Regulamin nr 73 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów ciężarowych, przyczep i naczep w odniesieniu do ich zabezpieczeń bocznych.
Dz.U.UE.L.2010.120.49
Akt utracił mochttp://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html
Regulamin nr 73 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów ciężarowych, przyczep i naczep w odniesieniu do ich zabezpieczeń bocznych
(Dz.U.UE L z dnia 13 maja 2010 r.)
Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:
suplement 1 do pierwotnej wersji regulaminu - data wejścia w życie: 10 listopada 2007 r.
1. ZAKRES
Niniejszy regulamin stosuje się do kompletnych pojazdów kategorii N2, N3, O3 i O4(1) w odniesieniu do zabezpieczeń bocznych. Nie ma on zastosowania do:
a) ciągników naczep;
b) pojazdów zaprojektowanych i skonstruowanych do celów specjalnych, na których z przyczyn praktycznych niemożliwe jest zamocowanie takich zabezpieczeń bocznych.
2. CEL
Pojazdy objęte niniejszym regulaminem muszą być skonstruowane lub wyposażone w sposób zapewniający skuteczne zabezpieczenie niechronionych użytkowników dróg przed narażeniem na wpadnięcie pod bok pojazdu i wciągnięcie pod jego koła(2).
3. DEFINICJE
3.1. Do celów niniejszego regulaminu:
3.1.1. "homologacja pojazdu" oznacza homologację typu pojazdu kompletnego w odniesieniu do jego zabezpieczeń bocznych;
3.1.2. "typ pojazdu" oznacza kategorię pojazdów, które nie różnią się między sobą pod względem takich podstawowych cech jak szerokość tylnej osi, szerokość całkowita, wymiary, kształt i materiały całej bocznej części pojazdu (w tym kabiny, o ile występuje) oraz właściwości zawieszenia, w zakresie mającym znaczenie dla wymogów określonych w pkt 7 niniejszego regulaminu;
3.1.3. "masa maksymalna" oznacza technicznie dopuszczalną masę określoną przez producenta pojazdu, która może być większa niż "dopuszczalna masa całkowita" określona przez administrację krajową;
3.1.4. "masa własna" oznacza masę pojazdu w stanie gotowości do jazdy, bez kierowcy, pasażerów i ładunku, lecz z masą paliwa, chłodziwa, oleju, narzędzi i koła zapasowego, jeśli stanowi ono wyposażenie standardowe dostarczone przez producenta;
3.1.5. "niechronieni użytkownicy dróg" oznaczają pieszych, rowerzystów i motocyklistów korzystających z dróg w taki sposób, że są narażeni na wpadnięcie pod bok pojazdu i wciągnięcie pod jego koła.
4. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ
4.1. Wystąpienia o homologację typu pojazdu w odniesieniu do jego zabezpieczeń bocznych dokonuje producent pojazdu lub jego należycie upoważniony przedstawiciel.
4.2. Do wniosku należy dołączyć trzy egzemplarze niżej wymienionych dokumentów oraz następujące dane szczegółowe:
4.2.1. szczegółowy opis typu pojazdu w zakresie jego budowy, wymiarów, kształtu i materiałów składowych, w zakresie wymaganym do celów niniejszego regulaminu;
4.2.2. rysunki pojazdu przedstawiające typ pojazdu w widoku z boku i z tyłu oraz szczegóły konstrukcyjne bocznych części konstrukcji;
4.2.3. szczegółowy opis konkretnego urządzenia stanowiącego zabezpieczenie boczne: jego wymiary, kształt, materiały składowe i umiejscowienie w pojeździe.
4.3. Placówkom technicznym upoważnionym do kontroli specyfikacji technicznych należy przedstawić egzemplarz pojazdu reprezentatywny dla typu pojazdu zgłoszonego do homologacji.
4.3.1. Pojazd, który nie składa się ze wszystkich części właściwych dla danego typu, można dopuścić do homologacji, pod warunkiem że możliwe jest wykazanie, iż brak danych części nie ma negatywnego wpływu na wyniki homologacji w zakresie regulowanym wymogami niniejszego regulaminu.
4.3.2. Wnioskodawca odpowiada za wykazanie, że dopuszczenie wariantów, o których mowa w pkt 4.3.1, pozwala na zachowanie zgodności z wymogami niniejszego regulaminu.
4.3.3. Przed udzieleniem homologacji typu właściwy organ sprawdza, czy istnieją zadowalające środki pozwalające zapewnić skuteczną kontrolę produkcji.
