Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2015.147.11
Akt nienormatywnyPublikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2015 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 .
JEDNOLITY DOKUMENT
"CITRON DE MENTON"
Nr UE: FR-PGI-0005-01299 - 5.1.2015
ChOG (X) ChNP ()
"Citron de Menton"
Francja
Klasa 1.6 Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone
"Citron de Menton" to cały świeży owoc gatunku Citrus limon odmian: Adamo, Cerza, Eureka, Santa Teresa oraz odmiany zwanej lokalnie "Menton".
Owoce te zbiera się ręcznie. Po zbiorze nie poddaje się ich żadnym zabiegom chemicznym, ani nie powleka woskiem, niezależnie od jego składu.
Owoce posiadają następujące cechy:
Nowe odmiany mogą być wprowadzone, o ile spełniają cechy opisane powyżej oraz pod warunkiem że zostaną wpisane do francuskiego katalogu po selekcji przez francuski krajowy instytut badań rolnych i po dziesięciu latach testów na wyznaczonym obszarze geograficznym. Po każdej zmianie wykaz odmian jest przekazywany producentom, jednostce certyfikującej i właściwym organom nadzoru.
"Citron de Menton" jest wprowadzana do obrotu z jednym lub dwoma liśćmi przy łodydze co najmniej 30 % owoców. Liście mają barwę jasnozieloną, kształt lancetowaty z niewielkimi ząbkami przy brzegach.
Formy prezentacji: paczki sortowane wg wielkości, luzem lub w opakowaniach o masie mniejszej niż 2 kg.
Przy sprzedaży luzem "Citron de Menton" sortuje się wg wielkości w następujący sposób: maksymalna różnica między rozmiarami nie może przekroczyć zakresu uzyskanego w wyniku połączenia trzech kolejnych wielkości ze skali wielkości (kodów wielkości).
W pudełkach sprzedaje się wyłącznie "Citron de Menton" klasy "ekstra" i odpowiadają one jednemu kodowi wielkości.
-
Produkcja i zbiór "Citron de Menton" odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.
Cytryny "Citron de Menton" są pakowane w:
Etykieta zawiera pełną nazwę "Citron de Menton".
Obszar geograficzny obejmuje obszar następujących gmin w departamencie Alpes-Maritimes:
Castellar, Gorbio, Roquebrune-Cap-Martin, Sainte-Agnès i Menton.
Specyfika obszaru geograficznego
Obszar geograficzny "Citron de Menton" charakteryzują:
Czynniki naturalne
Obszar geograficzny "Citron de Menton" to najdalej wysunięty na północ obszar uprawy cytryn na świecie, położony między morzem (7 km w linii prostej od Morza Śródziemnego) a górami (kilka szczytów ma ponad 1 000 metrów wysokości). Od tych gór rozciągają się w kierunku północno-wschodnim południowo-zachodnim pagórki, które dochodzą aż do brzegu morza, kończąc się urwiskami przy Saint-Louis i Cap-Martin.
Obszar geograficzny "Citron de Menton" jest pod wpływem mikroklimatu, który charakteryzują:
Gleby obszaru geograficznego "Citron de Menton" charakteryzują się obecnością piaskowcowej skały macierzystej, zwanej piaskowcem z Menton, są to piaski gliniaste i gliny piaszczyste, stanowiące podstawę dobrze wentylowanych gleb o umiarkowanie wysokim pH (około 8).
Sieć hydrograficzna obszaru geograficznego "Citron de Menton" jest gęsta; liczne strumienie wskazują na zasobność wód gruntowych.
Czynnik ludzki
Pierwsze owoce cytrusowe pojawiły się w Menton począwszy od 1341 r. Jednak prawdziwy rozwój uprawy owoców cytrusowych w okolicach Menton miał miejsce w XVII i XVIII w., kiedy to wydano pierwsze akty prawne regulujące uprawę cytryn i handel nimi. Największy rozkwit uprawy i handlu "Citron de Menton" trwał około stu lat, od połowy XVIII do połowy XIX w. Uprawa owoców cytrusowych była wówczas najważniejszą formą działalności gospodarczej w Menton. Oprócz wielu przyczyn, które spowodowały jej upadek, takich jak porzucanie rolnictwa, w 1956 r. wybuchła choroba "mal secco" powodowana grzybem Phoma tracheiphila Petri, która niszczyła drzewa cytrynowe. Jednak od 1992 r., dzięki wsparciu finansowym przeznaczonym dla plantatorów upraw cytrusowych i na utrzymanie gruntów rolnych, nastąpiło ożywienie lokalnych upraw owoców cytrusowych. Między 2004 a 2012 r. posadzono 3 000 drzew, zwiększając w 2012 r. do 5 000 liczbę uprawianych drzew cytrynowych.
