
(2021/C 474/15)
(Dz.U.UE C z dnia 24 listopada 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej (zwaną dalej "Kartą"),
- uwzględniając art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),
- uwzględniając europejską konwencję praw człowieka oraz powiązane orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka,
- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,
- uwzględniając dyrektywę Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy 1 ,
- uwzględniając dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającą rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającą dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG 2 ,
- uwzględniając dyrektywę Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług 3 ,
- uwzględniając dyrektywę 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy 4 ,
- uwzględniając orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE),
- uwzględniając komunikat Komisji z 12 listopada 2020 r. zatytułowany "Unia równości: strategia na rzecz równości osób LGBTlQ na lata 2020-2025" (COM(2020)0698),
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2019 r. w sprawie przyszłości wykazu działań na rzecz osób LGBTI (2019-2024) 5 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 grudnia 2019 r. w sprawie dyskryminacji osób LGBTI i nawoływania do nienawiści do nich w sferze publicznej, w tym stref wolnych od LGBTI 6 ,
- uwzględniając Wytyczne UE w sprawie promowania i ochrony wszystkich praw człowieka przysługujących lesbijkom, gejom, osobom biseksualnym, transpłciowym i interseksualnym (LGBTI), przyjęte przez Radę w 2013 r.,
- uwzględniając wyniki badania UE dotyczącego osób LGBT zainicjowanego przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w 2019 r.,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 września 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie stwierdzenia wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia przez Rzeczpospolitą Polską zasady praworządności 7 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2018 r. w sprawie wniosku wzywającego Radę do stwierdzenia, zgodnie z art. 7 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, istnienia wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia przez Węgry wartości, na których opiera się Unia 8 ,
- uwzględniając zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich z 31 marca 2010 r. w sprawie środków zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową (CM/Rec(2010)5) oraz normy przyjęte przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy,
- uwzględniając memorandum Komisarza Praw Człowieka Rady Europy z 3 grudnia 2020 r. w sprawie stygmatyzacji osób LGBTI w Polsce,
- uwzględniając debatę w Komisji Spraw Bieżących Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy, a także jej późniejsze sprawozdania zatytułowane "Fact-finding report on the role of local authorities with regard to the situation and rights of LGBTIQ people in Poland" [Sprawozdanie wyjaśniające w sprawie roli władz lokalnych w odniesieniu do sytuacji i praw osób LGBTIQ w Polsce] z 27 stycznia 2021 r. oraz "Protecting LGBTIQ people in the context of rising anti-LGBTIQ hate speech and discrimination: The role of local and regional authorities" [Ochrona osób LGBTIQ w kontekście narastającego nawoływania do nienawiści i dyskryminacji skierowanej przeciwko osobom LGBTIQ: rola władz lokalnych i regionalnych] z 10 lutego 2021 r.,
- uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że prawa osób LGBTIQ są prawami człowieka;