5. HOMOLOGACJA
5.1. Homologacji danego typu pojazdu udziela się, jeżeli pojazd przedstawiony do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu spełnia wymogi określone poniżej w pkt 6 i 7.
5.2. Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Dwie pierwsze cyfry numeru (obecnie 00, odpowiadające regulaminowi w jego pierwotnej wersji) oznaczają serię poprawek uwzględniających ostatnie główne zmiany dostosowujące regulamin do postępu technicznego w chwili wydania homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru innemu typowi pojazdu.
5.3. Zawiadomienie o udzieleniu, odmowie udzielenia lub rozszerzeniu homologacji typu pojazdu na podstawie niniejszego regulaminu przekazuje się Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin, wykorzystując w tym celu formularz zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
5.4. Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji składający się z:
5.4.1. okręgu otaczającego literę "E", po której następuje numer wyróżniający kraju, który udzielił homologacji(3);
5.4.2. numeru niniejszego regulaminu, po którym następuje litera "R", myślnik i numer homologacji, po prawej stronie okręgu opisanego w pkt 5.4.1.
5.5. Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub kilkoma innymi regulaminami stanowiącymi załączniki do Porozumienia w kraju, który udzielił homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, nie trzeba powtarzać symbolu opisanego w pkt 5.4.1; w takim przypadku numery regulaminów i homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w kraju, w którym udzielono homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, umieszcza się w pionowych kolumnach na prawo od symbolu opisanego w pkt 5.4.1.
5.6. Znak homologacji musi być łatwy do odczytania i nieusuwalny.
5.7. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.
5.8. Przykładowy układ znaków homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
6. WYMOGI
6.1. WYMOGI OGÓLNE
6.1.1. Pojazdy kategorii N2, N3, O3 i O4 muszą być skonstruowane i wyposażone w taki sposób, by zapewniały na całej swej długości skuteczne zabezpieczenie niechronionych użytkowników dróg przed narażeniem na wpadnięcie pod bok pojazdu i wciągnięcie pod jego koła. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeżeli:
6.1.1.1. pojazd jest wyposażony w specjalne boczne urządzenie zabezpieczające (osłony boczne), zgodnie z wymogami określonymi w pkt 7; albo
6.1.1.2. boczna część pojazdu jest tak skonstruowana lub wyposażona, że ze względu na kształt i właściwości jej części składowych można je zaliczyć do bocznych urządzeń zabezpieczających lub można uznać, że urządzenie takie zastępują. Uznaje się, że części, których połączona funkcja spełnia wymogi określone poniżej w pkt 7, stanowią boczne urządzenie zabezpieczające.
6.2. USTAWIENIE POJAZDU PODCZAS KONTROLI
Podczas kontroli zgodności ze specyfikacjami technicznymi określonymi w pkt 7 pojazd ustawia się w następujący sposób:
pojazd ustawia się na powierzchni poziomej i płaskiej;
koła kierowane ustawia się w położeniu do jazdy do przodu;
pojazd jest nieobciążony;
naczepy ustawia się na ich podporach, zasadniczo w sposób poziomy.
7. SPECYFIKACJE TECHNICZNE BOCZNYCH URZĄDZEŃ ZABEZPIECZAJĄCYCH
7.1. Boczne urządzenie zabezpieczające nie zwiększa całkowitej szerokości pojazdu, a główna część jego zewnętrznej powierzchni nie jest cofnięta do wewnątrz o więcej niż 120 mm w stosunku do najbardziej wysuniętej na zewnątrz płaszczyzny (szerokości maksymalnej) pojazdu. W niektórych pojazdach jego przednie zakończenie może być zagięte do wewnątrz zgodnie z pkt 7.4.3 i 7.4.4. Jego tylne zakończenie nie jest cofnięte do wewnątrz o więcej niż 30 mm w stosunku do najbardziej wysuniętej na zewnątrz krawędzi opon tylnych (z wyłączeniem wszelkich wybrzuszeń opon w pobliżu podłoża) co najmniej na odcinku 250 mm najbardziej wysuniętym do tyłu.
7.2. Zewnętrzna powierzchnia urządzenia jest gładka i w możliwie największym stopniu ciągła od przodu do tyłu; części przyległe mogą jednak zachodzić na siebie, pod warunkiem że krawędzie zachodzące skierowane są do tyłu lub w dół, lub można pozostawić przerwę nie większą niż 25 mm mierzoną wzdłużnie, pod warunkiem że część położona z tyłu nie wystaje poza płaszczyznę części położonej z przodu; kopulaste główki śrub lub nitów mogą wystawać poza powierzchnię na odległość nieprzekraczającą 10 mm, a inne części mogą wystawać na tę samą odległość, pod warunkiem że są one gładkie i podobnie zaokrąglone; wszystkie zewnętrzne krawędzie i rogi zaokrągla się, stosując promień nie mniejszy niż 2,5 mm.
