Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2016.108.22
Akt nieocenianyPublikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych
(Dz.U.UE C z dnia 23 marca 2016 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 .
WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/ CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA
Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012
"HUILE D'OLIVE DE HAUTE-PROVENCE"
Nr UE: FR-PDO-0105-01340 - 27.5.2015
ChNP (X) ChOG ( )
Syndicat AOP Huile d'olive de Haute-Provence
Chambre d'Agriculture
Avenue Charles Richard
04700 Oraison
FRANCJA
Tel.: +33 492305787
Faks: +33 492787000
E-mail: contact@aochuiledolive-hauteprovence.com
Syndicat AOP Huile d'olive de Haute-Provence, organizacja zawodowa podlegająca przepisom ustawy z dnia 21 marca 1884 r. z poźn. zmianami, składa się z producentów oliwek i z przetwórców (około 400 podmiotów) oraz ma uzasadniony interes w złożeniu wniosku.
Francja
Opis produktu
Zmieniono i uzupełniono opis produktu w celu dokładniejszego określenia specyfiki produktu, jego właściwości analitycznych i sensorycznych:
Ponadto w celu zachowania jakości dla konsumenta liczbę nadtlenkową obniżono do wartości maksymalnej równej 15 miliekwiwalentów nadtlenków na kg oliwy zamiast pierwotnej wartości równej 20 miliekwiwalentów.
Zniesiono ograniczenie dotyczące wskaźnika K270, ponieważ parametr ten jest ściśle związany z kwasowością i z liczbą nadtlenkową. Jego usunięcie nie ma wpływu na jakość i specyfikę oliwy, o ile określono dozwolone wartości maksymalne kwasowości i liczby nadtlenkowej.
Usunięto określenie oliwy "z pierwszego tłoczenia", ponieważ dotyczy ono wyłącznie właściwości analitycznych oliwy, a oliwa może należeć do kategorii "z pierwszego tłoczenia" lub "najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia".
Obszar geograficzny
Nie zmieniono granic obszaru geograficznego nazwy pochodzenia, określono go jednak w sposób bardziej szczegółowy. Uściślenia te polegają na wprowadzeniu wyczerpującego wykazu gmin znajdujących się na określonym obszarze geograficznym (gminy wymienione w jednolitym dokumencie w miarę możliwości z podziałem na kantony).
Ponadto w specyfikacji uściślono zasady identyfikacji działek zgodnie z nowymi procedurami krajowymi.
Dodatkowo wyjaśniono kwestię etapów produkcji, które muszą odbywać się na obszarze geograficznym nazwy pochodzenia: "wszystkie czynności od produkcji oliwek do wytworzenia oliwy z oliwek odbywają się na określonym obszarze geograficznym".
Dowód pochodzenia
Uwzględniając zmiany w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych, zmieniono punkt "Dowody potwierdzające, że produkt pochodzi z określonego obszaru geograficznego", który obecnie obejmuje wyłącznie obowiązki w zakresie deklaracji i prowadzenia rejestrów dotyczących identyfikowalności produktu i monitorowania warunków produkcji. Wprowadzono również odniesienie do warunków kontroli. Usunięto wszystkie elementy dotyczące zarysu historycznego i renomy produktu wymienione pierwotnie w tym punkcie specyfikacji.
Metoda produkcji
Uściślono ponadto maksymalny odsetek (5 %) występowania odmian zwanych "zapylającymi", jak również sposób ich rozmieszczenia (rozproszone na danej działce), co służy zapewnieniu pożądanego pochodzenia odmianowego oliwy z oliwek.
W celu uniknięcia wszelkich interpretacji podczas kontroli uściślono również sposób oceny zgodności rozmieszczenia odmian w gospodarstwie w odniesieniu do określonych wartości procentowych: "zgodność rozmieszczenia odmian ocenia się na wszystkich działkach, na których wytwarza się produkt objęty nazwą pochodzenia, z wyjątkiem odmian zapylających, w przypadku których proporcję ocenia się na każdej odnośnej działce".
Uściślono również, że spośród pierwotnie wymienionych odmian odmiany colombale, estoublaisse, filaïre, grappier i rosée-du-Mont-d'Or należą do odmian zwanych "dawnymi lokalnymi", ponieważ zasadzono je przed mrozami z 1956 r., a są one reprezentowane przez znaczną liczbę drzew na obszarze produkcji.
Postanowienie dotyczące wykorzystywania zdrowych oliwek uzupełniono określeniem maksymalnych progów oliwek wadliwych: "Oliwki robaczywe, nadgryzione, przemarznięte lub zbrązowiałe stanowią łącznie mniej niż 10 % liczby oliwek w każdej wykorzystanej partii. W przypadku oliwek spleśniałych lub sfermentowanych wyklucza się możliwość korzystania z nazwy pochodzenia". Postanowienie to ma na celu wyjaśnienie pojęcia "oliwki zdrowe" w celu lepszego zapewnienia końcowej jakości produktu.