B. mając na uwadze, że prawo do równego traktowania i niedyskryminacji stanowi prawo podstawowe zapisane w Traktatach UE i Karcie oraz że należy zapewnić jego pełne poszanowanie; mając na uwadze, że na mocy prawa międzynarodowego i Traktatów UE wszystkie państwa członkowskie podjęły zobowiązania i zadania związane z poszanowaniem, gwarantowaniem, ochroną oraz stosowaniem praw podstawowych; mając na uwadze, że zwalczanie nierówności w UE jest wspólnym obowiązkiem wymagającym wspólnych wysiłków i działań na każdym szczeblu władzy;
C. mając na uwadze, że od marca 2019 r. ponad 100 województw, powiatów i gmin w całej Polsce podjęło uchwały, w których ogłaszają, że są wolne od tzw. ideologii LGBTI, lub przyjęło "Samorządowe Karty Praw Rodzin"; mając na uwadze, że w listopadzie 2020 r. węgierskie miasto Nagykata podjęło uchwałę zakazującą "rozpowszechniania i promowania propagandy LGBTQ"; mając na uwadze, że uchwały te bezpośrednio i pośrednio dyskryminują osoby LGBTIQ; mając na uwadze, że w uchwałach w sprawie stref wolnych od LGBT deklaruje się sprzeciw wobec "ideologii ruchu LGBT" i wzywa władze lokalne do powstrzymania się od wszelkich działań wspierających tolerancję wobec osób LGBTIQ, w tym do wycofania pomocy finansowej dla organizacji, których celem jest propagowanie niedyskryminacji i równości; mając na uwadze, że "Samorządowe Karty Praw Rodzin" zawierają bardzo wąską definicję rodziny, a jednocześnie wzywa się w nich gminy do ochrony praw rodziny we wszystkich strategiach politycznych, inicjatywach i przy udzielaniu finansowania; mając na uwadze, że skupiając się wyłącznie na tych formach rodziny, w Samorządowych Kartach Praw Rodzin pośrednio wzywa się do dyskryminacji wszystkich innych modeli rodziny - w szczególności rodzin niepełnych, rodzin osób tej samej płci i tęczowych - oraz do wstrzymania wsparcia finansowego na rzecz projektów i inicjatyw, które chronią i promują prawa podstawowe, organizują edukację antydyskryminacyjną lub w jakikolwiek inny sposób wspierają równość i osoby LGBTIQ;
D. mając na uwadze, że polski Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł dziewięć skarg przeciwko niektórym województwom, powiatom i gminom, które podjęły uchwały o wolności od "ideologii LGBT", w wyniku czego do tej pory sądy administracyjne uznały cztery uchwały za niekonstytucyjne; mając na uwadze, że w styczniu 2021 r. miejscowość Nowa Dęba wycofała uchwałę o wolności od tzw. ideologii LGBT po tym, jak straciła umowę o partnerstwie z irlandzkim miastem Fermoy; mając na uwadze, że powiat sztumski i Tomaszów Mazowiecki wycofały się - odpowiednio we wrześniu i październiku 2020 r. - z uchwał w sprawie przyjęcia "Samorządowej Karty Praw Rodzin";
E. mając na uwadze, że Norwegia wycofała się z przyznawania funduszy polskim województwom, powiatom i gminom, które na mocy uchwały ogłosiły się wolnymi od tzw. ideologii LGBTI lub przyjęły "Samorządowe Karty Praw Rodzin"; mając na uwadze, że Komisja odrzuciła wnioski o finansowanie unijne w ramach programu "Partnerstwo miast" złożone przez polskie miasta, które ogłosiły strefy wolne od LGBTI lub przyjęły uchwały o prawach rodzin; mając na uwadze, że wszystkie fundusze UE zarządzane na podstawie rozporządzeń w sprawie wspólnych przepisów na lata 2021-2027 muszą być zgodne z zasadą niedyskryminacji i prawami podstawowymi określonymi w Traktacie, włącznie z niedyskryminacją ze względu na orientację seksualną, a także mając na uwadze, że gminy działające jako pracodawcy muszą przestrzegać dyrektywy 2000/78/WE, która zakazuje dyskryminacji i nękania ze względu na orientację seksualną w dziedzinie zatrudnienia, zgodnie z wyrokiem w sprawie C-507/18 Associazione Avvocatura per i diritti LGBTI 9 ;
