Rozporządzenie 1109/2004 ustalające refundacje wywozowe dla wołowiny i cielęciny
Dz.U.UE.L.2004.211.17
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1109/2004
z dnia 11 czerwca 2004 r.
ustalające refundacje wywozowe dla wołowiny i cielęciny
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1), w szczególności zaś jego art. 33 ust. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z treścią art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, różnica między cenami na rynku światowym i we Wspólnocie Europejskiej produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, może być pokrywana przez refundację wywozową.
(2) Warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych dla niektórych mięs wołowych i cielęcych oraz dla niektórych konserw w odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia zostały określone w rozporządzeniach: (EWG) nr 32/82 (2), (EWG) nr 1964/82 (3), (EWG) nr 2388/84 (4), (EWG) nr 2973/79 (5) oraz (WE) nr 2051/96 (6).
(3) Zastosowanie tych norm i kryteriów do przewidywanej sytuacji na rynku wołowiny i cielęciny prowadzi do ustalenia refundacji w poniższy sposób.
(4) Dla uproszczenia, w odniesieniu do zwierząt żywych, należy zaprzestać przyznawania refundacji wywozowych dla kategorii będących przedmiotem handlu o niewielkim znaczeniu z krajami trzecimi. Ponadto, mając na względzie ogólną troskę o dobrostan zwierząt, należy ograniczać jak tylko można refundacje wywozowe dla żywych zwierząt przeznaczonych do uboju. W związku z tym, refundacje wywozowe dla tych zwierząt powinny być przyznawane jedynie w odniesieniu do tych krajów trzecich, które ze względu na kulturę i/lub religię tradycyjnie przywożą znaczną liczbę zwierząt przeznaczonych do uboju. W odniesieniu do żywych zwierząt przeznaczonych do reprodukcji, w celu uniknięcia jakichkolwiek nadużyć, refundacje wywozowe dla hodowlanego bydła czystej rasy powinno się ograniczyć do jałówek i krów w wieku 30 miesięcy lub poniżej.
(5) W odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia eksportu, należy przyznawać refundacje wywozowe dla niektórych mięs świeżych i chłodzonych, wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0201, dla niektórych mięs mrożonych wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0202, dla niektórych mięs i podrobów wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0206 oraz dla niektórych innych wyrobów i konserw mięsnych i podrobowych, wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 1602 50 10.
(6) Istnieją tradycyjne stosunki handlowe ze Szwajcarią w dziedzinie eksportu wołowiny bez kości, solonej i suszonej. Dla utrzymania tej wymiany handlowej, należy ustalać kwotę refundacji w taki sposób, by pokrywała różnicę między cenami na rynku szwajcarskim i cenami eksportowymi Państw Członkowskich.
(7) W odniesieniu do niektórych innych produktów i konserw mięsnych i podrobowych wymienionych w załączniku i opatrzonych kodami CN od 1602 50 31 do 1602 50 80, udział Wspólnoty Europejskiej w handlu międzynarodowym może być utrzymany poprzez przyznawanie eksporterom refundacji w wysokości odpowiadającej refundacji stosowanej do tej pory.
(8) W odniesieniu do innych produktów z sektora wołowiny i cielęciny, z uwagi na nikłe znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym, ustalanie refundacji nie jest konieczne.
(9) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3846/87 (7) ustaliło nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych i wszystkie refundacje ustala się w oparciu o kody produktów na podstawie wspomnianej nomenklatury.
(10) W celu uproszczenia podmiotom wywozowych formalności celnych, należy dostosować wysokość refundacji dla wszystkich mięs mrożonych do kwot ustalonych dla mięs świeżych lub chłodzonych, z wyjątkiem mięs pochodzących od dorosłych osobników męskich.
(11) W celu wzmocnienia kontroli produktów oznaczonych kodem CN 1602 50, należy przewidzieć przyznanie refundacji jedynie dla tych produktów, które zostały wytworzone w ramach systemu przewidzianego w art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych dla produktów rolnych (8).
(12) Refundacje powinno się przyznawać jedynie produktom dopuszczonym do swobodnego obrotu we Wspólnocie Europejskiej. W związku z tym, aby móc korzystać z refundacji, produkty muszą spełniać warunki oznakowania sanitarnego, przewidziane w dyrektywie Rady 64/433/EWG (9), dyrektywie Rady 94/65/WE (10) i dyrektywie Rady 77/99/EWG (11).
(13) Warunki określone w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1964/82 nakazują zmniejszenie refundacji specjalnej, o ile ciężar przeznaczonego na eksport mięsa bez kości jest niższy od 95 % wagi całkowitej kawałków oddzielonych od kości, ale nie niższy niż 85 % tej wagi.
(14) Negocjacje dotyczące przyjęcia dodatkowych koncesji, prowadzone w ramach Układu Europejskiego między Wspólnotą Europejską a krajami stowarzyszonymi z Europy Środkowej i Wschodniej, mają szczególnie na celu liberalizację handlu produktami podlegającymi wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny. W tym kontekście zdecydowano między innymi o zniesieniu refundacji wywozowej dla produktów, których miejscem przeznaczenia jest Rumunia. Należy tedy wykluczyć wymieniony kraj z listy miejsc przeznaczenia objętych refundacją i przewidzieć, że zniesienie refundacji wywozowych do tego kraju nie może prowadzić do tworzenia zróżnicowanej refundacji w przypadku eksportowania do innych krajów.
(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 11 czerwca 2004 r.
| W imieniu Komisji | |
| Franz FISCHLER | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 4 z 8.1.1982, str. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 744/2000 (Dz.U. L 89 z 11.4.2000, str. 3).
(3) Dz.U. L 212 z 21.7.1982, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2772/2000 (Dz.U. L 321 z 19.12.2000, str. 35).
(4) Dz.U. L 221 z 18.8.1984, str. 28. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3661/92 (Dz.U. L 370 z 19.12.1992, str. 16).
(5) Dz.U. L 336 z 29.12.1979, str. 44. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3434/87 (Dz.U. L 327 z 18.11.1987, str. 7).
(6) Dz.U. L 274 z 26.10.1996, str. 18. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2333/96 (Dz.U. L 317 z 6.12.1996, str. 13).
(7) Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 118/2003 (Dz.U. L 20 z 24.1.2003, str. 3).
(8) Dz.U. L 62 z 7.3.1980, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 444/2003 (Dz.U. L 67 z 12.3.2003, str. 3).
(9) Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 2012/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 95/23/WE (Dz.U. L 243 z 11.10.1995, str. 7).
(10) Dz.U. L 368 z 31.12.1994, str. 10. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).
(11) Dz.U. L 26 z 31.1.1977, str. 85. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).