Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych.
Dz.U.UE.C.2014.103.16
Akt nienormatywny(2014/C 103/09)
(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2014 r.)
Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 1 .
WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006
w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych 2
WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9
"CROTTIN DE CHAVIGNOL"/"CHAVIGNOL"
Nr WE: FR-PDO-0217-01004-15.06.2012
ChOG ( ) ChNP (X)
Opis produktu
Doprecyzowanie niektórych zapisów pozwala zachować charakterystyczne cechy wyrobu i uniknąć odstępstw:
Wprowadza się rodzaj sera zwany repassé (ponownie sezonowany), aby uwzględnić praktykę stosowaną przez niektóre dojrzewalnie i producentów rolnych, którzy celowo wydłużają okres dojrzewania serów ponad obowiązkowy czas ustalony w specyfikacji, realizując w ten sposób tradycyjną metodę dojrzewania w warunkach hermetycznych. Choć sery typu repassé stanowią tylko niewielką część produkcji "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" wprowadzanych do obrotu, grupa składająca wniosek chciała doprecyzować w specyfikacji, że istnieje taka możliwość, aby utrzymać tę praktykę, która ma pozytywny wpływ na smak sera. Cechy otrzymanego sera są opisane w sposób następujący: barwa może stać się ciemniejsza, aż do brązowej, a masa nabiera miękkiej konsystencji.
Dowód pochodzenia
W świetle zmian w przepisach prawa krajowego rozdział "Elementy świadczące o pochodzeniu produktu z obszaru geograficznego" zostaje ujednolicony i zawiera między innymi wymogi dotyczące sprawozdawczości i prowadzenia rejestrów zapewniających identyfikowalność produktu i monitorowanie warunków produkcji. Kontrolowanie przestrzegania specyfikacji nazwy pochodzenia opiera się na planie kontroli opracowanym przez organ kontrolny.
Metoda produkcji
Stado, rasa, reprodukcja, żywienie
Uściśla się, że do dnia 1 stycznia 2017 r. stado musi składać się wyłącznie z kóz rasy alpejskiej. Koza pospolita z regionu Sancerrois, która w przeszłości była bardzo rozpowszechniona, dzisiaj zanikła. Rasa alpejska jest jej najbliższa zarówno pod względem budowy, niskiej wydajności, jak i łatwości dostosowania się do pagórkowatego terenu porośniętego roślinnością krzewiastą. Inne rasy kóz o większych wymiarach i wyższej wydajności są przystosowane do terenów równinnych i nie mogą być hodowane na terenach o bardziej wyraźnej rzeźbie, jak to jest w przypadku obszaru produkcji chronionej nazwy. Rasa ta była wykorzystywana na określonym obszarze geograficznym już w momencie uznawania nazwy pochodzenia w 1976 r., ale nie była wówczas jeszcze sklasyfikowana.
W celu zapewnienia utrzymania ekosystemu sprzyjającego obecności naturalnej flory bakteryjnej w mleku i dla polepszenia dobrostanu zwierząt określono powierzchnie ściółkowane i powierzchnie wybiegów na jedną sztukę kozy. W związku z tym, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r., dla kóz przebywających stale w koźlarni będzie należało zapewnić co najmniej 2 m2 powierzchni ściółkowanej na jedną sztukę kozy, a dla kóz przebywających na pastwiskach - co najmniej 1,5 m2 powierzchni ściółkowanej na jedną sztukę kozy; kozom przebywającym na wybiegach będzie należało zapewnić co najmniej 1,5 m2 powierzchni ściółkowanej i co najmniej 1,5 m2 powierzchni wybiegów na jedną sztukę kozy.
Uściśla się zasady żywienia stada:
Stosowane mleko
Uściśla się, że mleko stosowane do produkcji sera to mleko kozie pełne surowe, niehomogenizowane, niepoddawane żadnej obróbce termicznej. W ten sposób zachowuje się naturalną florę bakteryjną mleka. Okres przechowywania mleka jest ograniczony, tj. mleko musi być użyte do produkcji w ciągu 24 godzin od ostatniego udoju.