Skrócono czas między zbiorami a dostawą i między zbiorami a rozdrabnianiem odpowiednio do maksymalnie 3 dni i maksymalnie 6 dni zamiast 4 i 7 dni w celu uwzględnienia obecnych zwyczajów sprzyjających produkcji oliwy wysokiej jakości.
Wymieniono dozwolone procesy i zabiegi ("nie zezwala się na stosowanie żadnego zabiegu poprzedzającego tłoczenie innego niż płukanie i drylowanie oraz żadnego zabiegu następującego po tłoczeniu innego niż klarowanie, odwirowywanie i filtrowanie"), wyjaśniając w ten sposób możliwość drylowania oliwek przed tłoczeniem oliwy.
Uściślono, że "Huile d'olive de Haute-Provence" pochodzi z połączenia odmian w tych samych proporcjach jak proporcje określone w odniesieniu do gajów. Dopuszcza się produkcję oliwy jednoodmianowej z odmiany aglandau.
Etykietowanie
Szczegółowe wymagania w zakresie etykietowania dotyczące nazwy dostosowano do przepisów rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. W ramach obowiązkowych elementów etykietowania produktu objętego nazwą pochodzenia "Huile d'olive de Haute-Provence" znajduje się stosowanie symbolu ChNP Unii Europejskiej, a także napisu "appellation d'origine protégée" (chroniona nazwa pochodzenia).
Inne: kontrole, aktualizacja danych kontaktowych struktur kontroli i grupy oraz związek
JEDNOLITY DOKUMENT
"HUILE D'OLIVE DE HAUTE-PROVENCE"
Nr UE: FR-PDO-0105-01340 - 27.5.2015
ChNP (X) ChOG ( )
"Huile d'olive de Haute-Provence"
Francja
Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)
"Huile d'olive de Haute-Provence" jest oliwą z oliwek charakteryzującą się:
Przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu ostrość (zwana "cierpkością" w dalszej części dokumentu) wynosi co najmniej 2, a gorycz co najmniej 1 w skali organoleptycznej Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek (IOC).
Zawartość wolnego kwasu oleinowego wynosi maksymalnie 0,8 grama na 100 gramów oliwy z oliwek. Na etapie pierwszego wprowadzania do obrotu liczbę nadtlenkową ogranicza się do 15 miliekwiwalentów aktywnego tlenu na 1 kg oliwy z oliwek.
"Huile d'olive de Haute-Provence" pochodzi z oliwek lub oliw z następujących odmian:
Wszystkie czynności od produkcji oliwek do wytworzenia oliwy z oliwek odbywają się na określonym obszarze geograficznym.
-
Napisy te znajdują się w tym samym polu widzenia i na tej samej etykiecie. Przedstawia się je widoczną, czytelną, nieusuwalną i dostatecznie dużą czcionką, dobrze wyróżniającą je na etykiecie, na której są wydrukowane, tak aby napisy te wyraźnie odróżniały się od wszystkich innych informacji tekstowych lub znaków graficznych;
Obszar geograficzny obejmuje terytorium następujących gmin:
W departamencie Alpes-de-Haute-Provence:
W departamencie Bouches-du-Rhône: Jouques, Saint-Paul-lès-Durance.
W departamencie Var: Ginasservis, Rians, Saint-Julien, Vinon-sur-Verdon.
W departamencie Vaucluse: La Bastide-des-Jourdans, Beaumont-de-Pertuis, Grambois, Mirabeau, Peypin-d'Aigues, Vitrolles-en-Lubéron.
Specyfika obszaru geograficznego
Charakterystycznymi cechami obszaru geograficznego nazwy pochodzenia są z jednej strony jednostka geograficzna, jaką stanowi Vallée de la Durance, z drugiej strony jego wysokość nad poziomem morza (400-750 m).
Gleby na obszarze geograficznym posiadają wspólne właściwości, takie jak duża ilość kamieni (skały puddingowe z oligocenu, otoczaki, kanciaste i spłaszczone elementy zbudowane często ze skał popękanych od mrozu) i zawartość wapienia (wszystkie gleby są glebami węglanowymi).
W Haute-Provence występuje ponadto klimat typu śródziemnomorskiego prowansalskiego z wpływami kontynentalnymi, charakteryzujący się ciepłymi i suchymi latami, lecz także niekiedy niskimi, w znacznym stopniu ujemnymi temperaturami występującymi nocą i zimą, bardzo wysokimi rocznymi amplitudami (średnio 17-18 °C), a także znacznymi amplitudami dziennymi i inwersją temperatury.
