Publikacja zmienionego jednolitego dokumentu w następstwie wniosku o zatwierdzenie zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
Dz.U.UE.C.2019.215.50
Akt nienormatywnyPublikacja zmienionego jednolitego dokumentu w następstwie wniosku o zatwierdzenie zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012
(Dz.U.UE C z dnia 26 czerwca 2019 r.)
Komisja Europejska zatwierdziła niniejszą zmianę nieznaczną zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r.
Wniosek o zatwierdzenie tej zmiany nieznacznej jest podany do wiadomości publicznej w bazie danych DOOR Komisji.
JEDNOLITY DOKUMENT
"ΦΑΒΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ" (FAVA SANTORINIS)
Nr UE: PDO-GR-00520-AM01 - 16.5.2018
ChNP (X) ChOG ()
"Φάβα Σαντορίνης" (Fava Santorinis)
Grecja
Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone
Suszone, obrane i skruszone liścienie rośliny Lathyrus clymenum L. (rodzina roślin strączkowych), o jasnożółtej barwie, w kształcie płaskich krążków o średnicy około 2 mm, o maksymalnej wilgotności wynoszącej 13 %. Skład produktu charakteryzuje się szczególnie wysoką zawartością białka i znaczną zawartością węglowodanów. Właściwości fizykochemiczne bobu "Fava Santorinis" sprawiają, że proces gotowania przebiega niezwykle łatwo (czas gotowania jest bardzo krótki) i ostatecznie nadają one ugotowanemu "Fava Santorinis" i przygotowanym na jego bazie daniom wyjątkowe właściwości organoleptyczne, takie jak miękka, lekka konsystencja i delikatnie słodki smak.
-
Etapy produkcji "Fava Santorinis", które mają wpływ na ukształtowanie się szczególnych cech produktu, obejmują: uprawę Lathyrus clymenum L. (αρακάς), dojrzewanie (suszenie) nasion, obieranie ich i pakowanie. Etapy te muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze, ponieważ szczególny charakter produktu wynika właśnie z charakterystycznych warunków środowiskowych i warunków uprawy oraz procesu suszenia (wykorzystanie ziemi z Santorynu); zmiana tych parametrów wiąże się z największym ryzykiem zmiany właściwości "Fava Santorinis".
Pakowanie musi odbywać się w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego w celu zagwarantowania jakości oraz zapewnienia skutecznej możliwości weryfikacji pochodzenia produktu końcowego. Odpowiednie pakowanie musi następować niezwłocznie, tuż po obraniu łusek nasion i oddzieleniu liścieni, aby zapobiec wchłonięciu wilgoci przez wrażliwy produkt końcowy. Pakowanie poza Santorynem wymaga masowego przewozu produktu drogą morską, co wiąże się z wysokim ryzykiem wchłaniania przez produkt wilgoci i następującego po zbiorach zakażenia produktu przez szkodniki roślin i choroby, a tym samym wiąże się z ryzykiem obniżenia jakości produktu.
Geograficzny obszar produkcji "Fava Santorinis" obejmuje greckie wysypy Santoryn, Thirasia, Palea Kameni, Nea Kameni, Aspronisi, Christiana i Askania znajdujące się w departamencie Cyklady w regionie Południowego Morza Egejskiego w Republice Greckiej.
Główna specyfika "Fava Santorinis" polega na stosowaniu w produkcji konkretnego gatunku roślinny, tj. Lathyrus clymenum L. z rodziny roślin strączkowych. Roślinę tę uprawia się wyłącznie na wyznaczonym obszarze, a jedynym przeznaczeniem tej uprawy jest produkcja "Fava Santorinis".
Właśnie to odmienne pochodzenie nadaje produktowi jego szczególne właściwości, które odróżniają go od podobnych produktów. Ma on następujące cechy charakterystyczne:
Właściwości fizyczne: "Fava Santorinis" składa się z kawałków liścieni nasion; ma jasnożółtą barwę i kształt płaskiego krążka o średnicy około 2 mm. Maksymalna zawartość wody wynosi 13 %. Odsetek skruszonych liścieni waha się od 1 % do 5 % w zależności od procesu produkcji.
