Regulamin nr 26 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG/ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w odniesieniu do zewnętrznych elementów wystających.
Dz.U.UE.L.2005.330.26
Akt utracił mocRegulamin nr 26 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG/ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w odniesieniu do zewnętrznych elementów wystających
1.1. Niniejszy regulamin stosuje się do zewnętrznych elementów wystających pojazdów kategorii M1(1). Regualminu nie stosuje się do zewnętrznych lusterek wstecznych ani do zaczepów do holowania.
1.2. Celem niniejszego regulaminu jest ograniczenie ryzyka wystąpienia lub złagodzenie obrażeń ciała u osoby w wyniku uderzenia lub otarcia się o nadwozie w przypadku kolizji. Obowiązuje zarówno w przypadku unieruchomionego pojazdu jak również pojazdu w ruchu.
2. DEFINICJE
Do celów niniejszego regulaminu:
2.1. "homologacja pojazdu" oznacza homologację typu pojazdu w odniesieniu do zewnętrznych elementów wystających;
2.2. "typ pojazdu" oznacza kategorię pojazdów silnikowych, nieróżniących się od siebie pod istotnymi względami takimi jak kształt czy materiały, z jakich wykonana jest ich powierzchnia zewnętrzna;
2.3. "powierzchnia zewnętrzna" oznacza zewnętrzną stronę pojazdu włączając w to maskę silnika, pokrywę bagażnika, drzwi, błotniki, dach, światła i sygnalizację świetlną oraz widoczne elementy wzmacniające;
2.4. "linia podłogi" oznacza linię wyznaczoną w następujący sposób:
wokół obciążonego pojazdu stopniowo wyznacza się stożek o pionowej osi, której wysokość nie jest określona, i o kącie połówkowym 30°, w taki sposób, aby przystawał stale i możliwie jak najniżej do zewnętrznej powierzchni pojazdu. Linia podłogi jest geometrycznym śladem takich punktów styczności. Przy wyznaczaniu linii podłogi nie bierze się pod uwagę miejsc przyłożenia podnośnika, rur wydechowych i kół. Przyjmuje się, że wnęki na koła są wypełnione przez wyimaginowaną powierzchnię, która stanowi płynne przedłużenie otaczającej ją powierzchni zewnętrznej. Przy określaniu linii podłogi bierze się pod uwagę zderzaki umieszczone z przodu oraz z tyłu pojazdu. W zależności od rodzaju pojazdu linia wyznaczająca podłogę może przebiegać po obwodzie odcinka zderzaka lub wzdłuż płatu poszycia nadwozia poniżej zderzaka. W przypadku występowania jednocześnie dwóch lub większej liczby punktów styczności, przy wyznaczaniu linii podłogi bierze się pod uwagę punkt położony niżej,
2.5. "promień krzywizny" oznacza promień łuku koła, który jest najbliższy zaokrąglonemu kształtowi danej części składowej;
2.6. "pojazd obciążony" oznacza pojazd obciążony do maksymalnej, dopuszczalnej ze względów technicznych masy. Pojazdy wyposażone w zawieszenie hydropneumatyczne, hydrauliczne lub pneumatyczne, lub też w urządzenie służące do automatycznego wyrównywania zgodnie z poziomem obciążenia poddawane są badaniom w najbardziej niekorzystnych normalnych warunkach pracy, określonych przez producenta;
2.7. "skrajna krawędź zewnętrzna" pojazdu oznacza, w odniesieniu do ścian bocznych pojazdu, płaszczyznę równoległą do środkowej płaszczyzny wzdłużnej pojazdu i zbiegającą się ze swoją boczną krawędzią zewnętrzną oraz, w odniesieniu do przodu i tyłu pojazdu, poprzeczną prostopadłą płaszczyznę pojazdu zbiegającą się swoimi przednimi i tylnymi krawędziami zewnętrznymi, bez uwzględnienia wystających elementów zewnętrznych:
2.7.1. opon położonych blisko punktu styczności z podłożem i złącz do pomiaru ciśnienia w oponie,
2.7.2. urządzeń przeciwpoślizgowych, które mogą być zamontowane na kołach,
2.7.3. lusterek wstecznych,
2.7.4. kierunkowskazów, świateł obrysowych, przednich i tylnych świateł pozycyjnych (bocznych) oraz świateł postojowych,
2.7.5. w odniesieniu do przodu i tyłu pojazdu: elementów zamontowanych na zderzakach, zaczepów do holowania oraz rur wydechowych;
2.8. "wymiar wystającego elementu" części składowej zamontowanej na płacie poszycia oznacza wymiar ustalony przy użyciu metody określonej w pkt. 2. załącznika 3 do niniejszego regulaminu;
2.9. "nominalna linia płatu poszycia" oznacza linię przechodzącą przez dwa punkty wyznaczone przez pozycję środka kuli, gdy styka się ona po raz pierwszy i po raz ostatni z częścią składową, w trakcie wykonywania czynności pomiarowych określonych w pkt. 2.2. załącznika 3 do niniejszego regulaminu.
