Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2009.72.58
Akt nienormatywny(2009/C 72/09)
(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2009 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006(1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.
STRESZCZENIE
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 510/2006
"GRELOS DE GALICIA"
Nr WE: ES-PGI-0005-0469-13.06.2005
CHNP ( ) CHOG (X)
Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.
1. Właściwy organ państwa członkowskiego:
Nazwa: Subdirección General de Calidad y Agricultura ecológica - Dirección General de Industrias y Mercados Agroalimentarios - Secretaría General de Medio Rural del Ministerio de Medio Ambiente, y Medio Rural y Marino de España
Adres: Paseo Infanta Isabel 1
28071 Madrid
ESPAÑA
Tel.: +34 913475394
Faks: +34 913475410
E-mail: sgcaae@mapya.es
2. Grupa składająca wniosek:
Nazwa: CHAMPIVIL, S.L. y otros
Adres: Mourence, 6
27820 Villalba (Lugo)
ESPAÑA
Tel.: +34 9825112 22
Faks: +34 982512135
E-mail: info@champivil.com
Skład: producenci/przetwórcy (X) inni ( )
3. Rodzaj produktu:
Klasa 1.6 - Owoce, warzywa i zboża świeże i przetworzone
4. Specyfikacja produktu:
(podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006)
4.1. Nazwa produktu:
"Grelos de Galicia"
4.2. Opis produktu:
Produkt chroniony pod chronionym oznaczeniem geograficznym "Grelos de Galicia" to część wegetatywna, przeznaczona do spożycia przez ludzi, rośliny z gatunku Brassica rapa subsp. rapa (zwana powszechnie rzepą), z populacji hodowlanych odpowiadających ekotypom z Santiago i z Lugo oraz handlowych odmian zarejestrowanych jako "Grelos de Santiago" i "Globo blanco de Lugo" odpowiadających tym ekotypom, sprzedawana w postaci świeżej, mrożonej i konserwowanej.
Cechy morfologiczne rośliny są następujące: korzeń palowy, rozszerzający się ku górze, połączony z gładką łodygą rozgałęziającą się od szyjki. Liście dolne ogonkowe, owłosione, o małych i szerokich blaszkach bocznych większych na końcach. Liście górne łodygi kwiatowej siedzące, owalno-lancetowate z dwiema dużymi, zaokrąglonymi, obejmującymi łodygę, gładkimi blaszkami.
Nazwa "grelos" obejmuje zarówno liście, jak i łodygi rośliny zbierane w ciągu całego cyklu rozwojowego. Noszą one nazwę nabizas. Natomiast liście i łodygi kwiatowe uzyskiwane bezpośrednio przed kwitnieniem znane są w wielu miejscach pod nazwą cimos.
Rzepa w postaci świeżej sprzedawana jest w partiach jednorodnych pod względem pochodzenia i odmiany w tradycyjnych pęczkach o wadze od ok. 0,5 do 1 kg, związanych wiązadłem pochodzenia roślinnego lub wykonanym z innego materiału dopuszczonego w podręczniku jakości.
Rzepa mrożona jest sortowana, myta, parzona i ewentualnie ćwiartowana przed mrożeniem, a następnie umieszczana w opakowaniach, których waga i materiały są zgodne z wymogami obowiązujących przepisów prawa i z wymogami wyraźnie określonymi w podręczniku jakości.
Rzepa w postaci konserwowanej sprzedawana jest w formie naturalnej, bez dodatków innych niż woda z gotowania i sól stołowa, bez żadnych dodatków spożywczych. Rzepę umieszcza się w opakowaniach metalowych lub słojach szklanych, których waga jest zgodna z wymogami obowiązujących przepisów prawa i z wymogami wyraźnie określonymi w podręczniku jakości.
Cechy organoleptyczne: Rzepa nie nadaje się do spożycia w postaci surowej. Niezbędne jest jej gotowanie, przy czym długość trwania tego procesu uzależniona jest od stadium rozwoju fenologicznego rośliny. Dlatego też cechy organoleptyczne dotyczą rzepy przygotowanej do spożycia, tzn. w postaci ugotowanej, przez konsumenta lub w odpowiednim zakładzie przetwórczym.
Cechy organoleptyczne są następujące: kolor mocno zielony, którego intensywność wzrasta w miarę zbliżania się etapu kwitnienia. Smak lekko kwaskowaty, z pewną domieszką goryczki. Tekstura lekko włóknista, przy czym włóknistość jest bardziej zauważalna w odmianach wąskolistnych, z dużą liczbą ogonków. Charakteryzuje się bardzo niewielką twardością z uwagi na małą zawartość włókien odżywczych.
4.3. Obszar geograficzny:
Obszar produkcji obejmuje wszystkie miejscowości Wspólnoty Autonomicznej Galicji. Obszar przetwórstwa i pakowania produktu pokrywa się z obszarem jego produkcji.