Produkcja
Zaprawienie mleka podpuszczką jest dokładnie określone i zachowany jest mieszany charakter skrzepu serowego z przewagą kwasów mlekowych. Celem wstępnego dojrzewania jest zwiększenie zawartości flory zakwaszającej mleka. Taka technika zaprawiania podpuszczką wymaga przestrzegania ściśle określonych zasad, stąd konieczne było ustalenie temperatury i czasu.
Zasadniczym etapem procesu produkcji "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" jest wstępne odsączanie na płótnie, a następnie odsączanie w formie o kształcie ściętego stożka; w trakcie odsączania ser jest obracany przynajmniej jeden raz. Czynności te mają wpływ na strukturę i kształt sera.
Odsunięcie w czasie przetwarzania skrzepu przez zamrożenie jest dozwolone i stanowi dodatkowy sposób na rozłożenie produkcji w czasie, by sprostać popytowi podczas zimy w okresie świątecznym. Wstępne odsączanie na płótnie jest zgodne z zamrażaniem skrzepu serowego. Badania wykazały, że odsunięcie w czasie przetwarzania skrzepu przez zamrożenie nie ma wpływu na cechy organoleptyczne serów, gdy zawartość dodawanego skrzepu mrożonego jest ograniczona do 50 %. Okres przechowywania zamrożonego skrzepu serowego jest ograniczony do 15 miesięcy, aby uniknąć ryzyka denaturacji zamrożonego skrzepu podczas przechowywania. Ser otrzymany z użyciem skrzepu mrożonego nie może być określany wyrażeniem "wiejski" lub jakimkolwiek innym wyrażeniem sugerującym pochodzenie z gospodarstw rolnych. Dodane uściślenie jest zgodne z obecnym zwyczajem.
Uściśla się warunki solenia: solenie wykonuje się solą suchą przez solenie masy lub powierzchni. Praktyka ta umożliwia prawidłowe dostosowanie ilości użytej soli w zależności od cech, jakich nabrał skrzep serowy.
Sezonowanie, dojrzewanie
Dozwolony jest posiew złożonej flory bakteryjnej (drożdże i pleśnie) na powierzchni. Jest to flora sezonująca lub powierzchniowa, która składa się z naturalnych bakterii obecnych w surowym mleku, z flory bakteryjnej, która rozwija się w serwatce serowarskiej i z komercyjnej flory bakteryjnej z rodziny pleśni rodzaju geotrichum i penicillium oraz z rodziny drożdży.
Poprzednia specyfikacja zawierała błąd, ponieważ jest w niej mowa o obliczaniu okresu sezonowania od momentu wyjęcia sera z formy; tymczasem w odpowiadającym specyfikacji tekście krajowym jako datę początkową traktuje się dzień produkcji (któremu według producentów odpowiada dzień rozlania do form). W celu wyjaśnienia przepisów proponuje się uściślenie, że okres sezonowania obliczany jest od daty rozlania do form. W żadnym przypadku nie chodzi o skrócenie tego okresu.
Sezonowanie odgrywa bardzo ważną rolę w tworzeniu się cech organoleptycznych produktu. Szybkość i warunki suszenia (temperatura ponad 10 °C i wilgotność względna ponad 70 %) pozwalają na kontrolowanie szczepienia powierzchniowej flory bakteryjnej, która jest decydująca dla dalszego przebiegu sezonowania. Drugi etap, o parametrach którego - poza obowiązkiem utrzymania temperatury dodatniej - decyduje serowar, umożliwia ukierunkowanie sezonowania na powstanie serów typu repassé. W tym przypadku sery po etapie sezonowania podstawowego, dzięki któremu pokrywają się niebieskawym nalotem, są następnie sezonowane w warunkach hermetycznych.