7.3. Urządzenie to może składać się z ciągłej płaskiej powierzchni lub z jednej lub więcej poziomych szyn, lub z połączenia powierzchni i szyn; w przypadku gdy stosuje się szyny, nie są one oddalone od siebie o więcej niż 300 mm i mają nie mniej niż:
50 mm wysokości w przypadku pojazdów kategorii N2 i O3;
100 mm wysokości i są zasadniczo płaskie w przypadku pojazdów kategorii N3 i O4.
Połączenia powierzchni i szyn tworzą praktycznie ciągłą osłonę boczną, z zastrzeżeniem jednak przepisów pkt 7.2.
7.4. Przednia krawędź osłony bocznej jest skonstruowana w następujący sposób:
7.4.1. Jest umieszczona:
7.4.1.1. w pojeździe silnikowym: nie dalej niż 300 mm za pionową płaszczyzną prostopadłą do płaszczyzny wzdłużnej pojazdu i styczną do zewnętrznej powierzchni opony na kole znajdującym się bezpośrednio przed osłoną;
7.4.1.2. w przyczepie z wózkiem skrętnym: nie dalej niż 500 mm za płaszczyzną określoną w pkt 7.4.1.1;
7.4.1.3. w naczepie: nie dalej niż 250 mm za poprzeczną płaszczyzną symetrii podpór, jeżeli są one zainstalowane, jednakże w żadnym przypadku odległość od przedniej krawędzi do płaszczyzny poprzecznej przechodzącej przez środek sworznia naczepy, w jego położeniu najbardziej wysuniętym do tyłu, nie może przekraczać 2,7 m.
7.4.2. W przypadku gdy przednia krawędź znajduje się w przestrzeni w inny sposób nieograniczonej, krawędź ta składa się z ciągłego elementu pionowego rozciągającego się na całą wysokość osłony; zewnętrzne i przednie powierzchnie tego elementu sięgają co najmniej 50 mm do tyłu i są zagięte o 100 mm do wewnątrz w przypadku pojazdów kategorii N2 i O3 oraz sięgają co najmniej 100 mm do tyłu i są zagięte o 100 mm do wewnątrz w przypadku pojazdów kategorii N3 i O4.
7.4.3. W pojeździe silnikowym, w którym odcinek 300 mm, o którym mowa w pkt 7.4.1.1, wypada wewnątrz kabiny, osłona jest tak skonstruowana, aby przerwa między jej przednią krawędzią a poszyciem kabiny nie przekraczała 100 mm, i w razie potrzeby jest zagięta do wewnątrz pod kątem nieprzekraczającym 45°. W tym przypadku przepisów pkt 7.4.2 nie stosuje się.
7.4.4. W pojeździe silnikowym, w którym odcinek 300 mm, o którym mowa w pkt 7.4.1.1, wypada za kabiną, a osłona boczna - instalowana opcjonalnie przez producenta - jest wysunięta do przodu na odległość do 100 mm od kabiny, muszą być spełnione przepisy pkt 7.4.3.
7.5. Tylna krawędź osłony bocznej znajduje się nie dalej niż 300 mm przed pionową płaszczyzną prostopadłą do płaszczyzny wzdłużnej pojazdu i styczną do zewnętrznej powierzchni opony na kole znajdującym się bezpośrednio za osłoną; ciągły element pionowy nie jest wymagany na krawędzi tylnej.
7.6. Dolna krawędź osłony bocznej w żadnym punkcie nie znajduje się wyżej niż 550 mm od podłoża.
7.7. Górna krawędź osłony znajduje się nie niżej niż 350 mm od tej części konstrukcji pojazdu, przeciętej pionową płaszczyzną styczną do zewnętrznej powierzchni opon lub mającej kontakt z taką płaszczyzną, z wyłączeniem wszelkich wybrzuszeń opon w pobliżu podłoża, z wyjątkiem następujących przypadków:
7.7.1. jeżeli płaszczyzna wymieniona w pkt 7.7 nie przecina konstrukcji pojazdu, to górna krawędź znajduje się na poziomie płaszczyzny platformy ładunkowej lub na wysokości 950 mm od podłoża, w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;
7.7.2. jeżeli płaszczyzna wymieniona w pkt 7.7 przecina konstrukcję pojazdu na poziomie powyżej 1,3 m od podłoża, to górna krawędź osłony bocznej znajduje się nie niżej niż 950 mm nad podłożem;
7.7.3. w pojeździe specjalnie zaprojektowanym i skonstruowanym, a nie tylko przystosowanym do przewozu kontenera lub zdejmowanego nadwozia, górna krawędź osłony może być ustalona zgodnie z pkt 7.7.1 i 7.7.2 powyżej, przy czym kontener lub nadwozie uznaje się za część pojazdu.
