Rozporządzenie wykonawcze 2016/80 rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [(Stafida Soultanina Kritis) (ChOG)]

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.17.3

Akt obowiązujący
Wersja od: 26 stycznia 2016 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/80
z dnia 13 stycznia 2016 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Σταφίδα Σουλτανίνα Κρήτης (Stafida Soultanina Kritis) (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych 1 , w szczególności jego art. 52 ust. 3 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek o rejestrację nazwy "Σταφίδα Σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis), złożony przez Grecję, został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 .

(2) W dniu 26 czerwca 2014 r. Komisja otrzymała powiadomienie o sprzeciwie od giełdy towarowej w Izmirze (Turcja). Po przekazaniu tego powiadomienia, pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. przesłano uzasadnione oświadczenie o sprzeciwie.

(3) Komisja przeanalizowała sprzeciw i uznała go za dopuszczalny w rozumieniu art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Pismem z dnia 26 września 2014 r. Komisja wezwała więc zainteresowane strony do rozpoczęcia odpowiednich konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

(4) Strony nie osiągnęły porozumienia w ustalonym terminie.

(5) W związku z tym, że nie osiągnięto porozumienia, Komisja powinna przyjąć decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 52 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(6) Sprzeciwiająca się strona twierdzi, że wniosek nie spełnia warunków określonych w art. 5, art. 6 ust. 3, art. 6 ust. 4 i art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Zdaniem sprzeciwiającej się strony właściwości produktu nie mają charakteru odróżniającego, gdyż klimat i warunki glebowe, które stanowią kryterium decydujące o jakości produktu, są takie same jak w Turcji. Ponadto słowa "sułtan" i "sultaniye" etymologicznie pochodzą z Turcji (tj. Anatolii). Słowo "Soultanina" byłoby więc przypisywane Turcji. Poza tym sprzeciwiająca się strona uważa, że podobnie jak "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) nazwa produktu "Aegean Sultana" została zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia z Turcji i stała się znakiem towarowym. Obecność słowa "Soultanina" w greckiej nazwie stanowiłaby zatem zagrożenie dla tureckiej zarejestrowanej nazwy, przyczyniała się do nieuczciwej konkurencji i wprowadzała konsumentów w błąd. Wreszcie słowa "Soultanina" nie można zarejestrować, gdyż jest ono homonimiczne w stosunku do nazwy, którą już zarejestrowano. W związku z powyższym należy w całości odrzucić wniosek.

(7) Pomimo wyżej wymienionych zarzutów przedstawionych przez sprzeciwiającą się stronę należy zarejestrować ChOG "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) z następujących względów.

(8) Nie ulega wątpliwości, że nazwa pochodzi z Anatolii. Biorąc pod uwagę jednak, że słowo "Soultanina" zaczęło być powszechnie używane jako nazwa odmiany winorośli uprawianej w wielu krajach, nie jest już ono związane z miejscem swojego pochodzenia. Może zatem zgodnie z prawem odnosić się do produktu, który nie pochodzi z Anatolii. Słowo "Soultanina" zostało już zaklasyfikowane jako odmiana winorośli na mocy obecnie uchylonego rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3800/81 3 . W aktualnie obowiązujących ramach prawnych nazwa "Soultanina" została zgłoszona jako odmiana winorośli zgodnie z art. 63 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 4 .

(9) W odniesieniu do cech szczególnych "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) (ChOG) w jednolitym dokumencie odpowiednio i wyczerpująco opisano związek między szczególnymi cechami produktu a określonym obszarem geograficznym. Produkt odznacza się wysoką zawartością cukru (minimum 75 %) i niskim poziomem wilgotności (maksymalnie 16 %). Wapienny charakter gleb na Krecie sprawia, że rośliny wytwarzają owoce, które są bardzo wysokiej jakości, gdyż zawierają więcej cukru. Korzystny wpływ na zawartość cukru ma też niski poziom opadów deszczu i duża liczba godzin nasłonecznienia w lipcu i sierpniu, kiedy dojrzewają winogrona. Opady deszczu w tym okresie powodują rozcieńczenie cukrów w winogronach, co odbija się na ich jakości. Gorące, suche warunki oraz praktyka zanurzania winogron w roztworze alkalicznym przed ich wysuszeniem skutkują gwałtowną utratą wody i jednoczesnym wzrostem koncentracji cukrów, co z kolei zatrzymuje proces ciemnienia i nadaje sułtankom charakterystyczną barwę. Giełda towarowa w Izmirze nie przedstawiła odpowiedniego uzasadnienia podważającego te stwierdzenia.

(10) Turecki produkt "Aegean Sultanas" nie jest ChNP zarejestrowaną zgodnie z prawem UE. Nie podlega szczególnej ochronie na mocy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. W szczególności nie może stanowić przeszkody w zarejestrowaniu homonimicznej nazwy zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. W żadnym przypadku słowo "Soultanina" nie jest nazwą produktu homonimiczną do nazwy "Aegean Sultanas".

(11) Mało prawdopodobne jest, aby nazwa "Soultanina" sama w sobie wprowadzała konsumentów w błąd odnośnie do pochodzenia produktu, gdyż jest ona powszechnie znana jako odmiana winorośli, którą można uprawiać na całym świecie. Ponadto w tym konkretnym przypadku nazwie "Soultanina" towarzyszy określenie geograficzne ("Kritis"), które eliminuje wszelkie hipotetyczne wątpliwości co do pochodzenia produktu.

(12) Pomimo ochrony przyznanej "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) nadal można stosować nazwę "Soultanina" na terytorium Unii, pod warunkiem przestrzegania zasad i przepisów obowiązujących na mocy unijnego porządku prawnego.

(13) W sprzeciwie nie podano dokładnych dokumentów odniesienia dotyczących rzekomego, zarejestrowanego znaku towarowego. Nie wspomniano o żadnym znaku towarowym zarejestrowanym przez Turcję na terytorium UE.

(14) Z wyżej wymienionych powodów stwierdza się, że nazwę "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) (ChOG) należy wprowadzić do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Nazwa "Σταφίδα σουλτανίνα Κρήτης" (Stafida Soultanina Kritis) (ChOG) zostaje zarejestrowana.

Nazwa podana w pierwszym akapicie niniejszego artykułu określa produkt należący do klasy 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone, określonej w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 5 .

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 stycznia 2016 r.

W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L343 z 14.12.2012, s. 1.
2 Dz.U. C 101 z 5.4.2014, s. 7.
3 Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3800/81 z dnia 16 grudnia 1981 r. ustanawiające klasyfikacje odmian winorośli (Dz.U. L 381 z 31.12.1981, s. 1).
4 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina (Dz.U. L 193 z 24.7.2009, s. 60).
5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.