Rezolucja na temat przyszłości współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa celnego.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.5.1

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 stycznia 2012 r.

REZOLUCJA RADY

z dnia 13 grudnia 2011 r.

na temat przyszłości współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa celnego

(2012/C 5/01)

(Dz.U.UE C z dnia 7 stycznia 2012 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

PRZYPOMINAJĄC:

1) że art. 67 ust. 3 i art. 87 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewidują ściślejszą współpracę organów ścigania, w tym organów celnych państw członkowskich, po to by przyczyniać się do zabezpieczania obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla obywateli Unii;

2) że art. 71 przewiduje utworzenie w Radzie stałego komitetu w celu zapewnienia wewnątrz Unii wspierania i wzmacniania współpracy operacyjnej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego (COSI);

3) program sztokholmski⁽¹⁾ przyjęty przez Radę Europejską w grudniu 2009 r., zawierający główne priorytety polityczne UE w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, do których to priorytetów należą: ochrona życia i bezpieczeństwa obywateli Unii oraz stawianie czoła przestępczości zorganizowanej, terroryzmowi i innym zagrożeniom, oraz określający strategiczne wytyczne planowania ustawodawczego i operacyjnego w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości na lata 2010-2014 zgodnie z art. 68 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4) komunikat Komisji pt. "Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości dla europejskich obywateli. Plan działań służący realizacji programu sztokholmskiego"⁽²⁾ oraz konkluzje Rady w sprawie tego komunikatu⁽³⁾;

5) strategię bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej: "Dążąc do europejskiego modelu bezpieczeństwa"⁽⁴⁾;

6) konkluzje Rady w sprawie wkładu organów celnych w realizację programu sztokholmskiego w zakresie zwalczania poważnej i zorganizowanej przestępczości transgranicznej⁽⁵⁾;

7) rezolucję Rady z dnia 23 października 2009 r. na temat wzmocnionej strategii współpracy celnej⁽⁶⁾ i plany działania przyjęte przez Grupę Roboczą ds. Współpracy Celnej służące wdrażaniu tej strategii;

8) konkluzje Rady z dnia 14 maja 2008 r. w sprawie strategii dotyczącej rozwoju unii celnej⁽⁷⁾;

9) konwencję z dnia 18 grudnia 1997 r., sporządzoną na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi;

10) decyzję Rady 2009/917/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych⁽⁸⁾;

11) decyzję ramową Rady 2006/960/WSiSW z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danych wywiadowczych między organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej⁽⁹⁾,

UZNAJĄC:

1) że wielonarodowe zorganizowane grupy przestępcze i grupy terrorystyczne w jak największym stopniu wykorzystują każdą możliwość wynikającą ze swobodnego przepływu towarów i ludzi na terenie Unii oraz różnice w systemach prawnych państw członkowskich;

2) że przestępcy i organizacje przestępcze nie uznają żadnych granic krajowych, nawet wirtualnych; że wobec tego konieczne są lepiej skoordynowane i połączone działania na rzecz zwalczania przestępczości w Unii, wraz z podejściem prewencyjnym i rutynową wymianą danych wywiadowczych i informacji;

3) że, w ramach swoich kompetencji krajowych i w takim stopniu, w jakim te kompetencje to umożliwiają, organy celne państw członkowskich w sposób zasadniczy przyczyniają się do zwalczania przestępczości transgranicznej poprzez wykrywanie i ściganie działań dotyczących nieuregulowanego lub nielegalnego przepływu towarów, handlu towarami zakazanymi i prania pieniędzy oraz poprzez zapobieganie takim działaniom i prowadzenie dochodzeń ich dotyczących, oraz poprzez ochronę interesów Unii w obszarze finansów, kultury i środowiska oraz gwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony obywatelom Unii;

4) że w ramach swobodnego przepływu towarów, osób i kapitału, oraz mając na uwadze potrzebę zagwarantowania obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym zwalczania przestępczości transgranicznej, podstawowe znaczenie ma potrzeba ciągłego wzmacniania i zwiększania efektywności współpracy między organami celnymi;

