Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lipca 2020 r. w sprawie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (2020/2531(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.371.75

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 września 2021 r.

Strategia na rzecz zrównoważoności w zakresie chemikaliów

P9_TA(2020)0201

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lipca 2020 r. w sprawie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (2020/2531(RSP))

(2021/C 371/11)

(Dz.U.UE C z dnia 15 września 2021 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,

- uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 168 i 191,

- uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. "Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety" 1 (7. EAP), a także zawartą w niej wizję na okres do 2050 r.,

- uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów ("rozporządzenie REACH") 2 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin ("rozporządzenie CLP") 3 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych 4 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin 5 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 z dnia 20 czerwca 2019 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych 6 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów 7 ,

- uwzględniając dyrektywę 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i weryfikacji jej stosowania na potrzeby badań substancji chemicznych 8 ,

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów, ze zmianami 9 ,

- uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG 10 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych 11  (zwane dalej "rozporządzeniem w sprawie kosmetyków"),

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie rtęci oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1102/2008 12 ,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE 13 ,

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/39/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. zmieniającą dyrektywy 2000/60/WE i 2008/105/WE w zakresie substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej 14 , stanowiącą cenny instrument monitorowania i zwalczania transgranicznych zanieczyszczeń chemicznych w wodach powierzchniowych,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1381 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystości i zrównoważonego charakteru unijnej oceny ryzyka w łańcuchu żywnościowym 15 ,

- uwzględniając dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2398 z dnia 12 grudnia 2017 r. 16 , (UE) 2019/130 z dnia 16 stycznia 2019 r. 17  oraz (UE) 2019/983 z dnia 5 czerwca 2019 r. zmieniające dyrektywę 2004/37/WE w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy 18 ,

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE z dnia 22 września 2010 r. w sprawie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych 19 ,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 26 czerwca 2019 r. zatytułowane "Ku strategii na rzecz zrównoważonej unijnej polityki w zakresie substancji chemicznych",

- uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i cele zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 4 października 2019 r. zatytułowane "Bardziej zamknięty obieg - przejście do zrównoważonego społeczeństwa",

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 grudnia 2019 r. zatytułowane "Nowe strategiczne ramy UE dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy: poprawa wdrażania bezpieczeństwa i higieny pracy w UE",

- uwzględniając wytyczne polityczne Komisji na lata 2019-2024, w szczególności dążenie do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń w Europie,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowany "Europejski Zielony Ład" (COM(2019)0640),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 listopada 2018 r. zatytułowany "Czysta planeta dla wszystkich - Europejska długoterminowa wizja strategiczna dobrze prosperującej, nowoczesnej, konkurencyjnej i neutralnej dla klimatu gospodarki" (COM(2018)0773) oraz pogłębioną analizę przygotowaną na poparcie propozycji zawartych w komunikacie 20 ,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 marca 2018 r. zatytułowany "Ogólne sprawozdanie Komisji dotyczące funkcjonowania rozporządzenia REACH i przeglądu niektórych elementów. Wnioski oraz działania" (COM(2018)0116), a także towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 listopada 2018 r. zatytułowany "Bardziej kompleksowe ramy Unii Europejskiej w obszarze substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego" (COM(2018)0734),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 listopada 2018 r. zatytułowany "Przegląd rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych w odniesieniu do substancji o właściwościach zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego" (COM(2018)0739),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 czerwca 2019 r. zatytułowany "Wyniki oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz rozpoznane wyzwania, braki i niedociągnięcia" (COM(2019)0264),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 kwietnia 2009 r. w sprawie aspektów regulacyjnych nanomateriałów 21 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie oszczędnego gospodarowania zasobami: ku gospodarce o obiegu zamkniętym 22 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2018 r. w sprawie wdrożenia 7. unijnego programu działań w zakresie środowiska 23 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie wdrażania pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym: warianty podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów 24 ,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany "Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030 - Przywracanie przyrody do naszego życia" (COM(2020)0380),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany "Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego" (COM(2020)0381),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 marca 2020 r. zatytułowany "Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy" (COM(2020)0098),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 marca 2020 r. zatytułowany "Nowa strategia przemysłowa dla Europy" (COM(2020)0102),

- uwzględniając europejski plan walki z rakiem zaprezentowany przez Komisję w lutym 2020 r.,

- uwzględniając konsultacje publiczne prowadzone przez Komisję w sprawie europejskiego planu walki z rakiem 25 ,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 stycznia 2018 r. w sprawie wdrażania pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym: warianty podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów (COM(2018)0032) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji (SWD(2018)0020),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym 26 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin (WE) nr 1107/2009 27 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu 28 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 lutego 2019 r. w sprawie wdrażania dyrektywy 2009/128/WE w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów 29 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 kwietnia 2019 r. w sprawie kompleksowych ram Unii Europejskiej dotyczących substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego 30 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu 31 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie ogólnoświatowego zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach 32 ,

- uwzględniając sprawozdanie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska z dnia 29 kwietnia 2019 r. zatytułowane "Globalna prognoza dotycząca chemikaliów II - od rozwiązań zastanych po innowacyjne: wdrażanie Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030",

- uwzględniając sprawozdanie Europejskiej Agencji Środowiska z 4 grudnia 2019 r. zatytułowane "Środowisko Europy - Stan i prognozy na 2020 r." (SOER 2020),

- uwzględniając badanie z sierpnia 2017 r., zlecone przez Komisję i zatytułowane "Study for the strategy for a non-toxic environment of the 7th Environment Action Programme" [Badanie do celów strategii na rzecz nietoksycznego środowiska w ramach 7. programu działań w zakresie środowiska] 33 ,

- uwzględniając badanie opublikowane w styczniu 2019 r. i zaktualizowane w maju 2019 r., zlecone przez Komisję Petycji Parlamentu Europejskiego i zatytułowane "Endocrine Disruptors: From Scientific Evidence to Human Health Protection" [Substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego: od dowodów naukowych do ochrony zdrowia ludzkiego] 34 ,

- uwzględniając sprawozdanie z czerwca 2019 r. koordynowane przez Komisję i jej partnera organizacyjnego, Ministerstwo Środowiska i Żywności Danii, zatytułowane "EU Chemicals Policy 2030: Building on the past, moving to the future" [Polityka UE w zakresie substancji chemicznych do 2030 r.: korzystanie z doświadczeń z przeszłości, przejście w kierunku przyszłości],

- uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 05/2020 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. "Zrównoważone stosowanie środków ochrony roślin - ograniczone postępy w zakresie pomiaru i zmniejszania ryzyka",

- uwzględniając pytanie do Komisji w sprawie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (O-000044/2020 - B9-0013/2020),

- uwzględniając art. 136 ust. 5 i art. 132 ust. 2 Regulaminu,

- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A. mając na uwadze, że w swoim komunikacie z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu Komisja ogłosiła przedstawienie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności do lata 2020 r.;

B. mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna przyczynić się do właściwego wdrażania zasad polityki Unii w dziedzinie środowiska zgodnie z art. 191 ust. 2 TFUE;

C. mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie nie osiągnęły celu 12 w ramach celów zrównoważonego rozwoju, który zmierza do stabilnego zarządzania chemikaliami i wszystkimi odpadami podczas ich całego cyklu życia, zgodnie z ustaleniami międzynarodowymi, a także do znaczącego zmniejszenia poziomu tych substancji w powietrzu, wodzie i glebie, tym samym minimalizując ich negatywny wpływ na zdrowie człowieka i środowisko do 2020 r.; mając na uwadze, że wymagane są znaczne dodatkowe wysiłki, aby osiągnąć cel zrównoważonego rozwoju nr 3 i znacząco obniżyć liczbę zgonów i chorób powodowanych przez niebezpieczne substancje chemiczne oraz zanieczyszczenie i skażenie powietrza, wody i gleby do 2030 r.; mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności może pomóc w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju;

D. mając na uwadze, że właściwości chemiczne, fizyczne i toksykologiczne chemikaliów są bardzo różne; mając na uwadze, że wiele z tych substancji, które stanowią nieodłączną część codziennego życia, nie jest niebezpiecznych ani trwałych, niektóre mogą utrzymywać się w środowisku i gromadzić się w łańcuchu żywnościowym oraz mogą być szkodliwe dla zdrowia ludzi w niskich stężeniach;

