Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie wysiłków społeczności międzynarodowej na rzecz rozwoju i budowania państwowości Sudanu Południowego (2013/2090(INI)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.468.45

Akt nieoceniany

Wersja od: 15 grudnia 2016 r.

Rozwój i budowanie państwowości Sudanu Południowego

P7_TA(2013)0546

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie wysiłków społeczności międzynarodowej na rzecz rozwoju i budowania państwowości Sudanu Południowego (2013/2090(INI))

(2016/C 468/08)

(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie sytuacji w Sudanie i Sudanie Południowym ¹ ,

- uwzględniając rezolucję z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie przyszłości wsparcia budżetowego UE na rzecz krajów rozwijających się ² ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie IV Forum wysokiego szczebla w sprawie skuteczności pomocy ³ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie perspektyw rozwoju dotyczących budowania pokoju i ugruntowywania tożsamości narodowej w regionach po konfliktach zbrojnych ⁴ ,

- uwzględniając misję rozpoznawczą Komisji Rozwoju do Sudanu Południowego z lipca 2011 r.,

- uwzględniając sprawozdanie końcowe unijnej misji obserwacji wyborów w sprawie referendum w Sudanie Południowym w dniach 9-15 stycznia 2011 r. ⁵ ,

- uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. ⁶ , zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. ⁷ , a następnie w Wagadugu dnia 22 czerwca 2010 r. ⁸ ,

- uwzględniając oświadczenie współprzewodniczących Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE w sprawie sytuacji w Sudanie i Sudanie Południowym, wydane w Horsens (Dania) w maju 2012 r. ⁹ ,

- uwzględniając deklarację UE i jej państw członkowskich z dnia 9 lipca 2011 r. w sprawie niepodległości Republiki Sudanu Południowego ¹⁰ ,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 22 lipca 2013 r. w sprawie Sudanu i Sudanu Południowego ¹¹ ,

- uwzględniając oświadczenie komisarz K. Georgijewej z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie Sudanu i Sudanu Południowego ¹² ,

- uwzględniając opracowany przez Dyrekcję Generalną ds. Pomocy Humanitarnej plan wdrażania dotyczący pomocy humanitarnej dla Sudanu i Sudanu Południowego na rok 2013 i zmiany do niego ¹³ ,

- uwzględniając oświadczenia rzecznika wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie śmiertelnego ataku na tymczasowe pokojowe siły zbrojne ONZ w Abyei (UNISFA) w Południowym Kordofanie ¹⁴ , z dnia 1 maja 2013 r. w sprawie konfliktu w sudańskich prowincjach Południowego Kordofanu i Nilu Błękitnego ¹⁵ , a także z dnia 8 stycznia 2013 r. w sprawie niedawnego rozwiązania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w Sudanie ¹⁶ ,

- uwzględniając oświadczenie wydane lokalnie przez delegację UE w dniu 25 lipca 2013 r. w następstwie rozwiązania przez prezydenta rządu Republiki Sudanu Południowego ¹⁷ ,

- uwzględniając deklarację z Dili zatytułowaną "Nowa wizja budowania pokoju i państwowości" z dnia 10 kwietnia 2010 r. ¹⁸ ,

- uwzględniając Nowy ład na rzecz państw niestabilnych przedstawiony podczas czwartego forum wysokiego szczebla w sprawie skuteczności pomocy, które odbyło się w Pusan w 2011 r. ¹⁹ ,

- uwzględniając sprawozdanie OECD za rok 2011 na temat międzynarodowego zaangażowania w państwach niestabilnych - Republika Sudanu Południowego ²⁰ ,

- uwzględniając raport Banku Światowego w sprawie rozwoju z 2011 r.: konflikty, bezpieczeństwo i rozwój ²¹ ,

- uwzględniając raport panelu wykonawczego wysokiego szczebla Unii Afrykańskiej w sprawie Sudanu i Sudanu Południowego (AUHP), opublikowany w dniu 31 lipca 2013 r. ²² ,

- uwzględniając oświadczenie rzecznika sekretarza ONZ z dnia 8 marca 2013 r. w sprawie utworzenia bezpiecznej zdemilitaryzowanej strefy granicznej między Sudanem i Sudanem Południowym oraz reaktywacji wspólnego mechanizmu weryfikacji i monitorowania granic ²³ ,

- uwzględniając rezolucję z dnia 27 czerwca 2013 r. przyjętą przez Radę Praw Człowieka ONZ w sprawie pomocy technicznej i budowania potencjału dla Sudanu Południowego w dziedzinie praw człowieka (A/HRC/21/L.7/Rev.1),

- uwzględniając porozumienie ramowe w sprawie ustaleń politycznych i dotyczących bezpieczeństwa w prowincjach Nilu Błękitnego i Kordofanu, podpisane w dniu 28 czerwca 2011 r. ²⁴ ,

- uwzględniając konkluzje sprawozdań Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka, przedstawionych Radzie Praw Człowieka na jej 21. i 23. posiedzeniu ²⁵ ,

- uwzględniając porozumienia zawarte w dniu 27 września 2012 r. w Addis Abebie między Republiką Sudanu i Republiką Sudanu Południowego ²⁶ ,

- uwzględniając raport Amnesty International za 2013 r. w sprawie sytuacji praw człowieka w Sudanie Południowym ²⁷ ,

- uwzględniając sprawozdanie organizacji Human Rights Watch zatytułowane "This old man can feed us, you will marry him" (Ten starzec może nas wyżywić, poślubisz go) ²⁸ ,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

- uwzględniając art.48 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0380/2013),

A. mając na uwadze, że w rezolucji 1966 (2011) Rada Bezpieczeństwa ONZ z zadowoleniem przyjęła utworzenie Republiki Sudanu Południowego w dniu 9 lipca 2011 r., a także mając na uwadze, że Zgromadzenie Ogólne ONZ przegłosowało w dniu 14 lipca 2011 r. przyjęcie Sudanu Południowego jako państwa członkowskiego (A/RES/65/ 308);

B. mając na uwadze, że problemy ciągłego braku bezpieczeństwa, zacofania i słabych rządów dotykające region Sahelu aż po Róg Afryki można rozwiązać jedynie dzięki całościowemu podejściu;

C. mając na uwadze, że nowe państwo Sudanu Południowego jest również jednym z najuboższych krajów na świecie, w którym 50 % ludności żyje poniżej progu ubóstwa, a samo nowe państwo, powstałe w wyniku konfliktu wojennego i usytuowane w niestabilnym regionie, może ponieść klęskę, jeżeli wspólnota międzynarodowa i lokalne podmioty nie osiągną porozumienia w sprawie zastosowania strategii czyniącej zeń państwo demokratyczne i obejmujące wszystkich;

D. mając na uwadze, że przedsięwzięto pewne środki w kontekście reformy sektora bezpieczeństwa (RSB), takie jak ustanowienie narodowej policji południowosudańskiej (SSNPS), Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Rozbrojenia (NSDC) oraz Rady Demobilizacji i Reintegracji (DRC);

E. mając na uwadze, że dobrobyt i przetrwanie nowego państwa, jakim jest Sudan Południowy, w dużej mierze zależy od konstruktywnych i pokojowych stosunków z wszystkimi krajami sąsiedzkimi, w szczególności z Republiką Sudanu, oraz od zdolności tych dwóch krajów do pogodzenia swoich różnic, a także uzgodnienia i realizowania wykonalnych rozwiązań, zwłaszcza w odniesieniu do konfliktów granicznych, dochodów z ropy naftowej, ostatecznego statusu Abyei, długu państwowego i obywatelstwa;

