Dyrektywa 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej
Dz.U.UE.L.2003.283.51
Akt obowiązującyDYREKTYWA RADY 2003/96/WE
z dnia 27 października 2003 r.
w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej
(Dz.U.UE L z dnia 31 października 2003 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 93,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zakres dyrektywy Rady 92/81/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od olejów mineralnych 1 i dyrektywy Rady 92/82/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatków akcyzowych od olejów mineralnych 2 jest ograniczony do olejów mineralnych.
(2) Brak przepisów wspólnotowych wyznaczających minimalną stawkę podatków od energii elektrycznej i produktów energetycznych innych niż oleje mineralne może negatywnie wpływać na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
(3) Prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i osiągnięcie celów innych polityk Wspólnoty wymagają ustanowienia na poziomie wspólnotowym minimalnych poziomów opodatkowania od większości produktów energetycznych, włącznie z energią elektryczną, gazem ziemnym i węglem.
(4) Znaczne różnice między krajowymi poziomami opodatkowania energii stosowanych przez Państwa Członkowskie mogłyby okazać się szkodliwe dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(5) Ustalenie właściwych wspólnotowych minimalnych poziomów opodatkowania może umożliwić zredukowanie istniejących różnic w krajowych poziomach opodatkowania.
(6) Zgodnie z postanowieniami art. 6 Traktatu, wymogi ochrony środowiska muszą być włączone do określania i wykonywania innych polityk Wspólnoty.
(7) Jako strona Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, Wspólnota ratyfikowała Protokół z Kioto. Opodatkowanie produktów energetycznych i - w odpowiednim przypadku - energii elektrycznej jest jednym z instrumentów dostępnych w celu osiągania celów Protokołu z Kioto.
(8) Rada musi w regularnych odstępach czasu badać zwolnienia i obniżki oraz minimalne poziomy podatków, biorąc pod uwagę prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość minimalnych poziomów opodatkowania, międzynarodową konkurencyjność gospodarki Wspólnoty oraz ogólne cele Traktatu.
(9) Państwom Członkowskim należy przyznać elastyczność potrzebną do określania i wykonywania polityk właściwych do ich okoliczności krajowych.
(10) Państwa Członkowskie chcą wprowadzać lub utrzymywać różne rodzaje podatków od produktów energetycznych i energii elektrycznej. W tym celu należy postanowić, że Państwa Członkowskie spełniają wymaganie odnośnie do minimalnych poziomów opodatkowania, jeśli całość pobranych przez nie, jako podatki pośrednie, opłat (z wyłączeniem podatku od wartości dodanej), nie jest niższa od wspólnotowych minimalnych poziomów opodatkowania.
(11) Decydowanie o tym, jakimi środkami podatkowymi wprowadzone zostaną w życie wspólnotowe ramy dotyczące opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, jest sprawą poszczególnych Państw Członkowskich. W tym względzie Państwa Członkowskie mogą zdecydować nie podwyższać ogólnego obciążenia podatkowego, jeśli uznają, że wprowadzenie w życie takiej zasady neutralności podatkowej mogłoby przyczynić się do restrukturyzacji i unowocześnienia ich systemów podatkowych poprzez zachęcanie do zachowań bardziej sprzyjających ochronie środowiska i zwiększonego uwzględnienia czynnika udziału w pracy.
(12) Ceny energii są elementami kluczowymi wspólnotowej polityki energetycznej, transportowej i ochrony środowiska.
(13) Podatki mają udział w ustalaniu cen produktów energetycznych i energii elektrycznej.
(14) Minimalne poziomy opodatkowania powinny odzwierciedlać pozycję konkurencyjności różnych produktów energetycznych i energii elektrycznej. W związku z powyższym, słusznym byłoby oparcie kalkulacji tych minimalnych poziomów opodatkowania, w takim stopniu jak to jest możliwe, na zawartości energii w tych produktach. Metoda ta nie powinna jednak być stosowana w stosunku do paliw silnikowych.
(15) Możliwość stosowania zróżnicowanych krajowych stawek podatkowych względem tego samego produktu powinna być dopuszczalna w niektórych okolicznościach lub na określonych warunkach, pod warunkiem przestrzegania wspólnotowych minimalnych poziomów opodatkowania oraz zasad rynku wewnętrznego i konkurencji.