E. mając na uwadze, że zanieczyszczenie chemikaliami syntetycznymi stanowi poważne i rosnące zagrożenie dla zdrowia publicznego i środowiska; mając na uwadze na przykład, że nowotwory powiązane z narażeniem na niebezpieczne substancje chemiczne stanowią główną przyczynę zgonów związanych z pracą; mając na uwadze, że każdego roku w UE występuje ok. 120 000 przypadków nowotworów pochodzenia zawodowego spowodowanych narażeniem na substancje rakotwórcze w miejscu pracy, na skutek czego umiera ok. 80 000 osób rocznie 35 ;

F. mając na uwadze, że rozporządzenie odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu szkodom powodowanym przez niebezpieczne chemikalia; mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami w ostatnich 20 latach udało się zapobiec jednemu milionowi nowych przypadków nowotworów, po części dzięki wdrożeniu prawodawstwa w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy; mając na uwadze, że w badaniu z 2017 r. zachowawczo oszacowano łączne korzyści wynikające z prawodawstwa w sprawie chemikaliów w UE na "dziesiątki miliardów euro rocznie" 36 ;

G. mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności musi skutecznie ograniczać narażenie ludzi i środowiska na niebezpieczne chemikalia, a jednocześnie musi wzmacniać konkurencyjność i innowacyjność europejskiego przemysłu;

H. mając na uwadze, że zanieczyszczenie chemiczne prowadzi do utraty ekosystemów lądowych i wodnych oraz do zmniejszenia odporności ekosystemu, tj. zdolności do przeciwstawiania się szkodom i do odbudowy, co prowadzi do gwałtownego zmniejszania się populacji zwierząt;

I. mając na uwadze, że w dniu 26 czerwca 2019 r. Rada wezwała Komisję do opracowania planu działania w zakresie wyeliminowania wszystkich innych niż istotne zastosowań związków perfluorowanych ze względu na ich trwałość oraz zwiększone ryzyko dla zdrowia i środowiska 37 ;

J. mając na uwadze, że w swoim raporcie pt. "Środowisko Europy 2020 - stan i prognozy" Europejska Agencja Środowiska wyraziła zaniepokojenie rolą chemikaliów w pogarszaniu się stanu naszego środowiska oraz ostrzegła, że prognozowane zwiększenie produkcji chemicznej i ciągłe emisje trwałych i niebezpiecznych chemikaliów sygnalizują, że istnieje małe prawdopodobieństwo zmniejszenia się obciążenia chemicznego dla zdrowia i środowiska, a obecna polityka nie jest wystarczająca, by zająć się dużą liczbą chemikaliów;

K. mając na uwadze, że wymagane jest przejście na produkcję chemikaliów, które są bezpieczne już na etapie projektowania, w tym stosowanie mniej niebezpiecznych chemikaliów w całym cyklu życia produktów, aby zmniejszyć zanieczyszczenie chemiczne i wzmocnić zgodność gospodarki Europy z zasadami obiegu zamkniętego; mając na uwadze, że w ramach planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym należy zająć się toksycznymi substancjami chemicznymi, aby osiągnąć te cele;

L. mając na uwadze, że zezwalanie, by substancje zakazane lub substancje wzbudzające szczególnie duże obawy (SVHC) trafiały na rynek UE w produktach importowanych z państw trzecich, nie jest zgodne z celem rozwijania nietoksycznych cykli materiałowych;

M. mając na uwadze, że należy przyjąć z zadowoleniem fakt, iż Komisja finansuje projekty promujące innowacyjne technologie cyfrowe w celu śledzenia substancji chemicznych w całym łańcuchu dostaw (np. łańcuch bloków);

N. mając na uwadze, że płody, niemowlęta, dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby ubogie są szczególnie wrażliwe na skutki narażenia na chemikalia; mając na uwadze, że gospodarstwa domowe o niskich dochodach mogą być nieproporcjonalnie narażone, gdyż często są zlokalizowane blisko większych źródeł uwalniania zanieczyszczeń, takich jak składowiska odpadów niebezpiecznych i zakłady produkcyjne 38 ;

O. mając na uwadze, że Komisja nigdy nie zrealizowała swojej strategii na rzecz nietoksycznego środowiska, która była przewidziana w ramach 7. środowiskowego planu działania; mając na uwadze, że obecnie jest istotne, aby Komisja zaproponowała ambitną strategię, która skutecznie ogranicza narażenie ludzi i środowiska na niebezpieczne chemikalia, a jednocześnie wzmacnia konkurencyjność i innowacyjność europejskiego przemysłu;

P. mając na uwadze, że w badaniach zleconych przez Komisję (np. w odniesieniu do strategii na rzecz nietoksycznego środowiska oraz w kontekście oceny adekwatności rozporządzenia REACH i przepisów dotyczących chemikaliów z wyłączeniem rozporządzenia REACH) zidentyfikowano poważne luki w prawodawstwie UE w sprawie bezpiecznego zarządzania chemikaliami w UE, w tym brak spójności przepisów sektorowych i niewystarczające wdrażanie, oraz określono ogólny zestaw środków, jakie należy uwzględnić;

Q. mając na uwadze, że te luki i brak spójności wymagają działań ustawodawczych, aby zapewnić skuteczną ochronę zdrowia ludzi i środowiska przed ryzykiem stwarzanym przez chemikalia;

R. mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna opierać się na najnowszej niezależnej wiedzy i metodach naukowych, a także uwzględniać rzeczywiste narażenie w całym cyklu życia;

S. mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 Komisja i państwa członkowskie muszą dokonać "niezależnej, obiektywnej i przejrzystej oceny" substancji czynnych zawartych w pestycydach i produktów końcowych, a Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności musi dokonać niezależnego przeglądu naukowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 (przepisy ogólne prawa żywnościowego);

1. z zadowoleniem przyjmuje dążenie do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska; dostrzega zasadniczą rolę sektora chemikaliów w osiąganiu wielorakich celów Zielonego Ładu, zwłaszcza ambicji w zakresie zerowego poziomu zanieczyszczeń, neutralności klimatycznej, transformacji energetycznej, promowania efektywności energetycznej i gospodarki o obiegu zamkniętym, dzięki oferowaniu innowacyjnych procesów produkcyjnych i materiałów;

2. uważa, że należy zapobiegać wszelkim formom zanieczyszczenia lub ograniczać je do poziomów, które nie są już szkodliwe dla zdrowia ludzi i środowiska, aby umożliwić dobre warunki życia w ramach naturalnych ograniczeń planety;

3. uważa, że zapewnianie, aby wszystkie zastosowania chemikaliów, materiałów i produktów były bezpieczne, zrównoważone i zgodne z zasadami obiegu zamkniętego już na etapie projektowania, stanowi zasadniczy środek do stosowania na wyższym szczeblu nie tylko w celu ochrony zdrowia ludzi, osiągnięcia nietoksycznego środowiska (powietrza, wody, gleby) i ochrony różnorodności biologicznej, ale także w celu osiągnięcia gospodarki neutralnej dla klimatu, zasobooszczędnej, zgodnej z zasadami obiegu zamkniętego i konkurencyjnej;

4. wzywa Komisję do opracowania kompleksowej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności, która wdroży konieczną zmianę paradygmatu, aby osiągnąć ambitny cel zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska, zapewniając wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i środowiska, minimalizując narażenie na niebezpieczne substancje chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem zasady ostrożności i skutecznej ochrony pracowników, ograniczając do minimum stosowanie testów na zwierzętach, chroniąc i przywracając ekosystemy i różnorodność biologiczną oraz wspierając innowacyjność w obszarze zrównoważonych substancji chemicznych, jako podstawę dla europejskiej strategii na rzecz gospodarki zasobooszczędnej, zgodnej z zasadami obiegu zamkniętego, bezpiecznej i zrównoważonej, przy jednoczesnym wzmocnieniu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki Unii oraz zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw i zwiększeniu zatrudnienia w UE;

5. podkreśla, że w przyszłej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności należy również uwzględnić zrównoważone zaopatrzenie w materiały i energochłonność produkcji chemikaliów w całym łańcuchu dostaw, a także standardy zdrowotne, społeczne i środowiskowe oraz prawa człowieka;

6. podkreśla, że nowa strategia powinna być spójna z innymi celami politycznymi Zielonego Ładu i uzupełniać je, w tym w odniesieniu do celów prawa o klimacie, nowego planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, nowej strategii przemysłowej dla Europy oraz europejskiego planu walki z rakiem, a także nowego kontekstu gospodarki europejskiej po pandemii COVID-19;