F. mając na uwadze, że budowanie państwowości oraz pokonanie słabości wymaga długoterminowej perspektywy, a także solidnego, przewidywalnego i stabilnego zaangażowania wspólnoty międzynarodowej;

G. mając na uwadze, że Sudan Południowy, który jako nowe państwo stawia czoła wielu poważnym wyzwaniom, równocześnie osiągnął znaczny postęp w kluczowych wskaźnikach dotyczących rozwoju od czasu wdrożenia całościowego porozumienia pokojowego z 2005 r., o czym świadczy sześciokrotny wzrost zapisów do szkół podstawowych, spadek śmiertelności wśród dzieci o 25 %, a także powołanie podstawowych instytucji państwowych na szczeblach federalnym i państwowym;

H. mając na uwadze, że dzieci jako pierwsze doznają krzywd w wyniku braku bezpieczeństwa i konfliktów, które dotykają Sudan Południowy; mając na uwadze przemoc seksualną, której doświadczają kobiety i dzieci, jak również wcielanie tych ostatnich w szeregi ugrupowań zbrojnych;

I. mając na uwadze, że kiedy więcej kobiet uczestniczy w procesie rozstrzygania konfliktów i w podejmowaniu decyzji politycznych, rozszerza się zakres demokratycznej odbudowy;

J. mając na uwadze, że uzależnienie Sudanu Południowego od produkcji ropy naftowej, która dostarcza około 88 % dochodu krajowego, jest duże i całkowicie związane z eksportem z Republiki Sudanu; mając na uwadze, że to zbyt duże uzależnienie jest zagrożeniem dla gospodarki kraju, ale też stanowi narzędzie nacisku na ten nowy kraj, co wywołuje dodatkowe napięcie, a nawet konflikty, zwłaszcza z Sudanem, lub konflikty międzyetniczne, jak można było zaobserwować przez ostatnie dwa lata; mając na uwadze, że Sudan Południowy zawarł z sąsiednimi krajami (Kenią, Etiopią i Dżibuti) porozumienia o zbadaniu możliwości budowy dwóch nowych rurociągów łączących jego pola naftowe z Zatoką Adeńską oraz Oceanem Indyjskim;

K. mając na uwadze zaprzestanie produkcji ropy naftowej przez rząd południowosudański przez przeszło rok, a także zamknięcie rurociągów w Sudanie, co w konsekwencji pozbawiło kraj głównych dochodów i pogrążyło go w poważnym kryzysie finansowym, po którym nastąpił wciąż trwający okres oszczędności budżetowych;

L. mając na uwadze, że według wskaźnika zarządzania zasobami naturalnymi za rok 2013 Sudan Południowy - mając "ambitne ramy prawne, których celem jest propagowanie przejrzystego zarządzania sektorem naftowym" - znajduje się na 50. miejscu (na 58 ocenianych państw), gdyż władzom tego państwa nie udało się przekazać informacji o tym sektorze, ani też wprowadzić właściwych mechanizmów monitorowania i kontroli;

M. mając na uwadze, że wspólnota międzynarodowa udzieliła znaczącego politycznego i materialnego wsparcia dla niepodległości i przetrwania Sudanu Południowego, a także jego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz mając na uwadze, że UE odegrała bardzo pozytywną rolę w tym względzie; mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie zobowiązały się z okazji niepodległości Sudanu Południowego do nawiązania bliskiego i długoterminowego partnerstwa z Republiką Sudanu Południowego i jego ludnością;

N. mając na uwadze, że w dniu 23 maja 2011 r. Rada zatwierdziła pakiet finansowy w wys. 200 mln EUR dla Sudanu Południowego, który jest finansowym wkładem UE do wspólnego krajowego dokumentu strategicznego (strategia reagowania) dla Sudanu Południowego na lata 2011-2013;

O. mając na uwadze, że wspólnota międzynarodowa i międzynarodowe organizacje humanitarne w szerokim zakresie zareagowały na potrzebę złagodzenia cierpień ludności w tym regionie, chociaż dostęp do niektórych regionów okazał się niemożliwy z powodu działań ugrupowań rebelianckich i rządu sudańskiego, a UE dostarczyła i nadal dostarcza tam znacznej pomocy humanitarnej, której wartość w samym tylko roku 2012 wyniosła 110 mln EUR;

P. mając na uwadze, że perspektywy długoterminowego rozwoju i budowania państwowości w Sudanie Południowym są nierozerwalnie powiązane z regionalną współzależnością w Rogu Afryki, zwłaszcza jeśli chodzi o rozwiązywanie problemów bezpieczeństwa z sąsiednim Sudanem (w tym w regionach Darfuru, Kordofanu i Nilu Błękitnego) oraz inwestowanie w integrację ekonomiczną z innymi partnerami regionalnymi;

Q. mając na uwadze, że Sudan Południowy jest jednym z pierwszych krajów, w którym wspólne planowanie działań Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), Komisji i państw członkowskich w połączeniu z planem rozwoju Sudanu Południowego zostało wprowadzone w życie w formie jednolitego unijnego dokumentu strategii krajowej, uzgodnionego w grudniu 2011 r. i opiewającego na łączną kwotę 830 mln EUR pomocy rozwojowej;

R. mając na uwadze, że Sudan Południowy nie przystąpił jeszcze do Umowy z Kotonu, gdyż jego rząd wyraża obawy co do ewentualnych skutków dla stosunków tego kraju z Republiką Sudanu; mając na uwadze, że przystąpienie do Umowy z Kotonu nie zobowiązałoby Sudanu Południowego do natychmiastowego przystąpienia do statutu rzymskiego; mając na uwadze, że niechęć do przystąpienia do Umowy z Kotonu prowadzi do problemów w planowaniu pomocy UE od 2014 r. w ramach 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju, co potencjalnie może spowodować wykluczenie Sudanu Południowego nie tylko z przydziału kwot krajowych, ale także z funduszy regionalnych i znacznych zasobów Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), które poprawiłyby infrastrukturę tego kraju i zwiększyły regionalną integrację gospodarczą; mając na uwadze, że poprzez ratyfikację umowy z Kotonu Sudan Południowy zwiększyłby swoją zdolność przyciągania inwestorów z europejskiego sektora prywatnego; mają na uwadze, że dodatkowe instrumenty finansowe, do których Sudan Południowy miałby dostęp po przystąpieniu do umowy z Kotonu, w równym stopniu mogłyby pomóc we wdrażaniu porozumień z Addis Abeby;

S. mając na uwadze, że Rada w sierpniu 2010 r. mianowała Rosalind Marsden specjalną przedstawiciel Unii Europejskiej w Sudanie, a następnie rozszerzyła i przedłużyła jej mandat, lecz w czerwcu 2013 r. zgodziła się o przedłużenie jedynie o cztery miesiące do dnia 31 października 2013 r. z myślą o włączeniu go do mandatu specjalnego przedstawiciela w Rogu Afryki pomimo jej niedokończonych prac oraz ważnej roli odgrywanej przez nią w propagowaniu umiejętnego korzystania z różnych unijnych narzędzi, a także wpływu na rozwój sytuacji w tym regionie; mając na uwadze, że bez wyznaczonego Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie/Sudanie Południowym UE pozostanie z boku podczas międzynarodowych negocjacji i starań;