(16) Ponieważ ciepło jest przedmiotem bardzo ograniczonego handlu wewnątrzwspólnotowego, końcowe opodatkowanie ciepła powinno pozostać poza zakresem niniejszych ram wspólnotowych.
(17) Niezbędne jest ustalenie różnych wspólnotowych minimalnych poziomów opodatkowania odnośnie do wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej.
(18) Produkty energetyczne wykorzystywane jako paliwo silnikowe do niektórych celów przemysłowych i handlowych oraz te wykorzystywane jako paliwo do ogrzewania są zazwyczaj opodatkowane na niższych poziomach niż te mające zastosowanie do produktów energetycznych wykorzystywanych jako materiały pędne.
(19) Konieczne jest przewidzenie możliwości szczególnego potraktowania opodatkowania oleju napędowego wykorzystywanego przez przedsiębiorstwa transportu towarowego, w szczególności te zaangażowane w działalność wewnątrz Wspólnoty, włącznie ze środkami pozwalającymi na wprowadzenie systemu opłat od użytkowników dróg w celu ograniczenia zakłóceń konkurencji jakie mogą napotkać podmioty gospodarcze.
(20) Państwa Członkowskie muszą w danym przypadku rozróżniać między olejem napędowym wykorzystywanym na cele handlowe i niehandlowe. Państwa Członkowskie mogą wykorzystywać tę możliwość do zmniejszenia różnicy między opodatkowaniem nieprzeznaczonych na cele handlowe olejów gazowych wykorzystywanych jako materiał napędowy i benzyny.
(21) Wykorzystanie produktów energetycznych i energii elektrycznej w celach handlowych i niehandlowych może być poddane różnemu traktowaniu do celów podatkowych.
(22) Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne. Energia elektryczna, która w podobny sposób jest wykorzystywana, powinna być również podobnie traktowana.
(23) Istniejące zobowiązania międzynarodowe i utrzymywanie pozycji konkurencyjnej spółek wspólnotowych sprawiają, że słuszne jest kontynuowanie zwolnień od podatku dla produktów energetycznych wykorzystywanych w żegludze powietrznej i morskiej, innych niż dla celów prywatnej przyjemności, przy czym Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość ograniczania tych zwolnień.
(24) Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość stosowania niektórych innych zwolnień lub obniżonych poziomów opodatkowania, w przypadkach gdy nie będzie to szkodliwe dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i nie będzie powodować zakłóceń konkurencji.
(25) W szczególności, połączone wytwarzanie ciepła i mocy oraz, w celu wspierania wykorzystywania alternatywnych źródeł energii, odnawialne formy energii mogą kwalifikować się do preferencyjnego traktowania.
(26) Pożądane jest ustanowienie ram wspólnotowych w celu umożliwienia Państwom Członkowskim zwalniania od podatku akcyzowego lub obniżania podatku akcyzowego w celu wspierania biopaliw, przez co przyczyniałyby się do lepszego funkcjonowania rynku wewnętrznego i zapewnienia Państwom Członkowskim oraz podmiotom gospodarczym wystarczającego stopnia pewności prawnej. Zakłócenia konkurencji powinny być ograniczone, a zachęty w formie obniżki kosztów podstawowych dla producentów i dystrybutorów biopaliw powinny zostać utrzymane, między innymi, przez dokonywanie przez Państwa Członkowskie dostosowań uwzględniających zmiany cen surowców.
(27) Niniejsza dyrektywa stanowi bez uszczerbku dla stosowania właściwych przepisów dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących produktów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przemieszczania oraz kontrolowania 3 , i dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych 4 , w przypadku gdy wyrób przeznaczony do wykorzystania, oferowany do sprzedaży lub wykorzystywany jako paliwo silnikowe lub dodatek do paliwa stanowi alkohol etylowy, którego definicję przedstawiono w dyrektywie 92/83/EWG.
(28) Niektóre zwolnienia lub obniżki poziomu podatku mogą okazać się konieczne; w szczególności z powodu braku silniejszej harmonizacji na poziomie wspólnotowym, z powodu ryzyka utraty konkurencyjności międzynarodowej lub ze względów społecznych, lub rozważań polityki ochrony środowiska.