Wzmianki dotyczące uprawy drzew oliwnych w Alpes-de-Haute-Provence pojawiają się już w średniowieczu. Największy rozwój uprawy przypada na okres od XVIII w. do XIX w., kiedy wykazuje ona lepszą niż gdzie indziej odporność na ostre mrozy.
Na przestrzeni wieków udało się wyselekcjonować odmiany najlepiej przystosowane do lokalnego klimatu, w szczególności aglandau, która stała się odmianą dominującą. Drzewa oliwne uprawia się na utworzonych przez ludzi tarasach (ciąg prawie horyzontalnych działek oddzielonych ściankami podpierającymi z suchych kamieni bez spoiwa pozwalającymi zrównoważyć naturalny spadek terenu). Tradycyjnie oliwki zbiera się w listopadzie, gdy są dość zielone, przez względnie krótki, trwający maksymalnie 55 dni okres zbiorów na całym obszarze geograficznym.
Oliwa "Huile d'olive de Haute-Provence", w związku ze swoją renomą i swoimi właściwościami, jest bardzo ceniona przez konsumentów. Od bardzo dawna jakość "Huile d'olive de Haute-Provence" jest uznawana i regularnie nagradzana w różnych konkursach na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym.
Specyfika produktu
Specyfika "Huile d'olive de Haute-Provence" wynika w szczególności z wykorzystywania w większości odmiany aglandau stanowiącej 80-100 % odmian, z których powstaje oliwa. Otrzymywana w ten sposób oliwa ma odpowiednią konsystencję, jest delikatna i bogata w aromaty surowego karczocha, jabłka, banana, świeżo skoszonej trawy i świeżego migdała. Zasadniczo wyraźna cierpkość przeważa nad goryczą, a żółty kolor z zielonymi odblaskami jest charakterystyczny w szczególności na początku sezonu.
Związek przyczynowy
Rzeźba terenu, związana z wysokością obszaru geograficznego nad poziomem morza, jak również cechy występującego na tym obszarze klimatu śródziemnomorskiego z wpływami kontynentalnymi, narzucają zasadniczo tarasową uprawę drzew oliwnych. Ścianki podpierające tarasy, wykonane z suchych kamieni, pozwalają na osuszanie gleby podczas pory wilgotnej, ale także na zaopatrzenie w wodę w okresie suszy (przez kondensację wilgotności powietrza nocą). Regulują temperaturę dzięki zdolności gromadzenia energii słonecznej, chroniąc w ten sposób zbiory podczas pierwszych chłodów oraz trwałość drzew oliwnych zagrożonych niekiedy w najchłodniejszych okresach, które występują na obszarze geograficznym na ogół w lutym. Węglanowe gleby z dużą ilością kamieni, o drobnej matrycy piaszczysto-gliniastej lub gliniasto-piaszczystej, charakterystyczne dla obszaru geograficznego, szczególnie sprzyjają uprawie drzewa oliwnego, dla którego odpowiednie są tereny dotlenione i chłonne. Połączenie właściwości gleb i klimatu wywarło na przestrzeni wieków wpływ na wybór odmian, wśród których przewagę zdobyła odmiana aglandau. Pomimo późnego dojrzewania owoce aglandau, zbierane w listopadzie, są odporne na przymrozki występujące w szczytowym okresie zbiorów. Mrozy o wyjątkowej intensywności, występujące 2 lub 3 razy w ciągu stulecia, stopniowo zapewniły sukces odmiany aglandau. Odmiana ta występuję niemal wszędzie w Prowansji, ale zdecydowanie dominuje jedynie w Haute-Provence.
Udział odmiany aglandau w gajach oraz w składzie oliwy, stanowiący co najmniej 80 % odmian, ma decydujący wpływ na właściwości oliwy i odróżnia ją w znacznym stopniu od pozostałych oliw. W momencie zbiorów owoc tej odmiany, pomimo późnego osiągania dojrzałości, wykazuje niewielką zawartość wody i charakteryzuje się koncentracją oliwy, które zapewniają jego odporność na pierwsze jesienne mrozy, przez co nie pogarszają one jakości oliwy. Oliwki zbiera się jednak przed intensywnymi mrozami, które występują najczęściej w ciągu dwóch ostatnich tygodni grudnia. W związku z tym nadal zielone oliwki stanowią często znaczną część zbiorów. Pochodzący z nich rozpuszczalny w tłuszczach chlorofil nadaje oliwie w pierwszych tygodniach po wyprodukowaniu charakterystyczne zielone odblaski. Z czasem oliwa stopniowo traci te zielone odblaski, nie zmieniając swoich właściwości organoleptycznych, a następnie nabiera złotawych odblasków. Pigmenty chlorofilowe rozkładają się bowiem pod wpływem światła. Oliwy są również bogate w polifenole, które są czynnikami decydującymi o cierpkości i goryczy, a ponadto zapewniają prawidłowe przechowywanie oliw wraz z upływem czasu.
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.