3. WNIOSEK O HOMOLOGACJĘ
3.1. Wniosek o homologację typu pojazdu w odniesieniu do wystających elementów zewnętrznych.
3.1.1. Wniosek o homologację typu pojazdu w odniesieniu do wystających elementów zewnętrznych składa producent pojazdu lub jego prawnie ustanowiony przedstawiciel.
3.1.2. Do wniosku należy dołączyć wymienione poniżej dokumenty w trzech egzemplarzach:
3.1.2.1. fotografie przednich, tylnych oraz bocznych części pojazdu wykonane pod kątem 30° - 45° w stosunku do pionowej wzdłużnej płaszczyzny środkowej pojazdu;
3.1.2.2. rysunki zderzaków z wymiarami oraz, w stosownych przypadkach:
3.1.2.3. rysunki niektórych wystających elementów zewnętrznych a także, jeżeli dotyczy, niektórych odcinków powierzchni zewnętrznej, o której mowa w pkt. 6.9.1.
3.1.3. Pojazd reprezentujący typ pojazdu będący przedmiotem homologacji należy przekazać służbie technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzenie badań homologacyjnych. Na żądanie wspomnianej służby technicznej należy również przekazać określone części składowe i próbki wykorzystanego materiału.
3.2. Wniosek o homologację typu w odniesieniu do bagażników dachowych, bagażników na narty oraz anten radiowych odbiorczych lub nadawczych, uznawanych za odrębne urządzenia techniczne.
3.2.1. Wniosek o homologację typu w odniesieniu do bagażników dachowych, bagażników na narty oraz anten radiowych odbiorczych lub nadawczych uznawanych za odrębne urządzenia techniczne składa producent pojazdu lub też producent wyżej wspomnianych odrębnych urządzeń technicznych, lub ich prawnie ustanowiony przedstawiciel.
3.2.2. W odniesieniu do każdego z urządzeń, o których mowa w pkt. 3.2.1. powyżej, do wniosku należy dołączyć:
3.2.2.1. dokumenty, w trzech egzemplarzach, określające właściwości techniczne odrębnego urządzenia technicznego oraz instrukcje montażu dołączone do każdego sprzedawanego odrębnego urządzenia technicznego;
3.2.2.2. egzemplarz typu odrębnego urządzenia technicznego. Właściwy organ może zażądać przekazania kolejnego egzemplarza, jeżeli uzna to za stosowne.
4. HOMOLOGACJA
4.1. Homologacja typu pojazdu w odniesieniu do wystających elementów zewnętrznych.
4.1.1. Homologacji typu pojazdu udziela się, jeżeli pojazd, którego dotyczy wniosek o homologację zgodnie z niniejszym regulaminem, spełnia wymogi pkt. 5. i 6. poniżej.
4.1.2. Każdy typ pojazdu, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Pierwsze dwie cyfry takiego numeru (obecnie 02, odpowiadające serii poprawek 02, która weszła w życie dnia 13 grudnia 1996 r.) wskazują serię poprawek obejmujących ostatnie poważniejsze zmiany techniczne wprowadzone do niniejszego regulaminu przed terminem udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru homologacji innemu typowi pojazdu.
4.1.3. Powiadomienie o homologacji lub rozszerzeniu, lub odmowie, lub cofnięciu homologacji, lub ostatecznym zaprzestaniu produkcji zgodnie z niniejszym regulaminem zostaje przekazane w postaci formularza komunikatu zgodnego z wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin.
4.1.4. Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu, określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji składający się z:
4.1.4.1. okręgu otaczającego literę "E", po której następuje numer wskazujący kraj, który udzielił homologacji;
4.1.4.2. numeru niniejszego regulaminu, po którym następuje litera "R", następnie łącznik i numer homologacji, na prawo od okręgu określonego w pkt. 4.1.4.1.
4.1.5. Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanego zgodnie z jednym lub kilkoma regulaminami załączonymi do Porozumienia w kraju, który udzielił homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, nie trzeba powtarzać symbolu podanego w pkt. 4.1.4.1.; w takim wypadku dodatkowe numery i symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w kraju, który wydał homologację na podstawie niniejszego regulaminu, umieszcza się w kolumnach pionowych z prawej strony symbolu podanego w pkt. 4.1.4.1.