(29) Należy zwrócić uwagę na zakłady zawierające umowy w celu znacznego wzmocnienia ochrony środowiska i efektywności energetycznej; między tymi zakładami, na szczególne traktowanie zasługują zakłady energochłonne.
(30) Okresy przejściowe i szczególne uzgodnienia mogą być wymagane w celu umożliwienia Państwom Członkowskim na łagodne dostosowanie do nowych poziomów opodatkowania, ograniczając w ten sposób możliwe negatywne skutki uboczne.
(31) Musi zostać przewidziana procedura upoważniająca wprowadzanie przez Państwa Członkowskie, w wyznaczonym okresie, innych zwolnień lub obniżonych poziomów opodatkowania. Takie zwolnienia lub obniżki powinny być regularnie badane.
(32) Należy przewidzieć, żeby Państwa Członkowskie powiadamiały Komisję o niektórych środkach krajowych. Takie powiadomienie nie zwalnia Państw Członkowskich ze zobowiązania, ustanowionego w art. 88 ust. 3 Traktatu, do powiadamiania o niektórych środkach krajowych. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyniku jakichkolwiek przyszłych procedur pomocy państwowej, które mogą zostać rozpoczęte zgodnie z art. 87 i 88 Traktatu.
(33) Zakres dyrektywy 92/12/EWG powinien zostać rozszerzony, w odpowiednim przypadku, na produkty i podatki pośrednie objęte niniejszą dyrektywą.
(34) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 5 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Państwa Członkowskie nakładają podatki na produkty energetyczne i energię elektryczną zgodnie z niniejszą dyrektywą.
Energii elektrycznej objętej kodem CN 2716.
Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego.
Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w ust. 1, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego produktu energetycznego.
Produkt energetyczny ma podwójne zastosowanie w przypadku gdy jest wykorzystywany zarówno jako paliwo do ogrzewania oraz w celach innych niż jako paliwo silnikowe i paliwo do ogrzewania. Wykorzystywanie produktów energetycznych do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych uważa się za podwójne zastosowanie,
"Procesy mineralogiczne" oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej 6 .
Jednakże art. 20 ma zastosowanie do tych produktów energetycznych.
Decyzja o aktualizacji kodów Nomenklatury Scalonej dla produktów określonych w niniejszej dyrektywie jest podejmowana raz w roku zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 27. Decyzja ta nie może skutkować jakimikolwiek zmianami minimalnych stawek podatkowych zastosowanych w niniejszej dyrektywie lub dodaniem lub usunięciem jakichkolwiek produktów energetycznych i energii elektrycznej.
Odniesienia w dyrektywie 92/12/EWG do "olejów mineralnych" i "podatku akcyzowego", w zakresie w jakim mają zastosowanie do olejów mineralnych, są interpretowane jako obejmujące wszystkie produkty energetyczne, energię elektryczną i krajowe podatki pośrednie określone odpowiednio w art. 2 i art. 4 ust. 2 niniejszej dyrektywy.
Pod warunkiem przestrzegania minimalnych poziomów opodatkowania przewidzianych niniejszą dyrektywą i, pod warunkiem że są one zgodne z prawem wspólnotowym, Państwa Członkowskie mogą stosować, pod kontrolą fiskalną, zróżnicowane stawki opodatkowania, w następujących przypadkach:
Państwa Członkowskie mogą przyznawać zwolnienia lub obniżki w poziomach opodatkowania przewidzianych niniejszą dyrektywą albo:
Najpóźniej do dnia 1 stycznia 2012 r. Rada, stanowiąc jednomyślnie, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, na podstawie sprawozdania i wniosku Komisji, podejmuje decyzję odnośnie do minimalnych poziomów opodatkowania mających zastosowanie do oleju gazowego na kolejny okres rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r.
Działalności gospodarcze obejmują wszystkie działalności producentów, podmiotów gospodarczych i osób świadczących usługi włącznie z działalnością górniczą i rolniczą oraz wykonywaniem wolnych zawodów.
