Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2017.280.7
Akt nieocenianyPublikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
(Dz.U.UE C z dnia 24 sierpnia 2017 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 .
JEDNOLITY DOKUMENT
"ΜΕΛΕΚΟΎΝΙ" (MELEKOUNI)
Nr UE: PGI-GR-02208 - 8.12.2016
ChNP () ChOG (X)
Klasa 2.3. Chleb, ciasta, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze
"Melekouni" to tradycyjne słodycze produkowane na wyspie Rodos. Mają kształt rombu i wykonuje się je z nasion sezamu i miodu, przypraw, migdałów i (nieobowiązkowo) skórki lub soku z owoców cytrusowych, które miesza się razem i gotuje. "Melekouni" jest miękkie i sprężyste, lecz nie rozpada się, a jego konsystencja jest elastyczna, niekleista i zwarta. Smak i aromat przypraw i skórki/soku z owoców cytrusowych delikatnie uwalniają się podczas rozpakowywania produktu, po czym przybierają na intensywności podczas żucia. Kolor "Melekouni" przybiera różne odcienie, od złotożółtego po brązowy, w zależności od koloru miodu, stopnia prażenia nasion sezamu i stosowanych przypraw.
Nazwa "Melekouni" wywodzi się ze starożytnej Grecji i pochodzi od słów meli, czyli "miód", i kounni, które oznacza "nasiono" w dialekcie rodyjskim.
Jego masa wynosi od 10 do 70 g.
"Melekouni" tradycyjnie wytwarza się z następujących składników:
Miód musi posiadać właściwości określone w obowiązujących przepisach prawnych.
Sezam musi być niełuskany i uprażony.
Migdały muszą być uprażone.
Użyte przyprawy muszą być starannie zrównoważone z resztą mieszanki, a w produkcie końcowym nie powinien dominować żaden pojedynczy aromat.
Wszystkie etapy produkcji "Melekouni" muszą odbywać się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4, począwszy od podgrzania i wymieszania składników, po ich schłodzenie, sprasowanie i uformowanie mieszanki na odpowiedniej powierzchni.
"Melekouni" wprowadza się do obrotu w całości w takiej postaci, w jakiej je wyprodukowano, tj. w oryginalnym opakowaniu, a przed końcową dystrybucją nie poddaje się go dalszemu przetwarzaniu. Krojenie i pakowanie musi odbywać się w miejscu produkcji, ponieważ czas transportu i wahania temperatury zmieniają właściwości produktu; głównym problemem jest zwiększenie zawartości wilgoci w mieszaninie, co utrudnia jej formowanie i krojenie.
"Melekouni - chronione oznaczenie geograficzne" lub "Melekouni ChOG".
Określonym obszarem geograficznym produkcji "Melekouni" jest wyspa Rodos, która należy do prefektury Dodekanez w regionie Wyspy Egejskie Południowe.
Związek pomiędzy "Melekouni" a obszarem geograficznym wynika z renomy produktu. "Melekouni" i wyspę Rodos łączy silnie zakorzeniona tradycja sięgająca wiele wieków wstecz.
Od czasów starożytnych te tradycyjne lokalne słodycze serwuje się jako przysmak na weselach, chrzcinach i podczas innych wydarzeń towarzyskich. Charakterystyczny był sposób podawania "Melekouni" w niektórych wioskach po ceremonii ślubnej. Umieszczano go na dużej blasze do pieczenia, krojono na kawałki łyżką i podawano gościom.
"Melekouni" przygotowuje się według tradycyjnej metody, która stanowi połączenie wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Na przykład: konsystencja produktu zależy od czasu i temperatury podgrzewania miodu (oraz od warunków pogodowych panujących w czasie produkcji "Melekouni", takich jak wilgotność i temperatura otoczenia), czasu i temperatury obróbki cieplnej nasion sezamu (muszą być równomiernie prażone podczas mieszania), temperatury nasion sezamu w chwili dodawania ich do miodu, stopnia zwarcia mieszaniny zapewniającego wymaganą spójność oraz natychmiastowego pakowania, które uniemożliwia zwiększenie wilgotności produktu (która pogarsza jakość i skraca czas przechowywania).
"Melekouni" posiada następujące cechy charakterystyczne:
"Melekouni" różni się od innych podobnych produktów tym, że jedyną substancją słodzącą, jaką zawiera, jest miód - w przeciwieństwie do słodzików stosowanych w podobnych produktach.
Renomę produktu potwierdzają niezliczone odniesienia sięgające czasów starożytności zawarte w dokumentach, publikacjach, przewodnikach kulinarnych, artykułach i pozycjach w prasie i internecie, jak również podczas licznych wydarzeń organizowanych w celu promowania lokalnych produktów. Od czasów starożytnych "Melekouni" jest głównym przysmakiem weselnym na wyspie Rodos i produkuje się je według tradycyjnej receptury podczas lokalnych warsztatów i w domach.