4.1.6. Znak homologacji musi być łatwy do odczytania i nieusuwalny.
4.1.7. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu umieszczonej przez producenta lub w pobliżu tabliczki znamionowej.
4.1.8. Przykłady znaków homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
4.1.9. Właściwy organ weryfikuje istnienie zadowalających środków zapewniających efektywną kontrolę zgodności produkcji przed udzieleniem homologacji typu.
4.2. Homologacja w odniesieniu do bagażników dachowych, bagażników na narty oraz anten radiowych odbiorczych lub nadawczych, uznawanych za odrębne urządzenia techniczne.
4.2.1. Homologacji danego typu odrębnego urządzenia technicznego udziela się, jeżeli typ odrębnego urządzenia technicznego, którego dotyczy wniosek o homologację zgodnie z niniejszym regulaminem, spełnia wymogi pkt. 6.16., 6.17. i 6.18. poniżej.
4.2.2. Każdy typ odrębnego urządzenia technicznego, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Pierwsze dwie cyfry takiego numeru (obecnie 02, odpowiadające serii poprawek 02, która weszła w życie dnia 13 grudnia 1996 r.) wskazują serię poprawek obejmujących ostatnie poważniejsze zmiany techniczne wprowadzone do niniejszego regulaminu przed terminem udzielenia homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru homologacji innemu typowi odrębnego urządzenia technicznego.
4.2.3. Powiadomienie o homologacji lub rozszerzeniu, lub odmowie, lub cofnięciu homologacji, lub ostatecznym zaprzestaniu produkcji typu odrębnego urządzenia technicznego zgodnie z niniejszym regulaminem zostaje przekazane w postaci formularza komunikatu zgodnego z wzorem przedstawionym w załączniku 4 do niniejszego regulaminu Stronom Porozumienia z 1958 r. stosującym niniejszy regulamin.
4.2.4. Na każdym odrębnym urządzeniu technicznym zgodnym z typem homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu, określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji składający się z:
4.2.4.1. okręgu otaczającego literę "E", po której następuje numer wskazujący kraj, który udzielił homologacji(2);
4.2.4.2. numeru niniejszego regulaminu, po którym następuje litera "R", następnie łącznik i numer homologacji, na prawo od okręgu określonego w pkt. 4.2.4.1.
4.2.5. Znak homologacji musi być łatwy do odczytania i nieusuwalny.
4.2.6. Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej odrębnego urządzenia technicznego umieszczonej przez producenta lub w pobliżu tabliczki znamionowej.
4.2.7. Przykłady znaków homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.
4.2.8. Właściwy organ weryfikuje istnienie zadowalających środków zapewniających efektywną kontrolę zgodności produkcji przed udzieleniem homologacji typu.
5. SPECYFIKACJE OGÓLNE
5.1. Przepisy niniejszego regulaminu nie mają zastosowania do tych części powierzchni zewnętrznej, które przy obciążeniu pojazdu ładunkiem i przy zamkniętych drzwiach, oknach, pokrywach itd. znajdują się:
5.1.1. na wysokości ponad 2 m; lub
5.1.2. poniżej linii podłogi; lub
5.1.3. są umieszczone w taki sposób, że w warunkach statycznych, a także w trakcie użytkowania, nie mogą zetknąć się z kulą o średnicy 100 mm.
5.2. Zewnętrzna powierzchnia pojazdów nie może zawierać skierowanych na zewnątrz spiczastych lub ostrych części, ani elementów wystających, które z uwagi na swój kształt, rozmiary, ustawienie lub twardość mogłyby zwiększyć ryzyko powstania lub zakres obrażeń u osoby w wyniku uderzenia lub otarcia się o nadwozie w przypadku kolizji.
5.3. Zewnętrzna powierzchnia pojazdów nie powinna zawierać elementów skierowanych na zewnątrz, mogących zaczepiać się o pieszych, rowerzystów lub motocyklistów.
5.4. Promień krzywizny wystającej części powierzchni zewnętrznej nie może być mniejszy niż 2,5 mm. Wymóg ten nie ma zastosowania do części powierzchni zewnętrznej wystających mniej niż 5 mm, przy czym skierowane na zewnątrz kąty takich części powinny być zaokrąglone, jeżeli części takie wystają więcej niż 1,5 mm.
5.5. W przypadku wystających części powierzchni zewnętrznej wykonanych z materiału, którego twardość nie przekracza 60 w skali Shore'a A, promień krzywizny może być mniejszy niż 2,5 mm.
Pomiaru twardości dokonuje się na części składowej zainstalowanej w pojeździe. Jeżeli niemożliwe jest dokonanie pomiaru twardości z zastosowaniem procedury Shore'a A, do celów oceny należy wykorzystać porównywalne pomiary.