T. mając na uwadze pomoc udzieloną przez Unię Europejską Panelowi Wykonawczemu Wysokiego Szczebla Unii Afrykańskiej pod przewodnictwem byłego prezydenta Republiki Południowej Afryki Thabo Mbeki, a także pomoc udzieloną przez Unię Europejską misjom ONZ, tj. misji ONZ w Sudanie (UNMIS), misji ONZ w Republice Sudanu Południowego (UNMISS), wspólnej misji UA i ONZ w Darfurze (UNAMID) oraz tymczasowym siłom bezpieczeństwa ONZ w Abyei (UNISFA);

U. mając na uwadze, że Nowy ład na rzecz państw niestabilnych został sformułowany przez grupę państw G7+ (łącznie z Sudanem Południowym) oraz Międzynarodowy dialog na rzecz budowania pokoju i państwowości (IDPS), a następnie przyjęty przez UE wraz z 36 innymi krajami na zorganizowanym w Pusan w grudniu 2011 r. czwartym forum wysokiego szczebla poświęconym skuteczności pomocy;

V. mając na uwadze, że w Waszyngtonie w kwietniu 2013 r. odbyło się forum partnerów gospodarczych, na którym ogłoszono zamiar zawarcia porozumienia w sprawie nowego ładu (new deal compact), określającego ramy nowych zobowiązań wspólnoty międzynarodowej na rzecz pomocy rozwojowej dla Sudanu Południowego;

W. mając na uwadze, że zewnętrzne działania związane z budowaniem państwowości i rozwojem mogą być udane jedynie wtedy, kiedy przywódcy Sudanu Południowego zaangażują się w nie i będą w stanie rozwinąć odpowiedzialne, reaktywne i obejmujące wszystkich zarządzanie, a także przezwyciężyć krótkoterminowe lub grupowe interesy; mając na uwadze, że Sudan Południowy nie został jeszcze objęty większością wskaźników zarządzania i że wciąż dostępnych jest bardzo niewiele danych liczbowych dotyczących zakresu korupcji w tym kraju; mając na uwadze, że wspólnota międzynarodowa, prywatna i publiczna, nie toleruje korupcji i w związku z tym musi zagwarantować, że udzielanie pomocy lub inwestycje nie prowadzą do szkodliwych praktyk lub im nie sprzyjają;

X. mając na uwadze, że brak jest sieci zabezpieczenia społecznego, a dostęp do takich usług, jak opieka zdrowotna, zaopatrzenie w energię elektryczną czy wodę pozostaje nadzwyczaj ograniczony; mając na uwadze, że według niektórych szacunków jedynie jedna trzecia ludności ma dostęp do czystej wody, a także mając na uwadze, że kwestie dostępu do wody nasiliły konflikty gminne;

Y. mając na uwadze, że w Sudanie Południowym odnotowuje się wśród kobiet i dziewcząt najwyższy na świecie wskaźnik umieralności okołoporodowej matek oraz że co siódma kobieta w tym kraju umiera w trakcie porodu lub tuż po nim ²⁹ ; mając na uwadze, że do głównych przyczyn śmiertelności okołoporodowej matek należą infekcje i/lub krwawienia oraz że w Sudanie Południowym występują poważne braki podstawowego sprzętu medycznego, wykwalifikowanych pielęgniarek/pielęgniarzy oraz położnych,

Z. mając na uwadze, że w Sudanie Południowym szacunkowo 48 % dziewcząt w wieku 15-19 lat jest zmuszanych do zawarcia związku małżeńskiego, oraz mając na uwadze, że według doniesień do zawarcia związku małżeńskiego zmuszane są również dwunastoletnie dziewczęta, co bezpośrednio wpływa na uczęszczanie dziewcząt do szkół, gdyż stanowią one zaledwie 39 % uczniów szkół podstawowych i 30 % uczniów szkół średnich,

AA. mając na uwadze, że przekonanie o tym, że dziewczęta i kobiety są własnością swych ojców lub mężów, jest skostniałym elementem systemu posagowego, który obowiązuje w Sudanie Południowym,

AB. mając na uwadze, że przemoc w rodzinie uważa się za skostniałą normę społeczną w całym Sudanie Południowym, a 82 % kobiet oraz 81 % mężczyzn jest zdania, że kobieta powinna tolerować przemoc domową oraz zachować ten problem w kręgu rodzinnym ³⁰ ,

AC. mając na uwadze, że wskaźnik analfabetyzmu jest szacowany na ponad 80 % ludności (najwyższy wskaźnik na świecie w przypadku kobiet), a wskaźnik dostępu dziewcząt do edukacji należy do najniższych na świecie, gdyż dziewczęta stanowią jedynie 25 % dzieci objętych kształceniem; mając na uwadze brak nauczycieli;

AD. mając na uwadze wysoki deficyt nauczycieli oraz naglące zapotrzebowanie na absolwentów szkół zawodowych, jak również na placówki oświatowe, które kształciłyby wykwalifikowaną siłę roboczą;

AE. mając na uwadze duże obszary gruntów rolnych w Sudanie Południowym, co oznacza nie tylko bardzo obiecujący potencjał sektora rolnego w dziedzinie korzystnych perspektyw handlowych i tworzenia lokalnych miejsc pracy, ale też pomogłoby zaspokoić potrzeby żywnościowe samego kraju, a także - z czasem - krajów sąsiednich;

AF. mając na uwadze, że kobiety stanowią kluczową siłę zdolną usprawnić rozwiązywanie problemu braku bezpieczeństwa żywnościowego i pewności wyżywienia, a także mogą przyczyniać się do podnoszenia wydajności rolnictwa;

AG. mając na uwadze prawie całkowity brak stałej drogowej, kolejowej i wodnej infrastruktury transportowej w Sudanie Południowym; mając na uwadze, że rozwój tej infrastruktury jest konieczny do napędzenia wzrostu gospodarczego kraju, a także rozwoju handlu, dostępu do rynków oraz do tworzenia miejsc pracy;

AH. mając na uwadze, że liczbę min przeciwpiechotnych i niewybuchów znajdujących się jeszcze na terytorium Sudanu Południowego od czasu wojny domowej szacuje się na wiele milionów;

AI. mając na uwadze, że bezpieczeństwo wewnętrzne pozostaje jednym z kluczowych wyzwań dla Sudanu Południowego, gdzie wybuchają liczne konflikty o niewielkim natężeniu, prowadząc do poważnych problemów humanitarnych; mając na uwadze, że powtarzają się doniesienia o nadużyciach popełnianych przez siły bezpieczeństwa Sudanu Południowego, takich jak egzekucje pozasądowe, gwałty i torturowanie podczas akcji rozbrajania ludności cywilnej; mając na uwadze, że podjęte po 2005 r. działania demobilizacyjne, rozbrojeniowe i reintegracyjne przeciągają się, a także mając na uwadze, że brak jest możliwych do zaakceptowania systemów emerytalnych dla weteranów;

AJ. mając na uwadze, że ludność jest narażona na poważne ryzyko związane z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, który w tym roku dotknął 4,1 mln mieszkańców Sudanu Południowego; mając na uwadze bardzo ograniczony dostęp do opieki medycznej, wysoki deficyt personelu i sprzętu medycznego oraz potrzeby humanitarne ludności przesiedlonej z powodu konfliktów; mając na uwadze najwyższy na świecie wskaźnik umieralności okołoporodowej matek i wskaźnik umieralności dzieci do 5 roku życia;