7. podkreśla, że w nowej strategii należy nakreślić sektory i sposoby, poprzez które przemysł chemiczny może przyczynić się do osiągnięcia tych celów, takie jak czysta energia, surowce, zrównoważony transport, cyfryzacja i zmniejszona konsumpcja;

8. jest zdania, że Komisja powinna opracować kompleksową strategię, której główny filar stanowi zrównoważoność i która powinna przyczynić się do konsolidacji wszystkich odpowiednich strategii politycznych, w tym dotyczących chemikaliów, handlu, podatków, innowacji i konkurencji, oraz zapewniać ich egzekwowanie, tak aby przyciągnąć do Europy inwestycje oraz tworzyć rynki dla produktów zgodnych z zasadami obiegu zamkniętego i niskoemisyjnych;

9. podkreśla, że przemysł chemiczny ma istotne znaczenie dla gospodarki europejskiej oraz że modernizacja i dekarbonizacja tego przemysłu jest kluczowa dla osiągnięcia celów Zielonego Ładu; stwierdza, że przemysł chemiczny jest w stanie zapewnić liczne rozwiązania niskoemisyjne; podkreśla, że należy rozwijać przemysł chemiczny, aby przyczynić się do realizacji unijnych celów klimatycznych na 2030 r. i 2050 r.; podkreśla, że promowanie bezpiecznych i zrównoważonych innowacji stanowi kluczowy element przejścia z przemysłu linearnego do zrównoważonego przemysłu o obiegu zamkniętym, co dałoby temu sektorowi dużą przewagę konkurencyjną;

10. uważa, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna zapewniać spójność i synergie między przepisami dotyczącymi chemikaliów (np. rozporządzenie REACH, CLP, przepisy dotyczące TZO, rtęci, środków ochrony roślin, produktów biobójczych, najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, bezpieczeństwa i higieny pracy) a powiązanym prawodawstwem unijnym, w tym dotyczącym poszczególnych produktów (np. zabawek, kosmetyków, materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, wyrobów budowlanych, produktów farmaceutycznych, opakowań, dyrektywa (UE) 2019/904 w sprawie produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych), ogólnym prawodawstwem w dziedzinie produktów (np. dotyczącym ekoprojektu, oznakowania ekologicznego, przyszłej polityki zrównoważonych produktów), prawodawstwem dotyczącym poszczególnych elementów środowiska (np. wody, gleby i powietrza), prawodawstwem dotyczącym źródeł zanieczyszczeń, w tym instalacji przemysłowych (np. dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych, dyrektywa Seveso III), a także prawodawstwem w sprawie odpadów (np. dyrektywa w sprawie ograniczenia stosowania niebezpiecznych substancji, dyrektywa w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji);

11. podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na ograniczenie nakładania się zakresu ram prawnych oraz zadań przydzielonych Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i Europejskiej Agencji Leków (EMA);

12. podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności musi być dostosowana do hierarchii działań w obszarze zarządzania ryzykiem, w której zapobieganie narażeniu, stopniowa eliminacja substancji niebezpiecznych i zastępowanie ich w miarę możliwości bezpieczniejszymi rozwiązaniami alternatywnymi mają pierwszeństwo przed środkami kontrolnymi;

13. podkreśla potrzebę ograniczenia narażenia lub zapobiegania narażeniu na chemikalia takie jak substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, które, jak wykazano, przyczyniają się do znacznego wzrostu zachorowań na choroby przewlekłe, a niektóre z nich mogą zakłócać działanie układu odpornościowego i jego reakcje zapalne, w kontekście środków poprawy zdrowia publicznego i wzmocnienia odporności na wirusy takie jak SARS-CoV-2 39 ;

14. podkreśla, że strategia powinna w pełni odzwierciedlać zasadę ostrożności oraz zasadę działania zapobiegawczego, zasadę naprawiania szkody w pierwszym rzędzie u źródła i zasadę "zanieczyszczający płaci", a także podstawowe zasady europejskich przepisów dotyczących chemikaliów takie jak przeniesienie ciężaru dowodu na producentów, importerów i dalszych użytkowników, a także podkreśla, że strategia powinna skutecznie stosować te zasady;

15. uważa, że mechanizmy rozszerzonej odpowiedzialności producenta stanowiłyby odpowiednie narzędzie do wdrażania zasady "zanieczyszczający płaci", stymulując jednocześnie innowacje;

16. podkreśla potrzebę ustanowienia ambitnych celów, aby zwiększyć liczbę chemikaliów badanych co roku, w szczególności w odniesieniu do ich właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

17. podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna iść w parze z unijną strategią na rzecz bioróżnorodności 2030;

18. zwraca uwagę, że nowa strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna opierać się na solidnych i aktualnych dowodach naukowych, z uwzględnieniem ryzyka stwarzanego przez substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, niebezpieczne chemikalia w produktach importowanych, połączone skutki różnych chemikaliów i bardzo trwałe substancje chemiczne, oraz że podejmowanym w jej ramach działaniom regulacyjnym niedotyczącym kwestii naukowych (np. identyfikacja i klasyfikacja zagrożenia) 40  powinny towarzyszyć oceny skutków, uwzględniające wkład zainteresowanych stron, aby zwiększyć jasność w odniesieniu do priorytetów;

19. podkreśla, że zrównoważona polityka w zakresie chemikaliów wymaga podjęcia jednoczesnych działań w kilku aspektach: zdefiniowanie kryteriów dla zrównoważonych chemikaliów, aby stymulować inwestycje zapewniające wkład w zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrolę, poprawa identyfikowalności niebezpiecznych chemikaliów w produktach i promowanie zastępowania ich bezpieczniejszymi alternatywami, nawiązywanie porozumień z kluczowymi sektorami, aby pracować nad inicjatywami w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym (np. przemysłem budowlanym, tekstylnym, elektronicznym i motoryzacyjnym);

20. potwierdza, że należy wyeliminować wszystkie luki i słabości regulacyjne w przepisach UE dotyczących chemikaliów, że należy w pełni wdrożyć prawodawstwo oraz że nowa strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna w miarę możliwości skutecznie przyczynić się do szybkiego zastąpienia substancji wzbudzających szczególnie duże obawy i innych niebezpiecznych substancji chemicznych, w tym substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, bardzo trwałych substancji chemicznych, substancji o działaniu neurotoksycznym i substancji immunotoksycznych oraz trwałych zanieczyszczeń organicznych, a także do rozwiązania problemu połączonych skutków chemikaliów, nanoform substancji oraz narażenia na niebezpieczne substancje chemiczne pochodzące z produktów; uważa, że strategia powinna również przyczynić się do skuteczności środków kontroli; przypomina, że we wszelkich zakazach stosowania tych chemikaliów należy uwzględniać wszystkie aspekty zrównoważonego rozwoju;

21. ponownie wyraża zaniepokojenie, że przepisy dotyczące zapobiegania obecności chemikaliów w produktach, w tym importowanych, są rozproszone, niesystematyczne i niespójne, a ponadto mają zastosowanie jedynie do bardzo niewielu substancji, produktów i zastosowań, często z wieloma wyłączeniami; wzywa Komisję do zaprezentowania, w ramach strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności, planu działania dotyczącego zlikwidowania luk w obecnych ramach prawnych, z nadaniem priorytetowego znaczenia produktom, z którymi konsumenci mają bliski i częsty kontakt, takim jak tekstylia, meble, produkty dla dzieci i pochłaniające środki higieniczne;

22. przypomina, że do 2020 r. wszystkie istotne substancje wzbudzające szczególnie duże obawy, w tym substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego o równoważnym znaczeniu, muszą zostać umieszczone na liście kandydackiej rozporządzenia REACH; podkreśla, że po 2020 r. konieczne będzie podjęcie działań w celu wykrycia ewentualnych kolejnych substancji wzbudzających szczególnie duże obawy oraz dalszego zapewniania pełnej zgodności dokumentacji rejestracyjnej; wzywa Komisję do szybkiego wycofania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy;

23. uważa, że nowa strategia w zakresie chemikaliów powinna zapewnić, by żadna substancja chemiczna o potencjalnie szkodliwym wpływie na zdrowie ludzi lub środowisko nie była wprowadzana do obrotu przed dokonaniem dokładnej oceny zagrożenia i ryzyka związanego z taką substancją;