Właściwości chemiczne: ze względu na warunki glebowe i klimatyczne oraz na odmianę rośliny "Fava Santorinis" charakteryzuje się wyjątkowo wysoką zawartością węglowodanów (63 %) i białka (20 %).
Należy również podkreślić, że stosowanie "Fava Santorinis" przy przygotowywaniu potraw nadaje im szczególne właściwości organoleptyczne, które wyróżniają te potrawy na tle innych potraw z nasion roślin strączkowych. Jest to jeden z powodów, dla których "Fava Santorinis" jest tak wysoko ceniony. Do najbardziej typowych właściwości produktu należą:
miękka i lekka konsystencja: wynika ona z niewielkiego rozmiaru i jednorodności liścieni w połączeniu z wysoką zawartością węglowodanów;
trwałość produktu: wynika ona z wysokiego stopnia odwodnienia, ale również z dekontaminacji nasion;
łatwość gotowania: niewielki rozmiar i jednorodność liścieni w połączeniu z wysoką zawartością węglowodorów sprawiają, że gotowanie produktu jest szybkie i wymaga niewielkiej ilości wody;
smak: cukry występujące w tkankach roślinnych nadają produktowi delikatnie słodki smak, w przeciwieństwie do smaku innych podobnych produktów, które charakteryzują się lekko gorzkim smakiem.
Szereg szczególnych cech "Fava Santorinis", które znajdują odzwierciedlenie w jego właściwościach fizycznych i chemicznych, a także we właściwościach organoleptycznych dań przygotowanych z wykorzystaniem tego składnika, wynika z połączenia wpływu cech środowiska, lokalnego know-how i wyjątkowych zasobów genetycznych.
Początki uprawy rośliny Lathyrus clymenum L. (z rodziny roślin strączkowych) sięgają starożytności, podobnie jak uznanie dla szczególnych cech charakterystycznych tego produktu. Z tego właśnie powodu "Fava Santorinis" jest tak wysoko ceniony w porównaniu z innymi podobnymi produktami.
Materiał genetyczny: od starożytności odmiana roślin, z której produkowany jest "Fava Santorinis" (Lathyrus clymenum L. z rodziny roślin strączkowych), jest uprawiana wyłącznie na Santorynie i okolicznych wysepkach. Szczególne warunki glebowe i klimatyczne panujące na tych wyspach utrudniają bowiem, a wręcz uniemożliwiają uprawę jakichkolwiek innych odmian stosowanych do produkcji bobu. Nasiona zebrane jako ostatnie w miejscu młócenia są zwykle przechowywane oddzielnie w celu zasiania ich w roku kolejnym. Dzięki tej praktyce omawiana roślina, która stanowi odmienną od innych roślin strączkowych lokalną odmianę stosowaną wyłącznie do produkcji renomowanego "Fava Santorinis", jest już uprawiana na Santorynie nieprzerwanie od 3 500 lat.
Lathyrus clymenum L. nadaje "Fava Santorinis" jego właściwości fizyczne, ponieważ są one związane ze specyficzną ekspresją fenotypową głównych cech taksonomicznych, takich jak rozmiar i barwa liścieni. Szczególny skład chemiczny liścieni również stanowi cechę jakościową kontrolowaną genetycznie.
Know-how: Niska wilgotność nasion oraz niski odsetek skruszonych liścieni wynikają z lokalnego know-how związanego zarówno z uprawą wyłącznie rośliny Lathyrus clymenum L., jak i obróbką jego nasion.
Podczas gdy metody siewu, zbioru i młócenia odzwierciedlają określone sposoby uprawy, które są dostosowane do warunków lokalnego środowiska naturalnego, wybór materiału rozmnożeniowego do posadzenia w kolejnym roku zapewnia ciągłość uprawy tej rośliny.