AK. mając na uwadze, że Sudan Południowy spadł o 12 miejsc w rankingu organizacji Reporterzy bez Granic z 2013 r. dotyczącym światowego wskaźnika wolności prasy - państwo to zajmuje 124. miejsce spośród 180 ocenianych państw;

AL. mając na uwadze, że trwałą i długoterminową stabilizację w Rogu Afryki można osiągnąć tylko w oparciu o silne instytucje, właściwą rolę i przestrzeń dla społeczeństwa obywatelskiego, praworządność oraz poszanowanie praw człowieka, w szczególności wolności wypowiedzi, oraz w oparciu o solidne perspektywy rozwoju gospodarczego dla ogółu społeczeństwa; mając na uwadze, że odłączenie się Sudanu Południowego od Sudanu według doniesień doprowadziło do konfliktu religijnego; mając na uwadze, że wielu uchodźców uciekło z Sudanu do Sudanu Południowego, który w znacznej mierze zamieszkują chrześcijanie; mając na uwadze, że szacunkowa liczba uchodźców, którzy przedostali się z Sudanu do Sudanu Południowego, w czerwcu 2013 r. wyniosła 263 000 ³¹ ;

AM. mając na uwadze, że dziennikarzom często grożono, a także aresztowano ich i przetrzymywano w zamknięciu bez powodu; mając na uwadze, że donoszono o nękaniu i nielegalnym przetrzymywaniu dziennikarzy przez siły bezpieczeństwa; mając na uwadze, że władzom Sudanu Południowego nie udało się przeprowadzić szybkich, skutecznych i bezstronnych dochodzeń w sprawie ataków na dziennikarzy lub w przypadkach takich, jak zabójstwo krytyka rządu i dziennikarza Isaiaha Abrahama;

AN. mając na uwadze, że słabości wymiaru sprawiedliwości prowadzą do poważnych naruszeń praw człowieka; mając na uwadze, że zachodzi wyraźna potrzeba specjalistycznego przeszkolenia osób wykonujących zawody prawnicze w zakresie praw człowieka; mając na uwadze, że w celu rozwiązania problemu bezkarności należy zwiększyć wiedzę na temat kluczowych instrumentów praw człowieka, co umożliwi ich stosowanie; mając na uwadze, że prawie całkowicie brak jest pomocy prawnej w systemie sądownictwa karnego;

AO. mając na uwadze, że językiem urzędowym Sudanu Południowego jest angielski, który nie jest w powszechnym użyciu, a większość mieszkańców tego kraju jest niepiśmienna oraz mając na uwadze, że język angielski głównie używany jest w urzędach publicznych, systemie sądowniczym, prywatnych przedsiębiorstwach i największych mediach kraju; mając na uwadze, że poszczególne ludy zamieszkujące Sudan Południowy posługują się łącznie ponad 60 językami i dialektami; mając na uwadze, że język stanowi istotny czynnik jedności narodowej, w związku z czym ważna jest właściwa polityka językowa;

AP. mając na uwadze, że w Sudanie Południowym wciąż stosuje się karę śmierci, dopóki do konstytucji tego państwa nie zostaną wprowadzone poprawki z tym związane;

AQ. mając na uwadze, że przeważające występowanie ślubów dzieci - blisko połowa wszystkich dziewcząt w Sudanie Południowym w wieku 15-19 lat jest zamężna - stwarza warunki zwiększające ich narażenie na fizyczne, seksualne, psychologiczne i ekonomiczne nadużycia;

AR. mając na uwadze, że sprawiedliwy udział kobiet w sferze publicznej zagwarantowany jest prawem konstytucyjnym wspieranym przez wprowadzenie parytetu na poziomie 25 %; mając na uwadze, że pomimo zaangażowania rządu Sudanu Południowego na rzecz zwiększania udziału kobiet w sektorze publicznym odnotowano niewielkie postępy w tym zakresie; mając na uwadze, że skuteczne zaangażowanie mieszkanek Sudanu Południowego w działania na rzecz zaprowadzania pokoju, sprawowanie rządów i rozwój gospodarczy mogą pomóc w umacnianiu pokoju i bezpieczeństwa w kraju;

1. z zadowoleniem przyjmuje niedawne sygnały świadczące o złagodzeniu napięcia między rządami Sudanu Południowego i Republiką Sudanu, zademonstrowane podczas wizyty prezydenta Sudanu Południowego w Republice Sudanu na początku września 2013 r., a także deklaracje dobrej woli po obu stronach złożone przy tej okazji; podkreśla, że rozwój gospodarczy i społeczny obu krajów w dużej mierze zależy od pokojowych i nastawionych na współpracę stosunków między obydwoma krajami;

2. wzywa rządy obu krajów oraz wspólnotę międzynarodową do kontynuowania i zintensyfikowania działań zmierzających do rozwiązania problemów pozostawionych bez rozwiązania po wygaśnięciu całościowego porozumienia pokojowego z 2005 r. i nastaniu niepodległości Sudanu Południowego w lipcu 2011 r., które to problemy wciąż są przeszkodą w nawiązaniu dobrosąsiedzkich stosunków, a także do całkowitego zaprzestania używania gróźb i sił zbrojnych oraz wspomagania nielegalnych ugrupowań wojskowych w tym regionie;

3. wzywa władze Sudanu Południowego, by podporządkowały się postanowieniom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2109, by stały na straży rządów prawa, wypełniły swój obowiązek ochrony ludności cywilnej oraz by zapewniały poszanowanie praw podstawowych swoich obywateli; apeluje również do władz Sudanu Południowego o zintensyfikowanie działań mających na celu zwalczanie masowych, brutalnych kradzieży bydła, do jakich tradycyjnie dochodzi na wiejskich obszarach kraju;

4. ubolewa, że zalecenie Unii Afrykańskiej wydane dla rządów w Chartumie i Dżubie, by w październiku 2013 r. zorganizować referendum dotyczące spornego regionu Abyei nie przyniosło rezultatów; zwraca się do władz Sudanu Południowego, by umożliwiły udział w referendum wędrownemu ludowi Misseriya, ponieważ w przeciwnym przypadku Chartum przeciwstawia się zorganizowaniu referendum; z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie władz Sudanu Południowego, w którym przypomina się, że lud Misseriya miał zawsze wolny dostęp do wody i pastwisk w regionie Abyei oraz że w przyszłości członkowie tego ludu będą nadal mogli korzystać z tego prawa;

5. występuje wobec rządów Sudanu i Sudanu Południowego z propozycją zwrócenia się w ostatniej instancji do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTS) w sprawie sądowego i pokojowego rozwiązania ostatnich sporów granicznych między tymi dwoma krajami;

6. apeluje do Republiki Sudanu i Republiki Sudanu Południowego o całkowite przestrzeganie porozumień zawartych we wrześniu 2012 r. w Addis Abebie;