5.6. Postanowienia powyższych pkt. 5.1.-5.5. stosują się wraz ze szczegółową specyfikacją podaną w poniższym pkt. 6., z wyjątkiem przypadków, w których szczegółowa specyfikacja w sposób wyraźny stanowi inaczej.
6. SPECYFIKACJE SZCZEGÓŁOWE
6.1. Elementy ozdobne
6.1.1. Dodatkowe elementy ozdobne, wystające ponad 10 mm w stosunku do swojego umocowania, powinny się składać, zdejmować lub odchylać pod wpływem siły 10 daN, oddziałującej w dowolnym kierunku na ich najbardziej wystający punkt, w płaszczyźnie w przybliżeniu równoległej do powierzchni, na której zostały zamontowane. Niniejsze postanowienia nie mają zastosowania w odniesieniu do elementów ozdobnych umieszczonych na osłonie chłodnicy, w odniesieniu do których stosuje się wymogi ogólne określone w pkt. 5. W celu przyłożenia siły o wartości 10 daN używany jest płasko zakończony bijak o średnicy nieprzekraczającej 50 mm. Jeżeli nie jest to możliwe stosuje się metodę równoważną. Po złożeniu, zdjęciu lub też odchyleniu elementów ozdobnych, pozostałe elementy wystające nie mogą wystawać więcej niż 10 mm. Takie elementy wystające w każdym razie odpowiadają postanowieniom pkt. 5.2. Jeżeli element dekoracyjny jest umieszczony na podstawie, to podstawa ta traktowana jest jako przynależna do elementu dekoracyjnego, a nie do powierzchni podparcia.
6.1.2. Wymogi powyższego pkt. 6.1.1. nie obejmują listew lub osłon zabezpieczających, umieszczonych na zewnętrznej powierzchni; powinny być one jednak mocno przytwierdzone do pojazdu.
6.2. Światła główne
6.2.1. Dopuszcza się wystające osłony lub obramowania świateł głównych, pod warunkiem, że nie wystają więcej niż 30 mm w stosunku do zewnętrznej powierzchni przezroczystej światła, a ich promień krzywizny we wszystkich punktach wynosi co najmniej 2,5 mm. Jeśli światło główne jest umieszczone za dodatkową powierzchnią przezroczystą, element wystający mierzony jest od najdalej wysuniętego na zewnętrz punktu powierzchni przezroczystej. Występ określa się zgodnie z metodą opisaną w pkt. 3. załącznika 3 do niniejszego regulaminu.
6.2.2. Światła główne wysuwane, zarówno w pozycji wysuniętej jak i wsuniętej, powinny spełniać wymogi określone w pkt. 6.2.1.
6.2.3. Postanowienia pkt. 6.2.1. nie mają zastosowania do świateł wpuszczonych w nadwozie lub też "zawieszonych" poza nadwoziem, jeżeli to ostatnie spełnia wymogi pkt. 6.9.1.
6.3. Okratowania i odstępy
6.3.1. Wymogi określone w pkt. 5.4. nie mają zastosowania do odstępów między elementami stałymi lub ruchomymi, łącznie z elementami okratowań wlotu i wylotu powietrza oraz okratowań wlotu chłodnicy, pod warunkiem, że odstęp między dwoma sąsiadującymi elementami nie przekracza 40 mm oraz że okratowania i odstępy są funkcjonalnie uzasadnione. Jeżeli odstęp zawiera się między 40 i 25 mm, promienie krzywizny powinny być równe lub większe niż 1 mm. Niemniej jednak, jeżeli odstęp między dwoma następującymi po sobie elementami jest równy lub mniejszy niż 25 mm, promienie krzywizny zewnętrznych powierzchni tych elementów powinny wynosić co najmniej 0,5 mm. Odległość między dwoma następującymi po sobie elementami okratowań oraz odstępów określa się zgodnie z metodą opisaną w pkt. 4. załącznika 3 do niniejszego regulaminu.
6.3.2. Połączenia przodu z bokami każdego elementu tworzącego okratowanie lub odstęp powinny być zaokrąglone.
6.4. Wycieraczki szyby przedniej
6.4.1. Obudowa wycieraczki szyby przedniej powinna umożliwiać wyposażenie płozy zgarniakowej wycieraczki w osłonę ochronną o promieniu krzywizny odpowiadającym wymogom pkt. 5.4. powyżej oraz o końcówce z powierzchnią nie mniejszą niż 150 mm2. Wystająca powierzchnia zaokrąglonych osłon, mierzona w odległości nie większej niż 6,5 mm od najdalej wystającego punktu, wynosi nie mniej niż 150 mm2. Wymogi te stosuje się również do wycieraczek tylnych szyb oraz wycieraczek świateł głównych.
