Publikacja wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2012.302.24
Akt nienormatywny(2012/C 302/14)
(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2012 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006(1). Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.
WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006
WNIOSEK W SPRAWIE ZMIAN SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9
"MIEL DE LA ALCARRIA"
NR WE: ES-PDO-0117-0079-22.09.2010
ChOG () ChNP (X)
Wprowadza się poprawki do punktu dotyczącego właściwości fizyko-chemicznych oraz melisopalinologicznych miodu "Miel de La Alcarria", w tym symbole matematyczne w celu zdefiniowania limitów dla każdego z parametrów.
Zmienia się limity dla niektórych parametrów fizyko-chemicznych i melisopalinologicznych na podstawie doświadczenia zgromadzonego przez okres ponad 16 lat obowiązywania chronionej nazwy pochodzenia "Miel de La Alcarria" oraz na podstawie przeprowadzonych badań nad wynikami analitycznymi uzyskanymi w laboratorium analiz miodów Centro Agrario de la Junta de Comunidades de Castilla-La Mancha (Centrum Rolnicze Rządu Wspólnoty Autonomicznej Kastylia-La Mancha) dotyczącymi miodów objętych chronioną nazwą pochodzenia "Miel de La Alcarria", które pozwoliły na lepsze scharakteryzowanie produktu.
Dokonano korekty obszaru geograficznego w celu uwzględnienia zmian wynikłych z uznania lub powstania nowych jednostek lokalnych, a także po ustaleniu, że uprzednio nie zostały wymienione pewne jednostki lokalne otoczone innymi jednostkami, które z kolei zostały wymienione i objęte obszarem ochrony, bez żadnego uzasadnienia dla takiego wyłączenia; dlatego też wspomniane niewymienione jednostki lokalne zostały ujęte w nowej, skorygowanej wersji obszaru geograficznego objętego ochroną.
Jednocześnie pasieki rozszerzają swój zasięg na sąsiednie gminy, dlatego też, a także ze względu na treść opracowania sporządzonego przez Centro Agrario de la Junta de Comunidades de Castilla-La Mancha, dodano nowe gminy w celu zmaksymalizowania korzyści odniesionych przez sektor pszczelarstwa na omawianym obszarze, przy zachowaniu zdefiniowanych właściwości "Miel de La Alcarria" i uwzględnieniu podobieństwa w zakresie różnorodności florystycznej.
W związku ze zmianą struktury kontroli polegającej na sprawdzaniu specyfikacji nadaje się nowe brzmienie punktowi "Mechanizmy kontrolne i certyfikacja", zastępując poprzedni tekst w zakresie wzmianek dotyczących Rady Regulacyjnej innym tekstem, w którym, na podstawie odniesień do odpowiednich punktów specyfikacji, ustanawia się organ kontrolny odpowiedzialny za certyfikację, a także ustala się warunki, jakie muszą spełnić zakłady zajmujące się pakowaniem oraz sam produkt.
W związku ze zmianą struktury kontroli zmianie ulega poprzednie brzmienie niniejszego punktu, w którym opisywano metodę otrzymywania produktu, na inne, w którym wymienia się wymagane i nadające się do potwierdzenia certyfikatem charakterystyczne właściwości, jakie musi posiadać miód "Miel de La Alcarria". Dlatego też w niniejszym punkcie uwzględnia się techniki wymienione w punkcie dotyczącym związku z otoczeniem. Jednocześnie dokonuje się aktualizacji tych technik, ponieważ wiele z nich nie jest charakterystycznych dla produkcji miodu "Miel de La Alcarria", a stanowi jedynie ujęty w zasadach wymóg sanitarny i żywieniowy.
W punkcie "Gleby i roślinność" oraz w ustępie dotyczącym flory leśnej dokonuje się aktualizacji listy roślin z rodziny jasnotowatych poprzez włączenie majeranku (Thymus mastichina L. podgatunek mastichina), zaś w ustępie dotyczącym gruntów uprawnych dołącza się poniższy tekst: "Istnieją także uprawy roślin aromatycznych i przyprawowych, przede wszystkim lawendy (Lavandula hybrida Rev.)".
Jak już wspomniano w poprzednim punkcie, informacje dotyczące technik przeniesiono do punktu dotyczącego metody produkcji.
Dla potrzeb spełnienia postanowień rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wnioskuje się, aby organem kontrolnym ChNP "Miel de La Alcarria" był podmiot zajmujący się certyfikacją "GEACAM S.A.", spółka akredytowana przez ENAC dla sektora rolno-spożywczego, zgodnie z wymogami ustanowionymi w normie UNE-EN 45011 "Wymogi ogólne dla podmiotów zajmujących się certyfikacją produktów".
Nadaje się nowe brzmienie temu punktowi w celu jak najlepszej identyfikacji opakowań.