F. mając na uwadze, że trzy organizacje pozarządowe złożyły do Komisji skargę prawną, podkreślając, że "Samorządowe Karty Praw Rodzin" oraz uchwały ogłaszające województwa, powiaty i gminy wolnymi od tzw. ideologii LGBTI wprowadzają dyskryminację osób LGBTIQ, a tym samym naruszają dyrektywę 2000/78/WE ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, a także art. 15 i 21 Karty dotyczące odpowiednio wolności wyboru zawodu i prawa do podejmowania pracy oraz niedyskryminacji; mając na uwadze, że po dziś dzień Komisja nie udzieliła odpowiedzi na tę skargę prawną ani nie uznała formalnie, że doszło do naruszenia prawa UE;
G. mając na uwadze, że podejmowanie uchwał w sprawie wolności od tzw. ideologii LGBT lub przyjmowanie "Samorządowych Kart Praw Rodzin" wpisuje się w szerszy kontekst nasilonej dyskryminacji i ataków na społeczność LGBTIQ w Polsce - które obejmują charakteryzowanie różnorodnych form seksualności, tożsamości i ekspresji jako niebezpiecznej ideologii - a także wzmożonego nawoływania do nienawiści przez władze publiczne, wybieranych urzędników, w tym obecnego prezydenta, i prorządowe media, aresztowań obrońców praw osób LGBTIQ, atakowania i zakazywania Parad Równości oraz programów i akcji uświadamiających, w tym w szkołach, a także dyskryminujących demonstracji przeciwko osobom LGBT; mając na uwadze, że nawoływanie do nienawiści przez władze publiczne legitymizuje i dodatkowo podsyca klimat nietolerancji i dyskryminacji wobec osób LGBTIQ; mając na uwadze, że korzystanie z wolności słowa wiąże się z obowiązkami i odpowiedzialnością, zwłaszcza w przypadku władz publicznych, polityków i liderów opinii, a także mając na uwadze, że nie powinni oni angażować się w nawoływanie do nienawiści ani żaden dyskurs stygmatyzujący osoby LGBTIQ, natomiast powinni stanowczo potępiać takie narracje i stygmatyzację oraz przeciwdziałać im - również wtedy, gdy takie poglądy są wyrażane przez osoby prywatne;
H. mając na uwadze, że polskim aktywistom, którzy występują przeciwko uchwałom o wolności od tzw. ideologii LGBTI i "Samorządowym Kartom Praw Rodzin" oraz informują o nich opinię publiczną, grozi się w związku z ich działalnością strategicznymi powództwami zmierzającymi do stłumienia debaty publicznej (SLAPP); mając na uwadze, że polscy aktywiści działający na rzecz ujawnienia deklaracji przeciwko osobom LGBTIQ i kart praw rodzin - w tym autorzy strony internetowej "Atlas nienawiści" i twórca projektu fotograficznego "Strefa wolna od LGBT" - zostali bezpodstawnie pozwani przez władze lokalne lub fundamentalistyczne organizacje domagające się znacznych odszkodowań finansowych oraz padli ofiarą kampanii oszczerstw, w której nazwano ich kłamcami z powodu stosowania przez nich kreatywnych narzędzi obrony osób LGBTIQ; mając na uwadze, że działania te mają wyraźnie na celu zastraszenie i uciszenie społeczeństwa obywatelskiego; mając na uwadze, że polskie władze mają obowiązek w pełni chronić wszystkie osoby należące do mniejszości, w tym osoby LGBTIQ, przed wrogością i agresją oraz umożliwić im swobodne prowadzenie działalności; mając na uwadze, że mimo ponawianych wezwań Parlamentu Komisja nie wprowadziła przepisów wymierzonych w SLAPP;
I. mając na uwadze, że do Komisji Petycji wpłynęły dwie petycje (nr 0448/2020 i nr 0354/2020) dotyczące kwestii "stref wolnych od LGBTI w Polsce"; mając na uwadze, że petycje te były omawiane przez Komisję Petycji 26 stycznia 2021 r. i z uwagi na niezadowalającą odpowiedź Komisji pozostają otwarte, aby Komisja mogła dokładniej wyjaśnić sytuację;