6.4.2. Pkt. 5.4. nie ma zastosowania do piór wycieraczek ani do żadnego elementu podtrzymującego. Jednakże części te nie powinny mieć ostrych kątów ani ostrych lub spiczastych elementów.
6.5. Zderzaki
6.5.1. Zakończenia zderzaków powinny być zakrzywione do wewnątrz, w stronę powierzchni zewnętrznej, w celu zmniejszenia ryzyka wyrządzenia szkody. Wymóg ten uważa się za spełniony, jeśli zderzak jest wbudowany lub scalony z nadwoziem, lub jeżeli jest zakrzywiony do wewnątrz tak, że nie styka się z kulą o średnicy 100 mm oraz odstęp między zakończeniem zderzaka i nadwoziem nie przekracza 20 mm.
6.5.2. Jeżeli linia zderzaka odpowiadająca obrysowi rzutu pionowego pojazdu znajduje się na sztywnej powierzchni, powierzchnia ta powinna mieć promień krzywizny wynoszący co najmniej 5 mm we wszystkich punktach leżących do 20 mm do wewnątrz od linii obrysu oraz promień krzywizny wynoszący co najmniej 2,5 mm we wszystkich pozostałych przypadkach. Przepis ten stosuje się do części obszaru znajdującej się 20 mm do wewnątrz od linii obrysu, umiejscowionej pomiędzy punktami stycznymi dwóch płaszczyzn pionowych, z których każda tworzy ze wzdłużną płaszczyzną symetrii pojazdu kąt 15°, z linią obrysu, oraz przed takimi punktami (lub za nimi w przypadku zderzaka tylnego) (patrz rys. 1).
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
.................................................
Rysunek 1
6.5.3. Wymogi pkt. 6.5.2. nie mają zastosowania do elementów znajdujących się na zderzaku lub wchodzących w jego skład, ani do jego wkładek wystających mniej niż 5 mm, ze szczególnym uwzględnieniem pokryw miejsc połączenia i spryskiwaczy urządzeń do oczyszczania świateł głównych; niemniej jednak skierowane na zewnętrz kąty takich części muszą być zaokrąglone, z wyjątkiem części wystających mniej niż 1,5 mm.
6.6. Klamki, zawiasy oraz przyciski w drzwiach, pokrywie bagażnika i masce silnika; zamknięcia wlewu paliwa oraz osłony
6.6.1. Klamki drzwi lub bagażnika nie mogą wystawać więcej niż 40 mm, pozostałe części nie mogą wystawać więcej niż 30 mm.
6.6.2. Jeżeli klamki drzwi bocznych obracają się, powinny one spełniać jeden z następujących wymogów:
6.6.2.1. W przypadku, gdy klamki drzwi obracają się równolegle do płaszczyzny drzwi, otwarte końce klamek powinny być skierowane do tyłu. Końce takich klamek powinny być zagięte do tyłu w kierunku płaszczyzny drzwi i umieszczone w ochronnej osłonie lub też wpuszczone do środka.
6.6.2.2. Klamki, które obracają się na zewnątrz w dowolnym kierunku, który nie jest równoległy do płaszczyzny drzwi, powinny w pozycji zamkniętej być zabezpieczone ochronną osłoną lub wpuszczone do środka. Otwarty koniec powinien być skierowany do tyłu lub opadać ku dołowi.
Jednakże klamki niespełniające ostatniego warunku mogą zostać zatwierdzone, jeżeli:
(a) posiadają niezależny mechanizm powrotny;
(b) w przypadku awarii mechanizmu powrotnego klamka nie wystaje więcej niż 15 mm;
(c) w pozycji otwartej spełniają wymogi pkt. 5.4.;
oraz
(d) powierzchnia czołowa uchwytu, mierzona nie więcej niż 6,5 mm od najdalej wystającego punktu, wynosi nie mniej niż 150 mm2.
6.7. Koła, nakrętki kół, kołpaki i tarcze kół
6.7.1. Wymogi pkt. 5.4. nie mają zastosowania.
6.7.2. Koła, nakrętki kół, kołpaki i tarcze kół nie powinny posiadać żadnych spiczastych lub ostrych części wystających poza zewnętrzną płaszczyznę obręczy koła. Nie dopuszcza się nakrętek skrzydełkowych.