7. ponawia swoje poparcie dla regionalnego zaangażowania Unii Europejskiej w kontekście unijnych ram strategicznych dla Rogu Afryki, jak również całościowego podejścia do Sudanu i Sudanu Południowego; zwraca ponadto uwagę na zbliżone warunki geograficzne w regionie Sahelu oraz na wzajemnie powiązane wyzwania polityczne, gospodarcze i społeczne w tym regionie; wzywa zatem Unię Europejską do skuteczniejszej koordynacji strategii w szerzej pojmowanym regionie, szczególnie poprzez powiązanie celów i zakresu ram strategicznych UE na rzecz Rogu Afryki z celami i zakresem strategii UE na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu; zachęca do uwzględnienia praw człowieka w ściśle powiązany sposób w ramach obu instrumentów; ponadto wzywa Unię Europejską do współpracy ze Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w regionie Sahelu i SPUE ds. Praw Człowieka, w uzupełnieniu do współpracy ze SPUE w regionie Rogu Afryki, przy jednoczesnym stawianiu czoła wyzwaniom, z którymi wciąż zmaga się ten region, oraz do zobowiązania się do nawiązania pełnego dialogu z partnerami regionalnymi z myślą o wzmocnieniu współpracy i rozwoju;

8. uznaje i w pełni popiera pozytywne działania specjalnej przedstawiciel UE w Sudanie i Sudanie Południowym, a także innych partnerów UE; wzywa wszystkie instytucje UE i państwa członkowskie do nawiązania lub utrzymania konstruktywnego dialogu z obydwoma państwami, a także do przyczynienia się do rzeczywistego procesu prowadzenia kompleksowego dialogu narodowego z myślą o przyszłości narodu sudańskiego i południowosudańskiego;

9. apeluje do władz Sudanu i Sudanu Południowego o pełne wdrożenie całościowego porozumienia pokojowego, w którym wezwano oba państwa do rozwiązania kwestii dotyczących podziału władzy, obywatelstwa, dochodów z ropy naftowej i podziału długu; podkreśla, że pomimo istotnych różnic między rządami w Chartumie i Dżubie, zwłaszcza jeśli chodzi o kontrowersyjne referendum w sprawie Abyei, które miało się odbyć w październiku 2013 r., odnotowuje się pozytywne oznaki współpracy między tymi rządami, jak inicjatywa dotycząca umożliwienia ruchu transgranicznego, stanowiąca krok przygotowujący do zawarcia porozumień handlowych między obydwoma państwami; z uznaniem wyraża się o postępach poczynionych przez Unię Afrykańską w zakresie nakłaniania prezydentów Sudanu i Sudanu Południowego do współpracy z myślą o wspieraniu wdrażania umów o współpracy; wzywa Sudan i Sudan Południowy do wznowienia negocjacji w sprawie zaopatrywania Północy w ropę naftową;

10. apeluje do Sudanu Południowego i Sudanu o jak najlepsze wykorzystanie bogactwa i możliwości, jakie oferują temu regionowi zasoby ropy naftowej, oraz o osiągnięcie porozumienia w sprawie niewyjaśnionych przejściowych uzgodnień gospodarczych między obydwoma krajami;

11. podkreśla znaczenie umowy o współpracy, w tym umów sektorowych, między Sudanem a Sudanem Południowym podpisanych dnia 27 września 2012 r. w Addis Abebie; wyraża jednak obawy w związku z jednostronnym oświadczeniem rządu Sudanu o zaprzestaniu eksportu ropy naftowej z Sudanu Południowego i o zamrożeniu wszystkich umów sektorowych, co zaszkodzi gospodarkom obu państw i nasili napięcie w regionie; wzywa oba rządy do współpracy z panelem wykonawczym wysokiego szczebla z ramienia Unii Afrykańskiej na rzecz powrotu do umowy o współpracy, do zaprzestania wspierania uzbrojonych grup rebeliantów, do pełnego przestrzegania umowy o bezpiecznej zdemilitaryzowanej strefie granicznej kontrolowanej przez rozszerzone tymczasowe siły bezpieczeństwa ONZ w Abyei oraz do przygotowania referendum w sprawie przyszłego statusu Abyei;

12. wzywa wszystkie grupy i strony w Sudanie Południowym do opracowania wspólnej wizji dla kraju i jego pokojowego, pomyślnego i zrównoważonego rozwoju; przedstawia rządowi Sudanu Południowego propozycję rozpoczęcia krajowej uwzględniająceh wszystkich debaty w celu zakończenia konfliktów etnicznych i nawiązania pokojowych relacji;

13. podkreśla znaczenie pokazania ludności Sudanu Południowego wartości i skuteczności jej nowego demokratycznego państwa, również poprzez utworzenie stabilnego rządu, który nie będzie funkcjonował w oparciu o arbitralne dekrety prezydenckie i zapewni rozdział władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, poszanowanie praw człowieka i wolności mediów, zapobieganie korupcji i zwalczanie jej oraz świadczenie usług publicznych i budowę infrastruktury, w tym także na obszarach wiejskich poza Dżubą; ubolewa nad skutkami korupcji dla tego nowego państwa i wzywa międzynarodową społeczność darczyńców, w tym Unię Europejską, do dokładnej oceny zdolności Sudanu Południowego do rozwiązania tego problemu; ponadto apeluje do Sudanu Południowego o zintensyfikowanie starań na rzecz zwalczenia korupcji, co obejmuje inicjatywy prezydenta S. Kiira przeciwko wyższym urzędnikom, jednocześnie zachęcając rząd do dalszego wdrażania planu rozwoju, w tym również w drodze dywersyfikacji gospodarki, aby nie była już zależna od eksportu ropy naftowej;

14. apeluje do Sudanu Południowego o ratyfikowanie Umowy z Kotonu zawartej między UE a krajami AKP, co umożliwi długoterminowe zaangażowanie się UE na rzecz rozwoju Sudanu Południowego, i podkreśla, że przystąpienie Sudanu Południowego do tej umowy w żaden sposób nie wpłynie na pojednanie i konstruktywne relacje w Republiką Sudanu, w którego długofalowym interesie leży pomyślny rozwój wszystkich jego sąsiadów;

15. apeluje do Sudanu Południowego o jak najszybsze ratyfikowanie międzynarodowych konwencji poświęconych ochronie praw człowieka;

16. wzywa kluczowych partnerów międzynarodowych, a zwłaszcza państwa członkowskie UE, Komisję oraz ESDZ do utrzymania ich zaangażowania na rzecz rozwoju i budowania państwowości, a także bezpieczeństwa ludzi dla całej ludności Sudanu Południowego; podkreśla potrzebę powiązania budowania pokoju, w tym kwestii rozliczenia się z przeszłością, z wysiłkami związanymi z budowaniem państwowości w celu zapewnienia zrównoważonego budowania państwowości; popiera zaangażowanie UE jako kluczowego partnera w kontekście Nowego ładu za pośrednictwem State Building Compact (Porozumienia w sprawie budowania państwowości);

17. wzywa kluczowych partnerów międzynarodowych, a zwłaszcza państwa członkowskie UE, Komisję oraz ESDZ do utrzymania ich zaangażowania na rzecz rozwoju i budowania państwowości, a także bezpieczeństwa ludzi dla całej ludności Sudanu Południowego; popiera zaangażowanie UE jako kluczowego partnera w kontekście Nowego ładu za pośrednictwem State Building Compact (Porozumienia w sprawie budowania państwowości);