J. mając na uwadze, że drugie badanie dotyczące osób LGBTI, opublikowane przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej w maju 2020 r., ujawnia wzrost nietolerancji i przemocy wobec osób LGBTIQ lub osób postrzeganych jako LGBTIQ w Polsce, a także pokazuje całkowity brak wiary polskich respondentów z grupy LGBTIQ w starania rządu na rzecz zwalczania dyskryminacji i przemocy, odnotowując najniższy odsetek w całej Unii (zaledwie 4 %), a jednocześnie najwyższy odsetek respondentów, którzy unikają niektórych miejsc z obawy przed napaścią, nękaniem lub groźbami (79 %); mając na uwadze, że dowodzi to wyraźnego związku między rządami opartymi na fobii wobec osób LGBTIQ a nasileniem dyskryminacji i przemocy wobec tych osób;
K. mając na uwadze, że Parlament zachęcał już państwa członkowskie do kryminalizacji praktyk tzw. "terapii konwersyjnej"; mając na uwadze, że w sprawozdaniu niezależnego eksperta ONZ ds. ochrony przed przemocą i dyskryminacją ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową z maja 2020 r. wezwano państwa członkowskie do przyjęcia zakazu praktyk "terapii konwersyjnej"; mając na uwadze, że praktyka ta jest nadal stosowana w co najmniej 69 krajach na świecie, w tym w Unii Europejskiej, gdzie w niektórych państwach członkowskich zgłaszano przypadki stosowania leków, psychoterapii i rytualnych oczyszczeń w ramach terapii konwersyjnej 10 ; mając na uwadze, że praktyka ta została zakazana jedynie w dwóch państwach członkowskich Unii Europejskiej, a mianowicie na Malcie i w Niemczech;
L. mając na uwadze, że nagonce na osoby LGBTIQ często towarzyszy bardziej ogólne pogorszenie się sytuacji w zakresie demokracji, praworządności i praw podstawowych; mając na uwadze, że Parlament Europejski w kilku rezolucjach wyraził głębokie zaniepokojenie pogorszeniem się stanu praworządności w Polsce, zwłaszcza w odniesieniu do niezależności sądów oraz ochrony praw podstawowych; mając na uwadze, że jak dotąd brakuje właściwej reakcji na inicjatywę Parlamentu w sprawie ustanowienia unijnego mechanizmu na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych, który byłby regulowany porozumieniem międzyinstytucjonalnym między Parlamentem, Komisją i Radą;
M. mając na uwadze, że Parlament wyraził swoje stanowisko w kilku rezolucjach w sprawie sytuacji w zakresie praworządności, praw podstawowych i demokracji w Polsce, stwierdzając, że istnieje systemowe zagrożenie dla wartości zapisanych w art. 2 TUE oraz że stanowi ono wyraźne ryzyko poważnego ich naruszenia; mając na uwadze, że wysłuchania z udziałem władz polskich zorganizowane przez Radę na mocy art. 7 ust. 1 TUE w reakcji na zagrożenia dla wspólnych wartości europejskich w Polsce nie przyniosły żadnych rezultatów; mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praworządności i praw podstawowych w Polsce nie tylko nie uległa poprawie, ale wręcz poważnie się pogorszyła od czasu wszczęcia wspomnianej procedury, podobnie jak sytuacja w zakresie praw podstawowych, w szczególności praw osób LGBTIQ i kobiet; mając na uwadze fakt, że Rada powinna dopilnować, by wysłuchania na mocy art. 7 ust. 1 TUE dotyczyły również nowych wydarzeń i oceniały ryzyko naruszenia praw podstawowych;