Szczególny know-how rozwinięto w odniesieniu do dojrzewania nasion - obejmuje on dwa ważne elementy, które wiążą "Fava Santorinis" z jego miejscowym środowiskiem: wykorzystanie ziemi z Santorynu i magazynów zasypywanych ziemią w celu odpowiednio przechowywania i magazynowania nasion. Ten proces chroni nasiona przed atakami szkodników i zapewnia ich wystarczającą twardość, aby mogły przetrwać dalsze etapy obróbki bez pokruszenia. Obecnie, dzięki dostępności nowoczesnych pomieszczeń i komór proces dojrzewania owoców może przebiegać również w specjalnych obiektach, gdzie istnieje możliwość kontrolowania temperatury i wilgotności, lub w suszarniach, z wykorzystaniem beczek magazynujących wykonanych z nowoczesnych materiałów dopuszczonych do kontaktu z żywnością. W związku z tym okres dojrzewania można skrócić do trzech miesięcy. Maksymalna wilgotność produktu końcowego nie może jednak przekraczać poziomu 13 %, który jest charakterystyczny dla "Fava Santorinis".
Do szczególnych warunków środowiskowych, które przyczyniły się do wyboru i ukształtowania uprawy Lathyrus clymenum L., zaliczają się silne wiatry, ograniczone zasoby wodne i ubogie gleby. Lathyrus clymenum L. jako roślina pnąca jest chroniony przed silnymi wiatrami, a jako roślina kserofilna może przetrwać w warunkach prawie pustynnych. Ponadto dzięki zdolności wiązania azotu z powietrza roślina ta potrafi poradzić sobie z brakiem podstawowych składników odżywczych. Najbardziej przekonującym dowodem na przystosowanie rośliny do środowiska wyspy Santoryn jest fakt, że przetrwała ona wybuch wulkanu.
Ponadto niedobór wody wyjaśnia wysoką zawartość cukru w roślinie, która umożliwia jej lepsze przyswajanie wody dzięki zjawisku osmozy.
Ponadto termin "fava" ("bób") pojawia się po raz pierwszy na piśmie w VI lub V w. p.n.e., we fragmentach zaginionej tragedii Ajschylosa, w której terminu tego użyto w opisie potrawy dla biednych.
Pierwsze stwierdzone powiązanie terminu "fava" ze znanym obecnie produktem występuje w II w. n.e. u Dioskurydesa, który odnosi się do tego terminu jako łacińskiego odpowiednika greckiego słowa κουκιά (Vicia faba L.), oznaczającego roślinę strączkową najczęściej stosowaną do produkcji wspomnianej potrawy.
W VI w. p.n.e. Cyryl ze Scytopolis wspomina o stosowaniu do produkcji "fava" πισαρίων, tj. niewielkich rozmiarów rośliny strączkowej zwanej w Santorynie αρακάς, wskazując tym samym po raz pierwszy w tekście literackim na związek między terminem αρακίσκο starożytnych Greków a produkcją bobu.
Bób, jako tradycyjny produkt Santorynu, widnieje w spisie inwentaryzacyjnym z 1850 r. jako czwarty pod względem ważności produkt uprawny na wyspie. W 1914 r. Gennadios wspomina w szczególności doskonałą jakość "Fava Santorinis" i uznaje αρακάς za roślinę stanowiącą podstawę jego produkcji. Ta korelacja pojawia się w wielu źródłach w XX w., ale dopiero w 1943 r. Rechinger wskazał, że tą miejscową rośliną jest Lathyrus clymenum L.
Dopiero w XXI w. powiązano tradycyjną lokalną nazwę αρακάς z odmianą Lathyrus clymenum L. Na potrzeby opracowania niniejszej dokumentacji próbki tej rośliny zostały bowiem przekazane do laboratorium botaniki systematycznej Uniwersytetu Agronomicznego w Atenach, które rozpoznało Lathyrus clymenum L.
Tym samym wykazano ponad wszelką wątpliwość, że "Fava Santorinis" jest uprawiany w tym regionie nieprzerwanie od ponad 3 600 lat.
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)
http://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/POP-PGE/specifications_fava_santorinis150518.pdf
q
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.