18. podkreśla znaczenie Unii Europejskiej, współpracującej z wielostronnymi partnerami i darczyńcami, we wspieraniu Sudanu Południowego na drodze do demokracji; w zwiazku z tym z zadowoleniem przyjmuje wkład Unii Europejskiej (4,9 mln USD) dla Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji, który ułatwi dialog i komunikację między poszczególnymi plemionami i klanami na temat sposobów podziału ograniczonych zasobów (wody, pastwisk) w kontekście eskalacji przemocy między społecznościami; z zadowoleniem przyjmuje prace Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury (Unesco) w zakresie ochrony archiwów historycznych stanowiących dla Sudanu Południowego ważne narzędzia w procesie budowania tożsamości narodowej; biorąc pod uwagę coraz wyższy poziom świadomości społeczności międzynarodowej w odniesieniu do broni chemicznej, nalega, aby rząd Sudanu Południowego jak najszybciej podpisał i ratyfikował Konwencję o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, jak i inne traktaty o kontroli broni i rozbrojeniu, w tym traktaty mające na celu zwalczanie nielegalnego i niekontrolowanego przepływu broni strzeleckiej i lekkiej;

19. przypomina, że wszelkie formy wsparcia budżetowego dla krajów rozwijających się wymagają swoistych narzędzi zarządzania ryzykiem, powinny uzupełniać inne rodzaje pomocy, muszą być poparte właściwą kontrolą parlamentarną budżetu krajowego w kraju przeznaczenia oraz innymi formami odpowiedzialności i udziałem obywateli, a także że środki te wymagają zagwarantowania i wsparcia ze strony zarówno rządu krajowego, jak i odnośnych darczyńców pomocy;

20. zachęca ESDZ, specjalną przedstawiciel UE w Sudanie i Sudanie Południowym oraz Komisję do podniesienia poziomu świadomości na temat bardzo pozytywnego wkładu UE w pokojowe, demokratyczne przemiany oraz w rozwój ekonomiczny i społeczny Sudanu Południowego, a także do zwiększenia widoczności tych działań; jest zaniepokojony, że zakończenie mandatu specjalnej przedstawiciel UE w Sudanie i Sudanie Południowym w czasie, gdy pewna liczba zobowiązań zawartych w całościowym porozumieniu pokojowym z 2005 r. oraz w porozumieniu z Addis Abeby z września 2012 r. nadal nie jest zrealizowana, mogłoby zmniejszyć tę widoczność i ograniczyć wpływ UE i jej państw członkowskich; wnioskuje o rozszerzenie mandatu Specjalnego Przedstawiciela zamiast planowanego włączenia Sudanu do mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki, która to funkcja jest już nadmiernie obciążona obowiązkami;

21. apeluje o regularne przeglądy unijnych ram strategicznych dla Rogu Afryki i całościowego podejścia UE do Sudanu i Sudanu Południowego z myślą o dopilnowaniu, by instrumenty i zasoby polityki umożliwiały wspieranie procesu pokojowego i budowanie demokracji, co obejmuje również przygotowania do wyborów w 2015 r.; zauważa, że przyszłe mandaty specjalnych przedstawicieli UE w tym regionie, w tym decyzje o połączeniu stanowisk, powinny być rozpatrywane w kontekście takiego przeglądu polityki oraz w odpowiedzi na realia polityczne w regionie;

22. z zadowoleniem przyjmuje fakt przyznania przez UE Sudanowi Południowemu - w uzupełnieniu do pomocy humanitarnej - pomocy rozwojowej w wys. 285 mln EUR od 2011 r., kiedy to Sudan Południowy zdobył niepodległość (z wyłączeniem pomocy państwa członkowskiego);

23. wzywa organy państwa do zaprzestania działań, które uniemożliwiają organizacjom pozarządowym i humanitarnym przedostanie się do ludności przebywającej w strefach konfliktów; przypomina, że stawianie organizacjom pozarządowym i humanitarnym tego rodzaju przeszkód stanowi naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego;

24. popiera skoncentrowanie pomocy UE dla Sudanu Południowego na rolnictwie, demokratycznych rządach i praworządności, edukacji oraz zdrowiu; stwierdza, że pomimo istnienia przepisów i rozporządzeń ich wdrażanie jest opóźnione; z zadowoleniem przyjmuje działania Komisji mające na celu udzielenie wsparcia przy budowaniu potencjału systemu sądowego, a zwłaszcza dostarczenie pomocy technicznej wymiarowi sprawiedliwości i sądowi najwyższemu; z zadowoleniem wita wsparcie UE dla Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego Sudanu Południowego;

25. wzywa Komisję, państwa członkowskie i władze Sudanu Południowego do współpracy z władzami lokalnymi oraz organizacjami kobiet w celu zapewnienia i propagowania dostępu do edukacji, praw dotyczących zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego dziewcząt i kobiet oraz usług opieki zdrowotnej w tej dziedzinie, w tym antykoncepcji, testów na nosicielstwo HIV/AIDS oraz leczenia;

26. wzywa do regularnego monitorowania i oceniania przedsięwzięć finansowanych przez Unię Europejską, również pod względem postępów w dziedzinie równości kobiet i mężczyzn, a także do przekazywania Parlamentowi Europejskiemu stosownych informacji;

27. wzywa do uwzględnienia opinii lokalnych społeczności, zwłaszcza kobiet, by wyznaczyć wyraźniejsze cele dla projektów i móc dostosować je do sytuacji na miejscu i zmieniających się okoliczności;

28. apeluje do społeczności międzynarodowej, zwłaszcza do UE i państw członkowskich, by w swoich działaniach zewnętrznych i we współpracy z miejscowymi partnerami i organizacjami pozarządowymi kładły nacisk na dostęp dziewcząt do szkolnictwa podstawowego i na przeciwdziałanie analfabetyzmowi wśród dorosłych, który pozbawia Sudan Południowy cennego kapitału ludzkiego potrzebnego do jego rozwoju i umocnienia go jako demokratycznego państwa;

29. zaleca jak najszybsze wdrożenie systemu edukacji, który dostarczałby wykwalifikowanych pracowników do budowania i utrzymania infrastruktury Sudanu Południowego, w tym dróg, budownictwa mieszkaniowego, systemu uzdatniania wody, oczyszczalni ścieków, sieci elektrycznych, informatycznych, telefonicznych itp.;

30. z zadowoleniem przyjmuje wsparcie UE dla Panelu Wykonawczego Wysokiego Szczebla Unii Afrykańskiej (AUHIP), wzywając jednocześnie do przeprowadzenia przeglądu panelu celem dokonania oceny jego skuteczności; ubolewa, że wsparcie UE nie zawsze było w pełni widoczne;

31. podkreśla konieczność wspierania mechanizmów, które umożliwią właściwy i przejrzysty podział dochodów z ropy naftowej oraz gospodarowanie nimi; apeluje do władz Sudanu Południowego oraz Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego, a także do partnerów międzynarodowych i firm obecnych w Sudanie Południowym o przyczynienie się do większej przejrzystości w generowaniu i wykorzystywaniu tych dochodów; z zadowoleniem przyjmuje niedawne przegłosowanie przez Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze ustawy o gospodarowaniu dochodami z ropy naftowej; wzywa do szybkiego uprawomocnienia ustawy przez prezydenta i do szybkiego spełnienia wszystkich warunków przewidzianych w ustawie;