N. mając na uwadze, że na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego przewodnicząca Komisji Ursula von der Leyen oświadczyła w orędziu o stanie Unii z 2020 r.: "strefy wolne od LGBTIQ to strefy wolne od człowieczeństwa. Nie ma dla nich miejsca w naszej Unii"; mając na uwadze, że przewodnicząca Komisji oświadczyła również, iż LGBTIQ to tożsamość osoby, a nie ideologia 11 ; mając na uwadze, że Komisja i Rada powinny wystrzegać się wąskiej interpretacji zasady praworządności; mając na uwadze, że Komisja powinna bez wahania wykorzystywać wszystkie narzędzia - w tym postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, ramy UE na rzecz praworządności, art. 7 TUE, a także niedawno przyjęte rozporządzenie w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich - aby przeciwdziałać naruszeniom praw podstawowych osób LGBTIQ na całym obszarze Unii; mając na uwadze, że nowy program "Obywatele, Równość, Prawa i Wartości" może przyczynić się do budowania niedyskryminującego i bardziej równego społeczeństwa poprzez udostępnienie funduszy organizacjom społeczeństwa obywatelskiego promującym równość osób LGBTIQ;
O. mając na uwadze, że wiele państw członkowskich w przeszłości dyskryminowało i prześladowało osoby LGBTIQ za sprawą dyskryminujących przepisów i strategii politycznych; mając na uwadze, że podczas drugiej wojny światowej tysiące osób LGBTIQ zostało aresztowanych, uwięzionych i zmarło w obozach koncentracyjnych; mając na uwadze, że choć osoby LGBTIQ w Polsce są systematycznie dyskryminowane, jest to również problem występujący w całej UE, a postępy w zmniejszaniu utrzymującej się dyskryminacji i nękania osób LGBTIQ są niewielkie lub żadne; mając na uwadze, że publiczna dyskryminacja, nawoływanie do nienawiści i przestępstwa z nienawiści wobec osób LGBTIQ są nadal powszechne w całej UE; mając na uwadze, że ataki te naruszają prawa podstawowe osób LGBTIQ, a reakcje organów publicznych zbyt często pozostają niewystarczające; mając na uwadze, że osoby LGBTIQ we wszystkich państwach członkowskich nadal spotykają się z wyższym poziomem dyskryminacji we wszystkich dziedzinach życia, w tym w pracy i w szkole, a także z częstym występowaniem ataków fizycznych, emocjonalnych i seksualnych, zarówno w internecie, jak i poza nim, co prowadzi do niepokojącego wskaźnika samobójstw wśród młodych osób LGBTIQ 12 , a zwłaszcza wśród młodych osób transpłciowych; mając na uwadze, że kilka państw członkowskich zaktualizowało ustawodawstwo, tak aby było ono bardziej inkluzywne względem osób LGBTIQ; mając na uwadze, że istnieje jednak szereg luk prawnych, które wymagają woli politycznej i zaangażowania ze strony krajowych ustawodawców, aby zapewnić prawdziwą równość osób LGBTIQ;
P. mając na uwadze, że osoby transpłciowe są wciąż narażone na jedne z najgorszych form dyskryminacji, przemocy i prześladowań; mając na uwadze, że w 2018 r. Komisja opublikowała badanie zatytułowane "Trans and intersex equality rights in Europe - a comparative analysis" [Prawa w zakresie równości osób transseksualnych i interseksualnych w Europie - analiza porównawcza]; mając na uwadze, że w zaledwie 13 z 31 krajów objętych badaniem istnieją krajowe przepisy zapewniające - przynajmniej w pewnym zakresie - ochronę ze względu na tożsamość płciową lub cechy płciowe;
Q. mając na uwadze, że w 2021 r. w mediach społecznościowych pojawiły się inicjatywy takie jak ruch #MeTooGay, mające na celu potępienie wykorzystywania seksualnego w społeczności LGBTIQ; mając na uwadze, że Guillaume Tran Thanh - student, który zapoczątkował tę manifestację wolności słowa - wkrótce potem odebrał sobie życie z powodu nadmiernej presji, jakiej był poddany po zadenuncjowaniu go w mediach społecznościowych; mając na uwadze, że taka tragedia rodzi pytania o niedostateczne wsparcie ofiar przemocy seksualnej;