5) że efektywna współpraca celna w zwalczaniu przestępczości transgranicznej jest konieczna, by możliwe były dalsze kroki w ułatwianiu handlu;

6) że wszystkie działania rozpoczęte zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego przyczyniają się do owocnej współpracy między organami celnymi, która może być bardzo pożyteczna do celów współpracy w obszarze egzekwowania prawa celnego w zwalczaniu przestępczości transgranicznej;

7) że krajowe organy celne mają kompetencje w monitorowaniu i kontrolowaniu przepływu towarów, które przekraczają zewnętrzne granice Unii i że pełnią one tę rolę wraz z agencjami monitorującymi i kontrolującymi przepływ osób. W związku z tym zachodzi faktyczna potrzeba równomiernego i uzupełniającego się zaangażowania organów celnych we wszystkie dyskusje i decyzje dotyczące handlu transgranicznego;

8) że skoordynowane podejście do zwalczania przestępczości zorganizowanej - w tym przyczynianie się do walki z terroryzmem - w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości powinno uwzględniać ścisłą i efektywną wielostronną współpracę pomiędzy organami celnymi i innymi organami ścigania, w tym odpowiednimi organami i agencjami UE;

9) że efektywna ochrona gospodarki i bezpieczeństwa obywateli Unii wymaga ściślejszej współpracy i partnerstwa z właściwymi organami krajów trzecich, w szczególności tych krajów sąsiadujących z Unią, które są najbardziej dotknięte działalnością przestępczą;

10) że dalszy wzrost gospodarczy w Unii zależy od różnych czynników, między innymi od skutecznej współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa celnego,

Z ZADOWOLENIEM ODNOTOWUJE:

osiągnięte dotąd sukcesy we współpracy celnej, prowadzonej przy wsparciu Komisji, w tym:

a) współpracę na podstawie mechanizmów proponowanych w przepisach Konwencji w sprawie pomocy wzajemnej i współpracy między administracjami celnymi (Neapol II z 1997 roku);

b) rutynową wymianę informacji, którą umożliwia system informacji celnej (CIS) i bazę danych rejestru celnego dla celów identyfikacyjnych (FIDE); oraz

c) rezultaty licznych wspólnych operacji celnych (JCO) prowadzonych przez organy celne oraz organy celne i organy ścigania,,

NINIEJSZYM POSTANAWIA:

1) określić strategię dla przyszłej współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa celnego, mając na celu określenie środków, które należy podjąć, by dalej zacieśniać współpracę celną i współpracę z innymi organami ścigania oraz wzmocnić rolę organów celnych jako naczelnego organu kontrolującego przepływ towarów w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, mając na uwadze osiągnięcie bardziej efektywnej ochrony obywateli Unii, ich życia i zdrowia oraz mając na uwadze ochronę gospodarki Unii przed przemytem, nadużyciami finansowymi i innymi zagrożeniami spowodowanymi występowaniem przestępczości zorganizowanej i pokrewnymi działaniami, na podstawie następujących celów:

a) dalsze opracowywanie szczególnego podejścia do współpracy celnej w obszarze egzekwowania prawa, które umożliwiłoby organom celnym UE bardziej efektywne zwalczanie przestępczości i podejmowanie natychmiastowych działań w reakcji na nowe zagrożenia;

b) badanie wszystkich możliwości - prawnych, technicznych lub operacyjnych - skonsolidowania wkładu organów celnych w walkę ze zorganizowaną przestępczością i dalsze rozwijanie istniejących środków, również poprzez przeanalizowanie potrzeby bardziej skoordynowanych i efektywnych wspólnych działań, inicjowanych i prowadzonych przez organy celne UE, po to by zwalczać wszystkie aspekty trangranicznej i międzynarodowej działalności przestępczej;