4.4. Dowód pochodzenia:
Jedynie rzepy hodowane zgodnie z wymogami określonymi w specyfikacji produktu i podręczniku jakości, na plantacjach i przez producentów wyszczególnionych w odpowiednim rejestrze, podlegają ochronie pod chronionym oznaczeniem geograficznym "Grelos de Galicia" lub mogą być wykorzystywane w przetwórstwie do uzyskiwania rzepy podlegającej takiej ochronie. Analogicznie, ochronie pod chronionym oznaczeniem geograficznym"Grelos de Galicia" podlegają jedynie rzepy przetwarzane w zakładach wpisanych do odpowiedniego rejestru.
Wszystkie osoby, zarówno fizyczne, jak i prawne, będące właścicielami dóbr wpisanych do rejestrów, plantacje, magazyny, zakłady przetwórcze i produkty podlegają kontrolom i inspekcjom realizowanym przez organy kontroli w celu sprawdzenia, czy produkty chronione pod chronionym oznaczeniem geograficznym "Grelos de Galicia" spełniają wymogi określone w specyfikacji produktu i podręczniku jakości.
4.5. Sposób pozyskiwania:
Wykorzystywane w produkcji nasiona pochodzą z roślin z ekotypów z Santiago i z Lugo, odpowiadających dopuszczonym handlowym odmianom "Grelos de Santiago" i "Globo Blanco de Lugo", jak również odpowiednim populacjom hodowlanym. Uzyskiwane są one z upraw własnych lub z innych obszarów wpisanych do Rejestru Plantacji Chronionego Oznaczenia Geograficznego "Grelos de Galicia". Stosowany jest obsiew ręczny, który rozpoczyna się w połowie sierpnia, a jego dokładny termin uzależniony jest od obszaru i czasu wczesnego owocowania roślin danej odmiany. Zbiory przeprowadzane są ręcznie, najlepiej w godzinach, kiedy ustaje upał. Należy przy tym postępować bardzo ostrożnie, aby nie dopuścić do uszkodzenia liści, które wpływa na wygląd produktu i może umożliwiać ewentualny atak drobnoustrojów chorobotwórczych. Zbiory produktów przeznaczonych do przetworzenia mogą być też przeprowadzane w formie zmechanizowanej. Po zbiorach, tego samego dnia, rzepa jest wysyłana do zakładów przetwórczych, z zachowaniem odpowiedniej ostrożności, tak aby nie uszkodzić produktu.
Przetwórstwo i pakowanie rzepy odbywają się w obrębie wyznaczonego obszaru geograficznego, ponieważ tak stanowią szczegółowe warunki obchodzenia się z rzepą po zbiorach i jej konserwowania. Niezbędne jest wykonywanie tych działań w wyznaczonym obszarze geograficznym w celu:
– Uniknięcia pogorszenia się jakości produktu: Rzepa jest warzywem liściastym. Od momentu zbiorów do chwili dostarczenia do ośrodka, gdzie poddaje się ją jakiejkolwiek obróbce, jakość produktu ulega szybkiemu pogorszeniu. Utrata wody w połączeniu z procesem niszczenia komórek powoduje żółknięcie i więdnięcie liści, co wpływa na zmniejszenie się atrakcyjności handlowej produktu. Ponadto rzepa posiada dodatkową właściwość jako pożywienie funkcjonalne z uwagi na wysoką zawartość związków takich jak glukozynolaty, flawonoidy, witaminy itp. Niestety po zbiorach te i inne związki zaczynają się szybko uwalniać z produktu, co pociąga za sobą istotną utratę wartości odżywczych. Wiadomo, że w ciągu dwóch dni tracone jest 50 % witaminy C. Od momentu zbiorów szybko przebiega też proces uwalniania się glukozynolatów (związki zapobiegające powstawaniu nowotworów). Wszystko to powoduje, że działania związane z obchodzeniem się z produktem, jego transportem, przechowywaniem i przetwórstwem muszą być realizowane niezwłocznie po zbiorach, w terminie nie dłuższym niż 24 godziny. Z uwagi na to konieczne jest zapewnienie jak najmniejszych odległości między miejscem zbiorów i punktami dystrybucji, pakowania oraz/lub przetwórstwa produktu.
– Zapewnienie możliwości właściwej identyfikacji i kontroli: Właściwość miejscowa organu kontroli ogranicza się do wyznaczonego obszaru geograficznego, którym jest Wspólnota Autonomiczna Galicji. System kontroli i certyfikacji pozwala zagwarantować odpowiednie pochodzenie i identyfikację produktu "Grelos de Galicia" pod warunkiem, że jego produkcja, przetwórstwo i pakowanie odbywają się w ramach tej Wspólnoty.