Państwowe, regionalne i lokalne władze administracyjne oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za jednostki gospodarcze w odniesieniu do działalności lub transakcji, w które są one zaangażowane jako władze publiczne. Jednakże gdy angażują się one w takie działalności lub transakcje powinny być uważane za zakłady w odniesieniu do tych działalności lub transakcji, gdyby traktowanie ich nie jako zakłady prowadziłoby do znacznych zakłóceń konkurencji.
Kursy te stosuje się od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego.
Dla celów niniejszej dyrektywy "prywatne loty niehandlowe" oznaczają każde użycie samolotu przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niego na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich celach innych niż handlowe, w szczególności nie w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.
Państwa Członkowskie mogą ograniczyć zakres niniejszego zwolnienia do dostaw paliwa do silników odrzutowych (kod CN 2710 19 21 );
Dla celów niniejszej dyrektywy "prywatna żegluga niehandlowa" oznacza każde użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niej na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich innych celach niż handlowe, w szczególności innych niż w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.
Całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki mogą zostać przyznane na maksymalny okres dziesięciu lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy lub do czasu, gdy krajowy udział gazu ziemnego w końcowym zużyciu energii osiągnie 25 %, w zależności od tego, który z tych momentów nastąpi wcześniej. Jednakże gdy tylko krajowy udział gazu ziemnego w końcowym zużyciu energii osiągnie 20 %, zainteresowane Państwa Członkowskie stosują wyłącznie pozytywny poziom opodatkowania, który wzrasta corocznie w celu osiągnięcia przynajmniej stawki minimalnej na koniec okresu określonego powyżej.
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej może stosować całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki dla gazu ziemnego oddzielnie dla Irlandii Północnej;
Na podstawie wniosku Komisji, Rada zbada przed dniem 1 stycznia 2008 r., czy możliwość stosowania poziomu opodatkowania obniżanego do zera powinna zostać uchylona.
Państwa Członkowskie mogą także stosować obniżoną stawkę podatkową, pod kontrolą fiskalną, do produktów podlegających opodatkowaniu określonych w art. 2 w przypadku gdy produkty takie zawierają wodę (kody CN 2201 i 2851 00 10).
"Biomass" oznacza ulegającą biodegradacji część produktów, odpadów i pozostałości rolnictwa (włącznie z substancjami roślinnymi i zwierzęcymi), leśnictwa i powiązanych gałęzi przemysłu, a także ulegającą biodegradacji część odpadów przemysłowych i gospodarstw domowych.
Poziomy opodatkowania stosowane przez Państwa Członkowskie do produktów składających się lub zawierających produkty określone w ust. 1 mogą być niższe niż minimalne poziomy określone w art. 4.
W ramach wieloletniego programu objętego zezwoleniem władzy administracyjnej przed dniem 31 grudnia 2012 r., Państwa Członkowskie mogą stosować zwolnienie lub obniżkę zgodnie z ust. 1 po dniu 31 grudnia 2012 r. aż do końca programu wieloletniego. Okres ten nie może być odnawiany.
"Zakład energochłonny" oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej wynoszą przynajmniej 3,0 % wartości produkcji lub krajowy należny podatek energetyczny wynosi przynajmniej 0,5 % wartości dodanej. W ramach tej definicji, Państwa Członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.
"Nabycie produktów energetycznych i energii elektrycznej" oznacza rzeczywisty koszt energii nabytej lub wytworzonej w ramach zakładu. Zalicza się do niej jedynie energię elektryczną, ciepło i produkty energetyczne, które są wykorzystywane do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b) i c). Włączone są wszystkie podatki poza podatkiem od wartości dodanej, który może zostać odliczony.
"Wartość produkcji" oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.
"Wartość dodana" oznacza całkowity obrót podlegający podatkowi od wartości dodanej włącznie ze sprzedażą na wywóz, minus całkowita suma zakupów podlegających podatkowi VAT włącznie z przywozem.
Państwom Członkowskim, które stosują obecnie krajowe systemy podatku energetycznego, w których energochłonne zakłady są określone zgodnie z kryteriami innymi niż koszty energii w porównaniu z wartością produkcji i należny krajowy podatek energetyczny w porównaniu z wartością dodaną, zostaje przyznany na okres przejściowy nie później niż do dnia 1 stycznia 2007 r. w celu dostosowania definicji określonej w lit. a) akapit pierwszy.