7.8. Osłony boczne są zasadniczo sztywne, zamontowane w sposób bezpieczny (nie mogą być podatne na obluzowanie z powodu wibracji powstających podczas normalnego użytkowania pojazdu) i, z wyjątkiem części wymienionych w pkt 7.9, są wykonane z metalu lub innego odpowiedniego materiału. Osłonę boczną uważa się za odpowiednią, jeżeli jest ona w stanie wytrzymać statyczną siłę poziomą wynoszącą 1 kN, przyłożoną prostopadle na jakąkolwiek część jej zewnętrznej powierzchni środkiem stempla o zakończeniu okrągłym i płaskim, którego średnica wynosi 220 mm ± 10 mm, i jeżeli odchylenie osłony pod tym obciążeniem jest nie większe niż:
30 mm na mierzącym 250 mm najbardziej wysuniętym do tyłu odcinku osłony, oraz
150 mm w pozostałej części osłony.
Zgodność z tym wymogiem można sprawdzić w drodze obliczeń.
7.9. Części na stałe zamocowane do pojazdu, np. koła zapasowe, skrzynka akumulatora, zbiorniki powietrza, zbiorniki paliwa, światła, odbłyśniki oraz skrzynki z narzędziami, mogą być wbudowane w osłonę boczną, jeżeli spełniają wymagania dotyczące wymiarów określone w niniejszym regulaminie. Wymogi określone w pkt 7.2 stosuje się ogólnie w odniesieniu do przerw między urządzeniami zabezpieczającymi a częściami zamocowanymi na stałe.
7.10. Osłony nie można używać do przyłączenia przewodów hamulcowych, powietrznych lub hydraulicznych.
8. ODSTĘPSTWA
8.1. W drodze odstępstwa od powyższych przepisów pojazdy należące do następujących typów muszą jedynie odpowiadać przepisom wskazanym w każdym z poszczególnych przypadków:
8.1.1. Przyczepa rozciągana złożona do swej długości minimalnej spełnia wszystkie wymogi określone w pkt 7; jednak gdy przyczepa jest rozciągnięta, osłony boczne spełniają wymogi pkt 7.6, 7.7 i 7.8 oraz wymogi określone w pkt 7.4 albo 7.5, ale niekoniecznie w obu tych punktach; rozciągnięcie przyczepy nie powoduje przerw w długości osłon bocznych.
8.1.2. Pojazd cysterna, który jest pojazdem zaprojektowanym wyłącznie do przewozu substancji płynnych w zamkniętej cysternie zamocowanej na stałe na pojeździe i zaopatrzonym w złącza węża lub przewodu służące do załadunku lub rozładunku, jest zaopatrzony w osłony boczne, które spełniają w praktycznie możliwym zakresie wszystkie wymogi pkt 7; od ścisłego spełnienia tego wymogu można odstąpić jedynie wtedy, gdy jest to niezbędne ze względów eksploatacyjnych.
8.1.3. W pojeździe wyposażonym w wysuwane podpory, służące zapewnieniu dodatkowej stateczności podczas załadunku, rozładunku lub podczas innych działań, do których pojazd jest zaprojektowany, w osłonie bocznej mogą znajdować się dodatkowe przerwy, jeśli są one konieczne do wysunięcia podpór.
8.1.4. W pojeździe wyposażonym w punkty kotwienia przeznaczone do transportu ro-ro dozwolone są przerwy w osłonach bocznych służące do przeprowadzania i naprężania lin mocujących.
8.2. Jeżeli boki pojazdu są zaprojektowane lub wyposażone w taki sposób, że ich części składowe łącznie, dzięki swemu kształtowi i właściwościom, spełniają wymogi pkt 7, można uznać, że zastępują one osłony boczne.
9. MODYFIKACJE TYPU POJAZDU ORAZ ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI
9.1. O każdej modyfikacji typu pojazdu powiadamia się organ administracji, który udzielił homologacji danego typu pojazdu. W takim przypadku organ może:
9.1.1. uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane modyfikacje miały istotne negatywne skutki, i uznać, że w każdym razie pojazd nadal spełnia wymogi; lub
9.1.2. zażądać dodatkowego sprawozdania z badania od placówki technicznej upoważnionej do przeprowadzenia badań.