Nazwa "Melekouni" wywodzi się z dialektu rodyjskiego, jako że termin kounní (pochodzący od starożytnego greckiego słowa Kókkos-Kounní) jest stosowany na danym obszarze i oznacza nasiono (w tym przypadku nasiono sezamu), małe ziarno znajdujące się wewnątrz owocu sezamu, zaś słowo meli oznacza miód. W celu uproszczenia nazwę produktu pisze się jako "Melekouni", a nie "Melekounni".
Nazwa "Melekouni" jest szeroko stosowana w kręgach handlowych i w mowie potocznej.
Dwaj znani folkloryści z Rodos, Theodoros Konstantinidis i Christodoulos Papachristodoulou, wspomnieli o "Melekouni" w swoich pracach. "Lexilogion tis dimodous Rodiakis Dialektou" [słownik miejscowego dialektu rodyjskiego] zawiera następującą definicję: "Słodycze wykonane z miodu i prażonego sezamu to oficjalny przysmak podczas wiejskich wesel i festiwali, wysyłany jako zawiadomienie o ślubie do przyjaciół i krewnych, którzy nie mogą stawić się na ceremonii, podobnie jak słodzone migdały wysyłane w miastach i miasteczkach" (Konstantinidis, 2002).
W książce pt. "Paradosiaki Melissokomia Aigaiou" [Tradycyjne pszczelarstwo na wyspach Morza Egejskiego] (Chondros, 2016), opublikowanej przez Stowarzyszenie Pszczelarstwa na wyspie Rodos, "I Kipseli", stwierdzono, że na Rodos można znaleźć wiele słodyczy bazujących na miodzie, w tym "Melekouni". Słodycze te pochodzą ze starożytnej Grecji i są znane od czasów Homera. Herodotus (484-426 p.n.e.) wspomina o słodyczach podobnych do "Melekouni".
W książce opublikowanej przez Stowarzyszenie Pszczelarstwa na wyspie Rodos zawarte są obszerne odniesienia do "Melekouni", np. że zwyczaje związane z "Melekouni" były cechą charakterystyczną zwyczajów ślubnych panujących na wyspie. W szczególności w regionie Maritsá w piątkowy wieczór poprzedzający ślub rodzice młodej pary chodzili od domu do domu i zapraszali krewnych, aby pomogli im przygotować "Melekouni", wołając "Chodźcie, będziemy robić Melekouni!". Krewni przynosili składniki (sezam i miód), a po ich przygotowaniu (uprażeniu i wymieszaniu) przyrządzali mieszankę przy pomocy wykwalifikowanego rzemieślnika. Następnie zjadali część zrobionych przez siebie "Melekouni", resztę zachowując na wesele. W innych wioskach także kultywowano ten zwyczaj (Damatria, Kremastí, Koskinou itd.).
W książce pt. "Sergiani sto xthes ton nision mas (sta chronia tis italokratias kai stis protes meta tin apeleftherosi dekaeties)" [Spacer po dawnych wyspach (czasy panowania władców włoskich i pierwsze dekady po odzyskaniu niepodległości)] znajduje się wzmianka "[...] czwartkowy wieczór, gdy przygotowywano melekouni i ciasto na chleb weselny. W sobotę wieczorem grupa mężczyzn w towarzystwie muzyków zaczynała zapraszanie wszystkich mieszkańców wioski na wesele dzieci Giorgosa, [...] gdy muzycy wędrowali po wiosce, grając tradycyjne pieśni weselne, dwóch lub trzech mężczyzn odwiedzało każdy dom i zostawiało melekouni [...]." (Karagianni-Marmarokopou, 2007).
W książce pt. "Tragoudia Gamou" [pieśni weselne] wspomniano, że na Rodos "zwyczajowo jedzono również pyszne melekouni, które produkuje się nadal i które stanowi typowe zaproszenie zaręczynowe i ślubne" (Boyianos, 2005).
"Melekouni" występuje również w "Tis Rodou o melekounnas" - adaptacji scenicznej tradycyjnego rodyjskiego wesela, przygotowanej przez członków Stowarzyszenia Kulturalnego w Soroni "Ampernalli" (Chondros, 2016).
Ponadto "Melekouni" wchodzi w skład greckiego śniadania na Rodos. Greckie śniadanie jest pionierską inicjatywą zapoczątkowaną przez Grecką Izbę Hotelarską, która prezentuje kulturowe i kulinarne dziedzictwo Grecji poprzez połączenie go z grecką branżą hotelarstwa.
O związku między "Melekouni" a wyspą Rodos świadczy również fakt, że "Melekouni" zostało wyznaczone jako waluta (jednostka wymiany) na Rodos, co oznacza, że członkowie sieci na wyspie mogą wymieniać się towarami i usługami bez użycia pieniędzy.
Najważniejsze oficjalne uznanie produktu nastąpiło w związku ze specjalnym wydarzeniem zorganizowanym na Rodos w dniu 26 września 2010 r.: przygotowanie największego na świecie "Melekouni", które zostało wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa "jako najdłuższe melekouni, tradycyjny deser rodyjski..." i pomogło wypromować produkt na skalę międzynarodową.
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)
http://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/POP-PGE/prod_pge_melekouni.pdf
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.