Dokonuje się aktualizacji przepisów wspólnotowych i krajowych.
JEDNOLITY DOKUMENT
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006
"MIEL DE LA ALCARRIA"
NR WE: ES-PDO-0117-0079-22.09.2010
ChOG () ChNP (X)
"Miel de La Alcarria"
Hiszpania
Klasa 1.4. Pozostałe produkty pochodzenia zwierzęcego (jaja, miód, różne produkty mleczne z wyjątkiem masła itd.)
Miód z Alcarria klasyfikuje się według następujących rodzajów:
miód jednokwiatowy z rozmarynu (Rosmarinus officinalis L);
miód jednokwiatowy z lawendy szerokolistnej (Lavandula latifolia Medicus);
miód wielokwiatowy.
Ponadto w momencie pakowania charakteryzuje się on następującymi właściwościami:
Wilgotność | ≤ 17,5 % |
Hydrometylofurfural | ≤ 15,0 mg/kg |
Wolna kwasowość | ≤ 35,0 meq/kg |
Przewodniość elektryczna | ≤ 0,62 mS/cm |
Kolorymetria | L* 10 ≥ 55,0; - 2,0 ≤ a* 10 ≤ + 22,0; hab, 10 ≥ 74,0 |
Typ miodu "Miel de La Alcarria" | Zawartość procentowa ziaren pyłku |
Jednokwiatowy z lawendy szerokolistnej | Pyłek lawendy szerokolistnej > 10 % |
Jednokwiatowy z rozmarynu | Pyłek rozmarynu ≥ 15 % |
Wielokwiatowy | Suma procentowej liczby ziaren pyłku tymianku (Thymus t.), cząbru (Satureja spp.), rozmarynu i lawendy wyniesie ≥ 5 % |
Jednocześnie muszą być spełnione następujące wymogi:
Miody powinny wykazywać cechy organoleptyczne właściwe dla produktu z odpowiedniego kwiatu, w szczególności jeśli chodzi o zapach i smak.
Miód jednokwiatowy z rozmarynu:
Miód jednokwiatowy z lawendy szerokolistnej:
Miód wielokwiatowy:
-
-
Produkcja miodu "Miel de La Alcarria" oraz jego przetwarzanie powinny być realizowane na terenie określonego obszaru geograficznego.
Pakowanie musi odbywać się na obszarze produkcji, ponieważ właściwości fizyko-chemiczne od "wilgotności" po "zawartość hydrometylofurfuralu" w miodzie ulegają zmianom, wzrastając w obu przypadkach podczas transportu luzem, ruchu lub upływu czasu do momentu pakowania. Dlatego też, aby utrzymać specyficzne właściwości miodu, należy go pakować na obszarze, gdzie ma miejsce produkcja.
Pojemność netto opakowań musi być zgodna z ustanowioną przez obowiązujące prawo i ma wynosić maksymalnie 1 kg.
System zamykania opakowania powinien gwarantować jego szczelność.
Materiałem używanym do pakowania jest przezroczyste i bezbarwne szkło.
Nie dopuszcza się ponownego użycia opakowań.
Miód wprowadzany do obrotu pod chronioną nazwą pochodzenia "Miel de La Alcarria", który w momencie pakowania spełnia wymogi zawarte w specyfikacji, opatrywany jest numerowaną kontretykietą wydaną przez Radę Regulacyjną Chronionej Nazwy Pochodzenia "Miel de La Alcarria" i poddaną kontroli organu kontrolnego, a także posiada banderolę gwarancyjną oraz etykietę handlową z opisem zawierającym co najmniej poniższe informacje:
Wszystkie miody w opakowaniach, które przejdą kontrolę jakości oraz spełnią wymogi ustanowione w punkcie "Opis produktu", zostają opatrzone następującym logo:
Obszar umiejscowienia pasiek zlokalizowany jest w centralnej części półwyspu i obejmuje różne gminy z okręgu rolniczego La Alcarria, rozciągającego się na prowincje Guadalajara i Cuenca.
Powierzchnia całkowita tego obszaru wynosi 10 354 km2.