R. mając na uwadze fakt, że wiele państw członkowskich nie posiada konkretnych przepisów o niedyskryminacji, które byłyby zgodne przynajmniej z minimalnymi standardami UE chroniącymi ludzi przed dyskryminacją, nawoływaniem do nienawiści i przemocą ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową, ekspresję płciową i cechy płciowe, a także mając na uwadze, że państwa te nie podjęły działań w celu zaradzenia tej luce prawnej; mając na uwadze, że horyzontalna dyrektywa w sprawie niedyskryminacji, która mogłaby częściowo wypełnić tę lukę dotyczącą ochrony poza rynkiem pracy, pozostaje od ponad 10 lat zablokowana w Radzie; mając na uwadze, że wdrażanie środków prawnych przeciwko dyskryminacji, tam gdzie one istnieją, jest nadal niewystarczające w wielu państwach członkowskich; mając na uwadze, że Komisja zamierza rozszerzyć wykaz "przestępstw UE" zgodnie z art. 83 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, aby objąć nim przestępstwa z nienawiści i nawoływanie do nienawiści, w tym akty skierowane przeciwko osobom LGBTIQ;
S. mając na uwadze, że dyskryminacja i przemoc wobec osób LGBTIQ ze strony policji nadal stanowi problem w Unii; mając na uwadze, że policja, bez odpowiedniego przeszkolenia, może zniechęcać osoby LGBTIQ do zgłaszania przypadków przemocy i dyskryminacji wobec nich; mając na uwadze, że pozostaje to istotną przeszkodą na drodze do rzeczywistej równości; mając na uwadze, że programy szkoleniowe dla organów ścigania pomagają zapobiegać praktykom dyskryminacyjnym i przestępstwom z nienawiści oraz zwalczać je; mając na uwadze, że nawoływanie do nienawiści i przestępstwa przeciwko osobom LGBTIQ powinny być w pełni badane, z uwzględnieniem motywów związanych z uprzedzeniami, a w stosownych przypadkach powinny być należycie ścigane;
T. mając na uwadze, że jedynie Malta, Portugalia i niektóre regiony Hiszpanii zakazały interwencji medycznych na osobach interseksualnych bez ich zgody; mając na uwadze, że wiele państw członkowskich nadal stosuje podejście, które jest w dużym stopniu zmedykalizowane i patologizujące;
U. mając na uwadze, że zmiany prawne na Węgrzech poważnie ograniczyły prawa podstawowe osób LGBTIQ; mając na uwadze, że przyjęcie art. 33 projektu ustawy zbiorowej T/9934 w istocie zakazuje prawnego uznawania płci osób transseksualnych i interseksualnych na Węgrzech, narażając je na dyskryminację i naruszając ich prawo do prywatności; mając na uwadze, że w grudniu 2020 r. parlament węgierski przyjął poprawki do konstytucji, które jeszcze bardziej ograniczają prawa osób LGBTIQ, lekceważą istnienie osób transseksualnych i niebinarnych oraz ograniczają ich prawo do życia rodzinnego, a także ustawę, która pozbawi pary niebędące w związku małżeńskim prawa do adopcji;
V. mając na uwadze, że w styczniu 2021 r. parlament łotewski rozpoczął rozpatrywanie poprawki do konstytucji, której celem jest ograniczenie rozszerzenia pojęcia rodziny w formie wskazanej w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego, w którym uznał on zastosowanie prawa pracy do różnych modeli rodziny i zobowiązał prawodawcę do zapewnienia wsparcia i ochrony parom tej samej płci;
W. mając na uwadze, że w czerwcu 2020 r. rumuński senat przyjął projekt ustawy zakazującej działań dotyczących omawiania teorii tożsamości płciowej w kontekstach edukacyjnych; mając na uwadze, że prezydent Rumunii odmówił podpisania tej ustawy i zamiast tego zwrócił się o zbadanie jej zgodności z konstytucją; mając na uwadze, że w grudniu 2020 r. rumuński Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż ustawa jest niezgodna z konstytucją; mając na uwadze, że pokazuje to, iż skuteczne mechanizmy kontroli i równowagi w państwach członkowskich w odniesieniu do rządów prawa i demokracji mają kluczowe znaczenie dla ochrony praw osób LGBTIQ;