Z zastrzeżeniem wcześniejszego przeglądu przez Radę, na podstawie wniosku Komisji, upoważnienie to wygasa dnia 31 grudnia 2006 r. lub w dniu określonym w załączniku II.
Republika Portugalska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2009 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania olejów gazowych, wykorzystywanych jako materiał pędny, do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 302 EUR oraz do dnia 1 stycznia 2012 r. w celu osiągnięcia poziomu 330 EUR Do dnia 31 grudnia 2009 r., może ponadto stosować zróżnicowaną stawkę do handlowego zastosowania olejów gazowych, wykorzystywanych jako materiał pędny, pod warunkiem że nie będzie to skutkować opodatkowaniem na poziomie niższym niż 272 EUR za 1.000 l i że krajowe poziomy opodatkowania obowiązujące w dniu 1 stycznia 2003 r. nie zostaną obniżone. Od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 1 stycznia 2012 r., może stosować zróżnicowaną stawkę do handlowego zastosowania olejów gazowych wykorzystywanych jako materiał pędny, pod warunkiem że nie będzie to skutkować opodatkowaniem na poziomie niższym niż 302 EUR za 1.000 l i że krajowe poziomy opodatkowania obowiązujące w dniu 1 stycznia 2010 r. nie zostają obniżone. Zróżnicowana stawka do handlowego zastosowania olejów gazowych, wykorzystywanych jako materiał pędny, może również być stosowana do taksówek do dnia 1 stycznia 2012 r. W odniesieniu do art. 7 ust. 3 lit. a), może stosować do dnia 1 stycznia 2008 r. dopuszczalną masę całkowitą wynoszącą nie mniej niż 3,5 ton, przy definiowaniu celów handlowych.
Republika Portugalska może stosować do dnia 1 stycznia 2010 r. całkowite lub częściowe zwolnienia w ramach poziomu opodatkowania energii elektrycznej.
Republika Grecka może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu przekształcenia jej obecnego systemu wejściowego opodatkowania energii elektrycznej na system końcowego opodatkowania energii elektrycznej oraz w celu osiągnięcia nowego minimalnego poziomu opodatkowania dla benzyny.
Republika Grecka może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania olejów gazowych wykorzystywanych jako materiał pędny do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 302 EUR za 1.000 l oraz do dnia 1 stycznia 2012 r. w celu osiągnięcia poziomu 330 EUR. Do dnia 31 grudnia 2009 r., może ponadto stosować zróżnicowaną stawkę do handlowego zastosowania olejów gazowych wykorzystywanych jako materiał pędny, pod warunkiem że nie będzie to skutkować opodatkowaniem na poziomie niższym niż 264 EUR za 1.000 l i że krajowe poziomy opodatkowania obowiązujące w dniu 1 stycznia 2003 r. nie zostają obniżone. Od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 1 stycznia 2012 r. może stosować zróżnicowaną stawkę do handlowego zastosowania olejów gazowych, wykorzystywanych jako materiał pędny, pod warunkiem że nie będzie to skutkować opodatkowaniem na poziomie niższym niż 302 EUR za 1.000 l i że krajowe poziomy opodatkowania obowiązujące w dniu 1 stycznia 2010 r. nie zostają obniżone. Zróżnicowana stawka do handlowego zastosowania oleju gazowego, wykorzystywanego jako materiał pędny, może być również stosowana do taksówek do dnia 1 stycznia 2012 r. W odniesieniu do art. 7 ust. 3 lit. a), może stosować do dnia 1 stycznia 2008 r. dopuszczalną całkowitą masę wynoszącą nie mniej niż 3,5 ton, przy definiowaniu celów handlowych.
Republika Francuska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2009 r. w celu dostosowania jej obecnego systemu opodatkowania energii elektrycznej do przepisów przedstawionych w niniejszej dyrektywie. W tym okresie, ogólny średni poziom aktualnego lokalnego opodatkowania energii elektrycznej ma być brany pod uwagę w celu ocenienia, czy minimalne stawki przedstawione w niniejszej dyrektywie są przestrzegane.