6.7.3. W czasie jazdy po linii prostej żadna część kół, z wyjątkiem opon, umieszczona powyżej płaszczyzny poziomej przechodzącej przez ich oś obrotu, nie powinna wystawać poza rzut pionowy w płaszczyźnie poziomej powierzchni zewnętrznej lub konstrukcji. Jeżeli jednak uzasadniają to wymogi funkcjonalne, tarcze kół, zakrywające nakrętki koła i piasty, mogą wystawać poza rzut pionowy powierzchni zewnętrznej lub konstrukcji pod warunkiem, że powierzchnia wystającej części ma promień krzywizny równy co najmniej 30 mm i że część ta w żadnym wypadku nie wystaje poza rzut pionowy powierzchni zewnętrznej lub konstrukcji więcej niż 30 mm.
6.8. Krawędzie blaszane
6.8.1. Krawędzie blaszane, takie jak rynienki ściekowe czy prowadnice drzwi przesuwnych są niedozwolone, z wyjątkiem takich, które są zagięte do wewnątrz lub są wyposażone w element ochronny spełniający wymogi niniejszego regulaminu, mające zastosowanie do takiego elementu. Niezabezpieczoną krawędź uważa się za zagiętą do tyłu, jeżeli kąt zagięcia do tyłu wynosi około 180° lub jeżeli krawędź zagięta jest w kierunku nadwozia w taki sposób, że nie styka się z kulą o średnicy 100 mm.
6.9. Płaty poszycia nadwozia
6.9.1. Promień krzywizny zagięć płatów poszycia nadwozia może być mniejszy niż 2,5 mm pod warunkiem, że nie jest mniejszy niż jedna dziesiąta wysokości "H" wystającego elementu, mierzonej zgodnie z metodą opisaną w pkt. 1. załącznika 3.
6.10. Owiewki boczne lub odrzutniki deszczu
6.10.1. Promień krzywizny krawędzi owiewek bocznych powinien wynosić co najmniej 1 mm na krawędziach odchylanych na zewnątrz.
6.11. Zaczepy podnośnika oraz rury wydechowe
6.11.1. Zaczepy podnośnika oraz rura wydechowa/rury wydechowe nie powinny wystawać więcej niż 10 mm poza pionowy rzut linii podłogi znajdującej się pionowo nad nimi. Wyjątkowo rura wydechowa może wystawać więcej niż 10 mm poza rzut pionowy linii podłogi pod warunkiem, że zakończona jest zaokrąglonymi krawędziami, przy minimalnym kącie krzywizny wynoszącym 2,5 mm.
6.12. Zawory klapowe wlotu i wylotu powietrza
6.12.1. Zawory klapowe wlotu i wylotu powietrza powinny spełniać wymogi pkt. 5.2., 5.3. oraz 5.4. we wszystkich pozycjach użytkowych.
6.13. Dach
6.13.1. Dachy otwierane ocenia się tylko w pozycji zamkniętej.
6.13.2. Kabriolety poddaje się badaniom z dachem zarówno w pozycji podniesionej, jak i opuszczonej.
6.13.2.1. Kiedy dach znajduje się w pozycji opuszczonej nie przeprowadza się badań pojazdu w odniesieniu do wnętrza wyimaginowanej powierzchni tworzonej przez dach w pozycji podniesionej.
6.13.2.2. Jeśli osłona układu przenoszącego dla dachu opuszczanego w pozycji złożonej stanowi część standardowego wyposażenia, badania przeprowadza się z osłoną znajdującą się w tej pozycji.
6.14. Okna
6.14.1. Okna otwierane na zewnątrz w stosunku do zewnętrznej powierzchni pojazdu powinny we wszystkich pozycjach użytkowych odpowiadać następującym wymogom:
6.14.1.1. żadna odkryta krawędź nie może być zwrócona ku przodowi;
6.14.1.2. żadna część okna nie powinna wystawać poza skrajną krawędź zewnętrzną pojazdu.
6.15. Ramki do mocowania tablic rejestracyjnych
6.15.1. Ramki, w które producent wyposażył pojazd w celu zamocowania tablic rejestracyjnych powinny spełniać wymogi pkt. 5.4. niniejszego regulaminu, jeżeli stykają się z kulą o średnicy 100 mm, kiedy tablica rejestracyjna zainstalowana jest zgodnie z zaleceniem producenta.
6.16. Bagażniki dachowe oraz bagażniki na narty
6.16.1. Bagażniki dachowe oraz bagażniki na narty powinny być zamontowane na pojeździe w taki sposób, aby możliwe było ich zablokowanie w co najmniej jednym kierunku, a także aby poziome, wzdłużne oraz poprzeczne siły, które mogą być przekazane, były co najmniej równe pionowej nośności bagażnika, zgodnie ze wskazaniami producenta. W celu przeprowadzenia badań bagażnik dachowy lub bagażnik na narty należy przymocować do pojazdu zgodnie z instrukcją producenta; w czasie badań nie należy przykładać obciążenia tylko do jednego punktu.