32. podkreśla konieczność dokonania większych i zrównoważonych inwestycji w infrastrukturę, świadczenie podstawowych usług oraz rozwój rolnictwa w Sudanie Południowym; kładzie nacisk na fakt, że rozwój rolnictwa powinien mieć przede wszystkim na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego ludności oraz zróżnicowanie gospodarki krajowej, czemu może zagrozić przekazywanie żyznych ziem prywatnym spółkom zagranicznym wydobywającym i eksportującym duże ilości surowców; podkreśla w związku z tym znaczenie struktury rolnictwa, kwestii znacznie zaniedbanej w Sudanie Południowym, co doprowadziło do sporów o grunty, będących jedną z głównych przyczyn konfliktu w kraju; wzywa UE do wspierania starań na rzecz gospodarowania gruntami i wzmocnienia bezpieczeństwa struktury rolnictwa w kraju, przy jednoczesnym uwzględnieniu nieformalnych uzgodnień lokalnych dotyczących rozwiązywania sporów i uznawania zwyczajowych tytułów prawnych do gruntów;

33. zachęca rząd Sudanu Południowego do wspierania dywersyfikacji gospodarki i ograniczenia uzależnienia od węglowodorów; zachęca Sudan Południowy do zwiększenia lokalnej produkcji żywności, promowania przemysłu eksportowego i rozwijania infrastruktury transportowej, aby ułatwić dostęp do rynków.

34. podkreśla udział, jaki mogłyby wnieść kobiety w rozwój rolnictwa i w gospodarkę obszarów wiejskich; zachęca Sudan Południowy do wdrożenia środków sprzyjających zaangażowaniu kobiet w tym sektorze działalności gospodarczej;

35. przypomina o konieczności rozwoju i doskonalenia infrastruktury umożliwiającej korzystanie z ulepszonej wody pitnej w całym kraju, zaleca ulepszenie planów inwestycyjnych w dziedzinie energii wodnej;

36. podkreśla, że zagwarantowanie bezpieczeństwa całej ludności Sudanu Południowego wymaga wciąż nowych działań rządu tego kraju i jego międzynarodowych partnerów, podejmowanych wraz z rozbrojeniem, demobilizacją i reintegracją grup zbrojnych, przeprowadzenia szerszych reform sektora bezpieczeństwa prowadzących do zmniejszenia liczebności stałej armii oraz do jej profesjonalizacji, pełnego poszanowania kontroli cywilnej i hierarchii dowodzenia, a także większego poszanowania praw człowieka przez siły zbrojne; podkreśla potrzebę częstego i konstruktywnego zachęcania społeczeństwa obywatelskiego Sudanu Południowego i stowarzyszeń kobiet do zajęcia się problemem braku bezpieczeństwa oraz do promowania poszanowania praw człowieka, w tym praw kobiet;

37. wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że przeważającą większość osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców z powodu konfliktów zbrojnych w Sudanie Południowym stanowią kobiety i dzieci; wzywa do skutecznego monitorowania praw człowieka, w tym wszelkich przypadków przemocy na tle seksualnym i płciowym, a także naruszeń lub nadużyć w stosunku do dzieci; wzywa walczące ugrupowania do położenia kresu bezkarności sprawców;

38. wzywa rząd Sudanu Południowego do zapewnienia równouprawnienia płci i zagwarantowania korzystania przez kobiety z ich praw i wolności bez dyskryminacji wynikającej z takich powodów, jak płeć, rasa, przekonania religijne lub kulturowe, pochodzenie narodowe lub społeczne;

39. wzywa władze Sudanu Południowego do przyjęcia prawa rodzinnego określającego minimalny wiek zawierania małżeństwa i warunki opieki nad dziećmi oraz ustawy rozwiązującej problem przemocy na tle płciowym, zwłaszcza poprzez uznanie za przestępstwo bolesnych tradycyjnych praktyk, takich jak okaleczanie kobiecych narządów płciowych;

40. apeluje do rządu Sudanu Południowego o ratyfikowanie Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW) i Konwencji ONZ o prawach dziecka;

41. apeluje do rządu Sudanu Południowego o kontynuowanie pełnej współpracy z misją ONZ w Republice Sudanu Południowego (UNMISS) oraz o udzielenie ONZ-owi pomocy w wypełnianiu mandatu, zwłaszcza w zakresie ochrony ludności cywilnej; wzywa państwa członkowskie ONZ do utrzymania ich zobowiązań w ramach UNMISS przy jednoczesnym realistycznym dostosowywaniu - w miarę potrzeby - jej mandatu z uwzględnieniem zmieniającej się zdolności władz południowosudańskich do zapewnienia bezpieczeństwa ludności w najbliższych latach;

42. wyraża zdziwienie faktem, że ONZ nie przyznało UE, pomimo jej wkładów do budżetu ONZ, uprzywilejowanego statusu w czasie misji wyborczych i tym samym nie zagwarantowało ochrony obserwatorów i wsparcia dla ich właściwego funkcjonowania (bezpiecznego zakwaterowania, dostępu do opieki medycznej);

43. podkreśla konieczność zastąpienia tymczasowej konstytucji stałą konstytucją opartą na konsultacjach z ludnością i jej wsparciu; wyraża zaniepokojenie w związku z brakiem woli politycznej ze strony rządu Sudanu Południowego; usilnie przypomina rządowi o obowiązkach nałożonych na niego dekretem prezydenckim w zakresie przeprowadzenia procesu rewizji konstytucji i wzywa rząd do podjęcia tych działań przed wyborami w 2015 r.; wzywa Unię Europejską i jej państwa członkowskie do pomocy i wspierania lokalnie prowadzonych procesów tworzenia konstytucji, w które muszą być zaangażowane wszystkie grupy społeczne, w tym kobiety i mieszkańców oddalonych regionów; z myślą o wyborach prezydenckich w 2015 r. wzywa delegację Unii Euroipejskiej w Dżubie do czuwania nad wprowadzeniem środków przewidzianych w sprawozdaniu unijnej misji obserwacji wyborów z 2011 r.;

44. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie prezydenta Sudanu Południowego do osiągnięcia celu, jakim jest przynajmniej 25-procentowy udział kobiet w rządzie, oraz zachęca go do zwiększenia udziału kobiet w trwającym procesie konstytucyjnym; przypomina, że kobiety odgrywają kluczową rolę w rozwiązywaniu konfliktów, w procesach pokojowych i w budowaniu stabilnej państwowości; zachęca w związku z tym władze Sudanu Południowego do zapewnienia pełnego udziału kobiet w realizacji procesu pokojowego w Sudanie; apeluje do społeczności międzynarodowej o dalsze wspieranie udziału kobiet w życiu publicznym wszystkich szczebli;

45. apeluje do rządu Sudanu Południowego o nasilenie działań zmierzających do opracowania planu działań wspierających przejście do okresu, gdy porządek konstytucyjny i praworządność zostaną przywrócone w całym kraju w wyniku zorganizowania demokratycznych, wolnych, uczciwych i przejrzystych wyborów w 2015 r.; wzywa UE i jej międzynarodowych partnerów do zwiększenia wsparcia dla nadchodzącego procesu wyborczego;

46. zauważa, że od czasu zawarcia całościowego porozumienia pokojowego w 2005 r. trwają wysiłki na rzecz zwalczania korupcji, lecz antykorupcyjne ramy prawne Sudanu Południowego wciąż są w niewielkim stopniu rozwinięte; zauważa również, że nawet jeśli istnieją instrumenty prawne, brak kompetencji, zasobów i woli politycznej może utrudniać ich wdrażanie; zachęca Sudan Południowy do ratyfikowania międzynarodowych konwencji antykorupcyjnych i wzywa władze Sudanu Południowego do rozwijania i wdrażania zintegrowanej strategii antykorupcyjnej; podkreśla, że społeczność międzynarodowa i UE powinny wspierać Sudan Południowy w jego staraniach w tym zakresie, w szczególności poprzez wzmożone wsparcie dla budowania potencjału;