Jednakże w przypadku gdy różnica między poziomem krajowym a poziomem minimalnym nie przekracza 3 % poziomu minimalnego, wówczas dane Państwo Członkowskie może czekać do końca tego okresu w celu dostosowania jego poziomu krajowego.
Z zastrzeżeniem wcześniejszego przeglądu przez Radę, na podstawie wniosku Komisji, upoważnienie to wygasa dnia 31 grudnia 2006 r. lub w dniu określonym w załączniku III.
Republika Estonii może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej, wykorzystywanej jako materiał pędny do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 359 EUR za 1.000 l. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania benzyny bezołowiowej nie może być niższy, niż 287 EUR za 1.000 l.
Republika Estonii może stosować całkowite zwolnienie z opodatkowania łupków bitumicznych do dnia 1 stycznia 2009 r. Do dnia 1 stycznia 2013 r. może ona również stosować obniżone stawki poziomu opodatkowania łupków bitumicznych, pod warunkiem że nie będzie to skutkować opodatkowaniem na poziomie niższym niż 50 % odpowiedniej wspólnotowej stawki minimalnej od dnia 1 stycznia 2011 r.
Republika Estonii może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania łupków bitumicznych wykorzystywanych w ciepłownictwie miejskim, do minimalnego poziomu opodatkowania.
Republika Estonii może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu przekształcenia jej obecnego systemu wejściowego opodatkowania energii elektrycznej na system końcowego opodatkowania energii elektrycznej.
Republika Łotwy może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2011 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej, wykorzystywanej jako materiał pędny, do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 359 EUR za 1.000 l. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania benzyny bezołowiowej nie może być niższy, niż 287 EUR za 1.000 l, a od 1 stycznia 2008 r. nie może być niższy, niż 323 EUR za 1.000 l.
Republika Łotwy może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania ciężkich olejów opałowych wykorzystywanych w ciepłownictwie miejskim, do minimalnego poziomu opodatkowania.
Republika Łotwy może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego systemu opodatkowania energii elektrycznej do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. poziom opodatkowania energii elektrycznej nie może być niższy, niż 50 % od odpowiednich minimalnych stawek wspólnotowych.
Republika Łotwy może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2009 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. poziom opodatkowania węgla i koksu nie może być niższy, niż 50 % od odpowiednich minimalnych stawek wspólnotowych.
Republika Litwy może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2011 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej, wykorzystywanej jako materiał pędny, do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 359 EUR za 1.000 l. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania benzyny bezołowiowej nie może być niższy, niż 287 EUR za 1.000 l, a od 1 dnia stycznia 2008 r. nie może być niższy, niż 323 EUR za 1.000 l.
Republika Malty może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania oleju gazowego i nafty, stosowanych jako materiały pędne, do minimalnego poziomu wynoszącego 330 EUR za 1.000 l. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziomy opodatkowania oleju gazowego i nafty, stosowanych jako materiały pędne, nie mogą być niższe niż EUR 245 za 1.000 l.
Republika Malty może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej oraz benzyny ołowiowej, wykorzystywanych jako materiały pędne, do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziomy opodatkowania benzyny bezołowiowej oraz benzyny ołowiowej nie mogą być niższe, niż odpowiednio 287 EUR za 1.000 l i 337 EUR za 1.000 l.
Republika Malty może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania gazu ziemnego wykorzystywanego jako paliwo do ogrzewania do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. stawki efektywne stosowane do gazu ziemnego nie mogą być niższe, niż 50 % odpowiednich minimalnych stawek wspólnotowych.
Republika Malty może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2009 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania paliw stałych do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. stawki efektywne stosowane do odnośnych produktów energetycznych nie mogą być niższe, niż 50 % od odpowiednich minimalnych stawek wspólnotowych.
Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania jej obecnego poziomu opodatkowania oleju gazowego wykorzystywanego jako materiał pędny, do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 302 EUR za 1.000 l, a do dnia 1 stycznia 2012 r. do poziomu 330 EUR Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania oleju gazowego nie może być niższy, niż EUR 245 za 1.000 l, a od dnia 1 stycznia 2008 r. nie może być niższy, niż 274 EUR za 1.000 l.
Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2008 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania ciężkiego oleju opałowego do nowego minimalnego poziomu wynoszącego 15 EUR za 1.000 kg. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania ciężkiego oleju opałowego nie może być niższy, niż 13 EUR za 1.000 kg.
Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2012 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu, stosowanego w ciepłownictwie miejskim, do odnośnego minimalnego poziomu opodatkowania.
Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2012 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu używanego dla innych potrzeb grzewczych, niż w ciepłownictwie miejskim do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania.
Rzeczpospolita Polska może, do dnia 1 stycznia 2008 r., stosować całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki dla oleju gazowego wykorzystywanego jako paliwo do ogrzewania przez szkoły, przedszkola i inne placówki publiczne, w związku z działalnością lub transakcjami, w których występują jako instytucje publiczne.
Rzeczpospolita Polska może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2006 r. w celu dostosowania swojego systemu opodatkowania energii elektrycznej do ram wspólnotowych.
Republika Słowacji może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2009 r. w celu dostosowania krajowego poziomu opodatkowania paliw stałych do odpowiednich minimalnych poziomów opodatkowania. Jednakże od dnia 1 stycznia 2007 r. poziom opodatkowania paliw stałych nie może być niższy, niż 50 % od odpowiednich minimalnych stawek wspólnotowych.
Republika Cypru może stosować okres przejściowy do dnia 1 stycznia 2010 r. w celu dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania benzyny bezołowiowej, wykorzystywanej jako materiał napędowy, do nowego poziomu minimalnego w wysokości 359 EUR za 1.000 l. Jednakże od dnia 1 maja 2004 r. poziom opodatkowania benzyny bezołowiowej nie może być niższy niż 287 EUR za 1.000 l.
Państwo Członkowskie pragnące wprowadzić taki środek powiadamia o tym Komisję oraz dostarcza Komisji wszelkie właściwe i konieczne informacje.
Komisja bada wniosek, biorąc pod uwagę, między innymi, prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, konieczność zapewnienia uczciwej konkurencji oraz politykę zdrowotną, środowiska, energetyczną i transportową Wspólnoty.
W terminie trzech miesięcy od otrzymania wszystkich właściwych i koniecznych informacji, Komisja przedstawia propozycję upoważnienia takiego środka przez Radę, albo powiadamia Radę o przyczynach dla jakich nie przedstawiła propozycji upoważnienia takiego środka.
Nie naruszając akapitu pierwszego, Państwa Członkowskie mają prawo ustalać zdarzenie powodujące powstanie zobowiązania podatkowego, w przypadku gdy nie ma powiązań między ich gazociągami i gazociągami innych Państw Członkowskich.
Jednostka produkująca energię elektryczną na swoje własne potrzeby jest uważana za dystrybutora. Bez względu na przepisy art. 14 ust. 1 lit. a), Państwa Członkowskie mogą zwalniać drobnych producentów energii elektrycznej, pod warunkiem że opodatkowują oni produkty energetyczne wykorzystywane do produkcji tej energii elektrycznej.
Dla celów stosowania art. 5 i 6 dyrektywy 92/12/EWG, węgiel, koks i węgiel brunatny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy przez spółki, które muszą być w tym celu zarejestrowane przez odpowiednie władze. Władze te mogą zezwolić producentowi, podmiotowi gospodarczemu, importerowi lub przedstawicielowi fiskalnemu na przejęcie zobowiązań podatkowych nałożonych na zarejestrowaną spółkę. Podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim.
Warunek podany w ppkt i) nie ma zastosowania w przypadku gdy mieszanka jest zwolniona do szczególnego zastosowania.
W przypadku zmiany stawek podatkowych, zapasy magazynowe produktów energetycznych przekazane już do zużycia mogą zostać objęte podwyżką lub obniżką podatku.
Państwa Członkowskie mogą zwrócić kwoty już zapłaconych podatków od zanieczyszczonych lub przypadkowo zmieszanych produktów energetycznych odesłanych do składu podatkowego w celu recyklingu.
"zbiorniki standardowe" oznaczają:
"Kontener specjalny" oznacza jakikolwiek kontener wyposażony w specjalne urządzenia, zaprojektowane dla systemów chłodniczych, natleniających, izolacji cieplnej lub innych systemów.