24. podkreśla potrzebę wyraźnego zobowiązania do zapewnienia średnio- i długoterminowego finansowania wysokiej jakości niezależnych badań nad zieloną chemią w oparciu o zasadę zapewnienia bezpieczeństwa już na etapie projektowania w celu opracowania bezpiecznych i zrównoważonych rozwiązań alternatywnych, w tym niechemicznych rozwiązań alternatywnych, a także wspierania - tam, gdzie to możliwe - działań na rzecz zastępowania szkodliwych chemikaliów, jak również bezpiecznej i zrównoważonej produkcji, dbając o odpowiednie warunki dla bezpiecznych i zrównoważonych innowacji oraz rozwoju nowych, bezpieczniejszych chemikaliów;

25. podkreśla, że przemysł chemiczny powinien w dużej mierze uczestniczyć w takim finansowaniu;

26. zwraca uwagę na potrzebę wyraźnego zobowiązania do zapewnienia funduszy na biomonitoring człowieka i środowiskowy monitoring skutków i ekspozycji na chemikalia w celu poprawy oceny ryzyka chemicznego i zarządzania nim, a także na potrzebę lepszej wymiany i wykorzystywania danych z monitorowania na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i unijnym między krajami, sektorami i instytucjami w odpowiednich obszarach polityki (np. w dziedzinie wody, chemikaliów, powietrza, biomonitoringu, zdrowia); podkreśla, że badania z zakresu biomonitoringu człowieka powinny być prowadzone przy pełnym poszanowaniu odpowiednich przepisów dotyczących ochrony danych;

27. uważa, że podczas badania podejrzewanej toksyczności badania naukowe powinny także uwzględniać epigenetykę; wzywa Komisję do wsparcia tego celu oraz do wzmocnienia europejskiej koordynacji i działań w obszarze monitoringu biologicznego; podkreśla potrzebę zbadania niewystarczająco uwydatnionych kwestii, takich jak nowotwory związane z układem hormonalnym oraz społeczno-gospodarcze skutki zaburzeń układu hormonalnego;

28. podkreśla znaczenie trwałego finansowania badań naukowych i innowacji w celu zwiększenia wiedzy naukowej na temat wpływu niebezpiecznych chemikaliów na środowisko, zdrowie, różnorodność biologiczną i odporność ekosystemów, a także w celu promowania badań nad ulepszeniem metod identyfikacji zagrożeń związanych z chemikaliami;

29. przypomina o potrzebie ograniczenia do minimum badań na zwierzętach za pomocą szerszego stosowania metod nowego podejścia i inteligentnych strategii badań, w tym metod in vitro i in silico; apeluje o wzmożenie starań w tym zakresie i zwiększenie funduszy na ten cel z myślą o ustanowieniu szybkich, wiarygodnych i solidnych ocen bezpieczeństwa niewykorzystujących zwierząt we wszystkich odpowiednich przepisach, nie tylko tych dotyczących kosmetyków; ubolewa nad faktem, że wciąż istnieją bariery dla wykorzystania i akceptacji alternatywnych (bez udziału zwierząt) metod badań do celów regulacyjnych, co częściowo wynika z czynników takich jak luki w dostępnych wytycznych dotyczących badań 41  oraz niewystarczające finansowanie badań i rozwoju metod niewykorzystujących zwierząt; apeluje o podjęcie działań w celu zaradzenia tej sytuacji;

30. uważa, że należy wykorzystywać najlepsze dostępne dane naukowe jako poziom referencyjny dla walidacji metod nowego podejścia, zamiast przestarzałych modeli zwierzęcych;

31. wzywa Komisję do zapewnienia znacznego przyspieszenia walidacji i wprowadzania metod badań bez udziału zwierząt;

32. zwraca się do Komisji o zbadanie potencjału technologii cyfrowych i sztucznej inteligencji, aby przyspieszyć rozwój narzędzi toksykologii prognostycznej w celu wsparcia innowacji;

33. podkreśla, że zakaz przeprowadzania testów na zwierzętach ustanowiony w rozporządzeniu dotyczącym kosmetyków nie może być podważany przez testowanie prowadzone na podstawie innych przepisów, takich jak rozporządzenie REACH;

34. uważa, że w ramach strategii należy rozszerzyć zastosowanie ogólnej oceny ryzyka na całość prawodawstwa;

35. wzywa Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dopilnowania, aby w całym odpowiednim prawodawstwie w sposób pełny i spójny rozwiązano problem połączonych skutków chemikaliów, między innymi przez ograniczenie narażenia oraz, w razie potrzeby, opracowanie nowych metod badań, najlepiej zgodnie z metodami uzgodnionymi przez agencje UE;

36. wzywa Komisję do opracowania, we współpracy z ECHA, EFSA, państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami, metodyki uwzględniającej połączone skutki chemikaliów, w tym łączne narażenie na różne chemikalia, a także narażenie z różnych źródeł, np. czynnik oceny mieszanin, oraz do dostosowania wymogów prawnych w celu uwzględnienia tych skutków w ocenie ryzyka i zarządzaniu ryzykiem w ramach odpowiednich przepisów w sprawie chemikaliów i emisji;

37. z zadowoleniem przyjmuje stosowanie zasady "jedna substancja - jedna ocena zagrożenia", która umożliwi lepsze wykorzystanie zasobów agencji i instytucji naukowych Unii, zapobiegnie powielaniu wysiłków, w tym testowania, ograniczy rozbieżności w wynikach ocen, przyspieszy proces przyjmowania przepisów dotyczących chemikaliów i poprawi ich spójność i przejrzystość, a także zagwarantuje skuteczniejszą ochronę zdrowia i środowiska oraz równe warunki działania dla przemysłu, uwzględniając jednocześnie szczególną sytuację MŚP;

38. wzywa Komisję do utworzenia w pełni połączonej i interoperacyjnej bazy danych UE na temat bezpieczeństwa chemicznego, aby ułatwić bezproblemową wymianę danych między organami oraz zapewniać dostęp publiczny badaczom, organom regulacyjnym, przemysłowi i całemu społeczeństwu;

39. podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy i zwiększenia koordynacji między europejskimi agencjami przeprowadzającymi oceny, tj. EFSA i ECHA, oraz agencjami krajowymi dzięki opracowaniu wspólnych wytycznych dotyczących oceny ryzyka, w szczególności dla produktów biobójczych i środków ochrony roślin, które uwzględniają najnowsze wyniki naukowe, tak aby unikać niespójności;

40. podkreśla potrzebę przyjęcia bardziej zintegrowanego podejścia do oceny chemikaliów o podobnych zagrożeniach, ryzyku lub funkcjach jako grupy; apeluje zatem do Komisji o szersze zastosowanie naukowego podejścia grupowego zarówno w ocenie, jak i w późniejszych działaniach regulacyjnych, aby uniknąć niewskazanego zastępowania i ograniczyć badania na zwierzętach; podkreśla, że zasada "jedna substancja - jedna ocena zagrożenia" nie powinna stać w sprzeczności z podejściem bazującym na ocenie grup jako całości ani nie powinna utrudniać jego rozwoju;

41. wzywa Komisję, aby przy wsparciu ze strony ECHA zapewniła forum na potrzeby analizy korzyści i wad, a także wykonalności wprowadzenia nowego systemu badania chemikaliów, w ramach którego badania bezpieczeństwa byłyby prowadzone przez certyfikowane laboratoria/instytucje, przypisane w ramach procesu regulacyjnego, a koszty byłyby pokrywane przez wnioskujących, aby odzwierciedlić ciężar dowodu spoczywający na przedsiębiorstwach;

42. uważa, że potrzebne są środki regulacyjne, aby odpowiednio chronić grupy szczególnie wrażliwe, takie jak dzieci, kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią czy osoby starsze; apeluje do Komisji o przyjęcie horyzontalnej definicji grup szczególnie wrażliwych, a także o zaproponowanie, w stosownych przypadkach, dostosowania istniejących podejść do oceny ryzyka oraz o zapewnienie najwyższych standardów ochrony grup szczególnie wrażliwych w całości prawodawstwa dotyczącego chemikaliów;

43. wzywa Komisję do poświęcenia szczególnej uwagi substancjom chemicznym, które gromadzą się i utrzymują w ciele, substancjom, które są przekazywane dzieciom poprzez ciążę lub mleko matki, oraz substancjom, które mogą wywoływać skutki przez pokolenia;

44. podkreśla potrzebę opracowania skutecznego mechanizmu koordynującego ochronę grup szczególnie wrażliwych, na przykład przez wprowadzenie spójnych wymogów zarządzania ryzykiem do odpowiednich unijnych aktów prawnych dotyczących substancji wzbudzających obawy, w tym substancji neurotoksycznych i substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