Obszar, na którym ma miejsce pakowanie produktu, jest tożsamy z obszarem produkcyjnym i składa się z terenów gmin tworzących prowincje Guadalajara i Cuenca wymienionych poniżej:
gminy z prowincji Cuenca: Abía de la Obispalía, Albalate de las Nogueras, Albendea, Alcantud, Alcázar del Rey, Alcohujate, Altarejos (w tym tylko i wyłącznie miejscowość satelicka Poveda de la Obispalía), Arandilla del Arroyo, Arrancacepas, Barajas de Melo, Bascuñana de San Pedro, Beteta (w tym Beteta i miejscowość satelicka Valtablado de Beteta), Buciegas, Buendía, Campos del Paraíso, Canalejas del Arroyo, Cañamares, Cañaveras, Cañaveruelas, Cañizares, Carrascosa, Castejón, Castillo-Albaráñez, Cuenca (w tym tylko i wyłącznie miejscowości satelickie Cólliga, Colliguilla i Villanueva de los Escu-deros), Cueva del Hierro, Frontera (La), Fuentenava de Jábaga, Gascueña, Huelves, Huerta de la Obispalía, Huete, Leganiel, Olmeda de la Cuesta, Olmedilla de Eliz, Paredes, Peraleja (La), Pineda de Cigüela, Portalrubio de Guadamejud, Pozuelo (El), Priego, Puebla de Don Francisco, Rozalén del Monte, Saceda-Trasierra, Saelices, Salmeroncillos, San Pedro Palmiches, Sotorribas (w tym miejscowości satelickie: Collados, Pajares, Ribagorda, Ribatajada, Ribatajadilla, Torrecilla i Villaseca), Tinajas, Torralba, Torrejoncillo del Rey, Uclés, Valdecolmenas (Los), Valdeolivas, Valsalobre, Vellisca, Villaconejos de Trabaque, Villalba del Rey, Villanueva de Guadamejud, Villar de Domingo García, Villar del Infantado, Villar de Olalla (w tym tylko i wyłącznie miejscowości satelickie Barbalimpia, Hortizuela i Villarejo Seco), Villar y Velasco, Villarejo de la Peñuela, Villas de la Ventosa i Vindel;
gminy z prowincji Guadalajara: Abánades, Alaminos, Alarilla, Albalate de Zorita, Albares, Alcocer, Alcolea del Pinar, Aldeanueva de Guadalajara, Algora, Alhóndiga, Alique, Almadrones, Almoguera, Almonacid de Zorita, Alocén, Anguita (w tym tylko i wyłącznie miejscowość satelicka Padilla del Ducado), Aranzueque, Arbancón, Arbeteta, Argecilla, Armallones, Armuña de Tajuña, Atanzón, Auñón, Azuqueca de Henares, Baides, Barriopedro, Berninches, Brihuega, Budia, Bujalaro, Canredondo, Cañizar, Casas de San Galindo, Caspueñas, Castejón de Henares, Castilforte, Cendejas de Enmedio, Cendejas de la Torre, Centenera, Cifuentes, Ciruelas, Cogollor, Cogolludo (w tym Cogolludo i miejscowości satelickie: Aleas, Beleña del Sorbe i Torrebeleña), Copernal, Chiloeches, Chillarón del Rey, Driebes, Durón, Escamilla, Escariche, Escopete, Espinosa de Henares, Esplegares, Estriégana, Fuencemillán, Fuentelencina, Fuentelviejo, Fuentenovilla, Gajanejos, Guadalajara (w tym Guadalajara oraz miejscowości satelickie: Iríepal, Taracena i Valdenoches), Henche, Heras de Ayuso, Hita, Hontoba, Horche, Hortezuela de Ocen (La), Huérmeces del Cerro, Huertahernando, Hueva, Humanes, Illana, Inviernas (Las), Irueste, Jadraque, Jirueque, Ledanca, Loranca de Tajuña, Lupiana, Luzaga, Mandayona, Mantiel, Marchamalo, Masegoso de Tajuña, Matillas, Mazuecos, Medranda, Membrillera, Millana, Mirabueno, Miralrío, Mondéjar, Montarrón, Moratilla de los Meleros, Muduex, Negredo, Ocentejo, Olivar (El), Olmeda de Cobeta (w tym tylko i wyłącznie miejscowość satelicka La Buenafuente del Sistal), Olmeda de Jadraque (La), Pareja, Pastrana, Peñalén, Peñalver, Peralveche, Pinilla de Jadraque, Pioz, Poveda de la Sierra, Pozo de Almoguera, Pozo de Guadalajara, Puebla de Beleña, Recuenco (El), Renera, Riba de Saelices (w tym tylko i wyłącznie miejscowości satelickie La Loma i Ribarredonda), Romanones, Sacecorbo, Sacedón, Saelices de la Sal, Salmerón, San Andrés del Congosto, San Andrés del Rey, Sauca, Sayatón, Sigüenza, Solanillos del extremo, Sotillo (El), Sotodosos, Taragudo, Tendilla, Toba (La), Torija, Torrecuadradilla, Torre del Burgo, Torremocha del Campo, Torremocha de Jadraque, Tórtola de Henares, Trijueque, Trillo, Utande, Valdarachas, Valdearenas, Valdeavellano, Valdeconcha, Valdegrudas, Valderrebollo, Valfermoso de Tajuña, Valtablado del Río, Viana de Jadraque, Villanueva de Alcorón, Villanueva de Argecilla, Villaseca de Henares, Yebes, Yebra, Yélamos de Abajo, Yélamos de Arriba, Zaorejas i Zorita de los Canes.
