Rozporządzenie wykonawcze 2015/11 rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Kranjska klobasa (ChOG)]

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.3.37

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 stycznia 2015 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/11
z dnia 6 stycznia 2015 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Kranjska klobasa (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 2 i art. 52 ust. 3 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 weszło w życie dnia 3 stycznia 2013 r. Rozporządzenie to uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 2 .

(2) Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy wniosek Słowenii o rejestrację nazwy "Kranjska klobasa" został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 3 .

(3) Niemcy w dniu 3 lipca 2012 r., Chorwacja w dniu 16 sierpnia 2012 r. oraz Austria w dniu 17 sierpnia 2012 r. zgłosiły sprzeciwy wobec tej rejestracji zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 4 . Sprzeciwy te zostały uznane za dopuszczalne.

(4) Pismami z dnia 24 października 2012 r. Komisja wezwała zainteresowane strony do rozpoczęcia odpowiednich konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia w terminie sześciu miesięcy zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

(5) Słowenia i Niemcy z jednej strony oraz Słowenia i Austria z drugiej strony osiągnęły porozumienie. Między Słowenią a Chorwacją natomiast nie doszło do porozumienia.

(6) W związku z tym, że Słowenia i Chorwacja nie osiągnęły porozumienia, Komisja musi przyjąć decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 52 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(7) Jeżeli chodzi o domniemany brak zgodności z przepisami art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zastąpionego przez art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w odniesieniu do wyznaczenia obszaru geograficznego, tj. zarzutu, że produkt nie pochodzi z określonego miejsca, regionu lub kraju lub że wprowadzono konsumenta w błąd, nie stwierdzono żadnego oczywistego błędu. Jeśli chodzi o zarzucane uchybienie dotyczące stosowania nazwy państwa, które zostało dopuszczone w wyjątkowych przypadkach, "Kranjska" nie jest nazwą państwa, ale (dawnego) regionu. Ponadto w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do chronionych oznaczeń geograficznych nie przewiduje się stosowania nazwy kraju wyłącznie w wyjątkowych przypadkach. Jeśli chodzi o zarzut, że obszar geograficzny nie ma naturalnych cech odróżniających go od obszarów sąsiadujących, nie ma potrzeby oceny zasadności tego zarzutu, gdyż nie jest to wymagane rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(8) Określenia "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer" i"Bauernkrainer", z jednej strony, oraz "Kranjska" i "Kranjska kobasica", z drugiej strony, są uznane za nazwy podobnych kiełbas odpowiednio w językach niemieckim i chorwackim i mają one wspólne historyczne źródła odnoszące się do dawnego regionu "Kranjska", który nie istnieje już z administracyjnego punktu widzenia. Biorąc pod uwagę wspólne źródła nazw i wizualne podobieństwa między produktami, zastosowanie ochrony przewidzianej w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, w szczególności jego ust. 1 lit. b), mogłoby doprowadzić do tego, że rejestracja nazwy "Kranjska klobasa" uniemożliwiłaby producentom nieprzestrzegającym specyfikacji produktu "Kranjska klobasa" stosowania określeń "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer", "Bauernkrainer", "Kranjska" i "Kranjska kobasica".

(9) Dowody wskazują, że stosowanie określeń "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer", "Bauern-krainer", "Kranjska" i "Kranjska kobasica" w odniesieniu do produktów mających wspólne pochodzenie z produktem "Kranjska klobasa" nie miało na celu wykorzystywania popularności tej drugiej nazwy oraz że konsument nie został ani nie mógł zostać wprowadzony w błąd co do prawdziwego pochodzenia tych produktów. Ponadto wykazano, że wspomniane nazwy były stosowane zgodnie z prawem w sposób konsekwentny i uczciwy przez co najmniej 25 lat, zanim do Komisji wpłynął wniosek o rejestrację nazwy "Kranjska klobasa".

(10) Należy jednak zauważyć, że w języku niemieckim w ciągu dwóch stuleci, nazwa "Krainer" i jej nazwy złożone ostatecznie utraciły swój geograficzny związek z regionem Karniola. Potwierdza to fakt, że przy zawieraniu odpowiednich porozumień zarówno z Niemcami, jak i Austrią Słowenia przyznała, że stosowania określeń "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer" i "Bauernkrainer" nie należy rozumieć jako nadużywania nazwy "Kranjska klobasa".

(11) Z powyższych powodów oraz w poszanowaniu zasady uczciwości i tradycyjnego stosowania, niezależnie od tego, czy nazwy "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer", "Bauernkrainer", "Kranjska" i "Kranjska kobasica" można uznać za nazwy rodzajowe na podstawie art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 oraz pod warunkiem przestrzegania zasad i przepisów obowiązujących na mocy unijnego porządku prawnego, swobodne stosowanie określeń "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer" i "Bauernkrainer" powinno zostać dopuszczone bezterminowo, a stosowanie określeń "Kranjska" i "Kranjska kobasica" należy dopuścić na maksymalny okres przejściowy, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(12) Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 zakazuje rejestracji nazw, które stały się nazwami rodzajowymi. W sprzeciwach twierdzono, że konsumenci w Austrii, Chorwacji i Niemczech nie kojarzą stosowanych na ich rynku nazw, takich jak "Krainer", "Krainer Wurst", "Kranjska" i "Kranjska kobasica", z konkretnym miejscem pochodzenia. Podczas gdy nazwą zgłoszoną do rejestracji jest "Kranjska klobasa", dowody przedstawione w oświadczeniach o sprzeciwie dotyczyły rzekomego powszechnego użycia określeń "Krainer", "Krainer Wurst", "Kranjska" i "Kranjska kobasica" w Austrii, Chorwacji i w Niemczech, a nie określenia "Kranjska klobasa". W sprzeciwach nie uwzględniono sytuacji w Słowenii. W oświadczeniach o sprzeciwie nie przedstawiono żadnych dowodów, które wskazałyby na powszechne użycie określeń zawierających nazwę, której rejestracji dotyczył wniosek. Dlatego też, na podstawie przedstawionych informacji, nazwa "Kranjska klobasa" nie może być uznana za nazwę rodzajową, a zatem nie występuje naruszenie przepisów art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(13) Mimo przyznania ochrony określeniu "Kranjska klobasa" w jego pełnej formie, składnik tej nazwy niebędący określeniem geograficznym może być stosowany, w tym w tłumaczeniach, na terenie całej Unii, pod warunkiem że przestrzegane są przepisy obowiązujące na mocy unijnego porządku prawnego.

(14) W związku z powyższym należy wpisać nazwę "Kranjska klobasa" do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Polityki Jakości Produktów Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Nazwa "Kranjska klobasa" (ChOG) zostaje zarejestrowana.

Nazwa podana w pierwszym akapicie określa produkt należący do klasy 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.) zgodnie z klasyfikacją w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 5 .

Artykuł  2

Określenia "Krainer", "Käsekrainer", "Schweinskrainer", "Osterkrainer" i "Bauernkrainer" mogą być nadal stosowane na terytorium Unii pod warunkiem przestrzegania zasad i przepisów obowiązujących na mocy unijnego porządku prawnego.

Określenia "Kranjska" i "Kranjska kobasica" mogą być stosowane w odniesieniu do kiełbas, które nie spełniają wymogów specyfikacji dla nazwy "Kranjska klobasa", przez okres piętnastu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 stycznia 2015 r.

W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12).
3 Dz.U. C 48 z 18.2.2012, s. 23.
4 W międzyczasie zastąpiony przez art. 10 ust. 1 lit. a), c) i d) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U L 179 z 19.6.2014, s. 36).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.