Przechowywanie w temperaturze poniżej 10 °C (ale w temperaturze dodatniej) jest dozwolone przez nie dłużej niż 72 godz., aby dojrzewalnie mogły odebrać od producentów sery niesezonowane.
Etykietowanie
Na każdym serze lub partii serów należy umieścić etykietę; określono obowiązkowe wyrażenia, które należy podać na etykiecie.
Obowiązkowe jest umieszczenie na etykiecie unijnego symbolu chronionej nazwy pochodzenia; zniesiono obowiązek umieszczania logo "INAO" (krajowego instytutu ds. pochodzenia i jakości).
Dodaje się uściślenia dotyczące stosowania nazwy i dopuszczalnych określeń wartościujących umieszczanych na etykiecie, stosowanych w reklamie, na fakturach i dokumentach handlowych.
Wymogi krajowe
Dodano tabelę przedstawiającą najważniejsze elementy podlegające kontroli.
JEDNOLITY DOKUMENT
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006
w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych 3
"CROTTIN DE CHAVIGNOL"/"CHAVIGNOL"
Nr WE: FR-PDO-0217-01004-15.06.2012
ChOG ( ) ChNP (X)
"Crottin de Chavignol"/"Chavignol"
Francja
Klasa 1.3. Sery
Ser, który można określać chronioną nazwą pochodzenia "Crottin de Chavignol"/"Chavignol", otrzymuje się przez koagulację mlekową pełnego surowego mleka koziego z dodatkiem niewielkiej ilości podpuszczki. Skrzep serowy jest wstępnie odsączany na płótnie. Minimalny okres sezonowania wynosi 10 dni, począwszy od dnia rozlania do form. Ser ma delikatną skórkę o barwie kości słoniowej pokrytą lub nie przerostami białej lub niebieskiej pleśni; w przypadku serów typu repassé barwa ta może być ciemniejsza, do brązowej. Sery typu repassé to sery pokryte przerostem niebieskiej pleśni rodzaju penicillium sezonowane w warunkach hermetycznych, dzięki czemu ich masa staje się miękka. "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" ma kształt spłaszczonego walca lekko wypukłego na obwodzie. Brzegi są zaokrąglone. Średnica w środku wysokości jest większa niż średnica dolnej i górnej podstawy walca.
Sery "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" mają następujące cechy analityczne:
Mleko stosowane do produkcji musi pochodzić od stada składającego się wyłącznie z kóz rasy alpejskiej najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.
Pasza objętościowa stanowi co najmniej 50 % suchej masy porcji dziennej i składa się w co najmniej 70 % z trawy, siana lub paszy konserwowanej przez owijanie.
Ilość paszy konserwowanej przez owijanie ograniczona jest do 50 % suchej masy paszy stanowiącej dzienną rację żywnościową. Zabrania się stosowania kiszonek.
Najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. cała zadawana pasza musi być produkowana na określonym obszarze geograficznym.
Mieszanki paszowe będące uzupełnieniem paszy i mające postać koncentratów lub produktów suszonych stanowią nie więcej niż 50 % suchej masy dziennej racji i składają się z surowców uzupełniających pasze określonych zgodnie z wykazem pozytywnym.
Co najmniej połowa z nich musi być produkowana na określonym obszarze geograficznym.
W związku z tym, począwszy od dnia 1 stycznia 2017 r., łącznie co najmniej 75 % suchej masy łącznej dziennej racji żywnościowej zadawanej kozom mlecznym musi być produkowane na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej.
Ponadto najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. minimalna powierzchnia upraw paszowych faktycznie wykorzystywanych rocznie do żywienia stada kóz musi wynosić 1 hektar na 12 kóz, a uprawy muszą być położone na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej. Łąki należące do gospodarstwa muszą mieć powierzchnię co najmniej 1 ha na 24 kozy. Aby spełnić to wymaganie, zezwala się jednak na zakup pasz pochodzących z określonego obszaru geograficznego. W takim przypadku równoważna powierzchnia ustalona jest w sposób następujący: cztery (4) tony suchej masy odpowiadają jednemu (1) hektarowi powierzchni upraw łąkowych. Ilość tak pozyskanej paszy ograniczona jest do połowy rocznego spożycia stada.