Okręg La Alcarria to płaskowyż wznoszący się na wysokości pomiędzy 900 a 1 000 metrów nad poziomem morza, wyznaczony przez rzeki o niewielkim zasobie wody, które dały początek równinom aluwialnym oraz jarom, których stoki obfitują w rośliny aromatyczne i zarośla.
Wysokość nad poziomem morza, na której znajdują się równiny aluwialne, waha się od 700 do 800 metrów. Najważniejsza spośród takich równin aluwialnych znajduje się w pobliżu rzeki Tajuña, która dzieli okręg na dwie części.
Gleby w La Alcarria to zasadowe margle gipsonośne.
Flora dziko rosnąca jest bogata w gatunki z rodziny jasnotowatych, takie jak rozmaryn (Rosmarinus officinalis L.), tymianek (Thymus spp.), lawenda szerokolistna (Lavandula latifolia Medicus), cząber (Satureja spp.), hizop (Hissopus officinalis L.), majeranek (Thymus mastichina L. podgatunek mastichina), oraz w inne rośliny, takie jak mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi L. Sprengel) oraz janowiec skorpion (Genista scorpius L.) itp.
Grunty uprawne w tym okręgu wykorzystywane są pod uprawy trawiaste naprzemiennie ze zbożami/ słonecznikiem. Istnieje niewielka część upraw drzewiastych, przede wszystkim winorośli i drzew oliwnych. Istnieją także uprawy roślin aromatycznych i przyprawowych, przede wszystkim lawendy (Lavandula hybrida Rev.). W większej liczbie napotyka się różne skupiska gatunków leśnych, które należy wyróżnić ze względu na ich wagę w pszczelarstwie, czyli zagajniki i lasy dębowe, lasy sosnowe oraz skupiska jałowca.
Klimat ma charakter łagodny śródziemnomorski, chłodny. Średnia temperatura mieści się w przedziale od 8 °C do 12 °C z długimi okresami zimna, podczas których temperatury oscylują w przedziale od 0 °C do 4 °C, oraz z okresami ciepła o temperaturach pomiędzy 18 °C a 22 °C.
Zgodnie z metodą wyrobu zdefiniowaną przez pszczelarzy z omawianego przedmiotowego obszaru geograficznego temperatury maksymalne likwacji dla klarowania i beczkowania wynoszą 45 °C, zabroniona jest pasteryzacja, należy zapobiegać przegrzaniu, nie dopuszcza się użycia filtrów piaskowych, okrzemkowych lub podobnych, które doprowadzają do wyeliminowania naturalnego składnika pyłku, zaś dekantowanie ma się odbywać metodą grawitacyjną.
Wilgotność | ≤ 17,5 % |
Hydrometylofurfural | ≤ 15,0 mg/kg |
Wolna kwasowość | ≤ 35,0 meq/kg |
Przewodniość elektryczna | ≤ 0,62 mS/cm |
Kolorymetria | L* 10 ≥ 55,0; - 2,0 ≤ a* 10 ≤ + 22,0; hab, 10 ≥ 74,0 |
Typ miodu "Miel de La Alcarria" | Zawartość procentowa ziaren pyłku |
Jednokwiatowy z lawendy szerokolistnej | Pyłek lawendy szerokolistnej > 10 % |
Jednokwiatowy z rozmarynu | Pyłek rozmarynu ≥ 15 % |
Wielokwiatowy | Suma procentowej liczby ziaren pyłku tymianku (Thymus t.), cząbru (Satureja spp.), rozmarynu i lawendy wyniesie ≥ 5 % |
Jednocześnie muszą być spełnione następujące wymogi:
Miody powinny wykazywać cechy organoleptyczne właściwe dla produktu z odpowiedniego kwiatu, w szczególności jeśli chodzi o zapach i smak.
Charakterystyczna wysokość regionu Alcarria pomiędzy 900 a 1 000 metrów n.p.m., chłodny śródziemnomorski klimat łagodny oraz zasadowe gleby pozwalają na rozwój flory obfitującej w rośliny z rodziny jasnotowatych, takie jak rozmaryn, tymianek, lawenda szerokolistna, cząber, hizop, majeranek, oraz w inne rośliny, takie jak mącznica lekarska oraz janowiec skorpion, charakteryzujące miód wielokwiatowy "Miel de La Alcarria" oraz miody jednokwiatowe z rozmarynu i lawendy szerokolistnej, definiowane w zależności od zawartości procentowej pyłku oraz ze względu na właściwości organoleptyczne oraz fizykochemiczne, takie jak wilgotność, zawartość hydroksymetylofurfuralu, kwasowość, przewodniość elektryczna i kolorymetria, odróżniające je od innych miodów.
Odesłanie do publikacji specyfikacji:
(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.