– Utrzymanie typowych cech produktu "Grelos de Galicia" i ochrona jakości: W ramach Wspólnoty Autonomicznej Galicji istnieją bogate tradycje związane ze spożywaniem i produkcją wspomnianego produktu. Pakowanie odbywa się w wyznaczonym obszarze geograficznym, co wydatnie przyczynia się do zachowania szczególnych cech i jakości produktu "Grelos de Galicia". Za stosowanie i kontrolę przestrzegania norm regulujących transport, przetwórstwo i pakowanie rzepy odpowiedzialni są producenci oraz struktury kontrolne chronionego oznaczenia geograficznego. Wspomniane instytucje posiadają odpowiednią wiedzę i potencjał techniczny, niezbędne do zapewnienia odpowiedniego procesu obchodzenia się z "Grelos de Galicia".
4.6. Związek z obszarem geograficznym:
Pierwsze wprowadzenie rzepy do płodozmianu udokumentowano w XIII wieku w różnych statutach i innych dokumentach kupna-sprzedaży pól określonych jako tereny uprawy rzepy. Pozwoliło to na uprawianie danego terenu na przestrzeni całego roku w systemie płodozmianu zboża jare - rzepa - zboża ozime.
Rzepa jest rośliną, której rozwój i wzrost dostosowany jest do klimatu wilgotnego i umiarkowanych temperatur. Jest ona odporna na mróz. Rzepa wymaga też żyznej gleby o wysokiej zawartości substancji organicznych i plastycznej konsystencji. Gleba powinna być głęboka, sypka i niepodtopiona, jednak o względnie wysokim współczynniku wilgotności. Takie warunki klimatyczne i glebowe występują powszechnie na terytorium Galicji.
Rzepa jest niezbędnym składnikiem najbardziej typowych dań w kuchni galicyjskiej, takich jak "Caldo" lub "Pote gallego", "Cocido" oraz "Lacón con Grelos", i wyróżniającym je na tle tradycyjnej kuchni innych regionów kraju.
Zarówno w źródłach historycznych, jak i w materiałach wywodzących się z tradycji gastronomicznej istnieją liczne wzmianki dotyczące rzepy, co pokazuje, jak ważnym warzywem jest ona dla mieszkańców Galicji. Różni autorzy prac z dziedziny etnografii i gastronomii jednogłośnie podkreślają obecność i wyjątkową pozycję rzepy jako wyróżnika tradycyjnej kuchni galicyjskiej. Przytoczyć można wzmianki poczynione przez słynnego galicyjskiego pisarza i geografa Ramona Otero Pedrayo (Guía de Galicia/Przewodnik po Galicji/ z 1926 r.), krytyka gastronomicznego Angela Muro (Almanaque y conferencias culinarias/Almanach i wykłady kulinarne/ z lat 1890-1905), albo pisarzy Emilia Pardo Bazána (La cocina espańola antigua/Kuchnia starohiszpańska/ z 1912 r.), Manuela María Puga y Parga (La cocina práctica/Kuchnia praktyczna/ z 1905 r.) czy Álvaro Cunqueiro (A cocińa galega/Kuchnia galicyjska/ z 1973 r).
Warto też jeszcze wspomnieć, że produkt ten, jako typowe warzywo z Galicji, figuruje w Spisie Hiszpańskich Produktów Tradycyjnych (Inventario Espańol de Productos Tradicionales), opublikowanym przez Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Gospodarki Żywnościowej w 1996 r.
4.7. Organ kontrolny:
Nazwa: Instituto Galego da Calidade Alimentaria (INGACAL)
Adres: Rúa Fonte dos Concheiros, 11 bajo.
15703 Santiago de Compostela
ESPAÑA
Tel.: +34 981540055
Faks: +34 981540018
E-mail: sxca.agri@xunta.es
4.8. Etykietowanie:
Rzepa wprowadzana na rynek pod chronionym oznaczeniem geograficznym "Grelos de Galicia" powinna być opatrzona, oprócz świadectwa pochodzenia, etykietą handlową zawierającą znak towarowy danego producenta/zakładu pakującego. Na produkcie powinna się również znaleźć etykieta zawierająca oznaczenie geograficzne, kod alfanumeryczny i odpowiednie oznaczenie cyfrowe zatwierdzone i wydane przez organ kontroli, oraz oficjalne logo chronionego oznaczenia geograficznego.
Na etykiecie handlowej oraz na etykiecie oznaczenia geograficznego musi też znajdować się określenie Indicación Geográfica Protegida "Grelos de Galicia".
Możliwe jest również opcjonalne umieszczenie na opakowaniu informacji na temat stadium fenologicznego rośliny - wprowadzając rozróżnienie między "nabizas" a "cimos" - zgodnie z opisem produktu.
W przypadku produktów poddanych procesom przetwórczym innym niż przewidziane w specyfikacji produktu, możliwe jest także umieszczenie na opakowaniu informacji o tym, że produkt wytworzono z rzepy podlegającej ochronie pod chronionym oznaczeniem geograficznym "Grelos de Galicia", pod warunkiem że surowiec spełnia wymogi specyfikacji produktu i spełnione są wszystkie normy przewidziane w tym zakresie w podręczniku jakości.
______
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.