Informacje przekazane Komisji na podstawie niniejszej dyrektywy nie zwalniają Państw Członkowskich z obowiązku powiadamiania na mocy art. 88 ust. 3 Traktatu.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
Rada, stanowiąc na podstawie sprawozdania, oraz w odpowiednim przypadku, na wniosek Komisji, bada w regularnych odstępach zwolnienia i obniżki oraz minimalne poziomy opodatkowania ustanowione w niniejszej dyrektywie i, stanowiąc jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje konieczne środki. Komisja w swoim sprawozdaniu, a Rada w swojej ocenie uwzględniają prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość minimalnych poziomów opodatkowania oraz ogólne cele Traktatu.
Nie naruszając przepisów art. 28 ust. 2, dyrektywy 92/81/EWG i 92/82/EWG tracą moc od dnia 31 grudnia 2003 r.
Odesłania do dyrektyw, które utraciły moc, należy rozumieć jako odesłania do niniejszej dyrektywy.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
W imieniu Rady | |
A. MATTEOLI | |
Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I
Tabela A - Minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw silnikowych
Tabela A - Minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw silnikowych
1 stycznia 2004 r. | 1 stycznia 2010 r. | |
Benzyna ołowiowa | 421 | 421 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 11 31, 2710 11 51 i 2710 11 59 | ||
Benzyna bezołowiowa | 359 | 359 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 11 31, 2710 11 41, 2710 11 45 i 2710 11 49 | ||
Olej gazowy | 302 | 330 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 19 41 do 2710 19 49 | ||
Nafta | 302 | 330 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 19 21 i 2710 19 25 | ||
Gaz płynny | 125 | 125 |
(w EUR za 1.000 kg) | ||
kody CN 2711 12 11 do 2711 19 00 | ||
Gaz ziemny | 2,6 | 2,6 |
(w EUR za gigadżul wartość kaloryczna brutto) | ||
kody CN 2711 11 00 i 2711 21 00 |
Olej gazowy | 21 |
(w EUR za 1.000 l) | |
kody CN 2710 19 41 do 2710 19 49 | |
Nafta | 21 |
(w EUR za 1.000 l) | |
kody CN 2710 19 21 i 2710 19 25 | |
Gaz płynny | 41 |
(w EUR za 1.000 kg) | |
kody CN 2711 12 11 do 2711 19 00 | |
Gaz ziemny | 0,3 |
(w EUR za gigadżul wartość kaloryczna brutto) | |
kody CN 2711 11 00 i 2711 21 00 |
Tabela C - Minimalne poziomy opodatkowania mające zastosowanie do paliw do ogrzewania i energii elektrycznej
Zastosowanie gospodarcze | Zastosowanie niegospodarcze | |
Oleje gazowe | 21 | 21 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 19 41 do 2710 19 49 | ||
Olej opałowy ciężki | 15 | 15 |
(w EUR za 1.000 kg) | ||
kody CN 2710 19 61 do 2710 19 69 | ||
Nafta | 0 | 0 |
(w EUR za 1.000 l) | ||
kody CN 2710 19 21 i 2710 19 25 | ||
Gaz płynny | 0 | 0 |
(w EUR za 1.000 kg) | ||
kody CN 2711 12 11 do 2711 19 00 | ||
Gaz ziemny | 0,15 | 0,3 |
(w EUR za gigadżul/wartość kaloryczna brutto) | ||
kody CN 2711 11 00 i 2711 21 00 | ||
Węgiel i koks | 0,15 | 0,3 |
(w EUR za gigadżul/wartość kaloryczna brutto) | ||
kody CN 2701, 2702 i 2704 | ||
Energia elektryczna | 0,5 | 1,0 |
(w EUR za MWh) | ||
od CN 2716 |
ZAŁĄCZNIK II
Obniżone stawki podatkowe i zwolnienia z podatków w rozumieniu art. 18 ust. 1
Obniżone stawki podatkowe i zwolnienia z podatków w rozumieniu art. 18 ust. 1
ZAŁĄCZNIK III 14
Obniżone stawki podatkowe i zwolnienia z podatków w rozumieniu art. 18a ust. 1:
Obniżone stawki podatkowe i zwolnienia z podatków w rozumieniu art. 18a ust. 1:
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.