45. uważa, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna przyczynić się do wysokiego poziomu ochrony pracowników przed szkodliwymi chemikaliami;

46. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku ustawodawczego w celu włączenia substancji działających szkodliwie na rozrodczość do zakresu dyrektywy 2004/37/WE w sprawie czynników rakotwórczych i mutagenów w miejscu pracy, aby odzwierciedlić w tej dyrektywie sposób, w jaki substancje rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość (CMR) są traktowane w innych unijnych przepisach dotyczących chemikaliów (np. w rozporządzeniu REACH i przepisach dotyczących produktów biobójczych, pestycydów i kosmetyków);

47. podkreśla znaczenie wymogu, by wnioski o udzielenie zezwolenia na mocy rozporządzenia REACH były wystarczająco precyzyjne w odniesieniu do narażenia na dane substancje, tak aby można było odpowiednio ocenić ryzyko oraz przyjąć wystarczające środki zarządzania ryzykiem, w szczególności w odniesieniu do pracowników;

48. zauważa, że nowotwory pochodzenia zawodowego są grupowane razem z wszystkimi innymi rodzajami nowotworów i na ogół nie są identyfikowane jako nowotwory pochodzenia zawodowego; potępia fakt, że według różnych analiz pracownicy i ich rodziny pokrywają niemal wszystkie koszty związane z nowotworami pochodzenia zawodowego; zauważa, że nowotwory pochodzenia zawodowego pociągają za sobą bardzo wysokie koszty dla pracowników, pracodawców i krajowych systemów zabezpieczenia społecznego; wzywa Komisję do zapewnienia właściwej rejestracji nowotworów pochodzenia zawodowego i ich przyczyn;

49. podkreśla znaczenie udostępniania pracodawcom kompleksowych informacji na temat zagrożeń chemicznych i bezpieczeństwa, ponieważ muszą oni chronić i swoich pracowników i zapewniać im prawidłowe instrukcje bezpieczeństwa, szkolenia i sprzęt ochronny, a także wdrażać dobry system nadzoru; apeluje o skuteczne krajowe inspekcje pracy i sankcje za naruszenie wymogów bezpieczeństwa; zachęca do tworzenia komitetów ds. prewencji;

50. podkreśla potrzebę zapewnienia jasnych i zrozumiałych informacji na temat substancji chemicznych obywatelom, pracownikom i przedsiębiorstwom we wszystkich językach UE, a także potrzebę zwiększenia przejrzystości i identyfikowalności w całym łańcuchu dostaw;

51. apeluje o to, by strategia znacznie poprawiła wdrażanie rozporządzenia REACH w odniesieniu do rejestracji, oceny, zezwoleń i ograniczeń, a także zapewniła przejrzystość w zakresie interakcji z przepisami w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz rozporządzeniem CLP; przypomina o zasadzie "brak danych, brak obrotu"; podkreśla, że należy jak najszybciej zapewnić zgodność z wymogami wszystkich rejestracji substancji; apeluje o przeprowadzenie obowiązkowej aktualizacji dokumentacji rejestracyjnej na podstawie najnowszych dostępnych danych naukowych, tak aby rejestracje utrzymywały zgodność z wymogami; apeluje o przejrzystość, jeżeli chodzi o przestrzeganie obowiązku rejestracji, oraz o przyznanie ECHA jednoznacznego uprawnienia do cofania numerów rejestracji w razie utrzymującej się niezgodności z jakimkolwiek wymogiem; podkreśla znaczenie dobrowolnych programów z udziałem ECHA i przemysłu w celu udoskonalenia dokumentacji rejestracyjnej w sposób wykraczający poza kwestię zgodności; wzywa Komisję do promowania ram zachęcających do udziału w takich programach;

52. wzywa Komisję, państwa członkowskie i ECHA do podjęcia współpracy w celu włączenia wszystkich odpowiednich, obecnie znanych substancji wzbudzających szczególnie duże obawy do listy kandydackiej do końca bieżącego roku, do czego zobowiązali się były wiceprzewodniczący Komisji Antonio Tajani i były komisarz Janez Potočnik w 2010 r. oraz co zostało potwierdzone w planie działania Komisji z 2013 r. 42 ;

53. wzywa Komisję do właściwego stosowania rozporządzenia REACH zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2019 r. w sprawie T-837/16 (Szwecja przeciwko Komisji Europejskiej w sprawie chromianów ołowiu);

54. wzywa Komisję do przestrzegania terminów ustanowionych w rozporządzeniu REACH, w szczególności w odniesieniu do decyzji związanych z zezwoleniami lub ograniczeniami;

55. podkreśla znaczenie wymogu, by wnioski o udzielenie zezwolenia były wystarczająco precyzyjne w odniesieniu do zastosowań danych substancji, tak aby można było stwierdzić, czy istnieją odpowiednie rozwiązania alternatywne;

56. domaga się usprawnienia procedury wprowadzania ograniczeń poprzez grupowanie substancji, jasne identyfikowanie i określanie wątpliwości natury naukowej w ocenie ryzyka oraz czasu potrzebnego na wygenerowanie brakujących informacji, a także poprzez uwzględnianie kosztów braku działań; domaga się podwyższenia wymogów dotyczących dowodów potrzebnych w celu przyznania odstępstw od proponowanych ograniczeń;

57. wzywa ECHA do publicznego udostępniania badań toksykologicznych i ekotoksykologicznych, które są przedkładane przez rejestrujących i wnioskujących;

58. wzywa Komisję do zaproponowania poszerzenia zakresu procedury przyspieszonej zgodnie z art. 68 ust. 2 rozporządzenia REACH związanej ze stosowaniem przez konsumentów na wszystkie substancje wzbudzające szczególnie duże obawy;

59. uważa, że potrzebne jest zarówno usprawnienie, jak i przyspieszenie oceny ryzyka substancji i powiązanego zarządzania ryzykiem w ujęciu ogólnym, w szczególności w odniesieniu do identyfikowania substancji rakotwórczych i mutagenów w świetle zobowiązania Komisji do walki z rakiem;

60. wzywa Komisję do udoskonalenia badań dotyczących modalności i punktów końcowych substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego; zwraca uwagę, że choć prowadzone są ważne badania (np. w obszarze rozrodczości, wpływu na układ hormonów tarczycy), to wiele z tych badań charakteryzuje się niską wrażliwością, a czasami dużą zmiennością, co sprawia, że mają one raczej ograniczone oddziaływanie;

61. zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wstrzymanie się od udzielania zezwoleń na substancje i zatwierdzania produktów z niekompletnymi zbiorami danych dotyczących zagrożeń dla zdrowia i środowiska lub wówczas, gdy wnioskujący nie jest w stanie wykazać braku istnienia odpowiednich rozwiązań alternatywnych, co stanowi warunek wstępny udzielenia zezwolenia 43 ;

62. apeluje do Komisji o zadbanie o to, by w procesie oceny ryzyka wszystkich chemikaliów recenzowana literatura naukowa była w pełni uwzględniana i miała taką samą wagę jak badania regulacyjne oparte na dobrej praktyce laboratoryjnej (GLP); podkreśla, że jest to skuteczny sposób przyczyniania się do ograniczania niepotrzebnych badań na zwierzętach;

63. wzywa do sprecyzowania przepisów dotyczących rejestracji chemikaliów do zastosowań w formie półproduktów na podstawie rozporządzenia REACH, tak aby miały zastosowanie jedynie wówczas, gdy półprodukt jest przekształcany w inną zarejestrowaną substancję, a także do zapewnienia systematycznej kontroli pełnej zgodności z rozporządzeniem REACH;

64. apeluje do Komisji o umożliwienie szybkiej, efektywnej i przejrzystej kontroli regulacyjnej szkodliwych chemikaliów, a także o opracowanie i wdrożenie systemu wczesnego ostrzegania dla identyfikacji nowych i pojawiających się zagrożeń, umożliwiającego bezzwłoczne podjęcie regulacyjnych działań następczych na wcześniejszych etapach łańcucha dostaw i szybkie ograniczenie ogólnego narażenia;

65. uważa, że zwiększona przejrzystość w odniesieniu do procedur oraz właściwości chemikaliów stanowi sposób na osiągnięcie wyższego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska; podkreśla, że należy zwiększyć przejrzystość w zakresie spełniania wymogów przez rejestrujących, wielkości produkcji chemikaliów, pełnych raportów badawczych w celu uzasadnienia wiarygodności szczegółowego podsumowania przebiegu badania, mapowania produkcji i zastosowania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy;