c) promowanie szerszego wykorzystywania systemów wymiany informacji między organami celnymi i rozważenie dalszych działań, które doprowadziłyby do poprawy efektywności reakcji organów celnych w zwalczaniu zorganizowanej przestępczości transgranicznej;

d) opracowanie wspólnego podejścia do szkoleń wśród organów celnych oraz między organami celnymi a innymi organami ścigania po to, by w koniecznych przypadkach, a w szczególności w obszarze współpracy dochodzeniowej i operacyjnej, poprawić ich efektywność w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej;

e) opracowanie bardziej kompleksowego podejścia na szczeblu UE, by wspierać działania organów celnych w zwalczaniu przestępczości (pod względem odpowiednich metod, wyposażenia i technologii) i - w stosownych przypadkach - proponować akty prawne;

f) podejmowanie praktycznych kroków w celu wdrażania tych nowych środków współpracy, mając na celu poprawę współpracy operacyjnej i zagwarantowanie efektywnego uczestnictwa w działaniach na zewnętrznych granicach UE; rozważenie dalszego wspierania w przygotowywaniu wspólnych operacji celnych, sporządzanie ocen zagrożeń lub realizowanie wieloletnich inicjatyw;

g) zwiększenie wkładu organów celnych w prace Stałego Komitetu Współpracy Operacyjnej w zakresie Bezpieczeństwa Wewnętrznego (COSI) po to, by zmaksymalizować ich wkład w ochronę zdrowia i bezpieczeństwa obywateli Unii i zwalczanie zorganizowanej przestępczości;

h) zwiększanie zaufania publicznego do organów celnych poprzez demonstrowanie wymiernych rezultatów osiąganych dzięki współpracy celnej i poprzez podnoszenie świadomości znaczenia problematyki celnej w odniesieniu do egzekwowania prawa;

2) podjąć środki konieczne do sporządzenia, zaktualizowania, monitorowania i oceny, w zależności od potrzeby, szczegółowego planu działania, tak by spełniać ogólne cele strategii,

ZWRACA SIĘ DO:

1) organów celnych i innych organów państw członkowskich odpowiedzialnych za wdrażanie prawodawstwa celnego o realizację tej strategii i wdrożenie planu działania, przykładając szczególną uwagę do opracowania wspólnych metod i dalszego zintensyfikowania wymiany informacji;

2) organów celnych i innych organów ścigania państw członkowskich oraz właściwych organów i agencji Unii Europejskiej do dalszego dokładania szczególnych starań, by zacieśniać współpracę między sobą oraz współpracę z krajami trzecimi w dziedzinie zapobiegania transgranicznej działalności przestępczej oraz jej wykrywania i ścigania oraz prowadzenia dochodzeń;

3) Komisji do aktywnego przyczyniania się do wdrażania tej strategii, w pełni korzystając ze swojej części kompetencji oraz do dalszego zapewniania - w jak największym stopniu - finansowego, technicznego i logistycznego wsparcia służącego wdrażaniu tej strategii;

4) Europolu o rozważenie aspektów dotyczących egzekwowania prawa celnego przy opracowywaniu przyszłych ocen zagrożenia poważną i zorganizowaną przestępczością (SOCTA) i innych inicjatyw.

Niniejsza rezolucja uchyla rezolucję z dnia 23 października 2009 r. w sprawie wzmocnionej strategii na rzecz współpracy celnej.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 115 z 4.5.2010, s. 1.

⁽²⁾ Dok. 8895/10 JAI 335.

⁽³⁾ Dok. 10118/10 JAI 461.

⁽⁴⁾ Dok. 7120/10 CO EUR-PREP 8 JAI 182, przyjęty przez Radę na posiedzeniu w dniach 25-26 lutego 2010 r. i potwierdzony przez Radę Europejską w dniach 25-26 marca 2010 r.

⁽⁵⁾ Dok. 8096/11/183 ENFOCUSTOM 18.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 260 z 30.10.2009, s. 1.

⁽⁷⁾ Dok. 8762/08 UD 71 ECOFIN 151.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 20.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 89.