6.16.2. Powierzchnie, które po zamontowaniu bagażnika stykają się z kulą o średnicy 165 mm nie mogą mieć elementów o promieniu krzywizny mniejszym niż 2,5 mm, o ile nie mają zastosowania postanowienia pkt. 6.3.
6.16.3. Elementy służące do mocowania, takie jak śruby zakręcane lub zwalniane bez użycia narzędzi, nie mogą wystawać więcej niż 40 mm poza powierzchnie, o których mowa w pkt. 6.16.2., przy czym odległość, na jaką wystają, określona jest zgodnie z metodą podaną w pkt. 2. załącznika 3, jednak przy użyciu kuli o średnicy 165 mm w przypadku zastosowania metody opisanej w pkt. 2.2. niniejszego załącznika.
6.17. Anteny radiowe odbiorcze i nadawcze
6.17.1. Anteny radiowe odbiorcze i nadawcze powinny być przymocowane do pojazdu w taki sposób, aby niezamocowany koniec anteny, w każdej pozycji użytkowej określonej przez producenta anteny, będąc na wysokości mniejszej niż 2 metry od powierzchni jezdni, znajdował się w strefie ograniczonej pionowymi płaszczyznami znajdującymi się w odległości 10 mm do wewnątrz w stosunku do skrajnej krawędzi zewnętrznej pojazdu, zdefiniowanej w pkt. 2.7.
6.17.2. Ponadto anteny powinny być przymocowane do pojazdu w taki sposób oraz, w razie potrzeby, ich niezamocowane końce ograniczone w taki sposób, aby żadna część anteny nie wystawała poza skrajną krawędź zewnętrzną pojazdu, zdefiniowaną w pkt. 2.7.
6.17.3. Pręty anten mogą mieć promień krzywizny mniejszy niż 2,5 mm. Jednakże ich niezamocowane zakończenia powinny być wyposażone na stałe w nasadki o promieniu krzywizny nie mniejszym niż 2,5 mm.
6.17.4. Podstawy anten nie powinny wystawać więcej niż 30 mm, co ustala się zgodnie z procedurą określoną w pkt. 2. załącznika 3. Jednakże w przypadku anten ze wzmacniaczami wbudowanymi w podstawę, podstawa może wystawać do 40 mm.
6.18. Instrukcje montażu
6.18.1. Bagażniki dachowe, bagażniki na narty oraz anteny radiowe odbiorcze lub nadawcze, które uzyskały homologację jako odrębne urządzenia techniczne, nie mogą być oferowane do sprzedaży, sprzedawane ani kupowane, jeżeli nie są zaopatrzone w instrukcje montażu. Instrukcje montażu powinny zawierać wystarczające informacje, umożliwiające montaż homologowanych części składowych w pojeździe w sposób zgodny z właściwymi postanowieniami pkt. 5. i 6. W szczególności, w przypadku anten teleskopowych powinny zostać wskazane pozycje użytkowe.
7. ZMIANA TYPU POJAZDU I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI
7.1. Jakakolwiek zmiana typu pojazdu wymaga powiadomienia służby administracyjnej, która udzieliła homologacji typu pojazdu. Służba taka może wówczas:
7.1.1. uznać, że wprowadzone zmiany prawdopodobnie nie będą miały istotnego negatywnego skutku;
7.1.2. lub zażądać kolejnego sprawozdania od służby technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzenie badań.
7.2. Potwierdzenie homologacji z opisem wprowadzonych zmian lub odmowa homologacji zostają przekazane Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin zgodnie z procedurą określoną w pkt. 4.3. powyżej.
7.3. Właściwy organ udzielający rozszerzenia homologacji przydziela numer seryjny dla takiego rozszerzenia oraz informuje o nim pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin za pomocą formularza komunikatu zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
8. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
8.1. Pojazd (odrębne urządzenie techniczne) homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem produkowany jest w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym i spełnia wymogi określone w pkt. 5. i 6. powyżej.