66. podkreśla, że konieczna jest rewizja prawodawstwa w dziedzinie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością zgodnie z rozporządzeniami CLP i REACH, aby zapewnić spójne, ochronne podejście do bezpieczeństwa materiałów i produktów, które wchodzą w kontakt z żywnością;

67. podkreśla w szczególności potrzebę kompleksowego, zharmonizowanego uregulowania wszystkich materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, które powinno opierać się na zasadzie ostrożności, zasady "brak danych, brak obrotu", kompleksowych ocen bezpieczeństwa uwzględniających wszystkie odpowiednie punkty końcowe bezpieczeństwa i zdrowia i opartych na najnowszych danych naukowych względem wszystkich chemikaliów stosowanych w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością, skutecznego egzekwowania oraz lepszego informowania konsumentów;

68. domaga się stopniowego wycofywania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością;

69. sugeruje szybkie sporządzenie wykazu najlepszych praktyk w ramach rozporządzenia w sprawie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością na szczeblu państw członkowskich, łącznie z krajowymi środkami przeciwdziałania narażeniu na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego i chlorodifluorometany;

70. wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego powiązania między przeglądem rozporządzenia w sprawie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością a przyszłą strategią "od pola do stołu" i planem walki z rakiem;

71. jest zaniepokojony stwierdzonymi w trakcie oceny adekwatności licznymi niespójnościami w prawodawstwie Unii dotyczącym substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i toksycznych (PBT) oraz substancji bardzo trwałych i wykazujących bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB); wzywa Komisję do przedstawienia jasnego planu działania i w razie potrzeby wniosków ustawodawczych dotyczących radzenia sobie z substancjami PBT i vPvB oraz substancjami trwałymi i mobilnymi w oparciu o oceny skutków i wiedzę naukową, a także na podstawie ustanowionych ram i z uwzględnieniem wszystkich odpowiednich obszarów prawodawstwa i środowiska;

72. wzywa Komisję do określenia rygorystycznych terminów w planie działania w sprawie substancji perfluoroalki- lowych, aby zapewnić szybkie stopniowe wycofywanie wszystkich innych niż istotne zastosowań substancji perfluoroalkilowych, a także przyspieszyć rozwój bezpiecznych i nietrwałych alternatyw dla wszystkich zastosowań substancji perfluoroalkilowych w ramach strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności;

73. wzywa Komisję do zdefiniowania pojęcia i kryteriów "istotnego zastosowania" niebezpiecznych chemikaliów w oparciu o definicję istotnego zastosowania zawartą w Protokole montrealskim w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, aby zapewnić zharmonizowane podejście do środków regulacyjnych w zakresie zastosowań innych niż istotne;

74. uważa ponadto, że substancje, które są neurotoksyczne lub immunotoksyczne, należy uznawać za budzące obawy równoważne obawom towarzyszącym substancjom wzbudzającym szczególnie duże obawy w rozumieniu rozporządzenia REACH;

75. ponawia swój apel z 18 kwietnia 2019 r. o kompleksowe unijne ramy w obszarze substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, a w szczególności o przyjęcie horyzontalnej definicji - opartej na tej stosowanej przez WHO - substancji podejrzewanych o zaburzanie funkcjonowania układu hormonalnego, a także znanych i domniemanych substancji o takim działaniu, zgodnie z zawartą w rozporządzeniu CLP klasyfikacją substancji rakotwórczych, mutagennych lub działających szkodliwie na rozrodczość (CMR), o przeprowadzenie odpowiedniego przeglądu wymogów dotyczących danych, skuteczną minimalizację narażenia ludzi i środowiska na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, przedstawienie wniosków ustawodawczych dodających specjalne przepisy dotyczące takich substancji do prawodawstwa w dziedzinie zabawek, materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością i kosmetyków, aby substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego były traktowane tak samo jak substancje CMR, a także o zmianę wszystkich odpowiednich przepisów, w tym prawodawstwa w dziedzinie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, z myślą o zastąpieniu substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

76. ponawia swój apel z 14 marca 2013 r. 44 , zgodnie z którym należy rozwinąć metody badania i opracować dokumenty zawierające wytyczne po to, aby w większym stopniu uwzględniać substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, ewentualne skutki działania niskich dawek, połączone oddziaływanie i niemonotoniczną zależność dawka-odpowiedź, zwłaszcza w odniesieniu do krytycznych okresów narażenia w fazie rozwoju; podkreśla, że substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego powinny być traktowane jako substancje nieposiadające stężenia granicznego, chyba że wnioskujący może naukowo udowodnić bezpieczne stężenie graniczne;

77. wzywa Komisję do szybkiego wdrożenia zaleceń wynikających z oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz do wprowadzenia nowych klas zagrożenia w rozporządzeniu CLP i równolegle w Globalnie Zharmonizowanym Systemie (np. dla substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, toksyczności dla organizmów lądowych, neurotoksyczności, immunotoksyczności, substancji PBT i vPvB);

78. uważa, że substancje trwałe, mobilne i toksyczne (PMT) lub bardzo trwałe i bardzo mobilne (vPvM) należy dodać do listy substancji wzbudzających szczególnie duże obawy na mocy rozporządzenia REACH;

79. wzywa Komisję do nadania priorytetu identyfikowaniu i regulowaniu chemikaliów wzbudzających obawy, takich jak substancje CMR i substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, także w europejskim planie walki z rakiem, w szczególności w odniesieniu do ochrony pracowników, gdyż według Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) nowotwory są przyczyną 52 % wszystkich zgonów w UE związanych z pracą 45 ;

80. podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna wprowadzić rejestrację polimerów, objąć standardowymi wymaganiami informacyjnymi dotyczącymi substancji w ilości od 1 do 10 ton wszystkie takie substancje, wzmocnić wymogi informacyjne dotyczące właściwości toksykologicznych oraz zastosowań i narażenia, między innymi przez objęcie wymogiem raportu bezpieczeństwa chemicznego substancji w ilości od 1 do 10 ton, a także usprawnić ocenę substancji złożonych (np. substancji o nieznanym lub zmiennym składzie (UVCB)), zwłaszcza przez wsparcie ECHA w dalszym rozwijaniu już wprowadzonych rozwiązań (np. profilu tożsamości substancji); apeluje o opracowanie specjalnych metod oceny tego rodzaju substancji, które umożliwią solidne podejście naukowe i będą miały zastosowanie w praktyce;

81. przypomina o zobowiązaniu Unii do zapewnienia bezpieczeństwa produkowanych nanomateriałów i materiałów o podobnych właściwościach zgodnie z 7. programem działań w zakresie środowiska, a także ponawia swój apel z 24 kwietnia 2009 r. o przegląd wszystkich odpowiednich przepisów w celu zapewnienia bezpieczeństwa wszystkich zastosowań nanomateriałów w produktach o potencjalnym wpływie na zdrowie, środowisko lub bezpieczeństwo w ich cyklu życia oraz o opracowanie odpowiednich badań w celu dokonania oceny zagrożeń związanych z nanomateriałami i narażenia na nie w całym ich cyklu życia;

82. wzywa Komisję do sprecyzowania warunków i kryteriów, zgodnie z którymi stosowanie biodegradowalnych i kompostowalnych tworzyw sztucznych nie jest szkodliwe dla środowiska i zdrowia ludzi, z uwzględnieniem wszystkich elementów środowiska, do których te tworzywa sztuczne mogą być uwalniane, i z zastosowaniem zasady ostrożności;

83. wzywa Komisję do zakończenia przeglądu zalecenia w sprawie definicji nanomateriałów, zmiany tego zalecenia stosownie do potrzeb oraz zagwarantowania, by nanomateriały były konsekwentnie identyfikowane w oparciu o wiążącą prawnie definicję;

84. wzywa Komisję, aby regularnie zwracała się do ECHA o ocenę działania i wpływu europejskiego centrum monitorowania nanomateriałów;

85. apeluje o pełne wdrożenie prawodawstwa w dziedzinie środków ochrony roślin; wzywa Komisję do zastosowania się do różnych apeli Parlamentu z 16 stycznia 2019 r. o udoskonalenie unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu; apeluje do Komisji o przyspieszenie przejścia Europy na pestycydy niskiego ryzyka zdefiniowane w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 oraz o ograniczenie zależności od pestycydów między innymi przez promowanie i wspieranie wdrażania integrowanej ochrony roślin z myślą o osiągnięciu celów dyrektywy w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów oraz przełożeniu tych celów na odpowiednie prawodawstwo, poprawie danych statystycznych dotyczących środków ochrony roślin, opracowaniu lepszych wskaźników ryzyka, ograniczeniu stosowania nawozów w celu uniknięcia zubożenia gleby i wsparciu rolników w osiąganiu tych celów;