X. mając na uwadze, że bycie rodzicem w jednym państwie członkowskim oznacza, iż jest się rodzicem we wszystkich państwach członkowskich; mając na uwadze, że istnieją przypadki dzieci, które mają dwoje rodziców tej samej płci i borykają się z trudnościami spowodowanymi brakiem przepisów prawnych dotyczących wzajemnego uznawania aktów urodzenia, gdy oboje rodzice są tej samej płci; mając na uwadze, że orzeczenie TSUE w trybie prejudycjalnym w odpowiedzi na wniosek złożony przez Administratiwen syd Sofija-grad (Bułgaria) w sprawie C-490/20 rozstrzygnie sprawę dziecka mającego dwie matki lesbijki, któremu z powodu tej luki prawnej grozi bezpaństwowość; mając na uwadze, że w strategii na rzecz równości osób LGBTIQ przewidziano inicjatywę ustawodawczą mającą zlikwidować tę lukę prawną oraz zaplanowano przegląd wytycznych z 2009 r. dotyczących swobodnego przemieszczania się, a obie inicjatywy są zaplanowane na 2022 r.; mając na uwadze, że pary tej samej płci nadal mają trudności w korzystaniu ze swobody przemieszczania się w UE, a mimo to Komisja nie zainicjowała przepisów w sprawie wzajemnego uznawania związków;
Y. mając na uwadze, że zwalczanie nierówności w UE jest wspólnym obowiązkiem wymagającym wspólnych wysiłków i działań na każdym szczeblu władzy, a także mając na uwadze, że władze lokalne i regionalne mają do odegrania kluczową rolę w tym zakresie; mając na uwadze, że władze te są często odpowiedzialne za wdrażanie przepisów UE oraz propagowanie równości i różnorodności; mając na uwadze, że Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy przyjął rezolucję, w której przypomniał o obowiązkach władz lokalnych w zakresie ochrony praw osób LGBTIQ i zwrócił się do nich o powołanie "lokalnego eksperta ds. równości i różnorodności" 13 ;
Z. mając na uwadze, że do Europejskiego Komitetu Regionów, jako przedstawiciela władz lokalnych i regionalnych UE, zwrócono się o rozważenie - w ramach jego kompetencji - podjęcia działań w odpowiedzi na ogłoszenie stref wolnych od tzw. ideologii LGBT;
AA. mając na uwadze, że osoby LGBTIQ w całej Unii Europejskiej powinny cieszyć się swobodą życia i publicznego okazywania swojej orientacji seksualnej, tożsamości płciowej, ekspresji płciowej i cech płciowych bez obawy przed nietolerancją, dyskryminacją lub prześladowaniem z tych powodów; mając na uwadze, że prawo do azylu jest zagwarantowane w Karcie; mając na uwadze, że w kontekście wspólnego europejskiego systemu azylowego i jego reformy należy zapewnić odpowiednią ochronę wnioskodawcom wymagającym szczególnego traktowania, w tym osobom LGBTIQ;
AB. mając na uwadze, że zamiast dyskryminować osoby LGBTIQ władze na wszystkich szczeblach sprawowania rządów w całej Unii Europejskiej powinny chronić i propagować równość i podstawowe prawa wszystkich, w tym osób LGBTIQ, oraz zapewnić im pełnię praw;
1. niniejszym ogłasza Unię Europejską "strefą wolności osób LGBTIQ";
2. potępia wszelkie formy przemocy lub dyskryminacji wobec osób ze względu na ich płeć lub orientację seksualną; z całą mocą potępia ewidentnie homofobiczne morderstwo Davida Polflieta popełnione w Belgii;
3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie, Komisji, Europejskiemu Komitetowi Regionów oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.