Tradycyjnie plantatorzy owoców cytrusowych okolic Menton uprawiali głównie lokalną odmianę "Menton". W następstwie zniszczeń spowodowanych przez chorobę w 1956 r. plantatorzy wprowadzili inne odmiany cytryn, dostosowane do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych.
Plantatorzy owoców cytrusowych uprawiają "Citron de Menton" na tarasach (lokalnie znanych jako "restanques"), które umożliwiają optymalne wykorzystanie nasłonecznienia.
"Citron de Menton" uprawiana jest na działkach, które mogą być nawadniane, na wysokości maksymalnie 390 m n.p.m. i w odległości mniejszej lub równej 7 km od morza w linii prostej.
Producenci dokonują co najmniej jednej przycinki w roku (między lutym a wrześniem) i regularnie eliminują tzw. łasuchy, tj. gałązki z tendencją do drewnienia, które nie dają owoców wcale lub bardzo mało, okradając jednocześnie z soków gałęzie bogate w owoce.
Zbiór prowadzi się przez cały rok w zależności od stopnia dojrzałości owoców, gdyż nie wszystkie owoce na tym samym drzewie dojrzewają w tym samym czasie. Zbiór przeprowadza się ręcznie, w kilku etapach, aby wybrać dojrzałe owoce. Barwę pożądaną przy wprowadzaniu do obrotu osiąga się na pniu. Zbiór przeprowadza się ostrożnie: owoce zrywa się po jednym, do skrzynek lub kartonów o maksymalnej masie 20 kg. Worki są zabronione ze względu na ryzyko przegrzania.
Zwyczajowo w Menton zbiera się owoce z kilkoma liśćmi. Jest to jednocześnie znak rozpoznawczy i gwarancja świeżości. Aby zapobiec naruszeniom integralności naskórka owocu, ogonki owoców zebranych bez liści obcina się przy nasadzie szypułki.
Charakterystyczne dla "Citron de Menton" są:
Związek przyczynowy między obszarem geograficznym Menton a "Citron de Menton" opiera się na określonej jakości produktu i jego renomie.
Szczególne położenie obszaru geograficznego produkcji "Citron de Menton" między morzem a górami nadaje mu szczególny klimat, który tłumaczy specyfikę "Citron de Menton":
Praktyki przycinania umożliwiają uzyskiwanie soczystych owoców pożądanej wielkości. Możliwość nawadniania i praktyki stosowane przy zbiorze (zbiór ręczny, w kilku etapach, bardzo delikatny) również przyczyniają się do uzyskiwania owoców doskonałej jakości, zarówno pod względem wyglądu zewnętrznego (skórka bez uszkodzeń, praktycznie bez wad), jak i smaku (uzyskiwanie odpowiedniej dojrzałości na pniu, związana z wymogiem minimalnej zawartości soku i stosunku E/A, owoce nie są odzieleniane).
Szczególne walory "Citron de Menton" są podstawą jej krajowej i światowej renomy. Cytrynie tej poświęcono całą książkę, a mianowicie: "Citron de Menton" opublikowane przez wydawnictwo ROM (grudzień 2005).
"Citron de Menton" jest niezmiernie popularna - zarówno ze względu na swą jakość i zapach skórki, jak i sok - wśród renomowanych francuskich szefów kuchni, takich jak Alain Ducasse (restauracja Ludwik XV w Monako), Paul Bocuse (restauracja Les frères Troisgros) czy Joël Robuchon, który określa ją następujący sposób: "wyjątkowy aromat, wyrafinowany kwaskowy smak, bardzo aromatyczna skórka".
Ze względu na swe szczególne walory "Citron de Menton" jest też ceniona jako surowiec do produkcji wielu produktów przetworzonych: wyrobów cukierniczych, likieru cytrynowego, konfitur, oliwy z oliwek aromatyzowanej cytryną itd.
"Święto cytryny" w Menton gromadzi od 1934 r. tysiące ciekawych (200 000 tys. odwiedzających w 2011 r.) z Francji i zza granicy. Jest to trzecia impreza w rankingu popularności w regionie Alpes-Maritimes. Wozy udekorowane cytrynami i pomarańczami przejeżdżają ulicami miasta Menton, a ogrody przystrajane są kompozycjami z owoców cytrusowych.
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(artykuł 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia 2 )
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.