86. uważa, że aby zapewnić ochronę zdrowia publicznego i równe warunki działania dla europejskich rolników, zakazane substancje czynne nie powinny trafiać na rynek UE w produktach przywożonych;

87. wzywa Komisję do podjęcia działań w celu przyspieszenia rozwoju środków ochrony roślin niskiego ryzyka oraz ustanowienia celu stopniowego wycofania pestycydów wysokiego ryzyka do 2030 r.;

88. wzywa Komisję do ustanowienia konkretnych celów w zakresie znacznego ograniczenia zarówno stosowania pestycydów chemicznych, jak i związanego z nimi ryzyka;

89. zwraca uwagę na niepokojące opóźnienie w realizacji programu przeglądu oraz na potrzebę zapewnienia szybszej i kompleksowej (ponownej) oceny bezpieczeństwa biobójczych substancji czynnych, składników obojętnych i całych produktów - w tym pod kątem właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego - w celu zapewnienia ochrony zdrowia obywateli i środowiska;

90. podkreśla znaczenie przejścia na prawdziwą gospodarkę o obiegu zamkniętym i neutralną dla klimatu oraz rozwijania nietoksycznych cykli materiałowych; uważa, że wyroby wytworzone z surowców pierwotnych i te wytworzone z materiałów pochodzących z recyklingu powinny spełniać te same normy chemiczne; potwierdza, że zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami zdefiniowaną w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów 46  zapobieganie ma pierwszeństwo przed recyklingiem, a zatem recykling nie powinien usprawiedliwiać ciągłego wykorzystywania niebezpiecznych substancji "odziedziczonych";

91. powtarza, że kwestia produktów zawierających substancje "odziedziczone" powinna zostać rozwiązana za pomocą skutecznego systemu monitorowania i unieszkodliwiania;

92. potwierdza swoje stanowisko z 13 września 2018 r. w sprawie wariantów podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów, w szczególności zgodnie z którym substancje wzbudzające obawy to substancje spełniające kryteria określone w art. 57 rozporządzenia REACH jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy, substancje zakazane na mocy konwencji sztokholmskiej (TZO), określone substancje podlegające ograniczeniom w wyrobach wymienionych w załączniku XVII do rozporządzenia REACH oraz określone substancje regulowane na mocy przepisów dotyczących konkretnych sektorów czy produktów;

93. uważa, że przekazywanie konsumentom i podmiotom gospodarującym odpadami wszelkich niepoufnych informacji o obecności niebezpiecznych chemikaliów w produktach w całym łańcuchu dostaw jest wstępnym warunkiem osiągnięcia nietoksycznych cykli materiałowych;

94. wzywa Komisję do opracowania kompleksowych wskaźników dotyczących wpływu chemikaliów na zdrowie i środowisko, co pomogłoby między innymi ocenić skuteczność przepisów dotyczących chemikaliów;

95. apeluje do Komisji o zapewnienie bezzwłocznego ustanowienia i udostępnienia we wszystkich językach Unii przyjaznego dla użytkownika, przejrzystego, obowiązkowego i zharmonizowanego unijnego systemu informacji publicznej o substancjach niebezpiecznych obecnych w materiałach, produktach i odpadach;

96. zauważa, że strategia powinna pomóc przemysłowi w osiągnięciu celów neutralności klimatycznej i zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń dla nietoksycznego środowiska, a także wspierać dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny, jednocześnie wzmacniając konkurencyjność oraz bezpieczną i zrównoważoną innowacyjność i produkcję unijnego przemysłu, zgodnie z Zielonym Ładem i nową strategią przemysłową; podkreśla, że strategia ta powinna zapobiegać zbędnym obciążeniom administracyjnym;

97. zauważa, że strategia powinna pomóc przemysłowi chemicznemu w osiągnięciu celów neutralności klimatycznej i zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń dzięki rozwojowi nowych zintegrowanych łańcuchów wartości łączących sektor rolnictwa i chemiczny, a także wspierać dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny, zarazem wzmacniając konkurencyjność i innowacyjność unijnego przemysłu;

98. apeluje o udzielenie MŚP wsparcia, w tym wsparcia technicznego związanego z zastępowaniem niebezpiecznych substancji bezpieczniejszymi rozwiązaniami alternatywnymi, aby pomóc im w przestrzeganiu unijnego prawodawstwa dotyczącego chemikaliów oraz w przejściu do produkcji i stosowania produktów bezpiecznych i zrównoważonych, przez promowanie badań i rozwoju, inwestowanie w zrównoważone chemikalia i innowacje technologiczne w ramach unijnych programów takich jak "Horyzont Europa";

99. podkreśla, że prawodawstwo dotyczące chemikaliów powinno być zaprojektowane w taki sposób, aby MŚP były w stanie je wdrażać bez uszczerbku dla wymaganego poziomu ochrony;

100. podkreśla, że prawodawstwo zapewniające stabilność i przewidywalność regulacyjną ma kluczowe znaczenie dla nadania kierunku innowacjom niezbędnym do przejścia do bezpiecznego i zrównoważonego sektora chemicznego odznaczającego się obiegiem zamkniętym, w tym zrównoważonego wykorzystywania odnawialnych surowców w celu wspierania biogospodarki, oraz inwestycji długoterminowych, aby uwolnić środowisko od substancji toksycznych; wspiera zaangażowanie zainteresowanych stron w tym zakresie;

101. zwraca uwagę, że unijne przepisy dotyczące chemikaliów powinny stwarzać zachęty dla bezpiecznej i zrównoważonej chemii, materiałów (w tym tworzyw sztucznych) i technologii, włącznie z niechemicznymi alternatywami, które są bezpieczne i nietoksyczne już na etapie projektowania;

102. podkreśla w związku z tym, że strategia powinna stwarzać możliwości zwiększania skali czystych technologii w dążeniu do osiągnięcia celów Zielonego Ładu;

103. podkreśla, że w UE należy zachęcać do rozwoju tych technologii i produkcji takich chemikaliów;

104. apeluje do Komisji o opracowanie unijnych kryteriów dotyczących zrównoważonych chemikaliów na podstawie naukowej propozycji przedstawionej przez ECHA: uważa, że uzupełnieniem tych kryteriów powinny być normy dotyczące produktów (takie jak ramy polityki zrównoważonych produktów);

105. wzywa Komisję do wspierania bezpiecznych i zrównoważonych produktów i czystej produkcji oraz wprowadzenia lub dostosowania instrumentów gospodarczych (np. opłat, podatków na ochronę środowiska, rozszerzonej odpowiedzialności producenta) w celu osiągnięcia internalizacji kosztów zewnętrznych w całym cyklu życia chemikaliów, w tym kosztów zdrowotnych i środowiskowych, niezależnie od tego, czy są one używane w Unii, czy poza nią;

106. przypomina, że dochód uzyskiwany przez ECHA za pośrednictwem opłat zostanie znacznie ograniczony; apeluje o zmianę modelu finansowania ECHA oraz o wprowadzenie przewidywalnego i zrównoważonego mechanizmu finansowania, aby zagwarantować należyte długoterminowe funkcjonowanie agencji oraz wyeliminować wszelkie braki w wydajności, w szczególności te wynikające z rozdzielenia linii budżetowych, przy zapewnieniu zasobów potrzebnych do zaspokojenia rosnących potrzeb związanych z obecną działalnością agencji, a także wystarczających środków finansowych na ewentualne dodatkowo wymagane działania w nowych wieloletnich ramach finansowych, w tym działania personelu ECHA zajmującego się wyłącznie ochroną zwierząt i promowaniem we wszystkich działaniach ECHA metod badawczych niewymagających wykorzystania zwierząt;

107. apeluje do Komisji i Rady, aby wstrzymały się od ograniczania zasobów ECHA w trakcie corocznych procedur budżetowych, a także aby udostępniły ECHA dodatkowe środki na ewentualne inne wymagane zadania, takie jak prowadzenie ocen substancji;

108. apeluje o odpowiednią liczbę personelu i budżet dla służb Komisji, których zadaniem jest zapewnienie pomyślnego wdrożenia strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że przydział zasobów musi odpowiadać zarówno obecnym, jak i długoterminowym priorytetom politycznym, i w związku z tym w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu oczekuje znacznego wzmocnienia zasobów ludzkich, w szczególności w Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Środowiska i w odpowiednich agencjach UE;