Produkcja mleka, produkcja i dojrzewanie serów odbywają się na obszarze geograficznym określonym w pkt 4 poniżej.
Etykieta każdego sera lub partii serów o chronionej nazwie pochodzenia "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" zawiera:
Poza wyrażeniami określonymi przepisami prawa mającymi zastosowanie do wszystkich serów zabrania się stosowania wszelkich innych określeń lub wyrażeń towarzyszących nazwie na etykietach, materiałach reklamowych, fakturach i dokumentach handlowych z wyjątkiem:
Każdy ser sprzedawany przez pośrednika musi być opatrzony indywidualną etykietą.
Nazwę "Crottin de Chavignol"/"Chavignol", a po niej wyrażenie "Appellation d'origine protégée" (chroniona nazwa pochodzenia) należy obowiązkowo umieszczać na fakturach i dokumentach handlowych.
Produkcja mleka oraz produkcja i dojrzewanie sera odbywa się na terenie obszaru geograficznego, który położony jest na rolniczych terenach regionu Pays-Fort w regionie Sancerrois i na obszarach sąsiadujących; tworzą go gminy położone w następujących departamentach:
Kantony: Aix-d'Angillon, Baugy, La Chapelle-d'Angillon, Henrichemont, Léré, Levet, Mehun-sur-Yèvre, Nérondes, Saint-Doulchard, Saint-Martin-d'Auxigny, Sancergues, Sancerre, Vailly-sur-Sauldre: wszystkie gminy
oraz następujące gminy: Argent-sur-Sauldre, Aubigny-sur-Nère, Blancafort, Bourges, Bussy, Cerbois, Civray, Corquoy, Lantan, Lazenay, Limeux, Lunery, Mareuil-sur-Arnon, Morthomiers, Nançay, Neuvy-sur-Barangeon, Oizon, Osmery, Plou, Poisieux, Preuilly, Primelles, Quincy, Raymond, Saint-Denis-de-Palin, Saint-Florent-sur-Cher, Saint-Germain-des-Bois, Saint-Laurent, Serruelles, Le Subdray, Villeneuve-sur-Cher, Vouzeron.
Kanton Châtillon-sur-Loire: wszystkie gminy
oraz następujące gminy: Bonny-sur-Loire, Cerdon, Coullons, Faverelles, Ousson-sur-Loire, Poilly-lès-Gien, Saint-Brisson-sur-Loire, Saint-Martin-sur-Ocre, Thou.
Kantony: Cosne-Cours sur Loire Nord i Cosne-Cours sur Loire Sud: wszystkie gminy
oraz następujące gminy: Arquian, Bulcy, Donzy, Garchy, La Charité-sur-Loire, Mesves-sur-Loire, Narcy, Pouilly-sur-Loire, Raveau, Saint-Andelain, Saint-Laurent-l'Abbaye, Saint-Martin-sur-Nohain, Saint-Quentin-sur-Nohain, Suilly-la-Tour, Saint-Vérain, Tracy-sur-Loire, Varennes-lès-Narcy.
Określony obszar geograficzny położony jest na rolniczych terenach Pays-Fort w regionie Sancerrois i rozciąga się na sąsiadujące regiony: Champagne berrichonne, Coteaux de la Loire i Sologne, które charakteryzują się obecnością użytków zielonych na glebach gliniastych i gliniasto-wapniowych, odpowiednich do uprawy pasz dla kóz.