47. wzywa rząd Sudanu Południowego do wdrożenia ustaw medialnych w celu ochrony wolności mediów i zagwarantowania im bezpieczeństwa podczas przekazywania wiadomości;

48. wzywa narodową służbę bezpieczeństwa Sudanu Południowego do zaprzestania prześladowania działaczy praw człowieka i dziennikarzy oraz bezprawnego przetrzymywania i cenzurowania dziennikarzy, gdyż stoi to w sprzeczności z konstytucją Sudanu Południowego, która wymaga od rządu zapewnienia wolności prasy;

49. apeluje do władz Sudanu Południowego o przeprowadzenie szybkich, skutecznych oraz bezstronnych dochodzeń w sprawie wszystkich domniemań zagrożeń i ataków na działaczy praw człowieka i dziennikarzy, a także o pociągnięcie winnych do odpowiedzialności zgodnie z normami międzynarodowymi; z zadowoleniem przyjmuje podjęcie przez władze dochodzeń w sprawie zabójstw osób cywilnych i oskarżeń o naruszanie praw człowieka przez siły zbrojne;

50. apeluje do rządu Sudanu Południowego o podjęcie wszelkich leżących w jego mocy działań zmierzających do zaprzestania egzekucji pozasądowych oraz postawienia przed sądem oficerów służby bezpieczeństwa oskarżonych o zabójstwo dziennikarza Isaiaha Abrahama;

51. wzywa władze Sudanu Południowego, aby bardziej zdecydowanie zwalczały bezkarność, wyposażając pracowników wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania w narzędzia mające powstrzymać przemoc wobec kobiet oraz zapewniając skuteczne skazywanie sprawców;

52. zaleca Radzie Praw Człowieka ustanowienie skutecznego mechanizmu monitorowania sytuacji praw człowieka w Sudanie Południowym, takiego jak niezależny ekspert;

53. stanowczo sprzeciwia się karze śmierci we wszelkich okolicznościach i wzywa Sudan Południowy do podjęcia konkretnych działań w celu jej zniesienia;

54. podkreśla, że kobiety w Sudanie Południowym spotykają się z licznymi przejawami dyskryminacji i łamania ich praw podstawowych, takimi jak powszechne zmuszanie do małżeństw w młodym wieku, brak prawa rodzinnego, ograniczony udział kobiet w życiu politycznym na wszystkich szczeblach władzy oraz przemoc domowa i seksualna; wzywa rząd Sudanu Południowego do wyeliminowania wszystkich form dyskryminacji kobiet, do zwalczania analfabetyzmu poprzez poprawę dostępu kobiet do edukacji, co polepszy ich rolę w społeczeństwie oraz w budowaniu nowego państwa; wzywa rząd Sudanu Południowego do opracowania krajowego planu działania mającego na celu zaprzestanie praktyki małżeństw dzieci poprzez wspieranie m.in. dostępu dzieci do edukacji; wzywa w związku z tym rząd Sudanu Południowego - zważywszy, że tradycyjne praktyki odgrywają ważną rolę w społeczeństwie Sudanu Południowego - do położenia kresu wszelkim dyskryminującym tradycyjnym praktykom wymierzonym w kobiety poprzez np. zaangażowanie organizacji pozarządowych w edukację pracowników wymiaru sprawiedliwości w zakresie poszanowania praw człowieka;

55. z zadowoleniem przyjmuje utworzenie pierwszego kolegium pielęgniarstwa i położnictwa przy szpitalu uniwersyteckim w Dżubie, jednak zauważa, że potrzeba więcej wykwalifikowanych pielęgniarek/pielęgniarzy i położnych, aby znacznie polepszyć stan zdrowia macierzyńskiego kobiet i zdrowia dzieci; trzeba także budować drogi i założyć w całym kraju więcej ośrodków zdrowia w oparciu o ten model;

56. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi Sudanu Południowego, rządowi Sudanu, komisarzowi Sudanu Południowego ds. praw człowieka, Narodowemu Zgromadzeniu Ustawodawczemu Sudanu Południowego, Zgromadzeniu Narodowemu Sudanu, Unii Afrykańskiej oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.

¹ Dz.U. C 332 E z 15.11.2013, s. 49.

² Dz.U. C 33 E z 5.2.2013, s. 38.

³ Dz.U. C 131 E z 8.5.2013, s. 80.

⁴ Dz.U. C 45 E z 23.2 2010, s. 74.

⁵ http://eeas.europa.eu/eueom/pdf/missions/final-report-eueom-referendum-south-sudan-2011_en.pdf.

⁶ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

⁷ Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27.

⁸ Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

⁹ http://www.europarl.europa.eu/intcoop/acp/2012_horsens/pdf/soudan_en.pdf.

¹⁰ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_Data/docs/pressdata/EN/foraff/123591.pdf.

¹¹ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/foraff/138254.pdf

¹² http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-12-524_pl.htm

¹³ http://ec.europa.eu/echo/files/funding/decisions/2013/HIPs/Sudan-SouthSudan_en.pdf.

¹⁴ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_Data/docs/pressdata/EN/foraff/137507.pdf.

¹⁵ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/foraff/136969.pdf

¹⁶ http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/foraff/134590.pdf

¹⁷ http://eeas.europa.eu/statements/local/local_statement_south_sudan_24072013_en.pdf.

¹⁸ http://timor-leste.gov.tl/wp-content/uploads/2010/04/Dili_Declaration_FINAL_12.04.20101.pdf.

¹⁹ http://www.oecd.org/dac/effectiveness/Final%20file.pdf, strona 39.

²⁰ http://www.oecd.org/countries/southsudan/48697972.pdf.

²¹http://wdronline.worldbank.org/worldbank/a/c.html/world_development_report_2011/abstract/WB.978-0-8213-8439-8.abstract.

²²http://appablog.wordpress.com/2013/07/31/report-of-the-african-union-high-level-implementation-panel-for-sudan-and-south-su-dan/.

²³ http://www.un.org/sg/statements/index.asp?nid=6644.

²⁴ http://www.sudantribune.com/IMG/pdf/Two_Areas_Agreement.pdf.

²⁵ http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session21/A-HRC-21-34_en.pdf. http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session21/A.HRC.21.62_en.pdf. http://www.ohchr.org/ Documents/HRBodies/HRCouncil/RegularSession/Session23/A-HRC-23-31_en.pdf.

²⁶ http://www.rssnegotiationteam.org/historic-september-27-peace-agreements.html.

²⁷ http://www.amnesty.org/en/region/south-sudan/report-2013.

²⁸ http://www.hrw.org/reports/2013/03/07/old-man-can-feed-us-you-will-marry-him-0.

²⁹ Analizy i informacje z zakresu pomocy humanitarnej, sprawozdanie dotyczące bezpieczeństwa kobiet w Sudanie Południowym z 2012 r.

³⁰ Conflict and Health, marzec 2013 r.

³¹ Agenda ONZ ds. Uchodźców, "Skonsolidowany program apeli o wsparcie (CAP) dla Sudanu Południowego, przegląd śródroczny 2013".