109. apeluje o pełne wdrożenie unijnych przepisów dotyczących chemikaliów; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia odpowiednich zasobów na poprawę egzekwowania unijnych przepisów dotyczących chemikaliów, a także apeluje do Komisji i ECHA o udzielenie im odpowiedniego wsparcia w tym zakresie;

110. apeluje do Komisji o przeprowadzenie w państwach członkowskich kontroli systemów egzekwowania przepisów dotyczących chemikaliów oraz o przedstawienie zaleceń dotyczących usprawniania, o wzmocnienie współpracy i koordynacji między organami egzekwującymi te przepisy, a także o zaproponowanie w razie potrzeby unijnych instrumentów egzekwowania; apeluje do Komisji o wykorzystanie uprawnień przysługujących jej na mocy art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1020 47  w celu zapewnienia odpowiedniego badania produktów w całej Unii;

111. uważa, że państwa członkowskie powinny otrzymać jasne wytyczne dotyczące sposobu wzmacniania ich systemów egzekwowania prawodawstwa dotyczącego chemikaliów, oraz że należy usprawniać współpracę i koordynację między organami państw członkowskich egzekwującymi te przepisy; apeluje do Komisji o wydanie takich wytycznych na podstawie wyników kontroli systemów egzekwowania przepisów i z uwzględnieniem doświadczenia zgromadzonego przez Forum REACH;

112. apeluje do Komisji o poparcie ustanowienia europejskiej sieci miast i społeczności lokalnych wolnych od substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego w celu pogłębienia współpracy i wymiany najlepszych praktyk, podobnie jak w ramach Porozumienia Burmistrzów w sprawie Klimatu i Energii;

113. apeluje do Komisji o bezzwłoczne podejmowanie kroków prawnych w przypadku stwierdzenia, że unijne prawodawstwo dotyczące chemikaliów nie jest przestrzegane; przypomina swoje spostrzeżenie z 16 stycznia 2020 r. 48 , zgodnie z którym procedury dotyczące naruszenia prawa ochrony środowiska powinny być wydajniejsze; apeluje do Komisji o przegląd jej wewnętrznych wytycznych w zakresie postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego oraz o wykorzystanie planowanego komunikatu w sprawie lepszego stanowienia prawa do zapewnienia szybkiego i wydajnego egzekwowania przepisów UE;

114. apeluje do Komisji o dopilnowanie, aby chemikalia i produkty przywożone i wywożone odpowiadały tym samym normom, którym podlegają chemikalia i produkty wytwarzane i stosowane w Unii, w celu zagwarantowania równych warunków działania producentom z UE i spoza UE; uważa, że należy wzmocnić kontrole zgodności wewnątrz Unii i na jej granicach, w tym przez pogłębioną współpracę między organami celnymi oraz opracowanie specjalnego narzędzia cyfrowego służącego temu celowi, z uwzględnieniem doświadczenia zgromadzonego w ramach Forum REACH; z zadowoleniem przyjmuje długofalowy plan działania Komisji na rzecz lepszego wdrażania i egzekwowania przepisów dotyczących jednolitego rynku 49  oraz apeluje do Komisji, aby w pełni wykorzystała wnioski, które ma wkrótce zaprezentować, aby zapewnić egzekwowanie unijnego prawodawstwa dotyczącego chemikaliów;

115. apeluje do Komisji o przeprowadzenie gruntownej oceny zależności państw członkowskich od przywozu z państw trzecich chemikaliów w kluczowych łańcuchach wartości, takich jak te związane z farmaceutycznymi składnikami czynnymi, środkami dezynfekującymi itp., a także wszelkich powiązanych zagrożeń dla bezpieczeństwa;

116. wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania strategii politycznych ułatwiających i promujących przenoszenie z powrotem do Europy produkcji chemikaliów w strategicznych łańcuchach wartości takich jak farmaceutyczne składniki czynne i środki dezynfekujące, aby odzyskać kontrolę w tym strategicznym obszarze i zmniejszyć zależność Europy od państw trzecich, zapewnić bezpieczny dostęp i uniknąć niedoboru leków, bez uszczerbku dla korzyści, które otwarte gospodarki czerpią z handlu międzynarodowego;

117. apeluje do Komisji o ustanowienie zakazu wszelkiego przywozu pozostałości zakazanych w UE substancji niebezpiecznych o działaniu bezprogowym, gdyż nie ma bezpiecznego poziomu narażenia na nie, a także o stosowanie w odniesieniu do innych przywożonych substancji tych samych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, co w przypadku substancji produkowanych w UE, w celu zapewnienia równych warunków działania producentom i rolnikom z UE i spoza UE;

118. apeluje do Komisji i państw członkowskich o wsparcie, w wymiarze politycznym i finansowym, wszystkich struktur i procesów międzynarodowych mających na celu prawidłowe zarządzanie chemikaliami w skali globalnej;

119. wzywa Komisję do uznania zanieczyszczeń chemicznych (w tym pestycydów) za jeden z kluczowych czynników kryzysu różnorodności biologicznej oraz do przedstawienia wniosków ustawodawczych odnoszących się do kwestii trwałych, akumulujących się i mobilnych substancji chemicznych w środowisku oraz ich niekorzystnego oddziaływania na ekosystemy i różnorodność biologiczną;

120. podkreśla, że zrównoważony charakter chemikaliów musi również obejmować społeczną i środowiskową odpowiedzialność przemysłu chemicznego i przedsiębiorstw tego sektora w całych ich łańcuchach dostaw;

121. uważa, że unijne normy bezpieczeństwa chemicznego powinny być promowane na szczeblu międzynarodowym;

122. apeluje do Komisji o kontynuację prac nad inicjatywą, która zastąpi Strategiczne Podejście do Międzynarodowego Zarządzania Chemikaliami (SAICM), w tym nad reformą programu specjalnego; wzywa Komisję do wniesienia wkładu w negocjacje dotyczące opracowania odpowiedniego, przewidywalnego i zrównoważonego mechanizmu finansowania w tym zakresie;

123. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

1 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171.
2 Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 3.
3 Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.
4 Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
5 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.
6 Dz.U. L 169 z 2.6.2019, s. 45.
7 Dz.U. L 201 z 21.7.2012, s. 60.
8 Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 44.
9 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71.
10 Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
11 Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59.
12 Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 1.
13 Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.
14 Dz.U. L 226 z 24.8.2013, s. 1.
15 Dz.U. L 231 z 6.9.2019, s. 1.
16 Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 87.
17 Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 112.
18 Dz.U. L 164 z 20.6.2019, s. 23.
19 Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 33.
21 Dz.U. C 184 z 8.7.2010, s. 82.
22 Dz.U. C 265 z 11.8.2017, s. 65.
23 Dz.U. C 390 z 18.11.2019, s. 10.
24 Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 146.
26 Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 136.
27 Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 183.
28 Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0023.
29 Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0082.
30 Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0441.
31 Teksty przyjęte, P8_TA(2020)0005.
32 Dz.U. C 41 z 6.2.2020, s. 45.
36 ONZ, Global Chemicals Outlook II: summary for policymakers [Druga globalna prognoza dotycząca substancji chemicznych: podsumowanie dla decydentów].
37 Konkluzje Rady przyjęte dnia 26 czerwca 2019 r. zatytułowane "Ku strategii na rzecz zrównoważonej unijnej polityki w zakresie substancji chemicznych", pkt 14.
38 ONZ, Global Chemicals Outlook II: summary for policymakers [Druga globalna prognoza dotycząca substancji chemicznych: podsumowanie dla decydentów].
40 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie T-521/14.
41 Wyniki oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz rozpoznane wyzwania, braki i niedociągnięcia (COM(2019)0264).
43 Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2019 r. w sprawie T-837/16 (Szwecja przeciwko Komisji Europejskiej w sprawie chromianów ołowiu).
44 Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie ochrony zdrowia publicznego przed działaniem substancji zaburzających gospodarkę hormonalną, (Dz.U. C 36 z 29.1.2016, s. 85).
46 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów, (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
47 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie nadzoru rynku i zgodności produktów oraz zmieniające dyrektywę 2004/42/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i (UE) nr 305/2011, (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 1).
48 Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie 15. posiedzenia Konferencji Stron (COP15) Konwencji o różnorodności biologicznej, (teksty przyjęte, P9_TA(2020)0015).
49 Komunikat z 10 marca 2020 r., COM(2020)0094.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.