Obszar ten w przeszłości był biednym regionem rolniczym, w którym gospodarstwa zajmujące się uprawami mieszanymi, uprawami pasz, winorośli i sadownictwem oraz hodujące małe gatunki przeżuwaczy rozwinęły produkcję opartą na produktach kozich. W tych gospodarstwach hodowlą kóz oraz przetwórstwem serów zajmowały się kobiety. Stosowanie wstępnego odsączania było jednym z praktykowanych przez kobiety z regionu Berry sposobów uniknięcia konieczności rozlania do form, by odsunąć tę czynność w czasie i jak najlepiej zorganizować inne obowiązki domowe lub zawodowe, których miały wiele w gospodarstwach o wielokierunkowych uprawach i hodowli.
Określenie "crottin" ma pochodzić od terminu "crot" używanego w dialekcie regionu Berry i oznaczającego dziurę, a w szczególności miejsca nad brzegami rzek, gdzie kobiety robiły pranie. Gliniasta gleba, która okalała te miejsca ("crot") była używana przez chłopów do wytwarzania wyrobów garncarskich; początkowo wyrabiali z niej lampki olejowe, a następnie formy do serów o małych rozmiarach.
Hodowla kóz i wykorzystanie ich mleka w serowarstwie stanowiło zatem od co najmniej XVI w. dodatkowe źródło dochodów dla rolników z określonego obszaru. W gospodarstwach rolnych i zajmujących się uprawą winorośli w regionie Berry te małe sery często wykorzystywane były jako pożywienie dla robotników pracujących na roli lub w winnicach. W zależności od pory roku i obfitości mleka "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" posiada białe lub niebieskie przerosty pleśni lub też jest ponownie sezonowany (repassé) w czasie zimy.
Dzisiejsza technologia produkcji wywodzi się z technik stosowanych w przeszłości. Ser otrzymuje się przez koagulację z przewagą kwasów mlekowych z surowego pełnego mleka koziego, z dodatkiem niewielkiej ilości podpuszczki. Podczas produkcji skrzep serowy jest obowiązkowo wstępnie odsączany na płótnie. Skrzep jest następnie wlewany do formy o kształcie ściętego stożka i określonych wymiarach; na tym etapie ser jest obracany w formie przynajmniej jeden raz. Sezonowanie trwa przynajmniej 10 dni i odbywa się w kontrolowanej temperaturze i wilgotności. Sezonowanie w warunkach hermetycznych w przypadku wyrobu serów typu repassé jest dodatkowym przedłużeniem minimalnego okresu sezonowania.
"Crottin de Chavignol"/"Chavignol" jest niewielkim serem z surowego pełnego mleka koziego, o kształcie spłaszczonego walca lekko wypukłego w połowie wysokości. Ma cienką skórkę z białymi lub niebieskimi przerostami pleśni.
Ser typu repassé jest pokryty przerostem niebieskiej pleśni penicillium, a jego masa jest miękka.
Dzięki stosowaniu formy o kształcie ściętego stożka i określonych wymiarach ser "Crottin de Chavignol"/ "Chavignol" nabiera charakterystycznego kształtu, który dodatkowo podkreśla obracanie go w formie w połowie procesu odsączania. Kształt sera "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" jest ponadto związany ze schematem produkcji, który nakazuje wykonanie wstępnego odsączania skrzepu serowego.
Etap wstępnego odsączania, podczas którego ser świeży zyskuje oczekiwaną wilgotność w momencie wyjęcia z formy oraz kształt (stosunek masa/powierzchnia) powodują, że flora bakteryjna rozwija się w określony sposób, nadając serowi "Crottin de Chavignol"/"Chavignol" jego charakterystyczne cechy. Kształt związany jest również ze stosowaniem formy o potwierdzonym pochodzeniu lokalnym.
"Crottin de Chavignol"/"Chavignol" charakteryzuje się również różnorodnym wyglądem (skórka cienka pokryta lub nie białymi lub niebieskimi przerostami pleśni, o barwie aż do brązowej z niebieskimi przerostami pleśni w przypadku typu repassé).
Odesłanie do publikacji specyfikacji
(art. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 4 )
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.