8.2. W celu sprawdzenia czy spełnione zostały wymogi pkt. 8.1. prowadzone są odpowiednie kontrole produkcji.
8.3. Posiadacz homologacji w szczególności:
8.3.1. zapewnia istnienie procedur efektywnej kontroli jakości produktów,
8.3.2. ma dostęp do wyposażenia kontrolnego niezbędnego do weryfikacji zgodności z każdym homologowanym typem;
8.3.3. zapewnia, aby wyniki badań zostały zarejestrowane, a załączone dokumenty pozostały dostępne przez okres ustalony w porozumieniu ze służbą administracyjną;
8.3.4. analizuje wyniki każdego typu badania w celu weryfikacji i zapewnienia stabilności właściwości produktu, z uwzględnieniem zmienności produkcji przemysłowej;
8.3.5. zapewnia przeprowadzenie, w przypadku każdego typu produktu, co najmniej badań określonych w załączniku 3 do niniejszego regulaminu;
8.3.6. zapewnia, aby każdy zbiór badanych egzemplarzy lub części wykazujących brak zgodności podczas danego typu badania, stanowił podstawę do wybrania kolejnych egzemplarzy i kolejnego badania. Należy podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu przywrócenia zgodności odnośnej produkcji.
8.4. Właściwy organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie zweryfikować metody kontroli zgodności stosowane w każdym z obiektów produkcyjnych.
8.4.1. Podczas każdej kontroli inspektorowi udostępnia się ewidencję badawczą i ewidencję nadzoru produkcji.
8.4.2. Inspektor może wyrywkowo wybierać egzemplarze, które następnie zostają poddane badaniu w laboratorium producenta. Minimalną liczbę egzemplarzy można określić na podstawie wyników weryfikacji własnej producenta.
8.4.3. Jeśli poziom jakości wydaje się niewystarczający lub gdy niezbędne wydaje się zweryfikowanie ważności badań przeprowadzanych zgodnie z pkt. 8.4.2., inspektor wybiera egzemplarze do wysłania służbie technicznej, która przeprowadziła badania homologacji typu.
8.4.4. Właściwy organ może przeprowadzić dowolne badania określone w niniejszym regulaminie.
8.4.5. Kontrole z upoważnienia właściwego organu przeprowadza się zazwyczaj raz na dwa lata. W razie odnotowania negatywnych wyników podczas jednej z takich kontroli, właściwy organ zapewnia podjęcie wszelkich niezbędnych kroków w celu przywrócenia zgodności produkcji w najkrótszym możliwym terminie.
9. SANKCJE ZA BRAK ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
9.1. Homologacja udzielona typowi pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów pkt. 8.1. powyżej.
9.2. Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie uprzednio udzieloną homologację, zobowiązana jest bezzwłocznie powiadomić o tym pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin, za pomocą formularza komunikatu zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
10. OSTATECZNE ZAPRZESTANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji całkowicie zaprzestanie produkcji typu homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, informuje o tym organ, który udzielił homologacji. Po otrzymaniu właściwego komunikatu organ ten informuje o tym pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin, za pomocą formularza komunikatu zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
11. NAZWY I ADRESY SŁUŻB TECHNICZNYCH PRZEPROWADZAJĄCYCH BADANIA HOMOLOGACYJNE ORAZ SŁUŻB ADMINISTRACYJNYCH
Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin przekazują Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy służb technicznych przeprowadzających badania homologacyjne oraz służb administracyjnych udzielających homologacji, którym należy przesłać wydane w innych krajach formularze poświadczające homologację, odmowę lub cofnięcie homologacji.
______
(1) Zdefiniowanej w załączniku 7 do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3) (dokument TRANS/SC1/WP29/78/Amend.3).
(2) 1 - Niemcy, 2 - Francja, 3 - Włochy, 4 - Niderlandy, 5 - Szwecja, 6 - Belgia, 7 - Węgry, 8 - Czechy, 9 - Hiszpania, 10 - Jugosławia, 11 - Zjednoczone Królestwo, 12 - Austria, 13 - Luksemburg, 14 - Szwajcaria, 15 (numer wolny), 16 - Norwegia, 17 - Finlandia, 18 - Dania, 19 - Rumunia, 20 - Polska, 21 - Portugalia, 22 - Federacja Rosyjska, 23 - Grecja, 24 - Irlandia, 25 - Chorwacja, 26 - Słowenia, 27 - Słowacja, 28 - Białoruś, 29 - Estonia, 30 (numer wolny), 31 - Bośnia i Hercegowina, 32 - Łotwa, 33 (numer wolny), 34 - Bułgaria, 35-36 (numery wolne), 37 - Turcja, 38-39 (numery wolne), 40 - Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, 41 (numer wolny), 42 - Wspólnota Europejska (homologacje udzielone przez jej Państwa Członkowskie z użyciem właściwych im symboli EKG), 43 - Japonia, 44 (numer wolny), 45 - Australia, 46 - Ukraina. Kolejne numery przydzielane są pozostałym krajom w porządku chronologicznym, zgodnie z ratyfikacją lub ich przystąpieniem do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymogów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymogów, a Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia Umawiające się Strony Porozumienia o przydzielonych w ten sposób numerach.
ZAŁĄCZNIKI
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
.................................................