9.2. O potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, powiadamia się zgodnie z procedurą określoną powyżej w pkt 5.3 Strony Porozumienia, które stosują niniejszy regulamin.
9.3. Właściwy organ, który udzielił rozszerzenia homologacji, przydziela numer seryjny każdemu formularzowi zawiadomienia sporządzonemu do celów takiego rozszerzenia.
10. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
Procedury zgodności produkcji muszą odpowiadać procedurom określonym w Porozumieniu w aneksie 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2), włącznie z następującymi wymogami:
10.1. Każdy pojazd homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem musi być tak wytwarzany, aby odpowiadał homologowanemu typowi dzięki spełnieniu wymogów określonych powyżej w pkt 6.
10.2. Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie zweryfikować metody kontroli zgodności stosowane w każdym z obiektów produkcyjnych. Weryfikacje takie dokonywane są zazwyczaj raz na dwa lata.
11. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI
11.1. Homologacja udzielona na podstawie niniejszego regulaminu w odniesieniu do typu pojazdu może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych powyżej w pkt 6 i 7.
11.2. Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie uprzednio przez siebie udzieloną homologację, niezwłocznie powiadamia o tym pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin, wykorzystując w tym celu kopię formularza homologacji, na którego końcu umieszczono pisaną wielkimi literami, podpisaną i opatrzoną datą adnotację "COFNIĘTO HOMOLOGACJĘ".
12. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji całkowicie zaprzestaje wytwarzać typ pojazdu homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu odpowiedniego zawiadomienia organ ten informuje o tym pozostałe Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin, wykorzystując w tym celu kopię formularza homologacji, na którego końcu umieszczono pisaną wielkimi literami, podpisaną i opatrzoną datą adnotację "ZANIECHANO PRODUKCJI".
13. NAZWY I ADRESY PLACÓWEK TECHNICZNYCH UPOWAŻNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH ORAZ NAZWY I ADRESY ORGANÓW ADMINISTRACJI
Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin przekazują Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy placówek technicznych upoważnionych do przeprowadzania badań homologacyjnych oraz nazwy i adresy organów administracji udzielających homologacji, którym należy przesyłać wydane w innych krajach zawiadomienia poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.
______
(1) Zgodnie z definicją zawartą w załączniku 7 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), (dokument TRANS/WP.29/78/Rev.1/Amend.2, ostatnio zmieniony poprawką 4).
(2) Niniejszy regulamin nie stanowi przeszkody dla przyjęcia przez jakikolwiek kraj dodatkowych wymogów dotyczących części pojazdu znajdujących się przed kołami przednimi i za kołami tylnymi.
(3) 1 - Niemcy, 2 - Francja, 3 - Włochy, 4 - Niderlandy, 5 - Szwecja, 6 - Belgia, 7 - Węgry, 8 - Republika Czeska, 9 -Hiszpania, 10 - Serbia, 11 - Zjednoczone Królestwo, 12 - Austria, 13 - Luksemburg, 14 - Szwajcaria, 15 (numer wolny), 16 - Norwegia, 17 - Finlandia, 18 - Dania, 19 - Rumunia, 20 - Polska, 21 - Portugalia, 22 - Federacja Rosyjska, 23 - Grecja, 24 - Irlandia, 25 - Chorwacja, 26 - Słowenia, 27 - Słowacja, 28 - Białoruś, 29 - Estonia, 30 (numer wolny), 31 - Bośnia i Hercegowina, 32 - Łotwa, 33 (numer wolny), 34 - Bułgaria, 35 (numer wolny), 36 -Litwa, 37 - Turcja, 38 (numer wolny), 39 - Azerbejdżan, 40 - Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, 41 (numer wolny), 42 - Wspólnota Europejska (homologacje udzielane są przez jej państwa członkowskie z użyciem właściwych im symboli EKG), 43 - Japonia, 44 (numer wolny), 45 - Australia, 46 - Ukraina, 47 - Republika Południowej Afryki, 48 - Nowa Zelandia, 49 - Cypr, 50 - Malta, 51 - Republika Korei, 52 - Malezja, 53 - Tajlandia, 54 i 55 (numery wolne) i 56 - Czarnogóra. Kolejne numery przydzielane są pozostałym krajom w porządku chronologicznym, zgodnie z datą ratyfikacji lub przystąpienia do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, a Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia Umawiające się Strony Porozumienia o przydzielonych w ten sposób numerach.